Uwielbiam Wasze komentarze pod tym odcinkiem, dziękuję za te historie z dzieciństwa, o Waszych bliskich, o konkretnych magazynach które zbieraliście, za tyle emocji! Piękne to wszystko. Pozdrawiam serdecznie, Dawid
Mam podobną historię z listami, tylko że do radia! Mój tata kilkanaście/ kilkadziesiąt lat temu pisał listy do jednego z ówczesnych redaktorów Trójki (bardzo z resztą znanego do dziś) i dzielił się tam swoimi komentarzami, spostrzeżeniami co do puszczanych utworów, znalezionymi przez niego perełkami muzycznymi itd. Pan redaktor odpisywał mojemu tacie, wysyłał nawet czasem kasety z poleceniem takich lub innych zespołów. Do tej pory mnie to niesamowicie wzrusza i wydaje mi się to czymś prawie niemożliwym w obecnych czasach.
Obecnie w radiu 357 plebiscyt na piosenkę dnia odbywa się drogą listowną. Słuchacze na karteczkach wysyłają swoje propozycje, z których potem są wybierane piosenki. Organizują też często konkursy, w których do wygrania są jakieś stare wydania płyt (jeśli się nie mylę). Obecnie wg mnie najlepsze radio jakiego słuchałem. Warto zaznaczyć, że nie ma tam żadnych reklam czy zbędnych przerywników.
Zabraliście mnie w niesamowitą podróż. Mieszkam w Łodzi, moja mama ma od 22 lat kiosk z gazetami. Przez wiele lat po maturze pracowałam tam codziennie po zajęciach na uczelni. Teczki absolutnie podstawa handlu w takim miejscu, nawet nie zastanawiałam się nigdy,że w innych kioskach też przecież istniał ten system. Najcudowniejsze były takie sytuacje...klientka zbierała dla syna "Dinozaury" w każdym odcinku był jakiś element, byli dość biedni więc te odcinki zbierały się miesiącami, bo nie miała kasy aby wykupić,a mama się litowała i odkładała dalej...klientka w końcu przestała przychodzić...i podejrzewam, że do dziś na strychu u rodziców znajdę pare odcinków....najlepsze jest to, że to kilka lat się zbierało i zanim powstał cały Dinuś to ten chłopczyk był już nastolatkiem i w dupie go miał. Takich klientów nad którymi litowała się mama było mnóstwo. Wszystkie tytuły, które dziś wymieniliście znam. Detektyw, Wędkarz i większość tytułów z dzisiejszego odcinka ukazuje się nadal. O Focusie nie powiedzieliście a mignął mi. Kiosk mamy już powoli umiera...ale nadal wygląda tak samo jak 20 lat temu.Taka kapsuła czasu....zapraszam
Chciałam mieć na półce mojej meblościanki wystawkę lalek porcelanowych, które były dołączane do dwutygodnika “Cudowny świat lalek z porcelany” ale mama z tatą postawili tam wszystkie segregatory Świata wiedzy 😭 I to naprzeciwko mojego łóżka 😭 Ale w szkole dzięki przynoszeniu Świata Wiedzy, zbierałam plusy za to, że interesuję się tematem bardziej niż tylko tym co jest w podręczniku 😜
Może i lepiej dla Ciebie :D miałam taką kolekcje, pamiętam gorączkę 40 stopni i niezłe shizy z tymi laleczkami mi się umaiły w głowie 😅 od tamtej sytuacji trafiły do piwnicy
Mam taka przynajmniej dla mnie fajna anegdotkę. Kilka lat temu (tak z 10 :P) kiedy jeszcze Dawid nie był sławny, spotkaliśmy się w namiocie "artystów" przy scenie przed koncertem charytatywnym w Chorzowie. Byłem basistą big bandu który również tam grał. Wyglądało to tak. Stoimy sobie przy scenie oczekując na swoją kolej, żeby urozmaicić sobie oczekiwanie odwracam się do niego i mowie "siemka, a ty co będziesz tutaj robił?" a on takim nie śmiałym głosem odpowiedział "noo... spiewał" ja mu odpowiedziałem "a no to spoko :D" i taki krótki dialog wspominam po dziś dzień z jeszcze nie sławnym Dawidem. :) Może pamięta tą sytuacje :D Może nawet przeczyta ten komentarz :)
"Detektyw" jeszcze jest na rynku. "Jeszcze", bo walczy o przetrwanie. Można go kupić też online, jeśli ktoś woli czytać z ekranu. Nie pozwólmy mu umrzeć, dla fanów tematyki kryminalnej, to jest świetna gazeta! Pozdrawiam ze Szkocji, panowie! ❤❤
Wujcio jest urzeczywistnieniem tego dziadka z tegoż sympatycznego segmentu, gdy trzeba tłumaczyć niektóre definicje osobom znacznie od nas starszym, ale i drugą osobowością Radka. Gratuluję XD
@@zbuntowanyobornik899 mało jest w świecie tak kumatych kontr-rozmówców, którzy łapią w lot dygresje i wtrącenia, pozornie nie związane z tematem. Następnie potrafią to poprowadzić dalej, bez zastanowienia, bez zatrzymania. To trzeba czuć i rozumieć się z kimś totalnie, bez ograniczeń.
Dziś się przekonałam, że nie ocenia się książki po okładce. Pan Kotarski kojarzył mi się tylko z reklamy banku i wręcz mnie denerwował i mega go nie lubiłam a to jest mega super pozytywny człowiek. Duet Podsiadło & Kotarski to strzał w dziesiątkę. Jak mogłam wcześniej nie trafić na ten podcast. Dziś leci subskrypcja, gratulacje za super prace:) pozdrawiam
Pamiętam jak chodziłam do kiosku po gazety z teczki dla dziadzia. Były to Fauna i flora oraz Przegląd sportowy. Dziękuję Panom redaktorom za niezmiennie nieschodzący uśmiech podczas słuchania podcastu i poczucie poznawania Was z każdym tygodniem coraz bardziej. 🙂
Jestem panią po piedziesiatce, uwielbiam was, zawsze się usmieję A czasopisma czytałam inne, pewnie wasi rodzice pamiętają: Świat Młodych, Relax , Promyk , Przyjaciółka, Razem , Film itp
Jak Radek mówił o Świecie Wiedzy i dużych segregatorach od razu przed oczami pojawił mi się ,,Wally Zwiedza Świat" i jeszcze większe segregatory ;) aż muszę odwiedzić piwnice babci gdzie powinna znajdować się cała kolekcja. ,,Gdzie jest Wally?"
W wakacje, na tak zwanych "wczasach" nad Naszym wspaniałym Bałtykiem leżąc na leżaku rozłożonym na środku pokoju gdy jak zwykle pada uwielbiam czytać kolorowe plotkarskie gazety, zamiast scrollować facebooka. A Świat wiedzy kojarzy mi się z jazdą pociągiem, bo zawsze wybierając się w Polskę pociągiem (mieszkam w Szczecinie, podróż minimum 4 godziny) czytałam Świat Wiedzy.
"Witajcie trocie" ! W zamierzchłych czasach "gazeciarstwa" czytałam: Świerszczyk, Bravo, Popcorn, Easy English (z kasetami do nauki języka), Kaczor Donald, Cogito, Wiedza i Życie. Jeszcze kilka lat temu kupowałam Charaktery i Wysokie Obcasy. Dziękuję redaktorom za ten odcinek! Kiosk, w którym miałam swoją "teczkę" niestety już nie istnieje :( serce krwawi...
Odnośnie pisania w sprawie jakiś tam przyziemnych spraw do różnych instytucji typu radio, gazeta to miałem taką historię ale już w czasach Internetu. (rok 2013) Jechałem z pracy, było coś koło 22:00 i słuchałem radia. Zmieniałem kanały i nagle do moich uszu dotarła piękna muzyka - jakieś tango grane na akordeonie. Nigdy czegoś takiego nie słyszałem - ta muzyka, energia mnie po prostu zaskoczyła. Od razu pomyślałem ze warto zapamiętać kto to grał. Niestety to była ostatnia piosenka z jakiejś audycji Polskiego Radia Katowice i nie dowiedziałem się co to była za muzyka. Tak mi to nie dawało spokoju że szukałem tej archiwalnej audycji w necie na stronie Radia Katowice ale nic nie znalazłem. Koniec końców napisałem maila do radia i ktoś mi odpisał żebym skontaktował się z osobą która wtedy prowadziła tą audycje.. Napisałem do tej osoby i ta osoba szybko odpisała mi że muzyka która mnie tak zaciekawiła to najnowsza wtedy płyta Marcina Wyrostka - „Coloraige”. Od tego momentu stałem się wielkim fanem Marcina Wyrostka a przez to też Astora Piazzolli.
