Size yazdıklarını pek sevdiğim Sinem Dönmez'in erteleme ve savsaklamayla ilgili bir yazısını bırakıyorum. Çok tavsiye ederim okuyun. ‘Procrastination’ da iyidir: Erteleyerek çalışmanın 10 basit yolu www.neoskola.com/blog/yazilar/procrastination-da-iyidir-erteleyerek-calismanin-10-basit-yolu
Özsaygı konusu o kadar doğru ki benim yıllardır tembelliğimin mottosu şu cümle "çalışıp da başarısız olacağıma çalışmayıp başarısız olayım". Çalışıp çabaladıktan sonra başarısız olunca kendimi çok kötü hissediyorum "demek ki ben yeterince zeki değilmişim, kapasitem çok düşükmüş" diyorum. Çalışmayınca başarısız olsam da bir bahanem var gibi geliyor. "Ben yapamadığımdan, beceriksizliğimden değil de çalışmadığımdan oldu" diyorum. Sanki tembel olmak, zeki olmamaktan daha iyi bir şeymiş gibi.
Ne güzel çözümlemişsiniz durumunuzu. Birçok insan bunun ilk adımını bile atamıyor. Ama şu var, denemezsen hiç bilemeyeceksin. Ayrıca başarısızlık da başarı kadar doğal, hatta onun bir parçası. Her başarı arkasında onlarca başarısızlık barındırıyor aslında, biz sadece başarı kısmını gördüğümüzden, başarılı insan hiç başarısızlık yaşamamış kişidir zannediyoruz.
21.dakikada bahsettiğiniz durum; yani öz saygını koruyabilmek için kendini sabote etmek , bunu ben çok iyi yapıyorum. Sınava çok fazla kişi giriyor ve devlet çok az atama yapıyor diyerek KPSS'ye hiçbir zaman tam anlamıyla hazırlanmadım. Sonrada hazrlanmamiştım zaten sınava deyip gelen sonuca utanmamamı saglıyorum. 5 yıldır bu durumu savsakliyorum. Ve geçmişte ailemle ilgili , okul hayatımla ilgili birçok problemler yaşadım. Bunlara rağmen çok başarılı bir çocuktum. Liseyi birincilikle bitirmiştim. öz-düzenleme becerim çok iyiydi günlük planlar çizerdim. Günlük ders tekrarları yapardım. Bir soruyu çözemediğimde huzursuz olur uyuyamazdım. Ve bir şeyleri başarmak istediğimde mutlaka onu yapardım. Eğer yeterince çaba sarf edersem hiçbir şeyi başaramamak gibi bir şey olmadığına inanırdım! Bu tutumumu bozan şey dış etkenler oldu. Savaştım, mücadele ettim. şu an bir engel kalmadı önümde ama bu kez de ben yapamıyorum. Aslında mücadele döneminde kendime saygımı bi hayli kaybettim. Sindirella kompleksi, hayatı yeniden keşfedin, boş ayna vb. birçok kitapla kendi durumumun temelini buldum aslında. İşin acısı hâlâ öğrendiklerimi uygulamaya koymamış olmam. Bundan 9 ay önce çok güzel bi şekilde başlamıştım sınava. Bu kez çok sürmedi şiddetli geçimsizlikle giden evliliğimimi sonlandirdim. Tekrar çalışmaya kararliydim ve birakmiyordum bu kez eve döndüm aile sorunları hat safhada her zamanki gbi. Ama tam şuan gerçekten ailemleyim ama odam var ,evimdeyim ve bir bahanem yok ama yaşananların etkisiyle geçmeyen bir baş ağrısı, uyuşukluk ve isteksizlik yorgunluk ümitsizlik var. Nasılsa sonu belli; kaybedeceğim, hayat benden yana olmayacak dediğin bir savaşa kim girmek ister ki? Tüm bunlara rağmen bir parçamda kendimden ümit ediyor. Kendimden ümit eden tarafım; tembel ,erteleyen ,geçmişi konuşan, boş yaşayan, savsakçı tarafımdan nefret ediyor..
Yaa lütfen lütfen yorumumu gör lütfen şu an nasılsın nasıl başardın ama gerçekten başardın mı yani ne kadar zordu..? Ne soracağımı bile şaşırdım çünkü neredeyse tıpatıp aşamalardan geçtim aynıyım yaa sanki ben yazmışım yorumu 😢
Kocaman evleri olan, sessiz sakin bir ailesi olan arkadaşım motive olup çalışamıyorum diyor ve sürekli benden tavsiye istiyor. Ama benim ailem o kadar gürültülü ve dağınık ki bulduğum her fırsatta çalışmaya alıştım. Beni bir yere koyun on saat aralıksız çalışırım. Bence insan çalışmak zorunda olunca motivasyon da gayet geliveriyor. Okumak, bilgi edinmek, çalışmak zorundayım.
Herkesin imtihanı ayrı yerden, ben de zor zamanlarımda gücümü keşfettim hep. İnsan zorlamadıkça gelişemiyor, bazen şer olarak bildiklerimiz bu şekilde hakkımızda hayırlısı oluyor.
Hayatım 22 yıldır erteleme ve savsaklama hastalığı yüzünden berbat gidiyor. En kısa sürede bu kitabı temin edip okumaya başlayacağım. Ataletimi kırıp, artık harekete geçmek istiyorum
Büyük heyecan ve hayallerle girdiğim üniversitenin 2. yılında, babamı kaybetmemle yaşamaya başladığım durumun bir isme sahip olduğunu bu video sayesinde öğrendim. Neşeli ve hayalleri olan bir adamdan, her şeyi yarım yapan birine dönüştüm. İş hayatına girdiğimde bir toparlanma yaşadım ancak reklam sektöründeki (bilen bilir) hem maddi hem de manevi olarak yaşadığım adaletsizlikler yüzünden pandemi dönemiyle birlikte yine aynı sürecin içine girdim. Bu kitabı en kısa sürede alıp okuyacağım. Beni pozitif yönde etkilemesini umuyorum. 30 dakikalık bu video için teşekkürler Ceren hanım.
Bu kitabı okuyalı en az 2 yıl olmuştur sanırım, ilk birkaç ay katkısı oldu ama şu anda bu taktikleri ve ertelemenin sonuçlarını bilmeme, kötü sonuçlarını çok feci halde yaşamama rağmen düzeltemiyorum hiçbir şeyi. 13:00'daki olay gibi ama "o" gün geldiğinde bile bir şeyler değişmiyor. Çok fazla bahanem var ama en gerçekçi olanı düzgün nefes almakla alakalı yaşadığım sıkıntı nedeniyle yaşadığım uyku sorunları ve bitkinlik. Doktor/ameliyat korkum yoktur normalde ama bunu düzeltmek için olmam gereken ameliyatı hep erteledim malpraktise kurban giderim diye (bu da bahane sanırım). Bir diğeri de günün çalışma saatlerini boş geçirip, bunun yarattığı vicdan azabıyla geceye doğru çalışmaya başlamam. Bunun sonucunda anormal saatlerde uyumam, sabah derslerine geç kalmam ve gerisi git gide kötüye giden bir sonsuz döngü. Demem o ki, bu kitabı okuyup sorununuzu çözemiyorsanız muhtemelen zihin yapınızı değiştirerek çözemeyeceğiniz başka bir sorununuz var. Fiziksel ve ruhsal sorunları çözmek için destek almak gerekiyor. Kitapta bahsedilen bir konu ve benim de düşüncem bu. Gelecek ay bunların üstüne gitmek için vakit bulacağım, beklentiye kapılıp sonuç alamamaktan bıktım açıkçası ama başka şansım yok. Umarım bu yorumumu olumlu bir değişim sonucu editleyebilirim. Video için teşekkürler Ceren hanım :)
@@sude-zp8re Hem bahsettiğim ameliyatı oldum yıllar önce, bir süredir de destek alıyorum. Yüzde yüz çözebilmiş değilim hala ama beni yoran asıl şey kapasitemin üstünde hedefler koyup bunları yapamamanın getirdiği bir başarısızlık hissi. Aslında yapabildiğim çokça şey de var ama bunları görmemeye meyilli olduğumu farkettim. Çok daha derin ve üzerine düşünülmesi gereken başka mevzular da var, tek tek üstüne gidiyoruz. Kendinden bir şeyler buldun galiba, sende durum ne?
Ben de şu sıralar çözmeye çalışıyorum bu alışkanlığımı. İşi gözümde büyütür büyütür ondan kaçardım. Bahaneler uydururdum veya önemsiz bir şeyi bahane olarak kullanırdım. Her şeyi son ana kadar erteler veya hiç yapmazdım. Hayatımı sabote ettiğimi farkettim ve bunu aşmaya çalıştım. Kendimi bir işe başlamak için zorlayarak sürekli dürterek işleri ertelemeden zamanında yapmaya çalıştım. Bazen oldu bazen olmadı. Şuan kendimi zorlayarak yapıyorum kendime kurallar koyuyorum genellikle bu kurallara uyuyorum ancak savsakladım mı da bu durum çok uzun sürüyor. Gerçekten mutsuz hissediyorum. Potansiyelimi tam olarak kullanamıyormuşum gibi hissediyorum. Umarım bir uzmanın yazdığı bu kitap benim için yararlı olur. Ertelemeden, elime geçen ilk parayla alacağım. Teşekkürler Ceren Sungur ❤️
Bir psikologdan şey duymuştum, ne kadar doğru bilemiyorum, insan beyni mutlu olmak için değil hayatta kalmak için kodlanmış. Yani belki çok ilgisi yok ama seni hayatta tutacak şekilde yaşıyormuşsun. Çok zamanlar o an o işe başlamak için gerçekten hazır olmuyorum ben, zul geliyor, güzelce bir temizlik yapmak etrafı derleyip düzenlemek, çalışacağım iş için o ortamı hazırlamak ve en sonunda oturup sakince ama odaklanmış şekilde o işi yapmak beni daha rahat hissettiriyor. Tek sıkıntısı daha geçe kalıyor, uykudan biraz ödün vermem gerekiyor, o da vücut için sağlıklı değil ama uykuyu hayatımın hiçbir döneminde hekim desteğiyle bile düzene sokamadığım için o artık kendi düzensizliği içinde bir düzene girdi. Bu da böyle bir yorum işte.
