Bu videoyu 2. kez izlediğimi fark ettim şu an. Allah kimseyi bu kadar çaresiz bir duruma düşürmesin. Yalnızlık, sevgisizlik, utangaçlık, sessizlik, çekingenlik insanları sosyal ortamda çok kısıtlayan şeyler. Sadece yaşayanlar bilir.
Maalesef bende çok fazla bu duygu var😞 biri birsey sorunca cevaplayamıyorum bile. Her ortamda kendimi küçük görüp cirkin cahil hissediyorum. İnsanların yanında sanki konuşmayı unutuyorum
İçine kapanıklığın nedenlerinden biri de özgüven eksikliği. Bir ortamda ilgili olduğun bir konu açılmıştır ve sende konuşmak istersin. Ama öyle bir özgüven eksikliği yaşarsın ki susar kalırsın. Adın her yer de sessize çıkmıştır. Beni anlayan çok vardır. Kendimi pek ifade edemedim ama.
Kendini pek ifade edemedim diye düşünerek ekstra bir bilgi olarak sunarak yine özgüven eksikliğini gözler önüne sermişsin... Kendine inan ve söyleyeceklerinin senin açından doğru olduğunu mantıklı konuştuğunu bildikten sonra seni dinleyenlerden takdir edilmeyi bekleme herkese kendini beğendiremezsin
Herkesin sınıfında bir çalışkan vardır özgüvenlidir dikkat odağıdır, en çok üzüldüğüm noktada bu işte ben neden ilgi odağı değilim benim neyim eksik? Bildiğim soruda kalkmaya bile cesaretim olmuyor.
Ben de aynı sekilde senin gibi çok iyi bildiğim bir olay olur bi kelime de ben söyleyeyim diyorum ama öyle dersem yanlis olur mu şöyle dersem yanlis söylemiş olurum korkusuyla kafamda kendi kendime sürekli bı savaş halinde oluyorum ayrıca hayır diyemiyorum birisi benden güzel bı ağızla içten bişey isteyince yapabileceğim bişey ise hayır diyemiyorum karşıdakini iyi tanıyorsam eğer Ayrıca hala bu yorumu paylaşmalimiyim paylasmamalimiyim ona bile karar veremiyorum bu yüzden hiç arkadaş da edinemiyorsun biraz içimi dökmüş gibi oldum ama kusura bakmayın rahatsızlık verdiysem
İçe kapanık olduğum yüzünden çektiğim bir sürü dert yokmuş gibi bir de yapayalnız olmanın verdiği berbat hisle mücadele ediyorum. O kadar kötü hissediyorum ki kendimi, bunu kelimelerle anlatamıyorum bile. Kalbimde kocaman bir ağırlık, beynimde her saniye değişen bir sürü düşünce var. İnsanlarla konuşmaya çekindiğim için, daha ilk konuşmamızda da aklıma gelen bütün saçma şeyleri söylediğim için arkadaş bile bulamıyorum. Gerçekten çok zor yaşamayan bilmez. Dışarıdan göründüğü gibi değil. Artık bu kötü ruh halinden kurtulmak istiyorum.
Seni çok iyi anlıyorum ve aynı sorunu bende yaşıyorum. Dün buna yönelik ilk adımımı attım bir tiyatro kursuna yazıldım ve ilk tanışmamızı gerçekleştirdik. Ve hep yere baktım mal mal sırıttım çok heyecanlıydım herkes derse katılıp bişeyler söylüyordu bende söylemek istiyprdum ve kendimi zorlayıp söyleyebildim rol yapabildim. Bikaç diyaloğa girebildim. Dünden beri de bu yaşanılanları düşünüyorum. İlk defa okul harici farklı bir ortamdayım çünkü. Okulda ise full yalnızım arkadaşım yok sadece diğer sınıftan 1 arkadaşım var onunlada ara sıra konuşuyoruz. Sırf bu yalnızlık yüzünden açığa geçmek istedim annem ve ablalalrım katşyen reddettiler ve bunun benim için daha da zor olabileceğini söylediler. Kim bilir belki de haklılardır. Kimseyle kanka olmama da gerek yok kısa iyi diyaloglar kurmma bile yeterli ve okul bu ihtiyacımı karşılayabilir. Bu dönem yapmadım çünkü arkadaşlarım açığa geçtikleri için(2kişiler) çok fazla içime kapandım. Şimdiyse ise tiyatroya katılmamla beraber yere bakmak yerine insanların yüzüne çekinmeden bakmak istiyorum. Diyalog kurmak istiyorum. Beni sevmeselerde olur. Sadece içimden geldiği gibi davranmak istiyprum kendimi kısıtlamak istemiyorum. Topluluğun içinde konuşmak için söz almıştım 2 kere bir seminerde mesela. Bunların hepsi ard arda olmadı zamanla oldu. Yavaş yavaş bunu aşıyorum hissediyorum. Hemen olmicak biliyorum yine de elimden geleni yapacağım ve aşacağım. Sende inan bu duyguyu bu hissiyatı aşacapına ve yeni şeyler dene. En önemlisi ise yeni şeyler denediğin için kendi cesaretine hayran kal. İsteyipte yapamayan çok kişi var. En önemlilerden bir tanesi ise yeni şeyler deneyimle ve tecrübeler edin. En çokta tecrübe değiştirir insanı. Kendine çok iyi bak sevgiler💕
@@jfleodmdmdms2887 bende gerçekten zorlaniyorumm okuldan dershaneye ondan sonra ev sabah kalkıp aynısına devam.. Sosyal hayatım sıfır.. okulda biriyle konuşup sıkılmaması için çabaliyorumm, Espiri yapıp, onları güldurmek için kendimiii zorliyorummm...çok yorgunum Hiç bişey doğru düzgun istediğim gibi gitmiyor.. Bide dertlerimm az mış gibii gitmişim sanalda sevgili yapmişim..🤦♀️ Iki aylık sevgilim var şuan konuşiyoruz çocuk aramak istiyor göruntulü.. Sesli fln, bahane üretip olmaz diyorumm ona...gerçekten napacağimi bilmiyorum zaten terk edecek beni bunuda biliyorum...böyle nasıl sevgili olur ki zaten aramadan sesli sadece yazışarak...
@@balllllllllllll kanka aramak istemesi çok normal ve zaten beni terkedecek diye de düşünme sen ona kalmadın çocuk sana ne kadar ilgi gösterirse sende ona o kadar göster. İlgiyi azaltırsa sende azalt. Birlikte aşacağız İnşallah şu sorunlarımızı
1)Kitap okumak ( özgüven sahibi ve dili kusursuzlastirmak 2)umursamamak(Kimseyi umursamayin.baskalari ne düşünür veya rezil olurum gibi şeyleri takmayın bugün olurlar yarın olmazlar bu fikri benimseyin 3) Telefon bilgisayara fazla bakmayın.cunku bunlar sizi içinize dönük yapar zamanla.bide herkezin kafasının içinde bı dünya daha vardır bunu herkeze sorabilirsiniz sonuçta beyin düşünme üzerine yaratılmış. 4)kendinize bir şeylere yoneltin.ornek:Spor, gezi turları, dağ yürüyüşü vs vs 5) Herkesle anlasamazsiniz bunu bı unutun. Normalde yorum yapmayacaktim ama yorumlarda insanlar sanki yazarken bile cekinmis gibi.her neyse kendinizi sıkmayın kimse sizden daha değerli değil 🤚(Vay be 235 olmuş tşkler 💓❤️🥳
Bir defasında bir sınıf arkadaşım bana, sen konuşmadan herşeyi anlatabiliyorsun ama ben (konuşarak) anlatamıyorum, demişti. Endişelenme, seni olduğun gibi kabul etmiyorlar diye olduğundan farklı biri olmak zorunda değilsin! Hem bir şeyi becerememen, diğer tüm şeyleri beceremeyeceğin anlamına gelmez ki!
@@ahmeyuvar1012 Çünkü sadece tek bir zaman var; şu an! Değişmek istiyorsanız yapabileceğinize eminim ancak buna önce sizin inanmanız gerek ki o doğrultuda kararlar alabilesiniz.
Cidden bende herkez beni umursamıyor konuşmadığım için ne zaman konuşsam ezik duruma düşüyorum eğer okuldan canımı sıkan biri okuyorsa (küfür geliyor altta) orta parmak -- ------ ------ ------ ---------------------------------- ------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------
Abi 13 yaşındayım ailem sürekli üzerimde baskı kuruyo hiç rahat bırakmıyolar ben bir sitede oturuyorum ilk dışarı çıktığımda herkes benle ilgilenmeye başlamıştı ama zaman geçtikçe benden uzaklaşmaya başladılar bir gün en iyi arkadaşımın yanına gitim ve neden benden uzaklaştıklarını sordum ve yüzüme kötü kötü bakıp sen bizi kullanıyosun dedi konuşmadığım için konuşurken sesim titrediği için. Bu videoyu izledığimde ilk defa birinden bunun çözümü olduğunu duyudum annemin yanına gittim ona videoyu izletmeye çalıştım 3:00 üncü dk ya kadar izledi sonrada banane kendin hallet dedi üzüldüm odama gittim ve gözyaşlarımı tutamadım sonra... cahil insanlar sadece başkalarının hayatını çürütür (bu yazı benim için önemli çünkü yine ilk defa özgür düşüncelerimi insanlara söyliyebildim:/
Tahminen sende benim gibi duygusal zekası yüksek birisin malesef biz başkalarına göre çok daha hassas ve alıngan olabiliyoruz aynı zamanda çok fark ediyoruz bazı şeyleri bunlarda baskı kurmaya çalışma çünkü bunu bir paket program gibi düşün mizaç meselesi allah böyle uygun görmüş lakin çözümüde var kendini eğiterek bu sayfiklarimi indirgeyebilirsin ama hayatının bir parçası çok basit bir örnek vereyim bahsettiğim gibi misin diye dusunuyorsan, bir film izliyorsun hırsız var evde hırsızlık yapıyor o sırada ev sahibi giriyor içeri o hırsız yakalancak diye sende çok geriliyorsan kendini kasiyorsan, hassas insanlar kategorisine giriyorsun bu kişilerde beyindeki ayna nöronları gelişmiş olduğundan empati yeteneği güçlüdür biraz boş konuşmuş olabilirim naçizane öneridir selametle...
O kadar güzelsiniz ki ... geçmişte aynı sorunları yaşayıp aşan bir insandan bunları duymak ne kadar özel ve güzel.. daha içini tanımayan insanların acımasız yorumları karşısında bu videoyu izlemek zorunda bırakılmak zalimce ama sizin gibi içini bilen nadir bir insandan bu öğütleri duymak ne kadar güzel...
Hepsi evet çıktı bende. Ama içime kapanmayıp da ne yapacam ki? Kim halden anlıyor ki? Kim dürüst ve içten ki? Kim çıkarsız seviyor ki? Böyle iyiyim, en fazlasından Allah'a yaklaştırıyor.
Çok güzel anlattı. Sanki kendimi buldum anlattıklarında. Çok sosyal bir insanım. Soruların 8 tanasine hayır dedim. Kaliteli insan, kalıteli ortam, kaliteli iletişim severim. Kendime uygun olmayan topluluklarda rahatsız olurum. Ya hiç gitmem, gitmek zorunda kalsamda çabuk ayrılırım. Kafa dengimi zor bulurum. Yalnız kalıp kendimi dinlemeyi tercih ederim bazen. Hiç içine dönmeyen, çok sosyal insan olmanın zararı gerçektende daha kötü. Hiç konuşmayan biriyle vakit geçirmek, aşırı sosyal insanlar için çok öğretici oluyor. İnsanın soru sorma merakını artırıyor. Bazen suskun insan, konuşandan çok şey öğretiyor insana. Bunu yaşayarak tecrübe ettim. Benim konuşarak anlatamadığım çok şeyi o susarak öğretti bana. Dil susunca, kalp dile geliyor, beyin daha çok faaliyette oluyor sanki. Ben bunu keşfettim.
"Hakkımda ne düşür? acaba yalnış bir şey söyler miyim? Ne yapmam, ne konuşmam gerek?" Yeni biri ile tanıştığımda, yeni bir ortama girdiğimde veya akrabalarımla bile konuşurken aklımda hep bunlar var. Yalnış bir şey söylemekten, kendimi rezil etmekten o kadar korkuyorum ki, bazen heyecanlanıp saçmalıyorum. En ufak bir şeyi bile kafama takıp gereksiz yere utanan biriyim. Kendimi düzeltmek, her şeyi gelişine bırakmak istiyorum ama yapamıyorum. Özgüvenim hiç yok.. istediklerimi hiç söyliyemiyorum. Ya düşünsenize kendi anneannenizin evinde bile utanıp doğru düzgün yemek yiyemiyorsunuz. Daha ne diyeyim? Herkes beni sessiz, utangaç diye tanımlıyor. Dışarıdan o kadar sessizim ki, kimse içimdeki fırtınadan haberdar değil. Attığım her adımı, yaptığım her şeyi o kadar düşünüyorum ki, düşünmekten başım dönüyor artık. Diğerleri gibi düşünmeden hareket edebilsem, rezil olurum diye korkmasam, utanmam bir nebzede olsa azalsa.. belki hayatın tadını azıcıkta olsa çıkara bilirim. 18 yaşındayım ve hayatı daha fazla kaçırmak istemiyorum. Belki.. bana yardım ede bilirsin..?
Aslında şöyle düşünürsek aslında cekinmenin yada içinekapanikliğin da çok gereksiz birşey olduğunu mesela her insanın seninle aynı olduğunu kimsenin senden üstün olmadığını bu hayatta herkes hata yapabilir sen konuşmanda hata yapıyor olabilir yanlış birşey söylüyor olabilir ama bunu yaptın diye seni öldürecek halleri yok sonunda ölüm yoksa çekinme konuş bende içine kapanık biriydim eskiden daha çok ama zamanla düzeldi azda olsa, çünkü bu hayatta kendi başımıza birşeyler yapmamız gerekiyor markete giderken bankaya giderken tatile giderken insanlarla yüz yüze mecbur gelmek zorundayız içine kapaniklik o kadar zor bir durumki kötü birşey Allah kimsenin başına vermesin belki kafa dengi olmaz konuşmak istemezsin o ayrı bir konu ama bunu aşabiliriz bu imkansız değil hatta çok kolay birşey sadece beyinimizde bunu yasiyoruz utanıyoruz çekiniyor yada ifade edemiyoruz bu beyinden gelen bir durum eğer bunu beyninden atabilirsen kendine bile sasirabilirsin aslında hiçte cekinmeye susmaya deymezmiş diyeceksin.
Ortaokul bittikten sonra (10. sınıf öğrencisiyim) ben bayağı içime kapandım. Ya da dışarıya kapanmışımdır belki bilemiyorum. İçimde çok güzel şeyler kuruyorum, kendimle (içimden) konuşuyorum. Eve kapandığımız için sanal arkadaşlıklar kurmaya başladım. Mesajlaşırken acayip rahatım. Ama bilmiyorum abi, bugün bi' arkadaşımla ilk defa konuştum. O çok çok konuştu. Ben ara sıra tek kelime edebildim sadece. Sadece dinliyorum, anlıyorum ve susuyorum. Konuşsam da ara sıra sesim çıkmıyor, boğuk çıkıyor ya da tizleşiyor kalıyorum öylece. "Anlamadım, tekrar eder misin lütfen?" Dediği zaman kötü hissediyorum, bi' süre susuyorum. Düzelmek, kendim olmak istiyorum. Cidden bunaldım..
Ben konuşmak istiyorum yeni tanıdığım birisine kendim gibi davranmak istiyorum ama olmuyo artık yoruldum kendimi ifade edememekten hep arka planda kalmaktan hep arkadaşlarım tarafından kullanılmaktan...
@@emsalyilmaz6918 yani hem onlar hemde kendimiz.İnsanları çok takmamak lazım aslında ama bizim gibi karaktere sahip içine kapanık kişiler insanların söylediklerini çok umursuyor bu yüzden de özgüven kaybı yaşıyoruz ve birçok şey...
Çevreniz size uyum sağlayamayabilir. Ama siz çevrenizi size uydurabilirsiniz. Sadece hikaye ve roman kitapları ile de bunu başaramazsınız. Her alanda okumalısınız. Bu sayede daha bilinçli bir birey, bu sayede de daha bilinçli bir toplum oluşturabilirsiniz. Daha bilinçli toplum demek insan kaynaklarının daha bilinçli tüketiminden daha bilinçli ebeynlik becerileri, daha bilinçli davranışlardan daha bilinçli bir dünyaya ulaşırız. Çağımızda bizi kurtaracak tek şey bilgi ve birikimdir ve bu konuda dünyamıza katkı sağlamanızı rica etmek zorundayım. Daha bilinçli yarınlar, daha az kırık kalp demektir.
@@listorin6314 senin gibi dostum olsun isterdim. Motive için değil, kendine değil başkalarına yardım etmeyi istemek, hele ki bu internet ortamında, ne güçlü ve asil bir karaktersin ya.
Kenan Albustanlı beni onurlandırdınız, teşekkür ederim. Ben de benim dostum olsun isterdim. Şimdikiler sadece tanıdık maalesef, muhabbetimiz bile olmuyor.
