Byłem na śluzie Leśniewo Górne i do obejrzenia Twojego filmu nie potrafiłem sobie wyobrazić, jak po ukończeniu miała pracować, przecież od strony kanału zamyka ją co najmniej 8 metrowa betonowa ściana. Ale dzięki fenomenalnym ujęciom na pozostałych śluzach w końcu poukładałem sobie mentalnie te klocki:). Nie dziw się, jestem z Pogórza Sudeckiego, a u nas takie budowle nie występują:). Szanuję, że chcesz zachować od bohomazów i śmieci te obiekty. Kto będzie naprawdę zainteresowany to odnajdzie i obejrzy, zostawiając ślady stóp a zabierając zdjęcia i wspomnienia.
Fajnie jest przeczytać komentarz, z którego wynika, że film, który nagrałem rzucił trochę światła na aspekty, które cię interesowały. Miałem bardzo dużą satysfakcję z tego, że mogłem dotknąć historii z trochę innej perspektywy i wpłynąć do śluz. Niby śluzowałem się na różnych śluzach małych i dużych, ale tu odczucia były zupełnie inne. Bezczeszczenie pseudo malunkami wszelakich obiektów tego typu powinno byś surowo karane i egzekwowane. Oglądałem ostatnio film o piramidach w Egipcie i otaczających je budowlach. Tam też można znaleźć na wyrytych hieroglifach współczesne bazgroły wyryte przez naszą obecną cywilizację. Nie wiem, co trzeba mieć pod kopułą, żeby dopuszczać się tego typu zachowań. Życie na naszej planecie według różnych źródeł można datować na miliony lat, jeśli nie na miliard. My jesteśmy tu zaledwie od paru tysięcy lat, a w tym czasie zdążyliśmy zasrać prawie całą planetę. Dziękuję :-) Pozdrawiam.
Bardzo cenię sobie taki sposób narracji. Stara dobra szkoła dokumentalna. Długie ujęcia, nie rzadko statyczne, pozwalają lepiej wczuć się w atmosferę tych miejsc. Do tego trafnie dobrana oprawa muzyczna, to już prawdziwa sztuka. Cisza, lub odgłosy z tła, to smakowita uczta. Na każdym kroku czuć historię i nostalgię do minionych dziejów. Nie nasza wprawdzie to przeszłość, ale czy to ma jakiekolwiek znaczenie? Świetnie ukazany mroczny obraz przemijania. Szkoda, że ten sposób ukazywania okruchów przemijającej rzeczywistości nie znajduje już dziś wielu odbiorców. Czasy też takie, że albo własność prywatna lub wszystko ogrodzone, zamknięte na klucz, a pamiętamy przecież kościoły kiedyś za dnia otwarte. Dla mnie ten film to mroczna wizja niepewnej przyszłości. A poza tym to doskonałe miejsca do odwiedzin. Dzięki.
Cześć Darek, Dziękuję za komentarz, jak i skrupulatne zgłębienie tego, co na klatce filmowej, a także poza nią. Po tym, co czytam w komentarzach i wiadomościach prywatnych, zapewne w jakimś stopniu udało mi się oddać klimat tych miejsc. Podczas tego wypadu chciałem otrzeć się o historię i poczuć zew przeszłości. Biorąc pod uwagę, że byłem solo, nie było to trudne do osiągnięcia. Gdzieś tam w pewnym momencie obudził się we mnie mały chłopiec marzący zawsze o starych ruinach bunkrach i przygodzie. Fakt ty czy ja nie mamy zbyt wielu odbiorców. Dla mnie najważniejsze jest, że w tym, co prezentujemy jako jedni z nielicznych pozostaliśmy sobą. Nie poddaliśmy się trędowi łapek, subów i całej tej otoczki. Dzielimy się swoją pasją od i tyle. Pamiętam jak za dzieciaka ojciec, brał mnie na Wigry, sadzał na bagażniku i jeździliśmy po lasach, a przy okazji zaglądaliśmy do wnętrz napotkanych kościołów. Tak jak piszesz, wszystkie były otwarte. Czy to był środek tygodnia, czy weekend, zawsze można było do nich wejść. Czasami podszedł do nas jakiś ksiądz zagadał, a ja dostałem mały papierowy obrazek świętego. Cieszyłem się niezmiernie, bo to były czasy, kiedy umieliśmy się cieszyć z rzeczy małych. Teraz po wielu latach światopogląd mi się zmienił, ale dalej lubię odwiedzać stare sakralne budowle. Chwytając za klamkę drzwi kościelnych, zastanawiałem się co zastanę w środku. Czy będzie to mrok, a może zapach zmurszałego drewno. Czy przez chwilę poczuję przenikliwe zimno i ciszę. A może tak jak to bywa ostatnio, odbiję się od klamki. Miejsce, miejsca zdecydowanie polecam. Na pewno na twojej liście obiektów do spenetrowania to pozycja obowiązkowa. Chętnie bym zobaczył jak to wygląda z twojej perspektywy choć wiem, że ty głównie skupiasz się na połykaniu kolejnych wodnych kilometrów. Ja na pewno kiedyś ruszę twoim śladem po rzece Bóbr. Dziękuję. Pozdrawiam.
