AU PAIR BEZ CENZURY Jak było naprawdę? Moja historia po 4 latach od powrotu z USA
Вставка
- Опубліковано 7 лют 2025
- Od mojego wyjazdu na program au pair minęły już ponad 4 lata. Kawał czasu! Jak naprawdę wyglądała ta historia? Czy polecam ten program? Czy wyjechałabym na ten program ponownie?
W Stanach Zjednoczonych mieszkałam najpierw w San Francisco, potem na Wschodnim Wybrzeżu - w Maryland, niedaleko Waszyngtonu.
#aupair #stanyzjednoczone
AuPair byłam w latach 98/99 i moje doświadczenie jest 100% przeciwne. Trafiłam na wspaniałą rodzinę, dostawałam extra gotówkę za każdą dodatkową minutę pracy a za złożenie prania dziękowano mi pięć razy każdego dnia... Z psem biegałam z własnej nieprzymuszonej woli... Na wspólne wakacje moja host family zaprosiła moją koleżankę mieszkającą w okolicy aby mi się nie nudziło... Także zdarzają się fantastyczne rodziny...
Mialas po prostu szczescie....
Powiem Ci że mam dystans do tego filmiku, chciałabym usłyszeć drugą stronę, czyli gospodarzy🤔
Ja mieszkałam w małym miasteczku pod Cincinnnati. Z opowiadań koleżanek wiem, że w NY czy SF czy LA było gorzej... No i moja koordynatorka... Wspaniała kobieta... No i na pewno miałam dużo szczęścia... Mamy kontakt do dziś... Moi hosci dla mnie jak rodzina...
Dokładnie tak to wygląda ,rodziny są przyjazne i naprawdę doceniają pracę !!!jeśli ktoś pracuje a nie gwiazdorzy
@@kasiam.180 nigdy nie robiłam zakupów. Wpisywałam na listę to, co lubię jeść. Moja Host mama robiła zakupy. Zajmowałam się dziećmi od 9 do 5. Potem czas wolny. Nie miałam "godz policyjnej"... Za pracę w sobotę wieczór gdy hosci szli na randkę raz w miesiącu dostawałam extra pieniądze... Do tego często prezenty. Pod choinka było ich tyle że się popłakałam. Na urodziny dom wystrojony balonami, tort i prezenty... Nigdy wcześniej nikt dla mnie tyle nie zrobił... Do dziś mamy kontakt i do dziś to był najwspanialszy rok mojego życia... Wracałam potem na same wakacje pomagać przy dzieciach... Może miałam szczęście i wspaniałe trafiłam. Dodam że to była pierwsza rodzina która do mnie zadzwoniła...
W życiu bym nie podpisał umowy, w której nie byłoby klauzuli umozliwiającej natychmiastową rezygnację z programu i spokojny powrót do Polski.
To nie była wymiana kulturowa. To była wymiana patologiczna.
To po co się tam pchacie...Nikt was na siłę nie wypychał...Zatem przestajcie narzekać!!!
@@marysiapikua526 Biedna jestes,wiesz?A wiesz dlaczego?
O jakiej wymianie mówimy????? Złotówkę na dolary czy odwrotnie 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂
@@marysiapikua526 nie narzeka,opowiada o realiach. I bardzo dobrze,bo mówi prawdę jak jedni drugich wykorzystują.
Dokładnie, przez pewnie agencje polskich cyganek 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂
Szokuje nmnie fakt że agencje nie sprawują kontroli nad tym gdzie trafiają au pair, czy nie są łamane ich prawa, czy nie są wykorzystywane, albo dajmy na to molestowane bo przecież może być różnie, świrów nie brakuje i ktoś powinien ten cały proces kontrolować a nie tylko dostarczyć pomoc domową za półdarmo i umyć ręce.
Agencje nie kontrolują, bo zarabiają na tych wymianach ogromne pieniądze. Ja pamiętam, że w 1998 roku też chciałam wyjechać jako aupair, ale zrezygnowałam, ponieważ za usługi agencji miałam zapłacić 10.000 złotych.
Powiem Ci coś bardziej szokującego. Prawo jest dla ludzi słabych, ma ich wiązać i zmuszać do posłuszeństwa. Prawo nigdy nie miało być sprawiedliwe, gdyż nie ma takiej istoty, która mogła sprawować nad tym kontrolę. Prawo to narzędzie, które zabiera twą wolność. Jedyne Prawo, które jest zawsze egzekwowane nie ważne gdzie jesteś to jest PRAWO DŻUNGLI.
@@kamilxinsot
Bardzo ciekawa perspektywa. Jak patrzę na to co się dzieje teraz w związku z "niebezpiecznym wirusem" covid19, to dochodzę do wniosku, że chyba faktycznie prawo jest wykorzystywane do ucisku społeczeństwa, a nie do jego ochrony.
@@zofiajutro7930 Choroba Covid-19, a dokładnie koronavirus SARS-CoV-2 to twór sztuczny, gdyż jest na niego PATENT. Koronavirusy żyją od zawsze i nie ma w tym nic dziwnego.
Ponoć fala tego koronavirusa zaczęła się w Chinach, ale to MIT. W Chinach z powodu błędu służb bezpieczeństwa rozszczelniła się fiolka z wirusem, który miał pozwolić na kontrolę zamieszek w Hongkongu. Z badań laboratoryjnych ów wirusa, wychodziło, iż był zbyt groźny, powodował szaleństwo pacjenta oraz doprowadzał do samoistnego popełniania samobójstw z powodu zadrapań, wydłubania oczów, lub z powodu wysokiego ciśnienia głowa samoistnie wybuchała. Dowodem na to jest np. szpital wybudowany na szybko, gdzie wszędzie są kraty i grube drzwi do pokoi pacjentów.
Ten wirus, a SARS-CoV-2 to są dwa różne wirusy. To co na początku wykrywali jako SARS-CoV-2 to były po prostu przeciwciała człowieka. Natłoczka medialna pozwalała na fałszowanie wyników aby tylko podbudzić strach u czytelników. Wg. pewnych teorii SARS-CoV-2 ma znajdować się tylko w szczepionkach, ale na to nie ma dowodów.
Ilość śmierci i zarażeń koronavirusem w Polsce jest zmyślona. Bo oni nie liczą kto zaraził się SARS-CoV-2, tylko samym koronavirusem, a to są dwie różne sprawy. Koronavirusów są miliony, a oni wrzucają je wszystkie do szufladki COVID-19, dlatego statystyki są takie a nie inne. Z resztą metodologia, którą używają do sprawdzenia czy ktoś jest zarażony, jest fałszywie pozytywna w 99%. Najciekawszą rzeczą jest to, iż osoba, która stworzyła, ów metodologię została zamordowana rok wcześniej przed wybuchem pandemii. W Internecie jest nagranie, gdzie ów stworzyciel, mówi otwarcie, iż dana metodologia nie może być używa do sprawdzenia czy ktoś na coś zachorował, bo ona sprawdza tylko czy dany organizm ma rację bytu rozwinąć się w danym organizmie.
Trochę szoku, i nie dowierzania, no ale cóż prawda obroni się sama.
Różnie bywa, moja siostra wyjechała do USA zaraz po licencjacie. Trafiła na dobrą rodzinę - opiekowała się dwiema dziewczynkami, które po pewnym czasie zapytały na wspólnej kolacji czy nie mogłaby zostać ich mamą....0_o ale gospodarze się nie wkurzyli. Zachciało jej się kontynuować studia i powiedziała o tym pracodawcom, żeby było fair. Wzięli ją na rozmowę. Powiedzieli, że dawno nie widzieli tak ambitnej osoby więc opłacą jej te studia nie chcąc nic w zamian (tam można robić np. 2-letni program studiów w 1 rok i tak też postanowiła, żeby oszczędzić gospodarzom kosztów). Zrobiła te studia i była jedna z najlepszych na roku.
Doszło nawet do tego, że jak brała ślub, to uparli się, że oni jej go urządzą w swoich murach a gospodarz prowadził ją do ślubu.
Do dzisiaj mieszka w USA, ma rodzinę, pracę, znajomych.
Wniosek taki, że czasem spełnia się ten sen. Nie wiem niestety ile w tym szczęścia a ile determinacji.
Ktos TU BRONI USA
@@annatravel8660 Wiesz, myślę, że USA broni się samo od dziesięcioleci.
hehe na pewno@@bartek5474
W jakim stanie pracowała dla tej rodziny?
@@kingabojanowicz4728Georgia
Ja trafiłam na cudowna rodzinę w Norwegii z trójka dzieci. Jeździłam z nimi na wycieczki, do ich rodziny, miałam super relacje z hostami. Cudowny czas.
Poznałam tu w Niemczech kilka takich dziewcząt ,wszystkie były żle traktowane Wszystkim starałam się pomóc Nienawidzę niewolnictwa
Niewolnictwo ! Komu je zawdzięczamy ? Rządowi , samemu sobie , czy może to wina tych którzy się nami wysługują ?
Sa tacy co kochaja niewolnictwo
Ja bylam Au Pair w Niemczech i nadal w Niemczech zostalam. Jesli chodzi o rodzine, to nie moglam sobie lepszej rodziny wysnic. Rodzina zawsze mi pomagala w moich problemach, rodzina zawsze mnie wysluchala, swietny czas razem spędziliśmy i juz 3 lata jak nie jestem Au Pair i nadal mamy ze sobą kontakt.
A ja nienawidzę naiwności...
@@Zdzislawpaleta777 mlodzi ludzie czesto sa naiwni ale zeby tak sie znecac nad kims to przesada z ich strony
Bardzo wartościowy filmik. Dobrze, że o tym mówisz!
@@danutabochniarz8506 6 ubi1masz racje cw
@@cezarywitoslawski1439 sorry, ale to jakiś szyfr?????? 😂 😂 😂 😂
@@danutabochniarz8506 Twój komentarz powyżej jest obraźliwy, jeśli Twoim zdaniem Ty nie obrażasz ludzi to przeczytaj sobie swoje komentarze na głos 👆 i naprawdę zrób coś dobrego dla siebie lub otoczenia, od razu zrobi ci się lepiej ❤️👋
@@danutabochniarz8506 jak tam williamsburg sie ma ?czy Boro Park ?
@@fabiankaczkowski2598 tak samo jak idiota Fabian 🦆
i kto z was uwaza ,ze powiniśmy mieć kompleksy . Cywilizacja i kultura jest na wyższym poziomie w centralnej europie
To przykre, ale właśnie zależy do jakiej rodziny trafisz.. Ja byłam aupair we Włoszech i było to cudowne przeżycie, nigdy nie zwiedziłam więcej w swoim życiu, trafiłam na rodzinkę która zabrała mnie ze sobą na tydzień do Chorwacji na wakacje, traktowali mnie jak członka rodziny, jedliśmy razem posiłki itp :) Dziewczynka, którą się zajmowałam miała prawie 3 latka i była bardzo kochana. Poza tym są na yt kanały dziewczyn np Patrycja iks pe, która po re-matchu trafiła na taką rodzine, ze kiedy kończyła program to płakała bo tak się zżyła.. Więc naprawdę myśle ze nie można popadać od skrajności w skrajność i brać pod uwagę i minusy jak i plusy
Tak. Zawsze warto pamiętać, żeby mieć plan B w razie gdyby rodzinka sie okazala nie taka zeby sie z nimi rok nie meczyc.
Hej, gdzie szukałaś rodziny lub z jakiej agencji jechałaś?
@Gabriela -> ostatnie zdanie podsumowuje całość... nie można popadać w skrajności... tylko jak to zrobić? 🤔 ktoś ma pozytywne wrażenia, a ktoś inny (np. autorka tego filmiku) ma negatywne... i do jakich plusów ma porównać te minusy? 🤔😯 dziewczyna mówi ze swojego doświadczenia, a ktoś inny (w tym wypadku Ty) opowiada inne rzeczy z doświadczenia tej innej osoby (w tym wypadku Ciebie)... i jak teraz można porównać jabłka z gruszkami? ... nie da się w sumie, prawda? 🤔😞 pozdrawiam
@@dariadaria8431 Ig?
Anetko. Dziecko, bardzo Ci współczuję. Niemal wszystko jest prawdą co powiedziałaś. Wiem, że jest niewielka grupa Dziewczyn, które miały normalne rodziny. Życzę wszystkiego najlepszego. Od taty byłej Au Pair.
