Albae Cerevisiae - Piwne Style
Вставка
- Опубліковано 7 лют 2025
- Opis stylu: kompendiumpiwa....
Tomasz Kopyra (blog.kopyra.com) w serii Piwne Style o historycznym stylu piwa pszenicznego z ziołami, czyli Albae Cerevisiae.
Soundtrack: Silent Partner - Mob Battle
![Mild [Piwne Style]](http://i.ytimg.com/vi/Z9HE0ugR_aQ/mqdefault.jpg)
Ten gość jest niesamowity !! Już w ten weekend warzę pierwszą warkę :D pozdrawiamy ✌👌
Pierwszą w ogóle czy pierwszą Albę?
@@BrowarKopyra pierwsze ever :D czekam na sprzęt i ogień. Zobaczymy co z tego wyjdzie,dam znać po wszystkim. 😀😊
Miałem okazję pić przedstawiciela stylu na bodaj zeszłorocznej Beergoszczy - piwo zdecydowanie nie dla każdego. Jestem fanem ziołowych smaków i zapachów, więc mi bardzo odpowiadało, lecz byłem też jedyną osobą w towarzystwie która piła ze smakiem.
Moim zdaniem warto rozwijać styl, gdyż ma bardzo szerokie ramy - praktycznie każde zioło/roślina dająca jakiś efekt będzie akceptowalna. Można iść w stronę bardziej kwiatową, bardziej korzenną, lub tylko lekko podkreślającą pszeniczny smak.
Cieszyńskie mi mega smakowało :) pierwszy raz w piwie czułem nutę kaszy gryczanej
Pewnie już w sklepach ni mo? :(
@@Keikai_Akagi noo ja piłem w zeszłym roku :)
@@daro96610 W stałej sprzedaży jest
skoro "albae" to powinno się czytać "albe" a nie "alba" - w łacinie "ae" czytamy jako "e"
"ae" chyba raczej czyta sie jak "ai" czyli "albai"
@Trymos Tryn zalezy to tez chyba od rodzaju wymowy, z tego co wiem istnieja przynajmniej dwa i w kazdym z nich wystepuja rozniece, "ae" jest jedna z nich.
@@ChristoGeorgiani uczyłem się w szkole 3 lata łaciny i zawsze "ae" to było "e", nigdy się nie spotkałem z przypadkiem jaki przytaczasz. Może rzeczywiście kwestia dialektu czy innej gwary. Jeśli jednak masz gdzieś jakieś potwierdzenie tego co mówisz, to warto nas wszystkich poduczyć
@Trymos Tryn Oczywiście, że zależy. Starożytna klasyczna wymowa to właśnie mniej więcej tak jak koledzy wyżej mówili. Monoftongizacja -ae do /ɛː/ w łacinie ludowej zaszła co prawda prawdopodobnie dosyć wcześnie, ale klasycznie był to dyftong. pl.wikipedia.org/wiki/Restytuowana_wymowa_%C5%82aci%C5%84ska
Gdyby ktoś był zainteresowany łaciną w ogóle, a jej fonetyką w szczególności, to polecam genialny kanał Scorpio Martianus ua-cam.com/users/ScorpioMartianus
Odtwarzanie fonologii wymarłych języków jest oczywiście obarczone ryzykiem błędu, który trudno do końca oszacować, ale łacina jest na tyle nieodległa i dobrze udokumentowana, że nie wydaje mi się aby to ryzyko było tak ogromne. Badania porównawcze języków romańskich to jedna metoda, ale mamy też inne. Sami Rzymianie mieli pewną lingwistyczną świadomość i zdawali sobie sprawę z ewolucji języka i pisali o tym. Kojarzę na pewno jakiś fragment z Cycerona, z któregoś z jego traktatów retorycznych w którym mówi o zmianach fonetycznych i zapożyczeniach z greki, może znajdę to później wkleję. Wskazówką jest też sam alfabet, co do którego można zakładać, że kiedy powstawał zgadzał się z fonetyką, mamy też wiele sugerujące pomyłki i błędy ortograficzne w inskrypcjach z epoki. W ramach naszego tematu do pewnego czasu nie znajdujemy napisów z błędem polegającym na pomyleniu -ae z -e, ale znajdujemy właśnie zapisy z -ai. Od momentu w którym podejrzewamy, że zaszła monoftongizacja jest więcej błędów polegających na myleniu -ae z -e. Do tego zapożyczenia zarówno do łaciny jak i z łaciny. Na przykład Cicero zapisywano w grece Κικέρων, jeżeli więc znamy wartość fonologiczną greckiej kappy, to wiemy, że Rzymianie wymawiali "Kikero". I odwrotnie, dosyć dawne zapożyczenie w językach germańskich, czyli Kaiser i jego rozmaite warianty w starszych wersjach języków germańskich daje wyobrażenie o klasycznej wymowie Cezara. Do tego poezja i jej charakterystyczne cechy dają wskazówki zwłaszcza dotyczące długości samogłosek w konkretnych wyrazach, jeżeli metrum ma się zgadzać. Wszystko to razem pozwala odtworzyć fonetykę łaciny oczywiście nie z dokładnością 100%, ale na pewno większą niż po prostu inteligentne zgadywanie.
Co do Wikipedii, to zasadniczo racja, ale przepraszam bardzo, lubię nawet produkować się w dyskusjach internetowych, czego powyższy wywód jest dowodem, ale nawet ja nie mam tyle czasu, żeby do komentarza tworzyć profesjonalną bibliografię i przypisy.
Tomek u mnie na studiach jest przedmiot "style piwne", kiedy w końcu się zjawisz i poprowadzisz zajęcia?
Jakie studia?
Skoro to polski styl, to może warto zawalczyć o polską nazwę stylu. Tak jak mamy Grodziskie, a nie Gratzer.
Białe Piwo nie brzmi szczególnie nośnie.
@@BrowarKopyra właśnie super brzmi
@@BrowarKopyra A Witbier już jest nośny? Może "Białe pszeniczne" (bo też jest Dunkelweizen), albo "Pszeniczne ziołowe"?
@@BrowarKopyra po prostu 'białe'. W Nowym Jorku i okolicach znane są cebularze przywiezione przez Żydów z Białegostoku, stąd nazwa Bialy. Nikt nie narzeka na nazwę.
@@TacoBearPL Coś z ziołami w nazwie byłoby dobre.
Tomek a jeżeli zasyp będzie 100 % słodu pszenicznego i dodam dużo łuski ryżowej to Twoim zdaniem filtracja się uda ?
filtracja przy czystym pszennicznym zasypie wymaga cierpliwości. gorsze katusze tylko przy płatkach z nieslodowanej pszenicy.. generalnie polecam odświeżyć sposoby radzenia sobie z "zaparciem" przy filtracji za wczasu.
według najnowszych badań i awangardy w doktrynie badającej język łaciński zwłaszcza czasów rzymskich, zbitek ae czytano i wymawiano jako e, a czytając c zawsze wymawiano jako k, a nie raz c raz k.
No i?
@@BrowarKopyra No i nic Tomaszu Copyra.
c nie wymawiano zawsze jako k. Gdyby tak było, to Caesar Caius Iulius mówilibyśmy Kajusz Juliusz Kezar. W języku łacińskim c można wymawiać jako c, g oraz k.
Biała Dama super ale w Lornecie z Meduzą w Katowicach barman mi powiedział, że jestem chyba jedyną osobą, której smakuje i która o to piwa pyta hahaba
inne polskie style: Gruit, Rosanke