Tadeusz... R E W E L A C J A, pozwolę sobie na stwierdzenie, że to najlepszy odcinek ze wszystkich ( moim skromnym zdaniem ). Oglądałem jak film dokumentalny z rewelacyjnym montażem. Super spędzony czas, wielkie dzięki.
Dzięki Artur. Patrząc pod dość emocjonalnych wpisach pod filmem zapewne, masz rację. Na pewno otoczka obiektów ich tajemniczość ułatwiła delikatnie zadanie. Choć oczywiście mam dużą satysfakcję, czytając komentarze, iż starczyło mi umiejętności na spójny montaż, biorąc pod uwagę, że do dyspozycji mam tylko kamerę sportową, laptopa "14" który ledwo dyszy podczas renderingu a w swoich filmach nic nie poprawiam, jeśli chodzi o paletę barw kolorów. Oczywiście przy odpowiednim sprzęcie w tym miejscu można by było zrobić film naprawdę wybitny. Dron z opcją śledzenia obiektu dodałby ujęciom dodatkowego smaczku. Z drugiej strony to kolejne kilogramy do noszenia (banki energii, zapasowe baterie itp.). I zajawka związana z wodą średnio sprzyja bezpieczeństwu takiego sprzętu. Piszę z doświadczenia, czyli utopionej kamery i zalanego aparatu :-) Do tego dochodzi czynnik bezcenny, czas. W każdym razie ciężko będzie się, choć częściowo zbliżyć poziomem do tego filmu w kolejnych produkcjach. Właśnie napocząłem rzekę Wel podczas jednodniowego wypadu. Przepłynąłem 20 km, a resztę (76km) rzeki dokończę przy okazji. Rzeka w obecnej szacie mocno monotonna. Aż nie do uwierzenia jest, że dwa tygodnie temu wstecz płynąc kanał, czułem się trochę jak na Amazonce. Ptaki darły się wniebogłosy. Tutaj nie dość, że monotonnie to praktycznie brak odgłosów natury. Gdybym miał teraz opublikować nagrany materiał to byłby on niczym innym jak prywatną dokumentacją spływu, do przypomnienia na stare lata. Z drugiej strony, niby o tym jest ten kanał :-) Tak więc takie perełki, jak te mazurskie śluzy, czy też dogorywające pałacyki robią robotę. Jeszcze raz dzięki za aż dwa komentarze :-) pod jednym filmem. Ten wypad sprawił mi satysfakcję dwukrotnie. Raz kiedy, tam byłem i drugi raz, kiedy czytam twój komentarz i innych widzów. Pozdrawiam.
Przywróciłeś mej pamięci fakt że Śluzę Leśniewo zwiedzałem 45 lat temu. Zapamiętałem obrazy których nie potrafiłem umiejscowić na mapie. Wielkie Dzięki za poruszający film - wrażenia bezcenne. Do rychłego zobaczenia - Włodek.
