"Έλα να πιούμε σ'αυτούς που μας την κάνανε, μα και μας κάνανε πιο δυνατούς ". Με μια ευχή να γίνουμε πιο ανθεκτικοί, ποτέ όμως σκληροί γιατί τότε θα μεγαλώσει η ασχήμια, τότε θα ακολουθήσει το οφθαλμός αντί οφθαλμού...
Στίχοι: Ελεύθερο Πνεύμα: Βολτάρω στα τσιμέντα μετά την βροχή και κόβω βόλτες, κλείσε, μην τα λέμε απ’ τις οθόνες, στην πλάτη μας είκοσι κάτι καλοκαίρια και χειμώνες, η πόλη μου Αθήνα γεννάει εικόνες. (x2) Αβέρτος: Συχνά πυκνά σηκώνομαι από το κρεβάτι μου στραβά, μα όσο πιο πολλά τα νεύρα τόσο πιο φωτιά τα γραπτά. Προσπαθώ μέσω των συζητήσεων που κάνω με φίλους ψυχικά να δυναμώσω, πάρε-δώσε έχω μόνο με σκύλους. Άκου, έχω αρχίσει πια να σέβομαι την πάρτη μου, παλιά όμως με πατούσα κι είχα μαχαιριές στην πλάτη μου, μα τώρα από λαμόγια πια δεν χαμπαριάζω, τρών’ ξεφτίλα είτε face to face είτε στα beat που βιάζω. Τον πήχη ανεβάζω και τον πάω ψηλά εξαπλώνοντας βρωμιά στην πόλη όπου κανείς δεν γελά. «Πώς τα περνάς; Τι χαμπάρια; Πώς είσαι; Όλα καλά;» Όλο τα ίδια και τα ίδια, η λούπα δεν σταματά. Όταν σκάνε τα χαράματα στο σπίτι downιλες στρώνουμε κόκκινο χαλί για να περπατήσουνε πάνω οι νίλες. Κι όλα αυτά γιατί βοηθήσαμε από την ψυχή μας φίλους και φίλες και αδερφούς εξ αίματος που αποδειχθήκανε ξεφτίλες. Μπήκες, μια νύχτα που ήμουν φέσι είπα στον εαυτό μου να μην δίνομαι και να τονώσω τον εγωισμό μου. Στην καυτή άσφαλτο του δρόμου περπατώ με την τρέλα αγκαζέ ελπίζοντας πως θα’μαι λίγο πιο κομπλέ του χρόνου. Γάμησέ τα, με γερά πνευμόνια και στιχοφαλτσέτα φτύνω την ψυχή μου ατόφια στο booth και τρώνε πακέτα αβέρτα. Κάποιοι θα ’θέλαν να μην βγάζω φωνή και να σκάσω. Πες τους πως κρύβω στο μανίκι μου έναν άσσο, μα αν τον βγάλω, δεν παίζει να χάσω, άσ’ το. Έχω εθιστεί σε αυτό, όπως κεντάρω στάνταρ στο άσπρο. Αν δεν υπήρχες εσύ ίσως και να ’μουνα μες στο τρελάδικο ή καθοδόν για τούφα μέσα σε κάποιο κωλάδικο. Πιάσ’το ποτήρι κι έλα να πιούμε σ’ αυτούς που μας την κάνανε, μα και μας κάνανε πιο δυνατούς. Ελεύθερο Πνεύμα: Βολτάρω στα τσιμέντα μετά την βροχή και κόβω βόλτες, κλείσε, μην τα λέμε απ’ τις οθόνες, στην πλάτη μας είκοσι κάτι καλοκαίρια και χειμώνες, η πόλη μου Αθήνα γεννάει εικόνες. (x2) Ελεύθερο Πνεύμα: Από το μπάπα στο μπούπα (?) και από τα πάνω στα κάτω, δεν παίζουν τύποι σαν τα μούτρα μου εκεί που πας το Σαββάτο. Από τα δέκα στην πρίζα να βάφουνε κι εγώ τσίλιες. Αν δεν κουμπώσεις μαγνήτη στον Μοντάνα ακούγονται οι μπίλιες. Απ΄ τον Τόρο ως τον Δρόσο κι απ’ τον Σώτο ως τον Γιωργάρα, από τις γειτονιές των λογοτιμητών στα πρώτα γάρα. Από ΓΑΔΑ Κορυδαλλό, γαμώ τον σωφρονισμό, όσοι βγήκαν μου ’πανε στα αρχίδια μου να ξαναμπώ. Για τα αλάνια που ξεμπλέξανε απ’την πρέζα σεβασμό, για όσους μπλέξαν αν υπάρχει να’χουν δίπλα τους θεό. Από Σαλόνικα Αθήνα ο σκύλος γυρνάει το βράδυ, μας νιώθεις αν ο κώλος σου είναι μαθημένος στο παγκάκι. Για τα αλάνια που σφίγγουν σαγόνια να ματώσει η μάπα τους, για τα λεβεντόπαιδα να’ναι περήφανη η μάνα τους. Από το κέντημα καρφί στο Μιχαλιό για πάτημα, τις εμμονές που τυραννάν' το κεφάλι μου ανάθεμα, αν δεν τις είχα δεν θα ’γραφα, αδερφέ, δεν είναι ψέμα, οι καλύτεροι ραπάδες έχουν στο κεφάλι θέμα. Εγγυημένα Πνεύμα, αυτά από μένα, τέρμα. Ελεύθερο Πνεύμα: Βολτάρω στα τσιμέντα μετά την βροχή και κόβω βόλτες, κλείσε, μην τα λέμε απ’ τις οθόνες, στην πλάτη μας είκοσι κάτι καλοκαίρια και χειμώνες, η πόλη μου Αθήνα γεννάει εικόνες. (x4)
@@aggelosxron α, ευχαριστώ πολύ! Θα το διορθώσω, δεν ήμουν σίγουρος για τα συγκεκριμένα σημεία :) Μήπως στα υπόλοιπα σημεία που έχω γράψει ερωτηματικό ξέρεις/ξέρετε τους στίχους;
![Lp. Сердце Вселенной #60 РОЖДЕНИЕ ЛОЛОЛОШКИ [Финал] • Майнкрафт](http://i.ytimg.com/vi/YoR0pAV9FVQ/mqdefault.jpg)
Κλείσε μην τα λέμε απ' τις οθόνες,στην πλάτη μας είκοσι κάτι καλοκαίρια και χειμώνες, η πόλη μου ΑΘΗΝΑ γεννάει εικόνες...🔥🔥🔥
K oi poutanes agapes arsenikes thilikes oles pornes mlk vara mono korness XAXAXAXA TO KPOULO KOMLALA
No 👌😉
Oi kaliteroi rapades exoun sto kefali thema 🔥🔥🔥
Το ακουω απτην μερα που βγηκε συνέχεια και εχω να πω οτι ειναι απ'τα πιο γαματα τρακς που έχω ακούσει, κάνατε το 2023 καλυτερο αδέρφια, νιώσαμε.
Twra trwn.....xeftila
Gamhseta
Pes tous oti kruvw enan Asso
Gia ta alania pou xeblexan Sevasmo
Οοοπα ρε🔥
"Έλα να πιούμε σ'αυτούς που μας την κάνανε, μα και μας κάνανε πιο δυνατούς ". Με μια ευχή να γίνουμε πιο ανθεκτικοί, ποτέ όμως σκληροί γιατί τότε θα μεγαλώσει η ασχήμια, τότε θα ακολουθήσει το οφθαλμός αντί οφθαλμού...
κλείσε μην τα λέμε από τις οθόνες 🔥🔥🔥🔥🔥
Αν δε τις είχα δε θα γραφα αδερφέ δεν είναι ψέμα.
Οι καλύτεροι ραπαδες έχουν στο κεφάλι θέμα...
✊
Ntou! ntou!
Υπέροχο 😍💜
Aβερταραααα παντα!
Απ' τα καλύτερα ραπς που γράφτηκαν εδώ κ καιρό 🔥🔥
Απίστευτη δουλειά και λίγα λέω μπράβο και πάντα τέτοια 💓💘🔥
Προβλημα....
Booooommmm
💣💣💣💣💣💣💣💣💣
Ανατριχιασα, να στε καλα ρε λεβέντες.
φοβερός ο αβέρτος μπράβο μεγάλε !!!!
R.I.P Mako Good Heaven Will Propser Over your Soul Have Fun With The Angels ❤🙏
Βγάλτε κι άλλα τέτοια
❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥
Μπραβω ρε μάγκες🙏🙏
Το collab που δεν περιμενε κανείς !! Καλοταξιδο🔥
😢❤❤❤❤❤
επιτέλους.