Introvert (icine donuk) ve extrovert (disa donuk). Introvert iseniz, iki kisilik konusmalardan zevk alirsiniz ve kalabalik havadan sudan konusmalar sizi yorar enerjinizi somurur. Yani herkesle herseyi konusmak istemezsiniz. Adindan da belli oldugu uzere, duygular disariya yansitilmaz ve daha cok ic dunyanizda yasarsiniz. Ben arastirdim ve onceden cekingen bir insan oldugumu dusunurken simdi sadece farkli bir kisilik yapisina sahip oldugumu ogrendim. Ve kendimi taniyorum artik. Insanlarla gereksiz muhabbet kurmak yerine sessiz kaliyorum. Sirf onlar bana sessiz demesin diye zorla muhabbet ediyordum. Fakat simdi ne derlerse desinler umrumda degil. Bizde bir problem yok sadece ic dunyamizin renkliligini disariya yansitmiyoruz, hepsi bu!
27 yaşındayım. Bu yaşıma gelene kadar herkesten her şeyden utandım. Kaçtım. Sosyalleşmek mi? O nedir ki? Anlamını bile unuttum artık. Hiç arkadaşım olmadı. Hiç kız arkadaşım yok. Evden dışarı çıkmam. Kimseyle görüşmem. Kimseye gitmem. Geçen gün alt komşu geldi. "Biz yeni taşındık sizinle tanışmak için helva yaptım getirdim merhaba" dedi. Kıza hayran kaldım. O kadar rahat, o kadar utanmıyor ki.. Onun yerinde olabilmeyi çok istedim çokk.. Ama ben onunla tanışmak için bir şey yaptım mı? Tabii ki hayır. Artık benim de bir arkadaşım dostum sırdaşım olsun istiyorum. Ben de hemcinsimle sohbet edebilmeyi istiyorum. Bu nasıl bir duygudur bilmiyorum hiç yaşamadım. Yaşamak istiyorum. Bana gelen herkesi reddediyorum geri çeviriyorum. Kendime güvenim yok. Neden böyle olduğumu biliyorum. Küçüklükten beri şiddet gören birbirlerini aldatan bir aileden geldim. Annemle babam ikisi de birbirlerini aldatıyorlardı. Sürekli kavga ediyorlardı. Babam sürekli annemi dövüyordu. Sonra boşandılar. Kavgalardan kurtuldum. Her şey düzelicek sandım. Annemle yaşamak beni iyileştiricek sandım. Annem sürekli beni aşağıladı. Bir gün musluğu tamir ediyordu. Yanına gittim. Bana da öğretir misin dedim. "Sen anlamazsın şimdi beceremezsin" dedi. Başka bir gün iş başvurusunda bulundum. Garson oldum. 8 kişiydik. Beni 8 kişinin içinden şef garson olarak seçtiler. Anneme söylediğimde şaşırdı. Tebrik etmedi. Taktir etmedi. "Hımm Allah Allah öyle mi yaptılar" gibi tepkiler verdi. Kendi kendime dedim "heralde ben beceriksizim. Bir halttan da anlamam. Hayat boyu herkes beni aşağılar. En iyisi kendimi kapatayım" dedim. Sonra baktım olmuyor. Annemi çıkardım hayatımdan. 1 yıldır görüşmüyoruz. Sadece yaşadığını biliyorum o kadar. Ama halâ ben değişmedim. Değişemedim. Kabuğumdan çıkamıyorum..
Yazdıklarınızı okurken 'masumlar apartmanı' safiyenin hayatı ve yaşadıkları aklıma geldi. O da gerçek bir hayat hikayesinden uyarlanmış. Umarım sizde safiye gibi putlarınızı yıkıp toplum içinde var olduğunuzu hissedersiniz. Aile özgüven temelini oluşturan en önemli faktördür. Kimilerine şifa kimilerine bela işte. Bence yardım almalısınız. En azından yaşadıklarınızı sizi dinleyen ve kabugunuzdan sizi çıkarabilecek biriyle konuşmalısınız...
Hep akrabalarim bu utangaç hic konusmuyo diyerek üstüme geliyolar ve böyle yaptıkça hem üzülüyorum hem kendimi küçük hissediyorum hemde konuşacaksam konuşamıyorum Dediginiz gibi nasıl yetiştiysek öyle kaliyoruz...
Aynı şeyleri ben de yaşıyorum insanı hayattan soğutan bir durum.Yalnız olmadığımı görmek sevindirdi.Allah razı olsun Anıl abimizden. Çok iyi açıklamış .
Sırf insanlar sen içine kapanıksın dedikleri için insanlarla gülerek konuşmaya çalışıyorum ama kendimi çok kötü yapmacık hissedip kendimden iğreniyorum gereksiz yere insanlarla konuşmaktan nefret ediyorum. 😭
Bende bır kaç yıl önce aynılarını yaşıyordum normalde komik biriyimdir ama bı kav sene önce aklıma.bisey geliyodu onu ifade bile edemiyodum çünkü içimde hep bı eziklik vardı gülmeye ekler rezil olucam diye aslında iş gerçekten sende bitiyor rezil olucam diye korkarsan rezil.oluyosun kendinden emin değilsen konuşurken ederken insanlar seni kaale almiyo ama aslında kendine bunu yapan sensin insanlar değil bunu yeni yeni fark ediyorum ve dediğin gibi yapmaciktan gülüyodum o da tabi istediğim tepkiyi alamiyodum karşıdan bişey anlatırken bile hiç komik bişey olmasa bile gülerek gerçekten içten gülerek anlattığında kendine güvenerek insanlar içinde çok daha sosyalleaebiliysun ve insanlar çok daha gülüyor mesele insanları güldürmek de değil her şeyde bu bu şekilde bı ortamda cekiniyossn korkuyosan yanlız kalmaktan öyle oluyor rahat olup akışına bıraktığında her şey olmasi gerektiği gibi oluyo korktuğun hep başına geliyo anlayacağın kendine ne yapıyorsan kendin yapiyosun insanlar değil kafanda ezigim duygusu mu vsr insanlar tarafından da şak ezik oluyosun enerjin tavırlarından onlara geçiyor yani sana tavsiyem yapmaciktan falan hiç gülme lise hayatım boyunca insanlara kendimi sevdirmek altta kalmak kendimi diğerlerinden altta görerek geçti sen sen olduğun için değerlisin kendine guvenmeden kendi içinde kafanda kendini hak ettiğin yere koymadan insanlardan değer bekleyemezsin içine kapanık ta olabilirsin herkes çok sosyal olmak zorunda değil gereksiz yere de konuşmak istemiyosan. Konuşma istediğin yerde istediğin gibi konuş asabilirsin ben biraz biraz astım daha da aşicam inşallah
Diğer insanlar neden hiç empati yapmıyor acaba ? Sessiz olmak çok zor bi durum yani mesela okuldasın sınıfta oturuyorsun yanında arkadaşların sohbet ediyor diğerleri önde kahkaha atıyor başka biri kantinden geliyor herkes gülüp eğlenirken sen sadece oturup onları izliyorsun kimsenin umrunda değilsin dışardan herkes sana sessiz diyor seni sevmiyor konuşmak istemiyor halbuki ne kadar samimi insanlarız özde. En şiddetli fırtınalar en sakin denizler kopar derler gerçektende çok doğru bu insanların dışardan sessiz göründüğüne almayın en ufak şeyi dahi saatlerce düşünüp kafayı yerler. Okuyanlardan isteğim etrafınızdaki tanıdığınız sessiz insanları ortamdan ayırmayın sakın onları da ortama katın onlarda mutlu olsun çünkü gerçekten sessiz olmak çok zor bi durum sice u kadar şeyi nerden biliyorum 😥
Aynisi bende yasadim ama su mentaliteyii aklindan cikarma hicc anlasilmayi beklersen cok beklersin cunku herkes isine geldi gibi anlar anlatir sende cikip anlatacaksin ha 150 kelimelik cumllen olur eger sen 150 kelimelik cumleyide 75 kelimeyle anlatiyosam gerisinide sen anla diosan.anlarim ama isimee geldi gibi😉
Malesef bulunduğunuz ortamla, kademeyle çok ilgisi var bu durumun. Özellikle lise ve ortaokul yıllarında çevrede bu durumu kullanabilecek, sizi küçük düşürmekten prim yapabilecek insanlar varsa sizin bu durumunuzu kullanırlar. Olaya bu bakış açısıyla bakarsanız kabahatin sizde olmadığını, sonuçların çevreye göre değişebileceğini görüp hafiflersiniz. Ve ümit ışığı doğar. Yaşınız kaç bilemiyorum ama üniversitede insanlar bu prime pek fazla tenezzül etmez duruma geliyor. Ya öyle bir ortam ya da daha farklı çevreler arayabilirsiniz.
"Disariya hastalik derecesindeki aciklik insana iceriyi unutturur iceriyi unutan insanda bu dünyada yaşasa nolur yaşamasa nolur" Ne güzel dediniz be hocam.
Insanların hareketleri çok saçma çok çocukça çok yapmacık geliyo. O insanlarla nasıl konuşabilirim ki? Onlar gibi olmak istemediğim için sessizim. Sevdiğim biri olduğunda zaten konuşuyorum.
Size sebebini bilemediğim bir önyargı ile bakıp hiç bir videonuzu sonuna kadar dinlememiştim. İlk defa bir videonuzu sonuna kadar dinledim. Çok güzel noktalara değinmişiniz. Tebrik ederim. Teşekkür ederim…
*Resmen beni anlattın, çok biliyorum ama ifade edemiyorum herşeyi içimde tutuyorum. İnsanları sanki çok iyi tanıyorum bakışlarından ne demek istediğini anlıyorum. Bir cümle söylesem karşıdaki kişinin ne tepki vereceğini tahmin ediyorum. Bazen çok sevdiğim birinin bir hareketini görünce o tek bir hareketi kalbime yazıp hiç bir zaman unutmuyorum. Bazı insanlar bana anlık yaşıyor gibi geliyor hiç bir şey umursamaz hiç birşey bilmiyor lan bu diyesim geliyor. Her gün bilgilendirici video falan izliyorum öle vakit geçiriyorum genelde dini videolar izliyorum her zaman iyi ve dürüst olmaya çalışıyorum. Kalbime yanlızlık huzur veriyor ve halimden mutluyum.*
Ha ha bu duygular bu işleri yapan bi ben diyilmişim bende dünyada bi tek ben böyle olduğumu sanyodum çünki bu yaşıma kadar gördüğüm ve etrafımda yaşayan insanlarla karakter olarak alakam olmamşdır🙈
Halimden mutluyum diyorsun ya aslında değilsin. Seni anlayan birisi olmadığı için, insanlarla frekansın uyuşmadığı için içine kapanıyorsun ve bu hâlinle mutlu olmaya çalışıyorsun. Halbuki insanlarla konuşabilsen, rahat bir şekilde iletişim kurabilsen daha mutlu olacağını da biliyorsun. Bunu da istiyorsun zaten. Nereden mi biliyorum? Seninle aynı şeyleri yaşayan Kendimden...
*Osman Özdoğan Aynen haklısın ama iletişim kurma sıkıntısı var kursam bile çok uzun süre konuşamıyorum kafama ağrı giriyor sanki hemen dışarı falan çıkıp kafa dağıtıyorum. Ne zaman iletişim kursam hep böyle oluyor sözleri çok takıntı yapıyorum düşünüp öle paylaşıyorum buda benim beynimi yoruyor o yüzden hep sessiz kalmayı tercih ediyorum yaşım 21 bu yaşta çok fazla beynim yorulmuş gibi hissediyorum*
Uzun süredir bu konularla ilgili videolar izliyorum; Barış Gürkaş, Ortapia, Beyhan Budak. Bugün Hikmet Anıl Öztekin'in videosunu da izledim ve bir şey fark ettim: İnsan, içine dönüp kendisine telkinler verince ve bu telkinlerin işe yarayacağına inanınca gerçekten bir şeyler değişmeye başlıyor.. Bir öneride de bulunmak istiyorum; David Burns'ün kitaplarını okumadıysanız mutlaka okuyun.
Gerçekten hayata karşı ne kadar içi dolmuş sessizliğini bastırmış ve çığlığını burada atan insan var ben burdayım ne kadar tanımasamda hepinizin çok güzel insanlar olduğuna inanıyorum
Özgüven eksikliğim var bu yüzden içine kapanık biriydim. Sosyal olmak istedim ama olmadı,olmuyor kardeşim...sosyalleşmeye çalıştığımda sesim adeta mırıldanma olarak çıkıyor.Konu bulamıyorum,titriyormuş gibi hissediyorum,sanki insanların hepsi bana bakıp dalga geçiyor gibi hissediyorum.Yalnız kaldığımda ise daha kötü içimde fırtınalar kopuyor.Dışarıdan sessiz sedasız gözüksem de içim içim ağlayıp cidden gürültü oluyor."Sessiz insanlar en gürültülü zihinlere sahiptir" sözü gerçekten oluyor.Kendim ve kitaplar en iyi dostum. Özgüvenli ve sosyal biri olamıyorum.Bundan sonra da asosyal olmaya devam edeceğim sanırım.Ama özgüven eksikliğinden değil,seviyesiz insanlarla muhattap olmamak için.Bunu yapmak zor olacak muhtemelen,ama zaten asosyalim sadece artık bilerek insanlarla konuşmayacağım.Yani umarım... Kendimi anlatabildim mi bilmiyorum ama benim gibi olan varsa anlamıştır anlamadıysanız da mühim değil zaten Selametle
Dostum yazdıkların harfiyen bende vardı. Öncelikle ben tipimden nefret ederdim. Aynaya baktığımda hep üzülür foto çektiğim zaman moralim bozulurdu. Benim özgüven eksikliğim buradan doğuyor. İlkokul ortaokul tipimle hep dalga geçilirdi. Kimse benle arkadaş olmak istemezdi ve beni sınıfın eziği olarak görürlerdi. Zeki olmama rağmen derslerde ne parmak kaldırırdım ne soru çözerdim. Neyse.. İşe kilo vererek başladım tombul yanağımı ve gıdımı erittim. Saçlarımı uzattım. Çene kası yaptım. Giyimimi baştan sona değiştirdim Kolyeler yüzükler taktım ve gerçekten o özgüvensiz asosyal çocuk gitti, yerine özgüvenli sosyal bir çocuk geldi. Hiç arkadaşım yokken bir anda arkadaş çevrem gelişti. Kısaca toparlamam gerekirse iş sende bitiyor. 👌
Okulda tenefüste insanlar grup olup eğlenirken sen onları izlemek veya birşeyle uğraşıyormuş gibi yapıyorsun lise hayatım boyunca hiç samimi arkadaşım olmadı aşırı yalnız olmak çok kötü bisey bunun yüzünden depresyona girdim geceleri düşünmeden duramıyorum sadece ölmek istiyorum
Derslerine iyi çalış bu salakligi zamanında yaptım ve şu an istemediğim okulda istemediğim bölümde okuyorum kafamı abuk subuk şeylere taktiğim için benim yaptığımi yapma sakın onlar ileride hayatında olmayacak insanlar
Ben sınıfta pek konuşan bir insan değildim. Söz hakkı falan almazdım sınıfta. Bir keresinde hoca beni kaldırmıştı ve “Kafanın içinde o kadar çok konuşuyorsun ki buraya bile gürültüsü geliyor, konuşamıyorum.” demişti gülerek. O gün bunu çok düşünmüştüm nasıl anladı diye. Hâlâ niye öyle dediğini çözmeye çalışıyorum.
Çok sanşlıymişşın hoca konusunda çünkü kendini geliştirebilmiş algıları açık empati bilen bir hoca helal olsun öyle hocalara özgüven kiran sırf egolarını tatmin etmek için öğrencilerini kullanan onları deney tahtası gibi kullanan hocalar o kadar çok ki
Fen dersindeydik soru çözüyorduk sıra bana geldi. Bi öndeki kızdaydı sıra o okurken kendi sorusunu ben kendi sorumu çözmüştüm. Sonra... tahtaya bakarken yazıyı göremedim hoca da bana geçiyorum seni cevap ver artık dedi. Sonra tum gözler bana döndü ( ne zaman bi ortamda fenalaşsam cevap veremezsem, dilim tutulsa, konuşmazsam sağ parmaklarımla sol orta parmağımla oynarım yine bu hareketi yaptım ) sonra cevabımı unuttum tüm gözler benim üzerimdeyken aglamaya başladım. Biri ordan birşey diyor, diğeri başka birşey sonra hoca dayanamadı kalk git lavobaya elini yüzünü yıka 3 dk kaldı zilin çalmasına ordanda evine git dedi. Lavobaya geçip hüngür hüngür ağladığımı hatırlıyorum .Biz kimiz biliyormusunuz? Hayatı boyunca birşeyleri başarmak için çabalamış ama her defasında kendini yerin dibinde bulanlarız... herkes düşüncelerini özgürce ifade ederken biz bir cümleyi 2 defa düşünenleriz... söylesenize hangimiz kapşonlarımızı kulaklarımızı takarak başımız yerde kaç kere yürüdük?... Kaç kere o yorganı başımıza kadar çektik... şuan hala başımızda o yorgan... ( kahretsin ağlıyorum)
O kadar haklısın ki 21 yaşındayım hala sınıfta bir şey söylemeden önce üç dört kere içimde cümleyi toparlamaya çalışırım. Bir keresinde dershane de hoca yazarlarin eserlerini soruyordu ben söylüyordum sessizce bana bakıp tekrar kendi sevdiği öğrencilere dönüp soruyordu. Bagiramadik hocam burdayım bende beni de gör diyemedim sanırım şimdi olsa yine diyemezdim. Kendi ruhumdan özür diliyorum.
