Bitalaku Alingana || ବିତଳକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ || Baidehisha Bilasa || ବୈଦେହୀଶ ବିଳାସ || ନବମ ଛାନ୍ଦ || Chhanda 9

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 19 вер 2024
  • [Turn on CC to see subtitles in Odia with Detailed Explanation]
    ବୈଦେହୀଶ ବିଳାସ ଲେଖକ/କବି: ଉପେନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜ
    ନବମ ଛାନ୍ଦ: (ରାଗ-ଚୋଖି)
    ବିତଳକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି ଜାହ୍ନବୀ ଶୋଭନ, ହରେ ସୁରବର ତାପ ଚାରୁ ଧାରା ସେ।
    ବହେ ମକର କେତନ ଉଚ୍ଛନ୍ନ ରତି ସମାନ, ପୂରିତ ହୋଇଛି ପୁଣି ଅଶେଷ ରସେ।
    ବିଦ୍ୟ ହୈମବତୀ ପଦରେ,
    ବିଷକଣ୍ଠ ତୋଷ ଦାନୀ ବେନି ମତରେ।୧।
    ବିଷ୍ଣୁପଦୀ ବିଷ୍ଣୁପଦ ଈ କାର ଭେଦ ଶବଦ, ତରଣି(ଣୀ)ରେ ଗତାଗତ ତହୁଁ ଉଚିତ।
    ବିଶାରଦ ସେ ସାମନ୍ତ ମତରେ ଦାସ ସେବିତ, ଡାକୁ ନ ଶୁଣନ୍ତେ ରଘୁନାଥ କଥିତ।
    ବିଷଧର ପ୍ରାୟେକ ତୁହି,
    ବେଳେ ନେତ୍ର ଢାଳି ଶୁଣ ଉଦାର ନୋହି।୨।
    ବଧୀର ନୁହଇ ବୀର ବୋଇଲା ତହୁଁ ଧୀବର, ଶୁଣିଲିଣି ପଥରେ ପଥର ଅବଳା।
    ବାଲି ପଡ଼ି ତୋ ଚରଣୁ ଆଶଙ୍କା ଉପୁଜେ ଏଣୁ, ନଉକା ନାୟିକା ହେଲେ ବୁଡ଼ିବ ଭେଳା।
    ବୃତ୍ତିଏ ମୋ ପୋଷେ କୁଟୁମ୍ବ,
    ବସାଇ ନ ଦେବି ପାଦ ନ ଧୋଇ ନାବ।୩।
    ବଢ଼ାଇ ଦେଲେ ପୟର, ଭାବଗ୍ରାହୀ ରଘୁବୀର, ପୟରେ କ୍ଷାଳିତ କରି ବସନେ ପୋଛି।
    ବ୍ରହ୍ମାରେ ଧୌତ ଯେ ପାଦ ନୋହିଛି ଶିବ ବିଷାଦ ନ ପାଇ ଚରଣାମୃତ ପାନକୁ ଇଛି।
    ବିଜ୍ଞାନୀ କୈବର୍ତ୍ତ ଧୋଇଲା,
    ବିଶ୍ବେ ପତିତପାବନ ନାମ ରହିଲା।୪।
    ବିଞ୍ଚି ପଲ୍ଲବ ନାବରେ ପଦ ବିକଳ୍ପ ମନରେ ପ୍ରତିହାରି କରିରେ ମଣାଇ ବସାଇ।
    ବିଶ୍ବାମିତ୍ରଙ୍କୁ ଶ୍ରୀରାମ ପଚାରିଲେ ଗଙ୍ଗାନାମ ଭାଗିରଥୀ କିମ୍ପା ହେଲା କହ ଗୋସାଇଁ।
    ବିଷ୍ଣୁ ନଖ କୋଣେ ଏ ଥିଲା,
    ବାମନାବତାରେ ଭଗିରଥ ଆଣିଲା।୫।
