3 ay önce babam öldü. Kendisinden çok bahsetmeyeceğim, ama sanırım sartre'ın babasına dedikleri gibi cümleler kurabilirdim. Ancak ben babam ölünce büyük bir rahatlama hissettim, bir bakıma gözümün önünde kendini öldürüyordu ve öldü de. Bense kafamda bu senaryoyu onlarca kez kurguladım ve sadece bunun gerçekleşmesini bekliyordum. Beni bu bilinmezlik yoruyordu. Öldüğünde büyük bir rahatlama hissettim, ölüme bakış açımdan dolayı, yaşamı katlanılması gereken bir şey olarak görmem, benim için onun varlığını sonlandırması bir huzur yarattı. Ölümle huzuru bağdaştırdığımdan olabilir. Onun kişiliğinden de kaynaklı olsa gerek babam değil, bir arkadaşım, bakmam gereken biri öldü gibi hissettim, evde ekstra bir değişiklik de göremedim. İfade ettiğiniz gibi zihnimde mi öldürmüştüm, öldürdüysem ne zamandı bilmiyorum. Açıkçası baba figürü kendi içimde kendimce sorunlu olduğundan hayatıma aldığım erkeklerin de ona benzeyip benzemediğine sürekli dikkat ediyorum. O oltaya düşmek istemiyorum :) Belki etkileri daha sonra çıkacaktır, sadece bende etrafımdakilerin etkisini yansıtmadı. Yaşamayı bilen bir insandı, çevresine çok hayrı yoktu ama tatlı ve adı gibi mesut biriydi. İyi ki yaşamış. Şimdi ise huzurlu olarak atfedebileceğim bir sonla burada değil. Bense sanırım onun ölümünden çok kardeşimin ve annemin üzüntüsüne çok daha fazla yanıyorum. İlk kez bunları açıkça dışarı söyledim :) sevgiler.
Peygamber efendimiz babasını tanimamisti, Hz Yusuf ise çok küçükken ayrılmak zorunda kalmıştı, Hz İsa'nın ise olayı zaten malum, Hz. İbrahim'in macerası babasıyla bağları kopunca başlıyor, Hz Musa ise bı nevi baba mesabesindeki Firavunla mücadele halindeydi hep, yine Hz İbrahim Hz İsmail meselesi de malum, anlattıklarınızla beraber düşünunce gercekten enteresan
Sen o zamanın şartlarıyla bu zamanın şartlarını kıyaslayamazsın. 1) O zaman erkekler ‘çok eşlılıge’ daha yatkındı 2) O zaman ınsan yaşam suresıyle bu zamankı ınsan yaşam suresı bır degıl 3) bugunku tck evlılık kanunlarından bahsetmeyecegım bıle. Bıraz arastır be !
Hamza Bey, konuyu biraz erkek ve potansiyel baba açısından değerlendirmişsiniz gibi hissettim. Bu konu kız çocukları için Anne'nin ölümü olarak mı değerlendirilmeli? Yoksa cinsiyetten bağımsız bahsettiğiniz baba figürünün ölmesi şeklinde kapsayıcı mı yorumlarınız, iki cinsiyeti de? Bir de belki hep erkek düşünürler örnek olduğu için böyle hissettim, kadın olup babasını kaybetmesiyle ilgili paylaşımları olan kimse yok mu konu edilebilecek? Sartre demişken mesela Simone de Beauvoir ın babasıyla ilgili yorumu var mı acaba?
@@nildesperandum2034 Kardeşim sen iyi misin? Bütün yorumlara saçma sapan cevaplar vermişsin. Sanırım hayatında hiç istismarcı bir babaya sahip olmamışsın bu yüzden böyle yorumlara sallıyorsun.
Hocam hep gün bir videomuzu dinliyorum. Felsefe işte tamda budur dediğim şekliyle konuları anlatıyorsunuz. Fakat son cümlenizi hicccc ama hiccc anlayamıyorum. ..... Ve niche yardımcınız olsun diyorsunuz ya. İlk baştaki ismi yazarmisiniz. Birde ben yardım istersem bir tek XIZIR dan isterim.x❤❤❤
3 ay önce babam öldü. Kendisinden çok bahsetmeyeceğim, ama sanırım sartre'ın babasına dedikleri gibi cümleler kurabilirdim. Ancak ben babam ölünce büyük bir rahatlama hissettim, bir bakıma gözümün önünde kendini öldürüyordu ve öldü de. Bense kafamda bu senaryoyu onlarca kez kurguladım ve sadece bunun gerçekleşmesini bekliyordum. Beni bu bilinmezlik yoruyordu. Öldüğünde büyük bir rahatlama hissettim, ölüme bakış açımdan dolayı, yaşamı katlanılması gereken bir şey olarak görmem, benim için onun varlığını sonlandırması bir huzur yarattı. Ölümle huzuru bağdaştırdığımdan olabilir. Onun kişiliğinden de kaynaklı olsa gerek babam değil, bir arkadaşım, bakmam gereken biri öldü gibi hissettim, evde ekstra bir değişiklik de göremedim. İfade ettiğiniz gibi zihnimde mi öldürmüştüm, öldürdüysem ne zamandı bilmiyorum.