Jesteś fantastyczną, silną, pełną marzeń Kobietą. Sukcesów i spełnmienia kolejnych marzeń.
Simp XD
Mały komentarz , jak by same potencjalne ochotniczki na taka wyprawę nabrały informacji to by się w takich sytuacjach nie znalazły . Dziś poprzez internet jest to możliwe w porównaniu z przeszłością . Wydaje mi się ze przez twoje programy uświadamiasz innych i po prostu tez handel żywymi młodymi służącymi się skończy , dziękuje ci za twój wkład
Bardzo dobrze, że to nagrałaś. Oby jak najwięcej osób wiedziało o tych zagrożeniach!!
Polacy zawsze za. Tzw. chlebem. Współczuję Ci młoda i piękna dziewczyno. Wspomnienia bolą. Wyrzuć z siebie ! Bądź szczęśliwa !Spotykaj tylko dobrych ludzi w swoim życiu.Pozdrawiam z Holandii.
Ma pani zadatki na świetnego psychologa. Wręcz mogę powiedzieć że nic już więcej o psychice nie musi się pani uczyć. Świetne rady.
Na serio powinna się Pani zastanowić nad karierią w psychologii, tak wiele osób ma teraz tak różne problemy, mogła by Pani zarobić duże pieniądze. Potrafi Pani tak celnie zdiagnozować problem i dać takie pożyteczne porady.
0
@@miernota9704 ale żeś pojechał po niej....
Uwielbiam wykpiewanie zlotych rad....
@@Zdzislawpaleta777 Ja nie chciałem po nikim jechać ani tych rad wykpiwać, a jeśli to tak wygląda chce bardzo Panią @Jadwiga Kabbedijk przeprosić.
Sam przez lata chodziłem do psychologów i dawali mi dokładnie takie rady do których dodawali jeszcze abym "wziął się za siebie".
Osobiście uważam ze są to badzo dobre rady tylko mają jeden mankament "są nie skuteczne" a czesto "anty- skuteczne" (robią więcej złego niż pomagają).
Po otrzymaniu takich rad wychodzisz z gabinetu i czujesz się gorzej niż wcześniej bo wiesz że dostałeś dobre rady ale jesteś nieudacznikiem co nie potrafi ich wykonać.
Najsmutnniejsze jest to że wiekszość psychologów uważa ze dało takie dobre rady a pacjent ich nie posłuchał więc to jego problem.
@@miernota9704 Zupełnie niepotrzebnie złośliwy komentarz. Niefajnie 👎🏻
No to miałaś pecha. Ja byłam na au pair w 2000 roku, mialqm 19 lat. Moi host parents to byli dziwaki, nieraz się poklocilismy o to czy o tamto, były to nieprzyjemne sytuacje, nie wspominam ich dobrze, ale nie powiedziałabym, że był to jakiś horror. Definitywnie niezgranie charakterów.
Ale znałam też innych host parents, którzy byli wspaniali, naprawdę cudownie otwarci ludzie. Moja koleżanka była u takich ludzi, wzięli nawet drugą au pair, która była w rodzinie żydowskiej i z ni3j zrezygnowali właściwie z dnia na dzień. Otworzyli dla nas swój potężny dom, mieli 5 dzieci, zawsze mili, sympatyczni, sami zaproponowali nam żebyśmy w ich domu zrobili sylwestrową imprezę dla nas i naszych znajomych. Do dziś właściwie mamy z nimi kontakt. Z moja host family straciłam kontakt i nie żałuję tego. Na stałe jestem tu już 18 lat
Niesamowite. Naprawdę trudno uwierzyć że ludzie tak mogą dzisiaj traktować innych. Jesteś niesamowicie silną kobietą.
Niech te doświadczenia zaowocują czymś przeciwnym w życiu ludzi których spotkasz.
Cóż chłopiec dzięki Tobie najprawdopodobniej zaznał jedynego w swoim życiu ciepła...
😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 NAPEWNO TAK BYŁO, CZEKAŁ AŻ PRZYJEDZIE TANIA NIANKA Z POLSKI!!!! SPEŁNIŁO SIĘ MARZENIE CHŁOPCA 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂 😂
@@danutabochniarz8506 Pani też by dobrze zrobiła odrobina życzliwości.
Na głupotę nie ma zmiłuj się
@@danutabochniarz8506 Lepsza życzliwość przez chwilę niż jadu pełne lata.
Według uznania
Brawo proszę Pani, trzeba ujawniać takie sytuacje :)
Hej. Ja wyjechałam do Wielkiej Brytanii jako AuPair i też zmieniłam raz rodzinę z ang. arystokrwcji, która traktowała mnie jak służąca i darmowa pomoc domowa i czuli się lepsi ode mnie, a ja byłam jakimś podludziem. Potem trafiłam do rodziny w Szkocji i też myślałam na początku, ze są super dobrzi dla mnie, przyjaźni, traktowali mnie jak członka rodziny i palcili mi za każde nadgodziny, kasy na mnie nie żałowali, bo mieli, ale charowalam jak wół od świtu do nocy, cały dzień, czasem też noc jak się upili w sylwestra. Nie mialam wogle wolnego chyba, że z domu wyszłam. Pewnego dnia wstałam dużo wcześniej jak wszyscy jeszcze spali(planowałam to od jakiegoś czasu) , po cichu wyszłam z domu, złapałam stopa do najbliższego miasta i stamtąd uciekłam do znajomej, tam wynajęłam swój pokój i znalazłam sobie pracę, pieniążki miałam odłożone, a język opanowany na tyle, żeby sobie poradzić. Ta rodzina dzwoniła do mnie i pytała gdzie jestem i czy wrócę, ja odebrałam telefon tylko po to, żeby nie wezwali Policji, żeby im powiedzieć, że mam się dobrze i nie wracam. Bardzo chcieli, żebym wrocila. Natomiast pierwsza rodzina kupiła mi bilet powrotny do Polski, moja mam się wkurzyła że wróciłam, bo jednak trochę kasy na to poszło, to ja zadzwoniłam do tej rodziny z prośbą o powrót, a ona na to, że w nie ma już kasy, że wydała na przedszkole dla najmłodszej córki, a ona była w tksim wieku, że to wtedy dużo tam kosztowało i dlatego nie moga mnie wziąść spowrotem, chyba, że chce pracować u nich za darmo. A ja miałam swój cel już, żeby odłożyć pieniążki i się usamodzielnić, znalesc prace i coś wynająć. Agencja zaoferowala mi inna rodzinę ta w Szkocji i skorzystałam z okazji. Dopielam swojego celu i zwiałam. Hahahaha. Dzieci były różne. Jedne kochanexinne strasznie rozpieszczone, pyskate, traktowały mnie bez szacunku, te najmłodsze maluskie były ukochane i nigdy ich nie zapomnę. Szkocka rodzina wogle prawie nie zajmowała się sowimi dziećmi, wyręczali się mną i myślę, że to było najgorsze dla tych dzieci, że wlasni rodzice nie mają dla nich czasu bądź nie chce im się spędzać czasu z własnymi dziećmi i je wychowywać.
Ta pierwsza rodzina w Anglii mówiła mi, że jak z nimi zostanę, czyli wytrzymam cały rok, tak jak umowa tego wymaga, to potem załatwia mi pracę biurowa w firmie męża tej babki w Londynie, bo on tam pracowal i dojeżdżał codzienne 2 godziny w te i spowrotem. To tylko mi tego szkoada, tej pracy, że nie zostałam z imi ten rok, ale czy to prawda była co ona mówiła to mam pewności. Za to rodzina w Szkocji mówili, że jak z nimi zostanę długo jak najdłużej, bo oni tego chcieli, żebym wychowywała im dzieci aż dosrosna, (a ja sobie myślałam, że co wtedy będzie z moim życiem, że ja też chcę się wkoncu znalesc kawalera, z którym sie ochajtam i założę swoją rodzinę, co zmoim prywatnym życiem bykoby , jeśli zostałabym u nich na tyle lat i wychowalanim te dzieci) no to za to oni mi mieli załatwić pracę w najbliższym mieście w fabtycr przy rybach, gdzie ja te rpqce mogłam mieć już wtedy od ręki, znalalm ludzi Polaków, którzy tam pracowali i strasznie narzekali na te prace, że śmierdzi, że mają palce pocięte od krojenia ryb w bardzo szybkim tempie itd. To ja ta prace mogłam mieć od ręki, a nie ze oni by mi ją załatwili po iluś tma latach pracy i nich, a poza tym ja tej pracy nie chciałam za nic, choćby nie wiem ile płacili. A więc to moja historia z aupair. Nie mówic już od tym, że wcisnęli mi jakąś pomoc domowa, sprzątaczkę do pokoju mojego, która chrapala i nie mogłam spać i nie miałam prywatności to jak poszłam wkoncu na swoj pokój wynajmowany to odetchnęłam chociaż zawsze trzeba było dziecllic kuchnie, łazienke i salon z innymi. Pamiętam jak mnie ciagnelo do tego, żeby się usamodzielnić, do dużego miasta, to mi ta Angielka odradzała, mówiąc, że dla samotnej mlodej dziewczyny jest to niebezpieczne, pokazla mi program o porwanych dziewczynach z Europy Wschodniej do burdelu w Londynie i w sumie miała rację. Ale ja miałam znajomych, ktorzy mi pomogli. Już nawet jak jechałam autobusem do Szkocji to zapoznalam pewna pare, która mi później pomogła jak uciekłam od Szkotów. To już wtedy miałam ochotę wysiąść z nimi. Ah to było życie jak się miało 20 kilka lat pełne przygód hehe. Gdyby człowiek mógł wrócić do tamtych lat i jeszcze raz to przeżyć, ale tym razem zrobiłabym inaczej. Gdyby np została z Anglikami to tam bym się potem osiedliła i może załatwiliby mi te prace w biurze, a jak nie to ja sama bym bym cos sobie znalazła. Nie radzę nikomu znlmieniac rodziny jak jest się w AuPair, bo kolejna też będzie miała swoje wady tylko inne. Trzeba się przemęczyć jakiś czas, żeby osiągnąć siej cel. Ja miałam cel, ale ta pierwsza rodzina za mało mi placila l, zebym mogła odłożyć na i samodzielnie się. Za to ta druga już więcej, ale ja zapracowałam sobie na każdy funt. W sumie to wyjechalabum znowu do takiej pracy na jakiś czas. Sama mam teraz dziecko i jestem mama i dałabym sobie radę z innymi dziećmi i znam dobrze angielski tym razem.
Czuć ciężar twojej wypowiedzi. Współczuję. Sama na studiach zsstanawialam się nad tym programem, też w USA, i pierwszy raz cieszę sie, że jestem tchórzem i się nie odważyłam. Masakra. Nie wyobrażam sobie ani domu numer 1, ani numer 2. bardzo współczuję. Cieszę się, że masz to za sobą. Oby więcej takich szczerych filmów - może jakas dziewczyne to uchroni przed dramatem który przeżywalas.
Na pewno można trafić na normalną rodzinę, ale trzeba mieć szczęście. I chyba więcej asertywności w sobie niż ja miałam kilka lat temu. Pozdrawiam :)
Przesłuchałem Twoja poruszającą historię. Znalazłem się tu przez przypadek bo nie zwykłem odwiedzać tego typu kanałów ale Twoje przykre doświadczenia zabolały moje serduszko.
Jesteś piękną i elokwentną kobietą, nie boisz się wyzwań, realizujesz się zawodowo. Trzymam kciuki i życzę byś spotykała na swojej drodze życzliwych ludzi.
Pozdrawiam ciepło - przypadkowy widz.
