Gdy poznałam obecnego męża, na pierwszym spotkaniu z jego znajomymi od razu zostałam zapytana, o to czy będziemy mieć dzieci i kiedy. Gdy wyraziłam swoje zdanie, próbowano mi pokazać, jak się mylę. Już nie dyskutuję na ten temat, bo to moja sprawa. No i z tamtymi znajomymi męża już się nie spotkałam ;-).
Ja miałam okazję przez całe popołudnie słuchać opowieści pewnej pani na temat jaka jej wnuczka jest wspaniała. Dosłownie mòwiła tylko o tym,trudno było zmienić temat bo ona wciąż wracała do swojej wnuczki.
Powiada się, że najlepsi rozmówcy to ci, którzy więcej słuchają niż mówią. Chyba właśnie takich szukała Pani rozmówczyni... 😂 Katorga z takimi partnerami do rozmowy...
Co do neutralnych tematów- nie wszyscy oglądają filmy czy czytają książki. U mnie jedna osoba potrafi rozmawiać ( przepraszam, prowadzić monolog) o filmach przez co najmniej 30 minut- tuta kłania się asertywność ze strony innych, bo w końcu w pracy się pracuje :-). Mało mnie interesuje fabuła filmu, a już zwłaszcza filmy science fiction. Jedna kobieta potrafiła cały wieczór mówić o swojej boskiej córeczce- nawet przy próbie zmiany tematu, każdy nawiązywał do jej córki. Przez to odstraszyła wielu znajomych. Inne osoby znów nie chcą słuchać o książkach, które lubię czytać, bo nie czytają. Ale jestem pewna, że zawsze znajdzie się wspólny temat- i to niekoniecznie o dzieciach, polityce, religii itp. Fajny kanał, będę oglądać :-).
Dzień dobry, w jaki sposób uciekać od niezręcznych pytań? Jak lekarz powinien zasugerować, że nie ma chęci odpowiadać na przyjęciu lub imprezie okolicznościowej na pytania związane z medycyną?
Dobre pytanie! Problem pojawia się rzeczywiście często i dotyczy wielu profesjonalistów. Odpowiem na Pańskie pytanie w tekście na blogu na OBYCIE.PL. Myślę, że warto mu poświęcić trochę więcej miejsca.
6 років тому+1
Obejrzałem wszystkie odcinki i bardzo Panu dziękuję za szerzenie wiedzy o s-v. Dzięki temu nasz świat staje się lepszy. Mam jednak pytanie: czy może Pan w którymś odcinku wyjaśnić, "po co ten cały savoir-vivre?". Po co trzymać nóż w prawej, a widelec w lewej ręce - zawracanie głowy. Po co się odpowiednio ubierać - powinno być wygodnie... i tak dalej...
Witam, mam pytanie odnośnie rzeczy którą używa większość ludzi na świecie a mianowicie chusteczki higienicznej. W jaki sposób zachowywać się na przykład w kościele, w szkole, na ulicy, w komunikacji miejskiej podczas jej użycia? Jak trzymać? Czy składać w rękach żeby była niewidoczna czy też lepiej jak będzie rozłożona?
Dyskrecja w tym przypadku to sprawa najważniejsza. Będzie dotyczyła również sposobów trzymania chusteczki w ręku. Jeśli nasza niedyspozycja daje wyraźne dźwiękowe efekty, wtedy lepiej wyjść z kościoła czy klasy albo na chwilę odejść od stołu. To lepsze niż trąbienie przed publicznością. Mówimy tutaj oczywiście o jednorazowych problemach. Jeśli jesteśmy chorzy i potrzebujemy korzystać z chusteczki co chwila, lepiej pozostać w domu. W przypadku tzw. kataru obiadowego, wystarczy przyłożenie chusteczki do nosa, bez dodatkowych zabiegów. Można to wykonać na tyle dyskretnie, że nie ma potrzeby odchodzenia na bok. Pamiętajmy, że chusteczki, szczególnie tej jednorazowej, używa się wyłącznie raz. Oczywiście najbardziej elegancka jest chusteczka materiałowa. Mężczyźni noszą ją w prawej wewnętrznej kieszeni marynarki (dzięki temu sięgają po nią lewą ręką, której nie podają innym na powitanie).
Mam do Pana pytanie apropo rozmów nt pieniędzy - co np. w sytuacji jeśli ktoś zapyta się ile kosztował samochód, którym jeżdżę - czy odpowiadać, zbywać, czy może w jakiś sposób obrócić rozmowę w żart ? Podobnie co jeśli ktoś zaczyna temat niewygodny np polityka a ja niekoniecznie chcę rozmawiać na ten temat - czy rzec to wprost czy zmienić temat?