@@iclal1183bizler her zaman başı önde olanlarız, hiçbir zaman görülmeyen, duyulmayan, kafası hep yere eğik, düşüncelerini özgürce dile getiremeyenleriz. Umarım artık birşeyler bizim için düzelir, ruhumuzu özgür hissederiz.
Bak bende böyleyim neden bilmiyorum ama sürekli birilerinin beni gör gördüğünü,benimle dalga geçtiklerini düşünüyorum ama şunu da diyeceğim ki bu gün şunu anladım o yapıyorsa ben neden yapamayayım,geçsinler dalga geçsinler onların insanliklari olur sen bişey kaybetmezsin diyorum.Onlar kaybeder onlar yargilanirlar asıl ben nasıl kendimi bi anda değiştirirsem onlar şaşıracak kimileri benimle arkadaş olmak isteyecek kimileri ise benimle dalga geçecek beni küçük görecek .Kim ne derse desin ben bugünden sonra hatta az sonra değişeceğim fotoğraf mi paylaşmıyorum çirkinim diye hayır paylaşacağım niye paylaşmayayım Bende değişeceğim ben de herkes gibi sosyal olabilirim. Evet ben bunu yapabilirim, yaparım, yaparım ben bunu başarabilirim . Çocukluğumda çok sosyaldim büyüdükçe asosyal oldum. Yok komşunun kızının sesi çok güzelmiş benimki de güzeldir belki beni niye kimse dinlemiyor çünkü ben evden hiçbir zaman çıkmadım hiçbir zaman kendimi kimseye göstermedim. Kimse pısırık,utangaç birisiyle arkadaş olmak istemez. Ben artık böyle yaşamak istemiyorum. Ya hayatım boyunca evde oturup delirmeye doğru yol alacağım yada dışarıya çıkarak eğlenerek sosyal hayata atılarak yeni insanlarla tanışarak yeni bir ben olacağım. Arkadaşlar bizi sadece kendimiz duzeltiriz kimse gelipte bize gel yeni birileriyle tanış demez kendi çevremizi kendimiz oluşturmalıyız. Umarım bir gün bu yorumlardaki herkesle sosyal olarak karşılaşırız.
Bende hep böyle büyüdüm şuan gereksiz şeylersen çekiniyorum tej başıma bşr ortama girmekten çok zorlanıyorum yaş 25 ve şuan İstanbul gibi yerde yalnız kalıyorum sonuç yine aynıyım
@@omurkrsal5417 aslında bizim en büyük hatamız sürekli birilerinin bizi beğenmemesi korkusu olmuştur bence yani hareketlerimizi,konuşmamızı felan ama bi insan birinin gözüne girmek için başkasının yaptıklarını yapıyorsa,onu taklit edersem ben de öyle olurum o ortama kolay girerim diyorsa,yanlış diyordur neden mi? Çünkü siz ne kadar o kişi olmaya çalışsanız da o kişi olsanız da , gözüne girmek istediğiniz kişi sizi o kadar görmez bence. Bizim kendimiz olmamız lazım dogalligimizla,hareketlerimizle biz olmamız gerek. Bizi biz yapan kendimizdir. Icinizden gelen sesi dinleyin ama kendi istemediğiniz şeyi yapmayın . Bir Kedi köpek gibi ses çıkarabilir mi hayır çıkarsa bile abes durur üstüne yakışmaz bol durur üstünde. Biz de başkasının yaptıklarını yaparsak aynı o şekilde kendimiz olmadığımızı belli ederiz. Ve bu hayat kendi doğallığını bir yana koyarak bir başkası için kendi benliğinden başkasının benliğine geçmek için çok kısa. Hayat çok kısa ve biz biz olarak yaşamalıyız . Kim ne derse desin aldırmamalıyız. Salaş mı giyinmeyi seviyorsun giy kimsenin bişey demeye hakkı yok. Çuval giy,salvarla gez ,taytla gez kimse sana karışamaz. Sen kendin ol. Elbet seninde karşına seni sen olduğun için seven birileri çıkar karşına. Sen sadece kendin ol kendini ortamlara girmekten çekinme,sen orada söz hakkı almaktan korkma hatta herkesten önce düşüncelerini dile getir gülerlerse gülsünler bu benim fikrim, bu benim özgürlüğüm, bu benim yaşamım beni beğenmeyen önce kendine baksın. Ben benim ve her zaman ben olarak kalacağım. Yalnız olmak yanlış kalpte olmaktan iyidir. Elbet sana değer veren dostlarin vardir. Yoksada eğer hiç dert etme seni seven birisi illaki olacaktır.
Burada birçok insan 7de 7 yapmış ama sanki bu insanlardan bir tanesiyle bile hiç karşılaşmadım ne enteresan bu duygular. Bakıyorum cevremde herkes hayat dolu sosyal, atılgan , girişken gibi ki gibisi fazla öyle ama burada ne kadar da çok.. Birde böyle insanlar daha hafife alınıyor değer verilmiyor öyle gözlemliyorum nedense..
Ben dışa dönük bir insanım ve içe dönük insanları kıskanıyorum değerinizi bilin gerçekten çünkü kendi kendinize yete biliyorsunuz ben nasıl içe kapanık olunur diye yazdım bu video çıktı karşıma kendinizi değiştirmeme bizi öneririm 😊
Tr de yetiştirilen insanların böyle olması çok normal. Nerede Bi anne çocuk ilişkisine rast gelsem ya anne barıyo eline vuruyo ya çocuk barıyor falan iğrenç Bi aile içi eğitim gelişmiş. Ben de öyle yetiştim. Toplum da alay etti benle küçükken, şimdi neden böylesin diye alay ediyorlar. Beni yaratan onlar fakat alay eden yine onlar.
@@saliheren9500 hayır olmucak. Bizi böyle yapan, bizi yaratan toplum,en iyi bildiği şeyi; yargılamasını yapıcak. Ve biz de daha çok içimize gömülücez, gerçekten sorunlu olanın biz olduğumuzu düşünücez halbuki her insan sorunluyken ki doğru aslında biz de sorunluyuz. Sorun da burda. Bize yöneltilen yargıların gerçek olduğunu fark edince kendimizden daha da nefret edicez. İçimdeki şu gurur olmasa zerre çabalamam. "Ya belki öyle değilsem" ya da " belki böyle yapsam denesem çok daha iyi halim olucak ve ben o halimi yaşamak istiyorum" diyorum sırf gururumdan dolayı. Kendime olan zerre hükmündeki inanç ve kainat kadar kocaman olan nefret ve şüphenin sürekli savaşı Karnımda ağrılara bile neden oluyor malesef.
Bazen utangaç ve içine kapanık biri olduğum için kendimden çok nefret ediyorum. İnsanların gözünün içine bakamamak onlarla istediğim gibi konuşamamak beni inanılmaz rahatsız ediyor. Bazen bir dizi izlediğimde ve oradaki karakterin yerine kendimi koyduğumda ben olsam böyle yapardım falan diyorum sonra utangaç olduğum geliyor aklıma. Ben kafamda ki kişi miyim yoksa dışarıya gösterdiğim kişi mi? Bu soruyu her gün soruyorum kendime ama hala cevabını bulamadım ama bildiğim bir şey var ki o da kafamda ki kişi olmak istiyorum. Kafamdaki kişi hata yapmaktan korkmayan birisi iken ben neden bu kadar korkuyorum? İnsanların beni eleştirmesinden neden bu kadar korkuyorum? Artık kendimden nefret etmek istemiyorum ben kendimi sevmek istiyorum. Artık kendimi sevebilmek için ne yapmam gerekiyorsa yapıcam. Bu utangaçlığı ve özgüvensizliği yenicem.
Ben ilkokuldan beri iletişim sorunu olan biriyim. Ilkokul ögretmenim karnemdeki iletişim ve sosyal etkileşim ölçütünü “geliştirilmeli” olarak işaretlemişti. Bu beni her daim üzen bi mesele oldu. Okul başarım mükemmel olmasına rağmen bu sorunu aşabilmiş değildim. Üniversitede son sınıf öğrencisiyim. Derste hoca bana soru sorduğunda cevap vermiyordum. Sunum yaptıktan sonra arkadaşlarım beni hep tebrik ederlerdi ama ben sunumu düzgün yapamadığımı düşünüp sunum için hazırlandığım kağıtları paramparça ederdim. Bir süre sonra bu hareketim bir alışkanlığa dönüştü. Biri benden yol tarif etmemi istediğinde önce yolu tarif edip ardından “galiba, sanırım, olabilir” gibi kelimelerle sözlerimi tamamlıyordum, hem de yolu çok iyi bildiğim halde. Yıllardır sessizim bu sessizliğimin ardında değer görmeme, özgüven eksikliği ve sevilmeme gibi korkularım yatıyormuş bunu çooook sonraları keşfettim. Diğer insanlardan ne kadar uzak yaşadığımı kendimi insanlardan ne kadar soyutladığımı fark ettiğim an hemen bu videoları izlemekle işe başladım. 🤭 Hastalandığınızı düşünün ve devamlı kendinize iyi gelecek tedavi yöntemleri arayın. Bu her şey olabilir. 💟 - Ne olursanız olun kendi hayatınızı kendiniz belirleyin. Hayatınızın başrolü sizsiniz. 🌿 - Günlük sizi motive edecek podcast’lar dinleyin. Kimse bu tavsiyeleri size vermeyecek, herkes kendi hayatına, zevk ve isteklerine göre yaşayacak bu hayatı. Kimsenin sizi ezmesine izin vermeyin. 😚 - Günlük tutun, kendi gelişiminize çok şaşıracaksınız, emin olun :) 😇 - Her sabah aynaya bakıp kendinize gülümseyin, güne neşeli başlayın. Karamsarlık öyle bir duygu ki bütün bedeni kaplar, hayat enerjinizi sömürür. Nerden bildiğimi sormayın :) 😅 - Çevrenizdeki insanları, arkadaşlarınızı iyi seçin. - Her şeyi her olayı her davranışı kişisel algılamayın. (Hayatım boyunca bu maddeyi algılamam epey vakit aldı) 😂 - Herkes sizi anlamayabilir, hatta anlamayacak da. Sizi üzen insanları elinizden geldiğince görmezden gelin, umursamayın. Başlarda zor gelebilir sonra alışıyorsunuz. Ne de olsa herkesin dünyaya bakış açısı çok farklı 🧡 - Dünyanın en tatlı insanı da olsanız, düşmanınız her daim olacak bunu aklınızdan çıkarmayın. ❤ - Hayal kurun, dua edin, hayat sürprizlerle dolu…🎉 - Hata yaptığınızda kendinizi aşağılamayın, hor görmeyin. 💕 Unutmayın sizler birer hanımefendi, birer beyefendisiniz. Herkese karşı nazik olun, tabi kendinize de 😊 İsmail abinin dediği gibi: “Kendinize çok iyi davranın” Varsa kitap tavsiyeniz, alabilirim 😊
Kendinizi sevin arkadaşlar kim sizin için ne düşünüyor bu kadar önemsemeyin şunu da unutmayın siz kendinizi sevmezseniz kimse sizi sevmez değerinizi bilin
@@ahsentapar8917 evet en azından artık bunun farkındayım insanlarla konuşurken bile göz temasi kurmaya korkuyorum yargilanmaktan eleştirilmekten sosyal ortamlarda durmayı sevmiyorum insanlar sanki herkes bana bakıyormuş gibi herkes normal Mis gibi ben soyutlanmisim gibi hissediyorum birilerine güvenemiyorum inanamıyorum tanışamıyorum nedense eskiden not tutardım her kendimi çaresiz bitkin hissettiğimde onu bile biri olucak korkusuyla yırtıp atardım hep
@@mertaktas2815 Sen o zaman utangaç birisisin iletişim kurmak istiyorsun ama cesaret edemiyorsun. Bende eskiden utangaçtım kendimi ifade etmekte zorlanırdım. Ama insanlarla iletişimm kura kura yeni ortamlarda bulunarak bu durumu düzelttim. :)
Ben kendimi beğenmiyorum bu yüzden özellikle erkeklerin yanından geçmekten utanıyorum.Arkadaşlarımın yanında sessiz kalıyorum,onlar eğlenirken ben eğlenemiyorum.Başklarının beni beğenmemesinden sevmemesinden korkuyorum.Müzik dersinde şarkı söylerken sesim kötü çıkar,herkes benle dalga geçer diye korkuyorum.Aslında ben kendimi başkaları neder diye sorguladığım için sevemiyorum.Sizde mi benim gibisiniz?
evet bende öyleyim neden böyleyiz acaba başkaları öyledeyilken biz niye öyleyiz acaba kendime hep soruyorum neden böyleyim neden başkaları gibi deyilim kendimden bıktım artık hiçkimse anlamıyor halimi
"Keşke sizin gibi olabilseydim..." Bu cümleyi söylerken neden rahatlıyorum bilmiyorum 🤔🧐🧐. Anıl abiye sarilasim geldi. O kadar iyi anlatıyor ki tam da benden bahsediyor. Eminim Benim gibi düşünenler var dir🤭🤭😉😉
Konuşacak kimse bulamıyorum.Kimse anlamıyor.Çevremde düşüncelerimi paylaşabileceğim kimse yok.Ben de kendi kendime yazı yazıyorum.Bu iyi oluyor.Kimseyle konuşamıyorum belki,düşüncelerimi açmaya çalıştığımda kimse beni dinlemiyor belki ama en azından kağıt beni dinleyip anlıyor..Normalde çekingen,konuşmakta zorlanan biri değilimdir ama bazen gerçekten duygusal olabiliyorum.Ve normalde benimle konuşan insanlar bei dinlemek istemeyip,geçiştiriyor..Bu çok sinir bozucu maalesef.
Hocam çocukken okulda sosyal dersinde soruyu bilemedim diye 40 kişilik bir sınıfta hoca başıma çöp poşeti geçirdi ve dahi yaşadığım bir sürü beni içime iten hikaye.bunun gibi bilinç altımda yaşayan o kadar hikaye varki bugun tek ve yanlız biri olmama sebep olan şeyler işte. Insanlardan kaçmaktan yoruldum
içe kapanık arkadaşlar, size sorunlu diyenleri ciddiye almayın. siz harikasınız, bozuk olan onlar ama sanki öyle değilmişçesine üste çıkıyorlar. dışadönükleri haklı yapan tek şey hep konuşanların çok konuşanların onlar olması. onların davranışları daha sıkıntılı, diğerlerinin sınırına, sessizliğine saygısız olanlar onlar. bir çoğu insanları tanıdığını söyler, yalanyanlış genellemelerini dile getirir siz aslında öyle olmadığını bilir ama yüzüne vurmayayım gerek yok diye susarsınız, ortada haklılık değil car car konuşup kendini haklı çıkarmak vardır. yani gerçekten sorunlu filan değilsiniz. canınız istediğinde, düzgün olduğunu düşündüğünüz insanlarla zaten konuşup anlaşırsınız. gerçek anlamda yalnız olanların çoğu dışadönüklerdir, derinlikli arkadaşları bile yoktur çoğunun, hatta kendisini terslemeyen bir içedönük bulur kendilerini onunla dost arkadaş filan zannederler. siz anladınız beni bence. dertlenmeyin. anksiyeteniz var ise o ayrı, onun için destek alın, ama içe dönüklük asla “kusur” değil. hatta burada bahsedildiği gibi kendi başınalık yaratıcılığınızı da besler...
haha...okulun açık olduğu zamanlar onlarla konuşmak istemiyordum...kalktığımda cevab veremiyodrum ,ağzım açılmıyordu...cevab vermek istemiyorum...kendimi kilitlemek istedim ,kimsenin olmadığı kalemlerimle çizgilerimle kendi kendime yarattığım dünyama...onlarla konuşmuyorum konuşmamak suç mu? sanki ben suçluymuşum gibi... bana kötü bakmadıklarını biliyorum ama sessiz olduğumda çevremin bana sanki kötü bir şey yapıyormuşumçasına"neden sessizsin ,senin sorunun ne?" diye sormaları ,o gözle bakmaları...ve benimde kendi kendimi suçlu bulmam ,şaka gibi...hayır ben iyiyim dualarım ,boyalarım ,kitaplarım ,yazılarım, şiirlerim ,çizdiklerim kalbimdekilerle keşfettiğim dünyam...artık biliyorum bunlar yanlış seçtiğim yol veya hatalarım değil....çoktandır kendi kendime takdığım prangaları sökme zamanım geldi...bilenler bilir ,beni benden kurtardığınız için teşekkürler:))
Küçükken aile ,çevre ,ogretmenler ya da herhangi birileri tarafindan piskolojik ve fiziksel siddete ugrayanlar içine kapanik olabiliyor. Bu nedenle cocuklar ozellikle 7 yasina kadar hic piskolojik ve fiziksel şiddet uygulamadan cok sevgiyle saygiyla ilgiyle ve cok özgüvenli yetistirilmelidir. Terbiye verecek kadar en fazla ses yukseltmeli ve kizilmalidir.
kendiniz yapabilirsiniz videonun altındaki ayarlar kısmından alt yazıyı türkçe yaparsanız konuştukları aynen yazı olarak altta gözükecektim. sizin yorumu görünce denedim herhangi bir sıkıntı yok aynen ne konuşuyorsa çeviri oluyor.