A ja te klamoty jeszcze odbierałam z teczki u Pani w kiosku na osiedlu. Minerały... czekaj, czekaj czekaj... „Skarby ziemi”. Bardzo chciałam mieć gablotkę w szufladzie jak kolega z bloku obok, jeszcze z podświetleniem, żeby podziwiać te Agaty, kwarce... ehhh. Nic nie czapkowalam o wykopaliskach tych kamieni, ale z pilnością prymusa pędziłam w piątek do kiosku, wyzerować nasza teczkę z prenumerat wszelkich. Odcinek- mistrzostwo świata! Dzięki Panowie
Jestem rocznik Dawida. Uwielbiałam za dzieciaka "Kaczora Donalda", "Wally zwiedza świat", " "Przyjaciele z Zielonego Lasu". Ale najlepsza była "Przygoda ze sztuką", która faktycznie była jak wszechstronny kurs rysunku i malarstwa w odcinkach. Miałam niewiee numerów, ale panie ze świetlicy szkolnej do kupowały, żeby mieć fajne pomysły na zajęcia plastyczne z nami. Dtego do dziś zalegają mi na półce dwa pełne segregatory gazetki z starożytnym Egipcie, gdzie do każdego numeru była figurka egipskiego bóstwa. Figurki były brzydsze z numeru na numer i w prenumeracie często przychodziły połamane na kawałki. Cogito nie lubiłam, bo panowało przekonanie że Cogito jest dla nudziarzy i nawet największe kujony nie kupowały Cogito, ale miałam wydanie specjalne Cogito, takie vademecum pisania wypracowań w gimnazjum i z tego często korzystałam. Bravo kupowałam dla plakatów i żeby być cool, ale zawsze wiedziałam że jest durne. Z "magazynów dla dziewczyn" lubiłam "13", bo trafiały się względnie mądre artykuły. A, no i nie zapominajmy o "W.I.T.C.H.". "W.I.T.C.H." było super i jestem sobie wdzięczna że nie przestałam zbierać nawet gdy koleżanki próbowały mnie przekonać że mając 10 lat jestem już ZA STARA na "W.I.T.C.H.". A tydzień temu zamówiłam sobie od Egmontu wydanie zbiorcze komiksu. Przypominam, jestem starą krową już. Dziś czytam papierowy "Przekrój" i to jest dla mnie bardzo przyjemny rytuał, do tego rozciągnięty na wiele wieczorów. Bardzo lubiłam też "Holistic News", ale padło po kilku numerach :( A przedwczoraj odkryłam papierową gazetkę "LEGO Explorer" i totalnie nie przeszkadza że się nie ma dzieci, można sobie kupić i tłumaczyć że to po to żeby uczyć się budować lepsze konstrukcje z LEGO, bo w przeciwieństwie do miliona tych badziewnych gazetek z figurkami Ninjago, w tym jest mini model czegoś (pojazdu, owada...) i masa porad jak konstruować z LEGO.
Drodzy Panowie, ja też, podobnie do Radka, pierwsze zagadnienie ekonomiczne poznałem na Kaczorze Donaldzie. Wychodziły czasem takie podwójne wydania, chyba dwutygodniowe. Były tańsze niż dwa numery w sumie, więc mały ja twierdził, że to jest niesamowita okazja i trzeba z niej skorzystać. Wtedy właśnie rodzice wyjaśnili mi, że to wcale nie taka świetna okazja, ponieważ w tej sytuacji wydajemy więcej niż zazwyczaj, no i kupujemy jakby tydzień do przodu. Do dziś tę lekcję uważam za cenną i często sobie ją przypominam. Pozdrawiam ciepło całą Waszą trójkę.
kiedy byłam młodsza to namiętnie kolekcjonowałam gazety typu bravo, popcorn. czytałam tam o swoich ulubionych gwiazdach nie mając w ogóle świadomości, że wszystko tam to bzdury wyssane z palca i teraz czytając te gazetki odczuwam sporą dawkę zażenowania. jednak w czasach kiedy byłam młodsza czytanie tego wszystkiego dawało mi pewnego rodzaju frajdę i zawsze będę bardzo miło wspominać te czasy. dodatkowo klasyk to oczywiście były plakaty, które duża część nastolatek wówczas mogła powiesić na ścianie i patrzeć codziennie na swoje ulubione gwiazdy. aż czuję teraz taką nostalgię jak o tym piszę
Witam. Miło jest posłuchać sobie ludzi w swoim wieku, którzy w ciekawy,momentami zabawny sposób prowadzą konwersacje o rzeczach ważnych ale i tych mniej istotnych :)
"Detektyw" nadal istnieje i nadal są te przepiękne rysunki w specyficznym stylu :) Ostatnio nawet Marcin z kanału Niedegetyczne i podcastu Kryminatorium wszedł z nimi we współpracę. Radek ma rację, to jest "true crime" czy jak to ujął Dawid "prawdziwe sprawy".
Dzień dobry. Słucham i oglądam całkiem od niedawna. O podcaście dowiedziałam się z programu Kuba Wojewódzki, który uwielbiam. Gościem był właśnie Radek Kotarski. Minęło trochę czasu i postanowiłam sprawdzić co i jak. NIE ŻAŁUJĘ. Panowie jesteście THE BEST.
Świat wiedzy zbierałem namiętnie, równie namiętnie czytałem wszystkie teksty. Był to akurat okres mojego ogromnego głodu wiedzy i fazy na czytanie książek, wobec czego pochłaniałem te teksty i potem opowiadałem je wszystkim dookoła.
Panowie! Z każdym odcinkiem jestem pod coraz większym wrażeniem! Wasze rozmowy i ilość sympatii odbudowuje wiarę w ludzi. Pokazujecie, że można bez nadęcia, bez rywalizacji, z szacunkiem do drugiej osoby prowadzić inteligentne dyskusje, pełne wiedzy i humoru. Dla mnie jest to perełka i mega sie cieszę, że się tym z nami dzielicie 😍 A co do gazet, to Cogito było podstawowym źródłem wiedzy w przygotowaniach moich oraz moich sióstr do matury! 😁 I jako, że nie było nas stać na kupowanie gazet, ja biegałam do biblioteki, żeby je wypożyczać albo czytać na miejscu. Oprócz, właśnie Cogito sięgałam przede wszystkim po muzyczne i psychologiczne gazety, jak np. Teraz Rock lub Charaktery. 😃 A wcześniej, kiedy mama pracowała w kiosku, pożyczaliśmy gazety od niej. Trzeba było tylko pamiętać, żeby oddać w odpowiednim czasie, przed zwrotem. 😁 Ale to były dobre czasy. Nie spodziewałam się tak dobrego odcinka kiedy zobaczyłam temat Czasopisma. A tu proszę! 😃😃😃
Mój jedyny problem z redaktorem Podsiadło jest taki, że jeszcze nie odnalazł drogi do moich DM’ów :/ A tak już całkiem na poważnie: ten podcast to najczystsze złoto! Jest niebanalnie (i genialnie) zabawny. Cóż jeszcze można powiedzieć? Róbta wincyj!
Kiedy słuchałam wykonania red. Radka w głęboko płytka to aż mi się oczy zaszkliły przy szerokim uśmiechu. Jaka ja jestem wdzięczna, że Wy tu jesteście! 🥺🥰 Serdecznie pozdrawiam, Dominika
Witam 😁 ja mam to szczęście że mam pierwsze wydanie Bravo i Popcorn 😊 Pierwsze Bravo wyszło 30 grudnia 1993 i kosztowało 6500zł Popcorn wyszedł w styczniu 1995 r i kosztował 22500zł Świat wiedzy również mam 😅🤣 o matko ale jestem wiekowa 😆
Moja babcia miała coś w stylu saloniku prasowego ❤️ jak pojawiały się nowe numery czasopism dla nastolatków byłam zawsze na bieżąco. Pamiętam też jak pomagałam jej uzupełniać owe teczki o ktorych wspominał Radek. Pięknie wspomnienia mi odblokowaliście ❤️
To ja po lekcjach lub na tak zwanym okienku chodziłam do szkolnej czytelni i tam znajdowały się czasopisma, o których wspominaliście np cogito. Wiec jak w kiosku nie udało się dorwac nowego numeru to zawsze był w szkolnej czytelni. A moj tata miał teczkę w kiosku dla dziennika bałtyckiego. Bardzo sentymentalny temat Panowie. Dzięki 💛
Wszycho pamiętam! Też nie lubiłam Mychy Miki, a w Kaczorze Donaldzie była jeszcze jedna mega istotna rzecz Panowie: konkurs pt. Legobranie. Ludzie, ile mi się to razy śniło, że wysyłam tę krzyżówkę, wygrywam, jadę pośpiesznym do Warszawy, wchodzę na te 5 regulaminowych minut do największego sklepu LEGO w Polsce i wychodzę ze stosem pudełek, które za jednym razem udało się złapać w moje małe łapki. Chyba nigdy w życiu z tak wielką pasją o niczym już później nie marzyłam. O Giganta zawsze błagałam Mamę (kupującą wtedy "Detektywa" z zagadką dla czytelników!) i dawałam jej ogromnego buziaka w zamian, bo drogi to interes był. A ile się można było z niego nauczyć! No i "Dinozaury", ale nie żadne tam z drewnianym modelem, a jedyne prawilne z plastikowym, świecącym w ciemności T-Rexem i okularami 3D! Mokre oko
Super odcinek - przenioslam sie w czasie...ja jestem bardziej wiekowa niz Wy i dla mnie w latach 80tych najbardziej pozadanym tygodnikiem bylo czasopismo "Razem", na rozkladowce byly "plakaty" naszych idoli...no i oczywiscie "Panorama" - jestem z Katowic...i w tejze Panoramie tez byly zdjecia postaci, ktore jakos sie wyroznialy np. w kategirii nuzycznej. Nie zapomne okladki Panoramy z Izą Trojanowska - jej fryzura - wlosy postrzepione na krotko....to byly czasy....dziekuje Wam za przypomnienie i...Panie Red.Kotarski -ja tez mialam w kiosku RUCHu "teczke" 😁 a na moim RUCHu, ktos kiedys farba wysmarowal napis: "Rany boskie - jestem kioskiem!!!" Obecnie czytam jedynie tylko i azaliż wżdy "Wysokie Obcasy Extra" i kocham ten stan: gazetka, kawka i ja....pozdrawiam ❤
Też mieliśmy teczkę a w niej w zależności od naszego wieku były : Miś, Świerszczyk, Płomyczek, Płomyk, Świat Młodych, Sztandar Młodych, Zielony Sztandar, Panorama, Razem, Na przełaj, Zarzewie, Filipinka, Przyjaciółka, Gospodyni, Ekran, Film, Focus, Non Stop, Przekrój, Kobieta i Życie, Świat Wiedzy.Od malego dziecka po dorosłość. W domu obowiązkowo rodzice czytali Dziennik Zachodni, Trybunę Robotniczą , Trybunę Ludu, Ekspress Wieczorny, Wieczór. Uwielbiałam zapach nowej prasy w domu.