Panie Wojciechu, jak uniknąć odpowiedzi na pytanie, ile za coś zapłaciliśmy jeśli nie chcemy ujawniać tej informacji. Przykładowo chodzi o sytuację, w której przychodzimy gdzieś z nowym zegarkiem a ktoś kto to zauważa pyta nas: fajny zegarek, ile kosztował? Wydaje mi się, że to częsta sytuacja, z której dość ciężko wybrnąć a nie wypada chyba naszego rozmówcy przekonywać do tego że jego pytanie było niekulturalne...
Super odcinki oglądam wszystkie po kolei :) Mam pytanie siedząc na weselu przy stoliku, wszyscy jemy obiad jedna z osób, która pierwsza skończyła mówi "dziękuję" wstaje i odchodzi. Co w takiej sytuacji odpowiedzieć? Czy nic nic nie odpowiadać :)
Czekam na odpowiedź pana Wojciecha, ale wydaje mi się, że raczej również "dziękuję" niż "proszę" :) A w ogóle co to za odchodzenie od stołu? Siedzimy i czekamy aż wodzirej wywoła nas na parkiet. :)
Pan Maciej ma rację, również dziękujemy. Przy stole, na zakończenie posiłku zawsze dziękujemy za… towarzystwo! Nigdy za jedzenie. A zatem dziękujemy nawet wtedy, gdy jesteśmy gospodarzami. Kiedy musimy od stołu odejść, „przepraszamy“ towarzystwo (nie tłumaczymy powodów). Najlepiej nie opuszczać stołu w trakcie jedzenia. Można to zrobić po, chociaż nie od razu, ponieważ mogłoby sprawić wrażenie, że przyszliśmy jedynie zjeść. Dobrze by było jeszcze chwilę posiedzieć w towarzystwie, porozmawiać i dopiero później odejść.
Dzień dobry, mam problem z sąsiadem. Człowiek ok 60-tki, gość notorycznie domaga się mówienia mu "dzień dobry". Są jednak powody, dla których nie darzę go szacunkiem i nie mam zamiaru mówić mu dzień dobry. Czy wypada mi wchodzić z tym panem w polemikę, na temat moich odczuć? Czy może powinienem do niego napisać list? Bardzo proszę o opinię. Pozdrawiam
Prywatnie namawiałbym Pana do znalezienia powodów, które pozwolą sąsiada na powrót obdarzyć szacunkiem lub chociaż przestać nie darzyć go tymże. Jeśli się nie da, proszę mówić „dzień dobry“ i potraktować je jak zaklęcie, które Panu zdejmie sąsiada z głowy. Konwencjonalna grzeczność to granica prywatności, którą Pan może wyznaczyć. Listy i polemiki tylko pochłoną Pańską energię, którą lepiej wydatkować na przyjemniejsze sprawy. Pozdrawiam!
(Pan Artur to operator, który z reguły stoi po drugiej stronie kamery. Przed - czy Pan chce, czy nie - widzi Pan piszącego te słowa... Ale do rzeczy!) Z perspektywy koszuli węzeł dobieramy do kołnierzyka. Szeroki kołnierzyk (rekin) - szeroki węzeł (np. windsor), wąski kołnierzyk (kent) - wąski krawat (np. foru in hand). Pozdrawiam!
niektórzy nie mają pasji, albo są tak wąskie i dla mnie nieciekawe, że po prostu nie mam ochoty o tym słuchać - a może to jest to o czym mówisz, że ludzie nie umieją ciekawie opowiadać o swoim zainteresowaniu - bo w sumie łatwe to nie jest... można by pogadać o ekonomii, to jest fajny temat, ale strasznie cienka granica jest tu do polityki, albo do wejścia we własne finanse i mamy tu już chwalenie się:( no cóż, ciężko się rozmawia z nowymi ludźmi:P
Cóż, czasem w towarzystwie trafia się na ludzi nieciekawych. Ich nudne wywody najlepiej kwitować krótkim: „Hmm, to ciekawe“. Wierzę jednak, że nie ma potrzeby manifestować swoich odczuć w danej chwili. Można za to przestać w takim towarzystwie bywać i po sprawie… Trudność, o której mowa wiąże się głównie z brakiem biegłości w pogawędce. Spotkań jednak nie unikniemy (chociażby w życiu zawodowym), więc lepiej trenować small talk. Pozdrawiam!
Fantastyczny kanał :)
Mądre słowa, wyciągajcie wnioski od ławki pod blokiem, po spotkania biznesowe z nowo poznanymi ludźmi. Trafne spostrzeżenia.
Dobra uwaga: od ławki pod blokiem po biznesowe spotkanie.
Gdy poznałam obecnego męża, na pierwszym spotkaniu z jego znajomymi od razu zostałam zapytana, o to czy będziemy mieć dzieci i kiedy. Gdy wyraziłam swoje zdanie, próbowano mi pokazać, jak się mylę. Już nie dyskutuję na ten temat, bo to moja sprawa. No i z tamtymi znajomymi męża już się nie spotkałam ;-).
