معافی نامہ 1947 پنجے دریاواں دے جائیو ! میرے بھراوو !! حاکماں نے سانوں ایہہ کہی آزادی دتی سی کہ ساڈے اندر دے پشواں دے رَسے کھلھ گئے تے اسیں پشو ہو ورت گئے کجھ نہ وگڑیا حاکماں دا اَسیں اپنے ڈھڈّ آپے ہی پاڑ لئے ہر چھوٹی وڈی آندر اسیں کھچّ کھچّ کے دھرت 'تے کھلھار سٹی چلو آپاں گل لگّ روئیے موئے پِتراں دے کلیجے کجھ تاں ٹھنڈ پوے چلو دھر اندروں روئیے لگے تے لائے زخماں 'چوں روئیے پِترساڈے خون 'چ سمائے ہوئے ساڈے اندر ہی نے اوہناں دے زخم اُوہناں دی لعنت چلو زخماں 'تے ملھماں لائیے ایہناں زخماں دا قرض اتاریئے چلو منئیے کہ ساڈے مَناں 'چ جنگل جاگ پئے سن ساڈے لہو 'چ ہزاراں پشو دہاڑن لگّ پئے سن تے دھیاں دھیانیاں دے سراں 'تے رَکھ ہون والے ساڈے ہتھ پلاں 'چ ہی نہوندراں بن گئے تے اسیں بندے نہیں ساں رہے اَسیں چھویاں تلواراں نیزے بسّ ہتھیاراں 'چ بدل گئے ساں چلو اُوہناں دھیاں بھیناں اَگے گوڈیاں بھار ہی نہ بیٹھیئے سگوں دھرتی 'چ ہی سما جائیے جہناں نوں بابلاں امیاں تے چھوٹے بھین بھراواں کولوں اسیں برچھے بن کے ادھالیا تے اپنے شملیاں اتے ٹنگ لئیاں جہناں دیاں عصمتاں دیاں پاٹیاں چُنیاں تے اوہ کھوہاں 'چ نہیں سن ڈگیاں اَسیں ہی پتالیں غرق گئے ساں چلو بانہاں کھلھار کے تے اَکھاں جھکا کے بھُباں مار روئیے تے اوہ حاکماں دے میسنے سمجھوتیاں نال جو گھروں بے گھر ہو گئیاں تے کچھڑ چکّ چکّ بچیاں نوں لمے سفراں نے بھنیاں پتہ نہیں اوہ ساڈیاں ماواں سن جاں بھیناں سن جاں دھیاں سن پر اَسیں اوہ وڈھیاں نوچیاں تے میلیاں کیتیاں اوہناں توں معافی منگن لئی جہڑے شبد چاہیدے اوہ کہڑیاں عمراں 'چ سرجانگے چلو اوہناں مویاں دی مٹی توں جس نوں مٹی وی نصیب نہ ہوئی اوہناں اگے بہہ کے مٹی ہوئیے تے وچھّ جائیے مٹی دے وانگ ہی چلو منئیے کہ ایہہ لیک دھرتی 'تے نہیں کھچّ ہوئی سی ساڈیاں آندراں اُتے کھچی گئی سی تے پھر اَسیں ماواں دیاں آندراں ککھاں تے سیراں نوں ولوندریا سی تے جہناں دے ساہویں ڈھڈوں جمیاں تے جمے ساڈیاں برچھیاں نے کوہے اوہناں ماواں دیاں ککھاں اگے ککھاں دیاں آندراں اگے چلو نشبد ہو کے جے کھلو سکیئے اَسیں رہبر چھوٹے کر لئے دھرم بونے کر لئے نانک سانوں پکاردے رہِ گئے فرید کبیر کرلاؤندے رہِ گئے پر سانوں پشواں تے ہتھیاراں دی جونے پیاں نوں کدوں اوہناں دا الہام سنیا تے اوہ لہو لہان ہوئیاں کنڈاں نال ویئیاں دریاواں 'چ اتر گئے پھر سبھ نیراں 'چ رتّ گھلی سی نیر لنگھے کدوں پرتدے نے دوستو پر چلو آپاں پتراں دے اس جامے وچّ ویئیاں دریاواں دے اس جامے توں اپنے گناہ معاف کروائیے چلو میریو ویرو ! اوہ پچھے رہِ گئے سُنے گھراں توں بچیاں دے رہِ گئے ڈرے کھڈونیاں توں لمکدیاں رہِ گئیاں پینگھاں توں دھیاں دیاں رہیاں اَن بُنیاں دریاں توں کھڈیاں 'تے رہے ادھورے کھیساں توں پاٹیاں فلکاریاں توں تے سروں لہہ گئیاں چنیاں توں رو رو معافی منگیئے اوہ جو بچپن والیاں گلیاں پنڈ وہڑیاں تے گھراں نوں بسّ اک وار ویکھن لئی ترسدے اس دھرت توں رخصت ہو گئے چلو اوہناں دیاں قبراں 'تے جا روئیے تے شرمندے ہندے آکھیئے کہ ایہناں سرحداں نوں اجے تکّ بسّ ساڈیاں چلیاں گولیاں جنگ والے جہاز تے جاں پرندے ہی النگھ سکدے نیں چلو لبھیئے بھراوو ! اوہ پشو ساڈے اندر کتھے سُتے ہوئے نیں جو جاگدے نے تاں اسیں یُدھ کردے ہزاراں یُدھ کیتے ایہہ جاگدے اسیں دنگئی بندے تے سیاں واری دنگے کیتے کنی وار ایہہ دھرت ونڈی کنی وار رتّ نال رنگی انجھ کون نے ایہہ جو ساڈے سدھے سادے بندیاں 'چوں پشو جگا لیندے