Rozmowy niby o niczym, o drobiazgach, ale jak się świetnie tego słucha :) widać, że dobrze się ze sobą czujecie i bawią Was te intelektualne zabawy, gierki słowne, zmiany tonu głosu, błądzenie po abstrakcyjnych bezdrożach :) fajne, lekkie, niewymuszone, sentymentalne czasami, dobrze się tego słucha!
Wiecie co drodzy Redaktorzy.. tyle wspaniałych emocji wzbudziliście w tym odcinku! Nostalgia, sentyment i wzruszenie - jeszcze to słowo bym dodała. Mówicie to, co chyba każdy gdzieś tam sobie myśli, jak chociażby o tej spokojnej okładce Cogito (teraz mam wrażenie, że te czasopisma są "zapchane" już od pierwszej strony i tak nas bombardują). Dobrze jest wiedzieć, że są ludzie odczuwający podobnie i po tym odcinku czuję takie ukojenie, wewnętrzną harmonię, że może ten wszechobecny pęd nie zabrał wszystkich, że jeszcze jest nas, wrażliwców, dość sporo. Redaktorze Kotarski i Redaktorze Podsiadło - jesteście balsamem w tych szybkich czasach - dziękuję :) PS "Kiedy wieczór zmienia się w świt, coś dobija się do mych drzwi Nostalgia Kiedy luty zmienia się w lipiec, nie dam rady się przed nią kryć." PS2 Bliźniak pozdrawia wszystkie bliźniaki! PS3 Miałam teczkę w kiosku! (dolnośląskie)
Musiałam czekać na kogoś na deszczu przez godzinę i odpaliłam ten podkast. Nawet nie wiem kiedy godzina zleciała a do tego i humor poprawiony. Dziękuję Panom Redaktorom.
Odnośnie National Geographic - mam numer, upolowałem go na pewnej aukcji, z miesiąca i roku urodzin mojego dziadka! Dokładnie rzecz biorąc jest to sierpień 1926. Coś nieprawdopodobnego! Emocje! Tak zaczęła się moja miłość do starych wydań NG 😊 Pozdrawiam pszczelarsko i serdecznie! 😉🐝
Jako że pracuję w bibliotece i zajmuję się prasą, to czytam/przeglądam sporo periodyków. Polecam "Pismo", "Filozofuj", "Charaktery", "Książki. Magazyn do Czytania" i jakiekolwiek regionalne gazety, bo warto wiedzieć co się w okolicy dzieje ;)
Ja pamiętam, że kochałam gazetki English Junior i uczyłam się z nich w formie zabawy angielskiego właśnie. Do każdej gazetki dołączona była KASETA i na swoim PRESTIŻOWYM dwukasetowym odtwarzaczu słuchałam wspaniałych historii postaci z tegoż oto czasopisma czyli - królik Bugs, diabeł tasmański czy Tweety :). Uzbierałam z 6 czy 7 segregatorów i KILKASET kaset, coś wspaniałego. Pamiętam, że potem idąc do szkoły szpanowałam, że znam po angielsku nazwy zwierzątek :D. Coś wspaniałego! :)
Moja interpretacja 😆 Usłyszałam kiedyś ukradkiem, zimą ryby trawią wolniej i czuję się nieciekawie, czuję, że to było o mnie. Zawieszam się i zamieram w tym bezruchu istnienia, i tylko grzęznę w marazmie, pora roku nic mnie nie zmienia. Żółć podchodzi do gardła, słowa toną jak rozbitek na tratwie, syf świata pływa na powierzchni, w milczeniu trawi się go łatwiej.
Dlaczego ja dopiero teraz na ten podcast trafiłam? 🤣 Wasze role, które przyjmujecie w podcastach są takie cudowne! Dziękuję również za dawkę fantastycznej nostalgii 💙
Radek przed powiedzeniem słowa "wyszłeś" musiał zrobić pauze, zebrać myśli, skupić się iii... Udało się! Udało się użyć błędnej formy wyrazu 🥳 ale widać, że go to sporo kosztowało ☺️ P.S. 13:23
Do tej pory pamietam kartonowy maly peryskop dołączony do Kaczora Donalda, skleiłam z bratem i ogladalismy dzieki niemu filmy z korytarza obok pokoju rodziców😎 Panowie ile wspomnień wrocilo dzieki Wam! Jakie piekne emocje, dziękuję!!!
KOCHAM WAS najlepszy podcast jaki mam zasubskrybowany. Czasem zazdrosci sie ludziom ktorzy maja kase za prace a ja nie. Wam zycze byscie sali na pieniazkach bo na to zaslugujecie ta lekkoscia praca elokwencja humorem. Dziekuje
"Cogito" przygotowywalo mnie do matury.... ileż wspomnień, dzięki Panowie, a dokładniej dzięki Redaktorze Kotarski za te miłe wspominki! Czytam gazety w tych naszych czasach "online"... dziękuję za ten odcinek! 🙏 P.S. Redaktorowi Podsiadło też oczywiście dziękuję, za Księgielnie 🙏
Powiedzieliście o Detektywie, pokazaliście okładkę i nagle w czeluściach mojej pamięci otworzyła się jakaś szufladka: TAK! Mój tata czasem czytał to czasopismo. Pamiętam, że raz się dorwałam do tych tekstów, ale w połączeniu z grafikami wzbudzały we mnie jakiś niepokój i mnie odrzucały. Nie było to takie miłe i przyjemne uczucie jak właśnie przy czytaniu Kaczora Donalda, Giganta czy Poradnika Młodego Skauta, gdzie czułam się "bezpiecznie". Rzeczywiście jestem bardzo ciekawa jaki byłby mój odbiór Detektywa teraz, już jako dorosłej osoby a nie kilkuletniego dzieciaka :)
@@rozi6617 Faktycznie, dzięki! :) Zajrzałam i... chciałabym powiedzieć, że teraz mam zupełnie inne odczucia niż za dzieciaka, ale jednak byłoby to wierutne kłamstwo 😂
Z Myszką Mickey mam tak do dzisiaj. Gram w Kingdom Hearts i segmenty z nim są dla mnie nie do przejścia 🙆🏻♂️ A jako dzieciak odkryłem, że pilot od telewizora rodziców działa też z telewizorem w pokoju babci. Śmiechom nie było końca.
U nas też zawsze był Świat wiedzy, a system teczkowy wciąż ma się świetnie
3 роки тому+5
42:02 Pierwsza myśl nigdy o tym nie słyszałem, druga myśl zaraz, zaraz czy przypadkiem będąc na konferencji informatycznej nie zostało mi to podrzucone. Faktycznie dostałem, mam numer 6 (468) z przełomu marca i kwietnia 2015. Jak widać, zapewne mają świetna sprzedaż, czasopismo kosztujące wówczas 6.50 PLN rozdawali za darmo.
Detektyw to czasopismo mojego dzieciństwa! :-) Moja Mama kupowała go przez lata, i zawsze go podkradałam żeby sobie przeczytać. Pamiętam jak udało mi się rozwiązać zagadkę która była w detektywie. Czułam się jak Sherlock! :-D Pamiętam również, jak w Angorze pojawiła się Angorka, dla dzieci. Też chłonełam każde wydanie.
PSX Extreme to jest absolutna nostalgia. Radek, Ty geniuszu, masz numer 1! Największy smaczek tam to strona z kodami do gier, która była złożona w kształt przycisków PlayStation - trójkąta, X, kwadratu i kółka. Z niedopuszczalnie dużą ilością tła na kartkach. :)
Wasz odcinek przypomniał mi o super czasopiśmie z mojego dzieciństwa - "Przygoda ze sztuką" :) Jako dziecko uwielbiałam rysować, a z tej gazetki można było nauczyć się różnych nowych technik. Oprócz tego czytałam jako nastolatka również Popcorn, Bravo i polską ich wersję, czyli Trzynastkę. "Świat wiedzy" przeglądałam czasem u koleżanek, mój chłopak z nastoletnich lat był fanem Kaczora Donalda, a mój kuzyn zbierał CD Action. Dzięki za ten odcinek, mnóstwo miłych wspomnień!
