To nie jest prawda ze dzieci po chwili po odejściu rodzica przestają płakać. A w zasadzie jest to prawda ale tylko powierzchowna. Większosc przestaje płakać ale tylko dlatego ze zdusza emocje. One bardzo tęsknią i chcą do mamy czy taty, ale szybko się uczą że płacz nic im nie pomoże, nie ma zmiłuj się i poprostu uczą się odcinać. Do tego jak rodzic znika, nie czują się na tyle bezpiecznie żeby dalej płakać. One nie chcą nami rządzić tylko to dla nich jest naprawdę ciężkie przeżycie zostanie na większość dnia w przedszkolu bez rodziców. A już nie wspomnę jak często opiekunowie przedszkolni są poprostu niedobrzy dla tych dzieci. Uważam ze nieprzedłużanie pożegnania jest Ok ale tylko przy założeniach ze na pierwszym miejscu jest zrozumienie dziecka i tego co przeżywa. Wtedy możemy powiedzieć „tak rozumiem cię, wolałbyś być ze mną, tęsknisz, nie czujesz się do końca pewnie bez rodziców „ itd w zależności od tego jakie dziecko jest. Można powiedzieć ze tez się teskni, przypomnieć nawet po raz setny ze mama zawsze przyjdzie (szczególnie ważne w przypadku małych dzieci, bo one nie mają poczucia czasu, ani świadomości ze coś jest skończone w tym czasie) Oczywiście nie jestem za tragizowaniem. Ale raczej za nazwaniem wszystkich trudnych emocji i doświadczeń, a potem uspokojenie ze to jest normalne i Ok, a do tego pokazanie jak można sobie pomimo tego dać radę.
Mysle ze Pana porady uratowaly wiele rodzin przed obledem i mimo tego ze moje dziecko jest wyjatkowo grzeczne to chetnie ogladam każdy film i ucze sie jakich błędów nie popełniać.bardzo prosze o porade jak oduczyc 2latka ssania paluszka bo w tym momencie to moj najwiekszy problem.dziekuje raz jeszcze i pozdrawiam
Obserwuję pewne dziecko, którego matka zaczęła ponad rok temu chodzić do pracy i ono zostawało z babcią. Przed wakacjami to dziecko zaczęło chodzić do przedszkola. Z moich obserwacji wynika, że ono ma już nerwicę...do tej pory płacze po tym jak matka wychodzi do pracy( ponoć godzinę)...nie chce tego dla mojego dziecka, więc nie wiem jak przebrniemy przez przedszkole...
Paradoksalnie covid dobrze "podziałał" na moją córkę. Muszę oddać małą w ręce pań przy drzwiach,nie ma więc mowy o długich pożegnaniach. Buziak,przytulas i tyle. Córka zaczęła sama się przebierać w szatni i generalnie stała się bardziej samodzielna. A wspominki z mojego przedszkola są na porządku dziennym. Córka baaaaardzo lubi te historie.
@@akademiawychowania .mamy trochę problemów z porannym ubieraniem. Wszystko jest wybrane wieczorem,ale rano zdarza się foch i zmiana koncepcji. Typowa walka o władzę;)))Śledzę pana filmy,bo zawsze jest w nich jakiś nowy,zaskakujący patent. Dzięki za tak zdrowe podejście.
@@alicjamysak-policht4367 To ja dziękuję :) Focha najlepiej olewać - przyda się tutaj wejście w rolę przywódcy i "prowadzenie" dziecka, na pewno nie wolno się rozczulać nad tych fochem i dawać wciągać w dyskusję
3.5 latek od pol roku problem z przedszkolem stosowalismy rozne metody ale poplakiwanie i lek glownie przed wejsciem do sali pol godziny stania i nic tmuczenia itp zostaje tylko najgorasza opcja na sile xo mam zrobic stac godInami to jeat nie mozliwe dziecko jeat od poczatku wrazliwe bardzo ale co zrobic jak przeczekanie i tlumaczenie ni epomaga dlatego te filmy jak postapic z dzieckeim sa dla garstki rodzicow zmniej wrazliwymi dziecmi
Ja nie pamiętam co bylo w zerowce wiec musialabym zmyslac w opowiqdaniach 😂 A co robic jesli dziecko ucieka , placze, na sile je wynosic do auta z krzykiem?..... Co mowic jesli ja nie ide do pracy tylko chce zeby się w przedszkolu nauczyl zyc w grupie bo jest jedynakiem..?
