Εκείνη την εποχή, αξιωματικός τότε του Π.Ν. , 7 συνεχόμενα χρόνια σε Αντιτορπιλικό, "τρέχαμε" πάνω -κάτω στο Αιγαίο, χειμώνα καλοκαίρι, με όλα τα μποφόρ και τα βυθίσατε το Χόρα .. πλούς κατά πολεμικάς τοιχαρχίας" , άυπνοι επί εβδομάδες με 2-3 ώρες ύπνου πάνω σε καμένα κάρβουνα, αφήνοντας στην μοναξιά και τη ΜΕΓΑΛΗ φτώχεια, εκεί στο χαμόσπιτο -φωλιά μας, κοντά στον Ναύσταθμο την υπέροχη αδελφή ψυχή, την γυναίκα μου, την ερωμένη, την φίλη μου, την γλυκεία μου Έλλη (Εlizabeth), και τις μικρές μας πεταλουδίτσες, Αγγελική και Δήμητρα... Ο σκληρόπετσος στρατιωτικός, ήταν τότε πάντα σε κατάσταση "μάχης", και δεν ψέλλισε ποτέ ούτε ένα «σ’αγαπώ πολύ»... ούτε που ήξερες εάν και πότε θα γύριζα πίσω, όμως αγάπη μου το ήξερες, ότι αυτό που σου έγραψα στην μητρική σου γλώσσα σου όταν σε πρωτογνώρισα το 1979 , το “Today as yesterday and every tomorrow, I love you» ισχύει το ίδιο και απαράλλακτο Μυρίοκαλη μου ... ΠΑΝΤΑ. Για τις τότε κορούλες και "γοργόνες' μας, εύχομαι να είναι το ίδιο τυχερές, να αγαπήσουν και να αγαπηθούν όσο κι εμείς... Εύχομαι σε όλους να έχουν την τύχη αγαπήσουν και να αγαπηθούν . Είναι ο μόνος πλούτος ψυχής που κανείς δεν μπορεί να μας πάρει. Ούτε η φτώχεια ούτε και ο αδελφός του Ύπνου, ο Χάρος ... ΥΓ: Είναι αλήθεια πως με την γλυκειά μουσική ντύνει υπέροχα την τρυφερή ποιητική εξομολόγηση (Θ. Μπαλκάκου) και η πάντα "σπαρακτική" φωνή της Χαρούλας Αλεξίου "ψήνουν" της καρδιές μας με τις προσωπικές του καθενός μας αναμνήσεις που τα "δάκρυα" στα μάτια δεν μπορούν και δεν πρέπει να σβύσουν. ΣΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ, είμαι απόλυτα σίγουρος. γυναίκα, ερωμένη, φίλη,
Επέτρεψε φίλε να αφήσω τα δάκρυα μου να κυλήσουν γλυκά όχι μόνον από τα συνταρακτικά λόγια του Θωμά ,αλλά και από τα δικά σου τρυφερά συναισθήματα ..Φιλιά στην Μυριόκαλη σου ..!!!
Όταν ηχογραφούσε αυτό το τραγούδι η Χαρούλα, έκλαιγε συχνά. Χρειάστηκε λοιπόν ένα ολόκληρο πρωινό να τελειώσει η ηχογράφηση λόγω συγκίνησης της ανεπανάληπτης ιέρειας. Πόσο ζηλεύω τον Θωμά Μπακαλάκο που έγραψε αυτό το υπερευαίσθητο διαμάντι!!!!