Πολύ ωραίος ο αβερτος
ΛΑΜΔΑΑΑΑΑΑ ΤΑΑΑΑΑΦ
Στίχοι:
Ελεύθερο Πνεύμα:
Βολτάρω στα τσιμέντα μετά την βροχή και κόβω βόλτες, κλείσε, μην τα λέμε απ’ τις οθόνες, στην πλάτη μας είκοσι κάτι καλοκαίρια και χειμώνες, η πόλη μου Αθήνα γεννάει εικόνες. (x2)
Αβέρτος:
Συχνά πυκνά σηκώνομαι από το κρεβάτι μου στραβά, μα όσο πιο πολλά τα νεύρα τόσο πιο φωτιά τα γραπτά. Προσπαθώ μέσω των συζητήσεων που κάνω με φίλους ψυχικά να δυναμώσω, πάρε-δώσε έχω μόνο με σκύλους. Άκου, έχω αρχίσει πια να σέβομαι την πάρτη μου, παλιά όμως με πατούσα κι είχα μαχαιριές στην πλάτη μου, μα τώρα από λαμόγια πια δεν χαμπαριάζω, τρών’ ξεφτίλα είτε face to face είτε στα beat που βιάζω. Τον πήχη ανεβάζω και τον πάω ψηλά εξαπλώνοντας βρωμιά στην πόλη όπου κανείς δεν γελά. «Πώς τα περνάς; Τι χαμπάρια; Πώς είσαι; Όλα καλά;» Όλο τα ίδια και τα ίδια, η λούπα δεν σταματά. Όταν σκάνε τα χαράματα στο σπίτι downιλες στρώνουμε κόκκινο χαλί για να περπατήσουνε πάνω οι νίλες. Κι όλα αυτά γιατί βοηθήσαμε από την ψυχή μας φίλους και φίλες και αδερφούς εξ αίματος που αποδειχθήκανε ξεφτίλες. Μπήκες, μια νύχτα που ήμουν φέσι είπα στον εαυτό μου να μην δίνομαι και να τονώσω τον εγωισμό μου. Στην καυτή άσφαλτο του δρόμου περπατώ με την τρέλα αγκαζέ ελπίζοντας πως θα’μαι λίγο πιο κομπλέ του χρόνου. Γάμησέ τα, με γερά πνευμόνια και στιχοφαλτσέτα φτύνω την ψυχή μου ατόφια στο booth και τρώνε πακέτα αβέρτα. Κάποιοι θα ’θέλαν να μην βγάζω φωνή και να σκάσω. Πες τους πως κρύβω στο μανίκι μου έναν άσσο, μα αν τον βγάλω, δεν παίζει να χάσω, άσ’ το. Έχω εθιστεί σε αυτό, όπως κεντάρω στάνταρ στο άσπρο. Αν δεν υπήρχες εσύ ίσως και να ’μουνα μες στο τρελάδικο ή καθοδόν για τούφα μέσα σε κάποιο κωλάδικο. Πιάσ’το ποτήρι κι έλα να πιούμε σ’ αυτούς που μας την κάνανε, μα και μας κάνανε πιο δυνατούς.
Ελεύθερο Πνεύμα:
Βολτάρω στα τσιμέντα μετά την βροχή και κόβω βόλτες, κλείσε, μην τα λέμε απ’ τις οθόνες, στην πλάτη μας είκοσι κάτι καλοκαίρια και χειμώνες, η πόλη μου Αθήνα γεννάει εικόνες. (x2)
Ελεύθερο Πνεύμα:
Από το μπάπα στο μπούπα (?) και από τα πάνω στα κάτω, δεν παίζουν τύποι σαν τα μούτρα μου εκεί που πας το Σαββάτο. Από τα δέκα στην πρίζα να βάφουνε κι εγώ τσίλιες. Αν δεν κουμπώσεις μαγνήτη στον Μοντάνα ακούγονται οι μπίλιες. Απ΄ τον Τόρο ως τον Δρόσο κι απ’ τον Σώτο ως τον Γιωργάρα, από τις γειτονιές των λογοτιμητών στα πρώτα γάρα. Από ΓΑΔΑ Κορυδαλλό, γαμώ τον σωφρονισμό, όσοι βγήκαν μου ’πανε στα αρχίδια μου να ξαναμπώ. Για τα αλάνια που ξεμπλέξανε απ’την πρέζα σεβασμό, για όσους μπλέξαν αν υπάρχει να’χουν δίπλα τους θεό. Από Σαλόνικα Αθήνα ο σκύλος γυρνάει το βράδυ, μας νιώθεις αν ο κώλος σου είναι μαθημένος στο παγκάκι. Για τα αλάνια που σφίγγουν σαγόνια να ματώσει η μάπα τους, για τα λεβεντόπαιδα να’ναι περήφανη η μάνα τους. Από το κέντημα καρφί στο Μιχαλιό για πάτημα, τις εμμονές που τυραννάν' το κεφάλι μου ανάθεμα, αν δεν τις είχα δεν θα ’γραφα, αδερφέ, δεν είναι ψέμα, οι καλύτεροι ραπάδες έχουν στο κεφάλι θέμα. Εγγυημένα Πνεύμα, αυτά από μένα, τέρμα.