Miałem takiego wuja Staśka co wiedział najlepiej wszystko mimo, ze gadał głupoty jak po wylewie, ale wszyscy mu przytakiwaliśmy i czuł sie mądry i dumny. Raz szedł tak dumny po swoim „wykładzie” pomostem nad jeziorkiem, ze spadł ze schodów i połamał sobie nogi.
Cóż za sentymentalny odcinek! Pamiętam świat wiedzy i miałam taki przeogromny segregator, muszę sprawdzić, może mój nie wyrzucający niczego tata zagrzebał go w kącie jakiejś ciemnej szafy. Poza tym Bravo! To się czytało z wypiekami na twarzy i niedowierzaniem, no i w ukryciu przed rodzicami, którzy, jak oceniam z perspektywy czasu, jednak wiedzieli co robią nie pozwalając mi konsumować tych treści :D Ja w porównaniu do Szanownych Panów Redaktorów niestety minęłam się z Gigantem i Kaczorem Donaldem, mimo że jestem zaledwie rok młodsza od Redaktora Podsiadło, więc nie jest to kwestia pokolenia, za to pamiętam dodatek do Gazety Wyborczej - Komiksowo, który również zawierał historie Myszki Miki, bądź Kaczora Donalda wraz z siostrzeńcami, Sknerusem i główną wroginią Magiką De Czar (!) i to te zdecydowanie wolałam. Na ostatniej stronie był króciutki komiks pt. " Tymek i Mistrz", którego humor (tu przytoczę za Wikipedią: "W komiksie dominuje humor słowny [...] Dużą rolę gra narracja, której postacie są świadome. Są także świadome czytelników, autorów i faktu, iż otaczający ich świat jest komiksem. Mimo że akcja dzieje się w okołośredniowiecznych czasach, wielokrotnie pojawia się sporo współczesnych elementów (np. współczesna reporterka i kamerzysta).") zaczęłam dostrzegać po czasie, bo z początku wydawał mi się nudny. W tych młodzieńczych latach przewinęło się u mnie jeszcze kilka egzemplarzy czasopisma Witch, ale to ze względu na wspomniane przez Panów kolekcjonowane karteczki. Jako ostatnią pozycję i też wisienkę na torcie, wspominam Gościa Niedzielnego, którego na palcach jednej ręki licząc, udało mi się wyprosić u rodziców, a interesował mnie tylko i wyłącznie ze względu na sekcję dowcipów na jednej z końcowych stron. Kilka z nich pamiętam do dzisiaj: 1)Co robi temperówka kiedy zrobi coś głupiego? ... Struga wariata! 2) Co zamawia szkielet kiedy wchodzi do baru? ... Coca-colę i szmatę do podłogi! ...Warto było wydać te pieniądze.
Feel soo old now... Poczułam ten klimat i pamiętam renomę białej teczki w kiosku. W naszej był Świat Wiedzy, Cudowny świat lalek z porcelany, Mała księżniczka i czasopisma typu Swetry, robótki czy Sandra. Do tej pory myślałam, że tylko nasz kiosk dopuszczał takie rozwiązanie i w zasadzie do tej pory żyłam w nieświadomości i poczuciu wyjątkowości :D Piękne wprowadzenie do podcastu z lat 90, na który czekam z utęsknieniem. P.S. Latem ryby trawią szybciej.
😎 *Witajcie trocie* Fantastyczny temat na podcast gazety zawsze w domu jakieś były, komiksy i kolorowe czasopisma i Świat Wiedzy też ... prenumerata Reader’s Digest i teczkę w kiosku z gazetkami mieliśmy hahaha Zapach mi się kojarzy i tata zbierał po przeczytaniu na "podpałkę" do pieca kaflowego I książki, dużo książek, zawsze i wszędzie 😊 później "prasówkę" pamiętam, w biurze obowiązkowa lektura przed rozpoczęciem pracy Gazeta Prawna Rzeczypospolita Gazeta Pomorska i inne Mam nawet kilka "Przyjaciółek" z 1950 roku specjalnie oprawione i zabezpieczone przed zniszczeniem bardzo ciekawa lektura, wracam z sentymentem bo to pamiątka po mamie, czasami po jakiś przepis ;-) Detektyw tak ... plakaty na ścianę haha były klejone Pozdrawiam Panów Redaktorów🙋 p.s. dla "koneserów" są nawet perfumy o zapachu książek czy biblioteki 😉 Polecam książki - reportaże pana *Przemysława Semczuka* Specjalizuje się literaturze faktu, tematyce kryminalnej i historii Doskonale przedstawia okres PRL i dokonane wtedy zbrodnie "Wspomnienie o przeszłości Ziemi" muszę sobie zapisać w folderze książki do przeczytania, poczeka na swoja kolej ;-) I jeszcze raz wujaszka musiałam posłuchać hahahaha
Dzień dobry Państwu! Wyznam na wtsępie, że nie piszę tego komentarza w stanie pełnej trzeźwości. Ba! Jakież było moje zaskoczenie, gdy ujrzałem czołówkę w takim wydaniu! 'Zwidy jakie, czy co' - myślę. No naprawdę, było to iście niepowtarzalne doświadczenie, które jeszcze bardziej spotęgowało moje uczucie upicia. Dziękuję szanownym Państwu redaktorom za ten podcast niosący ukojenie trudom całego tygodnia. Pozdrawiam!
Uwielbiam Wasze komentarze pod tym odcinkiem, dziękuję za te historie z dzieciństwa, o Waszych bliskich, o konkretnych magazynach które zbieraliście, za tyle emocji! Piękne to wszystko.
Pozdrawiam serdecznie,
Dawid
O istnieniu "Detektywa" wiedziałam, ale jakoś nigdy nie miałam z nim do czynienia. A, że pdobno upada, to kupię jak tylko znajdę.
Boże Film zbierałam przez kilka lat. Szkoda ,że ich nie zachowałam :(
Giganty ♡♡♡
Kim jesteś? Agnostykiem. Mnie Twoje choroby nie interesują. - Love it ;D
😂
Lov
@@magdalenawieczerzak853 p
hahahhahahaha
Mam podobną historię z listami, tylko że do radia! Mój tata kilkanaście/ kilkadziesiąt lat temu pisał listy do jednego z ówczesnych redaktorów Trójki (bardzo z resztą znanego do dziś) i dzielił się tam swoimi komentarzami, spostrzeżeniami co do puszczanych utworów, znalezionymi przez niego perełkami muzycznymi itd. Pan redaktor odpisywał mojemu tacie, wysyłał nawet czasem kasety z poleceniem takich lub innych zespołów. Do tej pory mnie to niesamowicie wzrusza i wydaje mi się to czymś prawie niemożliwym w obecnych czasach.
Obecnie w radiu 357 plebiscyt na piosenkę dnia odbywa się drogą listowną. Słuchacze na karteczkach wysyłają swoje propozycje, z których potem są wybierane piosenki. Organizują też często konkursy, w których do wygrania są jakieś stare wydania płyt (jeśli się nie mylę). Obecnie wg mnie najlepsze radio jakiego słuchałem. Warto zaznaczyć, że nie ma tam żadnych reklam czy zbędnych przerywników.
Jako były redaktor (także naczelny) PSX Extreme - dziękuję Wam za ten materiał i potężną dawkę fantastycznej nostalgii.
- ty używasz papieru
- a ty masz bidet, tak?
uwielbiam te błyskotliwe żarty! :))
Witajcie trocie 🙌🏼
Podcast: forma internetowej publikacji dźwiękowej
Radek na początku odcinka w przebraniu- mam plan
Dawid- jaki plan?
Radek- kurwa sprytny
Teraz tylko czekam aż Dawid wyda piosenkę z tekstem "zimą ryby trawią wolniej"
czyżby post był inspirowany tym oto tekstem…?
Zabraliście mnie w niesamowitą podróż. Mieszkam w Łodzi, moja mama ma od 22 lat kiosk z gazetami. Przez wiele lat po maturze pracowałam tam codziennie po zajęciach na uczelni. Teczki absolutnie podstawa handlu w takim miejscu, nawet nie zastanawiałam się nigdy,że w innych kioskach też przecież istniał ten system. Najcudowniejsze były takie sytuacje...klientka zbierała dla syna "Dinozaury" w każdym odcinku był jakiś element, byli dość biedni więc te odcinki zbierały się miesiącami, bo nie miała kasy aby wykupić,a mama się litowała i odkładała dalej...klientka w końcu przestała przychodzić...i podejrzewam, że do dziś na strychu u rodziców znajdę pare odcinków....najlepsze jest to, że to kilka lat się zbierało i zanim powstał cały Dinuś to ten chłopczyk był już nastolatkiem i w dupie go miał. Takich klientów nad którymi litowała się mama było mnóstwo. Wszystkie tytuły, które dziś wymieniliście znam. Detektyw, Wędkarz i większość tytułów z dzisiejszego odcinka ukazuje się nadal. O Focusie nie powiedzieliście a mignął mi. Kiosk mamy już powoli umiera...ale nadal wygląda tak samo jak 20 lat temu.Taka kapsuła czasu....zapraszam
A gdzie dokładnie znajduje się kiosk twojej mamy? Chętnie wpadnę :)
podłączam się pod pytanie, też chętnie odwiedziłabym kiosk twojej mamy
"Zimą ryby trawią wolniej". Dawid ma ucho do świata! Redaktorze Podsiadło, ja tylko chciałam napisać, że ja Pana bardzo szanuję!