    ବିଧିପୂର୍ବ କରି ଋଷି ସମସ୍ତ ଚରିତ ଭାଷି ତରୀ ତ ତ୍ୱରିତ ଯାଇ ଲାଗେ କୂଳରେ।
    ବିହାରି ହେଲେ ମାର୍ଗର ମାର୍ଗଣ କମାଣଧର ମାର୍ଗଣ ଶୋଭା ଲେଶକୁ କନ୍ଦର୍ପ ଯାର।
    ବିଦେହମଣ୍ଡଳେ ପ୍ରବେଶ।
    ବାରବେନି ପୁର ସାର ମୋହନ ପୁଂସ।୬।
    ବିପଣିରେ ଥିଲ ଜନେ ଭାବନା କଲେ ଦଶନେ ଆଗତ କି ଧାତା ହର ମଧ୍ୟରେ ହରି।
    ବିଭଞ୍ଜନ ଶିବଧନୁ କରି ମରକତ ତନୁ ବିଭା ହେବେ ସୀତା ନିଶ୍ଚେଁ ଜନ୍ମିଛି ଶିରୀ।
    ବଶ ଏ ରମ୍ୟରେ ମାନସ।
    ବିଜେ ରାସ ଅଦଭୁତେ ଶୁଭେ ଏ ଘୋଷ।୭।
    ବିଭ୍ରମୁ ଏ ଶବ୍ଦ ଚିତ୍ତେ ରା କା ହୋଇଗଲା ଶ୍ରୁତେ ନାରୀଏ ଭାଳିଲେ କେହି ସେ ରୂପବନ୍ତ।
    ବଳର କବି ମାନସ ନାମ ପଛେ ତ ପ୍ରକାଶ ଅଖଣ୍ଡଚନ୍ଦ୍ର ଏ ହୋଇବାର ଉଚିତ।
    ବୋଧିବେ ନୟନ ଚକୋରୀ।
    ବିଶେଷେ ଶୋଭା ପୀୟୂଷ ପାନ ବିସ୍ତାରି।୮।
    ବିଷୟ କରି ଅନ୍ତର ସେ ପ୍ରାନ୍ତ ହତ ପ୍ରକାର ମଣି ରମଣୀ ବାହାର ଛନ୍ନ ଦ୍ୱିଗୁଣ।
    ବିନାଶି ଗୁରୁ ଗୌରବ ତାହାଙ୍କରି ସେହି ଭାବ ଉଦିତରୁ କରି ନ ପାରିଲେ ବାରଣ।
    ବେଶେ ଥିଲେ ଯେତେକ ନାରୀ।
    ବିହେ କେ ନେତ୍ରେ କଜ୍ଜ୍ୱଳ ଛଳେ କସ୍ତୁରୀ।୯।
    ବକ୍ଷସ୍ଥଳେ କେଉଁ ବାଳା କିଙ୍କିଣୀକି ନମ୍ବାଇଲା ଚାପସରିକି ଖଞ୍ଜିଲା ମଧ୍ୟଦେଶରେ।
    ବେଶକାରୀ କେ କାହାର ସିନ୍ଦୂର ଦେଲା ପୟର ଚିତା ଲଲାଟରେ ଲେଖେ ଲାକ୍ଷାରସରେ।
    ବିଗନ୍ଧ କରି କେ ଚିକୁର।
    ବେଗେ କଙ୍କତିକାରେ ଶାମଳେ ଚାମର।୧୦।
    ବସିଥିଲା ପତିକୋଳେ କେ ଘେନି ପତିତ ମେଳେ ଗତି କରି ଯୁବା ଦେଖା ଗତି ସେ କରି।
    ବିପରୀତ କାହା ସାଇଁ ମାଗୁଁ ଦେଖିବା ଆଶାୟୀ ରୀତି ଦୁଇ ପୁଂସେ ଭାଷେ ପୁଷ୍ପେ ସଞ୍ଚରି।
    ବଳା ଖଞ୍ଜୁ କେ ମାନୀ ଭାଷି।
    ବଲ୍ଲଭେ ଭୁଲାଇ କେବେ ନୁହଇ ଦୋଷୀ।୧୧।
    ବୟସୀଏ ଗୀତ ଗାଇ କେ ରାମା ବୀଣା ବଜାଇ ଥୋଇଅଛି ଭାବି ଚାହିଁ କୁଚ ରୋମାଳୀ।
    ବାଜିତ କିଙ୍କିଣୀ ସ୍ୱର ମଣିତ ଧାଉଁ ପ୍ରଚାର ଅମ୍ଭଠାରେ ଦେଲା ଭାଳି ଗମିଲା ଆଳୀ।
    ବିସୋର ସେ ରାଗରେ ରାଗ।
    ବୋଲୁଥିଲେ ରାମକେରୀର ଳ ସଂଯୋଗ।୧୨।