اسیں خونخار چوپایاں 'چ وٹ جاندے آدم بو آدم بو کردے ساڈے چہریاں دی مسکراہٹ ساڈے منہ 'تے لگیا لہو بن جاندی مالا تے رباب دی تھاں سانوں تے نانک اتے مردانے ہتھ لہو لبڑیاں چھویاں دسدیاں اسیں کھلے کھلوتے ہلک جاندے تے چلو اوہناں نوں وی سجدہ کریئے جو اس جنگل بن گئے خطے وچّ وی منکھ ہی بنے رہے تے سمبھالدے پھرے گورواں، پیراں ،رہبراں دی سوچ نوں اوہناں تاں ہر یگ وچّ منکھ بنے رہنا تے اوہناں دی مٹی کدے ساڈے وانگ شرمندہ نہ ہونا کنی عمر بچی ہوئی اے ساڈی تے پھر اسیں کہڑے یگ 'چ معاف کیتے جاوانگے چلو روئیے یارو جارو جار روئیے تے اپنے داغ دھوئیے ایہہ لہو دے لگے داغ بسّ ہنجھوآں نال ہی دھو ہندے ہنجھوآں نال ہی دھو ہندے ۔ -----------*--- امرجیت سنگھ امنیت +918872266066
Koe Chunni lal ji ja Charan singh ji, Mota ram ji, gobind ram ji da ghr si ji haweli si charn singh ji artist sn uhna duniya de naqshey hth naal bnaye sn mere dada ji sn uho naale Haqim v sn jdo uho gaye sn te aa k dsseya si k uho haweli hun Kisey Hawldaar sahb kol si koe 70 de gl h ji pls lbh k dsso ji 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏❤❤❤❤❤❤
ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਮਾਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਕੈਪਟਨ ਭਾਗ ਸਿੰਘ ਜੀ ਸਾਡੇ ਫੁੱਫੜ ਜੀ ਸਨ। ਕਰਨਲ ਸਃ ਹਰਬੰਸ ਸਿੰਘ ਸਾਡੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਭਾ ਜੀ ਸਨ। ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਚ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਬੀਜ ਬੀਜਣ ਵਾਲੇ ਕੈਪਟਨ ਭਾਗ ਸਿੰਘ ਜੀ ਵੜੈਚ ਹੀ ਸਨ।
ਲੱਧੇ ਵਾਲਾ ਵੜੈਚ ਦੇ ਦੋਹਤਰੇ ਸਃ ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸਰਨਾ ਜੀ ਨੇ ਕਹਾਣੀ ਲੱਧੇ ਵਾਲਾ ਵੜੈਚ ਲਿਖੀ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਪੁੱਤਰ ਨਵਤੇਜ ਸਿੰਘ ਸਰਨਾ ਉੱਘੇ ਲਿਖਾਰੀ ਤਾਂ ਹਨ ਹੀ, ਅਮਰੀਕਾ ਚ ਭਾਰਤ ਦੇ ਰਾਜਦੂਤ ਰਹੇ ਹਨ।
ਰਾਣਾ ਜੀ ਨੇ ਸੋਹਣੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ ਹੈ।
what a great and impressive knowledge of guest Rana Abdul Wasi۔
this video is very much interesting۔
Rana sahib bohat zabardast۔zindabad۔
Rana Tahir bhai zIndabad
ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਇੰਜਨੀਰਿੰਗ ਕਾਲਜ ਲੁਧਿਆਣਾ ਤੋਂ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਮਲਵਿੰਦਰ ਜੀਤ ਸਿੰਘ ਵੜੈਚ ਜੀ ਸਾਨੂੰ ਕੈਲਗਰੀ ਵਿੱਚ ਮਿਲਣ ਆਏ ਤਾਂ ਉਹ ਗੁਜਰਾਂਵਾਲਾ ਤੋਂ ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਗਵਾਂਢੀ ਦੋਸਤ ਰਿਆਜ਼ ਚੌਧਰੀ ਨੂੰ ਵੀ ਮਿਲੇ। ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਜੱਫੀ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ। ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਵੜੈਚ ਅਤੇ ਚੌਧਰੀ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਪੱਗ ਵੱਟ ਭਰਾ ਹਾਂ। ਰਿਆਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਨੇ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਇੰਨੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਕੇ ਪਕੜਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਵਿਚ ਪਕੜ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਇਹ ਹਨ ਵਿਰਸੇ ਦੀਆਂ ਜੱਫੀਆਂ🙏
Rana ji very nice 👍 Gondlawala Pind de waraich family bare koi jankari sanji kro
Very nice good job sir
MASHAALLAH,
Zabardast
Zabardast Rana Sb.....