@@sudenazbekpen2803 ve tanju kardeşim. bu video için sadece pc üzerinden alt yazı çıkıyor eğer cep telefonundan giriyorsanız gözükmüyor. videonun sağ alt tarafında başta çarklı gibi simgesi olan ayarlar var oraya giriyorsunuz. alt yazı seçeneğine giriyorsunuz. alt yazı ekle seçeneğine girip oradan türkçeyi seçtiğinizde hem videonun altında hemde videonun dahada altında ve yan tarafta çok net bir şekilde çıkıyor. hatta direk girdiğim yerin linkini atıyorum umarım yardımcı olmuşumdur.
Sorunu biraz çocukluğumuzda arayalım bence.Mesela benim böyle olmamda biraz ilkokul öğretmenimin de payı var.Koskoca sınıfta 3 kızı kayırırdı,onlarla gezer,onların evine gider yemek yer,onlarla resim çekilir sosyal medyada paylaşır biz hep geri planda kalırdık.Hakkını yemiyim iyi kadındı ama tep eksiği buydu sanırım.Halbuki daha içine kapanık olanları yanına alıp onları düzeltmeye çabalaması gerekmez miydi?
Soruların 6sına evet dedim ama beni yolda yürürken görseniz dünyanın en özgüvenli, kendinden emin insanı sanarsınız taki göz göze gelip konuşana kadar...
*Aga ben şunu keşfettim şu yaşıma kadar , Güçlüysen devamı gelir , ama güçlü değilsen sadece sempatik olmakla kolay olmuyor başkalarının içinde ezilmemek , Burada daha anlatacak çok şeyim var da..*
Abi kendi tercihimle insanlardan uzak duruyorum çünkü samimiyetsiz, çıkarcı insanlara tahammülüm kalmadı artık.Ve bu uzaklaşma günbegün artıyor bu durum beni korkutuyor aslında hep böyle mi olacağım diyorum.😐 Aslında çoğu zaman yalnızlıktan keyif alıyorum ama bazen sıkıcı olabiliyor😑
Aynı durumu tamamen bende yaşıyorum. Hem korkuyorum hem de doğrunun bu olduğunu biliyorum. Allah'tan gönlümüze göre dostlar,insanlar çıkarmasını isteyip beklemekten başka çare yok kardeşim,sevgiler :')
İnsanlar tarafindan çok değisik oldugumu dusunuyorum.Hayatim boyunca yaşadiklarim yuzunden içime kapanik biri oldum ama etrafimdaki insanlar kalabalik icinde bile ozgurce hareket ediyor ama ben çekiniyorum insanlarla konusmak yerini onlari izliyorum onlari izlerkende goz goze geliyorum ve beni degisik goruyorlar benimle samimi olamiyorlar aslinda ben kendimi ifade edemiyorum bu videoyuda belki bende hayatimdakileri yaşamamiş hep sevgiyle buyutulmuş olsaydim nasil biri olacagimi gormek icin izledim.
Sizi yeni keşfettim. O kadar güzel bir düşünce yapınız var ki diğer videolarınızı arka arkaya izlemek elde değil. Gönlünüz gibi güzel insanlarla karşılaşırsınız umarım :)
Adım tüm sülalede dilsiz diye çıktı. Ne zaman memlekete gitsem akrabalarım şakalaşma niyetiyle hayalet,dilsiz, aa sen mi vardın burda gibisinden sözler soylüyor. Evin içerisinde gayet gür sesliyim ama dışarı çıkınca süt dökmüş kediye dönüyorum
Ben dışarda böyle biri değilim ama okulda aşırı sessizim hiç arkadaş edinemedim geçen seneki kişiler tarafından hep dışlandım,istenmedim.Benimle gösteride sen nasıl konuşacaksın çok sessizsin diye dalga geçtiler.Onlar yüzünden iyice özgüvensiz oldum artık derste hocaya soru bile soramıyorum. Hala onlarla aynı okuldayım koridorda görünce yönümü değiştiriyorum yine dalga geçmesinler diye.Her gün ağlıyorum ,annemlere de diyorum ama onlar çok utangaçsın demekten başka bir şey yapmıyorlar.Sınıfta grup çalışmaları oluyor kimseyle grup olamıyorum yanlarına gidince seni istemiyoruz diyorlar.Teneffüslerde hep tek oturup başkalarının mutluluğunu izliyorum.Millet teneffüsün bitmemesi için yalvarırken ben keşke hiç teneffüs olmasaydı diyorum çünkü teneffüsler çok sıkıcı geçiyor.Hocalarımın bile umrunda değilim.Tüm sınıf yıllardır arkadaş ben sonradan geldim diye istemediler.Tek kalınca da utanıyorum hocalar hep bana niye teksin diye soruyorlar.Yemekhanede tek başıma yemek yiyiyorum,ezik gibiyim.Bıktım artık 😔 Edit: Çok şükür artık düzeldim ve derslere katılıyorum ayrıca arkadaş da edindim umarım sizler de başarırsınız :)
6 tanesine evet!. 22 yaşındayım ve bu yaşıma gelene kadar 9 tane okul değiştirmek zorunda kaldım.(Ailemin işi icabı) Bir okulda en uzun 2 yıl kalmışımdır. Sürekli okul değiştirmek, taşınmak beni insanlardan soğuttu. Hiç çocukluk arkadaşım yok, daha doğrusu hiç arkadaşım yok. Çok sevdiğim arkadaşlarım oldu ama hep bir ayrılık yaşamam ve bu ayrılıktan üzüntü duymamdan dolayı ilerki zamanlarımda arkadaşlık kurmayı bıraktım bu üzüntüleri tekrar hatırlamamak için. Bu durumdan şu sıralar çok rahatsızım, herkesin derdini anlatabileceği, kötü gününde yanında olacağı, mutlu günlerini kutlayabilecceği, gezip tozacak bir çevresi varken ben hep yalnızım. Aslında sanal alemde çok aktif bir imajım varken gerçek hayatta tam tersi... Benimle aynı konulara ilgisi olan birisi ile hiç çekinmeden, sesimde titreme olmadan, göz teması kurarak, jest ve mimiklerimi kullanarak kendimi ve anlatmak istediğim konuyu çok iyi anlatabiliyorken ilgi alanım dışında bir konu ve topluluk önünde resmen POWER OFF tuşuma basarak kendimi kapatıyorum. Okulda veya kalabalık ortamlarda herkes birbiri ile neşe ve ahenk içinde konuşurken ben o ortamdan acilen uzaklaşma isteği hissediyorum.Onlara karşı bir kin nefret hissediyorum ama bunu sadece kendi içimde yaşıyorum, o yüzden okullardan hep nefret ederim. Kendimi bilgisayar ve kitap'lara adamış bir halde yaşıyorum. Küçükken her konuda çok aktifken şimdi böyle olmam bana artık ağır gelmeye başladı. Fizik öğretmenimin benim hakkımda bir sözü vardı: "İçi hazine dolu bir kapalı kutu gibisin, seni açmanın bir yolunu bulmamız lazım..." demişti ve tamamen haklı ama hala aynıyım...
7-8 ay önce izlemiştim hepsine evet demiştim ve bu video bana yaralı olmamıştı çok mutsuzdum. Şimdi izliyorum yine hepsine evet dedim ama çok mutluyum ve bu video bana yararlı oldu. Çünkü ben gökyüzüne aşığım. Çünkü ne için varsam onun için yaşıyorum....
Etrafımızdaki insanlar cıkarcı ve menfatci insanlar kimseye güvenmiyorum yüzüne dost gibi görürünüp arkandan atıp tutan insanlara asla güvenmiyorum yalnız daha mutluyum
Sessiz insanlar en gürültülü zihinlere sahiptir
Katılıyorum..
O kadar doğru ki
👍
Aşırrı doğru
:'(
Bu videoyu 2. kez izlediğimi fark ettim şu an. Allah kimseyi bu kadar çaresiz bir duruma düşürmesin.
Yalnızlık, sevgisizlik, utangaçlık, sessizlik, çekingenlik insanları sosyal ortamda çok kısıtlayan şeyler. Sadece yaşayanlar bilir.
Arkadaş olalim
@@johntravolta6486 vasap yokmu?
Ver numarani
bende 2 yıl önce yorum yazmışım şimdi aratıp tekrar aynı videoya geldim :(
Maalesef bende çok fazla bu duygu var😞 biri birsey sorunca cevaplayamıyorum bile. Her ortamda kendimi küçük görüp cirkin cahil hissediyorum. İnsanların yanında sanki konuşmayı unutuyorum
İçine kapanıklığın nedenlerinden biri de özgüven eksikliği. Bir ortamda ilgili olduğun bir konu açılmıştır ve sende konuşmak istersin. Ama öyle bir özgüven eksikliği yaşarsın ki susar kalırsın. Adın her yer de sessize çıkmıştır. Beni anlayan çok vardır. Kendimi pek ifade edemedim ama.
Kendini pek ifade edemedim diye düşünerek ekstra bir bilgi olarak sunarak yine özgüven eksikliğini gözler önüne sermişsin... Kendine inan ve söyleyeceklerinin senin açından doğru olduğunu mantıklı konuştuğunu bildikten sonra seni dinleyenlerden takdir edilmeyi bekleme herkese kendini beğendiremezsin
Herkesin sınıfında bir çalışkan vardır özgüvenlidir dikkat odağıdır, en çok üzüldüğüm noktada bu işte ben neden ilgi odağı değilim benim neyim eksik? Bildiğim soruda kalkmaya bile cesaretim olmuyor.
Seni anlayanlar burda zaten:)
Ben de aynı sekilde senin gibi çok iyi bildiğim bir olay olur bi kelime de ben söyleyeyim diyorum ama öyle dersem yanlis olur mu şöyle dersem yanlis söylemiş olurum korkusuyla kafamda kendi kendime sürekli bı savaş halinde oluyorum ayrıca hayır diyemiyorum birisi benden güzel bı ağızla içten bişey isteyince yapabileceğim bişey ise hayır diyemiyorum karşıdakini iyi tanıyorsam eğer
Ayrıca hala bu yorumu paylaşmalimiyim paylasmamalimiyim ona bile karar veremiyorum bu yüzden hiç arkadaş da edinemiyorsun biraz içimi dökmüş gibi oldum ama kusura bakmayın rahatsızlık verdiysem
@@hamzaozturk3363 dolar satın al heryerde konuşursun bi şekilde :)
İçe kapanık olduğum yüzünden çektiğim bir sürü dert yokmuş gibi bir de yapayalnız olmanın verdiği berbat hisle mücadele ediyorum. O kadar kötü hissediyorum ki kendimi, bunu kelimelerle anlatamıyorum bile. Kalbimde kocaman bir ağırlık, beynimde her saniye değişen bir sürü düşünce var.
İnsanlarla konuşmaya çekindiğim için, daha ilk konuşmamızda da aklıma gelen bütün saçma şeyleri söylediğim için arkadaş bile bulamıyorum. Gerçekten çok zor yaşamayan bilmez. Dışarıdan göründüğü gibi değil. Artık bu kötü ruh halinden kurtulmak istiyorum.
Seni çok iyi anlıyorum ve aynı sorunu bende yaşıyorum. Dün buna yönelik ilk adımımı attım bir tiyatro kursuna yazıldım ve ilk tanışmamızı gerçekleştirdik. Ve hep yere baktım mal mal sırıttım çok heyecanlıydım herkes derse katılıp bişeyler söylüyordu bende söylemek istiyprdum ve kendimi zorlayıp söyleyebildim rol yapabildim. Bikaç diyaloğa girebildim. Dünden beri de bu yaşanılanları düşünüyorum. İlk defa okul harici farklı bir ortamdayım çünkü. Okulda ise full yalnızım arkadaşım yok sadece diğer sınıftan 1 arkadaşım var onunlada ara sıra konuşuyoruz. Sırf bu yalnızlık yüzünden açığa geçmek istedim annem ve ablalalrım katşyen reddettiler ve bunun benim için daha da zor olabileceğini söylediler. Kim bilir belki de haklılardır. Kimseyle kanka olmama da gerek yok kısa iyi diyaloglar kurmma bile yeterli ve okul bu ihtiyacımı karşılayabilir. Bu dönem yapmadım çünkü arkadaşlarım açığa geçtikleri için(2kişiler) çok fazla içime kapandım. Şimdiyse ise tiyatroya katılmamla beraber yere bakmak yerine insanların yüzüne çekinmeden bakmak istiyorum. Diyalog kurmak istiyorum. Beni sevmeselerde olur. Sadece içimden geldiği gibi davranmak istiyprum kendimi kısıtlamak istemiyorum. Topluluğun içinde konuşmak için söz almıştım 2 kere bir seminerde mesela. Bunların hepsi ard arda olmadı zamanla oldu. Yavaş yavaş bunu aşıyorum hissediyorum. Hemen olmicak biliyorum yine de elimden geleni yapacağım ve aşacağım. Sende inan bu duyguyu bu hissiyatı aşacapına ve yeni şeyler dene. En önemlisi ise yeni şeyler denediğin için kendi cesaretine hayran kal. İsteyipte yapamayan çok kişi var. En önemlilerden bir tanesi ise yeni şeyler deneyimle ve tecrübeler edin. En çokta tecrübe değiştirir insanı. Kendine çok iyi bak sevgiler💕
@@jfleodmdmdms2887 bende gerçekten zorlaniyorumm okuldan dershaneye ondan sonra ev sabah kalkıp aynısına devam..
Sosyal hayatım sıfır.. okulda biriyle konuşup sıkılmaması için çabaliyorumm,
Espiri yapıp, onları güldurmek için kendimiii zorliyorummm...çok yorgunum
Hiç bişey doğru düzgun istediğim gibi gitmiyor..
Bide dertlerimm az mış gibii gitmişim sanalda sevgili yapmişim..🤦♀️ Iki aylık sevgilim var şuan konuşiyoruz çocuk aramak istiyor göruntulü..
Sesli fln, bahane üretip olmaz diyorumm ona...gerçekten napacağimi bilmiyorum zaten terk edecek beni bunuda biliyorum...böyle nasıl sevgili olur ki zaten aramadan sesli sadece yazışarak...
@@balllllllllllll kanka aramak istemesi çok normal ve zaten beni terkedecek diye de düşünme sen ona kalmadın çocuk sana ne kadar ilgi gösterirse sende ona o kadar göster. İlgiyi azaltırsa sende azalt. Birlikte aşacağız İnşallah şu sorunlarımızı
@@balllllllllllllknk bölümün ne merak ettim de
@@jfleodmdmdms2887merhaba yorumu yazalı 1 yıl olmuş çok merak ettim hayatında bir şeyler değişti mi
Hepsine evet diyenlerle bi dernek felan kursak. Biz bize yeteriz:)
kuralım kardeşim :)
+
adıda dahiler derneği olsun idsjgklsgjşsgjrlt
Huge Info ayn .)
Kafamız rahat yaşarız be
"Bu hayatta amacın varsa amaçsız bir insanla yapamazsın" ağzına yüreğine sağlık ne güzel bir söz
Hüseyin ÖZ hayattaki amacın ne
@@ubeydullahmermut2178 ölmek
@@SheogorathİsTheOnlyGod Ölmeyi ölmek istemeyen bir insanla yapamazsın saçmalama kendini küçümseme yaparım dersek yaparız herşey bizim kafamızda bitiriyor
Evet
Diyorlar ki, "eskiden böyle degildin artık içine kapandın";
Dedim ki,"Içindekiyle yetinen bu kalp artık sizi ne yapsın ".
mükemmel
Tm
👍👍
👍
Bu soruyu banada çok soruyorlar
1)Kitap okumak ( özgüven sahibi ve dili kusursuzlastirmak
2)umursamamak(Kimseyi umursamayin.baskalari ne düşünür veya rezil olurum gibi şeyleri takmayın bugün olurlar yarın olmazlar bu fikri benimseyin
3) Telefon bilgisayara fazla bakmayın.cunku bunlar sizi içinize dönük yapar zamanla.bide herkezin kafasının içinde bı dünya daha vardır bunu herkeze sorabilirsiniz sonuçta beyin düşünme üzerine yaratılmış.
4)kendinize bir şeylere yoneltin.ornek:Spor, gezi turları, dağ yürüyüşü vs vs
5) Herkesle anlasamazsiniz bunu bı unutun.
Normalde yorum yapmayacaktim ama yorumlarda insanlar sanki yazarken bile cekinmis gibi.her neyse kendinizi sıkmayın kimse sizden daha değerli değil 🤚(Vay be 235 olmuş tşkler 💓❤️🥳
teşekkürler 😢
valla videonun eksik tarafini tamamlayan yorum olmuş eline sağlik 🌹
1,2,3,5i denedim hiçbir işe yaramıyor,bunları yapmayınca içimde öyle bir boşluk ve kara delik oluyor ki
Ve 4ü yapmam için zaten imkanım yok
umursamadığım için bu hale geldim zaten
ulan 7 de 7 yaptım hayatımda hepsini tam takır yaptığım test oldu
:))
Benimde fjsngns
Benimde
Gelin grup kuralim 😂
Kuralım
halimden memnunum aslında ama okulda insanların beni sessiz olduğum için ezik görmelerini istemiyorum.
Niye öyle görsünler? 🙁
Bir defasında bir sınıf arkadaşım bana, sen konuşmadan herşeyi anlatabiliyorsun ama ben (konuşarak) anlatamıyorum, demişti. Endişelenme, seni olduğun gibi kabul etmiyorlar diye olduğundan farklı biri olmak zorunda değilsin! Hem bir şeyi becerememen, diğer tüm şeyleri beceremeyeceğin anlamına gelmez ki!