Znam to od podszewki. Sama pracowałam w USA jako opiekunka do dzieci. To o czym mówisz w ogóle mnie nie dziwi i nie uważam, że miałaś akurat pecha. Takie sytuacje i zachowania rodzin w Stanach to normalka. Też miałam 21 lat kiedy zaczęłam, ale nie pracowałam jako Au pair, tylko jako osoba zatrudniona 5 dni w tygodniu z zamieszkaniem u rodziny + wyżywienie za standardową pensję (tygodniowo 600 $), gdyż już mieszkałam jakiś czas w Stanach. Z doświadczenia oraz obserwacji mojego otoczenia mogę śmiało powiedzieć, że na Au pair decydują się rodziny, których nie stać na typową opiekunkę. Po prostu nie mają kasy lub nie chcą płacić osobie dla nich pracującej, ale chcą mieć full service jak Ci których na to stać. Argument, że szkoła, jedzenie i dach nad głową rekompensują zapłatę są bzdurą. Mnie również rodzina płaciła za szkołę językową, którą dla mnie znaleźli mimo iż ich o to nie prosiłam,po prostu sami wyszli z taką propozycją. A dach nad głową i wyżywienie to standard w tej pracy, a nie jakaś łaska. Chyba, że się ktoś decyduje na pracę live-out i jest na własnym utrzymaniu, ale wtedy i tak dostaje jeszcze wyższą pensje, bo rodzina nie ma dodatkowych kosztów. To o czym mówisz to jest naprawdę wyzysk, jednak mentalność Amerykanów jest taka sama w każdym miejscu, kwestia tylko tego jak daleko sięga odchył 😉.
Jak znalazłaś tą pracę?
Minęły 4 lata, a po Tobie widać, że nadal te złe doświadczenia w Tobie siedzą i bardzo emocjonalnie to wspominasz...Amerykański sen stał się koszmarem...
Bo wbili do głów że Stany to cud
@@boguslawfornalczyk8144
Bo Amerykanie nie lubia jak sluzba gwiazdorzy.
Tu kazdy musi znac swoje miejsce w szeregu.
Jak chciala piec ciasto , to powinna zapytac , czy moze to robic.
U kogos w domu nalazy bezwzglednie przestrzegac panujacych tam zasad i zwyczajow , nawet gdyby byly najdziwniejsze.
@@emiliajakin8227 no masz rację u nas jest inaczej policjant jak chce kogoś wylegitymować to musi się prosić obywatela,
@@boguslawfornalczyk8144 W USA jak policjant kogos legitymuje , to ten ktos musi stac na bacznosc i nie moze wlozyc reki do kieszeni,bo go moze zastrzelic , myslac , ze siega po bron .
Byl taki przypadek w Chicago , ze policjantka
zatrzymala za predkosc i zastrzelila Murzyna , bo wlozyl reke do kieszeni , w ktorej mial telefon i chcial prawdopodobnie zadzwonic.
Byla to gwiazda uniwersyteckiej druzyny futbolowej.
Na szczescie policjantka tez byla Murzynka.
@@emiliajakin8227 no a w Polsce robi mu egzamin,każe powtarzać formułki i mówi że jest wolny i nie musi się legitymować ,prawnicy doprowadzają do absurdów
Tak wygląda niewolnictwo 21 wieku . Pozdrawiam was serdecznie
Byłaś aupair?
W Polsce współczesne niewolnictwo to staż z Urzędu Pracy. Praca 8 godzin za ??? 1200 zł ??? przez 12 miesięcy to dopiero niewolnictwo 21 wieku!!!!
@@piotrg839 wiesz jak i co robią na tym stażu....2 godziny pracy fajeczka piwko i do domu... Tak wyglądają staże w mojej okolicy
@@rafkaok1 zależy w jakim zawodzie i czy czegoś chcesz się nauczyć - jak pracodawca widzi że szkoda w człowieka inwestować czas - to może fajeczka i idź nie przeszkadzaj. Za moich czasów było to 900zł (2015rok) i coś pod stołem się dostawało, a pracowałam normalnie - kiedy się nic nie działo faktycznie wcześniej wracałam, a kiedy było więcej do roboty to zostawałam żeby się podszkolić - na moją własną prośbę. Po jakimś czasie szefu ufał mi na tyle że sama jeździłam jeepem do klientów :)
@wesolekcleaner W takie masz ty lub twoja kobieta życiowe doświadczenia? Wiesz że nie wszyscy tacy są. A przede wszystkim są ludzie którzy nie dają się wykorzystywać.... i nie będą parobkami za kilka złotych
Pomagałam takim 3 dziewczynom w Niemczech. Byla sytuacja że jedną dziewczyne mieli w dwóch domach.
99% niewolnictwo! Szanse na znalezienie dobrej rodziny to jak znalezienie jednorożca...
Wszystko zależy od tego do jakiej rodziny się trafi. Ja byłam au pair we Francji przez 2 lata, w dwóch rodzinach. Wspominam ten okres jak długie wakacje. Pomagałam rano wyszykować dzieci do szkoły, następnie odbierałam je o 16 i zajmowałam się nimi (kąpiel, kolacja) do powrotu rodziców ok. 19. W obu rodzinach były panie do sprzątania. Weekendy miałam wolne.
Miałam czas na naukę języka, plażę czy zwiedzanie.
Byli zazdrosni o kontakt emocjonalny z synem. "Psy ogrodnika". Ktoś to powinien nadzorować. Trzymaj się dziewczyno 🤗
Nie wydaje mi się gdyż spędzali z nim pół godziny dziennie.
Dlatego trzeba nagrywać wszystko w takiej pracy, dziś na rynku jest taki system i tani który można nabyć że serio można to zgłosić nawet do prokuratury.
Brawo za ten film! Warto opisywać swoje historie, to daje lepszą wiedzę o takich programach...
Też byłam zainteresowana tym programem. Ale dzięki Twojemu filmikowi i innych osób raczej zrezygnuję. Dziękuję. I współczuję takich doświadczeń.
nie miałem świadomości, że taka rzeczywistość istnieje...
Bardzo wrażliwa i kulturalna osoba. Niestety takim ludziom jest ciężej w życiu. Generalnie to nie jest Ameryka był kiedyś taki film Oto America. Europa Polska została zniszczona przez semickie religie
Dzisiaj nie mamy swoich rządów emisji pieniądza polityki fiskalnej. A młodzieży będzie coraz ciężej gdyż nie będzie miał kto ich wspierać.
W Stanach Zjednoczonych większość ludzi dosłownie żyje na kredytach, na nic ich nie stać. Tym bardziej dziwić może to, że było im szkoda przedmiotów, których jeszcze nawet nie spłacili... Ta tolerancja po amerykańsku aż razi w oczy! I byli zazdrośni o coś, czego sami nie chcieli bądź nie potrafili zrobić - o poświęcony czas ich dzieciom ...
Tak jej było żle,,że pracowała tam tyle lat :DDD.... widocznie jej to pasowało :D
Hej Aneta. Strasznie przykre, że miałaś takie doświadczenia. Ja wyjechałam do USA 7 lat temu jako au pair z Cultural Care. Rok w NY, a potem rok w CO. Miałam przekochana rodziny i chętnie wróciłabym do nich jeszcze raz. Ale tak jak mówisz, to wszystko zależy od rodziny. Nie powiem że większość, ale kilku moich znajomych trafiło na rodziny, które wykorzystywały ich bez skrupułów. Na szczęście zawsze opcja był remach, co jednak wiązało się ze stresem au pair, wiadomo. Ale chciałabym dodać, że sporo mich znajomych, które wyleciały do US jako au pair, w ogóle nie zdawała sobie sprawy z tego, że to nie są roczne platne wakacje, tylko że trzeba będzie faktycznie popracować i zająć się dziećmi. Wiele z nich była w szoku, kiedy okazywało się, że rodzina oczekuje, że zawiozą dziecko do szkoły, czy położą je spać. Nie wiem, czy wina leży po stronie agencji, która przedstawia ten wyjazd jako roczne wakacje, czy może po stronie dziewczyn, które nie do końca rozumieją, na co się piszą. Uważam, że sam program nie jest zły, natomiast agencje powinny zdecydowanie przykładać większą wagę do tego, jak sprawdzają potencjalne rodziny i upewiac się, że au pair rozumieją, na czym na praca polega.
No ja właśnie nie bardzo rozumiem te zgrzyty. Zdarzają się wszędzie dziwni ludzie,ale nie bardzo rozumiem takie zgorzkniałe podejście do tego programu. Przecież przed wyjazdem dokładnie wiadomo ile się będzie zarabiało i ile godzin trzeba pracować. Wiadomo też ile jest dzieci w rodzinie, jakie będą obowiązki - a jeśli nie, no to trzeba też wziąć na klatę że się nie dogadało porządnie, nie zrobiło researchu i nie dowiedziało wszystkiego. Na stronach agencji są dokładne wytyczne czego należy się dowiedzieć i co ustalić jeszcze przed przyjazdem.
Byłam Au Pair dwa razy- Hiszpania i Francja. Moim celem była nauka języka. Potwierdzam, jest to cholerny wyzysk. Bycie starszą siostrą? Ta, ale ta siostra nie jest członkiem rodziny i cokolwiek by się nie działo, to jesteśmy 1 contra 3,4,5,6- osobowa rodzina.
Z psychologicznego punktu widzenia jest to chore i nienaturalne gościć obcą osobę w swoim domu, przestrzeni, rodzinie. Jak mamy 19-21 lat, mało dostrzegamy. Dlatego tak młode kandydatki są najlepsze. Obserwujemy obce zwyczaje, które nawet nam imponują... Gdy jesteśmy starsze, mamy już swój światopogląd i bagaż doświadczeń , więc widzimy więcej i nie dajemy się wykorzystywać. W Madrycie musiałam nie raz kupować sobie jedzenie za moje pieniądze, bo w lodówce były mrożone nuggetsy na obiad. We Francji miałam najlepiej, było super, mimo kilku nieprzyjemnych sytuacji. Byłam z rodziną na wakacjach, było w porządku. Koleżankę matka dziecka posądzała o romans z mężem. Słyszałam też mnóstwo chorych historii...
To prawda. Program glownie zachwalaja mlode dziewczyny ktore dopiero co wyrwaly sie z domu. Ja rzucilam spoko prace I studia tylko Po to zeby okazalo sie ze mam zapierdalac ciezej niz Jak pracowalam Po 12h w barze. Wyjechalam Jak mialam 25 lat I co najbardziej mi przeszkadzalo to mieszkanie z ta rodzina I nie posiadanie 100% prywatnosci. Nie Bez powodu mowi sie zeby nie zatrudniac czlonkow rodziny I zeby nie pracowac dla czlonkow swojej rodziny.
@@maddfrost napisz do mnie na fb/biaukowa
W kazdym przypadku wspolczuje tylko temu,kto jest gosciem,bo kacham prywatnosc a takie sytuacje kosztuja wiele upokorzen i lez.
@@maddfrost francuski jest trudny i bez języka w sklepie czy na ulicy będzie ciężko. Jeśli rodzina nie wspomina o wakacjach, to na nie nie pojedziecie. Każda rodzina jest inna. Mi dali ręcznik i szampony, bo z tego co pamiętam, to we Francji dla au pair powinna być osobna łazienka. U nich było mega lekko- przygotować stół do obiadu i kolacji, zrobić pranie, albo tylko je powiesic. Wszystko powinnas miec w kontrakcie. W życiu nie odważyłabym się nie jechać przez agencję,ale wiem, że niektóre dziewczyny tak robią - znajdują rodziny na Facebooku albo na innych portalach. O pieniądzach się nie wypowiem, bo przecież to nie wyplata. Ja jezdzilam na wycieczki do innych miast i małych miasteczek i wracałam na noc.
@@elisabethdabrowska7888 dokładnie... Gość jest jak śledź. Po 3 dniach śmierdzi.
Super filmik! Mysle ze przed zdecydowaniem
Sie na taki wyjazd warto znac inna perspektywe i byc gotowym na ewentualne nieprzyjemnosci/ zagrozenia😌
Współczuję Ci tych doświadczeń. Ja też za granicą doświadczyłam wielu przykrości. Ale co nas nie zabije, to nas wzmocni, a w każdym razie nauczymy się, że ludzie są różni i może to pomoże nam uniknąć później gorszych doświadczeń. Najważniejsze, żeby wybaczyć tym, którzy nas skrzywdzili, dla naszego zdrowia i spokoju. Dziękuję Ci, że dzielisz się tymi doświadczeniami z innymi, i przestrzegasz młode dziewczyny przed tym, co może je spotkać. Czasami pewnie może być jeszcze gorzej. Jesteś piękną i dobrą dziewczyną. Myślę też że organizmowi młodego człowieka łatwiej jest uporać się ze stresem, szczególnie kiedy ma wsparcie w najbliższych.
Niewolnictwo, szczerze współczuję tych trudnych doświadczeń. Moja siostra była au-pair w Niemczech 27 lat temu, w Polsce nie było pracy, wykorzystała wyjazd na naukę niemieckiego ale też nie miała łatwo, była właśnie tanią siłą roboczą.