Cieszy mnie to, co napisałeś Artur. Znaczy to dla mnie, że udało mi się oddać klimat wyjątkowo niepowtarzalnej miejscówki w jakimś tam stopniu. Swoją drogą mam satysfakcję, bo do tego ostatniego obiektu nie dotarł nikt z kanałów o tematyce Urbex. Dzięki. Mam nadzieję, że to będzie dobrze spędzone 26 minut. Pozdrawiam.
W zasadzie mogłem nocować wyżej. Widać na filmie jak chodzę po dość szerokim miejscu na śluzie 14:50. Miałem obawy czy przypadkiem nie będę na tyle zaoferowany rozstawianiem namiotu, że stracę czujność. A leciałoby się dość wysoko :-) To byłby jedyny taki lot w moim życiu :-)
@@pomyslynaszlakusklep3671 Dzięki Peterka. Masz rację przydałby się czasami jakiś krótki komentarz choćby z rysem historycznym. Niestety nie czuję się najlepiej w tej formule. Mam nieodparte wrażenie, że mój głos nie zahipnotyzowałby widza :-) Zostawiam to tym którzy robią to znacznie lepiej ode mnie. Ptaki rano nad kanałem oszalały. Taka pora roku. Inny wymiar czasowy. Zmieniłem po wielu latach kamerę. Ta wyłapuje znacznie mniej szumów, które często uniemożliwiają mi pokazanie sceny z naturalnymi dźwiękami. W zasadzie muzykę wstawiałem prawie tylko w tych momentach w których szum wiatru psuł daną scenę. Będzie mi teraz trochę łatwiej montować dany film, bo nie będę potrzebował aż, tyle szukać w sieci darmowej muzyki, która często jest dość nijaka. Za muzykę na licencji nie ma zamiaru płacić, bo kanał nie jest komercyjny i pozostanie prowadzony w formie hobbystycznej. Jeśli wyświetlają się jakieś reklamy to ja nie mam na to wpływu. Dziękuję za docenienie mojego amatorskiego warsztatu :-) Dla takich komentarzy warto się dzielić z innymi własnym postrzeganiem obcowania z naturą.
Przeszedlem cala dlugosc kanalu... znam kazdy obiekt... i kojarze chyba wszystkie na filmie. Nocleg na sluzie Bajory... bajecznie. Jazy walcowe na kanale sa unikalne w skali kraju, mamy tylko kilka takich obiektow z czego dwa nadal czynne. Przyznam sie, ze nie pomyslal bym iz mozna przeplynac calosc kajakiem, w lato wyglada to zdecydowanie gorzej i bardziej niedostepnie. Pozdrawiam... i podziwiam 😃
Nocleg na śluzie bezcenny, klimatyczny zwłaszcza z żurawiami w tle. Jazy walcowe miałem okazję zobaczyć pierwszy raz w życiu, zwłaszcza zatopione łańcuchy w wodzie robią wrażenie. Planowo miałem się tam pojawić wiele lat temu z kajakiem pneumatycznym. Skończyło się jednak na pływaniu wiele lat później. Jednak packraft ważący 3,5 kg a kajak pneumatyczny 17 kg to spora różnica ( takimi dysponowałem w tym przedziale wagowym) przy częściowo pieszym przemieszczaniu się. Latem pewnie kanał jest bardziej zarośnięty i zapewne bardziej zwałkowy. W korycie leżą drzewa iglaste a co za tym idzie łatwiej na takim drzewostanie przebić pneumatyka. Fajnie, że miałeś okazję przejść cały kanał, bo miejsce trzyma klimat. Pozdrawiam i dziękuję.
