The story of a hopeless pilgrimage to Santiago and something I can't explain
Вставка
- Опубліковано 11 гру 2022
- Today's episode is the story of my Camino. One of the strangest experiences of my life.
#camino #pilgrimage #memories
If you're thinking about Camino, I recommend it 👉 mypielgrzymi.com/
Continuing and developing my work is possible thanks to Patrons. Here you can join them and find out what the support funds are going for and read about the planned directions of channel development 👉 patronite.pl/Samolyk
HOW CAN YOU SUPPORT THE CHANNEL AND JOIN THE FACEBOOK GROUP FOR SUPPORTERS:
You can support me at patronite.pl/samolyk, via the "SUPPORT" button or by paying a voluntary amount to the account number: Bank Pekao SA 08 1240 2786 1111 0010 1984 8265 title: "darowizna"
-------------------------------------------------- ----------------------------------
If you have donated, supported me via the "SUPPORT" button and want to be in the credits and join the Patrons group on Facebook, let me know at tsamolyk@gmail.com. I used to write all donors in the credits, but a few of them pointed out to me that they wanted to remain anonymous. They have the right to do so, so I introduce this practice. Thank you for your understanding.
Jakbyście myśleli o Camino to polecam 👉mypielgrzymi.com/
Kontynuowanie i rozwijanie mojej pracy możliwe jest dzięki Patronom. Tu można do nich dołączyć oraz dowiedzieć się o tym na co idą środki ze wsparcia oraz poczytać o planowanych kierunkach rozwoju kanału 👉 patronite.pl/Samolyk
Chyba jednak powinieneś zweryfikować, a może bardziej skorygować, bo to już zweryfikowałeś na camino twoje twierdzenie, że możesz spać byle gdzie, przepraszam ale okłamujesz sam siebie, nas nie nabierzesz, jesteś wygodniś. Pozdrawiam, z wyrazami miłości braterskiej, Michał.
@@michalekmz potwierdzam, wygodniś 😂. Ale swój pokój z łazienką bez wahania oddałby każdemu towarzyszowi drogi. Nie mam wątpliwości.
Przeszlalm czescia tej trasy, bylo to wspaniale uczucie, kiedy szlam mialam raz podobne uczucie ale w przeciwienstwie z było to z upalu 🙂. W drodze na Camino jest coś wspaniałego, wew przemiana serca, choć tego nikt nie zrozumie jeśli nie przejdzie.... Mialam wielkie szczescie spotkac na mojej drodze Kube, ktory jest najlepszym przewodnikiem 🙂. Polecam przejście na Camino z Kuba 🙂
@@agata6442 o masz! 😁
@@michalekmz dokładnie:) mogę spać byle gdzie tylko z łazienką, czysto i bez ludzi 😂
Tu cały tekst brata Dino z La Faba:
Chociaż bym przeszedł wszystkie drogi
pokonując góry i doliny z zachodu na wschód
Jeśli nie odkryłem wolności bycia sobą
Nigdzie nie dotarłem
Chociaż podzieliłbym się wszystkimi moimi dobrami z ludźmi innej kultury czy języka tworząc przyjaźnie z pielgrzymami z tysiąca szlaków lub dzieląc albergue ze świętymi lub ksìążętami
Jeśli nie jestem zdolny do przebaczenia swojemu bliźniemu
Nigdzie nie dotarłem
Chociaż nosiłbym swój plecak od początku do końca czekając na każdego pielgrzyma potrzebującego zachęty. Chociaż oddałbym swoje łóżko temu który dotarł później i swoją butelkę wody w zamian za nic
Jeśli po powrocie do domu nie jestem zdolny do stworzenia braterstwa I przekazywania radości jedności i pokoju
Nigdzie nie dotarłem
Chociaż każdego dnia miałbym jedzenie i wodę i cieszyłbym się z dachu nad głową i prysznica każdej nocy lub zatroszczyłbym się dobrze o swoje rany
Jeśli nie odkryłem w tym wszystkim miłości Bożej
Nigdzie nie dotarłem
Chociaż widziałbym wszystkie zabytki
kontemplował najpiękniejsze zachody słońca
Chociaż nauczyłbym się pozdrowień w każdym języku lub spróbowałbym wody z każdego źródła
Jeśli nie odkryłem kim jest autor tego piękna i pokoju
Nigdzie nie dotarłem
Jeśli od dziś nie będę kontynuował Twoich dróg szukając I żyjąc według tego co się nauczyłem
Jeśli od dziś nie będę widział w każdym człowieku, przyjacielu lub wrogu, towarzysza drogi
Nigdzie nie dotarłem
Przeczytałam w albergue w O Miladoiro czy jakoś tak. Piękne.
A ja dodam poezję Charles Péguy (1873 - 1914) o pielgrzymce do Chartres. Aby zrozumieć, wystarczy włożyć w translator:
LA ROUTE DE CHARTRES (Extraits du poème de Charles Péguy)
Etoile de la mer, voici la lourde nappe
Et la profonde houle et l’océan des blés
Et la mouvante écume et nos greniers comblés,
Voici votre regard sur cette immense chape
Et voici votre voix sur cette lourde plaine
Et nos amis absents et nos cœurs dépeuplés,
Voici le long de nous nos poings désassemblés
Et notre lassitude et notre force pleine.