Mary Shelley, Frankenstein'ın daha ilk sayfalarında der ki: Bu düşünceler mektubuma başlarken içinde olduğum sıkıntılı ruh halini dağıttı, şimdi kalbimin beni cennete doğru yükselten bir coşkuyla aydınlandığını hissediyorum; çünkü insan beynini sakinleştirmekte sağlam bir amaç kadar işe yarayan başka bir şey olamaz.
Hayatımın sorununa şu an parmak basıldı. Tembel olduğuma inanmıyorum ama işlerimi de hiç yoluna sokamıyorum. Hayatı ertelemek dediniz videonun bir yerinde, ben bu hissin ağırlaştığı dönemlerde cidden hayatıma sadece gözlemci olarak dahilim ve bu kontrolsüzlük çok kötü hissettiriyor bana. Aynı zamanda bu sebeple elimden kayıp giden şeyler, geç kalmışlık hissi de yorucu oluyor. Kitabı en kısa sürede edineceğim. Her videonuz benim için çok kıymetli. Teşekkür ediyorum 🧡 Tarih obasıyla fikir ve duygu alışverişinde bulunabilmek de çok kıymetli.
Bunu covid ile 1 yıldan fazla süreyi devirdikten sonra izledim, çünkü son haftalarda sürekli her şeyi erteliyorum, hiçbir şey yapmak istemiyorum ve ödevlerim birikmeye başladı. Sürekli içten içe yetişmem, yetiştirmem gerektiğini hissediyorum ama bir türlü kendimi tamamen işime veremiyordum. Bu yayını uzun süre sonra da olsa izlemek çok iyi geldi, en azından bu dönem de olsa kendimi ve erteleme huyumu idare edebilirim diye düşünüyorum, en kısa sürede kitabı sipariş edicem. Kendi mottom ise “ bu işi (ödevi) bitirdikten sonra istediğin kadar kitap okuyabileceksin.” Olucak sanırım. İşin sonunda uzun vadeli mutluluğu yakalayacağımızı umarak, hem kendime hem de birileri görürse çalışmak zorunda kalanlara bol şanslar diliyorum.
Ben de mantra ifadesini bilmeden kendime mantra yapmışım meğer. Kendin için bir şeyler yap yazıp masama asmıştım. Arkadaşlarıma sevdiklerime verdiğim değeri çabayı kendime gösterebilecegimi düşünüp aklıma gelen bir ifadeydi belki başkalarının da aklına yatar😊💖💖
dolapta 2 hafta önce aldığım pancarlar var, evet çok yararlı bir sebze tadı da kötü değil lakin onu soyması çok zahmetli her taraf pembe oluyor ve ben her geçen gün onlar çürüyecek diye stres yapıyorum benim derdimde bu.
Basarisizlik korkusu dediginiz noktada aslinda mukemmelliyetcilik de var. Yapicam ve mukemmel olmak zorunda. Mukemmel olmayacaksa yapmam daha iyi bakış açısı insanı o işi yapmaktan alikoyuyor. Halbuki yuzeysel de olsa yapmak lazım....
direk şehir ya da ev değiştirin. yeni yaşam tarzına alışmak insanı resetliyor ve sorumluluklarına, çalışması gereken işlerine daha kolay odaklanabiliyor. en azından bende böyle oluyor. hem çevre sizi tembel olarak tanımlıyorsa onların tanımlarından kurtulup kendinizi yeniden tanıttığınız bir çevre oluşturmak insanın değişimini olumlu etkiliyor. şu an çevremdekiler çalışkan diyor bana mesela. ama eski çevremde tembel olarak tanınıyorum :)
@@tahadeha9562 1 yıldır başka ülkedeyim ve inanın kronik seviyedeyseniz olmuyor. Ben çok hırslı biriyimdir aslında , etrafımdaki insanların sürekli beni aşağlamalarına rağmen bir türlü hırslanıpta bir yerlere gelemedim. Mesela bi dili aşırı seviyorum ama konu öğrenme aşamasına gelince sürekli erteliyorum. 🥹
İnanın bu videoyu bile arada başka videolara kayıp soluksuz izleyemedim. Eskiden sevdiğim şeyleri bile artık odaklanarak yapamıyorum film izlemek, kitap okumak gibi.
Kaygı bozukluğundan muzdarip biri olarak çok kritik bir dönemde videoya denk geldim ve inanılmaz hoşuma gitti. Utanç hissedildi ve notlar alındı.. Ayrıca yalnız olmadığını görmek güzel, emeğinize sağlık :)
Yüksek lisans yapıyorum, doktoraya devam edebilmem için dil puanımı yükseltmem gerek aynı zamanda geçimimi "kendim" sağlamak için de bir işte çalışmalıyım kısır döngü şeklinde birini diğerine bahane (işe girersem zamanım kalmaz, ders çalışamam - ders çalışmam için kendimi geçindirecek paraya ihtiyacım var, işe girmeliyim tarzında) ederek ikisini de sürekli olarak "erteliyorum" diyebilirim. 3:00 sanırım temelinde de benzer hayal kırıklığı/çaresizliği yaşamış olabilirim "iş başvurusu yapıp mülakata girsem de işe almayacaklar nasıl olsa hep tanıdıklarını alıyorlar" vb. Kitabım geldiği gibi okuyacağım umarım benim de silkelenip kendime gelmemi sağlar 🤞 😔 Not: kitabı tam bir hafta önce sipariş verdim yayına kadar okuyabilmek adına fakat ptt kargoda çalışan arkadaşlar da ertelemeyi bırakmayıp kitaplarımı hala getirmediği için yetişemedim. Burada da birilerinin bir şeyi ertelemesinin bir başkasının hayatına nasıl yansıdığını görüyoruz. Ertelemeyin, ertelemeyelim, artık yeter #ÖzHakikiKişiselGelişim 💕 Emeğinize sağlık ❤
5 років тому+3
Bu yorumu okurken, her kelimede kendimi buldum. Bende bu kısır döngünün içindeyim tez yazmayı bitirmem gerek, dil puanını yükseltmek gerek, ales yükseltmek gerek vs çözümü bulursan bekliyorum cevabınızı.
Murat ERYAŞAR Bir yandan yalnız olmadığıma sevinirken bir yandan da “ne kadar da fazlayız -çaresizce- aynı derdi paylaşan” diye üzülüyorum. “Her şey sizin elinizde” falan gibi gerçek dışı tesellide bulunmak istemiyorum çünkü bazen bazı şeyler “sadece” bizim elimizde olmuyor maalesef. Fakat şahsen ben bu kitabı okuyarak başlamayı düşünüyorum belki bilmediğimiz bir şeyleri o biliyordur(daha iyi bir çözüm bulana kadar en iyi çözüm bu). Sanırım şu an tek yapabileceğim aynı şeyi tavsiye etmek. 😔
bende zaten cok siki sarilamiyordum (gene fena degildim diyelim) simdi corona derken lisans uzamasin diye uzuluyorum burslarimi kaybedecegim gibi ortalama yuzunden onlari kaybetmek istemiyorum ama bir yandan da cogu dersten gecmeme ragmen nasil calisacagimi cozemedigim icin vizelerden cok kotu cakildigim icin kosullu geciyorum bu da final/butte gecmeme ragmen cogu dersten ortalamami 0.8 e cekti artik zaten burslar kesin gitti diyorum daha da batiyorum. siz bu ev hapsinde nasil basariyorsunuz birseyleri? Eskiden arkadaslarimla bir seyler yapardim bazi aksamlar sabahlardim vs arkadaslarimla sahilde vs bu beni mutlu ederdi bu mutlulugun versigi enerjiyle calisabilirdim artik mutlu olamiyorum guc bulamiyorum hedeflerim olmasina ragmen bolumu severek girdim yazdigim 2 bolumden biri zaten su an en iyi okul olsa digerine gecmem yine de enerhi bulamiyorum cok duzgum yazamadim kusura bakmayin uykuluyum fizik okuyorum bu arada fen fakultesi (insanlar ogretmen olacagim saniyor inatla gerci bazi akrabalar hala fizik tedavici olacagim saniyor)
en azindan gecmiste basarilariniz var doktora yapacak konuma kadar gelmissiniz bunlarla gurur duyarak bir motivasyon belki edinebilirsiniz buraya kadar geldik artik burada birakilmaz seklinde
19 yaşındayım ve çoğu şeyi erteliyorum. Planlar yapıp uyamıyorum. Hep son ana kalıyor. Sonrası stres ve yakınma. Kendimi, geçen sene anlamaya başladım. Ben de dikkat eksikliği olduğunu öğrendim. Hayal kurma bozukluğu da yaşıyorum. Bir odanın içinde gidip geliyorum, zihnindekileri canlandırıyorum. O olayın içine girip rolleniyorum. Ama bunun farkındayım tabii. Ailem hep koruyucuydu, zaten başına buyruk davranışlarım olmadı neredeyse. Hep onların istediği gibi, başarı hariç. Zeki ama çalışmıyor denildi hep. Hep hayal kırıklığı oldum. Geçen sene dikkat ilacı kullanmaya başladım hiç yan etkisini görmeme rağmen bir ay sonra keyfi bıraktım. Yan etkilerini gören kişileri bulup, okuyup gözümde korkuttum. Psikiyatriye randevu aldım, gidip konuşucam. Düzenli kullanmak istiyorum.Ailem eğitimli, bilinçli değillerdi. Hep onların istediği gibi biri oldum. Hayallerim her zaman çok genişti, hâlâ kuruyorum. Maladaptive daydreaming sahibim. Babamın sinirli olması hayatımı hep kontrol etti. Tek beni değil, hepimizi. Patronuna gösteremediği öfkeler, kendi başarısızlıkları, hep mükemmel olmamızı istemesi, yargılaması... bir babayı eleştirebilmeyi çok sonradan öğrendim. Onların ne söylerse doğru olabilir ihtimali hep çok yuksekti. Güvenemenin birincil sorumlusu babam. Tabii şikayet etmek kolay diyebilirsiniz, ama bu zamana kadar hep kendim tek sorumluydu zaten. Maddi durumuzun çok iyi olmaması da etken. İstediklerim genelde içimde kalır. Ona bu yüzden kızmıyorum, ama öfkeliyim. Anneme gösterdiği iktidarlıktan, sürekli manipülasyon yapmasından , off baba. Anne Ernaux un boş dolaplarinda ail3sine duyduğu yakınmaları içimde taşıyorum. Neyse bu sene üniversiteyi kazanıp kendi özerkliğimi kazanıcam. Annemi de bi nebze kurtarmak istiyorum...Yeni farkettigim bir sey ise planı yaparken, en basit görev bile olsa, 10 görevden 9 unu yapsam 1 i kalıyor. Sanki içten içe görevi yahut planı tamamlamak istemiyormuşum gibi. Ya da beni uzaklasıran bir şey. Başta alışkanlık olabilir diye tahmin ettim, ertelemeye olan. ama dehb olan insanlarda bildiğiniz üzere alışkanlıklarm istenildiğinde sona erebilir. Ya da istediğim yöne çekebilirim. Buna cevap olarak başkası tarafından baktığımda ise başarısız olmak - mı istiyorum, hayır istemem. Ama bilindisinda neler dönüyor, bilmiyorum.
Sen mükemmel bir detaysın, ilk defa bir UA-cam da birine seni çok seviyorum diyebiliyorum. İnan seninle arkadaş olmayı çok çok isterdim. Sadece bu videon için değil hepsi çok yararlı ve bilgi dolu. Dopdolu bir kadınsın. Bu kadar boş insan içinde. Kendinle gurur duymalısın. Bu arada yaşım oldukça ileri.
Videoyu izlemeye ilk yayınlandığı gün başlamıştım, 5 dakika izledikten sonra neyse sonra daha düzgün kafayla izlerim dedim. Bugün yeni bitirdim... fakat güzel bir videoydu. Teşekkürler :)
Kitabı okudum ve tavsiye ediyorum. Diğer kitaplardan farkı gereksiz, sayfa doldurmak için boş yere yazılmış bölümler ve bıktıran tekrarlar yok. Kısa, dolu ve işe yarar bir kitap.
Tıpkı öğrenme hakkında "hızlı gerçekleşen bir şey değil" demeniz gibi, erteleme gibi olumsuz davranışlarımızla ilgili kendimizde yapacağımız köklü değişiklikler de hızlı gerçekleşmeyecektir. Sonuçta insanın yerleşmiş davranışını baştan şekillendirmek söz konusu! Günümüz uygarlığının bize pompaladığı acele etme ve hızlı iş bitirme eğilimi yüzünden sorunlarımızın gerçek sebeplerine inmekten ziyade üstlerini örtüyoruz. Ne var ki videonuzun kendisi ve konu aldığı kitap tam olarak mevzubahis sebeplerin üzerinde durmuş. Böyle hakiki içerikleriniz için tekrar teşekkürler Ceren Abla!
Şu cümleyi duyuca 5 dk falan kendime gelemedim. Demek ki kendimizi sürekli kötü hissediyoruz ki her zaman kendimizi ödüllendirme gayretindeyiz. O zaman neden sürekli kendini kötü hissediyorsun bunu bulmakgerekir... kalbim çıttt
19:55 teki gibi, iç çeke çeke dinledim. Videoyu durdurup, kendimle hasbi hal ettim. Sabah olmuş o ara! Önce videoyu bitirdim, sonra da 'son gün yaparım' dediğim Aerodinamik ödevini. Hem de, 2 günüm varken... Bir ara da, şu kitabı alıp okuyacağım. Bir ara! Bir ara? Bi
Teşekkürler, Ceren Hanım. Videoyu bugün gördüm, ertelemeden izledim. Yerinde ve isabetli notlar aldım. Artık ertelemek zorunda kalsam bile nedeninin ve sonuçlarının farkında olacağım.
@@lightyagami4988 5 ay oncesine gore cok fark var ama artik bunun tamamen gececek bisey oldugunu dusunmuyorum. bu bi savas gibi. bazen dusuk hissetsem de kalkip o sikintiyi baska bi isle doldurunca gececegini artik biliyorum. "bunu zaten bilmiyor muydun?" diyebilirsin :D ama bilmiyordum. ceren ablanin bu gelisim serisi kafami acti. hala aciyor. aylar icinde artik bunlarin bi butun oldugunu anliyorum. sikilmak da sucluluk da berbat hissetmek de vs hepsi bu gelisimin, insan olmanin parcasi. yani bu hisler basit insan tepkisi ve herkesde var. galiba hayatin sonuna kadar da hep olucak. cozumuyse hep ayni, elinden geleni yapmak
Şu an bu videoyu izlemeye başladım ve gerçekten bende de eskiden kalan bir hayal kırıklığı neden oluyor sanırım. Bu kitabı alıp okuyucam ve bu değerli video için teşekkür ederim. Bu gibi videolar daha çok gelmesini isterim
1.sınıfta Oruç Hoca diye bir temel tasarım hocamız vardı. Bize nasıl bir bebeğin doğması için annesi aylarca sancı çekiyorsa bir tasarımın doğması için de bir süre sancı çekilmesinin doğal olduğunu söylemişti. Bebeklerle ilgili kısımdan emin değilim ama bu beni çok motive eden bir düşünce. Şu anda da yapmam gereken bir sürü şey var ama nereden tutacağımı bilemediğim için yapamıyorum. Başlarsam da sonunda iyi bir şey çıkmayacağını düşünüyorum. Ama biraz gerçekçi beklentilere girip sancıları kabullenmek lazım. Umarım ben de bunu içselleştiricem.
Tam ihtiyacım olan anda ihtiyacım olan videoyu kanalınızda buluyor olmam tesadüf olamaz. Şu an videoyu ikinci kez izliyorum. Hep motivasyon bekledim şimdiye kadar. Aksini de kimse anlatamadı. Ama gelmesini bekleyince gelmiyor ve o gelmedikçe hafakanlar basıyor insana :) sonra kaygı bozukluğu, panik atak, stres hepsini yaşadım. İnşallah artık şu savsaklama meselesine ve öğrenilmiş çaresizliğe bir son verebilirim :/ .
'Başlamak bitirmenin yarısıdır' deyip bir heves işe başlarsın, tam o sırada daha acil bir iş verilir eline onu yaparsın, sonra bir acil daha derken artık dönsen de bıraktığın yerde değil işin en başındasındır.
Kitap okumam gerekirken savsaklayıp youtube'da dolanırken videonuza denk geldim. En azından savsaklamam bile bir işe yaradı. Teşekkkür ederim bu faydalı video için. Kitabı da alıp okuyacağım.
Sizin UA-cam kanalinizi yeni kesfettim.Ve daha once neden sizle karsilasamadim diye de cok hayiflandim.Egitici, ogretici ve coook eglenceli bir kanaliniz var.Sankı bırebır sizden ders dınlıyormusum gıbı hıssedıyorum.
Tam da lazım olan video, ellerinize ağzınıza sağlık efenim. Başlayınca gider de güzelmiş bu arada, benimki de "take the leap" idi hem ufak bir assasins creed referansı oluyor. Atlıyorum işin bağrına. Edit: Kediciğe selamlar
Benim korkum ya hayalimdeki gibi olmazsa ya gereken zamanda ögrenemezsem korkusu. Genelde öyle olur çünkü ve ben zeka geriliğim mi var acaba diye şüphelenirim kendimden. Ertelerim de ertelerim. 22:22 😪😪😪😪
Benimde hastalığım ertelemeden (yeni hedef lere yürümek işin özü kimseye yaranamamak ) sonuç bende yanlızlığa gitti şikayetçide değilim ama en azından çoluktan çocuktan dışlanlanmamak
çok teşekkür ederim ceren abla. insülin direncine kadar direkt beni anlatan bir video olmuş. beni bu kadar iyi anlattığına göre, çözümleri de benim için uygun olabilir. Hayır diyememek hakkındaki videonu izledikten sonra o konuda gerçekten hayatımda bir değişiklik yaşanmıştı. UA-camrlar ( en azından Can abi ve Günhan) bazı depresif zamanlarında bu işi boşuna mı yapıyoruz diye düşündüklerini söylemişti. Eğer sen de böyle bir düşünceye sahipsen veya sahip olursan kesinlikle emin olabilirsin ki faydalı olduğun insanlar var. Ayrıca sevgili Can abi de öyle düşünmesin, siz karı-koca farketmediğiniz insanların hayatlarına olumlu anlamda etki ediyorsunuz.
Bazı şeyleri fark etmemi sağladınız. Hedeflerime ulaşmamda büyük katkısı olacağını düşünüyorum. Umuyorum ki hedeflerime ulaştıktan sonra geri dönerim bu yoruma.
Ben de ayni durumdayim ama videoda da söylendiği gibi bu birçok yaşanmışlık ve hayal kırıklığı ile gelen bir sonuç aslında. Vakti zamanında "kişisel ataleti yenmek" kitabiyla bu durumu aşmıştim. Ama yeniden yakalandim. Simdi önerilen kitabi alıcam. Faydali video için teşekkürler 🙏💐🎉❤
"Kronik savsaklama" kavramını işitince o arkada gözüken güzel kedinin moduna giriyorum! Enteresan ve çok varyasyonları olan biraz zor bir konu çarpıcı kavramlarla kitapta güzel anlaşılır gibi gözüküyor👍🏻👍🏻 bu arada sloganınızı (mantra) wallpaper yapmak'ta PC ile sık çalıştığınız için bir tür tekrar ;) "auto suggestion = oto telkin" davranış bilimlerinin bir bölümü!