Byłam 2 miesiące w anglii na summer aupar i uczucia mieszane. z jednej strony cudowna rodzina, pozwalająca na wszystko, kupująca mi wszystkie dziwne warzywa i orzechowe mleka, dająca ooooogrom swobody. z drugiej siedzenie z dziećmi 12h, gdzie 20:30 byli w domu a ja nigdzie nie mogłam wyjść, nic zrobić, bo wszystko zamknięte. niby nie siedziałam non stop z dziećmi, miałam pilnowac by się nie zabiły i mogłam w tym czasie np. rysować, ale to nie był czas 100% dla mnie.
nie mniej na jesień znów się wybieram ^_^
Najwazniejsze ze bedzziesz operowac ang.
Ja mialam propozycje z islandii w 2012 r.jednak przestraszylam sie izolacji i nie pojechalam ...
W 2018 przeprowadzilam sie na islandie bo poznalam chlopaka i super mi sie tu mieszka
@@maddfrost hej, bylam na programie au pair w Londynie w wakacje chyba rok temu czy dwa. Aktualnie mieszkam we Francji. Napisz jeśli chciałabyś pomoc:)
Wszystkie te agencje dbają o interes klientów a nie pracowników. Klienci maja zawsze racje. Bardzo ci współczuje tych złych doświadczeń. Zgadzam się z tobą, ze istnieje współcześnie niewolnictwo, nie tylko w formie tego programu...
W życiu nie widziałem tak szczergo i poruszającego dokumentu.. A oglądam ich mnóstwo, o ile temat ciekawy. W tym tygodniu zdecydowanie wygrałaś.. Szukałem tylko filmu o warunkach życia w ZEA i jak dla mnie, to wolę zdecydowanie Szwajcarię.. Ale po tym jak trafił mi się Twój film o pracy w systemie "au pair" a od lat zmieniam co roku pracę i kraj, w krórym żyję i zawsze zastanawiało mnie, czemu ta "wymiana studencka" to zawsze tak bardzo promowana propozycja.. No kliknąłem kolejny film, by się w końcu dowiedzieć, co to kurde jest to au pair.. No zdecydowanie nie moje klimaty, choć uwielbiam rezolutność i szczerość dzieciaków i zawsze zastanawia mnie, dlaczego rodzice tak bagatelizują ich problemy jako zwykłe i nieistotne problemy dzieci, choć każdy z nas był dzieckiem i powinien pamiętać, jak te "błachostki" były dla każdego z nas ważne.. Generalnie super materiał, dzięki za niego. Do tej pory, taką przecinającą kości szczerość widziałem tylko w dokumencie "czekając na sobotę" gdy chłopak opowiadał o tym, czym jest prawdziwa nuda i o kosiarce.. Nic nie poraża mnie bardziej i nie wzbudza we mnie szacunku do ludzi, jak rozpieprzająca szczerość, na którą niemal nikogo dziś nie stać..
Miałaś ogromnego pecha. Brałam udział w tym programie 20 lat temu i wspominam ten rok w Stanach jako jeden z najlepszych w moim życiu.
20 rok temu wszystko było inne
@@xpp6465 tak, gorsze
@@vraios dlaczego akurat gorsze? Co dokładnie było tak fatalne?
@@xpp6465 bo mnie ciągle męczy to narzekanie na dzisiejszy świat gdzie się tylko da. a prawda jest taka, że co roku żyjemy w coraz lepszych czasach i nawet covid tego nie popsuł. technologia idzie do przodu, a co za tym idzie medycyna i jakość życia. zawsze byłem człowiekiem który czekał z fascynacją co przyniesie przyszłość, zamiast narzekać, jak to kiedyś było fajnie, a teraz nie jest. może dlatego mam taki punkt widzenia. oczywiście teraz ludzie mają inne problemy, ale dawniej było dużo więcej problemów. zawsze jak cofasz się w czasie o X lat to jest tylko gorzej. oczywiście jest coś takiego jak nostalgia czy sentyment, ale to są pozytywne odczucie po latach, a nie obiektywne porównanie
@@vraios totalnie się z tobą nie zgadzam, uważam że te 10 czy 20 lat temu było o wiele lepiej, w szczególności pod względem covid teraz umiera nas o wiele więcej, mamy wiele utrudnień, jesteśmy po prostu zamknięci
Gdyby ktos mi powiedzial ze nie mam mowic jak mnie traktowano, to od razu poszlabym do agencji i jeszcze specjalnie to naglosnila
Łllllllłllllllllllllllllllllllllll
I natychmiast zostałabyś skasowana na "karę umowną za zewrwanie kontraktu". Spokojnie, to jest tak napisane, że jak podpiszesz, to nie masz wyjścia.
@@pokrec do agencji krzak albo do cyganów????sama chciałabyś zrobić sobie krzywdę?????
@@karolinas.7999 jesteś cudo !!!tak powinno być!!! Jestem tego samego zdania ,pojechała charowac a nie leżeć i pachnieć !!! Nie ten kierunek -trzeba spróbować w Dubaju -moze się uda!!!
Pozdrawiam serdecznie 💓
@@danutabochniarz8506 Polacy nie powinni dawać sobą pomiatać, tu już nie chodzi o wakacje i cuda wianki ale o przyzwoite traktowanie obcej osoby. Ja nie mam złotych klamek ani nawet zmywarki ale obca osobę ugościła bym najlepiej jak bym umiała, bo dobro wraca, i miłe wspomnienia i zadowolenie takiej osoby było by dla mnie wszystkim. Dziwię się, że opieka się nie zajęła, bo jak można tak dziecko chować, bez uczuć, miłości. Jest takie powiedzie ie, gość w domu, bóg w domu. W życiu nie przyszło by mi kogoś wykorzystywać jako taniej siły roboczej. Amerykański horror. Na pewno nie wszystkie takie rodziny, ale faktycznie bilet powrotny powinien być na pierwszym miejscu przy takim wyjeździe. Nie wyobrażam sobie nawet traktowanie tak psa a co dopiero człowieka.
Bardzo ci wspolczuje tych doswiadczen naprawde , fajnie ze sie podzielilas z nami
Biedny dzieciak że musiał z nimi zostać..
Za 26 będą o nim podcasty serial killer true crime :p
@@Kwadratura nie jest to śmieszne
Bardzo Ci współczuję takich doświadczeń. Ja nie brałam udziału w takim programie, ale też swoje przeżyłam w pracy za granicą. Nie zrozumie nigdy ten kto nie był zdany sam na siebie tysiące km od domu. Pozdrawiam!
Przykro mi ze to Cię spotkało. Mam nadzieję ze przynajmniej dzisiaj masz więcej szczęścia do ludzi a szczególnie do partnera. Trzymaj się ciepło.
kurcze ciezko sie to oglada widac ze to siedzi w tobie, dobrze ze sie nie załamałaś i pokochałaś podróże i ze dobrze powodzi ci sie w życiu. Powodzenia i samych szczęśliwych chwil w życiu :)
No to na fajną rodzinkę trafiłaś 😱🤯.
Ja pracowałem w Anglii na farmie przez kilka miesięcy. Pracy oczywiście było dużo ale każda godzina była zapłacona. Farmer dodatkowo sam płacił nam za mieszkanie. A jak rozbiłem ,,służbowy" samochód to szef powiedział, że samochód nie jest ważny. Pracowałem z kolegami. Potem mogliśmy korzystać z prywatnego samochodu szefa-toyota land Cruiser. W wolnym czasie zabierał nas na przejażdżki swoim samolotem, albo na przejażdżki jego końmi, mówił gdzie możemy pojechać w weekend i zobaczyć coś ciekawego(paliwo do samochodu też zapewniał). Po zakończeniu pracy ,,odwiózł" nas swoim samolotem do Londynu. Oczywiście w czasie czasu pracy to był ,,wariat". Ale też bardzo dbał o nas a rok później dzwonił do mnie z pytaniem czy nie chciałbym znów u niego pracować.
Straszne te historie, koszmar po prostu. Żal mi tego chłopczyka, biedne samotne dziecko :(. Byłaś jedyną osobą, która okazała mu serce i poświęcała mu czas. Rodzice to egoiści bez serca, zimni, wredni, skupieni tylko na sobie. Nie mieli serca dla własnego dziecka, co się dziwić że nie mieli go też dla ciebie.
Mialas pecha aczkolwiek nalezy podkreślać ze wszystko zalezy od rodziny. Ja bylam aupair w Anglii przez 13 miesiecy i dobrze wspominam ten czas, fakt ze czasem bylo ciezko ale tez dzialala zasada ze ja robie cos dodatkowego dla rodziny a oni dla mnie. Osobiscie nie uwazam tego roku za strate czasu. Wszystko zalezy od host rodziny
jezu jak dobrze ze trafiłem na ten film!!! Zastanawiałem się nad tym programem
To handel łudźmi
Kurcze... Dopiero teraz pomyślałem, że jest jeszcze jeden przykry aspekt w historii z tym chłopcem. Biedny nie rozumiejąc co tak naprawdę się stało, zapewne Ciebie obwiniał za sytuację w której się znalazł. W jego oczach to Ty go okłamałaś i zostawiłaś... Przykre, że rodzice nie przygotowali go i nie wytłumaczyli co, jak i dlaczego :/
Prawda, pewnie staruszkowie natłukli mu później jakichś bzdur do głowy i demonizowali dziewczynę, mówiąc że to ona jest wszystkiemu winna itp.
Ech.. ciekaw jestem, jak ten mały będzie o tym z czasem myślał, wspominał znajomość.
Dziękuję za podzielenie się z nami Twoim doświadczeniem w USA z Au Pair. Nie miałaś lekko. Często się zastanawiam , w oparciu o swoje i zasłyszane historie skąd się biorą tacy ludzie, jak Ci u których pracowałaś. Pozdrawiam. Trzymaj się.
Pierwsze co rzucilo mi sie w oczy jak przyjechalem swego czasu do Stanow to niesamowita ilosc patologicznych ludzi, obojetnie czy w metrze, na ulicy, na wszystkich szczeblach, czegos takiego nie widzialem w Polsce. Dopiero miejscowi mnie z czasem uswiadomili. Bylas u faceta ktory byl psychopata z calym szeregiem zaburzen, juz pomijajac, typowe symptomy jak egoizm, skapstwo, agresja, itp. dodatkowymi czynnikami byly natrectwa, patologiczne utrzymywanie czystosci, strach przed bakteriami i robalkami, wszystko rowno poukladane, a juz ta mąka na kuchennym blacie i te miliardy pylku ktore sie po calej kuchni rozniosly to bylo dla niego niewyobrazalna tragedia, dobrze ze nie zdzieral podlogi i nie zrywal sufitu bo i takie przypadki poznalem. W ich oczach kazdy Twoj ruch byl traktowany jako zaburzenie ich porzadku, poniewaz w ich oczach robilas im tylko burdel w domu po ktorym musieli godzinami sprzatac (na nowo wszystko rowno ukladac). No coz, wazne doswiadczenie zyciowe, przynajmniej wiesz juz teraz i na wlasne oczy widzialas jak wyglada psychopata i jego zona.
A ci ludzie wychowają kolejnego zaburzonego człowieka.
POLSKA WOLNA OD OD JANUSZY I GRAZYN!!!! 👍 🤣 🤣 🤣 🤣 🤣 🤣 W ŻADNYM KRAJU NIE MA TYLU IDIOTOW :POLSKA BIAŁO CZERWONI..... 😂 😂 😂 😂 😂 😂
@@zbigniewskrzek7190 Nie zrozumiałeś :to jest stwierdzenie, że w tym kraju tylko już Janusze 😂 😂 i Grażyny zostały!!! Nazywanie patologia inne kraje nie widząc swojego itiotyzmu jest trochę dziwne dla mnie!!!!!! 👍 🤣 🤣 🤣
@@zbigniewskrzek7190 źle też to ujales - TO JA WOLNA OD NIEJ!!!!!
dlatego USA jest do zaorania :)
Piękna i rozsądna dziewczyna. Jeżeli te wspomnienia będą dalej wywoływać emocje u Pani może warto skontaktować się z psychologiem, który stosuje metodę EMDR. Bardzo skuteczny sposób, żeby pozbyć się takich obciążających wspomnień. Pozdrawiam serdecznie
Z tego co opowiadasz zrozumialam, że historia z ksiazki Niania w Nowym Jorku wcale nie jest przesadzona.... 😔 Smutne...