    ବାନ୍ଧବ ବାନ୍ଧବୀ ରଞ୍ଜି ପରସ୍ପରେ ଭୁଞ୍ଜାଭୁଞ୍ଜି ପାନ ତୁଚ୍ଛା କର ଦିଆଦେଇ ହୋଇଲେ।
    ବାହୁ ବାହୁ ଆଲିଙ୍ଗନ ଲତିକା ତରୁ ସମାନ ତରୁଣ ତରୁଣୀ ଥିଲେ ତେଜି ଧାଇଁଲେ।
    ବାମା କେହି ହରିଦ୍ରା ଘେନେ।
    ବିଚ୍ଛିତି ଦେଖାଇ ଗଲା ନ ପୋଛି ସ୍ନାନେ।୧୩।
    ବଧୂ ପାତ୍ର ସାମନ୍ତଙ୍କ ଷ୍ରବଣେ ଅତି ଉତ୍ସୁକ ଜଗତୀ ଗତିକି ଦେଖି ସଖୀଏ ଭାଷେ।
    ବଡଭି ଲଭିଲ ନାହିଁ ବଡଭୀ ଲଭିବ ଚାହିଁ ଜଗତି ଗତି ଦାତାଙ୍କୁ ଅନଙ୍ଗ ବଶେ।
    ବାଟି ଶ୍ରମିହେବୁଁ ଉଶୀର।
    ବାଧିବ ସରିବ ବେନି ଶିଶିରକର।୧୪।
    ବିଗ୍ରହ ତ୍ୱରା ଆରମ୍ଭେ ସୁନ୍ଦର ଦର୍ଶନ ଲୋଭେ ପ୍ରଭଞ୍ଜନ-ପଥ ପ୍ରଭଞ୍ଜନ ହୋଇବ।
    ବିଶ୍ୱସ୍ତେ ଜାତ ଏତେକ ଲାଭ ହୃଦ ସମ୍ପୂଟକ ମଧ୍ୟରେ ସେ ମନୋରମ-ମଣି ଥୋଇବ।
    ବୋଲେ ସେ ତୁମ୍ଭର ନୋହିବ?
    ବଞ୍ଚନା କଲାଣି କେତେ କାଳୁ ଦଇବ।୧୫।
    ବିବୁଧାଳୟ ଜଗତୀ ସ୍ଥିତି ନାରୀ ସୁରୀଭ୍ର୍।ନ୍ତି ସୁମନା ମନ ମୋହନ ଛବି ଯାହାର।
    ବିଳୁଁ ବାହାରିଲା ପରି ନାଗ-ନାଗରୀ ଚାତୁରୀ ମଣି-ଭୂଷଣୀ ମଧ୍ୟରୁ ଯେତେ ବାହାର।
    ବେଭାରେ ତମାନବୀ ସର୍ବେ।
    ବିଶୁଦ୍ଧ ତ୍ରିପୁର ଲୀଳା ତହିଁ ସମ୍ଭୁବେ।୧୬।
    ବାମା କାଳ ଭାନୁ ବାମା ପ୍ରସବ ସୂନୁ ସୁଷମା ଲକ୍ଷିତ ହୁଅନ୍ତା ଆନ ଆନନ ପ୍ରଭା।
    ବରନ ବସନ ଧରେ ନୀଳ ପୀତ ପରସ୍ପରେ ସ୍ମର ମଧୁ ଆଲିଙ୍ଗନ ବିହିଲା ଶୋଭା।
    ବିହ୍ୱଳିତ ଦମ୍ଭ ଅନାଇ।
    ବାସ କଲା ଚିତ୍ତ ରାମ ଲକ୍ଷ୍ମଣେ ଯାଇଁ।୧୭।
    ବାଡେ ଯେ ଆଉଜି ରହି ଚିତ୍ର ପ୍ରତିମା କି ସେହି ନିରବଲମ୍ବିନୀ କି ଇନ୍ଧନ ପିତୁଳା।
    ବନ୍ଧକୀ ସ୍ୱଭାବ ଲିଟି ପତିବ୍ରତା କଲେ ହଟି ସ୍ତମ୍ଭଟି ମହତ ସୃଷ୍ଟି ତାଙ୍କ ରଖିଲା।
    ବୋଲନ୍ତି କି କାହା ଶୁଣନ୍ତି।
    ବିଜ୍ଞାତ ନୋହେ ମାଦକୀ ଚେତା ଆକୃତି।୧୮।
    ବୈଦେହୀ ବିମଳଦେହୀ କମଳ ବେଶରେ ନାହିଁ ସହୀ ସହିତରେ ଥିଲେ ମଣ୍ଡି ଅଟ୍ଟାଳୀ।
    ବିହି ଲୋକନେ ପ୍ରଶଂସା କଳାଙ୍ଗେ କଲେ ଲାଲସା ଗଉରେ ଗଉରବତା ନେତ୍ର ନ ଢାଳି।
    ବର ଦେବରେ ଯେ ମନାସେ।
    ବରଦେବର ହେବାକୁ ମାନସେ ଘୋଷେ।୧୯।