Belki komik gelebilir ama eminim ki bu hastalığa namaz kılanlar daha az yakalanıyordur :)Sürekli beş vakti takip ettiği için onun şuanda yapmakta olduğu şeye ara verdiriyor ve döndüğünde yapacağa şeye çok çabuk odaklanabiliyor ve ertelemekten kaçınıyor. Nasıı brainstorming ama :D
Namazlarımı kılıyorum çok şükür ama onun dışında ben de bir kronik savsağım maalesef. Yani ne yazık ki teori pek tutmuyor :< Umarım bir gün kronik savsak"tım" diyebileceğim...
İki senedir bu videoyu görüyorum daha sonra izleye ekledim önüme çıkıp çıkıp duruyor hâlâ erteliyorum KAFAYI YİCEM BU YORUMU YAPIP ÇIKICAM yine izleyemicem çünkü bazı gerçekler canımı acıtıyor 2 ay sonra üni sınavından çıkınca izlerim maalesef seneye yine giricem sınava sanırım. Allah kahretsin 3 senedir giriyorum sınava bu yks sisteminin ben..
Video yu 4 günde bitirdim parça parça. Buraya yazamayacak kadar boktan şeyler yaşıyorum ve temel olarak sebebi anlattığın şeyler. Bugün sayende biraz değişiklik yapmaya çalışacağım. Eğer olur da başarırsam zamanla, sana bir teşekkür mesajı yazıcam.
yarin son gunu olan (buyuk ihtimal ogle 5 son saat) yazi odevim var astrobiyoloji ile ilgili ve ben atiye izliyordum gece 12 den su an sabah 4.30 a kadar. Ek olarak atiyeyi begenmedim bizim okulu karantina doneminde gormek tatli olsa da ama izlemeye devam ettim savsakladim. Kronik bende artik sanirim. (bu arada arkeologun hukukta ne isi var cozemedim gitti)
18:30 bu cümle benim için "Animator olacağım." cümlesidir. Ne zaman bırakmak istesem, çalışmaktan sıkılıp anime ya da film izlemek istesem bunu aklıma getiririm. Tam olarak kitapta denmek istenen bu olmasa da benim için bu. (11. Sınıfım, ilk başta dediğin gibi Ceren abla hemen uzun uzun çalışmaya başlamak yerine ilk bir ay derslerime çalıştım sonra sınavlardan yüksek alınca ingilizce çalışmaya başlayacaktım. Ama türkçe dilbilgimin o kadar iyi olmadığını bildiğimden ona çalışıp, bir yandan da çizimimi geliştiriyorum. Keşke bunları 9. sınıfta yapsaydım diye hayıflanıyorum ama yine de çalışmaktan vazgeçmiyorum. Çünkü çok arzuladığım bir hayalim var ve ona ulaşmak için her şeyi yaparım.) Biraz uzun bir yorum oldu, kusura bakma Ceren abla.
Biliyorum bu videodaki dertten sen de muzdaripsin kendin icin de cekiyosun ama arada birinin bize ayik olun akilli olun diye bir abla fircasi atmasi da iyi oluyor😃
Bu videoya o kadar ihtiyacım varmış ki. Şu an yüksek lisans tez aşamasındayım ve büyük bir tükenmişlik yaşıyorum. Benim savsaklama sebebim korku. Tezi zamanında yetiştirememek ve başarısız olmaktan korkuyorum. Bu sebeple çalışmaya bir türlü başlayamıyorum. Oysa daha önceki öz hakiki kişisel gelişim videolarındaki eserlerde de bahsettiğiniz üzere, çalışmak beni mutlu ediyor ve özsaygımı da arttırıyor. Buna rağmen bir türlü kitapların başına oturamıyorum. Ama bu video artık aklımı başıma alıp düzenli şekilde çalışmam gerektiğini çarptı yüzüme. Kitabı da hemen alıp okumaya başlıyorum. Emekleriniz için çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız ❤
lisede bi hocam stres yapmayın işler yetişir derdi. Liseden beri öyle bi hafızama kazındı ki bu resmen hayat mottom oldu. İşler yetişir hesabı her şeyi son dakikaya bırakmak öyle işime geliyordu ki dilediğim gibi tembellik yapıp içten içe suçu kimya hocama atıyordum. Aslında hocamın bunu kastetmediğini bilsem bile böyle değerlendirmek işime geliyordu. Kendime bir bahane yaratıyordum dilediğim gibi erteleyebilmek için. Bunun bana ne kadar zarar verdiğini farketmem uzun zaman aldı.
Size yazdıklarını pek sevdiğim Sinem Dönmez'in erteleme ve savsaklamayla ilgili bir yazısını bırakıyorum.
Çok tavsiye ederim okuyun.
‘Procrastination’ da iyidir: Erteleyerek çalışmanın 10 basit yolu
www.neoskola.com/blog/yazilar/procrastination-da-iyidir-erteleyerek-calismanin-10-basit-yolu
Ertelemek tembellik değil bir travma tepkisidir ❤
Özsaygı konusu o kadar doğru ki benim yıllardır tembelliğimin mottosu şu cümle "çalışıp da başarısız olacağıma çalışmayıp başarısız olayım". Çalışıp çabaladıktan sonra başarısız olunca kendimi çok kötü hissediyorum "demek ki ben yeterince zeki değilmişim, kapasitem çok düşükmüş" diyorum. Çalışmayınca başarısız olsam da bir bahanem var gibi geliyor. "Ben yapamadığımdan, beceriksizliğimden değil de çalışmadığımdan oldu" diyorum. Sanki tembel olmak, zeki olmamaktan daha iyi bir şeymiş gibi.
Ne güzel çözümlemişsiniz durumunuzu. Birçok insan bunun ilk adımını bile atamıyor. Ama şu var, denemezsen hiç bilemeyeceksin. Ayrıca başarısızlık da başarı kadar doğal, hatta onun bir parçası. Her başarı arkasında onlarca başarısızlık barındırıyor aslında, biz sadece başarı kısmını gördüğümüzden, başarılı insan hiç başarısızlık yaşamamış kişidir zannediyoruz.
Tam olarak aynı durumdayım ve son cümleniz beni çarptı. Sanki tembel olmak zeki olmamaktan daha iyi bir şeymiş gibi…
Bu video çok yararlıydı teşekkürler ❤ bunun gibi videolar bekliyoruz lütfen 🙏
21.dakikada bahsettiğiniz durum; yani öz saygını koruyabilmek için kendini sabote etmek , bunu ben çok iyi yapıyorum. Sınava çok fazla kişi giriyor ve devlet çok az atama yapıyor diyerek KPSS'ye hiçbir zaman tam anlamıyla hazırlanmadım. Sonrada hazrlanmamiştım zaten sınava deyip gelen sonuca utanmamamı saglıyorum. 5 yıldır bu durumu savsakliyorum. Ve geçmişte ailemle ilgili , okul hayatımla ilgili birçok problemler yaşadım. Bunlara rağmen çok başarılı bir çocuktum. Liseyi birincilikle bitirmiştim. öz-düzenleme becerim çok iyiydi günlük planlar çizerdim. Günlük ders tekrarları yapardım. Bir soruyu çözemediğimde huzursuz olur uyuyamazdım. Ve bir şeyleri başarmak istediğimde mutlaka onu yapardım. Eğer yeterince çaba sarf edersem hiçbir şeyi başaramamak gibi bir şey olmadığına inanırdım! Bu tutumumu bozan şey dış etkenler oldu. Savaştım, mücadele ettim. şu an bir engel kalmadı önümde ama bu kez de ben yapamıyorum. Aslında mücadele döneminde kendime saygımı bi hayli kaybettim. Sindirella kompleksi, hayatı yeniden keşfedin, boş ayna vb. birçok kitapla kendi durumumun temelini buldum aslında. İşin acısı hâlâ öğrendiklerimi uygulamaya koymamış olmam. Bundan 9 ay önce çok güzel bi şekilde başlamıştım sınava. Bu kez çok sürmedi şiddetli geçimsizlikle giden evliliğimimi sonlandirdim. Tekrar çalışmaya kararliydim ve birakmiyordum bu kez eve döndüm aile sorunları hat safhada her zamanki gbi. Ama tam şuan gerçekten ailemleyim ama odam var ,evimdeyim ve bir bahanem yok ama yaşananların etkisiyle geçmeyen bir baş ağrısı, uyuşukluk ve isteksizlik yorgunluk ümitsizlik var. Nasılsa sonu belli; kaybedeceğim, hayat benden yana olmayacak dediğin bir savaşa kim girmek ister ki?
Tüm bunlara rağmen bir parçamda kendimden ümit ediyor. Kendimden ümit eden tarafım; tembel ,erteleyen ,geçmişi konuşan, boş yaşayan, savsakçı tarafımdan nefret ediyor..
Başarabildiniz mi umarım olmuştur
@@aysee.999 evet başardım. Kendi evim ve işim var artik. Cok şükür. teşekkür ediyorum. 💖
@@byzaucar yaaa çoooook sevindim sizin adınıza🥺🤍 ben de kpss'ye hazırlanıyorum umuyorum ki ben de başarılı olurum
Yaa lütfen lütfen yorumumu gör lütfen şu an nasılsın nasıl başardın ama gerçekten başardın mı yani ne kadar zordu..? Ne soracağımı bile şaşırdım çünkü neredeyse tıpatıp aşamalardan geçtim aynıyım yaa sanki ben yazmışım yorumu 😢
@@aysee.999 umarım sizde başarılı olursunuz. Kendinize inanin ve hep çalışın. Bir gün güzel sonuçlar alacaksınız 🙏
Kendimle yüzleşe yüzleşe ne kadar salakça davranışlar sergilediğimi gördüm. İnsanların kişisel gelişimi için verdiğiniz emek çok güzel.