pamietam bardzo dobrze swoje emocje i przemyslenia w wczesnym dziecinstwie. byłam także jedynaczką, chodziłam do żłobka a potem do przedszkola w żłobku było wmiare miło więc pierwsze nie chciałam iść tam a potem wracać a przedszkola nienawidziłam nie robilam chisteri ale wrecz panicznie się balam mimo wielu lat w przedszkolu nie umaiałam (życ w grupie) ani się bawić raz pamiętam nawet taką sytuacje jak pani kazała się bawić więc wziełam auto i udawałam że się bawie tylko patrzyłam czy patrzy a tak to chdziłam po dwanie w kółko albo patrzyłam za okno przedszkolanik były wredne a dzieci miały minie gdzieś i wsumie to dobrze bo małe dzieci potrafią być bezlitosne, bezpodstawnie ale jak to małę dziecko najbardziej bałam się że mama nie przyjdzie po mnie wracała puźno bo pracowała. troche mniej balam sie jak nauczyła mnie urzywania zegara to przynajmniej mój mały mózg wiedział kiedy wewnętrznie chisteryzować a kiedy jeszcze nie. podsumwując do dziś mam problemy z odnalezieniem się w grupie i przyjaźnie się z nietypowymi wręcz uwarzanymi za dziwnych ludźmi. z plusów praktycznie wogóle tak mniej więcej od końca kresu dorastania praktycznie nieczym się nie stresóje co ma plusy i minusy
@@aniasienkiewicz7756 po kilku miesiącach syn zacząl uwielbiać przedszkole. Teraz boję się,bo pujdzie do zerówki gdzie niestety będą inne dzieci...i znów będzie to samo... Nie ma możliwości zostać tam gdzie jest obecnie,co mnie samej smuci. Ja też jestem jedynaczką. Za ludźmi nie przepadam, raczej znoszę ich towarzystwo, bo tak trzeba. Miałam pecha bo w rodzinie nie uczono mnie asertywności, teraz albo unikam okazywać swoje zdanie albo je tak zademonstruje że każdy ma dość. Kocham samotność. Nie wiem jak zniosę kontakt z innymi rodzicami gdy syn pujdzydo szkoły, bo uważam że z większością dogadać się nie będzie dało
Witam. Moje dziecko co prawda za tydzień idzie do pierwszej klasy więc przedszkole mam już za sobą. Przez 4 lata się nie ugięłam i płaczące dziecko zostawiałam w przedszkolu. Było tylko z 2 miesiące łącznie,że bez problemu zostawał. Cały czas mam poczucie ,że zrobiłam mu krzywdę.... Niestety wychowanie w konsekwencji ma też minusy dla rodzica w postaci bolącego serca a plusem dla dziecka jest rodzić,który twardo stąpa po ziemi, można na niego liczyć i nie krzyczy:) A to, co mówię do syna, zawsze traktuje poważnie, nawet jak dostaje kare,to wie ,że musi ją odsiedzieć. Teraz przede mną wyzwanie szkoły. Ciekawe kiedy puszczą mi nerwy.... Polecam wtedy zamknąć się w łazience na 2 minuty. A do szkoły wychodzic 10 minut szybciej i zrobić z dzieckiem krótki spacer:) Czy się sprawdzi? Nie wiem,ale wydaje mi się,że moj syn tego potrzebuje.....Może ja też;) Pozdrawiam serdecznie
A mam takie pytanie mam 3letniego synka ktory poszedl teraz do przedszkola codziennie sie skarzy ze dostal po glowce z pieci I jakies inne dziecko go szarpalo, pozniej ze szarpano go za twarz I wsadzono palec w oko ( jeszcze tak dobrze nie umie mowic ale ja go rozumiem) do konca dnia to przezywa zaczal sie sam bic po glowie , mimo to chetnie chodzi do przedszkola wgl nie placze jak ma zostac ...a wczesniej nie chodzil do zlobka tylko wychowyalam go sama w domu. I mam dylemat czy zwrocic nauczycielce uwage ze on tak przezywa ta sytuacje I w jaki sposob rozwiazuja problem kiedy jakies dziecko bije inne dzieci. Szczerze to nie wiem co mam robic. Synowi mowie zeby nie bawil sie z tym dzieckiem I odchodzil od niego ewentualnie powiedzial mu zeby tak nie robil bo mu odda tylko obawiam sie ze moze tego jeszcze nie zrozumiec ...