Για τον Θωμά Μπακαλάκο τρέφω έναν ιδιαίτερο σεβασμό…..(συντοπίτες και όχι μόνο). Για την Χάρις Αλεξίου, μεγάλη αγάπη……. (οι παππούδες μας από το Σεβντίκιοϊ της Σμύρνης). Αχ αυτό το τραγούδι τους! Ό ένας το έγραψε, η άλλη το τραγούδησε, με λάβωσε βαθιά αφού ήρθε στην αντίληψή μου την πιο κατάλληλη ώρα για να το ακούσω, τώρα που λείπουν αγαπημένα μου πρόσωπα και τα λόγια από το γράμμα, ζωντανεύουν παλιές καλές μέρες που έζησα κοντά τους……..Αυτός που το έγραψε, δεν είχε απλώς «καλή πένα» Αλλά και τη χάρη του Θεού! Η Χαρούλα μοναδική γιαυτή την ερμηνεία! Τους ευχαριστώ και τους δύο από καρδιάς για τα γλυκόπικρα δάκρυα, τη συγκίνηση και κυρίως για την πεποίθηση: « Ως χαρίεν εστ΄ άνθρωπος, αν Άνθρωπος ή»
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΥΕΣΘΗΣΙΕΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΣΕ ΝΟΥΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΥΣ ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΠΡΑΒΟ
Γεια και χαρά σας Αγάπες μου, γεια χαρά σας Ας ήταν όνειρο που είμαι μακριά σας Η μοναξιά την καρδιά μου λιώνει Τη ματώνει, τη ματώνει Να δώσεις δυο φιλάκια στη μυριόκαλη Κι αυτό το λουλουδάκι για σένα Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή, Να βάλεις τα καλά σου για μένα. Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ Είχε μια γλύκα ο φετινός χειμώνας Έβγαλε ανθάκια ακόμα κι ο στρατώνας Χθες βγήκα και πήγα στο Βαγγέλη Χαιρετίσματα σου στέλνει Να δώσεις δυο φιλάκια στη μυριόκαλη Κι αυτό το λουλουδάκι για σένα Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή, Να βάλεις τα καλά σου για μένα. Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ Γράψε μου, θέλω να μάθω το πώς περνάτε Και η Αννούλα μας αν με θυμάται Γιατί η γαρδένια μου στο μπαλκόνι Μαραζώνει, μαραζώνει Να δώσεις δυο φιλάκια στη μυριόκαλη Κι αυτό το λουλουδάκι για σένα Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή, Να βάλεις τα καλά σου για μένα. Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ
Ευχαριστώ τον Μπακαλάκο για την μελωδία του και τους στίχους του καθώς και την Χαρούλα για την ερμηνεία της. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν συγκινείται στη στροφή του στίχου που ο μετανάστης ρωτάει αν τον θυμάται η κόρη του. Εποχές που η μετανάστευση χώριζε οικογένειες.
αντε παλι το μουσκεψαμε το τραπεζομαντηλο. Γιατι δυστυχως απο το '79 ως σημερα, τα χαρτομαντηλα τελειωσαν. Το μονο που δεν στερευει, ειναι το δακρυ....
Μπράβο στον Θωμα τον Μπακαλακο από την δεκαετία του 70 και μετά έκανε εξαιρετική πρόοδο μεταπηδώντας στην κλασσική μουσική βασισμένος στην παράδοση Αυτό είναι ένα πολύ τρυφερό κομμάτι απο τα πρώτα που είχε γράψει άγνωστος σχεδόν τότε
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.Σε ένα κόσμο χαμένο στο τίποτα που δεν έχει καταλάβει πως η ζωή έχει ημερομηνία λήξης.Για να καταλάβει κάποιος όμως πως η αξία της ζωής βρίσκεται σε απλά πράγματα , σε μιά βόλτα στη θάλλασα, σε μια αγκαλιά ,στην παρέα με τους αληθινούς φίλους, πρέπει να έχει γευτεί και λίγο πόνο .Διαφορετικά δεν μπορεί να αντιληφθεί την ουσία.Ετσι είναι ο κανόνας που τον θέτει ή ίδια η ζωή μας.
Здравей радост моя, Обич моя, здравей. Да беше сън, че съм далеч от теб, самота сърцето ми стопи, наранено. Да дадеш две целувки благи на това цвете до теб. И не забравяй че утре е неделя, да дадете за доброто за мен, Обичам те много. Тази година беше една хубава зима, дори и край казармите цъфнаха цветя. Вчера излязох и отидох при Вангелис, изпраща ти поздрави Да дадеш две целувки благи на това цвете до теб. И не забравяй че утре е неделя, да дадете за доброто за мен, Обичам те много. Пиши ми, искам да знам как прохожда нашата Анула, дали си спомня за мен, и защо моята гардения на балкона повяхва .
Εκτος απο την εκπληκτικη εως σπαρακτικη ερμηνεια μιας Αλεξιου,ειχα την τυχη να ακουσω τον αξεχαστο Λακη Παππα να το τραγουδα χωρις μικροφωνο με τη κιθαρα του καποτε στη Θεσσαλονικη.Και φανταζομαι πως συμφωνειτε ολοι πως το συγκεκριμενο τραγουδι ταιριαζει πιο πολυ σε αντρικη φωνη!