Etoile du matin, inaccessible reine,
Voici que nous marchons vers votre illustre cour,
Et voici le plateau de notre pauvre amour,
Et voici l’océan de notre immense peine.
Un sanglot rôde et court par delà l’horizon,
A peine quelques toits font comme un archipel,
Du vieux clocher retombe une sorte d’appel.
L’épaisse église semble une basse maison.
Ainsi nous naviguons vers notre cathédrale.
De loin en loin surnage un chapelet de meules,
Rondes comme des tours, opulentes et seules
Comme un rang de châteaux sur la barque amirale.
Deux mille ans de labeur ont fait de cette terre
Un réservoir sans fin pour les âges nouveaux.
Mille ans de votre grâce ont fait de ces travaux
Un reposoir sans fin pour l’âme solitaire.
Vous nous voyez marcher sur cette route droite,
Tout poudreux, tout crottés, la pluie entre les
dents.
Sur ce large éventail ouvert à tous les vents
La route nationale est notre porte étroite.
Nous allons devant nous, les mains le long des poches,
Sans aucun appareil, sans fatras, sans discours,
D’un pas toujours égal, sans hâte ni recours,
Des champs les plus présents vers les champs les plus proches.
Nous sommes nés pour vous au bord de ce plateau,
Dans le recourbement de notre blonde Loire,
Et ce fleuve de sable et ce fleuve de gloire
N’est là que pour baiser votre auguste manteau.
Nous sommes nés au bord de ce vaste plateau,
Dans l’antique d’Orléans sévère et sérieuse,
Et la Loire coulante et souvent limoneuse
N’est là que pour laver les pieds de ce coteau.
Do zobaczenia na pielgrzymce Paryż - Chartres 2023 !!!!!
Piękne 😇🥰❤
"Człowiekiem gór nie jest ten, kto umie i lubi chodzić po górach, ale ten, który górami potrafi żyć w dolinach." Fragment tekstu z pustelni tatrzańskiej Św. Brata Alberta.
nooo ten tekst to jest sztos, kwintesencja pielgrzymowania.
spotkałem kilka podobnych treści, w formie modlitwy najczęściej, ale ten cytat wygrywa.
niemniej dla mnie i tak pointą każdego pokonanego przeze mnie km jest jedno zdanie - tylko jedno zdanie - Ultreia et suseia, Deus adiuva nos
(i nie chodzi o to, że łatwiej zapamiętać jedno zdanie od nastu 😆)
Tomku, byłem z żoną cztery na Camino, dwa razy z przyjaciółmi, dwa razy sami. To czas, który miał i ma duży wpływ na nasze 33 letnie małżeństwo, na naukę pokory i tolerancji na trud, zmęczenie, czasem nie zawsze miłych ludzi. Wczoraj podjęliśmy decyzje, że 1 maja 2024 wyruszamy z domu do Santiago. To będzie 4 miesiące drogi, którą chcemy ofiarować jako dziękczynienie miłości, którą się obdarzany, a która pochodzi od Boga. Słuchałem Twojego świadectwa z trwogą, jak Ci się mogło nie podobać, ale wtedy przypomniałem sobie pierwsze Camino z dziećmi i ich przemianę w drodze. Bóg zapłać za relacje
ruszyli Państwo ?
@@bartomiejzawadzki7764 Witaj - jesteśmy od 1 maja w drodze 😇
@@rafajanosz343 bueno camino ... drogi z Bogiem
To jest tak piękne i głębokie, ale przede wszystkim szczere. Już dawno chciałam podziękować za Twoją pracę na tym kanale. Twoje świadectwo o tym, że przemiana duchowa to nie jest jedna, spektakularna chwila, niemal cud, ale praca na pełen etat otworzyło mi oczy. Zrozumiałam tak wiele. Bóg zapłać.
Wiadomości kładziemy na pewno nie jest bardzo dobrze wychowana religijnie na pewno nie jest bardzo dobrze wychowana religijnie na pewno nie jest bardzo dobrze wychowana religijnie na pewno nie jest bardzo dobrze wychowana religijnie na pewno nie jest to wrócę z kółkiem i koleżanki z kółkiem na pewno będzie można oglądać r ty
Paweł
Paweł
@@pawekosiaty8988 Telefon Ci się odblokował w kieszeni?
To w ogóle nie jest szczere!!!! To są popisy domorosłego animatora z Beczki.
Czyli wcale nie musimy się lubić, żeby się kochać. Wyjątkowo pocieszająca świadomość❤
Szanowny Tomaszku. Przeszłam Camino trasą Unesco od Cebreiro przez Galicje, górami drogami polnymi. Szliśmy tylko we dwoje z mężem. Pogoda była różna , msze w miejscach noclegów dla pielgrzymów z różnych krajów. Tak jak Ty płakałam po dojściu do Compostella z wdzięczności. Dziękuję za audycję
Bardzo rzadko komentuję na YT ale ten film poruszył totalnie moje ❤️ Dziękuję
Dzięki Tomku za piękne świadectwo ❤️ jakoś w moim obecnym czasie strapienia takie proste świadectwa potrafią wlać w serce sporo nadziei że jeszcze będzie lepiej
Tak się osiąga pewien stopień pokory. Dziękuję za relację z pielgrzymki, której pan, panie Tomku nigdy nie zapomni.