Znalazłam się tu kompletnie przez przypadek, i tak słucham, słucham.. współczuje Ci dziewczyno!
Kto tam jeszcze jeździ jako au pair,tyle jest historii w necie,że podziwiam odwagę...
Dlaczego nie poszla pani do lokalnej gazety? Jeszcze dzisiaj moze pani ich zglosic. Niech oddadza pieniadze za ostatni tydzien i straty psychiczne.
Mysle, ze to zadziala lepiej niz policja. Poza tym moze nie beda mieli juz okazji meczyc kogos innego.
W USA do gazety ? to już prędzej do programu Jerry Springera .
@@maczek70pl Tez mieszkalam w USA co prawda w innej sytuacji ale zawsze jest wyjscie. Szczegolnie jak sie jest mlodym i ladnym. Nie dlatego, ze mozna sie spodobac jakiemus panu, ale dlatego ze jest sie przyjaznie nastawionym do ludzi a ludzie jakos latwiej akceptuja innych jesli wygladaja OK. Prosze pomyslec o ludziach z Indii np. Maja bardzo silne postanowienie zrobienia tego co chca zrobic i nie zrazaja sie niemila mina szefa czy zla pogoda. Pna do swego. Mozna zawsze zapytac, najwyzej uslyszy sie NIE. So what?
Tego wszystkiego nie wiedzialam jak bylam mloda. Ciagle sie obrazalam i bronilam jakiegos "honoru". Nie mowie tu o sprawach mesko-damskich, tylko o stosunkach miedzy ludzmi. Tez pilnowalam dzieci w Szwecji, ale po miesiacu zostawilam, bo nic w tej rodzinie nie dzialalo, w innym miejscu wyszlam po 3 dniach, dzieci (z winy rodzicow nie swojej) byly niemozliwe. Trzeba od poczatku dawac bardzo jasne sygnaly, wtedy sie nie wyladuje w nieodpowiednim miejscu. I tego tez kiedys nie wiedzialam. Pozdrawiam.
Ja jestem w Angli 43 lata, na poczatku tez poszlam na au-pair ale wytrzymalam tylko 2 tygodnie i ucieklam. Chwala bogu ze mialam zawod i dostalam prace odrazu w najlepszym hotelu nawet nie mowiac ani me ani b po anglielsku. Moja mama zawsze mi mowila'' idz prosto pod oltarz przeciez cie nikt nie pobije, najwyzej powiedza nie''. tak ze moja rada jest, oprocz wyksztalcenia trzeba miec zawod w reku i angielski po to zeby po swiecie jezdzic. U mnie pracowaly bardzo wyksztalcone osoby jaka sprztaczki. druga rada po objechaniu swiata jest : wszedzie dobrze jak sie ma pieniadze i dochod.
Mój boże...jestem w szoku. Kochana masz PTSD albo co najmniej mocna traumę. Widzę po twoich oczach jak dużo przeszłaś. Miałam to samo, ale z moją mama. Współczuję Ci i tulę Ciebie mocno. Nie jestem jeszcze nawet pod koniec historii więc zapytam już teraz. Czy oni mieli jakieś konsekwencje? To się nadaje do sądu.
Bardzo dobrze ze o tym mówisz! Ja na twoim miejscu szukałabym wyjścia żeby pozwać tą całą organizacje.
Nie glupi pomysl
Dziękuję Pani Aneto za szczerą wypowiedź. Z mojego doświadczenia wynika,że podobnie jest z opiekunkami seniorów w Niemczech, Szwajcarii. Bywają fajne rodziny, ale też takie, które Polki traktują jak służące, albo przymusowych pracowników. Niektórzy Niemcy mają to głęboko zakorzenione w swojej świadomości. Niektórym wydaje się,że Polska jest biednym bardzo zacofanym krajem, coś pewnie jak Indie. Podopieczna, którą się zajmowałam pytała się, czy ja też mam w domu łazienkę i nie mogła uwierzyć, że mam. Niektórzy Niemcy sądzą, że my mieszkamy w stepie w ziemiankach i nadal jeździmy na koniach.
Naprawdę? :O Rozumiem, że Amerykanie mogą mieć mylne wyobrażenie o Polakach (lub ktokolwiek mieszkający na innym kontynencie), ale Niemcy to przecież rzut beretem od Polski.
Miałam doczynienia ze starszymi osobami i oni często mają wyobrażenie o Polsce jakie panowało prawdopodobnie za ich młodości pamiętające czasy drugiej wojny światowej...to tak, jak ktoś całe życie nigdzie nie wyjeżdżał poza swoje miejsce zamieszkania i mało interesował się sąsiadem ze wschodu, w tym wypadku Polską.
Jedną z przyczyn, dlaczego niektórzy Niemcy traktują polskie opiekunki jak całodobowe pomoce domowe jest chyba brak szacunku do osób, które godzą się pracować za niższe stawki niż rodowici Niemcy.
Nas też mamią pięknymi plakatami agencje pośredniczące w znalezieniu takiej pracy...na plakacie sympatyczna staruszeczka trzymająca z wdzięcznością za rękę swoją opiekunkę.
A w rzeczywistości spotykamy się często z postawą: ja płacę, ja wymagam...
Trzeba wziąć pod uwagę wyjeżdżając do pracy opiekunki, że te agencje pośrednictwa nie powstały po to, żeby w altruistyczny sposób pomagać swoim rodaczkom znajdować dobrze płatną pracę za granicą, tylko powstały, żeby właściciel takiej agencji robił na tym biznes...
Do takiej pracy wyjeżdżają często kobiety w trudnej sytuacji materialnej, po rozwodach, z długami, z regionów, gdzie trudno jest znaleźć pracę. Agencje często wykorzystują trudną sytuację tych osób wiedząc, że zgodzą się pracować nawet za mniejsze stawki.
Opiekunowie seniorów też mają swoje fora dyskusyjne na których opisują, co ich spotkało...
Problem jest dużo głębszy: dlaczego wciąż my Polacy musimy wyjeżdżać za chlebem?
Bardzo się cieszę, że podzieliła się Pani z nami swoją historią, bo uważam, że trzeba mówić o takich rzeczach, żeby osoby chcące podjąć taką pracę miały rzetelny obraz, czego mogą się spodziewać.
Aneta, sorry about your experience in the USA. Not all folks are like these two families. I used to hire caregivers for my Mom and tried to be as accommodating
to caregivers as possible and really treat them well. I left Poland decades ago and with interest observe how my former country has changed. It is sad to see
people taking advantage of others and I wish you better experiences in the future.
Myślę, że normalne, fajne rodziny nie korzystają z pracy takich "półniewolnic". Ten program to zwykły wyzysk ! Dziewczyny nie bądźcie naiwne.
Ja byłam na au pair w 2000 roku. Może nie kochaliśmy się z moimi host parents jakoś bardzo, po prostu byliśmy inni od siebie, wg mnie były to dziwaki, to jednak było w porządku. Nigdy nie czułam się wykorzystywana i nie uważam tego roku za horror.
@@martam2009 Zapytam z ciekawości: w sumie to po co polskie dziewczyny tam jeżdżą? Dorobić się raczej nie dorobisz za taką stawkę, a robota w cudzym domu jakoś specjalnie rozwijająca chyba nie jest...
@@piotrbienias7922 dziewczyny które przyjeżdżają na taki program to jest jedyną dla nich opcja żeby przyjechać do USA i liczą na to albo się uda albo nie uda zostać . zazwyczaj kończy to się płaczem i powrotem.Ponadto ktoś też poruszył temat jakie rodziny zapraszają gosposie z programu -ktore nie chcą dobrze płacić ,często zmieniają gosposie ,wymagają ponad to co należy do gosposi!!!!!!!!
@@danutabochniarz8506 "Liczą, że uda się zostać". Tyle rozumiem. Ale nie wiem po co się na siłę pchają do tych Stanów. Zarabia się tam więcej, ale przecież nie aż tak, żeby było warto dać się traktować jak śmiecia. Jeżeli już muszą wyjeżdżać, to można do krajów UE bez proszenia się o łaskę. Mniejsze upokorzenie, a stawki podobne lub wyższe...
@@piotrbienias7922 sorry ,tego już ja nie wiem po co się tutaj pchają 🤷🤦
Te rodziny bywają skrajnie zaburzone, takie traktowanie dziecka, jakie występowalo u tych pedantów, to przemoc psychiczna. Twoje reakcje (roztrzęsienie, drganie rąk, emocje hostów stające się dominującym elementem wpływającym na Twoje samopoczucie) również pokazują, że było to środowisko przemocowe.
Generalnie to brak słów, nie ma żadnego uzasadnienia na ich skrajną głupotę i to, jakiego zaniedbania dopuszczają się na dziecku. Żadnego. Nadają się na lata terapii i zapier...nia nad poprawą własnego nienormalnego myślenia, a nie na jakąkolwiek relacje damsko-męską i do rodzicielstwa.
To ta nowa moda ,jak masz pieniądz to biedni to śmieci ,nie zauważacie że to jest już u nas ,nie dziwią was wyroki sądów ,gdzie bogaci są bezkarni ?
Cieszę się, że tak dużo osób wypowiada się na temat tego ,,niewolnictwa,, niech to będzie przestroga dla młodych osób, które próbują się tam dostać. Za te 6 tys inwestycji w program można zrobić o wiele więcej w Polsce niż w tych stanach
Anetka!! Dziękuje za ten filmik
Twoja opowieść jest bardzo cenna. Jest przestrogą dla potencjalnych chętnych zarobkowania za granicą. Bywa różnie. Moja znajoma pracując w Niemczech nabawiła się nerwicy - pomimo swej pracowitości. Było jej źle tylko dlatego, że jest Polką - nieraz usłyszała od swych gospodarzy rasistowski zwrot pod jej adresem. Ta sama znajoma natomiast, była w innej rodzinie niemieckiej, gdzie traktowano ją wyjątkowo dobrze. W wolnych chwilach lubiła w swym pokoju zająć się malowaniem obrazków akwarelą i ci dobrzy gospodarze Niemcy, na czas jej malarskiego zajęcia sami wykonywali jej przydzielone czynności kuchenne, czy sprzątanie. Pozwalali jej na uprawianie codziennych przejażdżek rowerowych po okolicznych miejscach w Bawarii. Ogólnie rzecz biorąc, niewiele osób obecnie wyjeżdża za pracą za granicę. Wiele osób po wielu latach pracy za granicą, powróciło do Polski.
Strasznie ci współczuję. Też miałam takie przygody. Pojechałam do kuzynki do anglii zajmować się jej dziećmi. Umowa była taka że poza opieką nad dziećmi mam nic innego nie robić, nie sprzątać, nie gotować itp. Jak dzieci będą w szkole i jak rodzice wrócą z pracy mam czas wolny. Tia. Jak już tam dojechałam, oczywiście się okazało że mam robić wszystko, sprzątać nie tylko po kuzynce, jej mężu i dzieciach ale też po jej trojgu lokatorach, którym wynajmowała pokoje. A oni jeszcze zapraszali kolegów na nocne popijawy, więc codziennie rano wyglądało jakby po całym domu przeszedł huragan. Łącznie z zasikaną łazienką. Wstawałam żeby dzieci zaprowadzić do szkoły i nie było w czym im zrobić śniadania bo dosłownie wszystkie gary były brudne. Nie miałam w sumie czasu wolnego, jak dzieci były w szkole doprowadzałam dom do porządku, potem szłam po dzieci, w tym czasie też wracali lokatorzy i robili od nowa syf. Jak ona wracała z pracy, twierdziła że ja nic nie robiłam i że ona mi nie będzie płacić. Codziennie miała posprzątane, wyprane, ugotowane, dzieci dopilnowane, ale jak co do czego to ja nic nie robiłam. Jeszcze obdzwaniała rodzinę z polski i opowiadała im jak to ja nic nie robię i jaka jestem leniwa. Sama w dni wolne leżała na kanapie przed TV ale ja nie miałam prawa nawet na chwilę usiąść. I to wszystko za 200 funtów miesięcznie. Przede mną to samo robiła jej matka (moja ciotka) i ja przyjechałam w sumie zaraz po niej i się z nią wymieniłam, bo chciała wrócić do polski. Wytrzymałam pięć miesięcy po czym wróciłam, zostawiłam ją bez opiekunki i sprzątaczki w jednym. Dopiero po paru dniach mojej nieobecności jak nie miał kto jej brudnych gaci wyprać i posprzątać syf po lokatorach, zrozumiała ile tam robiłam i jeszcze bezczelnie zadzwoniła do mojej matki prosząc żebym wróciła. Wtedy moja matka jej spuściła taki opierdziel że już więcej nie dzwoniła xD
Trzeba było iść zarejestrować się w agencjach pracy i zacząć prace
@@kasiab.4590 no ciekawe jak skoro nie znałam angielskiego, wszyscy w tym domu mówili po polsku wiec nie musialam znac, w szkole mialam zawsze niemiecki i prędzej bym się z Niemcem dogadala niz z anglikiem. Żadna agencja by mnie nie zatrudniła bez znajomości języka i bez papierów bo poza dowodem i paszportem nic nie mialam. A z tego co widze na stronach agencji wymagany jest dobry angielski. To raz a dwa że nie wiedziałam wtedy w ogóle ze takie agencje istnieją, to było 15 lat temu i nie bylam wtedy taka oczytana i nie wiedzialam tyle rzeczy które wiem teraz. Teraz umiem angielski, wtedy znałam ledwie moze pare słów. Nie mialam nawet tam dostępu do Internetu, nie licząc biblioteki w której internet działał tak że jedna strone wczytywalo 15 minut i nic się nie dało zrobic za bardzo. Latwo się mowi co mozna by zrobić, jeśli się to wie, ale jak się nie wie to już nie jest to takie oczywiste i proste.
