Ja mam taki problem że mam jednego 11 latniego psa i moja rodzina mimo tego że ledwo są w stanie opiekować się 1 psem chcą wziąść 2 ze schroniska :/ Nie wiem jak psy zareagują na siebie i jutro pójdziemy z nimi właśnie na taki spacer równoległy. Mam nadzieję że wszystko będzie dobrze i psiaki się polubią ale boję się że jeden pies będzie zaniedbany :c Ja przejmę opiekę nad starym psem a moja siostra nad nowym. Nie mam zamiaru im pomagać w wychowaniu ponieważ mam dość roboty z pierwszym psem :/ Dodam że zaczełam pracę z psem 2 lata temu bo nikt o tym wcześniej nie pomyślał i pies cierpiał :c ja mimo że mam 12 lat metodą pozytywną pozbyłam się agresji w psie i teraz pracujemy nad odwołaniem niestety nie mogę iść z nim do bechawiorysty ponieważ moja rodzina uważa że to zbędne :(
Bardzo wartościowy filmik 🙂 Ja też byłam i jestem za spacerami równoległymi natomiast słyszałam ostatnio od innego behawiorysty z coape że one jednak nie sprawdzają się tak dobrze jak klasy komunikacji ponieważ psy idą, zaczynają siebie ignorować i nic dalej z tego nie wynika (nie uczą się komunikacji). Troszkę mnie to zszokowało bo tą metodę znam już od dawna i jest ona popularna jako wartościowa. Co o tym sądzisz?
Weronika, bardzo dobre pytanie! Spotkałam się z tym podejściem. Ja używam spacerów równoległych do zapoznania psa w bezpiecznych warunkach, a nie tylko do spacerowania... Tzn, aby pies poczuł się pewniej ->" widzę, ale NIE MUSZĘ podchodzić". Gdy uznaję, że psy czują się lepiej, to pozwalam na kontakt. Dzięki temu uczą się komunikacji, bo ostatecznie jest spotkanie (niekoniecznie na pierwszych zajęciach czy drugich, to od nich zależy). Uczą się również, że widok psa nie musi oznaczać kontaktu, a przecież takich sytuacji na spacerach mamy mnóstwo. Taki typ pracy przynosi tak wiele korzyści, że nie wyobrażam sobie nie wykorzystywać tego narzędzia.
I oczywiście KLASY są cudowne, wartościowe, ale nie dla wszystkich dostępne. Chodzi o cenę, możliwości pojechania, dobór psów. Spacer równoległy pod tym względem jest bardziej "prymitywny", ale bardziej do ogarnięcia dla większości.
cześć! czy to może pomóc mojemu psu, który łączy psy z zabawą i wysokimi emocjami? jakakolwiek rezygnacja na widok psa na spacerze nie wchodzi w grę. co jeśli nawet na takim spacerze równoległym pies ciągnie do drugiego w dużej odległości? zwiększyć jeszcze bardziej odległość? dodam, że mój psiak ma 6 miesięcy. z góry dziekuje za odpowiedz:)
Cześć! Bardzo ciekawi mnie jak wygląda obecnie u Ciebie i Twojego psiaka sytuacja z rezygnacji psów? Mam obecnie 10miesięcznego psa, który od małego szczeniaka zachowywał się niemal identycznie jak w Twoim opisie. Obecnie nie ma z tym już aż tak dużego problemu, natomiast przy bardzo bliskiej odległości (1-2 metry) emocje często jednak biorą nadal górę.
Za kilka dni biorę do domu szczeniaka w ktörym mam już starszą sunię .Ze względu, że to szczeniak dopiero po pierwszym szczepieniu i odebrany mamie i od rodzeństwa, nie bardzo chcę brać go na spacer ,będzie pewnie zainteresowany.W jaki inny sposób mogę je zapoznać.Dodam ,że suni która obecnie jest w domu 12 lat niedawno 2 miesiące temu straciła odeszła jej mama ,za którą bardzo tęskni pewnie .Proszę o poradę jak najlepiej zorganizować spotkanie.
Moje własne szczeniaki staram się socjalizować ze światem od pierwszych dni w domu. Tzn na pierwsze spacery wybieram spokojną łąkę. W ten sposób też zapoznaję malce ze swoimi psami. Ewent można mieć psiaka w plecaku. Lub wykorzystać duży ogród czy działkę znajomego. Warto się też u okolicznych weterynarzy zorientować o aktualnej sytuacji w okolicy... Ja (nie namawiam, a pokazuję inne opcje), zabieram swoje szczeniaki w mniej zapsione miejsca, ale zabieram. Izolowanie w domu do 3 szczepienia może się zemścić brakami w socjalizacji :( To kontrowersyjny temat i często jest problem pomiędzy lekarzami i behawiorystami (ryzyko chorób - ryzyko lęków). Jeśli podejmiesz decyzję, że w domu. To fajnie użyć bramki - aby psy miały barierę pomiędzy sobą (poczucie bezpieczeństwa, możliwość odejścia).
Super . Temat jak znalazł dla mnie . Mam bojącą się Kropkę. Pies za płotem, czy szczejający gdzieś daleko to też problem.
