ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ ΚΑΒΑΛΑΣ ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Ξενάγηση στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Παλαιοχωρίου, Ιεράς Μητροπόλεως Ελευθερουπόλεως (Καβάλας), από τον Εφημέριο του π. Θεοχάρη Καλπάκογλου.
Σύντομο ιστορικό του Ιερού Ναού.
Ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου ιδρύθηκε αμέσως μετά την μετεγκατάσταση του χωριού από την τοποθεσία που και στην εποχή μας φέρει την ονομασία «Παλαιόχωρα» ή «Παλιόχωρα», στην σημερινή του θέση.
Η ακριβής χρονολογία της ιδρύσεώς του είναι το έτος 1835 σύμφωνα με την εντοιχισμένη πλάκα που βρίσκεται στον νάρθηκα του Ναού και που αναφέρει,
« 1835. ΤΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΟΥ ΝΑΟΥ ΚΑΙ ΤΡΙΣΑΓΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΚΤΙΣΘΗ ΔΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΟΜΟΥ ΤΕ ΚΑΙ ΕΞΟΔΩΝ ΤΩΝ ΕΥΣΕΒΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ, ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΓΧΩΡΙΩΝ, ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ κ. ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ, ΥΠΑΡΞΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΗΝ ΟΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΑΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΓΑΠΙΟΥ ».
Στα τέλη του 18ου αι. οι κάτοικοι της Παλιόχωρας μεταφέρουν σιγά-σιγά το χωριό τους πιο ορεινά, στην περιοχή που βρίσκονταν την εποχή εκείνη μέσα στο δάσος, το Εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, στο οποίο τελούσαν τις λατρευτικές συνάξεις τους, μνημονεύοντας ταυτόχρονα και ζητώντας την ευλογία του Αγίου Γεωργίου για την ζωή και δράση τους στην νέα τοποθεσία του χωριού τους.
Τα χρόνια όμως περνούσαν, οι κάτοικοι αυξάνονταν, ο χώρος του Ιερού Ναού Προφήτη Ηλία δεν επαρκούσε στις πνευματικές απαιτήσεις των χριστιανών, με αποτέλεσμα να αποφασιστεί η ίδρυση νέου μεγαλόπρεπου Ναού, αφιερωμένου μάλιστα στον Άγιο Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο, σε ανάμνηση του ομώνυμου παλαίφατου μοναστηριού, στην θέση Παλιόχωρα, αλλά και για να εξαρθεί το γεγονός της επί αιώνων τιμής και ευλαβείας των κατοίκων προς τον θαυματουργό Μεγαλομάρτυρα Άγιο όπως αυτό συμπεραίνετε ιστορικά από την ύπαρξη της Μονυδρίου του Αγίου Γεωργίου στην προαναφερθείσα περιοχή από τον 10ον αι.
Ενώ δε αποφασίστηκε η ανέγερση του Ιερού Ναού, άρχισαν ακολούθως οι προσπάθειες ευρέσεως της κατάλληλης τοποθεσίας. Στην αναζήτησή της, λοιπόν, και ως αποτέλεσμα του ανάλογου αιτήματος των θερμών προσευχών των πιστών, ήλθε η Θεία επέμβαση. Η Εφέστια Εικόνα του Αγίου Γεωργίου «του Διασωρίτου» της Ιεράς Μονής της Παλιόχωρας εξαφανίστηκε απ’ αυτήν, ενώ ο Ναός της ήταν ασφαλισμένος. Οι χριστιανοί της περιοχής θεώρησαν ότι κάποιος ιερόσυλος την έκλεψε. Και ενώ διαλογίζονταν την απώλειά της, ξαφνικά διαδόθηκε ότι η Αγία Εικόνα βρέθηκε πάνω στα κλαδιά ενός κυπαρισσιού, στον τόπο όπου υφίσταται σήμερα το Ιερό Βήμα του Ενοριακού Ιερού Ναού. Αμέσως, οι Παλαιοχωρινοί την παρέλαβαν και την επανατοποθέτησαν στην αρχική θέση της. Παρ’ όλα αυτά και πάλι η Ιερή Εικόνα αναχώρησε κατά παράδοξο τρόπο από το μοναστήρι στην προαναφερθείσα συγκεκριμένη τοποθεσία.
Αποτέλεσμα αυτού του θαύματος ήταν να δοθεί η πολυπόθητη άδεια ανεγέρσεως από τον Τούρκο Διοικητή της περιοχής και να ξεκινήσουν οι εργασίες του «Σταυροπηγιακού Ναού» με την συνδρομή, σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή, των κατοίκων της περιοχής και υπό την επίβλεψη του τότε Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Εικοσιφοινίσσης Πολυκάρπου, και του τότε επιστάτη του χωριού «Γεωργίου του Γαπίου», οι οποίοι καθιέρωσαν την πανήγυρη του στην μνήμη του Αγίου Γεωργίου, ενώ έρευνες που έγιναν την Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2003 αποκάλυψαν ότι ο Ναός ήταν από την ίδρυσή του Τρισυπόστατος, τιμούσε δηλαδή ταυτόχρονα, τον Άγιο Δημήτριο τον Μυροβλύτη και τον Άγιο Διονύσιο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, δεύτερο κτήτορα της Ιεράς Μονής Εικοσιφοινίσσης.
Μ’ αυτόν τον Θεάρεστο τρόπο ξεκίνησαν οι εργασίες του, ενώ αξιοσημείωτο, είναι το γεγονός ότι στο χώρο του Ιερού Ναού, από της ιδρύσεως του κατά τα χρόνια της μαύρης Τούρκικης σκλαβιάς και μέχρι ακόμη το έτος 1935 λειτουργούσε η «Σχολή της Εκκλησίας», δηλαδή το λεγόμενο «Κρυφό Σχολειό», όπου οι Παλαιοχωρινοί διδάσκονταν με την φροντίδα του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και του διορισμένου υπ’ αυτού διδακτικού προσωπικού, τα Ελληνικά Γράμματα, την Ορθόδοξη ζωή και παράδοση, τα ήθη κα τα έθιμα.
Στην εποχή μας και κατά το χρονικό διάστημα των ετών 2002-2007, πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες εξωτερικής αναπαλαιώσεώς του και της διαμορφώσεως του προαυλίου χώρου του με την οικονομική βοήθεια του Ελληνικού Κράτους και των ευλαβών Χριστιανών.
Στον Ιερό Ναό, επίσης, συνυπάρχουν τέσσερα Παρεκκλήσια αφιερωμένα στους Αγίους, Δημήτριο τον Μυροβλήτη, Διονύσιο Κωνσταντινουπόλεως, Γρηγόριο τον Θεολόγο και Φανούριο. Φυλάσσονται δε τεμάχια ιερών λειψάνων των Αγίων, Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, Δημητρίου του Μυροβλήτου, Γρηγορίου του Θεολόγου, Διονυσίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, καθώς ως ιερό κειμήλιο, φορητή εικόνα του Αγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου εξ Ιωαννίνων, αγιογραφημένη (1838 μΧ.) το ίδιο έτος του μαρτυρίου του!!!
Τέλος, στον προαύλιο χώρο του υφίσταται, το Ενοριακό Πνευματικό Κέντρο και το Πρεσβυτέριο της Ενορίας.