Αυτή είναι η Αλεξίου που δικαιολογεί το όνομα και την φήμη της. Η άλλη Αλεξίου όπως σχολίασε ένας φίλος. Όταν ένας ερμηνευτής δεν υπηρετεί το όνομά του , αν έχει ψαχνό, μπορεί να οδηγηθεί στο θαύμα...
Ας έκανες ένα θετικό σχόλιο ρε φίλε. Ακόμα και εδώ χολή θέλεις να βγάλεις. Αφού δεν σ΄ αρέσει γιατί την ακούς. Άντε στο σκυλάδικό σου και άσε μας ήσυχους.
Γεια και χαρά σας Αγάπες μου, γεια χαρά σας Ας ήταν όνειρο που είμαι μακριά σας Η μοναξιά την καρδιά μου λιώνει Τη ματώνει, τη ματώνει Να δώσεις δυο φιλάκια στη μυριόκαλη Κι αυτό το λουλουδάκι για σένα Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή, Να βάλεις τα καλά σου για μένα. Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ Είχε μια γλύκα ο φετινός χειμώνας Έβγαλε ανθάκια ακόμα κι ο στρατώνας Χθες βγήκα και πήγα στο Βαγγέλη Χαιρετίσματα σου στέλνει Να δώσεις δυο φιλάκια στη μυριόκαλη Κι αυτό το λουλουδάκι για σένα Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή, Να βάλεις τα καλά σου για μένα. Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ Γράψε μου, θέλω να μάθω το πώς περνάτε Και η Αννούλα μας αν με θυμάται Γιατί η γαρδένια μου στο μπαλκόνι Μαραζώνει, μαραζώνει Να δώσεις δυο φιλάκια στη μυριόκαλη Κι αυτό το λουλουδάκι για σένα Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή, Να βάλεις τα καλά σου για μένα. Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ
Εκτος απο την εκπληκτικη εως σπαρακτικη ερμηνεια μιας Αλεξιου,ειχα την τυχη να ακουσω τον αξεχαστο Λακη Παππα να το τραγουδα χωρις μικροφωνο με τη κιθαρα του καποτε στη Θεσσαλονικη.Και φανταζομαι πως συμφωνειτε ολοι πως το συγκεκριμενο τραγουδι ταιριαζει πιο πολυ σε αντρικη φωνη!
Εκείνη την εποχή, αξιωματικός τότε του Π.Ν. , 7 συνεχόμενα χρόνια σε Αντιτορπιλικό, "τρέχαμε" πάνω -κάτω στο Αιγαίο, χειμώνα καλοκαίρι, με όλα τα μποφόρ και τα βυθίσατε το Χόρα .. πλούς κατά πολεμικάς τοιχαρχίας" , άυπνοι επί εβδομάδες με 2-3 ώρες ύπνου πάνω σε καμένα κάρβουνα, αφήνοντας στην μοναξιά και τη ΜΕΓΑΛΗ φτώχεια, εκεί στο χαμόσπιτο -φωλιά μας, κοντά στον Ναύσταθμο την υπέροχη αδελφή ψυχή, την γυναίκα μου, την ερωμένη, την φίλη μου, την γλυκεία μου Έλλη (Εlizabeth), και τις μικρές μας πεταλουδίτσες, Αγγελική και Δήμητρα...
Ο σκληρόπετσος στρατιωτικός, ήταν τότε πάντα σε κατάσταση "μάχης", και δεν ψέλλισε ποτέ ούτε ένα «σ’αγαπώ πολύ»... ούτε που ήξερες εάν και πότε θα γύριζα πίσω, όμως αγάπη μου το ήξερες, ότι αυτό που σου έγραψα στην μητρική σου γλώσσα σου όταν σε πρωτογνώρισα το 1979 , το “Today as yesterday and every tomorrow, I love you» ισχύει το ίδιο και απαράλλακτο Μυρίοκαλη μου ... ΠΑΝΤΑ.