Nie wiem co napisać, piękne ważne przeżycie dla mnie.
W tym roku udałem się na moją pierwszą w życiu pieszą pielgrzymkę. Już od dawna wiedziałem, że jeśli kiedykolwiek pójdę, to będzie to Pielgrzymka Dominikańska i tak też się stało. Życie tak się potoczyło, że zacząłem moją pielgrzymkową przygodę z dość wysokiego pułapu, bo zaangażowałem się w sprawy organizacyjne. Nie było to proste głównie ze względu na moje zerowe doświadczenie, ale koniec końców udało się wszystko doprowadzić do celu.
Myśląc o pielgrzymce niczego nie zakładałem ani na nic się nie nastawiałem, chciałem jedynie sprawdzić czy ta forma jest dla mnie. Bywały momenty trudniejsze z uwagi na upał czy deszcz, ale droga jako taka była spokojna, a ja, przyzwyczajony do długich marszów przez kilkunastoletnie chodzenie po górach, nie męczyłem się za nadto i spędzałem czas na modlitwie i rozmowach. Przyszedł jednak dzień, który zupełnie zmienił moje życie.
W sobotni wieczór w Myszkowie, po adoracji, Pan zechciał mi pokazać to, o czym już wiele słyszałem na kazaniach i tego typu przekazach, ale nie sądziłem, że kiedykolwiek może się wydarzyć w moim życiu. Pokazał mi i obdarował mnie ewangeliczną Miłością, dzięki której osoba znana mi od kilku miesięcy stała się dla mnie jak Brat. Od tamtej pory przez długie tygodnie moje życie wypełniała nieustanna wdzięczność i wielka radość. Przerodziło się to w autentyczną chęć dzielenia się tym, co mnie spotkało, dlatego też piszę ten komentarz widząc podobieństwo w Twoim, Tomaszu, doświadczeniu.
Samo wejście do Częstochowy było ważnym doświadczeniem wspólnotowym, ale szczególnie zapadł mi w pamięć moment, w którym widząc klasztorną wieżę, jeszcze poza granicami miasta, przyklękliśmy na środku drogi a myśli w głowie wypowiadały jedynie "to tu!".
Nawrócenie może się kojarzyć z nagłą zmianą stylu życia, przemianowaniem wartości, zawróceniem ze złej drogi itp., ale jeśli jest to zmiana myślenia, zwrócenie się ku większemu dobru, to bez wątpienia mogę nazwać te wydarzenia moim nawróceniem. Pan obdarował mnie Miłością, którą chcę wylewać dalej i dalej, a będąc mocno związanym z Dominikanami, pragnę to czynić wszędzie, wszystkim i na wszelkie sposoby. Cieszę się, że i Ty mogłeś doświadczyć tej wdzięczności, chciałbym by każdy mógł jej kiedyś doznać i żyć według niej.
Mocy błogosławieństwa Bożego +
❤
Dziękuję, to kwintesencja naszej wędrówki na spotkanie Twarzą w twarz ❤
Hahah jak ja uwielbiam sposób w jaki opowiadasz i montaż 🤣 genialne, życzę wszystkiego dobrego 😃
Po obejrzeniu filmu przyszły mi na myśl trzy słowa: szczerość, naturalność i głębia. Niby wszystko proste, a tak niesamowite! ☺️
Panie Boże zapłać za ten film. W sierpniu byłem na swojej pierwszej pielgrzymce na Jasną Górę diecezji włocławskiej, amaranty. Było cudownie. Bóg nie umarł, Jezus żyje!
Najmana widziałeś?
@@rav1495 Nie, nie widziałem
@@tomaszterson6730 To po cos tam polazł?
A był tam ktoś ?
@@rav1495 Żeby sprawdzić swoją wiarę.
Czekałam na tę relację już od dłuższego czasu. Nawet się zastanawiałam czy ostatecznie Pan nie zrezygnował. Ale takiej dramaturgii sie nie spodziewałam:)
Tomaszu! To jest, moim zdaniem twój najpiękniejszy film. Jestem u rzeczony i cieszę się razem z Tobą twoim doświadczeniem. Jest ono dla mnie natchnieniem do szukania Boga. Dziękuję! 😀
A ja słucham tego z rozrzewniem ☺ tak było! Wszystko się zgadza. Piękne wspomnienia. Polecam!
Jutro mam próbną maturę z rozszerzonego polskiego. Jest 1 w nocy, a wstaje o 7. A ja oglądam Bożego łysolka, który na nowo odkrywa Boga. Boże jaki ty jesteś dobry, jaki słodki smak twojej obecności.
Chwała Tacie za to co w Tobie zrobił Bracie! ♡
Widać po slowach, że ten polski rozszerzony. Powodzenia na maturze i dalej!
