Pierwszy, miejski mikrolas w Gdańsku

W miejskim mikrolesie wykorzystaliśmy sprawdzoną na świecie i w innych europejskich miastach metodę japońskiego botanika, Akiry Miywakiego. Polega ona na tworzeniu mikrosiedliska i budowaniu gleby, co zapewni szybki i trwały wzrost takiego lasu w trudnych warunkach miejskich. To lokalne laboratorium bioróżnorodności - po 5 latach stwierdza się tu obecność 500 gatunków fauny i flory.
W pierwszej kolejności zbadaliśmy szczegółowo glebę, aby określić właściwe siedlisko przyrodnicze. Dzięki czemu wiemy, jaka roślinność potencjalnie może tu rosnąć. Lokalizacja została wybrana w najbardziej zdegradowanej części parku.
Przygotowaliśmy glebę pod mikrolas w kilku etapach.
wybraliśmy podłoże na głębokość 1 metra. Pozwoliło to rozluźnić ziemię, która w tym miejscu była bardzo zbita.
wymieszaliśmy ją z 40 tonami kompostu z naszego. Dzięki wykorzystaniu kompostu zużyliśmy 0% torfu, którego eksploatacja niszczy globalnie środowisko przyrodnicze i klimat.
użyliśmy słomy, która dodatkowo nawozi i rozluźnia glebę.
18 marca w dniu sadzenia posadziliśmy w sumie 650 szt. drzew, krzewów i roślin leśnego runa. Uczestniczyło w akcji ponad 200 mieszkańców. Do sadzenia wykorzystano tylko rodzime i lokalnie występujące gatunki roślin typowe dla lasów rosnących w Gdańsku i okolicy. Część roślin udało się przesadzić z terenów dawnej szkółki wokół składowiska, co obniżyło koszty i ograniczyło ślad węglowy związany z transportem sadzonek. Drzewa posadzono w dużym zagęszczeniu. Nie są posadzone w linii. Trudno też odnaleźć dwa takie same gatunki obok siebie. Na koniec, mikrolas został wyściółkowany słomą i zrębkami drewnianymi, które zapewnią mu odpowiednią wilgoć, rozwój niezbędnej do życia próchnicy i ciekawy efekt wizualny. Pożądana będzie także obecność mikroorganizmów, mchów i grzybów. Tak posadzony las potrzebuje bardzo niewiele zabiegów, aby mógł szybko rosnąć. Cześć jesiennych liści z okolicznych terenów czy gałązek z wycinek będziemy dalej tu ściółkować i przetwarzać w cenną glebę zatrzymując wodę i wiążąc węgiel z atmosfery. Taki mikrolas jest „żywą fabryką gleby”.