@@ahmeyuvar1012 Çünkü sadece tek bir zaman var; şu an! Değişmek istiyorsanız yapabileceğinize eminim ancak buna önce sizin inanmanız gerek ki o doğrultuda kararlar alabilesiniz.
Cidden bende herkez beni umursamıyor konuşmadığım için ne zaman konuşsam ezik duruma düşüyorum eğer okuldan canımı sıkan biri okuyorsa (küfür geliyor altta)
orta parmak
--
------
------
------
----------------------------------
-------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
Bosver ya bırak onlar öyle düşünsün sen öyle degilsin ve bunu biliyorsun sonucta:)
Abi 13 yaşındayım ailem sürekli üzerimde baskı kuruyo hiç rahat bırakmıyolar ben bir sitede oturuyorum ilk dışarı çıktığımda herkes benle ilgilenmeye başlamıştı ama zaman geçtikçe benden uzaklaşmaya başladılar bir gün en iyi arkadaşımın yanına gitim ve neden benden uzaklaştıklarını sordum ve yüzüme kötü kötü bakıp sen bizi kullanıyosun dedi konuşmadığım için konuşurken sesim titrediği için. Bu videoyu izledığimde ilk defa birinden bunun çözümü olduğunu duyudum annemin yanına gittim ona videoyu izletmeye çalıştım 3:00 üncü dk ya kadar izledi sonrada banane kendin hallet dedi üzüldüm odama gittim ve gözyaşlarımı tutamadım sonra... cahil insanlar sadece başkalarının hayatını çürütür (bu yazı benim için önemli çünkü yine ilk defa özgür düşüncelerimi insanlara söyliyebildim:/
Herşey gelip geçici abicim sıkma canını
Tahminen sende benim gibi duygusal zekası yüksek birisin malesef biz başkalarına göre çok daha hassas ve alıngan olabiliyoruz aynı zamanda çok fark ediyoruz bazı şeyleri bunlarda baskı kurmaya çalışma çünkü bunu bir paket program gibi düşün mizaç meselesi allah böyle uygun görmüş lakin çözümüde var kendini eğiterek bu sayfiklarimi indirgeyebilirsin ama hayatının bir parçası çok basit bir örnek vereyim bahsettiğim gibi misin diye dusunuyorsan, bir film izliyorsun hırsız var evde hırsızlık yapıyor o sırada ev sahibi giriyor içeri o hırsız yakalancak diye sende çok geriliyorsan kendini kasiyorsan, hassas insanlar kategorisine giriyorsun bu kişilerde beyindeki ayna nöronları gelişmiş olduğundan empati yeteneği güçlüdür biraz boş konuşmuş olabilirim naçizane öneridir selametle...
Ben de senin gibiyim sosyal de olamıyorum
Bende öyleydim merak etme zamanla bunlar kendini eyttikçe geçiyor
Biliyor musun aynı şeyi bende yaptım ve annem hiçbir şekilde umursamadı...
O kadar güzelsiniz ki ... geçmişte aynı sorunları yaşayıp aşan bir insandan bunları duymak ne kadar özel ve güzel.. daha içini tanımayan insanların acımasız yorumları karşısında bu videoyu izlemek zorunda bırakılmak zalimce ama sizin gibi içini bilen nadir bir insandan bu öğütleri duymak ne kadar güzel...
Videodaki müziğin ismi nedir
Bazen çığlık atarsın ama kimse duymaz seni.
Sinir bozucu olmak istemem ama... Duyar. Bu senin hayata hangi pencereden baktığına bağlıdır.
Ne zaman susuyorum(!) ki...
Üzülmeye değmeyecek kişiler için o kadar gözyaşı döktüm ki ...
aynen
ben de çünkü malım
Çok geçmiş olsun
Ağlama
Hepsi evet çıktı bende.
Ama içime kapanmayıp da ne yapacam ki?
Kim halden anlıyor ki?
Kim dürüst ve içten ki?
Kim çıkarsız seviyor ki?
Böyle iyiyim, en fazlasından Allah'a yaklaştırıyor.
Aynen🙅👍
aşk oluyor gerçek aşk
KASVA 80 aynıyız :`)
Gerkek diye bir sey yok mence hayat dışinda...
Cok iyi bir cevap tebrik ederim
Çok güzel anlattı. Sanki kendimi buldum anlattıklarında. Çok sosyal bir insanım. Soruların 8 tanasine hayır dedim. Kaliteli insan, kalıteli ortam, kaliteli iletişim severim. Kendime uygun olmayan topluluklarda rahatsız olurum. Ya hiç gitmem, gitmek zorunda kalsamda çabuk ayrılırım. Kafa dengimi zor bulurum. Yalnız kalıp kendimi dinlemeyi tercih ederim bazen. Hiç içine dönmeyen, çok sosyal insan olmanın zararı gerçektende daha kötü. Hiç konuşmayan biriyle vakit geçirmek, aşırı sosyal insanlar için çok öğretici oluyor. İnsanın soru sorma merakını artırıyor. Bazen suskun insan, konuşandan çok şey öğretiyor insana. Bunu yaşayarak tecrübe ettim. Benim konuşarak anlatamadığım çok şeyi o susarak öğretti bana. Dil susunca, kalp dile geliyor, beyin daha çok faaliyette oluyor sanki. Ben bunu keşfettim.
"Hakkımda ne düşür? acaba yalnış bir şey söyler miyim? Ne yapmam, ne konuşmam gerek?" Yeni biri ile tanıştığımda, yeni bir ortama girdiğimde veya akrabalarımla bile konuşurken aklımda hep bunlar var. Yalnış bir şey söylemekten, kendimi rezil etmekten o kadar korkuyorum ki, bazen heyecanlanıp saçmalıyorum. En ufak bir şeyi bile kafama takıp gereksiz yere utanan biriyim. Kendimi düzeltmek, her şeyi gelişine bırakmak istiyorum ama yapamıyorum. Özgüvenim hiç yok.. istediklerimi hiç söyliyemiyorum. Ya düşünsenize kendi anneannenizin evinde bile utanıp doğru düzgün yemek yiyemiyorsunuz. Daha ne diyeyim? Herkes beni sessiz, utangaç diye tanımlıyor. Dışarıdan o kadar sessizim ki, kimse içimdeki fırtınadan haberdar değil. Attığım her adımı, yaptığım her şeyi o kadar düşünüyorum ki, düşünmekten başım dönüyor artık. Diğerleri gibi düşünmeden hareket edebilsem, rezil olurum diye korkmasam, utanmam bir nebzede olsa azalsa.. belki hayatın tadını azıcıkta olsa çıkara bilirim. 18 yaşındayım ve hayatı daha fazla kaçırmak istemiyorum. Belki.. bana yardım ede bilirsin..?
Bende senin gibiyim sessiz içine kapanık
Cok kotu birsey oyle olmak
@@zeynepdogan930 umarım düzeliriz.
@@fakebunny5479 umarımm
Aslında şöyle düşünürsek aslında cekinmenin yada içinekapanikliğin da çok gereksiz birşey olduğunu mesela her insanın seninle aynı olduğunu kimsenin senden üstün olmadığını bu hayatta herkes hata yapabilir sen konuşmanda hata yapıyor olabilir yanlış birşey söylüyor olabilir ama bunu yaptın diye seni öldürecek halleri yok sonunda ölüm yoksa çekinme konuş bende içine kapanık biriydim eskiden daha çok ama zamanla düzeldi azda olsa, çünkü bu hayatta kendi başımıza birşeyler yapmamız gerekiyor markete giderken bankaya giderken tatile giderken insanlarla yüz yüze mecbur gelmek zorundayız içine kapaniklik o kadar zor bir durumki kötü birşey Allah kimsenin başına vermesin belki kafa dengi olmaz konuşmak istemezsin o ayrı bir konu ama bunu aşabiliriz bu imkansız değil hatta çok kolay birşey sadece beyinimizde bunu yasiyoruz utanıyoruz çekiniyor yada ifade edemiyoruz bu beyinden gelen bir durum eğer bunu beyninden atabilirsen kendine bile sasirabilirsin aslında hiçte cekinmeye susmaya deymezmiş diyeceksin.
Sanırım erken büyüdük ve ruh yaşıtımızı bulamıyoruz 🤷♂️
:')
tamamen bu işte
Haklı
👍
Sanki beni acikladin be
En çok hoşuma giden söz bunu çerçevelettirip duvarıma asacağım. ''Bu hayatta bir amacın varsa, amaçsız yaşayan insanlarla yapamazsın. ''
Aaaaaaaaaaa😭
Çok güzel söz.
Abdulsamet Çankaya aynen çok doğru
Çok doğru 👍🏻
Ortaokul bittikten sonra (10. sınıf öğrencisiyim) ben bayağı içime kapandım. Ya da dışarıya kapanmışımdır belki bilemiyorum. İçimde çok güzel şeyler kuruyorum, kendimle (içimden) konuşuyorum. Eve kapandığımız için sanal arkadaşlıklar kurmaya başladım. Mesajlaşırken acayip rahatım. Ama bilmiyorum abi, bugün bi' arkadaşımla ilk defa konuştum. O çok çok konuştu. Ben ara sıra tek kelime edebildim sadece. Sadece dinliyorum, anlıyorum ve susuyorum. Konuşsam da ara sıra sesim çıkmıyor, boğuk çıkıyor ya da tizleşiyor kalıyorum öylece. "Anlamadım, tekrar eder misin lütfen?" Dediği zaman kötü hissediyorum, bi' süre susuyorum. Düzelmek, kendim olmak istiyorum. Cidden bunaldım..
Aynısı yaşıyorum …
Kardeş düzeldi mi acaba
Ben konuşmak istiyorum yeni tanıdığım birisine kendim gibi davranmak istiyorum ama olmuyo artık yoruldum kendimi ifade edememekten hep arka planda kalmaktan hep arkadaşlarım tarafından kullanılmaktan...
Içimdeki duyguları anlatın
@@ahmetcan-tn9uf :(
Aynı ben
Aynı ben insanlar yüzünden bu hale geldik
@@emsalyilmaz6918 yani hem onlar hemde kendimiz.İnsanları çok takmamak lazım aslında ama bizim gibi karaktere sahip içine kapanık kişiler insanların söylediklerini çok umursuyor bu yüzden de özgüven kaybı yaşıyoruz ve birçok şey...
En kötüsü de arkadaşsız kalmam ve umrumda olmaması , kitap karakterleri tek dostum kalem ve kağıt da sırdaşım.
Katılıyorum..
İstersen arkadaş olabiliriz
Çevreniz size uyum sağlayamayabilir. Ama siz çevrenizi size uydurabilirsiniz. Sadece hikaye ve roman kitapları ile de bunu başaramazsınız. Her alanda okumalısınız. Bu sayede daha bilinçli bir birey, bu sayede de daha bilinçli bir toplum oluşturabilirsiniz. Daha bilinçli toplum demek insan kaynaklarının daha bilinçli tüketiminden daha bilinçli ebeynlik becerileri, daha bilinçli davranışlardan daha bilinçli bir dünyaya ulaşırız. Çağımızda bizi kurtaracak tek şey bilgi ve birikimdir ve bu konuda dünyamıza katkı sağlamanızı rica etmek zorundayım. Daha bilinçli yarınlar, daha az kırık kalp demektir.
@@listorin6314 senin gibi dostum olsun isterdim. Motive için değil, kendine değil başkalarına yardım etmeyi istemek, hele ki bu internet ortamında, ne güçlü ve asil bir karaktersin ya.
Kenan Albustanlı beni onurlandırdınız, teşekkür ederim. Ben de benim dostum olsun isterdim. Şimdikiler sadece tanıdık maalesef, muhabbetimiz bile olmuyor.
Introvert (icine donuk) ve extrovert (disa donuk). Introvert iseniz, iki kisilik konusmalardan zevk alirsiniz ve kalabalik havadan sudan konusmalar sizi yorar enerjinizi somurur. Yani herkesle herseyi konusmak istemezsiniz. Adindan da belli oldugu uzere, duygular disariya yansitilmaz ve daha cok ic dunyanizda yasarsiniz. Ben arastirdim ve onceden cekingen bir insan oldugumu dusunurken simdi sadece farkli bir kisilik yapisina sahip oldugumu ogrendim. Ve kendimi taniyorum artik. Insanlarla gereksiz muhabbet kurmak yerine sessiz kaliyorum. Sirf onlar bana sessiz demesin diye zorla muhabbet ediyordum. Fakat simdi ne derlerse desinler umrumda degil. Bizde bir problem yok sadece ic dunyamizin renkliligini disariya yansitmiyoruz, hepsi bu!
Ben de aynı şeyleri yaşıyorum ancak cevap vermek zorunda kalıyorum veya biraz konuşmayı abartınca pişman oluyorum. Ne gerek vardı bunu söylemeye vs.
aynı durumu yaşıyorum kardeşim
@@mehmetkuru6365 ayni Ben...
Selamlar. Yorumunuzu paylaşa bilirmiyim?
@@sradanbiri1953 Tabiki paylasabilirsiniz
27 yaşındayım. Bu yaşıma gelene kadar herkesten her şeyden utandım. Kaçtım. Sosyalleşmek mi? O nedir ki? Anlamını bile unuttum artık. Hiç arkadaşım olmadı. Hiç kız arkadaşım yok. Evden dışarı çıkmam. Kimseyle görüşmem. Kimseye gitmem. Geçen gün alt komşu geldi. "Biz yeni taşındık sizinle tanışmak için helva yaptım getirdim merhaba" dedi. Kıza hayran kaldım. O kadar rahat, o kadar utanmıyor ki.. Onun yerinde olabilmeyi çok istedim çokk.. Ama ben onunla tanışmak için bir şey yaptım mı? Tabii ki hayır. Artık benim de bir arkadaşım dostum sırdaşım olsun istiyorum. Ben de hemcinsimle sohbet edebilmeyi istiyorum. Bu nasıl bir duygudur bilmiyorum hiç yaşamadım. Yaşamak istiyorum. Bana gelen herkesi reddediyorum geri çeviriyorum. Kendime güvenim yok. Neden böyle olduğumu biliyorum. Küçüklükten beri şiddet gören birbirlerini aldatan bir aileden geldim. Annemle babam ikisi de birbirlerini aldatıyorlardı. Sürekli kavga ediyorlardı. Babam sürekli annemi dövüyordu. Sonra boşandılar. Kavgalardan kurtuldum. Her şey düzelicek sandım. Annemle yaşamak beni iyileştiricek sandım. Annem sürekli beni aşağıladı. Bir gün musluğu tamir ediyordu. Yanına gittim. Bana da öğretir misin dedim. "Sen anlamazsın şimdi beceremezsin" dedi. Başka bir gün iş başvurusunda bulundum. Garson oldum. 8 kişiydik. Beni 8 kişinin içinden şef garson olarak seçtiler. Anneme söylediğimde şaşırdı. Tebrik etmedi. Taktir etmedi. "Hımm Allah Allah öyle mi yaptılar" gibi tepkiler verdi. Kendi kendime dedim "heralde ben beceriksizim. Bir halttan da anlamam. Hayat boyu herkes beni aşağılar. En iyisi kendimi kapatayım" dedim. Sonra baktım olmuyor. Annemi çıkardım hayatımdan. 1 yıldır görüşmüyoruz. Sadece yaşadığını biliyorum o kadar. Ama halâ ben değişmedim. Değişemedim. Kabuğumdan çıkamıyorum..
Yazdıklarınızı okurken 'masumlar apartmanı' safiyenin hayatı ve yaşadıkları aklıma geldi. O da gerçek bir hayat hikayesinden uyarlanmış. Umarım sizde safiye gibi putlarınızı yıkıp toplum içinde var olduğunuzu hissedersiniz. Aile özgüven temelini oluşturan en önemli faktördür. Kimilerine şifa kimilerine bela işte. Bence yardım almalısınız. En azından yaşadıklarınızı sizi dinleyen ve kabugunuzdan sizi çıkarabilecek biriyle konuşmalısınız...
oda sizi elbet terk eder sizi o kabuktan çıkarır ama bir sözle sizi terkedip gider
Ayni beni anlatmısşın
Lütfen yaz , rahatla, kendine gğven, inan. Maddi manevi güçlen. İnsanlar için yaşama kendin için yaşa
o kadar benziyoruz ki kendimi gördüm resmen… bunları yasamayan anlamaz icinden cıkılmaz berbat bir cukur elinden de bir sey gelmiyo insanin
Hep akrabalarim bu utangaç hic konusmuyo diyerek üstüme geliyolar ve böyle yaptıkça hem üzülüyorum hem kendimi küçük hissediyorum hemde konuşacaksam konuşamıyorum
Dediginiz gibi nasıl yetiştiysek öyle kaliyoruz...
Aynı şeyleri ben de yaşıyorum insanı hayattan soğutan bir durum.Yalnız olmadığımı görmek sevindirdi.Allah razı olsun Anıl abimizden. Çok iyi açıklamış .
:')
tek tesellim yalnız olmadığım :/
@@mertaktas2815 benimde
@@aybenimgecesenin7075 hayattan soğudum valla. şu an ailem olmasa çoktan intihar etmiştim
Neden bunu izlerken gözlerim doldu
Ben ağladım
Yıkıksın cunku kardes kb
@@subuser111. bende
@@msccoskun10 ?