Kocaman evleri olan, sessiz sakin bir ailesi olan arkadaşım motive olup çalışamıyorum diyor ve sürekli benden tavsiye istiyor. Ama benim ailem o kadar gürültülü ve dağınık ki bulduğum her fırsatta çalışmaya alıştım. Beni bir yere koyun on saat aralıksız çalışırım. Bence insan çalışmak zorunda olunca motivasyon da gayet geliveriyor. Okumak, bilgi edinmek, çalışmak zorundayım.
Herkesin imtihanı ayrı yerden, ben de zor zamanlarımda gücümü keşfettim hep. İnsan zorlamadıkça gelişemiyor, bazen şer olarak bildiklerimiz bu şekilde hakkımızda hayırlısı oluyor.
Hayatım 22 yıldır erteleme ve savsaklama hastalığı yüzünden berbat gidiyor. En kısa sürede bu kitabı temin edip okumaya başlayacağım. Ataletimi kırıp, artık harekete geçmek istiyorum
nasıl gidiyor değişim var mı?
minnak hatırlatma; nasıl gidiyor, ne yaptın hayatınla?
yanitlara cevap veremeyecek kadar kotu sanirim
@@lethean1757 umarım değildir
Bu tür yorumlarda tekrar dönüp cevap vereni hiç görmedim
Erteleme hastalığım ve mükemmelliyetçiliğim sayesinde üniversiteyi 1 yıl uzatıyorum, depresyona giriyorum, psikoloğa gidiyorum. Anyway thanks myself😓😢
1 yil gene iyi ya
A bu ben
@@lethean1757Ben 3 Yıl Erteledim
@@Fiyonklu35 ben 4 yıldan sonra bıraktım hala 1. benim :D
@@lethean1757 Yolumuz Uzun Hiç Üzülme Hayat Devam Ettikçe Şansımız Hala Var
Büyük heyecan ve hayallerle girdiğim üniversitenin 2. yılında, babamı kaybetmemle yaşamaya başladığım durumun bir isme sahip olduğunu bu video sayesinde öğrendim. Neşeli ve hayalleri olan bir adamdan, her şeyi yarım yapan birine dönüştüm. İş hayatına girdiğimde bir toparlanma yaşadım ancak reklam sektöründeki (bilen bilir) hem maddi hem de manevi olarak yaşadığım adaletsizlikler yüzünden pandemi dönemiyle birlikte yine aynı sürecin içine girdim.
Bu kitabı en kısa sürede alıp okuyacağım. Beni pozitif yönde etkilemesini umuyorum. 30 dakikalık bu video için teşekkürler Ceren hanım.
Başınız sağ olsun, sabırlar diliyorum.
Bu kitabı okuyalı en az 2 yıl olmuştur sanırım, ilk birkaç ay katkısı oldu ama şu anda bu taktikleri ve ertelemenin sonuçlarını bilmeme, kötü sonuçlarını çok feci halde yaşamama rağmen düzeltemiyorum hiçbir şeyi. 13:00'daki olay gibi ama "o" gün geldiğinde bile bir şeyler değişmiyor.
Çok fazla bahanem var ama en gerçekçi olanı düzgün nefes almakla alakalı yaşadığım sıkıntı nedeniyle yaşadığım uyku sorunları ve bitkinlik. Doktor/ameliyat korkum yoktur normalde ama bunu düzeltmek için olmam gereken ameliyatı hep erteledim malpraktise kurban giderim diye (bu da bahane sanırım).
Bir diğeri de günün çalışma saatlerini boş geçirip, bunun yarattığı vicdan azabıyla geceye doğru çalışmaya başlamam. Bunun sonucunda anormal saatlerde uyumam, sabah derslerine geç kalmam ve gerisi git gide kötüye giden bir sonsuz döngü.
Demem o ki, bu kitabı okuyup sorununuzu çözemiyorsanız muhtemelen zihin yapınızı değiştirerek çözemeyeceğiniz başka bir sorununuz var. Fiziksel ve ruhsal sorunları çözmek için destek almak gerekiyor. Kitapta bahsedilen bir konu ve benim de düşüncem bu. Gelecek ay bunların üstüne gitmek için vakit bulacağım, beklentiye kapılıp sonuç alamamaktan bıktım açıkçası ama başka şansım yok. Umarım bu yorumumu olumlu bir değişim sonucu editleyebilirim.
Video için teşekkürler Ceren hanım :)
çözebildin mi bu sorununu?destek aldın mı?
@@sude-zp8re Hem bahsettiğim ameliyatı oldum yıllar önce, bir süredir de destek alıyorum. Yüzde yüz çözebilmiş değilim hala ama beni yoran asıl şey kapasitemin üstünde hedefler koyup bunları yapamamanın getirdiği bir başarısızlık hissi. Aslında yapabildiğim çokça şey de var ama bunları görmemeye meyilli olduğumu farkettim.
Çok daha derin ve üzerine düşünülmesi gereken başka mevzular da var, tek tek üstüne gidiyoruz.
Kendinden bir şeyler buldun galiba, sende durum ne?
Abla dort yıl olmuş artık izlememin vakti geldi
daha sonra izleye kaydetmisim simdi izliyorum öğrenecegiz umarım
@@beyzabilgi3261 izledin mi
Ben de şu sıralar çözmeye çalışıyorum bu alışkanlığımı. İşi gözümde büyütür büyütür ondan kaçardım. Bahaneler uydururdum veya önemsiz bir şeyi bahane olarak kullanırdım. Her şeyi son ana kadar erteler veya hiç yapmazdım. Hayatımı sabote ettiğimi farkettim ve bunu aşmaya çalıştım. Kendimi bir işe başlamak için zorlayarak sürekli dürterek işleri ertelemeden zamanında yapmaya çalıştım. Bazen oldu bazen olmadı. Şuan kendimi zorlayarak yapıyorum kendime kurallar koyuyorum genellikle bu kurallara uyuyorum ancak savsakladım mı da bu durum çok uzun sürüyor. Gerçekten mutsuz hissediyorum. Potansiyelimi tam olarak kullanamıyormuşum gibi hissediyorum. Umarım bir uzmanın yazdığı bu kitap benim için yararlı olur. Ertelemeden, elime geçen ilk parayla alacağım. Teşekkürler Ceren Sungur ❤️
yapmam gereken önemli işleri ertelemek amacıyla bu videoyu izliyorum. umarım kendimi bu konuda düzeltebilirim, savsaklamayı bırakabilirim.
Bir psikologdan şey duymuştum, ne kadar doğru bilemiyorum, insan beyni mutlu olmak için değil hayatta kalmak için kodlanmış. Yani belki çok ilgisi yok ama seni hayatta tutacak şekilde yaşıyormuşsun. Çok zamanlar o an o işe başlamak için gerçekten hazır olmuyorum ben, zul geliyor, güzelce bir temizlik yapmak etrafı derleyip düzenlemek, çalışacağım iş için o ortamı hazırlamak ve en sonunda oturup sakince ama odaklanmış şekilde o işi yapmak beni daha rahat hissettiriyor. Tek sıkıntısı daha geçe kalıyor, uykudan biraz ödün vermem gerekiyor, o da vücut için sağlıklı değil ama uykuyu hayatımın hiçbir döneminde hekim desteğiyle bile düzene sokamadığım için o artık kendi düzensizliği içinde bir düzene girdi. Bu da böyle bir yorum işte.
Mary Shelley, Frankenstein'ın daha ilk sayfalarında der ki: Bu düşünceler mektubuma başlarken içinde olduğum sıkıntılı ruh halini dağıttı, şimdi kalbimin beni cennete doğru yükselten bir coşkuyla aydınlandığını hissediyorum; çünkü insan beynini sakinleştirmekte sağlam bir amaç kadar işe yarayan başka bir şey olamaz.
Hayatımın sorununa şu an parmak basıldı. Tembel olduğuma inanmıyorum ama işlerimi de hiç yoluna sokamıyorum. Hayatı ertelemek dediniz videonun bir yerinde, ben bu hissin ağırlaştığı dönemlerde cidden hayatıma sadece gözlemci olarak dahilim ve bu kontrolsüzlük çok kötü hissettiriyor bana. Aynı zamanda bu sebeple elimden kayıp giden şeyler, geç kalmışlık hissi de yorucu oluyor. Kitabı en kısa sürede edineceğim. Her videonuz benim için çok kıymetli. Teşekkür ediyorum 🧡 Tarih obasıyla fikir ve duygu alışverişinde bulunabilmek de çok kıymetli.
Bunu covid ile 1 yıldan fazla süreyi devirdikten sonra izledim, çünkü son haftalarda sürekli her şeyi erteliyorum, hiçbir şey yapmak istemiyorum ve ödevlerim birikmeye başladı. Sürekli içten içe yetişmem, yetiştirmem gerektiğini hissediyorum ama bir türlü kendimi tamamen işime veremiyordum. Bu yayını uzun süre sonra da olsa izlemek çok iyi geldi, en azından bu dönem de olsa kendimi ve erteleme huyumu idare edebilirim diye düşünüyorum, en kısa sürede kitabı sipariş edicem. Kendi mottom ise “ bu işi (ödevi) bitirdikten sonra istediğin kadar kitap okuyabileceksin.” Olucak sanırım. İşin sonunda uzun vadeli mutluluğu yakalayacağımızı umarak, hem kendime hem de birileri görürse çalışmak zorunda kalanlara bol şanslar diliyorum.
Başarılar :)
Merhaba, ben de kendi sloganımı paylaşmak istiyorum. "Yapmazsan bitmez" Pek yaratıcı sayılmaz ama yine de inanılmaz motive oluyorum bu cümleden.
Kısa, öz, net. Gayet güzelmiş.