Ja miałam okazję przez całe popołudnie słuchać opowieści pewnej pani na temat jaka jej wnuczka jest wspaniała.
Dosłownie mòwiła tylko o tym,trudno było zmienić temat bo ona wciąż wracała do swojej wnuczki.
Powiada się, że najlepsi rozmówcy to ci, którzy więcej słuchają niż mówią. Chyba właśnie takich szukała Pani rozmówczyni... 😂 Katorga z takimi partnerami do rozmowy...
Świetny odcinek, jak zawsze.
Dziękuję - jak zawsze ;) - za doping!
Co do neutralnych tematów- nie wszyscy oglądają filmy czy czytają książki. U mnie jedna osoba potrafi rozmawiać ( przepraszam, prowadzić monolog) o filmach przez co najmniej 30 minut- tuta kłania się asertywność ze strony innych, bo w końcu w pracy się pracuje :-). Mało mnie interesuje fabuła filmu, a już zwłaszcza filmy science fiction. Jedna kobieta potrafiła cały wieczór mówić o swojej boskiej córeczce- nawet przy próbie zmiany tematu, każdy nawiązywał do jej córki. Przez to odstraszyła wielu znajomych. Inne osoby znów nie chcą słuchać o książkach, które lubię czytać, bo nie czytają. Ale jestem pewna, że zawsze znajdzie się wspólny temat- i to niekoniecznie o dzieciach, polityce, religii itp. Fajny kanał, będę oglądać :-).
Dzień dobry, w jaki sposób uciekać od niezręcznych pytań? Jak lekarz powinien zasugerować, że nie ma chęci odpowiadać na przyjęciu lub imprezie okolicznościowej na pytania związane z medycyną?
Dobre pytanie! Problem pojawia się rzeczywiście często i dotyczy wielu profesjonalistów. Odpowiem na Pańskie pytanie w tekście na blogu na OBYCIE.PL. Myślę, że warto mu poświęcić trochę więcej miejsca.
Obejrzałem wszystkie odcinki i bardzo Panu dziękuję za szerzenie wiedzy o s-v. Dzięki temu nasz świat staje się lepszy. Mam jednak pytanie: czy może Pan w którymś odcinku wyjaśnić, "po co ten cały savoir-vivre?". Po co trzymać nóż w prawej, a widelec w lewej ręce - zawracanie głowy. Po co się odpowiednio ubierać - powinno być wygodnie... i tak dalej...
Witam, mam pytanie odnośnie rzeczy którą używa większość ludzi na świecie a mianowicie chusteczki higienicznej. W jaki sposób zachowywać się na przykład w kościele, w szkole, na ulicy, w komunikacji miejskiej podczas jej użycia? Jak trzymać? Czy składać w rękach żeby była niewidoczna czy też lepiej jak będzie rozłożona?
Dyskrecja w tym przypadku to sprawa najważniejsza. Będzie dotyczyła również sposobów trzymania chusteczki w ręku. Jeśli nasza niedyspozycja daje wyraźne dźwiękowe efekty, wtedy lepiej wyjść z kościoła czy klasy albo na chwilę odejść od stołu. To lepsze niż trąbienie przed publicznością. Mówimy tutaj oczywiście o jednorazowych problemach. Jeśli jesteśmy chorzy i potrzebujemy korzystać z chusteczki co chwila, lepiej pozostać w domu. W przypadku tzw. kataru obiadowego, wystarczy przyłożenie chusteczki do nosa, bez dodatkowych zabiegów. Można to wykonać na tyle dyskretnie, że nie ma potrzeby odchodzenia na bok. Pamiętajmy, że chusteczki, szczególnie tej jednorazowej, używa się wyłącznie raz. Oczywiście najbardziej elegancka jest chusteczka materiałowa. Mężczyźni noszą ją w prawej wewnętrznej kieszeni marynarki (dzięki temu sięgają po nią lewą ręką, której nie podają innym na powitanie).
Fajnie powiedziane
Mam do Pana pytanie apropo rozmów nt pieniędzy - co np. w sytuacji jeśli ktoś zapyta się ile kosztował samochód, którym jeżdżę - czy odpowiadać, zbywać, czy może w jakiś sposób obrócić rozmowę w żart ?
Podobnie co jeśli ktoś zaczyna temat niewygodny np polityka a ja niekoniecznie chcę rozmawiać na ten temat - czy rzec to wprost czy zmienić temat?
👍🏻
Panie Wojciechu zdradzi Pan co nosi na nadgarstku? Longines? Jeager Lecoultre?
Frederique Constant.