Jest pod wrażeniem tej historii pielgrzymki i te momenty kiedy się aż tak uśmiałem opisem sytuacji i zdarzeń po prostu coś pięknego!!!
Pięknie prowadzisz tę historię, potrafię się wczuć w Twoje przeżycia, zwłaszcza to, że niektóre rzeczy rozumiemy na poziomie rozumu a nie serca. Dobrze, że pokazałeś swoją wkurzoną, sarkastyczną stronę, bo się ucieszyłam bo i ja tak mam 😂 Cieszę się że podróż Cię jednak pozytywnie zaskoczyła 😁 Pozdrawiam i mam nadzieję że będziesz jeszcze kiedyś w Gdańsku 😁😇
Dla mnie również to najbardziej wzruszajacy film! Dziękuję.
Super relacja, bardzo dziekuje i od samego poczatku sluchania wiedzialam, ze Pan wynagrodzi Ci te wszystkie udreki i zakonczenie bedzie w tym stylu, "to byl najszczesliwszy dzien w moim zyciu", pozdrawiam.
:))) Każdy wiedział jaki jest scenariusz. I nie mieszaj Pana Naszego do tego obłudnika.
Świetne! 👍 Oglądałem cierpliwie do końca bo wiedziałem ze „będzie się działo”….Camino tak ma…. Sam przeszedłem Camino 5 lat temu w swoje 50 urodziny. W podziękowaniu za zdrowe, cudowne, spełnione życie którym obdarzył mnie Pan Bóg. 780 km od Saint-Jean-Pierre-de-Port. Szedłem 40 dni. Samemu choć w większości zawsze z kimś. To była jedna z najpiękniejszych przygód mojego życia. Jeśli nie najpiękniejsza. Bo „Camino dostarcza…”. Na trasie słyszałem to wciąż po angielsku: „Camino provides”.Każdemu. Tak czy inaczej. Mnie dało wszystko i jeszcze więcej.
co za relacja! Najpierw plakalam ze smiechu, a potem ze wzruszenia ❤
Piekne świadectwo❤️ zaskakujące jak różnie ludzie przeżywają Camino i jak różnie może być. Moje 2 Camino przeszłam w upale, w lipcu. Koniecznie muszę spróbować w październikowym deszczu. Wam polecam upalne słońce dla odmiany 😄
W lipcu-sierpniu to najtłoczniej, a ten pomarańczowy piach jest w każdej dziurze człowieka (dosłownie). W Galicji przecież zawsze leje 🤣.
@@patrycjamagiera3830 2 razy byłam w lipcu i kropli deszczu nie widziałam. Za to jest bardzo gorąco. Tłoczno się zrobiło na ostatnich 100km a wyprawa w lipcu była po to żeby dojść na Św. Jakuba
Ja miałem w tym roku podobnie w drodze do Częstochowy. Choć prawie nie padało i to ja najgłośniej chrapałem.
Jak bardzo ciesze sie, ze moglam Ciebie tutaj wysluchac! Nie pojde na zadna pielgrzymke piesza... moze pojade...
Ale to co powiedziales tutaj dotknelo mojego serca... Tak! Jest noc...
Czuje wdziecznisc! Dziekuje Ci ze podzieliles sie swoimi przezyciami....
Niesamowicie poruszający film. Stoję właśnie przed ważnym dla mnie wydarzeniem w życiu. Boję się, że odniosę porażkę i mimo, że bardzo bym jej nie chciała, to dzięki temu co obejrzałam, przypomniałam sobie, że co by się nie wydarzyło, Bóg mnie nie zostawi. Mam oczekiwania, ciężko się ich pozbyć, ale staram się ufać, że słońce wyjdzie we właściwym czasie.💛
❤
Tomasz,.... Ty fajny gosc jestes. Spotkania z Toba sa dla mnie jak.. Rekolekcje. Zawsze cos zlapie dla siebie
.... Do serca. Pozdrawiam serdecznie. 🤗
Cudowne ❤️ dziękuję, jedna z najpiękniejszych opowieść o camino. Dziękuję 💖
Serdeczne dzięki za Twoje świadectwo , tak prawdziwe . Dotarłeś na sam szczyt swojego człowieczeństwa, dzieki . Mam 62 lata i tylko w marzeniach i oglądaniu takich relacji mogę doświadczyć CAMINO. I to , ze zmienia się swoje serce a nie rzeczywistość , to jest najpiękniejsze w tym świadectwie i doświadczeniu CAMINO. Pozdrawiam serdecznie 🙏🌲🎅⚽️❤🇵🇱
Tomasz obejrzałam z ciekawością ten film. Dziękuję.
Ja mam taką małą, malutką, drobniutką prośbę - bardzo, ale to bardzo, bardzo proszę jakoś zaznaczyć czy uprzedzić, żeby nie jeść podczas oglądania materiału! Niewiele brakowało a Autor miałby mnie na sumieniu. O mało co, a udusiłbym się zaśmiewając się na całego! Chwilami nie mogłem złapać tchu! Rechocząc z jednego wątku, Autor przypuścił atak innym lub całą ich serią!
Poprostu, zwyczajnie... nie uchodzi!