Dur ben de sana bi tane söyleyeyim “sen işten korkma iş senden KORKSUN🤩😊
İnsülin direncim var ve bunun etki edebileceği aklımın ucuna dahi gelmezdi. Kitap seçimleriniz ve anlatımınız cidden çok iyi. Başarılarınız daim olsun
Ben de mantra ifadesini bilmeden kendime mantra yapmışım meğer. Kendin için bir şeyler yap yazıp masama asmıştım. Arkadaşlarıma sevdiklerime verdiğim değeri çabayı kendime gösterebilecegimi düşünüp aklıma gelen bir ifadeydi belki başkalarının da aklına yatar😊💖💖
dolapta 2 hafta önce aldığım pancarlar var, evet çok yararlı bir sebze tadı da kötü değil lakin onu soyması çok zahmetli her taraf pembe oluyor ve ben her geçen gün onlar çürüyecek diye stres yapıyorum benim derdimde bu.
Ben de 5 gündür rengi nesilden sarıya dönen brokolilere üzülüyorum onları düşünüp duruyorum. Geçmiş olsun hepimize :/
Bdjxjdhzjsjajaja daha yeni 15 dk temizlensin diye tuzlu suya koyup bi gece orda biraktigim brokolileri cope attim
Basarisizlik korkusu dediginiz noktada aslinda mukemmelliyetcilik de var. Yapicam ve mukemmel olmak zorunda. Mukemmel olmayacaksa yapmam daha iyi bakış açısı insanı o işi yapmaktan alikoyuyor. Halbuki yuzeysel de olsa yapmak lazım....
Ders çalışmayı ertelemek midterm yaklaştıkça insanda ağır stres, çaresizlik ve baş yoğunlaşması yapıyor. Çekilecek çile değil.
direk şehir ya da ev değiştirin. yeni yaşam tarzına alışmak insanı resetliyor ve sorumluluklarına, çalışması gereken işlerine daha kolay odaklanabiliyor. en azından bende böyle oluyor. hem çevre sizi tembel olarak tanımlıyorsa onların tanımlarından kurtulup kendinizi yeniden tanıttığınız bir çevre oluşturmak insanın değişimini olumlu etkiliyor. şu an çevremdekiler çalışkan diyor bana mesela. ama eski çevremde tembel olarak tanınıyorum :)
@@tahadeha9562 1 yıldır başka ülkedeyim ve inanın kronik seviyedeyseniz olmuyor. Ben çok hırslı biriyimdir aslında , etrafımdaki insanların sürekli beni aşağlamalarına rağmen bir türlü hırslanıpta bir yerlere gelemedim. Mesela bi dili aşırı seviyorum ama konu öğrenme aşamasına gelince sürekli erteliyorum. 🥹
İnanın bu videoyu bile arada başka videolara kayıp soluksuz izleyemedim. Eskiden sevdiğim şeyleri bile artık odaklanarak yapamıyorum film izlemek, kitap okumak gibi.
prokrastineyşın mışım onu öğrendim, hem de ileri seviye, anlık zevklerimizin kölesiyiz 10:32 de kedi uyanıyo
Harika bir video, kesinlikle bu kitabı edineceğim.Yalnız olmadığımı bilmek ve yol gösteren bir kitap olduğunu bilmek rahatlattı ayrıca
Kaygı bozukluğundan muzdarip biri olarak çok kritik bir dönemde videoya denk geldim ve inanılmaz hoşuma gitti. Utanç hissedildi ve notlar alındı.. Ayrıca yalnız olmadığını görmek güzel, emeğinize sağlık :)
Tam 3 yıldır bu videoyu izlemeyi erteliyordum, nihayet izlemeye başlayabildim bundan sonra DAHA FAZLA ERTELEMEK YOK!
Yüksek lisans yapıyorum, doktoraya devam edebilmem için dil puanımı yükseltmem gerek aynı zamanda geçimimi "kendim" sağlamak için de bir işte çalışmalıyım kısır döngü şeklinde birini diğerine bahane (işe girersem zamanım kalmaz, ders çalışamam - ders çalışmam için kendimi geçindirecek paraya ihtiyacım var, işe girmeliyim tarzında) ederek ikisini de sürekli olarak "erteliyorum" diyebilirim. 3:00 sanırım temelinde de benzer hayal kırıklığı/çaresizliği yaşamış olabilirim "iş başvurusu yapıp mülakata girsem de işe almayacaklar nasıl olsa hep tanıdıklarını alıyorlar" vb. Kitabım geldiği gibi okuyacağım umarım benim de silkelenip kendime gelmemi sağlar 🤞 😔
Not: kitabı tam bir hafta önce sipariş verdim yayına kadar okuyabilmek adına fakat ptt kargoda çalışan arkadaşlar da ertelemeyi bırakmayıp kitaplarımı hala getirmediği için yetişemedim. Burada da birilerinin bir şeyi ertelemesinin bir başkasının hayatına nasıl yansıdığını görüyoruz. Ertelemeyin, ertelemeyelim, artık yeter #ÖzHakikiKişiselGelişim 💕
Emeğinize sağlık ❤
Bu yorumu okurken, her kelimede kendimi buldum. Bende bu kısır döngünün içindeyim tez yazmayı bitirmem gerek, dil puanını yükseltmek gerek, ales yükseltmek gerek vs çözümü bulursan bekliyorum cevabınızı.
Murat ERYAŞAR Bir yandan yalnız olmadığıma sevinirken bir yandan da “ne kadar da fazlayız -çaresizce- aynı derdi paylaşan” diye üzülüyorum. “Her şey sizin elinizde” falan gibi gerçek dışı tesellide bulunmak istemiyorum çünkü bazen bazı şeyler “sadece” bizim elimizde olmuyor maalesef. Fakat şahsen ben bu kitabı okuyarak başlamayı düşünüyorum belki bilmediğimiz bir şeyleri o biliyordur(daha iyi bir çözüm bulana kadar en iyi çözüm bu). Sanırım şu an tek yapabileceğim aynı şeyi tavsiye etmek. 😔
bende zaten cok siki sarilamiyordum (gene fena degildim diyelim) simdi corona derken lisans uzamasin diye uzuluyorum burslarimi kaybedecegim gibi ortalama yuzunden onlari kaybetmek istemiyorum ama bir yandan da cogu dersten gecmeme ragmen nasil calisacagimi cozemedigim icin vizelerden cok kotu cakildigim icin kosullu geciyorum bu da final/butte gecmeme ragmen cogu dersten ortalamami 0.8 e cekti artik zaten burslar kesin gitti diyorum daha da batiyorum.
siz bu ev hapsinde nasil basariyorsunuz birseyleri? Eskiden arkadaslarimla bir seyler yapardim bazi aksamlar sabahlardim vs arkadaslarimla sahilde vs bu beni mutlu ederdi bu mutlulugun versigi enerjiyle calisabilirdim artik mutlu olamiyorum guc bulamiyorum hedeflerim olmasina ragmen bolumu severek girdim yazdigim 2 bolumden biri zaten su an en iyi okul olsa digerine gecmem yine de enerhi bulamiyorum
cok duzgum yazamadim kusura bakmayin uykuluyum fizik okuyorum bu arada fen fakultesi (insanlar ogretmen olacagim saniyor inatla gerci bazi akrabalar hala fizik tedavici olacagim saniyor)
en azindan gecmiste basarilariniz var doktora yapacak konuma kadar gelmissiniz bunlarla gurur duyarak bir motivasyon belki edinebilirsiniz buraya kadar geldik artik burada birakilmaz seklinde
ben o noktaya 10 yilda mi gelecegim? 12 mi? 13 mü? daha mi fazla
Videoyu bir hafta önce açıp yarıda bırakmışım yani kalanını bir hafta sonra izleyebildim hocam... Ruhumuza işlemiş
19 yaşındayım ve çoğu şeyi erteliyorum. Planlar yapıp uyamıyorum. Hep son ana kalıyor. Sonrası stres ve yakınma. Kendimi, geçen sene anlamaya başladım. Ben de dikkat eksikliği olduğunu öğrendim. Hayal kurma bozukluğu da yaşıyorum. Bir odanın içinde gidip geliyorum, zihnindekileri canlandırıyorum. O olayın içine girip rolleniyorum. Ama bunun farkındayım tabii. Ailem hep koruyucuydu, zaten başına buyruk davranışlarım olmadı neredeyse. Hep onların istediği gibi, başarı hariç. Zeki ama çalışmıyor denildi hep. Hep hayal kırıklığı oldum. Geçen sene dikkat ilacı kullanmaya başladım hiç yan etkisini görmeme rağmen bir ay sonra keyfi bıraktım. Yan etkilerini gören kişileri bulup, okuyup gözümde korkuttum. Psikiyatriye randevu aldım, gidip konuşucam. Düzenli kullanmak istiyorum.Ailem eğitimli, bilinçli değillerdi. Hep onların istediği gibi biri oldum. Hayallerim her zaman çok genişti, hâlâ kuruyorum. Maladaptive daydreaming sahibim. Babamın sinirli olması hayatımı hep kontrol etti. Tek beni değil, hepimizi. Patronuna gösteremediği öfkeler, kendi başarısızlıkları, hep mükemmel olmamızı istemesi, yargılaması... bir babayı eleştirebilmeyi çok sonradan öğrendim. Onların ne söylerse doğru olabilir ihtimali hep çok yuksekti. Güvenemenin birincil sorumlusu babam. Tabii şikayet etmek kolay diyebilirsiniz, ama bu zamana kadar hep kendim tek sorumluydu zaten. Maddi durumuzun çok iyi olmaması da etken. İstediklerim genelde içimde kalır. Ona bu yüzden kızmıyorum, ama öfkeliyim. Anneme gösterdiği iktidarlıktan, sürekli manipülasyon yapmasından , off baba. Anne Ernaux un boş dolaplarinda ail3sine duyduğu yakınmaları içimde taşıyorum. Neyse bu sene üniversiteyi kazanıp kendi özerkliğimi kazanıcam. Annemi de bi nebze kurtarmak istiyorum...Yeni farkettigim bir sey ise planı yaparken, en basit görev bile olsa, 10 görevden 9 unu yapsam 1 i kalıyor. Sanki içten içe görevi yahut planı tamamlamak istemiyormuşum gibi. Ya da beni uzaklasıran bir şey. Başta alışkanlık olabilir diye tahmin ettim, ertelemeye olan. ama dehb olan insanlarda bildiğiniz üzere alışkanlıklarm istenildiğinde sona erebilir. Ya da istediğim yöne çekebilirim. Buna cevap olarak başkası tarafından baktığımda ise başarısız olmak - mı istiyorum, hayır istemem. Ama bilindisinda neler dönüyor, bilmiyorum.