Jak najbardziej warto poruszyć ten temat z nauczycielkami, a jeśli sytuacja się nie zmieni i wychowawcy będą ignorować problem, w sensie że nawet nie spróbują czegokolwiek zrobić to sama bym wtedy zrezygnowała z takiej placówki
To nie jest prawda ze dzieci po chwili po odejściu rodzica przestają płakać. A w zasadzie jest to prawda ale tylko powierzchowna.
Większosc przestaje płakać ale tylko dlatego ze zdusza emocje. One bardzo tęsknią i chcą do mamy czy taty, ale szybko się uczą że płacz nic im nie pomoże, nie ma zmiłuj się i poprostu uczą się odcinać. Do tego jak rodzic znika, nie czują się na tyle bezpiecznie żeby dalej płakać.
One nie chcą nami rządzić tylko to dla nich jest naprawdę ciężkie przeżycie zostanie na większość dnia w przedszkolu bez rodziców. A już nie wspomnę jak często opiekunowie przedszkolni są poprostu niedobrzy dla tych dzieci.
Uważam ze nieprzedłużanie pożegnania jest Ok ale tylko przy założeniach ze na pierwszym miejscu jest zrozumienie dziecka i tego co przeżywa. Wtedy możemy powiedzieć „tak rozumiem cię, wolałbyś być ze mną, tęsknisz, nie czujesz się do końca pewnie bez rodziców „ itd w zależności od tego jakie dziecko jest. Można powiedzieć ze tez się teskni, przypomnieć nawet po raz setny ze mama zawsze przyjdzie (szczególnie ważne w przypadku małych dzieci, bo one nie mają poczucia czasu, ani świadomości ze coś jest skończone w tym czasie)
Oczywiście nie jestem za tragizowaniem. Ale raczej za nazwaniem wszystkich trudnych emocji i doświadczeń, a potem uspokojenie ze to jest normalne i Ok, a do tego pokazanie jak można sobie pomimo tego dać radę.
Koniecznie, koniecznie proszę o webinar na ten temat😊
Proszę o odpowiedź --- Co jeśli dziecko płacze parę godzin w przedszkolu i ciocie dzwonią że nie mogą Go uspokoić???
Mysle ze Pana porady uratowaly wiele rodzin przed obledem i mimo tego ze moje dziecko jest wyjatkowo grzeczne to chetnie ogladam każdy film i ucze sie jakich błędów nie popełniać.bardzo prosze o porade jak oduczyc 2latka ssania paluszka bo w tym momencie to moj najwiekszy problem.dziekuje raz jeszcze i pozdrawiam
Wpisane na listę pomysłów na odcinki, pozdrawiam i dziękuję!
P.S. Dziękuję za taką super promocję kursu oraz cieszę się i będę na webinarze o agresji :)
Proszę bardzo, do zobaczenia wieczorem!
Dziękuję za cenne rady. Rzeczywiście parę błędów popełniłam, ale mam nadzieję, że teraz będzie lepiej 🙂
Świadomość błędów to już połowa sukcesu :)
@@akademiawychowania Świadomość już jest, teraz kwestia wykonania tego 🙂 to już gorzej.
Pomimo, że mój 6latek idzie już do szkolnej zerówki, to jak zwykle chętnie wysłuchałam porad 🙂 pozdrawiam Panie Michale!
Pozdrawiam również i trzymam kciuki za syna!
Dziękuję. Świetny film. 👍🏻 Bardzo mi się przyda.
Super, dziękuję! Komentarz dla zasięgów. :D
Poprosimy o porady żeby dziecko 10/11/12 -to letnie chętnie chodziło do szkoły i tam zachowywało się poprawnie.