Panie Tomaszu, gratuluję. I dziękuję.
Same here 🙋♂️😂
Przeczytałam ten komentarz. Nie doceniłam powagi tej prośby i oglądałam dalej... pijąc rumianek.
Telefon mam opluty tym rumiankiem....
Dziękuję Tomku za piękny i szczery filmik .❤️
Panie Tomku, bardzo miło się Pana słucha. Dziękuję.
Szedłem z Porto do Santiago w 2019. Pielgrzymka była pełna małych cudów. Nawet jak wpadałem w tarapaty otrzymywałem niespodziewanie pomoc. Koszt całkowity wyszedł 2200 zł ale można było to ograniczyc gdyby nie kupować śniadań tylko robić własne kanapki.
Najlepiej w ogóle nie jeść.
Jeszcze nigdy nie słyszałam tak szczerej wypowiedzi jest pan wspaniały szczery i zero udawania gratuluję utożsamiam się z pana osób a jestem już wiekowa osoba
Doskonale rozumiem twoje kryzysy. Jak pada , a w Galicji zazwyczaj pada , to jest baaardzo ciężko … Byłam na Camino 1x , mój mąż 4x i to on zabrał najpierw każde nasze dziecko , a na końcu mnie.
Był to strzał w dziesiątkę - sam na sam ojca z młodym dorosłym dzieckiem . Były oczywiście kryzysy , ale były też piękne dni .
Mogę śmiało powiedzieć , że Camino na nowo ukształtowało naszą rodzinę . Wszyscy je kochamy! Ja odnalazłam tam przede wszystkim wolność i nauczyłam się nie bać . Poczułam, że Jezus się o mnie troszczy. Każdy przeżywa to inaczej .
Ale jedno jest pewne Duch Święty tam działa !
Spłakałam się 😂,jakbym słyszała historię mojego urlopu podczas ostatnich wakacji.... odebrałam porządna lekcję życia.Pan Bóg jest dobry.Pozdrawiam Pana,dalej marzę o Camino....
Ta opowieść brzmi jak dobra książka, bardzo dobra książka o życiu i ludziach. O przygodach i wewnętrznych podróżach. Paulo Coelho, Eric-Emmanuel Schmitt... Tylko że to historia Tomka Samołyka i Pana Boga, w drodze z ludźmi...Pięknie się słuchało Tomku. Autentyczne i inspirujące. Dziękuję.
Dzięki Tomek za wszystko co robisz, przyznam że Twój montaż i wstawki doprowadziły mnie do tego ze o mało nie posmarkałem się ze smiechu.
Super tak bardzo przypomina mi moje Cami nóż przed 10 lat, dziękuję bardzo ☺️
:):) ja też byłam na Camino w październiku, pogoda mi bardzo dopisała poza jednym dniem kiedy szłam w burzy i to było cudowne doświadczenie... Jak i każdy inny dzień na tej drodze... Piękne wspomnienia mimo trudu i bólu.
Żałuję tylko,że już nie mogę tego powtórzyć .
Ale mam w sobie dużo przeżyć , które są ze mną i do których wracam... polecam Camino dla duszy i ciała 🙂
To ja napiszę szczerze o wczorajszym nabożeństwie okrycia płaszczem Maryi w mojej parafii. Nie mam zwyczaju chodzić na Msze poza niedzielą, moje życie jest dość zabiegane. Napierw walka z dzieckiem żeby się ubrało, potem w samochodzie rozebrało, znowu ubrało i w przedszkolu rozebrało. Odbieram go i jest to samo. Później zacięłam się w samochodzie o jakiś złuszczony kawałek plastiku na gałce. Później przyszedł kurier z łóżeczkiem ale nie miał terminala więc znowu ubieranie 🤡 szybko do bankomatu. Nasz skrót ktoś zastawił starymi kanapami i materacami więc leciałam z moim 3 latkiem dookoła. Oczywiście kurier zaczekał ale kot mi uciekł jak wstawiałam paczki do domu. Zaczęłam składać łóżeczko i przykrecilam najpierw odwrotnie ale wtedy zadzwonił szwagier czy ide na nabożeństwo. Przyjechał, pomógł mi złożyć łóżeczko po wielu perturbacjach spóźnieni poszliśmy ale zaczęła mnie boleć głowa a synek nadal walczył z czapką i kurtką a w kościele jeszcze z ławkami i ciszą 😀 w końcu dałam się okryć płaszczem ale ile mnie to kosztowało. Jakas pani zaopiekowala sie nami i zagadywała do synka wiec troche dal spokoju. Wracając zastała nas śnieżyca. Z bólu głowy bylo mi niedobrze ale jakoś udało się położyć dziecko do spania a tu została jeszcze nowenna pompejanska do odmówienia 🤣
Nie zginiecie pod takim Płaszczem! ❤️
Piękne jest to jak bardzo jest Pan prawdziwy. I mądry Pan jest. Dziękuję. Oglądając Pana film poczułam wdzięczność że było nam wszystkim dane się urodzić i być w Kościele razem w tym konkretnym czasie historii ❤️
Mimo, że nie nadajemy na tych samych falach katolickich to na camino byłam w tym roku. Chodziło ono za mną od ok 10 lat, czyli w czasach zaangażowania w wiarę i w KK. Chociaż z KK nie mam za wiele wspólnego to poszłam w tym roku. Nic to w moim życiu nie zmieniło, spełniłam marzenie życia. Coś więcej? Nic. Bez sensacji duchowych. Piękna droga, też szłam z Porto. Po drodze też zgubiłam tyle rzeczy, które potem okazało się, że nie są mi do niczego potrzebne. Droga sama zabierała mi to czego nie potrzebuję. To co było niesamowite to to, że w momencie gdy szłam w złą stronę to zawsze znajdował się ktoś kto mnie zawracał ze złej drogi. :) Miałam tylko jeden deszczowy dzień. Na chrapiących ludzi najlepsze stopery do uszu. Ratowały mi noce. Super znów zobaczyć tę trasę w deszczowej wersji. ;)
Świetna, szczera opowieść :) Gratuluję tego wszystkiego, co przeżyłeś i odkryłeś dzięki temu, że się zdecydowałeś!