@@kasiab.4590 łatwo wymadrzac się i osądzać sprzed komputera w domu, nie znając sytuacji
@@Caenthe ale ty jestes jakas zacofana w 2004 ludzie wyjezdzali do fabryk bez jezyka , kasyna szukaly osob umiacych liczyc ,,nie trzeba bylo umiec nic wiecej
1 raz slysze ze ktos nie wiedzial gdzie isc I gdzie pracy szukac :) jak w tamtym czasie brali do pracy kazdego
@@n0rmalna dobrze ze ty jesteś chodzaca encyklopedia od urodzenia, pewnie jako miesieczny bombel recytowalas pana tadeusza i wszystko wiesz o świecie...
Historia traktowania i życia podobna dokładnie do pracy opiekunek.
Współczuję.
Jestem obecnie w UK jako Au Pair i ogólnie rodzinka jest super. Wiadomo, jak każdy, mają swoje plusy i minusy. Ale mam dokładnie to samo o czym mówisz na początku! Często jest tak, że skończę swoją robotę, zrobię wszystkie obowiązki na dany dzień, ale i tak czuję presję żebym po godzinach np obejrzała z dzieckiem bajkę, bo rodzice chcą mieć wieczór dla siebie, albo żeby porobić coś razem bo przecież "jestem częścią rodziny". Najgorsze jest to ze na początku byłam chętna, bo wiadomo, chciałam ich bliżej poznać, pokazać się od lepszej strony i teraz jak im mówie że sory ale idę do siebie, to muszę mieć zawsze przygotowaną jakąś dobrą wymówkę, bo inaczej są niezadowoleni... Są też mocno zdziwieni że nie chcę zajmować się ich psem.
Ogólnie jak przyjechałam, to okazało się że moje obowiązki wyglądają nieco inaczej niż się umawialiśmy przed wylotem. Bo miałam z prac domowych tylko sprzątać po dziecku, gotować dla dziecka, prać dla dziecka. A na miejscu dowiedzialam sie ze to dla calej rodziny.
Męczące jest też to, że teraz, jak dzieci mają naukę zdalną, to te godziny pracy a odpoczynku totalnie się zlewają. I mi też często trudno odmówić dziecku, bo wiem że ono jest teraz samotne, bo rodzice olewają, bo zajęci pracą, a ja przecież "i tak nic nie robię".
Albo jak jest weekend i spędzam ten czas sama to też są zdziwieni. Bo oni np myli okna, albo dekorowali dom na święta. I nic mi nie powiedzą, nie poproszą o pomoc. Ale pod koniec dnia słyszę że "myśleli że im pomogę". Bo przecież jestem "częścią rodziny". Ale naprawdę, zadbanie o zdrowie psychiczne, gdy jest się samemu tak daleko od domu jest kluczowe. Bez tego się nie przeżyję.
Ogólnie nie uważam żeby mi się tu źle żyło, ale już wiem na przyszłość, że nigdy nie chciałabym mieszkać w miejscu pracy tak bardzo jak teraz tutaj.
Szkoda małego, zostanie zwichrowany na całe życie. W takich sytuacjach jestem jednak za mówieniem prawdy dzieciom.
Powinna niania go adoptować hihihihi
Bardzo Ci współczuję ♥️
Bardzo też współczuję temu chłopcu który został z tak zimnymi rodzicami. Biedny maluch...biedna Ty.... 😞 Jak można tak traktować ludzi
Łapa w górę za szczerość Dziewczyno👏
Obłuda i klamstwo
@@danutabochniarz8506 Skąd wiesz że to obłuda? Masz dowody?
Straszne przezycia ale to wlasnie one nas umacniaja i doswiadczaja. W pewnym sensie ucza. Najwazniejsze to podchodzic do zycia pozytywnie wbrew wszystkim trudnosciom. What doesn't kill you make you stronger. Dziekuje ze sie podzielilas swoim doswadczeniem i przestrzeglas innych. Zycze powodzenia
Przykro mi, ze spotkalo cie tyle potwornosci. Mialas naprawde sporego pecha. Ja musze sie jednak z toba w kilku kwestiach nie zgodzic. Jako au pair jestes opiekunka w okreslonym wymiarze godzin. Za moich czasow placono 140 dolcow na tydzien, i jasne bylo ze host rodzina placi za okreslona liczbe kredytow w collegu, nigdy zas za cale degree. Ja wylecialam zaraz po maturze i dzieki programowi poznalam realia amerykanskiego collegu chodzac na zajecia hiszpanskiego i dekoracji wnetrz, a w weekendy zorganizowalam sobie lekcje rysunku, bo weekendy zawsze byly wolne, a dostep do auta mialam zapewniony przez caly tydzien, z dodatkowym gas money allowance. Przynaje, ze charakterowo bywalo roznie, ale nigdy raczej nie czulam sie jak tania sila robocza. Nalezalo konsekwentnie zglaszac wszystkie naduzycia do opiekunow programu... Kilku moich znajomych tak zrobilo, i przewinelo sie przez kilka roznych rodzin az trafilo na perfect match. Z perspektywy czasu i po zdobyciu dyplomu z psychologii przyznaje jednak, ze sposob wychowania dzieci w naszej czesci swiata na raczej podleglych mogl dawac bardziej patologicznym amerykanskim rodzinom spore pole do popisu...
To zdecydowanie nie sa wakacje na ktorych zajmujesz sie tylko robieniem mejkapu i zabawami z przyjaciolmi. Nie moge mowic za inne programy ale EF (pozniejsze Cultural Care Au a Pair) bylo spoko. Moja przygoda z USA rozciagnela sie do niemal osmiu lat i zaowocowala przyjazniami na cale zycie, a po latach nawet partnerem zyciowym. Nie mozna generalizowac i mysle, ze twoja historia jest bardzo potrzebna i dobrze, ze o tym mowisz. Au pair to zdecydowanie eye opening experience. One way or another. 😘
Bardzo ci wspolczuje.
Ci ludzie nie mieli prawa cie tak traktowac.
Gdybym byla na twoim miejscu, nagrywalabym rozne takie sytuacje, np. jak ten facet krzyczal na ciebie czy zone.
I pokazalabym to agencji.
To co przeszlas to "mental abuse"
Z drugiej strony wiem ze bylas mlodziutka i balas sie problemow.
Widac ze jestes rozsadna, madra i uczciwa dziewczyna , zaslugujesz na wszystko co najlepsze.
Trzymaj sie i zapomnij o tych potworach.
Czemu ludzie się sami na to godzicie, na wstępie to cuchnie ściemą i wyzyskiem
bo ten program głównie oferuje się młodym dziewczynom, które nie mają jeszcze doświadczenia z pracą i jest to pokazywane jako spoko lekka robota i tanie wakacje w stanach
tak to juz jest, oni musza na tym dobrze zarobic, jak z kolei wspominam mimo ciężkiej pracy bardzo dobrze prace na campie, camp forest i timber tops :) generalnie to zmieniło całe życie moje co pozwoliło mi życ i tworzyć teraz po 20 latach wiem, że warto było, jednak ja jako dziecko już nauczony byłem ciężko pracować, ale za to mogę spełniać teraz marzenia.
@@nataliasz852 Doświadczenia nie mają, ale mózg tak. Jechać za granicę bez totalnie żadnego "zabezpieczenia" np. w formie pieniędzy, do tego SAMA (a najlepiej to nikomu nic nie powiedzieć o wyjeździe👍)..no dla mnie to szczyt głupoty. Tym bardziej, że na początku ZAWSZE czyta się i dopiero podpisuje jakiś papier, umowę..i kopię ZAWSZE powinno się mieć. Skoro podpisuje - wyraża zgodę. Jeśli jedzie i okazuje się to ściemą, a ta mimo to siedzi tam dłużej niż 2 miesiące, daje się wykorzystywać to no dla mnie jest już śmieszne wylewanie swoich żali 😅 siłą na pewno nie trzymają bo chociażby wychodząc z dzieckiem można się skontaktować z kimkolwiek żeby pomógł, a nie..robić co każą długi czas i zamiast pomóc tym dzieciom skoro źle je traktują..to wyjechać i się później żalić. 🤦
@@dariamrach Dziewczyno nie masz pojęcia co mówisz i się tylko ośmieszasz. Sama przeżyłam taką samą przygodę jak autorka filmiku i wiem co to znaczy. Jak ona niby miała pomóc tym dzieciom?? Co to za chory pomysł w ogóle? Sama sobie nie była w stanie pomoc przez ten oszukańczy program, który żeruje na dobrej woli młodych kobiet. Przecież jej być albo nie być zależało od host rodzinki, która mogła w każdej chwili ją wypierdolić na bruk. No wyjechała tam, bo chciała i wróciła kiedy przyszedł na to czas, a teraz dobrze, że o tym głośno mówi. Także typjarko nie wypowiadaj się na tematy o których nie masz pojęcia.
@@juliamachowska3394 "żeruje na dobrej woli młodych kobiet" ja bym powiedziała, że żeruje na bezmyślności ;) Również chciałam się zgłosić, ale pierwsze co zrobiłam to 2x przeczytałam jak dokładnie to funkcjonuje, na jakich zasadach itp. I tyle mi wystarczyło żeby nie pakować się w to. Poszukałam ofert typu zbieranie owoców w sezonie, policzyłam ile mniej więcej muszę na start odłożyć, WŁAŚNIE NA WYPADEK GDYBY TO BYŁA JAKAŚ LIPA. A siedzieć tyle czasu, dawać się wykorzystywać i później w formie wielkiego zażalenia opowiadać o tym...to jest ośmieszanie się. Bo jest różnica opowiadać o swojej bezmyślności ku przestrodze (i jasno zaznaczać, że najważniejsze to dokładnie sprawdzić, przygotować się na taką podróż bo nigdy nie wiadomo co będzie), a nagrać jakie to beznadziejne "ale spoko, są rodziny gdzie ok traktują, polecam może akurat trafisz"😒 Jedna taka sytuacja i nigdy więcej bym nie pojechała. A w przypadku bezmyślnego podpisania umowy z nimi, która by była niekorzystna dla mnie..biegiem do adwokata niech mnie ratuje. Więc na tym kończę i nie musisz odpisywać, próbując mnie przekonać, że to wyłącznie wina twórców "programu" i nie dało się nic zrobić. Pozdrawiam ;)
Masakra... Gdybym to przeczytał chyba bym nie uwierzył, totalne dno taki program. Szacunek za wytrwałość i sumienność, ja po takich akcjach wrócił bym do domu od razu. Całe szczęście masz już własne zdanie, wypracowane na własnych doświadczeniach. Człowiek uczy się całe życie :) Pozdrawiam, i samych sukcesów życzę!
tak tylko jak władowałeś sporo kasy na wyjazd łudzisz się nadzieją że będzie lepiej ale nie nie będzie :)
Dzięki za ten filmik ja byłam aupair jakieś 15 lat temu również u samotnej matki hinduski z dwójką dzieci i wydawało mi się wtedy,że jest to rodzina idealna, ale niestety też były nadużycia,a ja myślałam, że tak ma być, np o 22 musiałam iść zrobić dzieciom tosta, czasem praca w weekendy, przy gościach potrafiła narzekać kiedy umyje podłogę, a mnie to krępowało bo mówiła "we are family" a przy ludziach chciała się popisać, że ma służąca za tanioche. Hej kuzyn dopuścił się poważnego nadużycia seksualnego (próby stosunku) na mnie a ona to skomentowała, że przecież mnie nie zgwałcił i że hinduscy mężczyźni ciężko pracują i jest przyzwolenie jakby od kobiet, że im się należy żeby sobie ulżyć czy jakoś tak i że w sumie moja wina, bo jestem zbyt miła!!! Byliśmy na wycieczce, spaliśmy wszyscy w jednym pokoju, ona z dziećmi na podłodze a jemu nakazała spać ze mną na łóżku i on myślał, że po cichaczu sobie na mnie ulży.Ja miałam po tym traumę. Po latach dotarło do mnie, że zawsze mnie lokowała w czasie podróży czy noclegów podczas wyjazdów właśnie z jakimis facetami kuzynami itp i w zasadzie każdy z nich chciał mnie wykorzystać ( każdy żonaty), także po powrocie do pl kontakt się urwał, bo prawda taka, że rodziną nigdy nie byłam, młoda naiwna gówniara byłam
coooooooooooo!!!! co ja czytam. dziewczyno, jak Ty się trzymasz? strasznie mi przykro.