Chciałam mieć na półce mojej meblościanki wystawkę lalek porcelanowych, które były dołączane do dwutygodnika “Cudowny świat lalek z porcelany” ale mama z tatą postawili tam wszystkie segregatory Świata wiedzy 😭 I to naprzeciwko mojego łóżka 😭 Ale w szkole dzięki przynoszeniu Świata Wiedzy, zbierałam plusy za to, że interesuję się tematem bardziej niż tylko tym co jest w podręczniku 😜
Mnie te porcelanowe lalki zawsze przerażały 🤣
Mam kilka do dzis 🙂
Może i lepiej dla Ciebie :D miałam taką kolekcje, pamiętam gorączkę 40 stopni i niezłe shizy z tymi laleczkami mi się umaiły w głowie 😅 od tamtej sytuacji trafiły do piwnicy
Jeju, ja miałam taka wystawę lalek, ile to kurzu zbierało, koszmary do dziś 🙈
@
Pozdrawiam widzów LS'a
Mam taka przynajmniej dla mnie fajna anegdotkę. Kilka lat temu (tak z 10 :P) kiedy jeszcze Dawid nie był sławny, spotkaliśmy się w namiocie "artystów" przy scenie przed koncertem charytatywnym w Chorzowie. Byłem basistą big bandu który również tam grał. Wyglądało to tak. Stoimy sobie przy scenie oczekując na swoją kolej, żeby urozmaicić sobie oczekiwanie odwracam się do niego i mowie "siemka, a ty co będziesz tutaj robił?" a on takim nie śmiałym głosem odpowiedział "noo... spiewał" ja mu odpowiedziałem "a no to spoko :D" i taki krótki dialog wspominam po dziś dzień z jeszcze nie sławnym Dawidem. :) Może pamięta tą sytuacje :D Może nawet przeczyta ten komentarz :)
ucielo komentarz?
Dawid przeczytaj bo warto!😉
Nie sądziłem nigdy, że moją ulubioną serią podcastów będą dyskusje między aktorem z reklamy Millenium i aktorem z reklamy Credit Agricole
Strasznie żałuję że nie widziałam reakcji Dawida na ten hit 😂😂 uśmiech na uszach murowany 😂
No właśnie!!! Żal
Specjalnie redaktor Kotarski zepsuł kamerę. Czekamy na płytę z duetem ;)
"Detektyw" jeszcze jest na rynku. "Jeszcze", bo walczy o przetrwanie. Można go kupić też online, jeśli ktoś woli czytać z ekranu. Nie pozwólmy mu umrzeć, dla fanów tematyki kryminalnej, to jest świetna gazeta! Pozdrawiam ze Szkocji, panowie! ❤❤
Dołączam do pozdrowień ze Szkocji! 🤘
A moja przyszła teściowa kupuje, czyta i oddaje ciotce - jej wina, bo ciotka powinna kupić swój egzemplarz
Ja to uwielbiałam czytać na wakacjach! Był ten klimat, stary pociąg, ciemno, droga nad morze i te historie :)
Moja Mama namiętnie czyta Detektywa!
Potwierdzam, Detektyw w kiosku nadal widoczny
Wujcio jest urzeczywistnieniem tego dziadka z tegoż sympatycznego segmentu, gdy trzeba tłumaczyć niektóre definicje osobom znacznie od nas starszym, ale i drugą osobowością Radka. Gratuluję XD
Moja ulubiona Podcaścielnia! W końcu czuję się jakbym miał kolegów.
Dokladnie tak. To jest ten poziom abstrakto absurdu ktorego nie moge odszukac live.
@@zbuntowanyobornik899 mało jest w świecie tak kumatych kontr-rozmówców, którzy łapią w lot dygresje i wtrącenia, pozornie nie związane z tematem. Następnie potrafią to poprowadzić dalej, bez zastanowienia, bez zatrzymania. To trzeba czuć i rozumieć się z kimś totalnie, bez ograniczeń.
To sa moi koledzy!
Dziś się przekonałam, że nie ocenia się książki po okładce. Pan Kotarski kojarzył mi się tylko z reklamy banku i wręcz mnie denerwował i mega go nie lubiłam a to jest mega super pozytywny człowiek. Duet Podsiadło & Kotarski to strzał w dziesiątkę. Jak mogłam wcześniej nie trafić na ten podcast. Dziś leci subskrypcja, gratulacje za super prace:) pozdrawiam
Ja w ogóle nie znałam red. Kotarskiego. A teraz za jedną z największych zalet tego podcastu uznaję właśnie jego poznanie! 😃
o matulo, teczki w kiosku... aż łezka w oku się zakręciła. dzięki za przypomnienie super chwil dzieciaka!
Radek w tej kurtce.. petarda. 🔥Najlepsze duo podcastowe na yt. Brawo Panowie!! 👏❤
Oj taaaak! Szukałam na ten temat komentarza 😃 kurtka mega 👌🏻
Bo redaktor Radek jak wyszedł z mundurków Polimatowych, okazał się być megaprzystojniakiem i chyba nawet luzakiem ;)
Pamiętam jak chodziłam do kiosku po gazety z teczki dla dziadzia. Były to Fauna i flora oraz Przegląd sportowy.
Dziękuję Panom redaktorom za niezmiennie nieschodzący uśmiech podczas słuchania podcastu i poczucie poznawania Was z każdym tygodniem coraz bardziej. 🙂
Wujo Radzio na starcie i już wiesz że będzie to dobry odcinek!
On ma zawsze racje
Dwóch panów reklamujących banki, a wujek nie ma konta XD
Totalnie potrzebujemy w PKP segmentu "Figle Figlarzy".
Jestem panią po piedziesiatce, uwielbiam was, zawsze się usmieję
A czasopisma czytałam inne, pewnie wasi rodzice pamiętają: Świat Młodych, Relax , Promyk , Przyjaciółka, Razem , Film itp
Jak Radek mówił o Świecie Wiedzy i dużych segregatorach od razu przed oczami pojawił mi się ,,Wally Zwiedza Świat" i jeszcze większe segregatory ;) aż muszę odwiedzić piwnice babci gdzie powinna znajdować się cała kolekcja. ,,Gdzie jest Wally?"
W wakacje, na tak zwanych "wczasach" nad Naszym wspaniałym Bałtykiem leżąc na leżaku rozłożonym na środku pokoju gdy jak zwykle pada uwielbiam czytać kolorowe plotkarskie gazety, zamiast scrollować facebooka. A Świat wiedzy kojarzy mi się z jazdą pociągiem, bo zawsze wybierając się w Polskę pociągiem (mieszkam w Szczecinie, podróż minimum 4 godziny) czytałam Świat Wiedzy.
"Witajcie trocie" ! W zamierzchłych czasach "gazeciarstwa" czytałam: Świerszczyk, Bravo, Popcorn, Easy English (z kasetami do nauki języka), Kaczor Donald, Cogito, Wiedza i Życie. Jeszcze kilka lat temu kupowałam Charaktery i Wysokie Obcasy.
Dziękuję redaktorom za ten odcinek! Kiosk, w którym miałam swoją "teczkę" niestety już nie istnieje
:( serce krwawi...
Odnośnie pisania w sprawie jakiś tam przyziemnych spraw do różnych instytucji typu radio, gazeta to miałem taką historię ale już w czasach Internetu. (rok 2013)
Jechałem z pracy, było coś koło 22:00 i słuchałem radia.
Zmieniałem kanały i nagle do moich uszu dotarła piękna muzyka - jakieś tango grane na akordeonie. Nigdy czegoś takiego nie słyszałem - ta muzyka, energia mnie po prostu zaskoczyła. Od razu pomyślałem ze warto zapamiętać kto to grał.
Niestety to była ostatnia piosenka z jakiejś audycji Polskiego Radia Katowice i nie dowiedziałem się co to była za muzyka.
Tak mi to nie dawało spokoju że szukałem tej archiwalnej audycji w necie na stronie Radia Katowice ale nic nie znalazłem.
Koniec końców napisałem maila do radia i ktoś mi odpisał żebym skontaktował się z osobą która wtedy prowadziła tą audycje..
Napisałem do tej osoby i ta osoba szybko odpisała mi że muzyka która mnie tak zaciekawiła to najnowsza wtedy płyta Marcina Wyrostka - „Coloraige”.
Od tego momentu stałem się wielkim fanem Marcina Wyrostka a przez to też Astora Piazzolli.
Radek - możesz śpiewać. Dawid - możesz czytać audiobooki. Panowie - jesteście cudowni i cudownie się Was i ogląda i słucha 💜😉
A ja te klamoty jeszcze odbierałam z teczki u Pani w kiosku na osiedlu. Minerały... czekaj, czekaj czekaj... „Skarby ziemi”. Bardzo chciałam mieć gablotkę w szufladzie jak kolega z bloku obok, jeszcze z podświetleniem, żeby podziwiać te Agaty, kwarce... ehhh. Nic nie czapkowalam o wykopaliskach tych kamieni, ale z pilnością prymusa pędziłam w piątek do kiosku, wyzerować nasza teczkę z prenumerat wszelkich. Odcinek- mistrzostwo świata! Dzięki Panowie
Ojaaa! Moja mamusia pracowała w kiosku i pamiętam, że UWIELBIAŁAM pomagać mamie rozkładać gazety do teczek! Hitowa rozrywka dla pięciolatki 😍
Ogląda to już z 10 raz :) zawsze poprawia mi nastrój.