    ବାମଲୋଚନ ସ୍ଫୁରିତା ବାମମୋଚନ ବିଧାତା ପାଞ୍ଚୁ ପୁଲକ ପୁଲକ କପୋଳେ ଦିଶି।
    ବୃଦ୍ଧବୟଃ ସଙ୍ଗୀବାର ଭାଙ୍ଗିବ ଏ ଧନୁବର ମନରେ ଏମନ୍ତ କର ତା ଜାଣି ଭାଷି।
    ବ୍ୟକତ ଏମନ୍ତ ବଚନ।
    ବିଶ୍ୱାସ ନିଃଶ୍ୱାସ ହାସ ନାଶା ଆନନ।୨୦।
    ବିପ୍ରଳାସ ଥାଇ ଭାଷେ ମନମାୟା ଯେ ରଭସେ ଏ ଯୋଗ ତୋର କର୍ମରେ ଅଛି ଘେନ ରେ।
    ବ୍ୟଳୀକ ଏ କି? ଜନକ ନାରୀକେଳ ସଦୃଶକ ଧନୁ ସ୍ୱୟମ୍ବର କୃତ ତୋଷଦାନରେ।
    ବିଦଗ୍ଧତା ଚିତ୍ତେ ଘେନିଲେ।
    ବୟସୀଗଣ ପ୍ରମାଣ ପ୍ରମାଣ ବୋଲେ।୨୧।
    ବୃକୋଦର ବାସବର ଦିଗଦନ୍ତୀ ମନୋହର ବିହରି ମଖଶାଳାରେ ପ୍ରବେଶବେଳେ।
    ବଂଶିକ ରାଜା ମାନସେ ମଧ୍ୟରୁ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସାରସ ଅସ୍ପରଶେ ଦରଶନେ ଉତ୍ପାଟି ନେଲେ।
    ବିଚିତ୍ର-କର୍ମାଙ୍କ ଆଲୋକେ।
    ବିଦେହରାଜ କୌଶିକେ ପୁଚ୍ଛିଲେ ଏ କେ?୨୨।
    ବଲଗିଲେ ମୁନି ତ୍ୱରିତ ଦଶରଥ ବେନିସୁତ ବନେ ତାଡକା ବିନାଶି ରଖି ମୋ ଯାଗ।
    ବିନ୍ୟସ୍ତ କରି ଚରଣ ଗୌତମ-ନାରୀ ତାରଣ ଶିବ ଚାପ ଦେଖିବାକୁ ଏବେ ଉଦ୍ବେଗ।
    ବୋଇଲେ ଦେଖିଲେ ଦେଖନ୍ତୁ।
    ବାଳ କୁମାରେ କି ହେବ ଏହାଙ୍କ ହେତୁ?୨୩।
    baidehisha bilasa by upendra bhanja
    #BitalakuAlingana #BaidehishaBilasaByUpendraBhanja #ବୈଦେହୀଶବିଳାସ
    #Bitalaku #Alingana #UpendraBhanja #BhanjaSangeeta #BhanjaSangita
    #KabisamratUpendraBhanja #NabamaChhanda
    #BaidehishaBilasa
    #Bishnupadi #Bishnupada #UpendraBhanjaSangeeta #UpendraBhanjaSongs #UpendraBhanjaSahitya #UpendraBhanjaBhajan #UpendraBhanjaChhanda #UpendraBhanjaKabita #ବିତଳକୁଆଲିଙ୍ଗନ
    Baidehisha Bilasa By Upendra Bhanja
    Upendra Bhanja Songs
    Bitalaku Alingana
    Kabisamrat Upendra Bhanja
    Upendra Bhanja Chhanda

КОМЕНТАРІ • 150