Obserwuję pewne dziecko, którego matka zaczęła ponad rok temu chodzić do pracy i ono zostawało z babcią. Przed wakacjami to dziecko zaczęło chodzić do przedszkola. Z moich obserwacji wynika, że ono ma już nerwicę...do tej pory płacze po tym jak matka wychodzi do pracy( ponoć godzinę)...nie chce tego dla mojego dziecka, więc nie wiem jak przebrniemy przez przedszkole...
Świetne rady!
Paradoksalnie covid dobrze "podziałał" na moją córkę. Muszę oddać małą w ręce pań przy drzwiach,nie ma więc mowy o długich pożegnaniach. Buziak,przytulas i tyle. Córka zaczęła sama się przebierać w szatni i generalnie stała się bardziej samodzielna. A wspominki z mojego przedszkola są na porządku dziennym. Córka baaaaardzo lubi te historie.
Czyli wszystko działa jak powinno, gratuluję ;D
@@akademiawychowania .mamy trochę problemów z porannym ubieraniem. Wszystko jest wybrane wieczorem,ale rano zdarza się foch i zmiana koncepcji. Typowa walka o władzę;)))Śledzę pana filmy,bo zawsze jest w nich jakiś nowy,zaskakujący patent. Dzięki za tak zdrowe podejście.
@@alicjamysak-policht4367 To ja dziękuję :) Focha najlepiej olewać - przyda się tutaj wejście w rolę przywódcy i "prowadzenie" dziecka, na pewno nie wolno się rozczulać nad tych fochem i dawać wciągać w dyskusję
3.5 latek od pol roku problem z przedszkolem stosowalismy rozne metody ale poplakiwanie i lek glownie przed wejsciem do sali pol godziny stania i nic tmuczenia itp zostaje tylko najgorasza opcja na sile xo mam zrobic stac godInami to jeat nie mozliwe dziecko jeat od poczatku wrazliwe bardzo ale co zrobic jak przeczekanie i tlumaczenie ni epomaga dlatego te filmy jak postapic z dzieckeim sa dla garstki rodzicow zmniej wrazliwymi dziecmi
Ja nie pamiętam co bylo w zerowce wiec musialabym zmyslac w opowiqdaniach 😂
A co robic jesli dziecko ucieka , placze, na sile je wynosic do auta z krzykiem?.....
Co mowic jesli ja nie ide do pracy tylko chce zeby się w przedszkolu nauczyl zyc w grupie bo jest jedynakiem..?
pamietam bardzo dobrze swoje emocje i przemyslenia w wczesnym dziecinstwie. byłam także jedynaczką, chodziłam do żłobka a potem do przedszkola w żłobku było wmiare miło więc pierwsze nie chciałam iść tam a potem wracać a przedszkola nienawidziłam nie robilam chisteri ale wrecz panicznie się balam mimo wielu lat w przedszkolu nie umaiałam (życ w grupie) ani się bawić raz pamiętam nawet taką sytuacje jak pani kazała się bawić więc wziełam auto i udawałam że się bawie tylko patrzyłam czy patrzy a tak to chdziłam po dwanie w kółko albo patrzyłam za okno przedszkolanik były wredne a dzieci miały minie gdzieś i wsumie to dobrze bo małe dzieci potrafią być bezlitosne, bezpodstawnie ale jak to małę dziecko najbardziej bałam się że mama nie przyjdzie po mnie wracała puźno bo pracowała. troche mniej balam sie jak nauczyła mnie urzywania zegara to przynajmniej mój mały mózg wiedział kiedy wewnętrznie chisteryzować a kiedy jeszcze nie. podsumwując do dziś mam problemy z odnalezieniem się w grupie i przyjaźnie się z nietypowymi wręcz uwarzanymi za dziwnych ludźmi. z plusów praktycznie wogóle tak mniej więcej od końca kresu dorastania praktycznie nieczym się nie stresóje co ma plusy i minusy
@@aniasienkiewicz7756 po kilku miesiącach syn zacząl uwielbiać przedszkole.
Teraz boję się,bo pujdzie do zerówki gdzie niestety będą inne dzieci...i znów będzie to samo... Nie ma możliwości zostać tam gdzie jest obecnie,co mnie samej smuci.