Για τις τότε κορούλες και "γοργόνες' μας, εύχομαι να είναι το ίδιο τυχερές, να αγαπήσουν και να αγαπηθούν όσο κι εμείς... Εύχομαι σε όλους να έχουν την τύχη αγαπήσουν και να αγαπηθούν . Είναι ο μόνος πλούτος ψυχής που κανείς δεν μπορεί να μας πάρει. Ούτε η φτώχεια ούτε και ο αδελφός του Ύπνου, ο Χάρος ...
ΥΓ: Είναι αλήθεια πως με την γλυκειά μουσική ντύνει υπέροχα την τρυφερή ποιητική εξομολόγηση (Θ. Μπαλκάκου) και η πάντα "σπαρακτική" φωνή της Χαρούλας Αλεξίου "ψήνουν" της καρδιές μας με τις προσωπικές του καθενός μας αναμνήσεις που τα "δάκρυα" στα μάτια δεν μπορούν και δεν πρέπει να σβύσουν. ΣΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ, είμαι απόλυτα σίγουρος. γυναίκα, ερωμένη, φίλη,
Επέτρεψε φίλε να αφήσω τα δάκρυα μου να κυλήσουν γλυκά όχι μόνον από τα συνταρακτικά λόγια του Θωμά ,αλλά και από τα δικά σου τρυφερά συναισθήματα ..Φιλιά στην Μυριόκαλη σου ..!!!
Υπηρέτησα στο Ναυτικό. Οι αξιωματικοί του με ευαισθησία και ανθρωπιά σεβοντουσαν πάντα τους φοιτητές της μεταπολιτευσης... ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΠΆΝΤΑ ΚΑΛΆ...
Όταν ηχογραφούσε αυτό το τραγούδι η Χαρούλα, έκλαιγε συχνά. Χρειάστηκε λοιπόν ένα ολόκληρο πρωινό να τελειώσει η ηχογράφηση λόγω συγκίνησης της ανεπανάληπτης ιέρειας. Πόσο ζηλεύω τον Θωμά Μπακαλάκο που έγραψε αυτό το υπερευαίσθητο διαμάντι!!!!
Οποιος δεν έχει κλάψει μ' αυτό το τραγούδι θα πρέπει να είναι άψυχος!!!!!
Συγκλονιστική!!!!!!
Για τον Θωμά Μπακαλάκο τρέφω έναν ιδιαίτερο σεβασμό…..(συντοπίτες και όχι μόνο). Για την Χάρις Αλεξίου, μεγάλη αγάπη……. (οι παππούδες μας από το Σεβντίκιοϊ της Σμύρνης). Αχ αυτό το τραγούδι τους! Ό ένας το έγραψε, η άλλη το τραγούδησε, με λάβωσε βαθιά αφού ήρθε στην αντίληψή μου την πιο κατάλληλη ώρα για να το ακούσω, τώρα που λείπουν αγαπημένα μου πρόσωπα και τα λόγια από το γράμμα, ζωντανεύουν παλιές καλές μέρες που έζησα κοντά τους……..Αυτός που το έγραψε, δεν είχε απλώς «καλή πένα» Αλλά και τη χάρη του Θεού! Η Χαρούλα μοναδική γιαυτή την ερμηνεία! Τους ευχαριστώ και τους δύο από καρδιάς για τα γλυκόπικρα δάκρυα, τη συγκίνηση και κυρίως για την πεποίθηση: « Ως χαρίεν εστ΄ άνθρωπος, αν Άνθρωπος ή»
Η Αλεξίου εδώ κατά την ταπεινή μου άποψη στο αποκορύφωμα των φωνητικών της δυνατοτήτων.....!!!
Στο πρώτο φύλλο τση καρδιάς έγραψα τ’ όνομά σας, κι άμα θ’ ανοίξω δεύτερο θα ιδώ τη ζωγραφιά σας..
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΥΕΣΘΗΣΙΕΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΣΕ ΝΟΥΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΥΣ ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΠΡΑΒΟ
φοφερο κοματι
Γεια και χαρά σας
Αγάπες μου, γεια χαρά σας
Ας ήταν όνειρο που είμαι μακριά σας
Η μοναξιά την καρδιά μου λιώνει
Τη ματώνει, τη ματώνει
Να δώσεις δυο φιλάκια στη μυριόκαλη
Κι αυτό το λουλουδάκι για σένα
Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή,
Να βάλεις τα καλά σου για μένα.
Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ
Είχε μια γλύκα ο φετινός χειμώνας
Έβγαλε ανθάκια ακόμα κι ο στρατώνας
Χθες βγήκα και πήγα στο Βαγγέλη
Χαιρετίσματα σου στέλνει
Να δώσεις δυο φιλάκια στη μυριόκαλη
Κι αυτό το λουλουδάκι για σένα
Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή,
Να βάλεις τα καλά σου για μένα.
Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ
Γράψε μου, θέλω να μάθω το πώς περνάτε
Και η Αννούλα μας αν με θυμάται
Γιατί η γαρδένια μου στο μπαλκόνι
Μαραζώνει, μαραζώνει
Να δώσεις δυο φιλάκια στη μυριόκαλη
Κι αυτό το λουλουδάκι για σένα
Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή,
Να βάλεις τα καλά σου για μένα.
Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ
Τι υπέροχο τραγούδι και πόσο σπαρακτικη η ερμηνεία της Χαρουλας!
🎼💐🩷🕊️ υπέροχο ειναι 🫶👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏
Ευχαριστώ τον Μπακαλάκο για την μελωδία του και τους στίχους του καθώς και την Χαρούλα για την ερμηνεία της. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν συγκινείται στη στροφή του στίχου που ο μετανάστης ρωτάει αν τον θυμάται η κόρη του. Εποχές που η μετανάστευση χώριζε οικογένειες.
ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ Τ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΑ ΚΛΑΨΕΙΣ ! ΑΠΛΑ ΤΕΛΕΙΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΟΥ !!!!!!!!!!!!!!!
ΤΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΘΕΕ ΜΟΥ Σ΄ΑΝΑΤΡΙΑΖΕΙ ...ΧΑΡΟΥΛΑ ΣΆΓΑΠΩ ΠΟΛΥ ΣΆΓΑΠΩ ΠΟΛΥ....
συγλονιστικο......στο 4.03 ο σπαραγμος της Χαρουλας σε καθηλωνει !!!!!!!!
αντε παλι το μουσκεψαμε το τραπεζομαντηλο. Γιατι δυστυχως απο το '79 ως σημερα, τα χαρτομαντηλα τελειωσαν. Το μονο που δεν στερευει, ειναι το δακρυ....
Μπράβο στον Θωμα τον Μπακαλακο από την δεκαετία του 70 και μετά έκανε εξαιρετική πρόοδο μεταπηδώντας στην κλασσική μουσική βασισμένος στην παράδοση Αυτό είναι ένα πολύ τρυφερό κομμάτι απο τα πρώτα που είχε γράψει άγνωστος σχεδόν τότε
υπάρχουν τραγουδιστές ... και η Χάρις Αλεξίου! τι να λέμε τώρα...
ΤΕΛΕΙΟ!!!! να'σαι καλά που το ανέβασες!
Υπεροχο
apisteyto tragoydi!!!!!!!!!!!!!!
Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή,
Να βάλεις τα καλά σου για μένα.
Σ’ αγαπώ πολύ..
τρυφερα υπεροχα λογια απο την μια και μοναδικη χαρουλα
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.Σε ένα κόσμο χαμένο στο τίποτα που δεν έχει καταλάβει πως η ζωή έχει ημερομηνία λήξης.Για να καταλάβει κάποιος όμως πως η αξία της ζωής βρίσκεται σε απλά πράγματα , σε μιά βόλτα στη θάλλασα, σε μια αγκαλιά ,στην παρέα με τους αληθινούς φίλους, πρέπει να έχει γευτεί και λίγο πόνο .Διαφορετικά δεν μπορεί να αντιληφθεί την ουσία.Ετσι είναι ο κανόνας που τον θέτει ή ίδια η ζωή μας.
Здравей радост моя,
Обич моя, здравей.
Да беше сън, че съм далеч от теб,
самота сърцето ми стопи,
наранено.
Да дадеш две целувки благи
на това цвете до теб.
И не забравяй че утре е неделя,
да дадете за доброто за мен,
Обичам те много.
Тази година беше една хубава зима,
дори и край казармите цъфнаха цветя.
Вчера излязох и отидох при Вангелис,
изпраща ти поздрави
Да дадеш две целувки благи
на това цвете до теб.