Sen mükemmel bir detaysın, ilk defa bir UA-cam da birine seni çok seviyorum diyebiliyorum. İnan seninle arkadaş olmayı çok çok isterdim. Sadece bu videon için değil hepsi çok yararlı ve bilgi dolu. Dopdolu bir kadınsın. Bu kadar boş insan içinde. Kendinle gurur duymalısın. Bu arada yaşım oldukça ileri.
Sağ olun. Sevdiğim, herkese yararlı olacağına inandığım kitapları paylaşıyorum. Hoş geldiniz.
Videoyu izlemeye ilk yayınlandığı gün başlamıştım, 5 dakika izledikten sonra neyse sonra daha düzgün kafayla izlerim dedim. Bugün yeni bitirdim... fakat güzel bir videoydu. Teşekkürler :)
Bu kadar çok insana umut ışığı olup yalnız olmadıklarını gösterdiğin için sana çok teşekkür ederim 🥰
Kitabı okudum ve tavsiye ediyorum. Diğer kitaplardan farkı gereksiz, sayfa doldurmak için boş yere yazılmış bölümler ve bıktıran tekrarlar yok. Kısa, dolu ve işe yarar bir kitap.
Video gerçekten farkındalık sağlıyor teşekkürler
geçenlerde deprem oldu kalkıp kaçmak yerine aklıma aşagıya inene kadar zaten bina yıkılır deyip geri vaz geçtim
wow, kitabı al oku lütfen.
@@Tarih_Obası Bana hala çocuksun diyenlere cevabı ben değil yıllar önce Sokrates amcam vermiş;
Dürüst bir insan daima çocuk kalır...
@@ulaşanahtar demişimdir doğrudur
Hayatta mısın halen?
Tıpkı öğrenme hakkında "hızlı gerçekleşen bir şey değil" demeniz gibi, erteleme gibi olumsuz davranışlarımızla ilgili kendimizde yapacağımız köklü değişiklikler de hızlı gerçekleşmeyecektir. Sonuçta insanın yerleşmiş davranışını baştan şekillendirmek söz konusu! Günümüz uygarlığının bize pompaladığı acele etme ve hızlı iş bitirme eğilimi yüzünden sorunlarımızın gerçek sebeplerine inmekten ziyade üstlerini örtüyoruz. Ne var ki videonuzun kendisi ve konu aldığı kitap tam olarak mevzubahis sebeplerin üzerinde durmuş. Böyle hakiki içerikleriniz için tekrar teşekkürler Ceren Abla!
Şu cümleyi duyuca 5 dk falan kendime gelemedim. Demek ki kendimizi sürekli kötü hissediyoruz ki her zaman kendimizi ödüllendirme gayretindeyiz. O zaman neden sürekli kendini kötü hissediyorsun bunu bulmakgerekir... kalbim çıttt
Maalesef oluyor bu, insanız normal.
19:55 teki gibi, iç çeke çeke dinledim. Videoyu durdurup, kendimle hasbi hal ettim. Sabah olmuş o ara! Önce videoyu bitirdim, sonra da 'son gün yaparım' dediğim Aerodinamik ödevini. Hem de, 2 günüm varken... Bir ara da, şu kitabı alıp okuyacağım. Bir ara! Bir ara? Bi
Mutluluk insanın önüne koyduğu hedefler uğruna verdiği cabada yatar
Teşekkürler, Ceren Hanım. Videoyu bugün gördüm, ertelemeden izledim. Yerinde ve isabetli notlar aldım. Artık ertelemek zorunda kalsam bile nedeninin ve sonuçlarının farkında olacağım.
Videonun sonuna ithafen, şeker ve zararları üzerine daha somut sonuçlar görmek isteyenlere "That Sugar Film" şiddetle önerilir.
Harika gidiyor bu seri. Bana çok şey kattı. Teşekkür ederim. Kalp.
ne kadar işime yarayacak bi vide. daha sonra izle listeme kaydedeyim de izlemeyeyim
Bu kitaba o kadar ihtiyacım varmış ki... Yarın alıcam. Gözlerim doldu izlerken, iyi ki varsın Ceren ablacığım.💜💜💜
7:34 ben artık içinde suçluluk olan duygular karışımını hissetmiyorum abla, duygular karışımının kendisiyim
iyi bilirim, ama uğraşınca geçiyor.
@@Tarih_Obası geçecek abla. verdim sözü
@@kurtiboii sonuç nedir nasılsın
@@lightyagami4988 5 ay oncesine gore cok fark var ama artik bunun tamamen gececek bisey oldugunu dusunmuyorum. bu bi savas gibi. bazen dusuk hissetsem de kalkip o sikintiyi baska bi isle doldurunca gececegini artik biliyorum. "bunu zaten bilmiyor muydun?" diyebilirsin :D ama bilmiyordum. ceren ablanin bu gelisim serisi kafami acti. hala aciyor. aylar icinde artik bunlarin bi butun oldugunu anliyorum. sikilmak da sucluluk da berbat hissetmek de vs hepsi bu gelisimin, insan olmanin parcasi. yani bu hisler basit insan tepkisi ve herkesde var. galiba hayatin sonuna kadar da hep olucak. cozumuyse hep ayni, elinden geleni yapmak
Harikasın harika. Yeni bir içerik geliyor şimdi kitabın adı Pür Dikkat, onu da çok tavsiye ederim. Sevgiler.
Şu an bu videoyu izlemeye başladım ve gerçekten bende de eskiden kalan bir hayal kırıklığı neden oluyor sanırım. Bu kitabı alıp okuyucam ve bu değerli video için teşekkür ederim. Bu gibi videolar daha çok gelmesini isterim
1.sınıfta Oruç Hoca diye bir temel tasarım hocamız vardı. Bize nasıl bir bebeğin doğması için annesi aylarca sancı çekiyorsa bir tasarımın doğması için de bir süre sancı çekilmesinin doğal olduğunu söylemişti. Bebeklerle ilgili kısımdan emin değilim ama bu beni çok motive eden bir düşünce. Şu anda da yapmam gereken bir sürü şey var ama nereden tutacağımı bilemediğim için yapamıyorum. Başlarsam da sonunda iyi bir şey çıkmayacağını düşünüyorum. Ama biraz gerçekçi beklentilere girip sancıları kabullenmek lazım. Umarım ben de bunu içselleştiricem.
Tam ihtiyacım olan anda ihtiyacım olan videoyu kanalınızda buluyor olmam tesadüf olamaz. Şu an videoyu ikinci kez izliyorum. Hep motivasyon bekledim şimdiye kadar. Aksini de kimse anlatamadı. Ama gelmesini bekleyince gelmiyor ve o gelmedikçe hafakanlar basıyor insana :) sonra kaygı bozukluğu, panik atak, stres hepsini yaşadım. İnşallah artık şu savsaklama meselesine ve öğrenilmiş çaresizliğe bir son verebilirim :/ .
Kısa süreli mutluluk tuzağı kısmı o kadar doğru ki.
'Başlamak bitirmenin yarısıdır' deyip bir heves işe başlarsın, tam o sırada daha acil bir iş verilir eline onu yaparsın, sonra bir acil daha derken artık dönsen de bıraktığın yerde değil işin en başındasındır.
Kitap okumam gerekirken savsaklayıp youtube'da dolanırken videonuza denk geldim. En azından savsaklamam bile bir işe yaradı. Teşekkkür ederim bu faydalı video için. Kitabı da alıp okuyacağım.
Sizden video gelmediği gün "napıyo bu cazu? Boşladı bizi :(" diye sinirleniyorum. Video gelince ise ruh hali tavan. Teşekkür ederiz
hahahhaa çok tatlı çok sevdim :) sevgiler
sonra izlerim diye playliste atalı 3 yıl olmuş
😂😂😂
Çok faydalı bi video çok teşekkür ederim 💐
Teşekkür ederim ceren abla. Bu videodan öğrendiklerimi hayatıma katmaya çalışacağım ❤️
Sizin UA-cam kanalinizi yeni kesfettim.Ve daha once neden sizle karsilasamadim diye de cok hayiflandim.Egitici, ogretici ve coook eglenceli bir kanaliniz var.Sankı bırebır sizden ders dınlıyormusum gıbı hıssedıyorum.
14 ün de video izleyip, 15 in de gidip satın alıp, tek gün de bitirdim. Çok teşekkürler :)
Tam da lazım olan video, ellerinize ağzınıza sağlık efenim. Başlayınca gider de güzelmiş bu arada, benimki de "take the leap" idi hem ufak bir assasins creed referansı oluyor. Atlıyorum işin bağrına.
Edit: Kediciğe selamlar
Benim korkum ya hayalimdeki gibi olmazsa ya gereken zamanda ögrenemezsem korkusu. Genelde öyle olur çünkü ve ben zeka geriliğim mi var acaba diye şüphelenirim kendimden. Ertelerim de ertelerim. 22:22 😪😪😪😪
Benimde hastalığım ertelemeden (yeni hedef lere yürümek işin özü kimseye yaranamamak ) sonuç bende yanlızlığa gitti şikayetçide değilim ama en azından çoluktan çocuktan dışlanlanmamak
çok teşekkür ederim ceren abla. insülin direncine kadar direkt beni anlatan bir video olmuş. beni bu kadar iyi anlattığına göre, çözümleri de benim için uygun olabilir.
Hayır diyememek hakkındaki videonu izledikten sonra o konuda gerçekten hayatımda bir değişiklik yaşanmıştı.
UA-camrlar ( en azından Can abi ve Günhan) bazı depresif zamanlarında bu işi boşuna mı yapıyoruz diye düşündüklerini söylemişti. Eğer sen de böyle bir düşünceye sahipsen veya sahip olursan kesinlikle emin olabilirsin ki faydalı olduğun insanlar var.
