lyrics// deadzone deadzone lefkoşa μου μετροχωρκό δαμε σκάφκουμε λάκκους τζαι διχα μετρό διόδια μέσα μετά το metro, τες φρίκες σε ρίμες μετρώ, τρων με τα άγχη oι σκιες εν χορώ τζαιγω να απορώ που μπορώ να χωρώ να σαμπλάρω τη θλίψη να στήννω χορό μαθαίνω το να συγχωρώ θυμούμαι το να προχωρώ εντος των τοιχών αλονίζει μαζι μας η ηχώ ηχορυπαίνω σαν τελευταίος επιζών this is cyprus λαλω τζ μιτσοκαμμώ τζαι φατσάρει μου λιο λογικό που γυρίζουν οι φάροι σε χρώμα εθνικό μα όπου γυρίσω τζ δω bot αίαντες τζ robocop ψεκάζουν τρικούππη dettol προσέχουν τη νήσο συοπ. εν με θωρω να σιωπώ δαμέ που πάνω μας κοράζινοι τρων τζαι τα πεζούνια εν drones ow οw εν ψοφούν τα κουνούπια ούτε με αροζόλ τζ γω βάλλω κατάρες να δω εξεγέρσεις των ζώων κατά τζυνιών, σε μπάτσους κασάπιες μέσα στα σπίθκια αστών, που έγκλειστα τα χουν ντεκόρ φέρνω μηστρί φέρε πηλό να κτίσουμε φάρμα των ζώων ενεν ευρώπη δαμέ ίνταλως την είδες μεστη λαλλάρα σημαίνουν σειρήνες νεκρές αφροδίτες στες λίμνες ανθολογίες σαπίζουν στες μνήμες στα συρματομπλέγματα νεκρώνουν ελπίδες είδες; που εχαοθήκαμε στες φρίκες τζαι εκαμαμε συνήθεια τες λύπες, είδες που τες γρίλιες σε ανάποδη τροχιά να ανεβαίνουν κατσαρίδες κάπου στα περιθώρια εκτίσαμε δυκλίδες, σαν μισχιαροί μεστου τοίχου τες τρύπες που διασχίζουν τες ίνες σαν γυψοσανίδες, τζαι φατσάρει σου άπειρα μάταιο που ύψος αν ειδες, φορτώνεις τζ ποψε ευθύνες ειδες; νάκκο πιο τζι ποντιτζοί πάστη καρκόλα αράζουν ψιψίνες, τζ είπα να ξιάσω μα ξιάστηκα είδα μέσα μου deadzone τζαι ξιππάστηκα μια για τζείνο που αντίκρησα τζαι ακόμα μια, μόνο που αισθάνθηκα ήβρα τη τέχνη καταφύγιο τζ επιάστηκα ρουφούν με τα κατάλοιπα εχασκιάστηκα άξιπππα εβάρτηκα, να γινω μάστιγα, να γυρει η πλάστιγγα τζαι χαζέφκω που το παράθυρο σε καποιου σαραβάλλου το πίσω κάθισμα με φαημένα λάστιχα, να γλυφω κράσπεδα μάσ̑ιαλλα, μάσ̑ιαλλα comfort zone μας το πούποτε safespafe μας τα ακάμωτα μάσ̑ιαλλα, μάσ̑ιαλλα διχασμένοι σαν την πόλη μας τα κενά μας τρισδιάστατα
lyrics//
deadzone deadzone
lefkoşa μου μετροχωρκό
δαμε σκάφκουμε λάκκους τζαι διχα μετρό
διόδια μέσα μετά το metro, τες φρίκες σε ρίμες μετρώ, τρων με τα άγχη oι σκιες εν χορώ
τζαιγω να απορώ που μπορώ να χωρώ να σαμπλάρω τη θλίψη να στήννω χορό
μαθαίνω το να συγχωρώ
θυμούμαι το να προχωρώ
εντος των τοιχών
αλονίζει μαζι μας η ηχώ
ηχορυπαίνω σαν τελευταίος επιζών
this is cyprus λαλω τζ μιτσοκαμμώ
τζαι φατσάρει μου λιο λογικό που γυρίζουν οι φάροι σε χρώμα εθνικό
μα όπου γυρίσω τζ δω
bot αίαντες τζ robocop
ψεκάζουν τρικούππη dettol
προσέχουν τη νήσο συοπ.
εν με θωρω να σιωπώ
δαμέ που πάνω μας κοράζινοι τρων τζαι τα πεζούνια εν drones
ow οw εν ψοφούν τα κουνούπια ούτε με αροζόλ
τζ γω βάλλω κατάρες να δω εξεγέρσεις των ζώων κατά τζυνιών,
σε μπάτσους κασάπιες μέσα στα σπίθκια αστών, που έγκλειστα τα χουν ντεκόρ
φέρνω μηστρί φέρε πηλό
να κτίσουμε φάρμα των ζώων
ενεν ευρώπη δαμέ ίνταλως την είδες
μεστη λαλλάρα σημαίνουν σειρήνες
νεκρές αφροδίτες στες λίμνες
ανθολογίες σαπίζουν στες μνήμες στα συρματομπλέγματα νεκρώνουν ελπίδες
είδες;
που εχαοθήκαμε στες φρίκες τζαι εκαμαμε συνήθεια τες λύπες,
είδες που τες γρίλιες σε ανάποδη τροχιά να ανεβαίνουν κατσαρίδες
κάπου στα περιθώρια εκτίσαμε δυκλίδες,
σαν μισχιαροί μεστου τοίχου τες τρύπες
που διασχίζουν τες ίνες σαν γυψοσανίδες,
τζαι φατσάρει σου άπειρα μάταιο που ύψος αν ειδες, φορτώνεις τζ ποψε ευθύνες
ειδες;
νάκκο πιο τζι ποντιτζοί
πάστη καρκόλα αράζουν ψιψίνες,
τζ είπα να ξιάσω μα ξιάστηκα
είδα μέσα μου deadzone τζαι ξιππάστηκα
μια για τζείνο που αντίκρησα τζαι ακόμα μια, μόνο που αισθάνθηκα
ήβρα τη τέχνη καταφύγιο τζ επιάστηκα
ρουφούν με τα κατάλοιπα εχασκιάστηκα
άξιπππα εβάρτηκα, να γινω μάστιγα, να γυρει η πλάστιγγα
τζαι χαζέφκω που το παράθυρο σε καποιου σαραβάλλου το πίσω κάθισμα με φαημένα λάστιχα, να γλυφω κράσπεδα
μάσ̑ιαλλα, μάσ̑ιαλλα
comfort zone μας το πούποτε
safespafe μας τα ακάμωτα
μάσ̑ιαλλα, μάσ̑ιαλλα
διχασμένοι σαν την πόλη μας
τα κενά μας τρισδιάστατα