@@tedkajakarz1629 Jak patrze na Twoja relacje to zdecydowanie latwiej bylo przeplynac niz przejsc... Niech to diabli... zawsze mialem glupie pomysly... 🤣🤣🤣 Daaawno temu plywalem kajakami.... A Ty znow zaraziles mnie tym bakcylem juz w zeszlym roku i naszlo mnie... Nabylem dmuchanca kilka miesiecy temu... Trzymaj kciuki... 😉😁
@@qgxd To tylko tak na filmie płynnie i łatwo wygląd. Waga packrafta, wiosło, sam plecak, sprzęt do spania i biwakowanie ze trzy litry wody ( na tą chwilę nie używam filtrów) dość ciepły śpiwór ( temperatura w nocy -1 stopień) i robi się całkiem pokaźna waga. Pewnie coś z 17kg. Po płaskim waga fajna, ale w trochę trudniejszym terenie pagórkowatym to coś już tam czuć, że nosi się na plecach. Oczywiście dystans i sama waga bardzo rozsądne więc całkiem przyjemnie. Myślę, że twoje porównanie może być trafne, o ile ktoś dysponuje packraftem. Powodzenia z pneumatykiem sezon w pełni, przygoda czeka.
Byłem na śluzie Leśniewo Górne i do obejrzenia Twojego filmu nie potrafiłem sobie wyobrazić, jak po ukończeniu miała pracować, przecież od strony kanału zamyka ją co najmniej 8 metrowa betonowa ściana. Ale dzięki fenomenalnym ujęciom na pozostałych śluzach w końcu poukładałem sobie mentalnie te klocki:). Nie dziw się, jestem z Pogórza Sudeckiego, a u nas takie budowle nie występują:). Szanuję, że chcesz zachować od bohomazów i śmieci te obiekty. Kto będzie naprawdę zainteresowany to odnajdzie i obejrzy, zostawiając ślady stóp a zabierając zdjęcia i wspomnienia.
Fajnie jest przeczytać komentarz, z którego wynika, że film, który nagrałem rzucił trochę światła na aspekty, które cię interesowały.
Miałem bardzo dużą satysfakcję z tego, że mogłem dotknąć historii z trochę innej perspektywy i wpłynąć do śluz. Niby śluzowałem się na różnych śluzach małych i dużych, ale tu odczucia były zupełnie inne. Bezczeszczenie pseudo malunkami wszelakich obiektów tego typu powinno byś surowo karane i egzekwowane. Oglądałem ostatnio film o piramidach w Egipcie i otaczających je budowlach. Tam też
można znaleźć na wyrytych hieroglifach współczesne bazgroły wyryte przez naszą obecną cywilizację. Nie wiem, co trzeba mieć pod kopułą, żeby dopuszczać się tego typu zachowań. Życie na naszej planecie według różnych źródeł można datować na miliony lat, jeśli nie na miliard. My jesteśmy tu zaledwie od paru tysięcy lat, a w tym czasie zdążyliśmy zasrać prawie całą planetę. Dziękuję :-) Pozdrawiam.
Bardzo cenię sobie taki sposób narracji. Stara dobra szkoła dokumentalna. Długie ujęcia, nie rzadko statyczne, pozwalają lepiej wczuć się w atmosferę tych miejsc. Do tego trafnie dobrana oprawa muzyczna, to już prawdziwa sztuka. Cisza, lub odgłosy z tła, to smakowita uczta. Na każdym kroku czuć historię i nostalgię do minionych dziejów. Nie nasza wprawdzie to przeszłość, ale czy to ma jakiekolwiek znaczenie? Świetnie ukazany mroczny obraz przemijania. Szkoda, że ten sposób ukazywania okruchów przemijającej rzeczywistości nie znajduje już dziś wielu odbiorców. Czasy też takie, że albo własność prywatna lub wszystko ogrodzone, zamknięte na klucz, a pamiętamy przecież kościoły kiedyś za dnia otwarte. Dla mnie ten film to mroczna wizja niepewnej przyszłości. A poza tym to doskonałe miejsca do odwiedzin. Dzięki.
Cześć Darek,
Dziękuję za komentarz, jak i skrupulatne zgłębienie tego, co na klatce filmowej, a także poza nią. Po tym, co czytam w komentarzach i wiadomościach prywatnych, zapewne w jakimś stopniu udało mi się oddać klimat tych miejsc. Podczas tego wypadu chciałem otrzeć się o historię i poczuć zew przeszłości. Biorąc pod uwagę, że byłem solo, nie było to trudne do osiągnięcia. Gdzieś tam w pewnym momencie obudził się we mnie mały chłopiec marzący zawsze o starych ruinach bunkrach i przygodzie.