Ayrıca sevgili Can abi de öyle düşünmesin, siz karı-koca farketmediğiniz insanların hayatlarına olumlu anlamda etki ediyorsunuz.
Faydamız oluyorsa ne mutlu bize. Kolaylıklar ve başarılar diliyorum.
aman allahım ben bu videoları nasıl kaçırmışım hepsi birbirinden harika
ilk 10 dakikasını izledim, diğer kısmını dinlemeyi erteledim. galiba ilk bu videoyu ertelememekten başlamalıyım.
Ya ALLLAH SENDEN RAZI OLSUN
Bazı şeyleri fark etmemi sağladınız. Hedeflerime ulaşmamda büyük katkısı olacağını düşünüyorum. Umuyorum ki hedeflerime ulaştıktan sonra geri dönerim bu yoruma.
N'aptın
Şuan yaşadığım ve karar verme surecindeyken bu videonun çıkması😢
yapmam gereken şeyi ertelemk için bu videoyu izledim neyse en azından sorunlarıma biraz merhem oldu thank you ceren abla
Gerçekten gözlerim doldu izlerken yazık etmişim bunca zaman kendime 19 yıl bu anı beklemişim meğerse
Ben de ayni durumdayim ama videoda da söylendiği gibi bu birçok yaşanmışlık ve hayal kırıklığı ile gelen bir sonuç aslında. Vakti zamanında "kişisel ataleti yenmek" kitabiyla bu durumu aşmıştim. Ama yeniden yakalandim. Simdi önerilen kitabi alıcam. Faydali video için teşekkürler 🙏💐🎉❤
Epey gecikmeli olarak bu videoyu izliyorum. Buraya bir not düşeyim. Ayda bir gelip ne denli ilerleme gösterdiğimi gözden geçireceğim. ❤
Sınavlar, finaller, komiteler haftası geldikçe buralarda yorumlar artıyor bu da savsaklamanın bir diğer yöntemi.
"Kronik savsaklama" kavramını işitince o arkada gözüken güzel kedinin moduna giriyorum! Enteresan ve çok varyasyonları olan biraz zor bir konu çarpıcı kavramlarla kitapta güzel anlaşılır gibi gözüküyor👍🏻👍🏻 bu arada sloganınızı (mantra) wallpaper yapmak'ta PC ile sık çalıştığınız için bir tür tekrar ;) "auto suggestion = oto telkin" davranış bilimlerinin bir bölümü!
Tam da ihtiyacım olan şeydi bu. Çok teşekkür ederim.
Hayatımda neden başladığım hiçbir şeyin devamını getiremediğimi sorguladığım bir dönemdeyim. Bu video daha bir zamanda gelemezdi :)
Bu videoya yeni denk gelmek beni üzse de çok güzel bir yayın 🤍
Vallahi her işin en zor kısmı başlaması benim için o başlama eyleme geçme kısmları hayatımın ömrümü kısalttı
Harikasınız, çok teşekkürler.
Erteleme kaygi bozuklugundan kaynaklaniyor!
Belki komik gelebilir ama eminim ki bu hastalığa namaz kılanlar daha az yakalanıyordur :)Sürekli beş vakti takip ettiği için onun şuanda yapmakta olduğu şeye ara verdiriyor ve döndüğünde yapacağa şeye çok çabuk odaklanabiliyor ve ertelemekten kaçınıyor. Nasıı brainstorming ama :D
Valla olabilir :)
Namazlarımı kılıyorum çok şükür ama onun dışında ben de bir kronik savsağım maalesef. Yani ne yazık ki teori pek tutmuyor :< Umarım bir gün kronik savsak"tım" diyebileceğim...
İki senedir bu videoyu görüyorum daha sonra izleye ekledim önüme çıkıp çıkıp duruyor hâlâ erteliyorum KAFAYI YİCEM BU YORUMU YAPIP ÇIKICAM yine izleyemicem çünkü bazı gerçekler canımı acıtıyor 2 ay sonra üni sınavından çıkınca izlerim maalesef seneye yine giricem sınava sanırım. Allah kahretsin 3 senedir giriyorum sınava bu yks sisteminin ben..
"Aman sonra izlerim." diye kapattım ve hemen hatamın farkına vardım. Geri açtım izliyorum Ceren Hanım.
Estafur umarım işinize yarar ♥️
Tarih Obası Umarım.
Video yu 4 günde bitirdim parça parça. Buraya yazamayacak kadar boktan şeyler yaşıyorum ve temel olarak sebebi anlattığın şeyler. Bugün sayende biraz değişiklik yapmaya çalışacağım. Eğer olur da başarırsam zamanla, sana bir teşekkür mesajı yazıcam.
5 saat sonra bitirmem gereken (bitirmek için 48 saat verdiler) bir proje var ve ben daha başlamadım. Ve şu an hastalığımın adını buldum. Saolasın CS
yarin son gunu olan (buyuk ihtimal ogle 5 son saat) yazi odevim var astrobiyoloji ile ilgili ve ben atiye izliyordum gece 12 den su an sabah 4.30 a kadar. Ek olarak atiyeyi begenmedim bizim okulu karantina doneminde gormek tatli olsa da ama izlemeye devam ettim savsakladim. Kronik bende artik sanirim. (bu arada arkeologun hukukta ne isi var cozemedim gitti)
@@lethean1757 Kitabı okuyun ve uygulayın. Mutlaka faydasını göreceksiniz.
Çizim yapıp, gramer çalışacağıma kanalın videolarını hatim edip notlar alıyorum yetmiyor araştırma yapıyorum ne yapmıyorum çizim ve ders çalışma 😆🤤
Videoyu izlemeye başlamayı 3 gündür erteliyorum. Açıp açıp başka bir şeyle ilgilenip kayboluyorum sürekli.
Sonunda izledim.
kedinin keyfi beni gerdi arkadaş o nasıl yatıştır
18:30 bu cümle benim için "Animator olacağım." cümlesidir. Ne zaman bırakmak istesem, çalışmaktan sıkılıp anime ya da film izlemek istesem bunu aklıma getiririm. Tam olarak kitapta denmek istenen bu olmasa da benim için bu. (11. Sınıfım, ilk başta dediğin gibi Ceren abla hemen uzun uzun çalışmaya başlamak yerine ilk bir ay derslerime çalıştım sonra sınavlardan yüksek alınca ingilizce çalışmaya başlayacaktım. Ama türkçe dilbilgimin o kadar iyi olmadığını bildiğimden ona çalışıp, bir yandan da çizimimi geliştiriyorum. Keşke bunları 9. sınıfta yapsaydım diye hayıflanıyorum ama yine de çalışmaktan vazgeçmiyorum. Çünkü çok arzuladığım bir hayalim var ve ona ulaşmak için her şeyi yaparım.) Biraz uzun bir yorum oldu, kusura bakma Ceren abla.
işlevsel bir video olmuş isminin hakkını veren seri teşekkürler
Biliyorum bu videodaki dertten sen de muzdaripsin kendin icin de cekiyosun ama arada birinin bize ayik olun akilli olun diye bir abla fircasi atmasi da iyi oluyor😃
Kız nerde fırça atmışım? :D
Bu video icin demiyorum da genel tutum videolarda kendine cekiduzen vermek uzerine olunca🙈
Bu vidoe izleyemiyorum. Çünkü sürekli erteliyorum ama izlicem bugün hadi bay
Bu videoyu izlemeyi 4 yıldır erteliyorum. Daha sonra izle listemdeymiş. Sanırım artık vakti geldi....
Ceren ablam iyi ki varsın belki de hayatımı değiştirdin bugünden itibaren bu video sayesinde.
Burak kardeş iyi ki varsın belki de hayatımı değiştirdin bu günden itibaren bu yorum sayesinde
@@ekremcansark3118 Ne mutlu bana ekrem kardeş
@@ekremcansark3118 umarım hayatın daha iyiye gitmiştir
Bu videoya o kadar ihtiyacım varmış ki. Şu an yüksek lisans tez aşamasındayım ve büyük bir tükenmişlik yaşıyorum. Benim savsaklama sebebim korku. Tezi zamanında yetiştirememek ve başarısız olmaktan korkuyorum. Bu sebeple çalışmaya bir türlü başlayamıyorum. Oysa daha önceki öz hakiki kişisel gelişim videolarındaki eserlerde de bahsettiğiniz üzere, çalışmak beni mutlu ediyor ve özsaygımı da arttırıyor. Buna rağmen bir türlü kitapların başına oturamıyorum. Ama bu video artık aklımı başıma alıp düzenli şekilde çalışmam gerektiğini çarptı yüzüme. Kitabı da hemen alıp okumaya başlıyorum. Emekleriniz için çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız ❤
faydası oldu mu 🎈
4. dakikadayım, videoyu çok faydalı buldum ama neyse kalanını sonra izleyeyim şimdi geç oldu 😌
Benim mantram, pes etmediğin için bir gün kendine teşekkür edeceksin🌟
lisede bi hocam stres yapmayın işler yetişir derdi. Liseden beri öyle bi hafızama kazındı ki bu resmen hayat mottom oldu. İşler yetişir hesabı her şeyi son dakikaya bırakmak öyle işime geliyordu ki dilediğim gibi tembellik yapıp içten içe suçu kimya hocama atıyordum. Aslında hocamın bunu kastetmediğini bilsem bile böyle değerlendirmek işime geliyordu. Kendime bir bahane yaratıyordum dilediğim gibi erteleyebilmek için. Bunun bana ne kadar zarar verdiğini farketmem uzun zaman aldı.
1 yıllık ertelemenin ardından videoyu açıp izliycem hadi bakalım. Umarım dertlerime çare olur.
Emeğinize sağlık hocam. Teşekkürler.
en son izlediğim bir filmde şöyle diyordu; 'Yarın yapabileceğin bir şeyi dünden yapma. Önünde sonunda başarmıssan bir daha deneme.''
ay ne saçma :/