Jestem rocznik Dawida. Uwielbiałam za dzieciaka "Kaczora Donalda", "Wally zwiedza świat", " "Przyjaciele z Zielonego Lasu". Ale najlepsza była "Przygoda ze sztuką", która faktycznie była jak wszechstronny kurs rysunku i malarstwa w odcinkach. Miałam niewiee numerów, ale panie ze świetlicy szkolnej do kupowały, żeby mieć fajne pomysły na zajęcia plastyczne z nami.
Dtego do dziś zalegają mi na półce dwa pełne segregatory gazetki z starożytnym Egipcie, gdzie do każdego numeru była figurka egipskiego bóstwa. Figurki były brzydsze z numeru na numer i w prenumeracie często przychodziły połamane na kawałki.
Cogito nie lubiłam, bo panowało przekonanie że Cogito jest dla nudziarzy i nawet największe kujony nie kupowały Cogito, ale miałam wydanie specjalne Cogito, takie vademecum pisania wypracowań w gimnazjum i z tego często korzystałam.
Bravo kupowałam dla plakatów i żeby być cool, ale zawsze wiedziałam że jest durne. Z "magazynów dla dziewczyn" lubiłam "13", bo trafiały się względnie mądre artykuły.
A, no i nie zapominajmy o "W.I.T.C.H.". "W.I.T.C.H." było super i jestem sobie wdzięczna że nie przestałam zbierać nawet gdy koleżanki próbowały mnie przekonać że mając 10 lat jestem już ZA STARA na "W.I.T.C.H.". A tydzień temu zamówiłam sobie od Egmontu wydanie zbiorcze komiksu. Przypominam, jestem starą krową już.
Dziś czytam papierowy "Przekrój" i to jest dla mnie bardzo przyjemny rytuał, do tego rozciągnięty na wiele wieczorów. Bardzo lubiłam też "Holistic News", ale padło po kilku numerach :(
A przedwczoraj odkryłam papierową gazetkę "LEGO Explorer" i totalnie nie przeszkadza że się nie ma dzieci, można sobie kupić i tłumaczyć że to po to żeby uczyć się budować lepsze konstrukcje z LEGO, bo w przeciwieństwie do miliona tych badziewnych gazetek z figurkami Ninjago, w tym jest mini model czegoś (pojazdu, owada...) i masa porad jak konstruować z LEGO.
Drodzy Panowie,
ja też, podobnie do Radka, pierwsze zagadnienie ekonomiczne poznałem na Kaczorze Donaldzie.
Wychodziły czasem takie podwójne wydania, chyba dwutygodniowe. Były tańsze niż dwa numery w sumie, więc mały ja twierdził, że to jest niesamowita okazja i trzeba z niej skorzystać.
Wtedy właśnie rodzice wyjaśnili mi, że to wcale nie taka świetna okazja, ponieważ w tej sytuacji wydajemy więcej niż zazwyczaj, no i kupujemy jakby tydzień do przodu. Do dziś tę lekcję uważam za cenną i często sobie ją przypominam.
Pozdrawiam ciepło całą Waszą trójkę.
kiedy byłam młodsza to namiętnie kolekcjonowałam gazety typu bravo, popcorn. czytałam tam o swoich ulubionych gwiazdach nie mając w ogóle świadomości, że wszystko tam to bzdury wyssane z palca i teraz czytając te gazetki odczuwam sporą dawkę zażenowania. jednak w czasach kiedy byłam młodsza czytanie tego wszystkiego dawało mi pewnego rodzaju frajdę i zawsze będę bardzo miło wspominać te czasy. dodatkowo klasyk to oczywiście były plakaty, które duża część nastolatek wówczas mogła powiesić na ścianie i patrzeć codziennie na swoje ulubione gwiazdy. aż czuję teraz taką nostalgię jak o tym piszę
Witam. Miło jest posłuchać sobie ludzi w swoim wieku, którzy w ciekawy,momentami zabawny sposób prowadzą konwersacje o rzeczach ważnych ale i tych mniej istotnych :)
"Detektyw" nadal istnieje i nadal są te przepiękne rysunki w specyficznym stylu :) Ostatnio nawet Marcin z kanału Niedegetyczne i podcastu Kryminatorium wszedł z nimi we współpracę. Radek ma rację, to jest "true crime" czy jak to ujął Dawid "prawdziwe sprawy".
Dzień dobry. Słucham i oglądam całkiem od niedawna. O podcaście dowiedziałam się z programu Kuba Wojewódzki, który uwielbiam. Gościem był właśnie Radek Kotarski. Minęło trochę czasu i postanowiłam sprawdzić co i jak. NIE ŻAŁUJĘ. Panowie jesteście THE BEST.
„Zazwyczaj?” - „Nie, jutro” 😂
Jesteście niezastąpieni. Zawsze elokwentni, z poczuciem humoru ...no poprostu świetne głupieloki 😊❤.
Oczywiście wszedłem na YT w innym celu, ale gdy zobaczyłem na głównej nowy odcinek - przepadłem. Dzięki.
Redaktor Kotarski, czego się nie dotknie, to zamieni w złoto. 🇯🇲
Cogito - niezbędnik do matury!!! A w młodszych latach było Bravo, Popcorn, Dziewczyna, Bravo Girl (!) i kultowy Świerszczyk.
I Victor Junior!
No i Filipinka!
Kalendarz szkolny z Dziewczyny to była obowiązkowa pozycja na szkolnych ławkach i korytarzach :)
I trzynastka!
Świat wiedzy zbierałem namiętnie, równie namiętnie czytałem wszystkie teksty. Był to akurat okres mojego ogromnego głodu wiedzy i fazy na czytanie książek, wobec czego pochłaniałem te teksty i potem opowiadałem je wszystkim dookoła.
Nie wiem dlaczego zawsze tak bardzo cieszę się ba Wasz podcast.. dzięki za umilenie mycia naczyń!
Panowie! Z każdym odcinkiem jestem pod coraz większym wrażeniem! Wasze rozmowy i ilość sympatii odbudowuje wiarę w ludzi. Pokazujecie, że można bez nadęcia, bez rywalizacji, z szacunkiem do drugiej osoby prowadzić inteligentne dyskusje, pełne wiedzy i humoru. Dla mnie jest to perełka i mega sie cieszę, że się tym z nami dzielicie 😍
A co do gazet, to Cogito było podstawowym źródłem wiedzy w przygotowaniach moich oraz moich sióstr do matury! 😁
I jako, że nie było nas stać na kupowanie gazet, ja biegałam do biblioteki, żeby je wypożyczać albo czytać na miejscu. Oprócz, właśnie Cogito sięgałam przede wszystkim po muzyczne i psychologiczne gazety, jak np. Teraz Rock lub Charaktery. 😃
A wcześniej, kiedy mama pracowała w kiosku, pożyczaliśmy gazety od niej. Trzeba było tylko pamiętać, żeby oddać w odpowiednim czasie, przed zwrotem. 😁 Ale to były dobre czasy.
Nie spodziewałam się tak dobrego odcinka kiedy zobaczyłam temat Czasopisma. A tu proszę! 😃😃😃
Mój jedyny problem z redaktorem Podsiadło jest taki, że jeszcze nie odnalazł drogi do moich DM’ów :/
A tak już całkiem na poważnie: ten podcast to najczystsze złoto! Jest niebanalnie (i genialnie) zabawny. Cóż jeszcze można powiedzieć? Róbta wincyj!
Kiedy słuchałam wykonania red. Radka w głęboko płytka to aż mi się oczy zaszkliły przy szerokim uśmiechu. Jaka ja jestem wdzięczna, że Wy tu jesteście! 🥺🥰
Serdecznie pozdrawiam,
Dominika
Witam 😁 ja mam to szczęście że mam pierwsze wydanie Bravo i Popcorn 😊 Pierwsze Bravo wyszło 30 grudnia 1993 i kosztowało 6500zł Popcorn wyszedł w styczniu 1995 r i kosztował 22500zł Świat wiedzy również mam 😅🤣 o matko ale jestem wiekowa 😆
Moja babcia miała coś w stylu saloniku prasowego ❤️ jak pojawiały się nowe numery czasopism dla nastolatków byłam zawsze na bieżąco. Pamiętam też jak pomagałam jej uzupełniać owe teczki o ktorych wspominał Radek. Pięknie wspomnienia mi odblokowaliście ❤️
Jak ten odcinek uderzył we wspomnienia, ahhh dobry vibe
To ja po lekcjach lub na tak zwanym okienku chodziłam do szkolnej czytelni i tam znajdowały się czasopisma, o których wspominaliście np cogito. Wiec jak w kiosku nie udało się dorwac nowego numeru to zawsze był w szkolnej czytelni. A moj tata miał teczkę w kiosku dla dziennika bałtyckiego. Bardzo sentymentalny temat Panowie. Dzięki 💛
Wszycho pamiętam! Też nie lubiłam Mychy Miki, a w Kaczorze Donaldzie była jeszcze jedna mega istotna rzecz Panowie: konkurs pt. Legobranie. Ludzie, ile mi się to razy śniło, że wysyłam tę krzyżówkę, wygrywam, jadę pośpiesznym do Warszawy, wchodzę na te 5 regulaminowych minut do największego sklepu LEGO w Polsce i wychodzę ze stosem pudełek, które za jednym razem udało się złapać w moje małe łapki. Chyba nigdy w życiu z tak wielką pasją o niczym już później nie marzyłam. O Giganta zawsze błagałam Mamę (kupującą wtedy "Detektywa" z zagadką dla czytelników!) i dawałam jej ogromnego buziaka w zamian, bo drogi to interes był. A ile się można było z niego nauczyć! No i "Dinozaury", ale nie żadne tam z drewnianym modelem, a jedyne prawilne z plastikowym, świecącym w ciemności T-Rexem i okularami 3D! Mokre oko
Miałem tego świecągego T-Rexa!
