Керемет дауыс сыңғырлап тұрған 🎉 Баяғыда әкем айтушы еді осындай әндерді үйде отырып ❤Менің әкемнің дауысы да кереметтей еді. Сол кезде жазып алсам шіркім осылай шырқаған өлеңдерін әкешімнің❤
Осы өлеңді тыңдағанда рухтана түсемін🔥 меніңде атым Қасым Аманжолов керемет осындай кісілер тірі болғанда қазір біз басқа ой өрісіміз дамыған интелегентті тұлғалар болармедік
Касым Аманжолов занимает особое место в нашей казахской культуре, культуре относительно современной, культуре 20го века, когда мы жили в рамках СССР. Касым ага - это комок к горлу сразу, это мурашки по коже сразу, это щемящее чувство сразу. Это талант воистину народный, самородок, потомок легендарных народных, степных акынов (извиняюсь за свой - не французский - но русский. Кеширерсиздер мени)
Өзге емес , өзім айтам өз жайымда, Жүрегім жалын атқан сөз дайында. Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді, Тербетіп, тулатып бір қозғайын да... Аманжол - Рахымжанның Қасымымын, Мен қалған бір атаның ғасырымын. Біреуге жұртта қалған жасығымын, Біреуге аспандағы асылымын. Шарлаған жолым жатыр жер бетінде, Көрінер көлеңкесі келбетімде, Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде. Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап, Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ. Немесе бастармын ба екінші өмір, Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап. Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім, Көре алмай көп жеріңді мен кетемін. Арпалыс ала құйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін. Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана. Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім, Алыстан көрінгенмен мұнарлана. Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ, Қараймын елесіңе мен таңырқап. Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап. Жүзінде кәрі жердің әжімі көп, Ізімді табарсыңдар әзер іздеп. Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды, «Досың да,туысың да біздерміз» деп. Ризамын туғаныма адам болып, Өкінбен қаламын деп бір күн солып. Адамзат сапарының мейманымыз, Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы , Көруші ең құбылысты қай - қайдағы. Япырмай,сен де бір күн сөнермісің, Қап - қара түнек болып маңайдағы. Өкінбен мен де бір күн өлемін деп, Өкінем ұқсата алмай келемін деп, Күніне жүз ойланып, мың толғанам, Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп. Барым да, бақытым да осы өлеңім, Жақыным , жүрегімнің досы өлеңім. Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа, Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін. Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік, Сөз соғам құлашымды еркін керіп. Суарып шынықтырам күйге малып, Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең, Көңілімде көл жасаман тамшыменен. Серінің семсеріндей сертке таққан Өлеңнің өткірін бір алшы менен. Ежелден ерке бұлан Қасым едім, Бұлқына тасып едім, басып едім. Жүзім - жаз , көңілім - көктем кең пейілді, Жақсының жүрегіне ғашық едім. Сөзім жыр, лебізім - күй ерке едім, Өз жерім, өз елімде еркеледім. Өмірдің алтын сарай аспанына Қиялым қақты қанат ерте менің. Кең жайдым құлашымды дүниеге, Білдім мен қайғыра да ,сүйіне де. Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ, Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде... Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан, Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан Жолдастың жүзін қайта алдым жинап, Айрылсам ала көңіл он досымнан. Қасыммын, сол баяғы бір қасыммын, Бақытын ойламаймын құр басымның. Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын, Ақ көңіл адал болсаң - сырласыңмын. Боламын ақын Қасым әлі де мен, Өлеңін бөбегіндей әлдилеген. Қанатын қағып жылдам келер жылдар, Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен. Бір күні от өмірім қалса өшіп, Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп. Торқадай жамылып ап топырағын, Жатармын өз жерімде бір төмпешік. Дариға, о дариға,шіркін дәурен, Басымнан таярмысың бір күн дәурен. Жалт беріп жоғалар ма нажағадай , Жүзіңде шалқып тұрған күлкім,дәурен. Тоқтамас өмірімнің сағатындай, Жүрегім енді қанша соғар тынбай. Тыншыр ма ақтық рет бір таопынып, Мерт болған балапанның қанатындай. Түсірген ой сәулесін шар тарапқа, Ақылдың алтын оты сөнген шақта. Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім. Кетерсің судай сіңіп табиғатқа. Сондықтан ап кел бері домбырамды, Кеудеме күй қанаттықондыр әнді. Берейін өмірімнен өлең жасап, Шашайын оңды - солды сол мұрамды. Дүниеге келер әлі талай Қасым, Олар да бұл Қасымды бір байқасын. Өртке тиген дауылдай өлеңімді Қасымның өзі емес деп кім айтасың!