I tak po prostu cieszę się, że miałeś też dobre przeżycia, że masz takich znajomych, taką żonę, że to doceniasz i tym żyjesz. Chwała Bogu za to wszystko!
Dzięki za opowieść… Odżyły wspomnienia z mojej dwukrotnej wędrówki do Santiago. Mnie Święty Jakub oszczędził deszczu i zimna, dwa razy miałem piękną pogodę!Jednego dnia pogryzły mnie pluskwy dzięki którym mogłem wspominać namacalnie camino przez następny miesiąc po powrocie😅I oczywiście to czego do dzisiaj nie umiem wytłumaczyć…
Dziękuję zazdroszczę ci że mogłeś być .Ja też byłam z mężem parę lat temu autobusem
Trudno opisać wrażenia z camino, bo czasami nic się nie dzieje - ale coś się jakby stało.
Dziękuję za świadectwo
"Jakby mogła, to by spała w muszli św. Jakuba" - śmieszne 🤣 naprawdę śmieszne
Twoje emocje podczas drogi, wręcz nachalnie przypominają mi moje emocje w czasie macierzyńskiej drogi. Raz chcę uciec i nigdy nie wrócić, a raz za nic nie oddałabym takiego życia.
To było coś! Dzięki!
"Dwadzieścia parę osób w pokoju" - ech, widać, że Tomek nigdy nie pracował w kołchozie zagranicą xd
ani też nie jeździł na konferencje naukowe z finansowaniem z krajowych uniwerków
💓💓💓Dzięki, czekałam na ten film🙂
Jesień w Hiszpanii zwykle najbardziej obfituje w opady deszczu
Tomku, dziękuję, dziękuję. To jest dla mnie. Podziwiam Twoją szczerość. Też potrzebuję przyjąć na poziomie serca, to co mam w rozumie. Najlepszy odcinek.
Tomek, dobrze ze przywrociles swoj kanal, dobrze ze omowiles swoje ludzkie slabosci pielgrzymkowe a potem 'odrodzenie'!
Kolor sweatshirt super 👌....pewnie dzielo zony artystki! Pozdrawiam z Kanady.
Piękne. Panie Boże nadal błogosław Panu Tomkowi i jego najbliższym, bo że jesteś z nimi to pewne. Właśnie tak działa Bóg, kogoś spotykamy, wpada nam do ręki książka, w której jest odpowiedź na nasze pytania, idziemy na pielgrzymkę i wiemy na pewno ,że Bóg nas kocha.
"pan nasz nawyki drobnomieszczańskie, kafelki duperelki, kraniki dywaniki" :)
Dziękuję za Pana świadectwo! ❤️🙏
Super opowiedziane! Bardzo podobała mi się taka relacja. Dużo nadziei jest w tym filmie 🙃
Ja kocham spać w tyle osób, dla mnie to dar hahaha
Córka szła pieszo ponad 500 km,sama.Byłam pełna podziwu.Dziękuję za szczerą wypowiedź.Daje do myślenia.
super, dzieki Tomek
Też w tym roku szedłem portugalską trasą. Niedługo od hiszpańskiej granicy rozchorowałem się i nie byłem w stanie iść dalej; musiałem wrócić wcześniej. Ze wszystkich zakończeń drogi rozważanych przed wyjazdem nie brałem pod uwagę tego, że mi się nie uda - a tu taki psikus, który było bardzo (bardzo!) ciężko przyjąć - i którego nie umiałem zaakceptować.
Nie miałem jednak wielkiego wyboru i wróciłem. Planuję wybrać się niedługo i dokończyć, jeśli mi się uda. Ale doceń, Tomaszu, możliwość złapania pełniejszego spektrum tego doświadczenia, bo czasem jest też i tak, że się jest zmuszonym zatrzymać na wciąż sceptycznym froncie :D
Ja z żonką też szedłem w październiku, z Lizbony przez Porto, przez 4 tygodnie. Przez pierwsze 2 tygodnie było mega gorąco, a przez kolejne 2 cały czas nasuwał deszcz. Plecak miałem odrobinę cięższy (13 kg), bo nie umiałem się spakować rozsądnie. Przemoczone skarpety przerobiłem. Najgorsza rzecz to zakładanie na siebie rano mokrych ciuchów, bo przez noc nie wyschły. Spanie w alberge to dla mnie nie był jakaś szczególna niedogodność, byłem przyzwyczajony do spania w zbiorowych salach, czy to w akademikach czy w hostelach, poza tym przeważnie byłem tak zmęczony, że natychmiast usypiałem.