Ja też jestem jedynaczką. Za ludźmi nie przepadam, raczej znoszę ich towarzystwo, bo tak trzeba. Miałam pecha bo w rodzinie nie uczono mnie asertywności, teraz albo unikam okazywać swoje zdanie albo je tak zademonstruje że każdy ma dość.
Kocham samotność.
Nie wiem jak zniosę kontakt z innymi rodzicami gdy syn pujdzydo szkoły, bo uważam że z większością dogadać się nie będzie dało
Witam. Moje dziecko co prawda za tydzień idzie do pierwszej klasy więc przedszkole mam już za sobą.
Przez 4 lata się nie ugięłam i płaczące dziecko zostawiałam w przedszkolu. Było tylko z 2 miesiące łącznie,że bez problemu zostawał.
Cały czas mam poczucie ,że zrobiłam mu krzywdę....
Niestety wychowanie w konsekwencji ma też minusy dla rodzica w postaci bolącego serca a plusem dla dziecka jest rodzić,który twardo stąpa po ziemi, można na niego liczyć i nie krzyczy:)
A to, co mówię do syna, zawsze traktuje poważnie, nawet jak dostaje kare,to wie ,że musi ją odsiedzieć.
Teraz przede mną wyzwanie szkoły.
Ciekawe kiedy puszczą mi nerwy....
Polecam wtedy zamknąć się w łazience na 2 minuty.
A do szkoły wychodzic 10 minut szybciej i zrobić z dzieckiem krótki spacer:)
Czy się sprawdzi?
Nie wiem,ale wydaje mi się,że moj syn tego potrzebuje.....Może ja też;)
Pozdrawiam serdecznie
Nie ma co sobie wkręcać, że dziecku robi się krzywdę konsekwencją, jest wręcz przeciwnie! Wyjście wcześniej to super pomysł !
Kurs zakupiony :D :))
Ekstra, gratuluję dobrej decyzji
A co mam zrobić jak dziecko w histerii nawet nie daje się ubrać wszystko ściąga i wychodzi z fotelika 😔
A mam takie pytanie mam 3letniego synka ktory poszedl teraz do przedszkola codziennie sie skarzy ze dostal po glowce z pieci I jakies inne dziecko go szarpalo, pozniej ze szarpano go za twarz I wsadzono palec w oko ( jeszcze tak dobrze nie umie mowic ale ja go rozumiem) do konca dnia to przezywa zaczal sie sam bic po glowie , mimo to chetnie chodzi do przedszkola wgl nie placze jak ma zostac ...a wczesniej nie chodzil do zlobka tylko wychowyalam go sama w domu. I mam dylemat czy zwrocic nauczycielce uwage ze on tak przezywa ta sytuacje I w jaki sposob rozwiazuja problem kiedy jakies dziecko bije inne dzieci. Szczerze to nie wiem co mam robic. Synowi mowie zeby nie bawil sie z tym dzieckiem I odchodzil od niego ewentualnie powiedzial mu zeby tak nie robil bo mu odda tylko obawiam sie ze moze tego jeszcze nie zrozumiec ...
Czy sytuacja już wyjaśniona i opanowana?
Jak najbardziej warto poruszyć ten temat z nauczycielkami, a jeśli sytuacja się nie zmieni i wychowawcy będą ignorować problem, w sensie że nawet nie spróbują czegokolwiek zrobić to sama bym wtedy zrezygnowała z takiej placówki
Fajne filmy
dzięki!
Mojej 4-nia córka jak ma isc do przedszkoka to wpada w taki szał, ze kopie,bije krzyczy,rzuca się. No i po chwili odpuszczam😭
Strzał w kolano! 4 latka nie może o wszystkim decydować!
@@akademiawychowania dzięki Panu porad przemęczyłam się tylko 3 dni ciężkich dni! Z dnia na dzień było coraz lepiej. Do dzisiaj chodzi z uśmiechem 😊
@@monia0410 Warto było? ;)
@@akademiawychowania warto!😊 dziękuję i pozdrawiam😉
@@monia0410 wszystkeigo dobrego!
A myśli Pan, że można dziecku powiedzieć że moja przedszkolanka karała biciem? A teraz już tak nie ma. Czy lepiej nie mówić tego?
Boze, absolutnie tak nie mówić