Aλεξάνδρα ήθελα να σε ρωτούσα το εξής. Αρκετά λαικά τραγούδια κλείνουν με τις συγχορδίες σολ ματζόρε και λα μινόρε. Στην προκειμένη περίπτωση η ελάσονα κλίμακα ΛΑ δεν έχει προσαγωγέα με διαστιματική αξία ενός ημιτονίου αλλά έχει ως 7η νότα την νότα σολ που όμως είναι υποτονική διότι έχει διαστιματική σχέση 1 τόνου από την 8άβα την λα, και στην ουσία δεν έλκει όπως είχες πει σε άλλο μάθημα την τονική ως προσαγωγέας της, διότι είναι υποτονική. Πως γίνεται όμως να τεριάζει η σολ στο κλείσιμο με την λα;
Πολύ καλή ερώτηση, σε ευχαριστώ! Η έλξη του ημιτονίου από τον προσαγωγέα στην τονική στις μείζονες είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της μελωδικής της συμπεριφοράς. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι κλίμακες που δεν έχουν προσαγωγέα δεν έχουν τις δικές τους "συμπεριφορές". Τόσο στη φυσική ελάσσονα (ή αλλιώς αιόλιο), όσο και σε άλλες κλίμακες (όπως ο Δώριος) η χαρακτηριστική "πτώση" ή όπως εσύ λες "κλείσιμο" γίνεται με το διάστημα του τόνου, που ναι μεν δεν παρουσιάζει τον βαθμό έλξης που παρουσιάζει το ημιτόνιο, αλλά έχει το δικό της "χρώμα". Κάθε κλίμακα ανάλογα με τα διαστήματα που δημιουργεί ανάμεσα στους φθόγγους της, μας δίνει και έναν άλλον χαρακτήρα, άλλες αναμονές, άλλες καταλήξεις. Στην ελληνική μουσική, η χαρακτηριστική πτώση (κατάληξη) με το ανιόν διάστημα του τόνου είναι πολύ κοινή και μας είναι πολύ οικεία στα αυτιά μας! Επίσης, όχι μόνο από κλίμακα σε κλίμακα, αλλά από εποχή σε εποχή, ή από κουλτούρα σε κουλτούρα, οι επιθυμητές "τάσεις" αλλάζουν. Για παράδειγμα, η ημιτονιακή έλξη του προσαγωγέα στυλιστικά ήταν ιδιαιτέρως επιθυμητή στην κλασική περίοδο της μουσικής (εξου και η αρμονική ελάσσονα με τον τεχνητό προσαγωγέα). Στην τροπική μουσική όμως (αυτή που χρησιμοποιεί τους τρόπους και που μάλλον σε αυτήν αναφέρεσαι) αυτό δεν ισχύει.
@AlexandraKladi Αλεξάνδρα κατανοητά όλα. Σε ευχαριστώ για την επεξήγηση.Σαφως αναφέρθηκα στην Φυσική ελάσσονα ή Φυσικό μινόρε αλλιώς η Αιολιο τρόπο που είπες.Και πάλι ευχαριστώ για την απάντησή σου.
@@AlexandraKladi Αλεξάνδρα σε ευχαριστώ! Όπως σωστά είπες άλλες κλίμακες δίνουν άλλες καταλήξεις διαφορετικές,παρόλο που μπορεί να είναι και οι 2 κλίμακες ίδιες. Διάλεξα 2 τραγούδια λαϊκά και τα 2 σε φυσικό μινόρε .Το 1 είναι το Βραδυάζει σήμερα βραδιάζει του Χρήστου Νίκολόπουλου που το ερμηνεύει οΤερζής. Αυτό είναι κτισμένο στην Α φυσική μινόρε, και το τραγούδι κλείνει με την υποτονική G major και Α minor. Και το άλλο τραγούδι είναι το. Δεν θέλω τέτοιους φίλους που το ερμηνεύει ο Πασχάλης Τερζής και η Νατάσα Θεοδωρίδου.. Και αυτό το τραγούδι είναι πάλι σε φυσικό μινόρε όμως στην τονική D. Αυτό όμως το τραγούδι κλείνει διαφορετικά από το 1ο, Αλεξάνδρα, κλείνει όπως διαπίστωσα με την δεσπόζουσα της D minor. δηλαδή την Α major.....Άρα 2 τραγούδια ίδιας κλίμακας άλλης όμως τονικότητας κλείνουν στην ανιούσα τους φορά με 2 διαφορετικούς τρόπους...Άρα καλά είπες.
![Τα πάντα για τη μείζονα κλίμακα (The Major Scale) - Μουσική με την Αλεξάνδρα [ENGLISH SUBS]](http://i.ytimg.com/vi/fo0NirFAGlM/mqdefault.jpg)
⚠⚠⚠ Ορθογραφικό λάθος: Οι εναρμόνιες στα αγγλικά γράφονται: Enharmonic!!! (και όχι henarmonic) Sorry!!!