Super odcinek - przenioslam sie w czasie...ja jestem bardziej wiekowa niz Wy i dla mnie w latach 80tych najbardziej pozadanym tygodnikiem bylo czasopismo "Razem", na rozkladowce byly "plakaty" naszych idoli...no i oczywiscie "Panorama" - jestem z Katowic...i w tejze Panoramie tez byly zdjecia postaci, ktore jakos sie wyroznialy np. w kategirii nuzycznej. Nie zapomne okladki Panoramy z Izą Trojanowska - jej fryzura - wlosy postrzepione na krotko....to byly czasy....dziekuje Wam za przypomnienie i...Panie Red.Kotarski -ja tez mialam w kiosku RUCHu "teczke" 😁 a na moim RUCHu, ktos kiedys farba wysmarowal napis: "Rany boskie - jestem kioskiem!!!" Obecnie czytam jedynie tylko i azaliż wżdy "Wysokie Obcasy Extra" i kocham ten stan: gazetka, kawka i ja....pozdrawiam ❤
Jestem tak zachwycona Redaktorem Kotarskim w głęboko płytko, że chyba przez tydzień będę to trawić
Zimą ryby trawią wolniej ;)
@@Ania-yx1db jak dobrze, że to już wiosna 😅
Też mieliśmy teczkę a w niej w zależności od naszego wieku były : Miś, Świerszczyk, Płomyczek, Płomyk, Świat Młodych, Sztandar Młodych, Zielony Sztandar, Panorama, Razem, Na przełaj, Zarzewie, Filipinka, Przyjaciółka, Gospodyni, Ekran, Film, Focus, Non Stop, Przekrój, Kobieta i Życie, Świat Wiedzy.Od malego dziecka po dorosłość. W domu obowiązkowo rodzice czytali Dziennik Zachodni, Trybunę Robotniczą , Trybunę Ludu, Ekspress Wieczorny, Wieczór. Uwielbiałam zapach nowej prasy w domu.
„Witajcie trocie!”
Miłego dnia dla szanownych redaktorów i wszystkich tu obecnych 😊
Rozmowy niby o niczym, o drobiazgach, ale jak się świetnie tego słucha :) widać, że dobrze się ze sobą czujecie i bawią Was te intelektualne zabawy, gierki słowne, zmiany tonu głosu, błądzenie po abstrakcyjnych bezdrożach :) fajne, lekkie, niewymuszone, sentymentalne czasami, dobrze się tego słucha!
Nie mogę się tak śmiać,bo zaraz urodze😂😂😂🙈
Nie wytrzymam ze śmiechu 🤪👏🏻
Wiecie co drodzy Redaktorzy.. tyle wspaniałych emocji wzbudziliście w tym odcinku! Nostalgia, sentyment i wzruszenie - jeszcze to słowo bym dodała. Mówicie to, co chyba każdy gdzieś tam sobie myśli, jak chociażby o tej spokojnej okładce Cogito (teraz mam wrażenie, że te czasopisma są "zapchane" już od pierwszej strony i tak nas bombardują). Dobrze jest wiedzieć, że są ludzie odczuwający podobnie i po tym odcinku czuję takie ukojenie, wewnętrzną harmonię, że może ten wszechobecny pęd nie zabrał wszystkich, że jeszcze jest nas, wrażliwców, dość sporo. Redaktorze Kotarski i Redaktorze Podsiadło - jesteście balsamem w tych szybkich czasach - dziękuję :)
PS "Kiedy wieczór zmienia się w świt, coś dobija się do mych drzwi
Nostalgia
Kiedy luty zmienia się w lipiec, nie dam rady się przed nią kryć."
PS2 Bliźniak pozdrawia wszystkie bliźniaki!
PS3 Miałam teczkę w kiosku! (dolnośląskie)
Redaktorze Kotarski, bardzo przyjemnie sie słuchało segmentu głęboko płytka :)
Musiałam czekać na kogoś na deszczu przez godzinę i odpaliłam ten podkast. Nawet nie wiem kiedy godzina zleciała a do tego i humor poprawiony. Dziękuję Panom Redaktorom.
Boze jak ja bym chciala zobaczyc ich miny kiedy leciala gleboko plytka hahahahhaha
Odnośnie National Geographic - mam numer, upolowałem go na pewnej aukcji, z miesiąca i roku urodzin mojego dziadka! Dokładnie rzecz biorąc jest to sierpień 1926. Coś nieprawdopodobnego! Emocje! Tak zaczęła się moja miłość do starych wydań NG 😊
Pozdrawiam pszczelarsko i serdecznie! 😉🐝
Jako że pracuję w bibliotece i zajmuję się prasą, to czytam/przeglądam sporo periodyków. Polecam "Pismo", "Filozofuj", "Charaktery", "Książki. Magazyn do Czytania" i jakiekolwiek regionalne gazety, bo warto wiedzieć co się w okolicy dzieje ;)
Teraz to już raczej regionalne gazety nie będą obiektywnym spojrzeniem na świat
Ja pamiętam, że kochałam gazetki English Junior i uczyłam się z nich w formie zabawy angielskiego właśnie. Do każdej gazetki dołączona była KASETA i na swoim PRESTIŻOWYM dwukasetowym odtwarzaczu słuchałam wspaniałych historii postaci z tegoż oto czasopisma czyli - królik Bugs, diabeł tasmański czy Tweety :). Uzbierałam z 6 czy 7 segregatorów i KILKASET kaset, coś wspaniałego. Pamiętam, że potem idąc do szkoły szpanowałam, że znam po angielsku nazwy zwierzątek :D. Coś wspaniałego! :)
Czy tylko ja tak bardzo chciałabym zobaczyć wyrazy twarzy reporterów podczas słuchania segmentu Głęboko Płytka? :D
Moja interpretacja 😆
Usłyszałam kiedyś ukradkiem,
zimą ryby trawią wolniej
i czuję się nieciekawie,
czuję, że to było o mnie.
Zawieszam się i zamieram
w tym bezruchu istnienia,
i tylko grzęznę w marazmie,
pora roku nic mnie nie zmienia.
Żółć podchodzi do gardła,
słowa toną jak rozbitek na tratwie,
syf świata pływa na powierzchni,
w milczeniu trawi się go łatwiej.
Poczucie humoru Dawida to złoto
Dlaczego ja dopiero teraz na ten podcast trafiłam? 🤣 Wasze role, które przyjmujecie w podcastach są takie cudowne! Dziękuję również za dawkę fantastycznej nostalgii 💙
Do dziś pamiętam dumę kiedy w szkolnej bibliotece na przerwach zamiast victora zaczęłam czytać cogito. Czułam się taka dorosła 😆
Nie mogłam sobie przypomniec co było przed cogito! dziękuję bardzo :D
Witajcie trocie, dziękuję za spełnienie mojego marzenia z poprzedniego tygodnia o zamianie ról, było superowo 😁
Radek przed powiedzeniem słowa "wyszłeś" musiał zrobić pauze, zebrać myśli, skupić się iii... Udało się! Udało się użyć błędnej formy wyrazu 🥳 ale widać, że go to sporo kosztowało ☺️
P.S. 13:23
Do tej pory pamietam kartonowy maly peryskop dołączony do Kaczora Donalda, skleiłam z bratem i ogladalismy dzieki niemu filmy z korytarza obok pokoju rodziców😎 Panowie ile wspomnień wrocilo dzieki Wam! Jakie piekne emocje, dziękuję!!!
"ja wyraźnie mówię, ja pracowałem w logopedzi" hahahahah
KOCHAM WAS najlepszy podcast jaki mam zasubskrybowany.
Czasem zazdrosci sie ludziom ktorzy maja kase za prace a ja nie.