Fakt ty czy ja nie mamy zbyt wielu odbiorców. Dla mnie najważniejsze jest, że w tym, co prezentujemy jako jedni z nielicznych pozostaliśmy sobą. Nie poddaliśmy się trędowi łapek, subów i całej tej otoczki. Dzielimy się swoją pasją od i tyle.
Pamiętam jak za dzieciaka ojciec, brał mnie na Wigry, sadzał na bagażniku i jeździliśmy po lasach, a przy okazji zaglądaliśmy do wnętrz napotkanych kościołów. Tak jak piszesz, wszystkie były otwarte. Czy to był środek tygodnia, czy weekend, zawsze można było do nich wejść. Czasami podszedł do nas jakiś ksiądz zagadał, a ja dostałem mały papierowy obrazek świętego. Cieszyłem się niezmiernie, bo to były czasy, kiedy umieliśmy się cieszyć z rzeczy małych.
Teraz po wielu latach światopogląd mi się zmienił, ale dalej lubię odwiedzać stare sakralne budowle.
Chwytając za klamkę drzwi kościelnych, zastanawiałem się co zastanę w środku. Czy będzie to mrok, a może zapach zmurszałego drewno. Czy przez chwilę poczuję przenikliwe zimno i ciszę. A może tak jak to bywa ostatnio, odbiję się od klamki.
Miejsce, miejsca zdecydowanie polecam. Na pewno na twojej liście obiektów do spenetrowania to pozycja obowiązkowa. Chętnie bym zobaczył jak to wygląda z twojej perspektywy choć wiem, że ty głównie skupiasz się na połykaniu kolejnych wodnych kilometrów.
Ja na pewno kiedyś ruszę twoim śladem po rzece Bóbr. Dziękuję. Pozdrawiam.
Tadeusz... R E W E L A C J A, pozwolę sobie na stwierdzenie, że to najlepszy odcinek ze wszystkich ( moim skromnym zdaniem ).
Oglądałem jak film dokumentalny z rewelacyjnym montażem. Super spędzony czas, wielkie dzięki.
Dzięki Artur. Patrząc pod dość emocjonalnych wpisach pod filmem zapewne, masz rację. Na pewno otoczka obiektów ich tajemniczość ułatwiła delikatnie zadanie. Choć oczywiście mam dużą satysfakcję, czytając komentarze, iż starczyło mi umiejętności na spójny montaż, biorąc pod uwagę, że do dyspozycji mam tylko kamerę sportową, laptopa "14" który ledwo dyszy podczas renderingu a w swoich filmach nic nie poprawiam, jeśli chodzi o paletę barw kolorów. Oczywiście przy odpowiednim sprzęcie w tym miejscu można by było zrobić film naprawdę wybitny. Dron z opcją śledzenia obiektu dodałby ujęciom dodatkowego smaczku. Z drugiej strony to kolejne kilogramy do noszenia (banki energii, zapasowe baterie itp.). I zajawka związana z wodą średnio sprzyja bezpieczeństwu takiego sprzętu. Piszę z doświadczenia, czyli utopionej kamery i zalanego aparatu :-) Do tego dochodzi czynnik bezcenny, czas. W każdym razie ciężko będzie się, choć częściowo zbliżyć poziomem do tego filmu w kolejnych produkcjach. Właśnie napocząłem rzekę Wel podczas jednodniowego wypadu. Przepłynąłem 20 km, a resztę (76km) rzeki dokończę przy okazji. Rzeka w obecnej szacie mocno monotonna. Aż nie do uwierzenia jest, że dwa tygodnie temu wstecz płynąc kanał, czułem się trochę jak na Amazonce. Ptaki darły się wniebogłosy. Tutaj nie dość, że monotonnie to praktycznie brak odgłosów natury. Gdybym miał teraz opublikować nagrany materiał to byłby on niczym innym jak prywatną dokumentacją spływu, do przypomnienia na stare lata. Z drugiej strony, niby o tym jest ten kanał :-) Tak więc takie perełki, jak te mazurskie śluzy, czy też dogorywające pałacyki robią robotę. Jeszcze raz dzięki za aż dwa komentarze :-) pod jednym filmem. Ten wypad sprawił mi satysfakcję dwukrotnie. Raz kiedy, tam byłem i drugi raz, kiedy czytam twój komentarz i innych widzów. Pozdrawiam.