Vah ji Patialy walio tusi bhut yadasat valy ho
Excellent Interview
Bhot wadia
Rana Abdul Wasi of Fatehpur Rajputan a great personality.
Warraich the great
Vary.good.gal.bat.sir.g
Muraliwala.💚💖💚.Gujranwala
Rana sahib is history of Ladhewala Waraich.
Great bhag singh,harbans singh and gurbhajan gill ji
Thanks 🙏 Veer Jee
معافی نامہ 1947
پنجے دریاواں دے جائیو ! میرے بھراوو !!
حاکماں نے سانوں ایہہ
کہی آزادی دتی سی
کہ ساڈے اندر دے پشواں دے
رَسے کھلھ گئے
تے اسیں پشو ہو ورت گئے
کجھ نہ وگڑیا حاکماں دا
اَسیں اپنے ڈھڈّ آپے ہی پاڑ لئے
ہر چھوٹی وڈی آندر اسیں کھچّ کھچّ کے
دھرت 'تے کھلھار سٹی
چلو آپاں گل لگّ روئیے
موئے پِتراں دے کلیجے
کجھ تاں ٹھنڈ پوے
چلو دھر اندروں روئیے
لگے تے لائے زخماں 'چوں روئیے
پِترساڈے خون 'چ سمائے ہوئے
ساڈے اندر ہی نے اوہناں دے زخم
اُوہناں دی لعنت
چلو زخماں 'تے ملھماں لائیے
ایہناں زخماں دا قرض اتاریئے
چلو منئیے
کہ ساڈے مَناں 'چ
جنگل جاگ پئے سن
ساڈے لہو 'چ ہزاراں پشو
دہاڑن لگّ پئے سن
تے دھیاں دھیانیاں دے سراں 'تے
رَکھ ہون والے ساڈے ہتھ
پلاں 'چ ہی نہوندراں بن گئے
تے اسیں بندے نہیں ساں رہے
اَسیں چھویاں تلواراں نیزے
بسّ ہتھیاراں 'چ بدل گئے ساں
چلو اُوہناں دھیاں بھیناں اَگے
گوڈیاں بھار ہی نہ بیٹھیئے
سگوں دھرتی 'چ ہی سما جائیے
جہناں نوں بابلاں امیاں
تے چھوٹے بھین بھراواں کولوں
اسیں برچھے بن کے ادھالیا
تے اپنے شملیاں اتے
ٹنگ لئیاں جہناں دیاں عصمتاں دیاں
پاٹیاں چُنیاں
تے اوہ کھوہاں 'چ نہیں سن ڈگیاں
اَسیں ہی پتالیں غرق گئے ساں
چلو بانہاں کھلھار کے
تے اَکھاں جھکا کے بھُباں مار روئیے
تے اوہ حاکماں دے میسنے سمجھوتیاں نال
جو گھروں بے گھر ہو گئیاں
تے کچھڑ چکّ چکّ بچیاں نوں
لمے سفراں نے بھنیاں
پتہ نہیں اوہ ساڈیاں ماواں سن
جاں بھیناں سن جاں دھیاں سن
پر اَسیں اوہ وڈھیاں نوچیاں
تے میلیاں کیتیاں
اوہناں توں معافی منگن لئی
جہڑے شبد چاہیدے
اوہ کہڑیاں عمراں 'چ سرجانگے
چلو اوہناں مویاں دی مٹی توں
جس نوں مٹی وی نصیب نہ ہوئی
اوہناں اگے بہہ کے مٹی ہوئیے
تے وچھّ جائیے مٹی دے وانگ ہی
چلو منئیے کہ ایہہ لیک
دھرتی 'تے نہیں کھچّ ہوئی سی
ساڈیاں آندراں اُتے کھچی گئی سی
تے پھر اَسیں ماواں دیاں آندراں
ککھاں تے سیراں نوں ولوندریا سی
تے جہناں دے ساہویں ڈھڈوں جمیاں تے جمے
ساڈیاں برچھیاں نے کوہے
اوہناں ماواں دیاں ککھاں اگے
ککھاں دیاں آندراں اگے
چلو نشبد ہو کے جے کھلو سکیئے
اَسیں رہبر چھوٹے کر لئے
دھرم بونے کر لئے
نانک سانوں پکاردے رہِ گئے
فرید کبیر کرلاؤندے رہِ گئے
پر سانوں پشواں تے ہتھیاراں دی
جونے پیاں نوں
کدوں اوہناں دا الہام سنیا
تے اوہ لہو لہان ہوئیاں کنڈاں نال
ویئیاں دریاواں 'چ اتر گئے
پھر سبھ نیراں 'چ رتّ گھلی سی
نیر لنگھے کدوں پرتدے نے دوستو
پر چلو آپاں پتراں دے اس جامے وچّ
ویئیاں دریاواں دے اس جامے توں
اپنے گناہ معاف کروائیے
چلو میریو ویرو !
