σκλάβος/venef - 03 τραμπάλα (κλειστοφοβία)

[@skanenas]

ολη η ζωη μου μια τραμπαλα γαμημενη
το ηθικο μου ανεβαινει-κατεβαινει
το παιδι μεσα στο κοσμο σου δεν καταλαβαινει
τι συμβαινει; σε κοιτω και με κοιτας μια φαση σκαλωμενη
στο νοημα χαμενοι, κολλημα γαμα το νοημα
εχω την λυση αν σε ψησει να λυσεις το προβλημα
μονιμα μια αλλαγη μεσα σε μια κανη σφηνωμενη
...στο κεφαλι σου στραμμενη
και αντε παλι, μια μονιμη σκοτουρα στο κεφαλι
τοσα ειπαμε, η σιωπη μας καταβαλει
και σαν πω πως περριοστερα αξιζω απο οσα εχω
η αυτοκριτικη θα 'ρθει για να με διαβαλει
και ολα κυλαν λιαν καλως και γω καλος και συ καλος
και ολοι μας χρησιμοι στη μηχανη σαφως
ντυθηκες καλο παιδι απλα για να μπορεις να τρως
μα σαν πεινασουμε στα αληθεια θα γυρισει ο τροχος
ολα ανω κατω ολα κατω ανω
ξυπνησα νεκρος και δεν ξερω τι να κανω
το μονο σιγουρο θα παρω κι αλλους για παρεα
αν ειναι να ξαναπεθανω και αφου πονεσα εγω θα πονεσετε
παρα-πανω, κατω, πανω, κατω
κατω πανω, κατω πανω
ολη η ζωη μου ειναι ενα κατω πανω
κατω πανω, κατω πανω
βρες μου ενα οπλο και θα βρω τι θα κανω
κατω πανω, κατω πανω
ολη η ζωη μου ειναι ενα κατω πανω
κατω πανω, κατω πανω
την τραμπαλα αρχιζω να απολαμβανω
πανω-κατω, κατω-πανω
στο τεντομενο νημα της ζωης ακροβατω
ψυχραιμια την ισορροπια μου δεν χανω
τα σκαμπανευασματα παντα ηταν ετσι κι αλλιως μεσα στο πλανο
κερδιζω-χανω δεν βιαζομαι ποτε, παρατηρω,
αναλυω, πληροφοριες συλλεγω και προσλαμβανω
να δεις που οι κατω θα σου βγουνε απο πανω
μα παλι πεφτω χαμηλα, και με χανω
και το ποιος ειμαι, δεν θελω να θυμαμαι
ξεκηνισαμε για αλλου και αλλου μας βλεπω παμε
βρες μου ενα τροπο να ξεφυγω απ'οτι ζω
ψαχνω επειγωντος διαφυγη απ'τον ιδιο μου τον εαυτο
ποιο να ναι' το γιατρικο; λες να πεθανω και οποιον παρει
ή να παρω 'κανα ντρογκι να χαζεψει το μυαλο
ετσι κι αλλιως ηδη νεκρος ειμαι στο καπιταλισμο
η τραμπαλα με ζαλιζει, θα γκρεμοτσακιστω
δως μου ουσιες και πες μου για ουτοπιες
ολες οι πορειες μας μου φαινονται αστειες
οι πραξεις μας κενες και ρηχες οι θεωριες
τι μου πες και τι σου πα; μαλακιες
ολοι καυλωμενοι για επανασταση ψημενοι
ολοι χαμενοι καταλιγουμε στα σπιτια μας κλεισμενοι
μια ροη μαλακισμενη απο εμπαθεια σε απαθεια
βλεπεις γιατι τρεφω στους αυτοχειρες συμπαθεια
και συνεχιζει κυλα ο τροχος γυριζει
αναμεσα σε ανωση και ρηψη βρες τη λυση
στρεψε το δαχτυλο σου πανω σου και κρινε κρινε
αν κρινεις πως αξιζεις να ζεις... μεινε
καρκινε
κατω πανω, κατω πανω
ολη η ζωη μου ειναι ενα κατω πανω
κατω πανω, κατω πανω
βρες μου ενα οπλο και θα βρω τι θα κανω
κατω πανω, κατω πανω
ολη η ζωη μου ειναι ενα κατω πανω
κατω πανω, κατω πανω
την τραμπαλα αρχιζω να απολαμβανω

[@coldhot367]

Ela re

[@filipposp9651]

Απίστευτο....

[@xristina.k]

Όλη η ζωή μου ένα κάτω πάνω.

[@LefterisMarousis]

ti exeis paiksei edw re file

[@Τράπουλας]

Ξύπνησα νεκρός και δεν ξέρω τι να κάνω