@@annafomina2994 dzięki Ania, wtedy to miałam około 3 dni takie objawy jakbym miała zemdleć cały dzień. Ten koleś miał żonę i 3 dzieci starszy min 10 lat, oblech z bebzonem i łysina na mnicha co jeszcze pogarsza te złe wspomnienia. Ten brud zostaje na zawsze, jak se przypomnę to zygac mi się chce. Ja byłam bardzo atrakcyjna i ciągle musiałam walczyć o siebie. To doświadczenie o tyle cenne, że teraz rozumiem jak się wkreca dziewczyny w poczucie winy, że same tego chciały itp i jak uchodza te czyny oprawcom na sucho, bo taka dziewczynę często ogarnia wstyd, skrępowanie, niepewność, wyrzuty sumienia, że nie umiały się bronić wystarczająco itd i że właśnie może coś zrobiły źle, wysłały jakiś zły sygnał jak np zbyt wyzywający karał ,tak jak ja-wyrzuty sumienia, że się nie darłam na cały dom, a wstydziłam się wszystkich obudzić i zrobić aferę, bo wszyscy już by na mnie patrzyli jak na tą co pewnie sprowokowała, więc kosztem siebie broniłam się w ciszy. Zabrakło mi odwagi 😣🤦😭, wygrał wstyd i wkręta, że może moja wina. Jeszcze on rano chciał mi dać plik banknotów, żebym coś sobie kupiła, a ja rzuciłam mu tym w twarz, to powiedział, że jestem "mental" i nie wiedział o co mi chodzi. No psychoza
Moze nawet za to brala kase od tych facetow za to ze cie im podstawila. Slowianki sa ladne i zawsze sa narazone na takie rzeczy!!! Nie trzeba wytrzymywac trzeba za pierwszym razem uciekac i podawac na policje.
@@hanekwu tak teraz bym zrobiła. Wtedy żyłam źle pojmowaną lojalnością i wiernością i ufnością
Nie moge sie nadziwic ze tak dlugo wytrzymalas.....za te $4.
Hehehe...że wy łykacie te historie jak barany xDDD
Tak zwana mentalność polskiego niewolnika
Doskonale kreowana od lat
Cienie tej czapy widać w twoich oczach nadal.
Bravo = trzeba mówić jak jest w istocie. Szacun.
Ja niestety też mam niemiłe doświadczenia z programem au pair. Teraz jestem szczęśliwa w Polsce i staram się nie myśleć, co mnie tam spotkało.
Też byłaś au pair w USA czy to jakiś inny kraj?
@@anetazastawny Byłam w Anglii oraz w Stanach, jednak to w USA spotkałam okropnych ludzi, którzy traktowali mnie jak niewolnika 😕
@@nataliaas512 to chu.e
@@kasiakasia3826 oraz ci.y
To że jesteśmy z Polski, a zwłaszcza dawniej, przed wejściem do unii, też dokłada się do złego traktowania.
Poznałam to we Francji, rodzina uważała, że sam fakt, że jestem u nich, a nie w biednej Polsce, to już wynagrodzenie... Po co chodzić na spacery, jak można siedzieć przed ich wspaniałym TV, (pilnując dziecka poza godzinami), kiedy oni sobie wychodzą wieczorem... Do jedzenia resztki z poprzednich dni (to i tak lepsze niż co bym zjadła w biednej Polsce) etc
Brali Polskę za zacofaną wówczas Rumunię...
Skąpi Francuzi, choć na biednych nie trafiło...
Na szczęście masz to już za sobą, niestety ale prawda jest taka że cały zachód to społeczeństwa zepsute do szpiku kości sam swego czasu jeździłem do pracy do Holandii i mimo że pracowałem jako wysoko wykwalifikowany fachowiec to co nowy projekt musiałem od nowa udowadniać że jest się coś wartym i ciągle budować szacunek do swojej osoby, nie przejmuj się jesteś piękną dziewczyną i chyba bardzo poukładaną napewno bardziej wartościową niż większość tych pożal się Boże Amerykanów , pozdrawiam cię
zgadzam się, zachód jest bardzo zepsuty, w dodatku brak im empatii, są bardzo samolubni
Przykro mi, że tak trafiłaś. Mam kilka znajomych, których doświadczenia są całkowicie inne. Miałaś pecha. Pamiętaj, wszędzie są ludzie i ludziska.
Bardzo przykre to..widać że ci się to jeszcze odbija
Ja bym na Twoim miejscu wrócił do Polski. Ale wygląda na to, że trafiłaś na rodziny chyba dość specyficzne, może nawet na osoby zaburzone?
Cześć Aneta, cześć Wszystkim!
Każda sytuacja jest inna.
Ja z programu Au pair tyle, że na południu Francji - a nie w USA - wyniosłam bardzo, bardzo wiele pod względem POZYTYWNYM.
Od tej pory minęło już sporo czasu i bardzo wieeeeele się zmieniło. I w moim życiu i w życiu "mojej" rodziny.
Ja skończyłam studia i po ciekawej karierze w Polsce postanowiłam wyjechać na południe Francji na stałe, tyle, że do innej pracy.
"Moje" dzieci dorosły i już kończą studia: jedno będzie dentystą, a drugie weterynarzem.
Znalazłam we Francji pracę biurową i z moją francuską rodziną - mimo, że minęło już 17 lat - nadal mamy kontakt (obecnie dzieli nas około 115 km).
Cały czas jestem mile widziana i zapraszana przez tę rodzinę - mimo upływu tylu lat.
Szczerze to myślę, że po prostu miałaś pecha i fatalnie trafiłaś - niestety w obu przypadkach.
Nie wypowiadam się o USA, bo nigdy tam nie pracowałam jako au pair.
Wypowiadam się jedynie w oparciu o moje własne doświadczenia z tego samego programu w Nicei - na południu Francji.
I moje wrażenia - w przeciwieństwie do Ciebie - pozostaną na zawsze pozytywne.
Jest mi po prostu strasznie przykro, że tak strasznie trafiłaś :(((.
Nie wiem, czy to wynika z kraju, czy z kultury osobistej ludzi, u których mieszkałaś - pewnie z obu tych czynników.
Jest mi naprawdę bardzo przykro, że masz takie przykre doświadczenia.
Ja mam zupełnie inne....
I mimo upływu 17 lat, kiedy każdy ma już zupełnie inne i swoje życie - nadal jesteśmy w kontakcie :))).
Pozdrawiam.
Ania
No nie bardzo zgadzam się z sytuacją dotycząca korzystania z karty hostki. Jak również nie zgadzam się z tym że pracuje się za 4$/h. Dziewczyny jadące do tej pracy nie mają zazwyczaj żadnych kwalifikacji. Najczęściej nawet takiego prawdziwego doświadczenia z dziećmi, bo umówmy się - pomoc przy rodzeństwie czy popilnowanie kuzyna na rodzinnej imprezie to nie to samo co branie odpowiedzialności za życie i zdrowie czyichś dzieci. Zarabiają te niecałe 200$ tygodniowo, ale mają oprócz tego pokój, zero rachunków za wodę, prąd, gaz, internet. Zero rachunków za ubezpiecznie zdrowotne - czy w razie dostępu do auta, ubezpieczenie auta. Jedzenie też powinna zapewniać rodzina. Więc pomijając sytuacje, o których słyszałam na YT - że coś jest krzywo, to tak naprawdę te 4$ to są właściwie oszczędności tych dziewczyn. Czy myślisz że gdybyś zatrudniła się po liceum, bez wykształcenia i doświadczenia - w sklepie, restauracji, czy gdziekolwiek - oszczedzilabyś więcej? Zostało by Ci więcej po opłaceniu wszystkich rachunków? Mieszkam od lat w USA i wątpię. Plus gdy doliczy się te dodatkowe pieniądze które byś zarobiła, musiałabys zapłacić podatek. Natomiast co do korzystania z karty hostki to uważam że to nie jest Ok. Ja również powierzam swoje karty pracownikom i oni z tego robią zaopatrzenie firmy. Nie wyobrażam sobie żeby ktoś bez pytania kupił sobie z tej karty choćby kawę. Nie chodzi o te 5$. Chodzi o zasadę. Ja im powierzam tą kartę na wydatki związane z firmą. Chętnie płacę za lunche czy zamównienia dla wszystkich w Starbucks. Ale nie jak ktoś decyduje za mnie za moimi plecami że sobie taki prezent zrobi
Przez przypadek trafiłam na Twój kanał, wydajesz się ciepła, życzliwą osoba ( o pięknym makijażu ). Widzę że trafiłaś na jak to ładnie ująć ",specyficzne " rodziny. Co do tej 2 to nie dziwię się że w Stanach wieży rodzinne są tak słabe skoro rodzice się zachowują w ten sposób
Co za masakra😳 Serio współczuję takich przeżyć 😔
Podobno co nas nie zabija to nas wzmacnia ;)
Ja mam dobre wspomnienia z au psie w Stanach. Byłam w 2003 roku, trafiłam na wspaniałą rodzinę. Dla mnie to była niesamowita przygoda, zwiedziłam wiele miejsc, nauczyłam się języka. Ale to prawda, znałam wiele dziewczyn, w tym z Polski, które trafiły bardzo źle.
ja mieszkałem u takiej własnie rodziny kilka lat , mieszkanie fantastyczne,na podłodze ulozone takie chodniczki mozna chodzic tylko po nich,nie wolno było siadac na kanapach,tacy pedanci ,pracujac placili, przez kilka miesiecy normalnie , potem juz nie płacili,jedzenie tylko na miescie, spanie na materacu wgarazu, bylem zatrudniony przez agencje, nagrałem tych dupków, i podałem do sadu, musieli zapłacic zaległe wynagrodzenie i dodatkowo 100 tys, ich stosunek do mnie zmienił sie diametralnie, teraz to nawet sie kumplujemy. ucze ich korzystac ze sprzetów, ucze ich gotowac, ucze ich tego co dla mnie jest normalne, a dla nich to kosmos,
Dziwię się dziewczyno, że tak długo na to pozwalałaś. Ja po tygodniu takiego traktowania już bym podziękował...
@MotoTv Mieszkałem również parę lat za granicą i jak byłem źle traktowany w pracy, to rezygnowałem. Więc nie gadaj mi o cwaniactwie, bo wiem jak to jest być tysiące kilometrów od domu. Oczywiście rozumiem, że ona była wtedy bardzo młoda i wystraszona, ale nie powinniśmy pozwalać na takie zachowania. PS nie rozumiem tego zdania: "Gdybyś robił rodzinie na przekór, to byś tam tkwił że względu na dumę." - tkwił bym ze względu na dumę? Co? Ze względu na dumę, to ja bym odszedł bo bym nie pozwolił taktować siebie jak szmaty.