Açıkçası baba figürü kendi içimde kendimce sorunlu olduğundan hayatıma aldığım erkeklerin de ona benzeyip benzemediğine sürekli dikkat ediyorum. O oltaya düşmek istemiyorum :)
Belki etkileri daha sonra çıkacaktır, sadece bende etrafımdakilerin etkisini yansıtmadı.
Yaşamayı bilen bir insandı, çevresine çok hayrı yoktu ama tatlı ve adı gibi mesut biriydi. İyi ki yaşamış. Şimdi ise huzurlu olarak atfedebileceğim bir sonla burada değil. Bense sanırım onun ölümünden çok kardeşimin ve annemin üzüntüsüne çok daha fazla yanıyorum.
İlk kez bunları açıkça dışarı söyledim :) sevgiler.
BÖYLE ŞEYLERİ ALENEN YAZMAK NASI Bİ ŞEY YA SİZ İYİ MİSİNİZ ?? YUHHHHH
@halisgokbayrak7512 YAZIK YAZIK ALLAH CC'DEN KORKMAK ÖNEMLİ !!!!!!!!!!!!!!!!!
@@nildesperandum2034NE ALAKA , TABI YAZABILIR. ICINDEKI ACIYI PAYLAŞMIŞ , SARILABILECEGI BIR DOSTU YAKINI OLMADIGI BELLI. , ONDAN.
Babanızdan bahsederken duygusallaştınız, özlüyorsunuz demek ki
gayet akıcı bir anlatım olmuş, sesinize sağlık hocam
siz de en az niçe ve kamü kadar kiymetlisiniz. daha ölmemiş olmaniz o kadar da buyuk bir kusur degil😁
Peygamber efendimiz babasını tanimamisti, Hz Yusuf ise çok küçükken ayrılmak zorunda kalmıştı, Hz İsa'nın ise olayı zaten malum, Hz. İbrahim'in macerası babasıyla bağları kopunca başlıyor, Hz Musa ise bı nevi baba mesabesindeki Firavunla mücadele halindeydi hep, yine Hz İbrahim Hz İsmail meselesi de malum, anlattıklarınızla beraber düşünunce gercekten enteresan
Sen o zamanın şartlarıyla bu zamanın şartlarını kıyaslayamazsın. 1) O zaman erkekler ‘çok eşlılıge’ daha yatkındı 2) O zaman ınsan yaşam suresıyle bu zamankı ınsan yaşam suresı bır degıl 3) bugunku tck evlılık kanunlarından bahsetmeyecegım bıle. Bıraz arastır be !
Şu sıralar Tanrı figürünün ilk olarak Baba'dan referans alınması ile alakalı kafama takılan şeyler vardı. Yorumunuz için teşekkür ederim.
@@tarikbiliir hmm yanı ben ıstemsızce yol mu göstermış oldum bı nevı. Anlamadım kı valla sızı :) ? :)
teşekkür ederim.
Hamza Bey, konuyu biraz erkek ve potansiyel baba açısından değerlendirmişsiniz gibi hissettim. Bu konu kız çocukları için Anne'nin ölümü olarak mı değerlendirilmeli? Yoksa cinsiyetten bağımsız bahsettiğiniz baba figürünün ölmesi şeklinde kapsayıcı mı yorumlarınız, iki cinsiyeti de? Bir de belki hep erkek düşünürler örnek olduğu için böyle hissettim, kadın olup babasını kaybetmesiyle ilgili paylaşımları olan kimse yok mu konu edilebilecek? Sartre demişken mesela Simone de Beauvoir ın babasıyla ilgili yorumu var mı acaba?
Bence kız çocuğu içinde baba geçerli olurdu. Orada otoritenin ölmesi duzenin ölmesi liderin ölmesi gibi bir yerden yaklaşmış.
müthiş.
Zihnen nasıl öldürebiliriz. bir de bununla ilgili video çekebilir misiniz ?
Babanın senin için olan değerini ve duygularını ortadan kaldırmak verdiği duygulardan ve baskıdan arınmak
@@tepe5978 ???
TÖVBE ESTAĞFİRULLAH
@@nildesperandum2034 Kardeşim sen iyi misin? Bütün yorumlara saçma sapan cevaplar vermişsin. Sanırım hayatında hiç istismarcı bir babaya sahip olmamışsın bu yüzden böyle yorumlara sallıyorsun.
çok iyii
Bu konuyu düşünmek bile istemiyorum...
ama anlamamışsın
Hocam hep gün bir videomuzu dinliyorum. Felsefe işte tamda budur dediğim şekliyle konuları anlatıyorsunuz. Fakat son cümlenizi hicccc ama hiccc anlayamıyorum. ..... Ve niche yardımcınız olsun diyorsunuz ya. İlk baştaki ismi yazarmisiniz. Birde ben yardım istersem bir tek XIZIR dan isterim.x❤❤❤
Camus yâr, Nietzsche yardımcınız olsun.
Lacan ve freudun babanın adı yasasına değinseydin
Hocam merhaba Henri Bergson ve süre kavramına yüklediği anlam üzerine söyleyecekleriniz varsa bizimle paylaşır mısınız ?
İnşallah baba olmazsınız ve çocuklarınız da sizi öldürmek zorunda kalmazlar…
Kendinizi seçkin bir insan gibi mi yoksa sıradan bir insan gibi mi görüyorsunuz?
Sıradan bir seçkin.