Duygusalsan olabilir, yani neden olmasın? 🥺🥺
Sırf insanlar sen içine kapanıksın dedikleri için insanlarla gülerek konuşmaya çalışıyorum ama kendimi çok kötü yapmacık hissedip kendimden iğreniyorum gereksiz yere insanlarla konuşmaktan nefret ediyorum. 😭
yaa:((
Bende bır kaç yıl önce aynılarını yaşıyordum normalde komik biriyimdir ama bı kav sene önce aklıma.bisey geliyodu onu ifade bile edemiyodum çünkü içimde hep bı eziklik vardı gülmeye ekler rezil olucam diye aslında iş gerçekten sende bitiyor rezil olucam diye korkarsan rezil.oluyosun kendinden emin değilsen konuşurken ederken insanlar seni kaale almiyo ama aslında kendine bunu yapan sensin insanlar değil bunu yeni yeni fark ediyorum ve dediğin gibi yapmaciktan gülüyodum o da tabi istediğim tepkiyi alamiyodum karşıdan bişey anlatırken bile hiç komik bişey olmasa bile gülerek gerçekten içten gülerek anlattığında kendine güvenerek insanlar içinde çok daha sosyalleaebiliysun ve insanlar çok daha gülüyor mesele insanları güldürmek de değil her şeyde bu bu şekilde bı ortamda cekiniyossn korkuyosan yanlız kalmaktan öyle oluyor rahat olup akışına bıraktığında her şey olmasi gerektiği gibi oluyo korktuğun hep başına geliyo anlayacağın kendine ne yapıyorsan kendin yapiyosun insanlar değil kafanda ezigim duygusu mu vsr insanlar tarafından da şak ezik oluyosun enerjin tavırlarından onlara geçiyor yani sana tavsiyem yapmaciktan falan hiç gülme lise hayatım boyunca insanlara kendimi sevdirmek altta kalmak kendimi diğerlerinden altta görerek geçti sen sen olduğun için değerlisin kendine guvenmeden kendi içinde kafanda kendini hak ettiğin yere koymadan insanlardan değer bekleyemezsin içine kapanık ta olabilirsin herkes çok sosyal olmak zorunda değil gereksiz yere de konuşmak istemiyosan. Konuşma istediğin yerde istediğin gibi konuş asabilirsin ben biraz biraz astım daha da aşicam inşallah
Bu kadar mı aynı durumda olunur aynen bende öyleyim:(
Aslinda sen normalsin. Yapmacik olcagina dogal ol icine kapanik desinler bos ver. Gerektifi zaman konusabil yeter.
Diğer tarafta dünya farklı görülür
Bırak seni sen olduğun için sevsinler
Diğer insanlar neden hiç empati yapmıyor acaba ? Sessiz olmak çok zor bi durum yani mesela okuldasın sınıfta oturuyorsun yanında arkadaşların sohbet ediyor diğerleri önde kahkaha atıyor başka biri kantinden geliyor herkes gülüp eğlenirken sen sadece oturup onları izliyorsun kimsenin umrunda değilsin dışardan herkes sana sessiz diyor seni sevmiyor konuşmak istemiyor halbuki ne kadar samimi insanlarız özde. En şiddetli fırtınalar en sakin denizler kopar derler gerçektende çok doğru bu insanların dışardan sessiz göründüğüne almayın en ufak şeyi dahi saatlerce düşünüp kafayı yerler. Okuyanlardan isteğim etrafınızdaki tanıdığınız sessiz insanları ortamdan ayırmayın sakın onları da ortama katın onlarda mutlu olsun çünkü gerçekten sessiz olmak çok zor bi durum sice u kadar şeyi nerden biliyorum 😥
Aynisi bende yasadim ama su mentaliteyii aklindan cikarma hicc anlasilmayi beklersen cok beklersin cunku herkes isine geldi gibi anlar anlatir sende cikip anlatacaksin ha 150 kelimelik cumllen olur eger sen 150 kelimelik cumleyide 75 kelimeyle anlatiyosam gerisinide sen anla diosan.anlarim ama isimee geldi gibi😉
Ayy aynı resmen dediğin gibi aslında çok samimi ve güvenilir insanız ama nedeni ne bilmiyorum
Sessizliğim çığlığımdır...
Aynen
Benim gibi olanlarda varmış. Kendimi yalnız hissediyordum. Hadi kendi derneğimizi kuralım 👇🏽
Ayn.
Inistn varmi?
@@ezimzadeebdulezim16 evet var
Ne?
Atmiyimmi?
keske senin gibi mutlu olsakta kafamizi sadece kendimizi gelistirmeye versek.
İçime kapanık olduğum için hep ezildim dışlandim aşağılandım bu hayatta sessiz sakin oldunmu herkes eziyo seni yaşadım ve gördüm
Malesef bulunduğunuz ortamla, kademeyle çok ilgisi var bu durumun. Özellikle lise ve ortaokul yıllarında çevrede bu durumu kullanabilecek, sizi küçük düşürmekten prim yapabilecek insanlar varsa sizin bu durumunuzu kullanırlar. Olaya bu bakış açısıyla bakarsanız kabahatin sizde olmadığını, sonuçların çevreye göre değişebileceğini görüp hafiflersiniz. Ve ümit ışığı doğar. Yaşınız kaç bilemiyorum ama üniversitede insanlar bu prime pek fazla tenezzül etmez duruma geliyor. Ya öyle bir ortam ya da daha farklı çevreler arayabilirsiniz.
"Disariya hastalik derecesindeki aciklik insana iceriyi unutturur iceriyi unutan insanda bu dünyada yaşasa nolur yaşamasa nolur"
Ne güzel dediniz be hocam.
Sosyal olmak ahlakı edep ve namusu bir kenara bırakarak sohbet etmekse ben iç dünyamda gayet mutluyum.
Mal mısın??
Insanların hareketleri çok saçma çok çocukça çok yapmacık geliyo. O insanlarla nasıl konuşabilirim ki? Onlar gibi olmak istemediğim için sessizim. Sevdiğim biri olduğunda zaten konuşuyorum.
Ya tercüman olmuşsun be kardeşim o kadar güzel söyledin ki yapmacık ve samimiyet yoksunu insanlar istemiyorum iletişim kurmak bile istemiyorum.
Bende öyleyim tam beni anlatmışsın
icimi dokmussun
@@fevzicoskun9610 👍🏻
Aynen öyle
Size sebebini bilemediğim bir önyargı ile bakıp
hiç bir videonuzu sonuna kadar dinlememiştim.
İlk defa bir videonuzu sonuna kadar dinledim.
Çok güzel noktalara değinmişiniz.
Tebrik ederim.
Teşekkür ederim…
*Resmen beni anlattın, çok biliyorum ama ifade edemiyorum herşeyi içimde tutuyorum. İnsanları sanki çok iyi tanıyorum bakışlarından ne demek istediğini anlıyorum. Bir cümle söylesem karşıdaki kişinin ne tepki vereceğini tahmin ediyorum. Bazen çok sevdiğim birinin bir hareketini görünce o tek bir hareketi kalbime yazıp hiç bir zaman unutmuyorum. Bazı insanlar bana anlık yaşıyor gibi geliyor hiç bir şey umursamaz hiç birşey bilmiyor lan bu diyesim geliyor. Her gün bilgilendirici video falan izliyorum öle vakit geçiriyorum genelde dini videolar izliyorum her zaman iyi ve dürüst olmaya çalışıyorum. Kalbime yanlızlık huzur veriyor ve halimden mutluyum.*
Yalnız sen benim erkek halimsin
Ha ha bu duygular bu işleri yapan bi ben diyilmişim bende dünyada bi tek ben böyle olduğumu sanyodum çünki bu yaşıma kadar gördüğüm ve etrafımda yaşayan insanlarla karakter olarak alakam olmamşdır🙈
Halimden mutluyum diyorsun ya aslında değilsin. Seni anlayan birisi olmadığı için, insanlarla frekansın uyuşmadığı için içine kapanıyorsun ve bu hâlinle mutlu olmaya çalışıyorsun. Halbuki insanlarla konuşabilsen, rahat bir şekilde iletişim kurabilsen daha mutlu olacağını da biliyorsun. Bunu da istiyorsun zaten. Nereden mi biliyorum? Seninle aynı şeyleri yaşayan Kendimden...
*Osman Özdoğan Aynen haklısın ama iletişim kurma sıkıntısı var kursam bile çok uzun süre konuşamıyorum kafama ağrı giriyor sanki hemen dışarı falan çıkıp kafa dağıtıyorum. Ne zaman iletişim kursam hep böyle oluyor sözleri çok takıntı yapıyorum düşünüp öle paylaşıyorum buda benim beynimi yoruyor o yüzden hep sessiz kalmayı tercih ediyorum yaşım 21 bu yaşta çok fazla beynim yorulmuş gibi hissediyorum*
Ne güzel yazmışsın be
Gözlerim doldu izlerken. Yaşadığım şeyin ne olduğunu, nasıl olduğunu duydum ; anlaşıldığımı hissettim. Çok minnettarım. Ağzınıza sağlık👏🏻🙏🏻
Güzel kardeşim yalnız değilsin.. Bende seninleyim.. Umarım aynı frekansta buluşabiliriz.
Uzun süredir bu konularla ilgili videolar izliyorum; Barış Gürkaş, Ortapia, Beyhan Budak. Bugün Hikmet Anıl Öztekin'in videosunu da izledim ve bir şey fark ettim: İnsan, içine dönüp kendisine telkinler verince ve bu telkinlerin işe yarayacağına inanınca gerçekten bir şeyler değişmeye başlıyor.. Bir öneride de bulunmak istiyorum; David Burns'ün kitaplarını okumadıysanız mutlaka okuyun.
Beni takip eder misin halilozsoyofficial instegram hesabimi takip et bişey sorcam
Al benden de okadar
😒😒😒
Gerçekten hayata karşı ne kadar içi dolmuş sessizliğini bastırmış ve çığlığını burada atan insan var ben burdayım ne kadar tanımasamda hepinizin çok güzel insanlar olduğuna inanıyorum
Arkdaşlar teklonojik bağımlınin azaltmam için dakika koyuyorum her beğenmeniz 1 dakika kaç dakka olursa okadar dakika teklonojik aletle uğraşmiycam !
Küçüklüğünden beri zorbalığa uğrayan biri için bütün bu söylenilenler ne kadar kolay geliyor anlatamam. (:
Ryan Christopher-
19 yaşıma kadar hep dışlandım koskoca okulda sadece bir arkadaşım vardi hala da oyle olsem kimse duymaz napabilirim ki ben
Bende öyleyim insan yokki
Yak aga yak.
Sanki beni tarif ettin
Maalsef bende öyleyim lise bitti bi doğru arkadaşım kalmadı 😂
@@arifpelen2714 aynen benimde
Özgüven eksikliğim var bu yüzden içine kapanık biriydim.
Sosyal olmak istedim ama olmadı,olmuyor kardeşim...sosyalleşmeye çalıştığımda sesim adeta mırıldanma olarak çıkıyor.Konu bulamıyorum,titriyormuş gibi hissediyorum,sanki insanların hepsi bana bakıp dalga geçiyor gibi hissediyorum.Yalnız kaldığımda ise daha kötü içimde fırtınalar kopuyor.Dışarıdan sessiz sedasız gözüksem de içim içim ağlayıp cidden gürültü oluyor."Sessiz insanlar en gürültülü zihinlere sahiptir" sözü gerçekten oluyor.Kendim ve kitaplar en iyi dostum.
Özgüvenli ve sosyal biri olamıyorum.Bundan sonra da asosyal olmaya devam edeceğim sanırım.Ama özgüven eksikliğinden değil,seviyesiz insanlarla muhattap olmamak için.Bunu yapmak zor olacak muhtemelen,ama zaten asosyalim sadece artık bilerek insanlarla konuşmayacağım.Yani umarım...
Kendimi anlatabildim mi bilmiyorum ama benim gibi olan varsa anlamıştır anlamadıysanız da mühim değil zaten
Selametle
kardeşim yaş kaç ben lisede düzeldi sende değişirsin inşallah
@@esatonurorucoglu7477 8. Sınıfım ve teşekkürler inşAllah
@@esatonurorucoglu7477 ben lise 3 üm hayla düzeltemiyprum asırı derecede özgüvensizim artık sıkılmaya kendimden bıkmaya basladım
Dostum yazdıkların harfiyen bende vardı. Öncelikle ben tipimden nefret ederdim. Aynaya baktığımda hep üzülür foto çektiğim zaman moralim bozulurdu. Benim özgüven eksikliğim buradan doğuyor. İlkokul ortaokul tipimle hep dalga geçilirdi. Kimse benle arkadaş olmak istemezdi ve beni sınıfın eziği olarak görürlerdi. Zeki olmama rağmen derslerde ne parmak kaldırırdım ne soru çözerdim. Neyse.. İşe kilo vererek başladım tombul yanağımı ve gıdımı erittim. Saçlarımı uzattım. Çene kası yaptım. Giyimimi baştan sona değiştirdim Kolyeler yüzükler taktım ve gerçekten o özgüvensiz asosyal çocuk gitti, yerine özgüvenli sosyal bir çocuk geldi. Hiç arkadaşım yokken bir anda arkadaş çevrem gelişti. Kısaca toparlamam gerekirse iş sende bitiyor. 👌
Salam eyni mende sizin düşündüyünüzü düşündüm qerarladım
Aynı
Okulda tenefüste insanlar grup olup eğlenirken sen onları izlemek veya birşeyle uğraşıyormuş gibi yapıyorsun lise hayatım boyunca hiç samimi arkadaşım olmadı aşırı yalnız olmak çok kötü bisey bunun yüzünden depresyona girdim geceleri düşünmeden duramıyorum sadece ölmek istiyorum
Derslerine iyi çalış bu salakligi zamanında yaptım ve şu an istemediğim okulda istemediğim bölümde okuyorum kafamı abuk subuk şeylere taktiğim için benim yaptığımi yapma sakın onlar ileride hayatında olmayacak insanlar
Ben sınıfta pek konuşan bir insan değildim. Söz hakkı falan almazdım sınıfta. Bir keresinde hoca beni kaldırmıştı ve “Kafanın içinde o kadar çok konuşuyorsun ki buraya bile gürültüsü geliyor, konuşamıyorum.” demişti gülerek. O gün bunu çok düşünmüştüm nasıl anladı diye. Hâlâ niye öyle dediğini çözmeye çalışıyorum.
Bence şöyle demek istedi . Kafanın içinde bir çok düşünce var lakin bunları sözlü olarak ortaya dökemiyosun tarzında bişe olabilir
Dalgınlıgından anlamıs hoca
Çok sanşlıymişşın hoca konusunda çünkü kendini geliştirebilmiş algıları açık empati bilen bir hoca helal olsun öyle hocalara özgüven kiran sırf egolarını tatmin etmek için öğrencilerini kullanan onları deney tahtası gibi kullanan hocalar o kadar çok ki
O da senin yasadiklarini yaşadığı için
Fen dersindeydik soru çözüyorduk sıra bana geldi. Bi öndeki kızdaydı sıra o okurken kendi sorusunu ben kendi sorumu çözmüştüm. Sonra... tahtaya bakarken yazıyı göremedim hoca da bana geçiyorum seni cevap ver artık dedi. Sonra tum gözler bana döndü ( ne zaman bi ortamda fenalaşsam cevap veremezsem, dilim tutulsa, konuşmazsam sağ parmaklarımla sol orta parmağımla oynarım yine bu hareketi yaptım ) sonra cevabımı unuttum tüm gözler benim üzerimdeyken aglamaya başladım. Biri ordan birşey diyor, diğeri başka birşey sonra hoca dayanamadı kalk git lavobaya elini yüzünü yıka 3 dk kaldı zilin çalmasına ordanda evine git dedi. Lavobaya geçip hüngür hüngür ağladığımı hatırlıyorum .Biz kimiz biliyormusunuz? Hayatı boyunca birşeyleri başarmak için çabalamış ama her defasında kendini yerin dibinde bulanlarız... herkes düşüncelerini özgürce ifade ederken biz bir cümleyi 2 defa düşünenleriz... söylesenize hangimiz kapşonlarımızı kulaklarımızı takarak başımız yerde kaç kere yürüdük?... Kaç kere o yorganı başımıza kadar çektik... şuan hala başımızda o yorgan... ( kahretsin ağlıyorum)
O kadar haklısın ki
O kadar haklısın ki 21 yaşındayım hala sınıfta bir şey söylemeden önce üç dört kere içimde cümleyi toparlamaya çalışırım. Bir keresinde dershane de hoca yazarlarin eserlerini soruyordu ben söylüyordum sessizce bana bakıp tekrar kendi sevdiği öğrencilere dönüp soruyordu. Bagiramadik hocam burdayım bende beni de gör diyemedim sanırım şimdi olsa yine diyemezdim. Kendi ruhumdan özür diliyorum.
@@iclal1183bizler her zaman başı önde olanlarız, hiçbir zaman görülmeyen, duyulmayan, kafası hep yere eğik, düşüncelerini özgürce dile getiremeyenleriz. Umarım artık birşeyler bizim için düzelir, ruhumuzu özgür hissederiz.
@@yukselcelik417 ne güzel özetledin bizi. Ruhumuzun özgürlüğüne kavuşması dileğiyle...