Ελεύθερο Πνεύμα:
Βολτάρω στα τσιμέντα μετά την βροχή και κόβω βόλτες, κλείσε, μην τα λέμε απ’ τις οθόνες, στην πλάτη μας είκοσι κάτι καλοκαίρια και χειμώνες, η πόλη μου Αθήνα γεννάει εικόνες. (x4)
μερικες πιθανες διορθωσεις : από τις γειτονιές των λογοτιμητών στα πρώτα γάρα . Από ΓΑΔΑ Κορυδαλλό
@@aggelosxron α, ευχαριστώ πολύ! Θα το διορθώσω, δεν ήμουν σίγουρος για τα συγκεκριμένα σημεία :)
Μήπως στα υπόλοιπα σημεία που έχω γράψει ερωτηματικό ξέρεις/ξέρετε τους στίχους;
@@dinjampnick θα τα ξανακοιταξω μια ακομη αλλα δεν νομιζω συγνωμη..
@@dinjampnick βρηκα ενα αλλο .. τις εμμονές που τυραννάν το κεφάλι μου ανάθεμα
@@aggelosxron α, ευχαριστώ, θα το διορθώσω
Επιτελους γιουτιουμπ
Πολύ καλό μπράβο τρελέ
Το περιμέναμε καιρό...
💜💜
💗💗💗
Για Θανάση πήγαινα για αβερτο γύρισα
Πάρε δώσε έχω μόνο με σκύλους!!
🔥🔥🔥🔥
Βολτάρω στα τσιμέντα μετά την βροχή και κόβω βόλτες, κλείσε μην τα λέμε από τις οθόνες!!
Κλεισε μη τα λεμε απ' τις οθονες..🙏🏼
🔥🔥🔥
😍😍😍😍😍😍
ΟΟΟΟΟΠΑ
ευχαριστώ το άρρωστο πνεύμα που μου έμαθε πως να μην ακούγεται η μπίλια το σπρεϊ
🔥🔥♥️
Επιτέλους κάτι απτά παλιά
❤️👊
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΨΥΧΙΚΑ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΩ,ΠΑΡΕ ΔΩΣΕ ΕΧΩ ΜΟΝΟ ΜΕ ΣΚΥΛΟΥΣ.
Lyrics παίδες? ❤️❤️
πριν το 2025. εδώ!
Δεν παίζουν τύποι σαν τα μούτρα μου εκεί που πας το Σαββάτο...😬
👊👊👊
Mpravo re alania gamato komati 💪👊
Δεν έχει τύπους σαν τα μούτρα μου εκεί που πας το Σαββάτο...
Περπατώ με τη τρέλα αγκαζε ελπίζοντας πως θα μαι πιο κομπλέ του χρόνου..
Και καθε χρονο ποιο κοντα στα κελια του νομου..αγγαζε με τις χειροπεδες καποιου αστυνομου😢
Αδέρφια μου ♥️🔥♥️
ki loupa DE STAMATA
💣💣🤌
Βοηθεια μαγκες δε τη ζηταω την αναζητςω
Απτα καλύτερα πραγματικα
που θα παει ρε Θαναση μια μερα θα σκασουμε κομματι μαζι
πολυ καμη φωνη και ντελιβερι. εποχη 2000.
🔥🔥❤️❤️❤️