Zorgeloos (1e couplet) Aanvankelijk is de man in het bezit van een schilderij waar hij zorgeloos van kan genieten. Omdat hij nog geen speciale waarde hecht aan het schilderij deelt hij ook in zijn geluk. De man is vrij van zorgen en leeft daardoor in de overtuiging dat hij volmaakt gelukkig is. Maar ondanks de tevredenheid over zijn bestaan leeft de man niet in echte vrijheid. Doordat hij al zijn geluk onttrekt aan het schilderij is hij er onbewust ook aan gebonden. Als we het schilderij zien als een metafoor voor het leven is hij dus gebonden aan het leven. Daarbij leeft hij, zoals de meeste mensen, in de illusie dat het leven iets is wat je 'bezit'. Lijden (2e couplet) Dan komt er iemand langs die hem ervan overtuigd dat dit schilderij veel waarde heeft. Deze persoon kun je zien als een metafoor voor onze gedachten en ons 'denken'. Dat stemmetje in ons hoofd dat ons voortdurend dingen probeert wijs te maken. Zodra we dit stemmetje voor de waarheid beginnen aan te nemen ontstaat er verzwaring van ons leven. Net zoals de man gaan we geloven dat we dit 'kostbare' bezit ooit kwijt kunnen raken. Hierdoor ontstaat er lijden in de vorm van angsten, zorgen en onzekerheden. We denken ons bezit te moeten beschermen en zijn daardoor niet meer in staat om zorgeloos te kunnen genieten van het leven. Zoals de meeste mensen is de man een gevangene van zijn eigen gedachten geworden. Vrij (3e couplet) Met het verstrijken van de tijd raakt hij het zat om nog langer een gevangene van zijn gedachten te zijn. Hij heeft genoeg van zijn lijden en wil zich volledig bevrijden van al zijn zorgen en angsten. Er is in hem een onweerstaanbaar verlangen ontwaakt om weer zorgeloos te kunnen leven. Nog eenmaal probeert hij op de oude manier zijn geluk te vinden maar hij doorziet deze keer de valkuil. Hij komt nu tot de realisatie dat als hij gelukkig en vrij wil zijn van het hele ding af moet. Op het moment dat het schilderij in de vlammen verdwijnt vindt de man dan ook zijn geluk en vrijheid. Een vrijheid die er altijd al was maar die hij niet ervaarde omdat zijn ogen gericht waren op het schilderij. En nu hij zonder vertroebeling van gedachten, overtuigingen en concepten de wereld ervaart ziet hij alles zo helder als glas. Voor het eerst in zijn leven ervaart de man het tijdloze geluk en is zich volledig bewust van het grotere geheel. De man is niet langer gebonden aan het leven maar is een uiting van het leven zelf geworden en dus 'vrij'. Dit is mijn interpretatie van de tekst van dit wonderschone liedje. De boodschap: echt geluk en vrijheid ontstaat op het moment dat je al je ideeën en overtuigingen over het leven verwerpt. Of in dit geval dus ‘verbrand’.
mooiste nederlandstalige liedje ooit.
Geniaal, krijg er gewoon tranen in mn ogen van
Graag gedaan
Zorgeloos (1e couplet)
Aanvankelijk is de man in het bezit van een schilderij waar hij zorgeloos van kan genieten. Omdat hij nog geen speciale waarde hecht aan het schilderij deelt hij ook in zijn geluk. De man is vrij van zorgen en leeft daardoor in de overtuiging dat hij volmaakt gelukkig is. Maar ondanks de tevredenheid over zijn bestaan leeft de man niet in echte vrijheid. Doordat hij al zijn geluk onttrekt aan het schilderij is hij er onbewust ook aan gebonden. Als we het schilderij zien als een metafoor voor het leven is hij dus gebonden aan het leven. Daarbij leeft hij, zoals de meeste mensen, in de illusie dat het leven iets is wat je 'bezit'.
Lijden (2e couplet)
Dan komt er iemand langs die hem ervan overtuigd dat dit schilderij veel waarde heeft. Deze persoon kun je zien als een metafoor voor onze gedachten en ons 'denken'. Dat stemmetje in ons hoofd dat ons voortdurend dingen probeert wijs te maken. Zodra we dit stemmetje voor de waarheid beginnen aan te nemen ontstaat er verzwaring van ons leven. Net zoals de man gaan we geloven dat we dit 'kostbare' bezit ooit kwijt kunnen raken. Hierdoor ontstaat er lijden in de vorm van angsten, zorgen en onzekerheden. We denken ons bezit te moeten beschermen en zijn daardoor niet meer in staat om zorgeloos te kunnen genieten van het leven. Zoals de meeste mensen is de man een gevangene van zijn eigen gedachten geworden.
Vrij (3e couplet)
Met het verstrijken van de tijd raakt hij het zat om nog langer een gevangene van zijn gedachten te zijn. Hij heeft genoeg van zijn lijden en wil zich volledig bevrijden van al zijn zorgen en angsten. Er is in hem een onweerstaanbaar verlangen ontwaakt om weer zorgeloos te kunnen leven. Nog eenmaal probeert hij op de oude manier zijn geluk te vinden maar hij doorziet deze keer de valkuil. Hij komt nu tot de realisatie dat als hij gelukkig en vrij wil zijn van het hele ding af moet. Op het moment dat het schilderij in de vlammen verdwijnt vindt de man dan ook zijn geluk en vrijheid. Een vrijheid die er altijd al was maar die hij niet ervaarde omdat zijn ogen gericht waren op het schilderij. En nu hij zonder vertroebeling van gedachten, overtuigingen en concepten de wereld ervaart ziet hij alles zo helder als glas. Voor het eerst in zijn leven ervaart de man het tijdloze geluk en is zich volledig bewust van het grotere geheel. De man is niet langer gebonden aan het leven maar is een uiting van het leven zelf geworden en dus 'vrij'.
Dit is mijn interpretatie van de tekst van dit wonderschone liedje. De boodschap: echt geluk en vrijheid ontstaat op het moment dat je al je ideeën en overtuigingen over het leven verwerpt. Of in dit geval dus ‘verbrand’.
Ik ook
graag gedaan, tis zo mooi