Wam zycze byscie sali na pieniazkach bo na to zaslugujecie ta lekkoscia praca elokwencja humorem. Dziekuje
"Gdzie jest Wally?" 👍🏻
Dokładnie „Wally Zwiedza Świat” ☺️
"Cogito" przygotowywalo mnie do matury.... ileż wspomnień, dzięki Panowie, a dokładniej dzięki Redaktorze Kotarski za te miłe wspominki! Czytam gazety w tych naszych czasach "online"... dziękuję za ten odcinek! 🙏
P.S. Redaktorowi Podsiadło też oczywiście dziękuję, za Księgielnie 🙏
Powiedzieliście o Detektywie, pokazaliście okładkę i nagle w czeluściach mojej pamięci otworzyła się jakaś szufladka: TAK! Mój tata czasem czytał to czasopismo. Pamiętam, że raz się dorwałam do tych tekstów, ale w połączeniu z grafikami wzbudzały we mnie jakiś niepokój i mnie odrzucały. Nie było to takie miłe i przyjemne uczucie jak właśnie przy czytaniu Kaczora Donalda, Giganta czy Poradnika Młodego Skauta, gdzie czułam się "bezpiecznie". Rzeczywiście jestem bardzo ciekawa jaki byłby mój odbiór Detektywa teraz, już jako dorosłej osoby a nie kilkuletniego dzieciaka :)
Możesz się o tym jeszcze przekonać, jest w wersji online:)
@@rozi6617 Faktycznie, dzięki! :) Zajrzałam i... chciałabym powiedzieć, że teraz mam zupełnie inne odczucia niż za dzieciaka, ale jednak byłoby to wierutne kłamstwo 😂
Dzięki Wam przypomniałam sobie te czasopisma, o których już zapomniałam, teczkach u Pani w kiosku. Dziękuję. Pozdrawiam
Z Myszką Mickey mam tak do dzisiaj. Gram w Kingdom Hearts i segmenty z nim są dla mnie nie do przejścia 🙆🏻♂️
A jako dzieciak odkryłem, że pilot od telewizora rodziców działa też z telewizorem w pokoju babci. Śmiechom nie było końca.
Panowie, poczytajcie "Przekrój"! To jest wielka przyjemność, język wspaniały, łączy nie dzieli, cudo. Da się i dzis! ściski
Lepszego prezentu na urodziny dostać nie mogłem. Dzięki Panowie!
Wszystkiego najlepszego!!
Dzięki dzięki
Najlepszego
Wszystkiego najlepszego! ❤️❤️🌸
Totalnie powrót do dzieciństwa z Wami w tym odcinku
Szykuje sie mi genialnie spędzona godzinka. Pozdrawiam szanownych panów redaktorów.
U nas też zawsze był Świat wiedzy, a system teczkowy wciąż ma się świetnie
42:02 Pierwsza myśl nigdy o tym nie słyszałem, druga myśl zaraz, zaraz czy przypadkiem będąc na konferencji informatycznej nie zostało mi to podrzucone. Faktycznie dostałem, mam numer 6 (468) z przełomu marca i kwietnia 2015. Jak widać, zapewne mają świetna sprzedaż, czasopismo kosztujące wówczas 6.50 PLN rozdawali za darmo.
Detektyw to czasopismo mojego dzieciństwa! :-) Moja Mama kupowała go przez lata, i zawsze go podkradałam żeby sobie przeczytać. Pamiętam jak udało mi się rozwiązać zagadkę która była w detektywie. Czułam się jak Sherlock! :-D Pamiętam również, jak w Angorze pojawiła się Angorka, dla dzieci. Też chłonełam każde wydanie.
PSX Extreme to jest absolutna nostalgia. Radek, Ty geniuszu, masz numer 1! Największy smaczek tam to strona z kodami do gier, która była złożona w kształt przycisków PlayStation - trójkąta, X, kwadratu i kółka. Z niedopuszczalnie dużą ilością tła na kartkach. :)
Wasz odcinek przypomniał mi o super czasopiśmie z mojego dzieciństwa - "Przygoda ze sztuką" :) Jako dziecko uwielbiałam rysować, a z tej gazetki można było nauczyć się różnych nowych technik. Oprócz tego czytałam jako nastolatka również Popcorn, Bravo i polską ich wersję, czyli Trzynastkę.
"Świat wiedzy" przeglądałam czasem u koleżanek, mój chłopak z nastoletnich lat był fanem Kaczora Donalda, a mój kuzyn zbierał CD Action.
Dzięki za ten odcinek, mnóstwo miłych wspomnień!
Miałem takiego wuja Staśka co wiedział najlepiej wszystko mimo, ze gadał głupoty jak po wylewie, ale wszyscy mu przytakiwaliśmy i czuł sie mądry i dumny. Raz szedł tak dumny po swoim „wykładzie” pomostem nad jeziorkiem, ze spadł ze schodów i połamał sobie nogi.
Cóż za sentymentalny odcinek! Pamiętam świat wiedzy i miałam taki przeogromny segregator, muszę sprawdzić, może mój nie wyrzucający niczego tata zagrzebał go w kącie jakiejś ciemnej szafy. Poza tym Bravo! To się czytało z wypiekami na twarzy i niedowierzaniem, no i w ukryciu przed rodzicami, którzy, jak oceniam z perspektywy czasu, jednak wiedzieli co robią nie pozwalając mi konsumować tych treści :D Ja w porównaniu do Szanownych Panów Redaktorów niestety minęłam się z Gigantem i Kaczorem Donaldem, mimo że jestem zaledwie rok młodsza od Redaktora Podsiadło, więc nie jest to kwestia pokolenia, za to pamiętam dodatek do Gazety Wyborczej - Komiksowo, który również zawierał historie Myszki Miki, bądź Kaczora Donalda wraz z siostrzeńcami, Sknerusem i główną wroginią Magiką De Czar (!) i to te zdecydowanie wolałam. Na ostatniej stronie był króciutki komiks pt. " Tymek i Mistrz", którego humor (tu przytoczę za Wikipedią: "W komiksie dominuje humor słowny [...] Dużą rolę gra narracja, której postacie są świadome. Są także świadome czytelników, autorów i faktu, iż otaczający ich świat jest komiksem. Mimo że akcja dzieje się w okołośredniowiecznych czasach, wielokrotnie pojawia się sporo współczesnych elementów (np. współczesna reporterka i kamerzysta).") zaczęłam dostrzegać po czasie, bo z początku wydawał mi się nudny. W tych młodzieńczych latach przewinęło się u mnie jeszcze kilka egzemplarzy czasopisma Witch, ale to ze względu na wspomniane przez Panów kolekcjonowane karteczki. Jako ostatnią pozycję i też wisienkę na torcie, wspominam Gościa Niedzielnego, którego na palcach jednej ręki licząc, udało mi się wyprosić u rodziców, a interesował mnie tylko i wyłącznie ze względu na sekcję dowcipów na jednej z końcowych stron. Kilka z nich pamiętam do dzisiaj: 1)Co robi temperówka kiedy zrobi coś głupiego? ... Struga wariata! 2) Co zamawia szkielet kiedy wchodzi do baru? ... Coca-colę i szmatę do podłogi! ...Warto było wydać te pieniądze.
Booooożżeee, jaki ten początek był dobry!
Feel soo old now... Poczułam ten klimat i pamiętam renomę białej teczki w kiosku. W naszej był Świat Wiedzy, Cudowny świat lalek z porcelany, Mała księżniczka i czasopisma typu Swetry, robótki czy Sandra. Do tej pory myślałam, że tylko nasz kiosk dopuszczał takie rozwiązanie i w zasadzie do tej pory żyłam w nieświadomości i poczuciu wyjątkowości :D Piękne wprowadzenie do podcastu z lat 90, na który czekam z utęsknieniem.
P.S. Latem ryby trawią szybciej.
😎
*Witajcie trocie*
Fantastyczny temat na podcast
gazety zawsze w domu jakieś były, komiksy i kolorowe czasopisma i Świat Wiedzy też ...
prenumerata Reader’s Digest i teczkę w kiosku z gazetkami mieliśmy hahaha
Zapach mi się kojarzy i tata zbierał po przeczytaniu na "podpałkę" do pieca kaflowego
I książki, dużo książek, zawsze i wszędzie 😊
później "prasówkę" pamiętam, w biurze obowiązkowa lektura przed rozpoczęciem pracy
Gazeta Prawna Rzeczypospolita Gazeta Pomorska i inne
Mam nawet kilka "Przyjaciółek" z 1950 roku specjalnie oprawione i zabezpieczone przed zniszczeniem
bardzo ciekawa lektura, wracam z sentymentem bo to pamiątka po mamie, czasami po jakiś przepis ;-)
Detektyw tak ... plakaty na ścianę haha były klejone
Pozdrawiam Panów Redaktorów🙋
p.s.
dla "koneserów" są nawet perfumy o zapachu książek czy biblioteki 😉
Polecam książki - reportaże pana *Przemysława Semczuka*
Specjalizuje się literaturze faktu, tematyce kryminalnej i historii
Doskonale przedstawia okres PRL i dokonane wtedy zbrodnie
"Wspomnienie o przeszłości Ziemi" muszę sobie zapisać w folderze książki do przeczytania, poczeka na swoja kolej ;-)
I jeszcze raz wujaszka musiałam posłuchać hahahaha
Dzień dobry Państwu! Wyznam na wtsępie, że nie piszę tego komentarza w stanie pełnej trzeźwości. Ba! Jakież było moje zaskoczenie, gdy ujrzałem czołówkę w takim wydaniu! 'Zwidy jakie, czy co' - myślę. No naprawdę, było to iście niepowtarzalne doświadczenie, które jeszcze bardziej spotęgowało moje uczucie upicia. Dziękuję szanownym Państwu redaktorom za ten podcast niosący ukojenie trudom całego tygodnia. Pozdrawiam!
"Cogito" nadal jest wydawane. Muszę przyznać, że nie jest już takie jak kiedyś, ale jednak trzyma poziom....
Pozdrawiam Rychtyk grupę
No i właśnie, nawet jeśli kamera się wyłączy chce się Was słuchać dalej!
Super odcinek!