@@iclal1183 umarım :)
Sürekli yapamazsın diyen bir çevre. Alay edilme. Toplum içinde küçük düşürülme. Ayıplanma 😓😓😓
Yapmazsın diyenlere karşı daha çok çalış, eğer biri öyle derse deki sana çok mu battıyor yapmam veya yapmamam
Bak bende böyleyim neden bilmiyorum ama sürekli birilerinin beni gör gördüğünü,benimle dalga geçtiklerini düşünüyorum ama şunu da diyeceğim ki bu gün şunu anladım o yapıyorsa ben neden yapamayayım,geçsinler dalga geçsinler onların insanliklari olur sen bişey kaybetmezsin diyorum.Onlar kaybeder onlar yargilanirlar asıl ben nasıl kendimi bi anda değiştirirsem onlar şaşıracak kimileri benimle arkadaş olmak isteyecek kimileri ise benimle dalga geçecek beni küçük görecek .Kim ne derse desin ben bugünden sonra hatta az sonra değişeceğim fotoğraf mi paylaşmıyorum çirkinim diye hayır paylaşacağım niye paylaşmayayım Bende değişeceğim ben de herkes gibi sosyal olabilirim.
Evet ben bunu yapabilirim, yaparım, yaparım ben bunu başarabilirim . Çocukluğumda çok sosyaldim büyüdükçe asosyal oldum.
Yok komşunun kızının sesi çok güzelmiş benimki de güzeldir belki beni niye kimse dinlemiyor çünkü ben evden hiçbir zaman çıkmadım hiçbir zaman kendimi kimseye göstermedim.
Kimse pısırık,utangaç birisiyle arkadaş olmak istemez.
Ben artık böyle yaşamak istemiyorum.
Ya hayatım boyunca evde oturup delirmeye doğru yol alacağım yada dışarıya çıkarak eğlenerek sosyal hayata atılarak yeni insanlarla tanışarak yeni bir ben olacağım.
Arkadaşlar bizi sadece kendimiz duzeltiriz kimse gelipte bize gel yeni birileriyle tanış demez kendi çevremizi kendimiz oluşturmalıyız.
Umarım bir gün bu yorumlardaki herkesle sosyal olarak karşılaşırız.
@@zeynepnur729 Arkandayız👍🏻
Bende hep böyle büyüdüm şuan gereksiz şeylersen çekiniyorum tej başıma bşr ortama girmekten çok zorlanıyorum yaş 25 ve şuan İstanbul gibi yerde yalnız kalıyorum sonuç yine aynıyım
@@omurkrsal5417 aslında bizim en büyük hatamız sürekli birilerinin bizi beğenmemesi korkusu olmuştur bence yani hareketlerimizi,konuşmamızı felan ama bi insan birinin gözüne girmek için başkasının yaptıklarını yapıyorsa,onu taklit edersem ben de öyle olurum o ortama kolay girerim diyorsa,yanlış diyordur neden mi?
Çünkü siz ne kadar o kişi olmaya çalışsanız da o kişi olsanız da , gözüne girmek istediğiniz kişi sizi o kadar görmez bence.
Bizim kendimiz olmamız lazım dogalligimizla,hareketlerimizle biz olmamız gerek.
Bizi biz yapan kendimizdir.
Icinizden gelen sesi dinleyin ama kendi istemediğiniz şeyi yapmayın .
Bir Kedi köpek gibi ses çıkarabilir mi hayır çıkarsa bile abes durur üstüne yakışmaz bol durur üstünde.
Biz de başkasının yaptıklarını yaparsak aynı o şekilde kendimiz olmadığımızı belli ederiz.
Ve bu hayat kendi doğallığını bir yana koyarak bir başkası için kendi benliğinden başkasının benliğine geçmek için çok kısa.
Hayat çok kısa ve biz biz olarak yaşamalıyız .
Kim ne derse desin aldırmamalıyız. Salaş mı giyinmeyi seviyorsun giy kimsenin bişey demeye hakkı yok. Çuval giy,salvarla gez ,taytla gez kimse sana karışamaz.
Sen kendin ol.
Elbet seninde karşına seni sen olduğun için seven birileri çıkar karşına.
Sen sadece kendin ol kendini ortamlara girmekten çekinme,sen orada söz hakkı almaktan korkma hatta herkesten önce düşüncelerini dile getir gülerlerse gülsünler bu benim fikrim, bu benim özgürlüğüm, bu benim yaşamım beni beğenmeyen önce kendine baksın.
Ben benim ve her zaman ben olarak kalacağım.
Yalnız olmak yanlış kalpte olmaktan iyidir.
Elbet sana değer veren dostlarin vardir.
Yoksada eğer hiç dert etme seni seven birisi illaki olacaktır.
yıllar önce bu videoyu izlediğimi fark ettim yine burdayım ağlıyorum
Eğer istersen seninle arkadaş olabilir miyiz
geçen yıl bu zamanlar izledim yine burada buldum kendimi
Allah gönlüne göre versin
Şimdi nasılsın aşabildin mi 😢
Burada birçok insan 7de 7 yapmış ama sanki bu insanlardan bir tanesiyle bile hiç karşılaşmadım ne enteresan bu duygular. Bakıyorum cevremde herkes hayat dolu sosyal, atılgan , girişken gibi ki gibisi fazla öyle ama burada ne kadar da çok.. Birde böyle insanlar daha hafife alınıyor değer verilmiyor öyle gözlemliyorum nedense..
Ya kesinlikle katılıyorum
Sessiz insanlar en gürültülü beyinlere sahiptir.
7 sine de evet dedim
Abi maşşallah güzel anlattın.
Teşekkürler
Bende 7 sine evet dedim
aynen
Içine kapalı değil dışarıya kapaliyız ki içeriye açılalım diye ...
Ben dışa dönük bir insanım ve içe dönük insanları kıskanıyorum değerinizi bilin gerçekten çünkü kendi kendinize yete biliyorsunuz ben nasıl içe kapanık olunur diye yazdım bu video çıktı karşıma kendinizi değiştirmeme bizi öneririm 😊
Senden Allah razı olsun yıllardır insanlara anlatamadığım düşüncelerime tercüman olmuşsun. Görmediğim gerçekleri, detayları da görmeme vesile oldun.
Hepsı bende var
Utangaç değilim sadece etrafımda kimsem yok bu da beni asosyalliğe itiyor
Aynen
Aynen bunun çoguda güvensizlikten oluyor
benim etrafımda dıştan iyi gözüken içi fesat olan çok ...
Ben bile kendimi çözememişken sen beni çözmüşsün helal olsun ;)
Aynen yaa
Hem öğretici hem dinlendirici hem umut verici hem enerji verici en çok da video sonunda huzur verip bizi gülümseten adam iyiki varsın 💙💙💙
Bu ne arkadaş bende bir tek ben böyleyim sanıyordum yoldaşımız çokmuş 😂🙂 hepsine evet dedim nasıl biriyim lan ben
Ben de öyleyim düzeliyorum yavaas yavas
Bende hepsine evet dedim ama hep içime kapanığım
Tr de yetiştirilen insanların böyle olması çok normal. Nerede Bi anne çocuk ilişkisine rast gelsem ya anne barıyo eline vuruyo ya çocuk barıyor falan iğrenç Bi aile içi eğitim gelişmiş. Ben de öyle yetiştim. Toplum da alay etti benle küçükken, şimdi neden böylesin diye alay ediyorlar. Beni yaratan onlar fakat alay eden yine onlar.
Allah'ın izni ile hepimiz bir gün normal hayatımıza dönebiliriz .
@@saliheren9500 hayır olmucak. Bizi böyle yapan, bizi yaratan toplum,en iyi bildiği şeyi; yargılamasını yapıcak. Ve biz de daha çok içimize gömülücez, gerçekten sorunlu olanın biz olduğumuzu düşünücez halbuki her insan sorunluyken ki doğru aslında biz de sorunluyuz. Sorun da burda. Bize yöneltilen yargıların gerçek olduğunu fark edince kendimizden daha da nefret edicez. İçimdeki şu gurur olmasa zerre çabalamam. "Ya belki öyle değilsem" ya da " belki böyle yapsam denesem çok daha iyi halim olucak ve ben o halimi yaşamak istiyorum" diyorum sırf gururumdan dolayı. Kendime olan zerre hükmündeki inanç ve kainat kadar kocaman olan nefret ve şüphenin sürekli savaşı Karnımda ağrılara bile neden oluyor malesef.
Senin gibi imanlı bilgili ve ilimli arkadaşların varlığını görmek gurur verici! yolun açık olsun kardeşim
Siz ne mübarek bir insansınız. Teşekkür ederim, bana içime kapanık değil de dışarıya kapalı olduğumu gözlerim dolarak öğrettiğiniz için.
Anlayan olmaynca baş başa kalmak gibi birşey bence
Binlerce insan bu durumda neden birbirimizi bulmuyoruz:(
Çok haklısın biz tanışalım bari hazajxzrkkfdt
Bazen utangaç ve içine kapanık biri olduğum için kendimden çok nefret ediyorum. İnsanların gözünün içine bakamamak onlarla istediğim gibi konuşamamak beni inanılmaz rahatsız ediyor. Bazen bir dizi izlediğimde ve oradaki karakterin yerine kendimi koyduğumda ben olsam böyle yapardım falan diyorum sonra utangaç olduğum geliyor aklıma. Ben kafamda ki kişi miyim yoksa dışarıya gösterdiğim kişi mi? Bu soruyu her gün soruyorum kendime ama hala cevabını bulamadım ama bildiğim bir şey var ki o da kafamda ki kişi olmak istiyorum. Kafamdaki kişi hata yapmaktan korkmayan birisi iken ben neden bu kadar korkuyorum? İnsanların beni eleştirmesinden neden bu kadar korkuyorum? Artık kendimden nefret etmek istemiyorum ben kendimi sevmek istiyorum. Artık kendimi sevebilmek için ne yapmam gerekiyorsa yapıcam. Bu utangaçlığı ve özgüvensizliği yenicem.
Ağlayamıyorum bile kurudum
Yapabildin mi?
Sen bensin
Yedisi de evet. Hiç sosyal değilim ve araştırırım.En iyisi de bu bence. Gerçi kimse en aşağı inip bu yorumu okumayacak:D
(Herkes okumuş ama😂)
Okudum bile 😂
@@rasimuzun5620 😂Şaşırtıcı
Bende okudum bile
@@betulkocak5173 Uzun zamandır yorumum tutmuyordu okunmuyordu okunmayacak sanmıştım:)
Okundu jdjdh
hayatım boyunca anlatmak istediklerimi "10:25" gibi kısa bir sürede anlatan sen güzel insan ağzına yüreğine sağlık...
Ben ilkokuldan beri iletişim sorunu olan biriyim. Ilkokul ögretmenim karnemdeki iletişim ve sosyal etkileşim ölçütünü “geliştirilmeli” olarak işaretlemişti. Bu beni her daim üzen bi mesele oldu. Okul başarım mükemmel olmasına rağmen bu sorunu aşabilmiş değildim. Üniversitede son sınıf öğrencisiyim. Derste hoca bana soru sorduğunda cevap vermiyordum. Sunum yaptıktan sonra arkadaşlarım beni hep tebrik ederlerdi ama ben sunumu düzgün yapamadığımı düşünüp sunum için hazırlandığım kağıtları paramparça ederdim. Bir süre sonra bu hareketim bir alışkanlığa dönüştü. Biri benden yol tarif etmemi istediğinde önce yolu tarif edip ardından “galiba, sanırım, olabilir” gibi kelimelerle sözlerimi tamamlıyordum, hem de yolu çok iyi bildiğim halde. Yıllardır sessizim bu sessizliğimin ardında değer görmeme, özgüven eksikliği ve sevilmeme gibi korkularım yatıyormuş bunu çooook sonraları keşfettim. Diğer insanlardan ne kadar uzak yaşadığımı kendimi insanlardan ne kadar soyutladığımı fark ettiğim an hemen bu videoları izlemekle işe başladım. 🤭 Hastalandığınızı düşünün ve devamlı kendinize iyi gelecek tedavi yöntemleri arayın. Bu her şey olabilir. 💟
- Ne olursanız olun kendi hayatınızı kendiniz belirleyin. Hayatınızın başrolü sizsiniz. 🌿
- Günlük sizi motive edecek podcast’lar dinleyin. Kimse bu tavsiyeleri size vermeyecek, herkes kendi hayatına, zevk ve isteklerine göre yaşayacak bu hayatı. Kimsenin sizi ezmesine izin vermeyin. 😚
- Günlük tutun, kendi gelişiminize çok şaşıracaksınız, emin olun :) 😇
- Her sabah aynaya bakıp kendinize gülümseyin, güne neşeli başlayın. Karamsarlık öyle bir duygu ki bütün bedeni kaplar, hayat enerjinizi sömürür. Nerden bildiğimi sormayın :) 😅
- Çevrenizdeki insanları, arkadaşlarınızı iyi seçin.
- Her şeyi her olayı her davranışı kişisel algılamayın. (Hayatım boyunca bu maddeyi algılamam epey vakit aldı) 😂
- Herkes sizi anlamayabilir, hatta anlamayacak da. Sizi üzen insanları elinizden geldiğince görmezden gelin, umursamayın. Başlarda zor gelebilir sonra alışıyorsunuz. Ne de olsa herkesin dünyaya bakış açısı çok farklı 🧡
- Dünyanın en tatlı insanı da olsanız, düşmanınız her daim olacak bunu aklınızdan çıkarmayın. ❤
- Hayal kurun, dua edin, hayat sürprizlerle dolu…🎉
- Hata yaptığınızda kendinizi aşağılamayın, hor görmeyin. 💕 Unutmayın sizler birer hanımefendi, birer beyefendisiniz. Herkese karşı nazik olun, tabi kendinize de 😊 İsmail abinin dediği gibi: “Kendinize çok iyi davranın”
Varsa kitap tavsiyeniz, alabilirim 😊
Kendinizi sevin arkadaşlar kim sizin için ne düşünüyor bu kadar önemsemeyin şunu da unutmayın siz kendinizi sevmezseniz kimse sizi sevmez değerinizi bilin
Çok doğru ama çok kapalıyım bunun farkındayım ama kendimi açamıyorum
@@seymaozkan4453 bence bunu buraya yazamanız bile sizin için bir başlangıç olabilir :)
@@ahsentapar8917 evet en azından artık bunun farkındayım insanlarla konuşurken bile göz temasi kurmaya korkuyorum yargilanmaktan eleştirilmekten sosyal ortamlarda durmayı sevmiyorum insanlar sanki herkes bana bakıyormuş gibi herkes normal Mis gibi ben soyutlanmisim gibi hissediyorum birilerine güvenemiyorum inanamıyorum tanışamıyorum nedense eskiden not tutardım her kendimi çaresiz bitkin hissettiğimde onu bile biri olucak korkusuyla yırtıp atardım hep
@@seymaozkan4453 kendine güven ve inan bence önceliğin senin kendin hakkında ne düşündüğün olmalı :)
Olmuyor be abla beceremiyorum, yapamıyorum hayatımın parçası olmuş artık 😢
İlk defa bi testi fulledim :D
Şevval Yılancı Yalnız değilsin 😞
Aynn
yanlızlar kulübüne hoş geldin
@@ademcebeci1048 walla en güzeli yalnızlık
Çocuğun dediği gibi en güzeli bi çay alalım.sakin bir köşede hayallere dalmak en güzeli bide sigara yak en iyisi 🙁🙁
İçine dönük birisiyim ve iç dünyamda çok mutluyum hatta iç dünyamdan hiç çıkasım gelmiyor.
Al benden de o kadar🙏
Bende aynıyım
ben çıkmaya çalışıyorum ama olmuyor :D
@@mertaktas2815 mutluysan çıkmama gerek yok bence
@@mertaktas2815 Sen o zaman utangaç birisisin iletişim kurmak istiyorsun ama cesaret edemiyorsun. Bende eskiden utangaçtım kendimi ifade etmekte zorlanırdım. Ama insanlarla iletişimm kura kura yeni ortamlarda bulunarak bu durumu düzelttim.
:)
Ne güzel cümle... "İnsanlar ilgimi çekmediği için insanlara kapalı olmak." İşte bennn.
Ben kendimi beğenmiyorum bu yüzden özellikle erkeklerin yanından geçmekten utanıyorum.Arkadaşlarımın yanında sessiz kalıyorum,onlar eğlenirken ben eğlenemiyorum.Başklarının beni beğenmemesinden sevmemesinden korkuyorum.Müzik dersinde şarkı söylerken sesim kötü çıkar,herkes benle dalga geçer diye korkuyorum.Aslında ben kendimi başkaları neder diye sorguladığım için sevemiyorum.Sizde mi benim gibisiniz?
Aynen
Başlarda öyleydim ama sonra onları umursamamaya başladım
Yoo
evet bende öyleyim neden böyleyiz acaba başkaları öyledeyilken biz niye öyleyiz acaba kendime hep soruyorum neden böyleyim neden başkaları gibi deyilim kendimden bıktım artık hiçkimse anlamıyor halimi
Aynı ben
"Keşke sizin gibi olabilseydim..."
Bu cümleyi söylerken neden rahatlıyorum bilmiyorum 🤔🧐🧐.
Anıl abiye sarilasim geldi. O kadar iyi anlatıyor ki tam da benden bahsediyor.