Moje wspomnienia są zupełnie inne. Po pierwsze, to była nasza podróż poślubna. Wszystko nas wtedy cieszyło, mamy takie zdjęcia, na których wyglądamy jak dwie zmokłe kury i śmiejemy się jak norki. Po drugie szliśmy we dwoje, a nie w grupie. To nam dawało poczucie ogromnego luzu. Jedyne co musieliśmy, to dotrzeć do wieczora do wyznaczonego na ten dzień celu. Po trzecie, nie miałem jakichś szczególnych oczekiwań duchowo-religijnych związanych tą wyprawą (żonka chyba też). Traktowaliśmy to bardziej jako wycieczkę niż pielgrzymkę. W ciekawszych miejscach mieliśmy zaplanowane dni postojowe na odpoczynek i zwiedzanie. Po czwarte, przed wyprawą przygotowywałem się kondycyjnie i nawet na etapach 35 km nie siadały mi nogi.
To nieprawda, że idzie się w większości po asfalcie. Asfaltowe odcinki oczywiście też są, ale w większości szliśmy jakimiś polnymi drogami. No i miejscami jest naprawdę pięknie, pomimo, a może dzięki temu deszczowi. Pamiętam las, cały nasiąknięty wodą i we mgle i zwisające z konarów brody z porostów.
Wspomnienia podobne do twoich z początku mam za to z pielgrzymki do Częstochowy: asfalt, deszcz, bąble, ból, oazowo-gitarowe piosenki, które po przepuszczeniu przez tubę megafonu zamieniają się w dziwną odmianę punk rocka i ja wlokący się na tyle grupy, klnący pod nosem :D
Mistrzostwo🏆😀 ostatnio tak się rozbawilam jak usłyszałam o chrześcijańskich dzieciach słodko piętrzących tęczą 😜
Dramaturgia filmu wspaniała. Finał ♥️👍👍👍👍
ŚWIETNE!!!
Szczerze powiem ze dawno się tak nie uśmiałem. Padłem 🤣 Gratuluję humoru
Uśmiałam się, a potem wzrusz. Dziękuję Tomku. Dziękuję 👍❤
Doskonały relaks, i treść dla wzmocnienia ducha. Dzięki. Ciekawi mnie co Pan by powiedział o pielgrzymce do Medjugorje.. Nie dowierzam wciąż
Dziękuję! Pełna prawdy i piękna opowieść.
Jestem w szoku, że tak wierząca osoba jak ty, nigdy nie była na polskiej pielgrzymce, co zakładam, skoro te wszystkie warunki Cię tak zdziwiły 😅😅
Kohelet w praktyce 🙂
Dotykałeś Bracie namacalnie swoich granic akceptowania trudności, problemów, ograniczeń własnych i cudzych, czyli krzyża. Kurka, wyszedłeś ze strefy własnego komfortu, do którego już trochę przywykłeś. Ja to mam na codzień w domu (taka droga... (neokatechumenalna 😆). Cudne, że mogłeś w tym kryzysie doświadczyć! łaski Bożej.
Dzięki! ❤
To jest najlepszy odcinek jaki widziałem. Taki szczery, prawdziwy i dla mnie zrozumiały bo sam 8 razy odbyłem pielgrzymkę z Poznania do Częstochowy 320 km. Dzięki!
Jak dla mnie to jeden z pięknieszych filmów, jakie kiedykolwiek Pan wrzucił! Dziękuję! ❤️
Przeogromnie dziękuję za napisy! 🙏
Piękne i wzruszające ❤️ Chwała Panu!
Dziękuję...piękne świadectwo.
Jestem szczęśliwa, że otworzyłam ten filmik w proponowanych.Obejrzałam dwa razy, i dwa razy ryczałam ze wzruszenia. Tomku dziękuję Ci za to nagranie, genialnie zamontowane; Twoje szczere i prawdziwe wypowiedzi dogłębnie mnie wzruszyły, rozumiem Twoje liczne myśli i sposób przeżywania odnośnie wiary i naszego życia bo wiele razy miałam podobnie, na pielgrzymce też. A moim marzeniem jest pielgrzymka do grobu Świętego Jakuba, już 10 lat temu zaczęłam o tym myśleć, chciałabym, żeby mi się kiedyś udało, tak jak Tobie.Chwala Tobie Panie💓Tomku niech Ci Pan Bóg błogosławi 💓💓💓
Dziekuje bardzo za ten materiał..Coś fantastycznego❤️
Dziękuję, Twój film dotknął mojego serca. ❤
Wow! Mocne!
mam depresję, nerwicę itp. zawsze w poprzednim życiu często się śmiałam od kilku lat mój śmiech wewnętrzny(nie licząc maski uśmiechu) zdarzył mi się kilka razy....tym razem śmiałam się szczerze...dzięki....kurde czasem/często podobnie przeżywam moją wiarę mega dzięki
Dzięki wielkie za to że jesteś! Za to, że pokazujesz jak pięknie być dzieckiem Boga!
