Εν Λευκώ - Μποφίλιου Νατάσσα (Θέατρο Βράχων 2023)
Вставка
- Опубліковано 5 вер 2023
- Από την εμφάνιση της Νατάσσας Μποφίλιου στο Θέατρο Βράχων στις 4/9/2023
Παίζουν μαζί της:
Θέμης Καραμουρατίδης - πιάνο
Άρης Ζέρβας - τσέλο
Γιώργος Μπουλντής - κοντραμπάσο, ηλεκτρικό μπάσο, synth bass
Γιώργος Καρδιανός - ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα
Μανώλης Γιαννίκιος - τύμπανα
Γιώργος Κάστανος - σαξόφωνο, κλαρινέτο
Κώστας Σαπούνης - τρομπέτα
Φωνητικά:
Λητώ Αμπατζή
Ελένη Λεώνη
Steve Bekas
Ηχοληψία: Γιάννης Παξεβάνης, Αντώνης Ζαχόπουλος
Σχεδιασμός Φώτων: Περικλής Μαθιέλλης
Marketing: Μόνικα Κασάνη
Επικοινωνία - Προβολή στα ΜΜΕ:
zuma COMMUNICATIONS: Χαρά Ζούμα
Management: PROSPERO
Εν Λευκώ - 2007
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ' το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα"
τώρα δε θα 'χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα 'ταν πάλι ψέμα.
Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ' όποιον μου εξηγήσει
να 'χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...
Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ...
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα 'τανε φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρο ο φόβος
Αν είχε σώμα θα 'ταν σαν κι εμένα.
Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν' ανέβεις.
Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.
Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ' αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να 'ναι σαν κι εμένα...
Τίποτα σημαντικό...
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Η Νατασσα είναι ένα θαύμα… όσο πάει γίνεται ακόμα πιο θεότητα
Αλλά ρε παιδιά είναι εξοργιστικό να θες να πας να βιώσεις αυτή την εμπειρία, να ξεφύγεις από την ρουτινα και την κούραση και να καταφύγεις στον άνθρωπο που τόσο αγαπάς και σου δίνεται η ευκαιρία μια - δυο (ακόμα και 10, δεν έχει σημασία) φορες τον χρόνο και να είναι από δίπλα σου άτομα γεμάτα ασέβεια και εγωισμό να φωνάζουν και να σου καταστρέφουν την στιγμή αυτη. Στην συναυλία της Νατάσσας είναι σημαντικό να εκφράζεσαι και να απελευθερώνεσαι αλλά μέχρι το σημείο που δεν καταπατάς το δικαίωμα του διπλανου σου να απολαύσει το είδωλό του. Πηγαίνω παρα πολλά χρόνια σε συναυλίες της Νατάσσας… αυτό έχει αρχίσει να γίνεται από περσυ και ειδικά φέτος έχουμε ξεφύγει τελείως… είναι απαράδεκτο
💗
Η κοπελιτσα που τσιριζει είναι τόσο εγώ, την αγαπώ 😂
Πρωτη φορα ακουω τετοια τσιριδα σε συναυλία 😂😂😂😂
Δαιμονισμενο ειναι;🤣🤣