Niezwykle ciekawy opis i miejsca.
Dziekuje.
Witam ponownie. Twoje zdjęcia przedstawiające spływ wśród wygrzewających się krokodyli na zawsze utkwiły mi w pamięci. Dziękuję.
Klimatyczne ujęcia, tajemniczość, niedopowiedzenia, to co tygrysy lubią najbardziej. Dobra robota, Dzięki,
Dzięki za klimatyczny wpis :-) Też uważam, że nie zawsze wszystko powinno być podane na tacy. Pozdrawiam.
Przywróciłeś mej pamięci fakt że Śluzę Leśniewo zwiedzałem 45 lat temu.
Zapamiętałem obrazy których nie potrafiłem umiejscowić na mapie.
Wielkie Dzięki za poruszający film - wrażenia bezcenne.
Do rychłego zobaczenia - Włodek.
Dzięki Włodku. Ciekaw jestem jak to wyglądało 45 lat temu wstecz. Jak przez ten czas zmieniły się obiekty oraz sam kanał. Do rychłego. Pozdrawiam.
Może to dobrze, że te miejsca są jakby zapomniane. Fajny film.
Dzięki Jarek. Fajnie, że film zaciekawił. Zdecydowanie dobrze, przez co inaczej smakują w odbiorze. Pozdrawiam.
Zostawiam sobie nagranie na sobote rano, jak dzieci beda spaly, bo w tygodniu ciezko sie wylaczyc i poczuc klimat :)
Cieszy mnie to, co napisałeś Artur. Znaczy to dla mnie, że udało mi się oddać klimat wyjątkowo niepowtarzalnej miejscówki w jakimś tam stopniu. Swoją drogą mam satysfakcję, bo do tego ostatniego obiektu nie dotarł nikt z kanałów o tematyce Urbex. Dzięki. Mam nadzieję, że to będzie dobrze spędzone 26 minut. Pozdrawiam.
Świetna robota Tedziu 👏, nocleg w takim miejscu bezcenny 👍
W zasadzie mogłem nocować wyżej. Widać na filmie jak chodzę po dość szerokim miejscu na śluzie 14:50. Miałem obawy czy przypadkiem nie będę na tyle zaoferowany rozstawianiem namiotu, że stracę czujność. A leciałoby się dość wysoko :-) To byłby jedyny taki lot w moim życiu :-)
Pełen profesjonalizm 👍
Dzięki Darek. Wiele dla mnie znaczy pochwała od KAJAKOWEGO MARATOŃCZYKA :-)
Tedziu : znakomity materiał. Brakuje moze tylko czasami Pana Wołoszańskiego 😉. .z drugiej strony odgłosy wiosny , plumkania wiosła, zgrzytanie furtką,stukanie, kroki .. robią odpowiedni klimat.
To zupełnie inne pływanie. Jestem zachwycony Twoją wyprawą . Wbiło mnie w fotel. Montaż : palce lizać.
pozdrawiam
@@pomyslynaszlakusklep3671 Dzięki Peterka. Masz rację przydałby się czasami jakiś krótki komentarz choćby z rysem historycznym. Niestety nie czuję się najlepiej w tej formule. Mam nieodparte wrażenie, że mój głos nie zahipnotyzowałby widza :-) Zostawiam to tym którzy robią to znacznie lepiej ode mnie. Ptaki rano nad kanałem oszalały. Taka pora roku. Inny wymiar czasowy. Zmieniłem po wielu latach kamerę. Ta wyłapuje znacznie mniej szumów, które często uniemożliwiają mi pokazanie sceny z naturalnymi dźwiękami. W zasadzie muzykę wstawiałem prawie tylko w tych momentach w których szum wiatru psuł daną scenę. Będzie mi teraz trochę łatwiej montować dany film, bo nie będę potrzebował aż, tyle szukać w sieci darmowej muzyki, która często jest dość nijaka. Za muzykę na licencji nie ma zamiaru płacić, bo kanał nie jest komercyjny i pozostanie prowadzony w formie hobbystycznej. Jeśli wyświetlają się jakieś reklamy to ja nie mam na to wpływu. Dziękuję za docenienie mojego amatorskiego warsztatu :-) Dla takich komentarzy warto się dzielić z innymi własnym postrzeganiem obcowania z naturą.
super film
Dzięki. Po tylu pozytywnych komentarzach zaczynam wierzyć, że udało mi się nakręcić całkiem niezły materiał. Pozd.