Бұл әнді 70 - 80 жылдары кеңінен таралған. Жаттап алып той туманда айтып, жарысып отыратынбыз. Тойларда жаңа әндер айтуға тырысатынбыз. Қазіргідей асабалар басты қатырмайтын. Келген адамдар өздері әндете беретін. Ол бір керемет заман еді.
Иә өте дұрыс айтасыздар тойға келген адамдар көңіл көтереміз деп келеді асабаға бағынып іштерінен тынып өнерлерін сыртқа шығаралмай тойға емес мектепке келген оқушылар сиықты жалтақтап барын көрсете алмац түкке тұрғысыз баланың ойынын ойнап тарайды.
Қайран абзал, кемеңгер азаматтар жатқанжерлеріңіз жәйлі топырағыңыз торқа болғай? Жалғаншы деген осы ғой?! Ханға да қараға да, баратының бір жер ғой! Тек қана бұл кіісілердің артында, өшпейтін мұралары өьеңдері мәңгі, өшпес із болып қслды. Сабағаң болып кетейін!?. Шығарушыға да, айтқан ағаға да мың алғыс, басымыз жерге жеткенше, тағзым етеміз!? Ұрпақтарын және бүкіл қазақ елін желеп жебеп жатқай дағы осы аталардың аруақтары??!.
Өзге емес , өзім айтам өз жайымда, Жүрегім жалын атқан сөз дайында. Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді, Тербетіп, тулатып бір қозғайын да… Аманжол - Рахымжанның Қасымымын, Мен қалған бір атаның ғасырымын. Біреуге жұртта қалған жасығымын, Біреуге аспандағы асылымын. Шарлаған жолым жатыр жер бетінде, Көрінер көлеңкесі келбетімде, Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде. Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап, Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ. Немесе бастармын ба екінші өмір, Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап. Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім, Көре алмай көп жеріңді мен кетемін. Арпалыс ала құйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін. Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана. Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім, Алыстан көрінгенмен мұнарлана. Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ, Қараймын елесіңе мен таңырқап. Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап. Жүзінде кәрі жердің әжімі көп, Ізімді табарсыңдар әзер іздеп. Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды, «Досың да,туысың да біздерміз» деп. Ризамын туғаныма адам болып, Өкінбен қаламын деп бір күн солып. Адамзат сапарының мейманымыз, Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы , Көруші ең құбылысты қай - қайдағы. Япырмай,сен де бір күн сөнермісің, Қап - қара түнек болып маңайдағы. Өкінбен мен де бір күн өлемін деп, Өкінем ұқсата алмай келемін деп, Күніне жүз ойланып, мың толғанам, Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп. Барым да, бақытым да осы өлеңім, Жақыным , жүрегімнің досы өлеңім. Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа, Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін. Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік, Сөз соғам құлашымды еркін керіп. Суарып шынықтырам күйге малып, Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең, Көңілімде көл жасаман тамшыменен. Серінің семсеріндей сертке таққан Өлеңнің өткірін бір алшы менен. Ежелден ерке бұлан Қасым едім, Бұлқына тасып едім, басып едім. Жүзім - жаз , көңілім - көктем кең пейілді, Жақсының жүрегіне ғашық едім. Сөзім жыр, лебізім - күй ерке едім, Өз жерім, өз елімде еркеледім. Өмірдің алтын сарай аспанына Қиялым қақты қанат ерте менің. Кең жайдым құлашымды дүниеге, Білдім мен қайғыра да ,сүйіне де. Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ, Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде…
Жандарым, Қасым атамыздыздың өнеріне, өлеңіне, адам болмысына мән бергендеріңізге мың алғыс! Керемет, берешегі мол,ақ жүректі адам болған екен, өкініштісі ғұмыры қысқа болғаны, егерде өмірде болса қанша тағыда жақсы туындылар келер еді, Қасым атамыздың өзінен үлкен ағасы Тайжан ның тұңғыш немересі болам, Рақымжанова Шолпан Төлеуғазы қызы, Тайжан атамыз 1941-1945 жылдары соғыста хабарсыз кеткен, Амре апам сол кісінің жұбаы уш баламен жесір қалған балалары: Төлеуғазы, Әділғазы, Марат бәр білетінім осы ғана...