Eminim Benim gibi düşünenler var dir🤭🤭😉😉
Bende gerçekten.. biz neden böyleyiz
@ :(...
Gözlerim doldu. Aynı şeyi bende söylüyorum..
Ben neden böyleyim? Keşke Anıl abi gibi olsaydım..
Ben gıcık oluyorum 🙍♀️🔪
@@Emiriko_333 şimdi nasılsın ?
Konuşacak kimse bulamıyorum.Kimse anlamıyor.Çevremde düşüncelerimi paylaşabileceğim kimse yok.Ben de kendi kendime yazı yazıyorum.Bu iyi oluyor.Kimseyle konuşamıyorum belki,düşüncelerimi açmaya çalıştığımda kimse beni dinlemiyor belki ama en azından kağıt beni dinleyip anlıyor..Normalde çekingen,konuşmakta zorlanan biri değilimdir ama bazen gerçekten duygusal olabiliyorum.Ve normalde benimle konuşan insanlar bei dinlemek istemeyip,geçiştiriyor..Bu çok sinir bozucu maalesef.
bende senin gibiyim neden senin gibiler karsima cikmiyor
Aynen
@@irmakdeniz6815 Allah bana senin gibi guzel yurekli kiz cikarsin insallah
Biliyor musun yalnız değilsin
@@isimsiz_2009 bende öyleyim
Hocam çocukken okulda sosyal dersinde soruyu bilemedim diye 40 kişilik bir sınıfta hoca başıma çöp poşeti geçirdi ve dahi yaşadığım bir sürü beni içime iten hikaye.bunun gibi bilinç altımda yaşayan o kadar hikaye varki bugun tek ve yanlız biri olmama sebep olan şeyler işte. Insanlardan kaçmaktan yoruldum
Ben de öğretmenim o yanlış yapmış Allah onun belasını verir kardeşim hiç tasalanma kimsenin hakkı kimsede kalmaz. Allah a havale et
@@mustafatoraman4351 allah razı olsun hocam. Keşke hepsi sizin gibi düşünse. Haklısınız
Ben de öğretmenim. Öğretmenin çok yanlış yapmış. Onu kınıyorum. Sorun sende değil, ondaymış emin ol. Bu olayı içselleştirme, unut gitsin.
🍃Özgürlüğüne aşıksan, esaretinden memnun olan bi insanla yapamazsın🍂
içe kapanık arkadaşlar, size sorunlu diyenleri ciddiye almayın. siz harikasınız, bozuk olan onlar ama sanki öyle değilmişçesine üste çıkıyorlar. dışadönükleri haklı yapan tek şey hep konuşanların çok konuşanların onlar olması. onların davranışları daha sıkıntılı, diğerlerinin sınırına, sessizliğine saygısız olanlar onlar. bir çoğu insanları tanıdığını söyler, yalanyanlış genellemelerini dile getirir siz aslında öyle olmadığını bilir ama yüzüne vurmayayım gerek yok diye susarsınız, ortada haklılık değil car car konuşup kendini haklı çıkarmak vardır. yani gerçekten sorunlu filan değilsiniz. canınız istediğinde, düzgün olduğunu düşündüğünüz insanlarla zaten konuşup anlaşırsınız. gerçek anlamda yalnız olanların çoğu dışadönüklerdir, derinlikli arkadaşları bile yoktur çoğunun, hatta kendisini terslemeyen bir içedönük bulur kendilerini onunla dost arkadaş filan zannederler. siz anladınız beni bence. dertlenmeyin. anksiyeteniz var ise o ayrı, onun için destek alın, ama içe dönüklük asla “kusur” değil. hatta burada bahsedildiği gibi kendi başınalık yaratıcılığınızı da besler...
haha...okulun açık olduğu zamanlar onlarla konuşmak istemiyordum...kalktığımda cevab veremiyodrum ,ağzım açılmıyordu...cevab vermek istemiyorum...kendimi kilitlemek istedim ,kimsenin olmadığı kalemlerimle çizgilerimle kendi kendime yarattığım dünyama...onlarla konuşmuyorum konuşmamak suç mu? sanki ben suçluymuşum gibi... bana kötü bakmadıklarını biliyorum ama sessiz olduğumda çevremin bana sanki kötü bir şey yapıyormuşumçasına"neden sessizsin ,senin sorunun ne?" diye sormaları ,o gözle bakmaları...ve benimde kendi kendimi suçlu bulmam ,şaka gibi...hayır ben iyiyim dualarım ,boyalarım ,kitaplarım ,yazılarım, şiirlerim ,çizdiklerim kalbimdekilerle keşfettiğim dünyam...artık biliyorum bunlar yanlış seçtiğim yol veya hatalarım değil....çoktandır kendi kendime takdığım prangaları sökme zamanım geldi...bilenler bilir ,beni benden kurtardığınız için teşekkürler:))
Küçükken aile ,çevre ,ogretmenler ya da herhangi birileri tarafindan piskolojik ve fiziksel siddete ugrayanlar içine kapanik olabiliyor. Bu nedenle cocuklar ozellikle 7 yasina kadar hic piskolojik ve fiziksel şiddet uygulamadan cok sevgiyle saygiyla ilgiyle ve cok özgüvenli yetistirilmelidir. Terbiye verecek kadar en fazla ses yukseltmeli ve kizilmalidir.
Abi videoların çok iyi geliyor fakat senden bi ricam olucak duyma engelli kardeşlerimiz için sana zahmet olmazsa altyazı koyar mısın ?
+1
kendiniz yapabilirsiniz videonun altındaki ayarlar kısmından alt yazıyı türkçe yaparsanız konuştukları aynen yazı olarak altta gözükecektim. sizin yorumu görünce denedim herhangi bir sıkıntı yok aynen ne konuşuyorsa çeviri oluyor.
@@fatihaltnsoy2503 alt yaziyi bulamadım ben
@Fatih Altınsoy bulamadım ama yine de teşekkürler
@@sudenazbekpen2803 ve tanju kardeşim. bu video için sadece pc üzerinden alt yazı çıkıyor eğer cep telefonundan giriyorsanız gözükmüyor. videonun sağ alt tarafında başta çarklı gibi simgesi olan ayarlar var oraya giriyorsunuz. alt yazı seçeneğine giriyorsunuz. alt yazı ekle seçeneğine girip oradan türkçeyi seçtiğinizde hem videonun altında hemde videonun dahada altında ve yan tarafta çok net bir şekilde çıkıyor. hatta direk girdiğim yerin linkini atıyorum umarım yardımcı olmuşumdur.
Yanlız değiliz bukadar insan la aynı duygulari paylaşma güzel bir şey
Ağlayarak yazıyorum artık hepsine evet dedim. Çok bıktım artık böyle yalnız bir hayattan. Benim sorunum ne?!
Arkadaşın yoksa ben seninle konuşurum, üzülme sen😍🥺 yalnız değilsin💖
@@zehraakbulut6800 teşekkür ederim çok iyisin🌸☺️
Sorunu biraz çocukluğumuzda arayalım bence.Mesela benim böyle olmamda biraz ilkokul öğretmenimin de payı var.Koskoca sınıfta 3 kızı kayırırdı,onlarla gezer,onların evine gider yemek yer,onlarla resim çekilir sosyal medyada paylaşır biz hep geri planda kalırdık.Hakkını yemiyim iyi kadındı ama tep eksiği buydu sanırım.Halbuki daha içine kapanık olanları yanına alıp onları düzeltmeye çabalaması gerekmez miydi?
Hepimiz senin gibiyiz, kardeşim kafana takma 💜
Yalnız değilsiniz
Soruların 6sına evet dedim ama beni yolda yürürken görseniz dünyanın en özgüvenli, kendinden emin insanı sanarsınız taki göz göze gelip konuşana kadar...
+1 aynı ben
*Aga ben şunu keşfettim şu yaşıma kadar , Güçlüysen devamı gelir , ama güçlü değilsen sadece sempatik olmakla kolay olmuyor başkalarının içinde ezilmemek , Burada daha anlatacak çok şeyim var da..*
Çok haklısın
Anlat niye duruyorsun
Senin allahına gurban abim bi an sana sarılasım geldi:)
Abi kendi tercihimle insanlardan uzak duruyorum çünkü samimiyetsiz, çıkarcı insanlara tahammülüm kalmadı artık.Ve bu uzaklaşma günbegün artıyor bu durum beni korkutuyor aslında hep böyle mi olacağım diyorum.😐
Aslında çoğu zaman yalnızlıktan keyif alıyorum ama bazen sıkıcı olabiliyor😑
Ben 4 Tane buldum kendimde
ben de hep yalniz durmayi tercih ediyorum kaynasacak guvenecek insan kalmadi iki gun durunca ister istemez bozuluyorsun zaten yalniz kalmak en iyisi.
@@ii.abdulhamidhan6186 Doğru 😊
Bu durum gördüğüm rüyalara dahi yansıyor rüyanın anlamına bakıyorum insanları tanıdıkça içime kapandığımı anlamına geldiği yazıyor :)
Aynı durumu tamamen bende yaşıyorum. Hem korkuyorum hem de doğrunun bu olduğunu biliyorum. Allah'tan gönlümüze göre dostlar,insanlar çıkarmasını isteyip beklemekten başka çare yok kardeşim,sevgiler :')
İnsanlar tarafindan çok değisik oldugumu dusunuyorum.Hayatim boyunca yaşadiklarim yuzunden içime kapanik biri oldum ama etrafimdaki insanlar kalabalik icinde bile ozgurce hareket ediyor ama ben çekiniyorum insanlarla konusmak yerini onlari izliyorum onlari izlerkende goz goze geliyorum ve beni degisik goruyorlar benimle samimi olamiyorlar aslinda ben kendimi ifade edemiyorum bu videoyuda belki bende hayatimdakileri yaşamamiş hep sevgiyle buyutulmuş olsaydim nasil biri olacagimi gormek icin izledim.
Sizi yeni keşfettim. O kadar güzel bir düşünce yapınız var ki diğer videolarınızı arka arkaya izlemek elde değil. Gönlünüz gibi güzel insanlarla karşılaşırsınız umarım :)
Hepsine evet dedim)))Cok iyi geliyorsunuz.InsAllah sizi dinleyerek kendi kendimi duzeltecegim.Allah Razi Olsun Sizden😊
Ben de kendime hep asosyal demişimdir. Meğer dışarıya kapalıymışım . Doğru gerçekten doğru. .
Fark var mı sence?
Bende öyle sanıyordum daha ne olduğumuzu bilmiyoruz...
Sadece 1 tane kaliteli arkadaşlık kurduğum, gerçek arkadaşım var.
Hepsine evet içime kapanık biriyim herkez de bi ego olunca kendi seviyemizde insan bulamıyoruz😔
Aynen öyle vala
Bazen diyiyorum kendime soyle gitsin, sonrada düsünuyorum soylesem ne değiseçek sus bitsin.
çok doğru bulamıyoruz hala aynı içine kapanık durumdamısın
Adım tüm sülalede dilsiz diye çıktı. Ne zaman memlekete gitsem akrabalarım şakalaşma niyetiyle hayalet,dilsiz, aa sen mi vardın burda gibisinden sözler soylüyor. Evin içerisinde gayet gür sesliyim ama dışarı çıkınca süt dökmüş kediye dönüyorum
Hepside doru cikti abi
Ben dışarda böyle biri değilim ama okulda aşırı sessizim hiç arkadaş edinemedim geçen seneki kişiler tarafından hep dışlandım,istenmedim.Benimle gösteride sen nasıl konuşacaksın çok sessizsin diye dalga geçtiler.Onlar yüzünden iyice özgüvensiz oldum artık derste hocaya soru bile soramıyorum. Hala onlarla aynı okuldayım koridorda görünce yönümü değiştiriyorum yine dalga geçmesinler diye.Her gün ağlıyorum ,annemlere de diyorum ama onlar çok utangaçsın demekten başka bir şey yapmıyorlar.Sınıfta grup çalışmaları oluyor kimseyle grup olamıyorum yanlarına gidince seni istemiyoruz diyorlar.Teneffüslerde hep tek oturup başkalarının mutluluğunu izliyorum.Millet teneffüsün bitmemesi için yalvarırken ben keşke hiç teneffüs olmasaydı diyorum çünkü teneffüsler çok sıkıcı geçiyor.Hocalarımın bile umrunda değilim.Tüm sınıf yıllardır arkadaş ben sonradan geldim diye istemediler.Tek kalınca da utanıyorum hocalar hep bana niye teksin diye soruyorlar.Yemekhanede tek başıma yemek yiyiyorum,ezik gibiyim.Bıktım artık 😔
Edit: Çok şükür artık düzeldim ve derslere katılıyorum ayrıca arkadaş da edindim umarım sizler de başarırsınız :)
@@axelz6462 maalesef
@@axelz6462 şu, anda liseye geçtim ve başka bir okuldayım ama yine aynı
@@axelz6462 olur :) sağol
@@axelz6462 sende mi çekingen birisin
@@axelz6462 yine silmiş youtube yorumlarını
+İçine kapanıklık ile ilgili 7 sorudan kaçına cevap verdin
-Ben:Evet
Şu an çok duygulandım. Kendimi hep içe dönük gibi düşünümüştüm kendimi izole ediyormuşum. Çok teşekkür ederim.
6 tanesine evet!.
22 yaşındayım ve bu yaşıma gelene kadar 9 tane okul değiştirmek zorunda kaldım.(Ailemin işi icabı)
Bir okulda en uzun 2 yıl kalmışımdır. Sürekli okul değiştirmek, taşınmak beni insanlardan soğuttu.
Hiç çocukluk arkadaşım yok, daha doğrusu hiç arkadaşım yok.
Çok sevdiğim arkadaşlarım oldu ama hep bir ayrılık yaşamam ve bu ayrılıktan üzüntü duymamdan dolayı ilerki zamanlarımda arkadaşlık kurmayı bıraktım bu üzüntüleri tekrar hatırlamamak için.
Bu durumdan şu sıralar çok rahatsızım, herkesin derdini anlatabileceği, kötü gününde yanında olacağı, mutlu günlerini kutlayabilecceği, gezip tozacak bir çevresi varken ben hep yalnızım.
Aslında sanal alemde çok aktif bir imajım varken gerçek hayatta tam tersi...
Benimle aynı konulara ilgisi olan birisi ile hiç çekinmeden, sesimde titreme olmadan, göz teması kurarak, jest ve mimiklerimi kullanarak kendimi ve anlatmak istediğim konuyu çok iyi anlatabiliyorken ilgi alanım dışında bir konu ve topluluk önünde resmen POWER OFF tuşuma basarak kendimi kapatıyorum.
Okulda veya kalabalık ortamlarda herkes birbiri ile neşe ve ahenk içinde konuşurken ben o ortamdan acilen uzaklaşma isteği hissediyorum.Onlara karşı bir kin nefret hissediyorum ama bunu sadece kendi içimde yaşıyorum, o yüzden okullardan hep nefret ederim.
Kendimi bilgisayar ve kitap'lara adamış bir halde yaşıyorum.
Küçükken her konuda çok aktifken şimdi böyle olmam bana artık ağır gelmeye başladı.
Fizik öğretmenimin benim hakkımda bir sözü vardı: "İçi hazine dolu bir kapalı kutu gibisin, seni açmanın bir yolunu bulmamız lazım..." demişti ve tamamen haklı ama hala aynıyım...
Dediklerini çok iyi anlıyorum. Keşke bunları yaşayanlar olarak biraraya gelebilseydik hepimiz.
Kadir Ozbilek arkadaş olalım mı
Kadir abi aynı beni anlatmışsın bende 7-8 tane okul deyiştirdim içimdeki leri anlatmişsin resmen
Benim gibi yani hayatım kitaplar,oyun ve okuldan nefret ediyorum
Aynı sorunlar bende de var malesef
Icimde hep konustugum icin hep
Kafam agirgeliyor:(
Bende hep yalnızım gel arkadaş olalım
@@bursaosmanl7287 sen bursada mı oturuyosun
Bn daha çok küçücükken oyleydm
İçime kapanık değilim dışarıya kapalıyım güzel lafmış :D
Bu videoyu çektiğin için teşekkür ederim çok şey değişti bende nasıl oldu bende anlamadım ama hala da inanamıyorum harika bi adamsın vesselam
kimseye özümüzde olduğumuz gibi doğal halimizle davranamıyoruz ve bu sebepten insanlar seni farklı ve yanlış tanıyor olabiliyor.
7-8 ay önce izlemiştim hepsine evet demiştim ve bu video bana yaralı olmamıştı çok mutsuzdum.
Şimdi izliyorum yine hepsine evet dedim ama çok mutluyum ve bu video bana yararlı oldu. Çünkü ben gökyüzüne aşığım. Çünkü ne için varsam onun için yaşıyorum....
Etrafımızdaki insanlar cıkarcı ve menfatci insanlar kimseye güvenmiyorum yüzüne dost gibi görürünüp arkandan atıp tutan insanlara asla güvenmiyorum yalnız daha mutluyum
Hiç birşeyden zevk almıyorum hep ağlamak istiyorum belki bazen mutlu gozukebiliyorum ama içimden hep agliyorum ve 7 maddenin hepsi evet
Bu kadar dert etme sen daha 7 yaşında bir veletsin. Düzelir
@@tommyvercetti4837 geherjrjrjjkrjtooto
Hocam ben küçükken i kadar çok gol yedim ki kendimi Liverpool karşısında Beşiktaş gibi hissettim