Εχθές καθόμουν με την παρέα μου στην Πλ. Γεωργίου στη Πάτρα και απλά είχαμε βάλει στα ηχεία διάφανα κρίνα, υπόγεια ρεύματα, τρύπες, Σιδηρόπουλο, γενιά του χάους ,μεθυσμένα ξωτικά κι ήταν ότι καλύτερο έχω ζήσει. Μεγάλωσα με ροκ/ πανκ , μεγάλωσα κατά αυτον τον τρόπο. Συνειδητοποίησα λοιπόν πως , η γενιά μου έχει ακούσματα ροκ ,πανκ- κυρίως ροκ- αλλά και πάλι όλο αυτό φαίνεται εντελώς επιφανειακό και δεν έχουν μπει μέσα μέσα στη φάση, δεν έχουν χτυπήσει το κέντρο και δεν ξέρω αν θα το χτυπήσουν και ποτέ για να δούνε πως είναι.... υπάρχουν κι άλλοι, ελάχιστοι βέβαια, που μπορεί να μην είναι μεγάλοι σε ηλικία για να έχουν ζήσει εντελώς την εποχή της άνθισης του ροκ , όμως είναι απλά παιδιά της γενιάς μου, που θέλουν και τους αρέσει υπερβολικά να μάθουν ο,τι έχει να κάνει με το ροκ ... και το ζουνε με ένταση. Και στο συναίσθημα και στον ρυθμό. Όχι μόνο στο άκουσμα...
Να το κάνετε, πιο συχνά!!! Περνάω, συνέχεια από εκεί και από Αγ Νικολαου και από Ρήγα Φεραίου .Χαίρομαι να βλέπω , παρέες να φωτίζουν, την καθημερινότητα μας , με τέτοια ακούσματα !! Όση ώρα κάθομαι εκεί, ξεφεύγω, θυμάμαι, ονειρεύομαι και φεύγω με χαμόγελο ,θαυμασμό και τραγουδώντας , όσα τραγούδια , πρόλαβα ν ακούσω. Τα χαίρομαι, αυτά τα παιδιά!!! Μπράβο σας , συνεχίστε, έτσι !!!
Ποιος να το περιμενε τετοιο τελος για τα διαφανα κρινα και για τον θανο ακόμα θυμάμαι στα live που ο Νίκος σήκωνε Την τρομπέτα ο Θάνος τραγούδαγε ο Τάσος στα ντραμς ο Κυριάκος στην ηλεκτρική κιθάρα και ο Παντελής το μπάσο εμείς Καλά περάσαμε με τα Διάφανα Κρίνα και τα υπόλοιπα συγκροτήματα η νέα γενιά έχει λάθος πρότυπα
Α ρε Θάνο μας άφησες νωρίς! ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΟΚ συγκρότημα! Στίχους με νόημα! Πόσα χρόνια τώρα το ακούω και λέω ότι είμαι ακόμα στις αρχές του 2000...! Άραγε;;;;;;;;
Πόσον καιρό είχα να ακούσω αυτό το τραγούδι... Είναι όπως τότε. Η ίδια ανατριχίλα...
(?) άραγε θα θυμάται κάποιος τ' όνομά μας
της ζωής μας τα εξαίσια φεγγάρια
τα πάθη μας, τις λύπες, τα δεινά μας
άραγε υπήρξαμε ποτέ στα όνειρα μας,
Εχθές καθόμουν με την παρέα μου στην Πλ. Γεωργίου στη Πάτρα και απλά είχαμε βάλει στα ηχεία διάφανα κρίνα, υπόγεια ρεύματα, τρύπες, Σιδηρόπουλο, γενιά του χάους ,μεθυσμένα ξωτικά κι ήταν ότι καλύτερο έχω ζήσει. Μεγάλωσα με ροκ/ πανκ , μεγάλωσα κατά αυτον τον τρόπο. Συνειδητοποίησα λοιπόν πως , η γενιά μου έχει ακούσματα ροκ ,πανκ- κυρίως ροκ- αλλά και πάλι όλο αυτό φαίνεται εντελώς επιφανειακό και δεν έχουν μπει μέσα μέσα στη φάση, δεν έχουν χτυπήσει το κέντρο και δεν ξέρω αν θα το χτυπήσουν και ποτέ για να δούνε πως είναι.... υπάρχουν κι άλλοι, ελάχιστοι βέβαια, που μπορεί να μην είναι μεγάλοι σε ηλικία για να έχουν ζήσει εντελώς την εποχή της άνθισης του ροκ ,
όμως είναι απλά παιδιά της γενιάς μου, που θέλουν και τους αρέσει υπερβολικά να μάθουν ο,τι έχει να κάνει με το ροκ ... και το ζουνε με ένταση. Και στο συναίσθημα και στον ρυθμό. Όχι μόνο στο άκουσμα...
Να το ξανακάνετε να σας βρω
@@johnnie_kats Πάντα θέλουμε τρελούς και γνήσιους ροκάδες στην παρέα μας, οπότε ναι γιατί όχι
Να το κάνετε, πιο συχνά!!! Περνάω, συνέχεια από εκεί και από Αγ Νικολαου και από Ρήγα Φεραίου .Χαίρομαι να βλέπω , παρέες να φωτίζουν, την καθημερινότητα μας , με τέτοια ακούσματα !!
Όση ώρα κάθομαι εκεί, ξεφεύγω, θυμάμαι, ονειρεύομαι και φεύγω με χαμόγελο ,θαυμασμό και τραγουδώντας , όσα τραγούδια , πρόλαβα ν ακούσω.
Τα χαίρομαι, αυτά τα παιδιά!!!
Μπράβο σας , συνεχίστε, έτσι !!!
Ποιος να το περιμενε τετοιο τελος για τα διαφανα κρινα και για τον θανο ακόμα θυμάμαι στα live που ο Νίκος σήκωνε Την τρομπέτα ο Θάνος τραγούδαγε ο Τάσος στα ντραμς ο Κυριάκος στην ηλεκτρική κιθάρα και ο Παντελής το μπάσο εμείς Καλά περάσαμε με τα Διάφανα Κρίνα και τα υπόλοιπα συγκροτήματα η νέα γενιά έχει λάθος πρότυπα
Πόσο λείπουν τα Διάφανα...
Αραγε υπήρξαμε ποτέ στα όνειρα μας ;
....της ζωής μας τα εξαίσια φεγγάρια.....
Α ρε Θάνο μας άφησες νωρίς! ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΟΚ συγκρότημα! Στίχους με νόημα! Πόσα χρόνια τώρα το ακούω και λέω ότι είμαι ακόμα στις αρχές του 2000...! Άραγε;;;;;;;;
Pure awesomeness
Διαβάζεις τον Οιδίποδα και μετά από τόσα σχόλια διακεκριμένων φιλολόγων έρχεται ο Θάνος και τους κατουράει όλους😂
τι απιστευτος στιχος;
καποτε...