Τέλειο βίντεο!!!!
Aλεξάνδρα ήθελα να σε ρωτούσα το εξής. Αρκετά λαικά τραγούδια κλείνουν με τις συγχορδίες σολ ματζόρε και λα μινόρε. Στην προκειμένη περίπτωση η ελάσονα κλίμακα ΛΑ δεν έχει προσαγωγέα με διαστιματική αξία ενός ημιτονίου αλλά έχει ως 7η νότα την νότα σολ που όμως είναι υποτονική διότι έχει διαστιματική σχέση 1 τόνου από την 8άβα την λα, και στην ουσία δεν έλκει όπως είχες πει σε άλλο μάθημα την τονική ως προσαγωγέας της, διότι είναι υποτονική. Πως γίνεται όμως να τεριάζει η σολ στο κλείσιμο με την λα;
Πολύ καλή ερώτηση, σε ευχαριστώ! Η έλξη του ημιτονίου από τον προσαγωγέα στην τονική στις μείζονες είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της μελωδικής της συμπεριφοράς. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι κλίμακες που δεν έχουν προσαγωγέα δεν έχουν τις δικές τους "συμπεριφορές". Τόσο στη φυσική ελάσσονα (ή αλλιώς αιόλιο), όσο και σε άλλες κλίμακες (όπως ο Δώριος) η χαρακτηριστική "πτώση" ή όπως εσύ λες "κλείσιμο" γίνεται με το διάστημα του τόνου, που ναι μεν δεν παρουσιάζει τον βαθμό έλξης που παρουσιάζει το ημιτόνιο, αλλά έχει το δικό της "χρώμα". Κάθε κλίμακα ανάλογα με τα διαστήματα που δημιουργεί ανάμεσα στους φθόγγους της, μας δίνει και έναν άλλον χαρακτήρα, άλλες αναμονές, άλλες καταλήξεις. Στην ελληνική μουσική, η χαρακτηριστική πτώση (κατάληξη) με το ανιόν διάστημα του τόνου είναι πολύ κοινή και μας είναι πολύ οικεία στα αυτιά μας! Επίσης, όχι μόνο από κλίμακα σε κλίμακα, αλλά από εποχή σε εποχή, ή από κουλτούρα σε κουλτούρα, οι επιθυμητές "τάσεις" αλλάζουν. Για παράδειγμα, η ημιτονιακή έλξη του προσαγωγέα στυλιστικά ήταν ιδιαιτέρως επιθυμητή στην κλασική περίοδο της μουσικής (εξου και η αρμονική ελάσσονα με τον τεχνητό προσαγωγέα). Στην τροπική μουσική όμως (αυτή που χρησιμοποιεί τους τρόπους και που μάλλον σε αυτήν αναφέρεσαι) αυτό δεν ισχύει.
@AlexandraKladi Αλεξάνδρα κατανοητά όλα. Σε ευχαριστώ για την επεξήγηση.Σαφως αναφέρθηκα στην Φυσική ελάσσονα ή Φυσικό μινόρε αλλιώς η Αιολιο τρόπο που είπες.Και πάλι ευχαριστώ για την απάντησή σου.
@@AlexandraKladi Αλεξάνδρα σε ευχαριστώ! Όπως σωστά είπες άλλες κλίμακες δίνουν άλλες καταλήξεις διαφορετικές,παρόλο που μπορεί να είναι και οι 2 κλίμακες ίδιες. Διάλεξα 2 τραγούδια λαϊκά και τα 2 σε φυσικό μινόρε .Το 1 είναι το Βραδυάζει σήμερα βραδιάζει του Χρήστου Νίκολόπουλου που το ερμηνεύει οΤερζής. Αυτό είναι κτισμένο στην Α φυσική μινόρε, και το τραγούδι κλείνει με την υποτονική G major και Α minor. Και το άλλο τραγούδι είναι το. Δεν θέλω τέτοιους φίλους που το ερμηνεύει ο Πασχάλης Τερζής και η Νατάσα Θεοδωρίδου.. Και αυτό το τραγούδι είναι πάλι σε φυσικό μινόρε όμως στην τονική D. Αυτό όμως το τραγούδι κλείνει διαφορετικά από το 1ο, Αλεξάνδρα, κλείνει όπως διαπίστωσα με την δεσπόζουσα της D minor. δηλαδή την Α major.....Άρα 2 τραγούδια ίδιας κλίμακας άλλης όμως τονικότητας κλείνουν στην ανιούσα τους φορά με 2 διαφορετικούς τρόπους...Άρα καλά είπες.
Γεια σας κυρια ειμαι η Μικα αμα δεν με εχετε γνωρισει🤣🤣