اوہ پچھے رہِ گئے سُنے گھراں توں
بچیاں دے رہِ گئے ڈرے کھڈونیاں توں
لمکدیاں رہِ گئیاں پینگھاں توں
دھیاں دیاں رہیاں اَن بُنیاں دریاں توں
کھڈیاں 'تے رہے ادھورے کھیساں توں
پاٹیاں فلکاریاں توں
تے سروں لہہ گئیاں چنیاں توں
رو رو معافی منگیئے
اوہ جو بچپن والیاں گلیاں
پنڈ وہڑیاں تے گھراں نوں
بسّ اک وار ویکھن لئی ترسدے
اس دھرت توں رخصت ہو گئے
چلو اوہناں دیاں قبراں 'تے جا روئیے
تے شرمندے ہندے آکھیئے
کہ ایہناں سرحداں نوں اجے تکّ
بسّ ساڈیاں چلیاں گولیاں
جنگ والے جہاز تے جاں پرندے ہی
النگھ سکدے نیں
چلو لبھیئے بھراوو !
اوہ پشو ساڈے اندر کتھے سُتے ہوئے نیں
جو جاگدے نے تاں اسیں یُدھ کردے
ہزاراں یُدھ کیتے
ایہہ جاگدے اسیں دنگئی بندے
تے سیاں واری دنگے کیتے
کنی وار ایہہ دھرت ونڈی
کنی وار رتّ نال رنگی
انجھ کون نے ایہہ
جو ساڈے سدھے سادے بندیاں 'چوں
پشو جگا لیندے
اسیں خونخار چوپایاں 'چ وٹ جاندے
آدم بو آدم بو کردے
ساڈے چہریاں دی مسکراہٹ
ساڈے منہ 'تے لگیا لہو بن جاندی
مالا تے رباب دی تھاں
سانوں تے نانک اتے مردانے ہتھ
لہو لبڑیاں چھویاں دسدیاں
اسیں کھلے کھلوتے ہلک جاندے
تے چلو اوہناں نوں وی سجدہ کریئے
جو اس جنگل بن گئے خطے وچّ وی
منکھ ہی بنے رہے
تے سمبھالدے پھرے
گورواں، پیراں ،رہبراں دی سوچ نوں
اوہناں تاں ہر یگ وچّ
منکھ بنے رہنا
تے اوہناں دی مٹی کدے
ساڈے وانگ شرمندہ نہ ہونا
کنی عمر بچی ہوئی اے ساڈی
تے پھر اسیں کہڑے یگ 'چ
معاف کیتے جاوانگے
چلو روئیے یارو
جارو جار روئیے
تے اپنے داغ دھوئیے
ایہہ لہو دے لگے داغ
بسّ ہنجھوآں نال ہی دھو ہندے
ہنجھوآں نال ہی دھو ہندے ۔
-----------*---
امرجیت سنگھ امنیت
+918872266066
Thanks 🙏🙏🙏🙏🙏
Koe Chunni lal ji ja Charan singh ji, Mota ram ji, gobind ram ji da ghr si ji haweli si charn singh ji artist sn uhna duniya de naqshey hth naal bnaye sn mere dada ji sn uho naale Haqim v sn jdo uho gaye sn te aa k dsseya si k uho haweli hun Kisey Hawldaar sahb kol si koe 70 de gl h ji pls lbh k dsso ji 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏❤❤❤❤❤❤
Es pind to diwan kuldeep jo khatri family vicho c 1947 to baad karnal dist village rambha vich aa ke vasse c
SIR,Tell us about the fate of that SUKH GIRL.This real story is incomplete without this.
I’m Satpal Singh Jaldar jwand singh my grandfather ❤Rana Thor Convert No
J koi kot Amar Singh pind, dogranwala waraich wich ja k numberdar gulab singh de Ghar te khooh , paili wakhaei. Hun asi v Patiala city cha rehde aa
Contact admin
00923006467754