@@dougie2150 są duże kary za zerwanie kontraktu au pair
Dokladnie podpisujesz kontrak i sa z niego wyciagane konsekwencje bo samemu sie godzisz na taki uklad
@@magdalenak_s_l2107 Nie godzisz się na taki układ, ponieważ jesteś zmuszana do pracy w nadgodzinach, które nie są płacone. Taką sprawę od razu powinno się zgłosić do inspekcji pracy. Druga sprawa: jeśli taka możliwość jest utrudniona, to sabotujesz swoją pracę, czyli pracujesz tak kiepsko żeby sami z Ciebie zrezygnowali. Zawsze znajdzie się sposób. Ale tak jak zauważyłem wcześniej, rozumiem, że dziewczyna była młoda i zastraszona, dlatego dała sobą manipulować. Po trzecie z tego co mówiła jedyną konsekwencją rezygnacji był późniejszy zakaz wykonywania pracy w ramach au pair, który jak się okazało nie był do końca prawdziwy.
@@kotcica
Tylko firmy grożą, a tak naprawdę jest to przeciw polskiemu prawu pracy, nawet jak się podpisało umowę.
Z duzym zainteresowaniem wysluchalam tej opowiesci, bo gdy mialam 20 lat marzylam o wyjezdzie do Stanow jako au-pair. Chcialam zwiedzic Stany, nauczyc sie amerykanskiego i wrocic. Ale uleglam namowom rodzicow, aby najpierw ukonczyc studia, a potem zakochalam sie i dla chlopaka zostalam w Polsce. Potem chlopak mnie zostawil, a ja juz bylam "za stara" aby aplikowac jako au-pair do USA. (Tu mala dygresja: nie warto dla faceta rezygnowac z marzen, ktore maja swoja date waznosci; jak kocha to poczeka, jesli nie, to nie byl Ciebie wart). Jako 30-latka postanowilam choc czesciowo spelnic moje marzenie i wyjechalam jako au-pair do Hiszpanii. Nie czulam sie wcale za stara, moze to wiek pomogl mi uporac sie z wieloma sytulacjami w domach hostów. Bo mieszkalam w dwoch rodzinach. Do pierwszej trafilam przez kolezanke, ktora wracala po roku pracy jako au-pair do Polski i mnie polecila bogatej rodzinie z Malagi. Wytrwalam miesiac. Musialam wrocic, bo przypuszczam, ze ze zmeczenia mialam tak oslabiony organizm, ze rozchorowalam sie. Hostka wykupila mi lek za 120 euro, bilet na samolot do Polski i zakonczylam moja przygode z ta rodzina. Placili mi 500 euro za miesiac, mialam wlasny pokoj z lazienka, wyzywienie, wlasny samochod mercedes i ladowali mi komorke. Mialam jeden dzien wolnego w tygodniu i przypisane obowiazki zamiast godzin pracy. Przede wszystkim zajmowac sie 10-letnia rozkapryszona dziewczynka. Na nieszczescie to byly wakacje i caly dzien musialam jej towarzyszyc. Mysle, ze w roku szkolnym byloby latwiej, bo dziecko od rana do 16 bylo w szkole i w tych godzinach moglabym chodzic na kurs jezykowy i spedzac troche czasu poza domem. Przez ten miesiac poza jednym dniem wolnego od rana do nocy (niekiedy poznej, bo w tym czasie remontowano czesc domu i ja mieszkalam w tym wlasnie domu i musialam dojezdzac do Marbelli codziennie gdzie mieszkala rodzina w swoim drugim apartamencie). Rano przed wyjazdem moim obowiazkiem bylo wyprowadzenie psow na spacer. Pamietam, ze bylam tak zmeczona, ze ktoregos dnia nie mialam sily tego zrobic (mogly sie wybiegac po wielkim ogrodzie jaki byl przy domu). Ojciec to byl okropny bufon, chyba nigdy nie zamienil ze mna slowa. Kiedys 3 razy mowilam mu "dzien dobry", myslac, ze nie uslyszal, a on traktowal mnie jak powietrze. Mysle, ze tolerowal obce osoby w domu czyli au-pair ze wzgledu na swoja duzo mlodsza (juz 3 zone), aby nie bylo jej "ciezko" zajmowac sie jedynym dzieckiem. Matka z wiecznie przyklejonym usmiechem na twarzy, nawet gdy mnie strofowala ("jest juz 10, dlaczego przyjechalas tak pozno?" - ona i dziecko jeszcze w piezamie, a ja choc polozylam sie spac o 24, bo tak pozno wrocilam z pracy i musialam wstac wczesnie, aby wyprowadzic psy i zjesc sniadanie u siebie, zostalam zbesztana, bo ona sama musiala byc z dziewczynka przez pol godziny, a moze tylko 15 min; zaznaczam, ze matka wlasciwie nigdzie nie pracowala, bo byla szefowa jakiegos dzialu w firmie meza; pojawiala sie tam tylko od czasu do czasu na chwile). Dziewczynka byla zle wychowana, (delikatnie mowiac). Rozpieszczona, widzialam u niej pogarde dla innych, sama tego doswiadczylam, przy matce potrafila powiedziec, ze jestem glupia i matka reagowala na to smiechem. Bardzo duzo przez ten jeden miesiac tam widzialam i doswiadczylam, rzeczy mi obcych, bo to byl swiat ludzi bogatych, do tego kulturowo troche innych ("europejscy iranczycy"). Bylo mi dosc ciezko, ale nie zaluje, bo to bylo niezwykle ciekawe doswiadczenie. Dziewczyna, ktora byla przede mna, potem przyznala, ze jej tez bylo bardzo ciezko, plakala po nocach na poczatku, ale przez rok tej pracy nabrala pewnosci siebie, nauczyla sie dobrze jezdzic samochodem, chodzila na kurs hiszpanskiego, ale z rodzina juz nie chciala utrzymywac kontaktu. Dziewczyna, ktora przyjechala po mnie, Kanadyjka, po dwoch tygodniach wrocila do Kanady :) Ogolnie ja nie zaluje, bo choc nie bylo milo, ale tez nie byla to zadna trauma i traktuje ten czas jako bardzo ciekawe doswiadczenie. Potem po 2 miesiacach, juz przez biuro pojechalam do drugiej rodziny tez w Hiszpanii. Samotna matka z trojka dzieci. Dzieciaki rewelacyjne, matka z depresja, studiowala i pracowala, nie bylo jej od rana do 22. Ale mialam czas swietnie zorganizowany, godziny idealnie wyliczone, wszystko oplacone, mialam czas aby chodzic na kurs jezykowy, na inne zajecia, spedzac czas ze znajomymi. Mialam wiecej obowiazkow nic typowa au-pair , ale dlatego, ze chcialam pomoc tej kobiecie, dlatego prasowalam nie tylko rzeczy dzieci, ale i jej, gdy robilam sobie obiad jadla ze mna (dzieci jadly w szkole). Robilam zakupy, wlasciwie robilam wszystko w tym domu, ale udawalo mi sie to wszystko ogarnac niemal zawsze w godzinach mojej pracy. Ojciec najmlodszego dziecka (bylo dwoch ojcow w tej rodzinie) byl tak zadowolony opieka na dziecmi i tym jak zajmuje sie domem, ze zaproponowal, ze pomoze mi po zakonczeniu kontraktu znalezc prace. Ale po pól roku zrezygnowalam i sama zajelam sie swoim zycie. Depresyjna matka dala mi sie we znaki, ona w przeciwienstwie do jej bylego partnera nie doceniala tego co robie, tylko wciaz stawiala nowe wymagania ( pamietam do dzis, ze na podwieczorek jej dzieci najpierw maja zjesc owoc potem reszte, bo gdy mi to ozjamila i zapomnialam i pozwolilam dzieciom zjesc w dowolnej kolejnosci podwieczorek, po tym jak zwrocila mi uwage do dzis o tym pamietam). Nie sadzilam, ze tak sie rozpisze wspominajac moje doswiadczenia jako au-pair. Reasumujac: ja nie zaluje, choc bywalo roznie. Dlatego, ze spelnilam choc czesciowo moje marzenie i doswiadczylam czegos nowego i ciekawego, poznalam roznych ludzi. Z perspektywy czasu niekiedy smieje sie z tych bufonow, wymagajacych matek, roznych dziwadel. Moze trzeba do tych wdszystkich ludzi podejsc z dystansemi pamietac o dzieciach, one sa najwazniejsze. Dzieci z drugiej rodziny byly fantastyczne. Do dzis mam zdjecia i pamiatke, jaka od nich dostalam wyjezdzajac.
Faktycznie niewolnictwo! Dodatkowo ten strach, że jak zrobisz coś nie tak to i tak nie dostaniesz wsparcia od firmy od rodziny... Od nikogo. No niestety, tylko niektórzy trafiają na fajne rodziny.
Ja mieszkalam w Angli, od 2007 do 2008 roku byłam Au Pair u samotnej kobiety z 2 chlopcami. Ona oczekiwala ode mnie sprzatania po niej, po jej dzieciach, gotowania i prania i placila mi 290 pounds. Ona była pielegniarką ale pracowala na pół etatu . Mi powiedziala ze pracuje full time. Ja jej na poczatku wierzylam ale jednej nocy jej syn był bardzo chory (miał wysoka goraczke) i nie moglam sie do niej dodzwonic. Postanowilam zadzwonic do jej pracy zeby przyjechala do domu bo nie wiedzialam co robic z jej synem. Osoby ktore pracowaly w szpitalu potwierdzili mi ze ona zawsze wyjezdza do domu o 15 i nigdy nie pracowala do 20 czy 3 rano. Wyobraz sobie jaka ona zla na mnie była bo ja zadzwonilam do jej pracy i wszyscy sie na nia krzywo patrzyli bo mnie oklamala. Okazalo sie ze ona jechala 2 godziny do jakiegos faceta ktorego poznala przez internet i wyłaczyła telefon bo chciala miec spokoj. Dzieki Bogu jej były maż odebrał telefon o 11 w nocy i wział syna do szpitala. On miał pneumonie i był w szpitalu 3 dni
byłam au-pair w USA 2 lata u dwóch różnych rodzin i naprawdę miałam prawdziwe szczęście; Twoja historia to jedna z kilku mrożących krew, jakie również słyszałam od kilku moich koleżanek na miejscu w USA; ja miałam kilka zgrzytów z obiema rodzinami, bardzo rzadko zdarza się, że jest tak cukierkowo jak przedstawiają to agencje w Polsce. Niemniej jednak mi się trafiło dobrze, wiele mi ten program dał, na wiele spraw otworzył oczy, wiele się dzieki niemu nauczyłam o sobie i o Stanach i podobnie jak Ty, gdyby nie ten program, wiodłabym przeciętne życie w Polsce, zamiast podróżować po świecie i pracować za granicą.
to do dziwnego wniosku doszłaś, bo akurat "przeciętne życie w Polsce", i to nie tylko na podstawie tego filmiku, jawi się jako o wiele bardziej interseujące i przede wszystkim normalne niż "pracowanie za granicą".
Ja byłam au pair 10 lat temu w UK i wytrzymałam 9 miesięcy. Nie byłam co prawda przez agencje, dzieciaki nie były jakieś wymagające (dziewczynka 1,5 roku, i chłopcy 6 i 11 lat) ale oni oczekiwali ze ja z tymi dziećmi będę siedzieć 24/7 a pod ich nieobecność (dzieci w szkole) musiałam posprzątać cały 4 pokojowy dom i ugotować. Ok, miałam wyżywienie i zakwaterowanie za darmo ale mieszkałam na poddaszu (jak mówiłaś w pokoju którego nikt nie używa)
Ja Aupair wspominam świetnie, trafiłam do rewelacyjnej rodzinki i gdybym mogła znów bym wyjechała. Natomiast wiem, że takich złych historii i doświadczeń jak Twoje jest masa.
Dopoki sie na sparzysz to będziesz chwalić. Ja w 2001 roku ledwo uszedłem z życiem po pobycie na południu Włoch. Polka rekrutowała żeby było śmieszniej. Tam dopiero zaczęło się piekło. Nie wiem ile osób nigdy nie wróciło stamtad ale wiem że było mnóstwo ofiar. Wiec to zależy gdzie się co komu przytrafi
@@wizmos74 aż mnie ciarki przeszły...