И не забравяй че утре е неделя,
да дадете за доброто за мен,
Обичам те много.
Пиши ми, искам да знам как прохожда
нашата Анула, дали си спомня за мен,
и защо моята гардения на балкона
повяхва .
υπεροχη και ωραιοι στιχοι .για τον θειο μου Βαγγελη που το ακου απο ..ψηλα.
Υπεροχο!!!!
ΘΕΑ!!!!!!
τελειο!!!!
τρυφερο πανεμορφο !!!!!!
Τι ομορφο κομματι !!!!
Λατρεμένο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Να είσαι καλά ρε φίλε που μας το ανέβασες!!!
Εκτος απο την εκπληκτικη εως σπαρακτικη ερμηνεια μιας Αλεξιου,ειχα την τυχη να ακουσω τον αξεχαστο Λακη Παππα να το τραγουδα χωρις μικροφωνο με τη κιθαρα του καποτε στη Θεσσαλονικη.Και φανταζομαι πως συμφωνειτε ολοι πως το συγκεκριμενο τραγουδι ταιριαζει πιο πολυ σε αντρικη φωνη!
Αυτή είναι η Αλεξίου που δικαιολογεί το όνομα και την φήμη της. Η άλλη Αλεξίου όπως σχολίασε ένας φίλος. Όταν ένας ερμηνευτής δεν υπηρετεί το όνομά του , αν έχει ψαχνό, μπορεί να οδηγηθεί στο θαύμα...
Ας έκανες ένα θετικό σχόλιο ρε φίλε. Ακόμα και εδώ χολή θέλεις να βγάλεις. Αφού δεν σ΄ αρέσει γιατί την ακούς. Άντε στο σκυλάδικό σου και άσε μας ήσυχους.
Μάγκες εμένα με έστειλε εδώ ο άυλος με το κομμάτι μίζερες μέρες
μπραβο φιλε******
😥
: ) Καλό!!
Tο σπασιμο στη φωνή στο 4:43 όλα τα λεφτά!
μονο 17 χιλιαδες προβολες?γιαυτο εχουμε παει κατα διαολου σαν χωρα...5***** φιλε...
δεν γινοταν αλλιώς, τυχαία δεν βγαίνει αυτό το συναίσθημα..
Δεν χορταινω να το ακουω!!!!
ΘΩΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ Σ ΑΓΑΠΑΜΕ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΑΜΕ ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ???????
; )
Γεια και χαρά σας
Αγάπες μου, γεια χαρά σας
Ας ήταν όνειρο που είμαι μακριά σας
Η μοναξιά την καρδιά μου λιώνει
Τη ματώνει, τη ματώνει
Να δώσεις δυο φιλάκια στη μυριόκαλη
Κι αυτό το λουλουδάκι για σένα
Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή,
Να βάλεις τα καλά σου για μένα.
Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ
Είχε μια γλύκα ο φετινός χειμώνας
Έβγαλε ανθάκια ακόμα κι ο στρατώνας
Χθες βγήκα και πήγα στο Βαγγέλη
Χαιρετίσματα σου στέλνει
Να δώσεις δυο φιλάκια στη μυριόκαλη
Κι αυτό το λουλουδάκι για σένα
Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή,
Να βάλεις τα καλά σου για μένα.
Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ
Γράψε μου, θέλω να μάθω το πώς περνάτε
Και η Αννούλα μας αν με θυμάται
Γιατί η γαρδένια μου στο μπαλκόνι
Μαραζώνει, μαραζώνει
Να δώσεις δυο φιλάκια στη μυριόκαλη
Κι αυτό το λουλουδάκι για σένα
Κι αύριο μην ξεχάσεις που ’ναι Κυριακή,
Να βάλεις τα καλά σου για μένα.
Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ
Ευχαριστώ για τον κόπο σου.
❤
Εκτος απο την εκπληκτικη εως σπαρακτικη ερμηνεια μιας Αλεξιου,ειχα την τυχη να ακουσω τον αξεχαστο Λακη Παππα να το τραγουδα χωρις μικροφωνο με τη κιθαρα του καποτε στη Θεσσαλονικη.Και φανταζομαι πως συμφωνειτε ολοι πως το συγκεκριμενο τραγουδι ταιριαζει πιο πολυ σε αντρικη φωνη!