Ίντα χαρτιά το γράφουνε ποιοι νόμοι απαγορένε μην σμίγουνε δυό άνθρωποι ένα τον άλλο θένε Στα δυό σου χέρια με κρατείς και μην μ'αφήνεις χάμε και βάλε το σεβντά οδηγό κι όπου σ'αρέσει πάμε Ω τον παντέρμο το σεβντά που να μην με πιάσει πάλι που την μονότονη ζωή που είμαι να με βγάλει Το "σ'αγαπώ" εγίνηκε μια λέξη σαν και τσ'άλλες που μια φορά τη λέγανε οι αγάπες οι μεγάλες Με το κερί η ελπίδα μου και η ζωή μου μοιάζει απού μακριά σου χάνεται λιώνει και χάμε στάζει Πήγα ν'ανάψω ένα κερί στ'όνομα Του Κυρίου κι είδα παλιά αγαπητικιά και ξέχασα τ'αγίου Μοιάζω κεριού κι η φεύγα φωθιά που εγώ θα λιώσω γιάγυρε φως μου να σε δω να σβήσει να γλυτώσω Πάντα θ'ανάφτω δυό κεριά στην εκκλησά όντε μπαίνω το 'να στο Θειό,τ΄άλλο για μας το 'χω μελετημένο Όταν θα στεφανώνεται στην εκκλησά δεν μπαίνω τα συγχαρίκια να τση πω για δεν τα καταφέρνω Άνε θωρείς πως σ'αγαπά άλλος καλιά 'πο μένα δως του τα τα χαρίσματα απού σου 'χει Ο Θειός δωσμένα Το "σ'αγαπώ" που μου 'πεψες φως μου θα το κρατήσω μα 'ναι πολυ και το μισό θα σου το πέψω πίσω Πάνω σε πέτρα τ'αοριού σκάλισα την μορφή σου και σε ξανοίγω και περνά η ώρα μου μαζί σου Δεν θεραπεύονται οι πληγές δεν παγουδιώ την σκέψη αμά δεν μπω να κοιμηθώ στον πρίνο στο φωλέτσι Πράμα δεν εκατάλαβα που τ'αοριού τα κάλλη κι όμως δεν φεύγει απ'τσι κορφές η μαύρη σκέψη πάλι Θεέ μου κι αγρίμι κάνε τη και μες τη Νίδα δέτη να 'ρχεται στα σπηλάρια μου στον ασκιανό να θέτει
Ίντα χαρτιά το γράφουνε
ποιοι νόμοι απαγορένε
μην σμίγουνε δυό άνθρωποι
ένα τον άλλο θένε
Στα δυό σου χέρια με κρατείς
και μην μ'αφήνεις χάμε
και βάλε το σεβντά οδηγό
κι όπου σ'αρέσει πάμε
Ω τον παντέρμο το σεβντά
που να μην με πιάσει πάλι
που την μονότονη ζωή
που είμαι να με βγάλει
Το "σ'αγαπώ" εγίνηκε
μια λέξη σαν και τσ'άλλες
που μια φορά τη λέγανε
οι αγάπες οι μεγάλες
Με το κερί η ελπίδα μου
και η ζωή μου μοιάζει
απού μακριά σου χάνεται
λιώνει και χάμε στάζει
Πήγα ν'ανάψω ένα κερί
στ'όνομα Του Κυρίου
κι είδα παλιά αγαπητικιά
και ξέχασα τ'αγίου
Μοιάζω κεριού κι η φεύγα
φωθιά που εγώ θα λιώσω
γιάγυρε φως μου να σε δω
να σβήσει να γλυτώσω
Πάντα θ'ανάφτω δυό κεριά
στην εκκλησά όντε μπαίνω
το 'να στο Θειό,τ΄άλλο για μας
το 'χω μελετημένο
Όταν θα στεφανώνεται
στην εκκλησά δεν μπαίνω
τα συγχαρίκια να τση πω
για δεν τα καταφέρνω
Άνε θωρείς πως σ'αγαπά
άλλος καλιά 'πο μένα
δως του τα τα χαρίσματα
απού σου 'χει Ο Θειός δωσμένα
Το "σ'αγαπώ" που μου 'πεψες
φως μου θα το κρατήσω
μα 'ναι πολυ και το μισό
θα σου το πέψω πίσω
Πάνω σε πέτρα τ'αοριού
σκάλισα την μορφή σου
και σε ξανοίγω και περνά
η ώρα μου μαζί σου
Δεν θεραπεύονται οι πληγές
δεν παγουδιώ την σκέψη
αμά δεν μπω να κοιμηθώ
στον πρίνο στο φωλέτσι
Πράμα δεν εκατάλαβα
που τ'αοριού τα κάλλη
κι όμως δεν φεύγει απ'τσι κορφές
η μαύρη σκέψη πάλι
Θεέ μου κι αγρίμι κάνε τη
και μες τη Νίδα δέτη
να 'ρχεται στα σπηλάρια μου
στον ασκιανό να θέτει
eviva mre..!!! oreksi.!!!
AERAKHS KAI TELOS!!!!!
Πολογιαννης: "εκεια εκεια, σεμνα και σκολιανα μας παιζε..."
ekia mre ekia..semna....skoliana...:-D....geia sou polio
autes einai parees!!!!!
Αριστείδης Χαιρέτης ή Γιαλάφτης.
AERAKHS=THEOS