Tak, ta metoda jest super. Jestem w tej chwili na etapie jej przeprowadzenia.
Boże ale się przyda
Ja mam taki problem że mam jednego 11 latniego psa i moja rodzina mimo tego że ledwo są w stanie opiekować się 1 psem chcą wziąść 2 ze schroniska :/ Nie wiem jak psy zareagują na siebie i jutro pójdziemy z nimi właśnie na taki spacer równoległy. Mam nadzieję że wszystko będzie dobrze i psiaki się polubią ale boję się że jeden pies będzie zaniedbany :c Ja przejmę opiekę nad starym psem a moja siostra nad nowym. Nie mam zamiaru im pomagać w wychowaniu ponieważ mam dość roboty z pierwszym psem :/ Dodam że zaczełam pracę z psem 2 lata temu bo nikt o tym wcześniej nie pomyślał i pies cierpiał :c ja mimo że mam 12 lat metodą pozytywną pozbyłam się agresji w psie i teraz pracujemy nad odwołaniem niestety nie mogę iść z nim do bechawiorysty ponieważ moja rodzina uważa że to zbędne :(
Bardzo wartościowy filmik 🙂 Ja też byłam i jestem za spacerami równoległymi natomiast słyszałam ostatnio od innego behawiorysty z coape że one jednak nie sprawdzają się tak dobrze jak klasy komunikacji ponieważ psy idą, zaczynają siebie ignorować i nic dalej z tego nie wynika (nie uczą się komunikacji). Troszkę mnie to zszokowało bo tą metodę znam już od dawna i jest ona popularna jako wartościowa. Co o tym sądzisz?
Weronika, bardzo dobre pytanie! Spotkałam się z tym podejściem. Ja używam spacerów równoległych do zapoznania psa w bezpiecznych warunkach, a nie tylko do spacerowania... Tzn, aby pies poczuł się pewniej ->" widzę, ale NIE MUSZĘ podchodzić". Gdy uznaję, że psy czują się lepiej, to pozwalam na kontakt. Dzięki temu uczą się komunikacji, bo ostatecznie jest spotkanie (niekoniecznie na pierwszych zajęciach czy drugich, to od nich zależy). Uczą się również, że widok psa nie musi oznaczać kontaktu, a przecież takich sytuacji na spacerach mamy mnóstwo. Taki typ pracy przynosi tak wiele korzyści, że nie wyobrażam sobie nie wykorzystywać tego narzędzia.
I oczywiście KLASY są cudowne, wartościowe, ale nie dla wszystkich dostępne. Chodzi o cenę, możliwości pojechania, dobór psów. Spacer równoległy pod tym względem jest bardziej "prymitywny", ale bardziej do ogarnięcia dla większości.
cześć! czy to może pomóc mojemu psu, który łączy psy z zabawą i wysokimi emocjami? jakakolwiek rezygnacja na widok psa na spacerze nie wchodzi w grę. co jeśli nawet na takim spacerze równoległym pies ciągnie do drugiego w dużej odległości? zwiększyć jeszcze bardziej odległość? dodam, że mój psiak ma 6 miesięcy. z góry dziekuje za odpowiedz:)
Cześć! Bardzo ciekawi mnie jak wygląda obecnie u Ciebie i Twojego psiaka sytuacja z rezygnacji psów? Mam obecnie 10miesięcznego psa, który od małego szczeniaka zachowywał się niemal identycznie jak w Twoim opisie. Obecnie nie ma z tym już aż tak dużego problemu, natomiast przy bardzo bliskiej odległości (1-2 metry) emocje często jednak biorą nadal górę.
Za kilka dni biorę do domu szczeniaka w ktörym mam już starszą sunię .Ze względu, że to szczeniak dopiero po pierwszym szczepieniu i odebrany mamie i od rodzeństwa, nie bardzo chcę brać go na spacer ,będzie pewnie zainteresowany.W jaki inny sposób mogę je zapoznać.Dodam ,że suni która obecnie jest w domu 12 lat niedawno 2 miesiące temu straciła odeszła jej mama ,za którą bardzo tęskni pewnie .Proszę o poradę jak najlepiej zorganizować spotkanie.
Moje własne szczeniaki staram się socjalizować ze światem od pierwszych dni w domu. Tzn na pierwsze spacery wybieram spokojną łąkę. W ten sposób też zapoznaję malce ze swoimi psami. Ewent można mieć psiaka w plecaku. Lub wykorzystać duży ogród czy działkę znajomego. Warto się też u okolicznych weterynarzy zorientować o aktualnej sytuacji w okolicy... Ja (nie namawiam, a pokazuję inne opcje), zabieram swoje szczeniaki w mniej zapsione miejsca, ale zabieram. Izolowanie w domu do 3 szczepienia może się zemścić brakami w socjalizacji :( To kontrowersyjny temat i często jest problem pomiędzy lekarzami i behawiorystami (ryzyko chorób - ryzyko lęków). Jeśli podejmiesz decyzję, że w domu. To fajnie użyć bramki - aby psy miały barierę pomiędzy sobą (poczucie bezpieczeństwa, możliwość odejścia).