Panie Wojciechu, jak uniknąć odpowiedzi na pytanie, ile za coś zapłaciliśmy jeśli nie chcemy ujawniać tej informacji. Przykładowo chodzi o sytuację, w której przychodzimy gdzieś z nowym zegarkiem a ktoś kto to zauważa pyta nas: fajny zegarek, ile kosztował? Wydaje mi się, że to częsta sytuacja, z której dość ciężko wybrnąć a nie wypada chyba naszego rozmówcy przekonywać do tego że jego pytanie było niekulturalne...
Ładnie związany krawat!
Dziękuję. To węzeł "na cztery" (four-in-hand). Pozdrawiam!
🙌
Super odcinki oglądam wszystkie po kolei :) Mam pytanie siedząc na weselu przy stoliku, wszyscy jemy obiad jedna z osób, która pierwsza skończyła mówi "dziękuję" wstaje i odchodzi. Co w takiej sytuacji odpowiedzieć? Czy nic nic nie odpowiadać :)
Czekam na odpowiedź pana Wojciecha, ale wydaje mi się, że raczej również "dziękuję" niż "proszę" :) A w ogóle co to za odchodzenie od stołu? Siedzimy i czekamy aż wodzirej wywoła nas na parkiet. :)
Pan Maciej ma rację, również dziękujemy. Przy stole, na zakończenie posiłku zawsze dziękujemy za… towarzystwo! Nigdy za jedzenie. A zatem dziękujemy nawet wtedy, gdy jesteśmy gospodarzami. Kiedy musimy od stołu odejść, „przepraszamy“ towarzystwo (nie tłumaczymy powodów). Najlepiej nie opuszczać stołu w trakcie jedzenia. Można to zrobić po, chociaż nie od razu, ponieważ mogłoby sprawić wrażenie, że przyszliśmy jedynie zjeść. Dobrze by było jeszcze chwilę posiedzieć w towarzystwie, porozmawiać i dopiero później odejść.
Najlepiej o pogodzie?
Tomek Lewczuk Jeśli nic nam nie przychodzi do głowy, to bezpiecznie będzie o pogodzie ;)
Dzień dobry, mam problem z sąsiadem. Człowiek ok 60-tki, gość notorycznie domaga się mówienia mu "dzień dobry". Są jednak powody, dla których nie darzę go szacunkiem i nie mam zamiaru mówić mu dzień dobry. Czy wypada mi wchodzić z tym panem w polemikę, na temat moich odczuć? Czy może powinienem do niego napisać list? Bardzo proszę o opinię. Pozdrawiam
Ja bym mówiła i po prostu ,,machnęła ręką ". Absolutnie nie dałaby się wciągnąć w jakieś dyskusje.
Prywatnie namawiałbym Pana do znalezienia powodów, które pozwolą sąsiada na powrót obdarzyć szacunkiem lub chociaż przestać nie darzyć go tymże. Jeśli się nie da, proszę mówić „dzień dobry“ i potraktować je jak zaklęcie, które Panu zdejmie sąsiada z głowy. Konwencjonalna grzeczność to granica prywatności, którą Pan może wyznaczyć. Listy i polemiki tylko pochłoną Pańską energię, którą lepiej wydatkować na przyjemniejsze sprawy. Pozdrawiam!
Dzień dobry Panie Arturze, czy jest Pan w stanie pomóc mężczyznom w określeniu jaki węzeł krawatu do jakiej koszuli. Pozdrawiam KL
(Pan Artur to operator, który z reguły stoi po drugiej stronie kamery. Przed - czy Pan chce, czy nie - widzi Pan piszącego te słowa... Ale do rzeczy!) Z perspektywy koszuli węzeł dobieramy do kołnierzyka. Szeroki kołnierzyk (rekin) - szeroki węzeł (np. windsor), wąski kołnierzyk (kent) - wąski krawat (np. foru in hand). Pozdrawiam!
niektórzy nie mają pasji, albo są tak wąskie i dla mnie nieciekawe, że po prostu nie mam ochoty o tym słuchać - a może to jest to o czym mówisz, że ludzie nie umieją ciekawie opowiadać o swoim zainteresowaniu - bo w sumie łatwe to nie jest...
można by pogadać o ekonomii, to jest fajny temat, ale strasznie cienka granica jest tu do polityki, albo do wejścia we własne finanse i mamy tu już chwalenie się:(
no cóż, ciężko się rozmawia z nowymi ludźmi:P
Cóż, czasem w towarzystwie trafia się na ludzi nieciekawych. Ich nudne wywody najlepiej kwitować krótkim: „Hmm, to ciekawe“. Wierzę jednak, że nie ma potrzeby manifestować swoich odczuć w danej chwili. Można za to przestać w takim towarzystwie bywać i po sprawie… Trudność, o której mowa wiąże się głównie z brakiem biegłości w pogawędce. Spotkań jednak nie unikniemy (chociażby w życiu zawodowym), więc lepiej trenować small talk. Pozdrawiam!