Mógłbyś być moim synem, a to ja od Ciebie się uczę tak wiele... Niech Cię Bóg błogosławi!!
Najlepsza katecheza jaką słyszałam. Dziękuję.
Jestem w drodze wlasnie na moim Camino ,jedna nieustajaca burza przez caly dzien a ja slucham tego filmu w sluchawkach I smieje sie jak dziecko. Film genialny .
BIEN CAMINO
Czekałem na ten odcinek
Szczęśliwy Tomasz. 😇🙏... Gratki wielkie za wytrwałość 💪👍
Bardzo lubię Pana słuchać. Super! Dziękuję!
🙋🏻♀️piekna szczera relacja .
Niby nic sie nie wydarzylo 🙈a tak wiele👍🙏🙏
Majstersztyk 👍
Dziekuje p Tomaszu
Tez bylam 2 razy na Camino ale takiego stopniowania emocji nie mialam😂Pan Bog jest mistrzem👍🙏pozdrawiam z Chicago🙋🏻♀️
Super. Bóg zapłać. Pozdrawiam.
Dzięki za ten film. Wzruszyłam się ♥️
Rozumiem, przypomina się pielgrzymka do Częstochowy z noclegiem na pływalni z 2? ubikacjami. A jak lało to najpierw złość, buty przemoczone tak że potem już nie omijało się już kałuż bo bez sensu i przyszedł luzik i słońce i wysychało się w trakcie drogi. Życie w miniaturce. Polecam
Wdzięczność, wdzięczność, wdzięczność ❤️❤️❤️
Dziękuję. Wzruszyłam się. Bóg jest dobry!
Mam 42 lata i plan iść z mężem na Camino France na 45 urodziny. Rozmyślam o tym od lat, jednak dotąd były to plany snute na samotną wędrówkę. Tyle o tym już się nagadałam, że mój mąż się zaraził.. wiadomo jednak, na 3 tygodnie marszu trzeba mocno przeorganizować życie, więc dajemy sobie chwilę :) Obejrzałam już sporo videoblogów z drogi, przeczytałam książki, blogi i przemyślenia Pielgrzymów. Każdy "z Was" ma w sobie równowagę gdy przedstawia swoją historię. Każdy ma magnetyzm doświadczenia. Każdemu z Was z oczu bije piękno autentyczności. Rozbawiłeś mnie, poruszyłeś, zainspirowałeś. Dziękuję !
Dawno tak się radośnie nie śmiałam Dzięki 👏🏻👏🏻👏🏻
Jakoś tak wpadł ten filmik
Dzięki
Do Santiago można pojechać autokarem i nie doświadczyć trudów ani owoców Camino. Można też symbolicznie przejść jednym z końcowych odcinków przez Hiszpanię lub Portugalię, takich bardziej turystycznych szlaków, z których zawsze słyszę podobne jak Pana opisy przeżyć. Czyli różne dziwactwa, gotowe schematy, tłumy, a jak jeszcze dochodzą wymagania, żeby woda była tylko w pobliskiej łazience a nie w kałużach i z nieba to rzeczywiście trudno o duchowe przeżycia. Pan Bóg wie co robi, daje najszczęśliwszy dzień życia, daje nowe życie, w kontekście którego wszelkie niedogodności stają się bez znaczenia.
Na Camino wychodzi się z domu. Jeśli nie da się na raz to można etapami.
Ja wyszłam z Vezelay, sanktuarium mojej Świętej patronki do Le Puy en Velay i dalej Conques, Cahors. Jeszcze trochę zostało do Saint Sebastian i etap przez Hiszpanię. Nie pamiętam noclegów tylko gościnność ludzi, którzy nas przyjmowali, zawsze przy stole z kolacją z winem oraz z błogosławieństwem i prowiantem na drogę. Przeważnie prywatnie, ale też w klasztorze, na plebanii, pod gołym niebem w hamaku. Do jednego schroniska ktoś przez telefon powiedział gdzie możemy znaleźć klucz. Nie było zaplanowanych mszy bo nie szedł z nami ksiądz ale każda natrafiona po drodze z większym trudem lub bez wysiłku Msza święta była radością i darem z nieba. Przyjdzie czas to może żonie jeszcze Pan taką drogę ofiaruje, Ona wie o czym mówię ale niech jeszcze ma to szczęście doświadczyć. Pozdrawiam
Ps. Acha i jeszcze jedno, proszę nie straszyć tymi 10 tysiącami, chyba, że się wybiera same hotele ale to już nie jest Camino. We Francji są skarbonki "co łaska" na pokrycie kosztów przyjęcia, nikt z przyjmujących nie robił tego zarobkowo. Może w Hiszpanii jest inaczej ale i tak nie za taką cenę! Dla pewności lepiej iść więc indywidualnie a nie z "biurem podróży"