@@tedkajakarz1629 mógłbys robic calkiem dobre dokumenty np związane z wodą i historią
Tedzik jak zawsze inspiruje do wyjazdów :)
Dzięki "BŁĄDZĄCY W PRZESTWORZACH" :-)
Polecam, zwłaszcza kiedy roślinność jest w formie bezlistnej. Widać wtedy większą majestatyczność. Pozdrawiam.
Suppperr
Przeszedlem cala dlugosc kanalu... znam kazdy obiekt... i kojarze chyba wszystkie na filmie. Nocleg na sluzie Bajory... bajecznie. Jazy walcowe na kanale sa unikalne w skali kraju, mamy tylko kilka takich obiektow z czego dwa nadal czynne. Przyznam sie, ze nie pomyslal bym iz mozna przeplynac calosc kajakiem, w lato wyglada to zdecydowanie gorzej i bardziej niedostepnie. Pozdrawiam... i podziwiam 😃
Nocleg na śluzie bezcenny, klimatyczny zwłaszcza z żurawiami w tle. Jazy walcowe miałem okazję zobaczyć pierwszy raz w życiu, zwłaszcza zatopione łańcuchy w wodzie robią wrażenie. Planowo miałem się tam pojawić wiele lat temu z kajakiem pneumatycznym. Skończyło się jednak na pływaniu wiele lat później. Jednak packraft ważący 3,5 kg a kajak pneumatyczny 17 kg to spora różnica ( takimi dysponowałem w tym przedziale wagowym) przy częściowo pieszym przemieszczaniu się. Latem pewnie kanał jest bardziej zarośnięty i zapewne bardziej zwałkowy. W korycie leżą drzewa iglaste a co za tym idzie łatwiej na takim drzewostanie przebić pneumatyka. Fajnie, że miałeś okazję przejść cały kanał, bo miejsce trzyma klimat. Pozdrawiam i dziękuję.
@@tedkajakarz1629 Jak patrze na Twoja relacje to zdecydowanie latwiej bylo przeplynac niz przejsc... Niech to diabli... zawsze mialem glupie pomysly... 🤣🤣🤣 Daaawno temu plywalem kajakami.... A Ty znow zaraziles mnie tym bakcylem juz w zeszlym roku i naszlo mnie... Nabylem dmuchanca kilka miesiecy temu... Trzymaj kciuki... 😉😁
@@qgxd To tylko tak na filmie płynnie i łatwo wygląd. Waga packrafta, wiosło, sam plecak, sprzęt do spania i biwakowanie ze trzy litry wody ( na tą chwilę nie używam filtrów) dość ciepły śpiwór ( temperatura w nocy -1 stopień) i robi się całkiem pokaźna waga. Pewnie coś z 17kg. Po płaskim waga fajna, ale w trochę trudniejszym terenie pagórkowatym to coś już tam czuć, że nosi się na plecach. Oczywiście dystans i sama waga bardzo rozsądne więc całkiem przyjemnie. Myślę, że twoje porównanie może być trafne, o ile ktoś dysponuje packraftem. Powodzenia z pneumatykiem sezon w pełni, przygoda czeka.
WOW !! Pomyśleć, że mam to pod nosem....
🙂Fajnie, że temat przybliżyłem. Pozd.
Masz może spisaną trasę jaką po kolei przebyłeś?
PS: Jakiego sprzętu używasz do nagrywania?
GoPro 11.
@@tedkajakarz1629 Dzięki za odpowiedź.
A co z trasą, masz może spisane miejsca, może chociaż gdzie po kolei byłeś?
a komentarz?