@@Antishovinist Ассалаумағалайкум Біріншіден мен ақымақ емеспін. Екіншіден қазақша дұрыстап жазыңыз. Үшіншіден мен бұл кісіні құғын сүргінде өлді деген жоқпын. Сөздің парқынын дұрыс түсініп оқыңыз.ОСЫНДАЙ ЗИЯЛЫ АЗАМАТТАР БОЛҒАНДА ДЕП ЖАЗЫЛҒАН.
Құғын сүргін деп кеңейте айтылған ойды қолдасақ. ҰОС қаншама қазақ батырлары алдыңғы шепте жандарын құрбан етті.. Берлинге кірген Рейхстагқа ең алғашқы Жеңіс Туын тіккен қазақ жігіті Рахымжан Қошқарбаев еді ғой..Бірақ оған Сталин Батыр атағын бергізеді.. Себебі : ұлты қазақ..Ад Жеңіс Туын тек орыс пен грузин (өзі грузин болғасын) ғана орнату жоспарланған..Солай бұйрық берілді Рахымжанға Қызыл Ту ордені ғана берілді. Ал Баукеңнңн ҰОС өткен ерліктері де атағын бергізбеді . Тек Қазақ болғаны үшін.Момышев емес МОМЫШҰЛЫ деп өзін атағы ны үшін. Қасым Аманжолов тағдырында да осындай жағдайлар болғаны жасырын емес. .Отқа май құйғандар өзіміздің ортамыздан .Себебі: құлшылықтан құтыла алмағанвмыз. Орыс көрсек , жағымсынып , топтан ілгері шыққан өз ағайын ды сатып , тілдеп, көрсетіп , түп орнымен құрытып жіберуге дайынбыз Екі қазақ тұрып біріиен бірі лрысща сөйлегеп мәз .Әлі күнге дейін арылмай келе жатқан мінез .
Біздің Жастығымыздың . Бақыты да , құламайтын Байрағы да , дәл осы Қасым Аманжолов.. ! Жәні жәннатта болсын.., Елімізді әлі де сақтасын..! Бекболат Т.С.
Орал Оралым, шықтың алдымнан, Оралым менің, Оралым! Қол созып қызыл вагоннан, Үстіңнен өтіп барамын. Оралым, сенің қойнында Ойнақтап өткен жылдарым. Жарқылдап Жайық бойында Достармен сайран құрғамын. Шағанның бойы көк шалғын, Шалқамнан жатқам шаңқай түс. Гүл болып менің құшағым, Кеудеме қонған бұлбұл құс. Өмірдің алтын кесесін Тосқанмын айдың нұрына. Кезгенмін Совет көшесін, Кеудемді ашып құрбыма. Сонау бір шетте сонау үй Кетер ме, сірә, көңілден? Алушы ед тартып мені ылғи Махаббат, жастық лебімен. Терезе алды - жас терек, Тұр екен кімдер сүйеніп? Жүр екен кімдер еркіндеп, Жүрегін ұстап үйге еніп?.. Сағындым сені, Оралым, Күндер жоқ бейбіт бұрынғы. Келгенше қайтып оралып, Алып қал осы жырымды. Сіркіреп жаңбыр жауғанда Байқарсың өзің анықтап. Жаным бір жүзер ауаңда, Ауанда сенің қалықтап. Қош болшы енді, Оралым, Күле бер шалқып, сайранда! Айтпақшы, қайда бораның? Кетейін алып майданға.
Касым Аманжоловтын творчествосымен бала кунимизден таныс болдык,менде ол кисинин алгашкы шыккан жинактары болып еди,окинишке орай белгисиз жагдайда жогалып кетти.
Бұл біздің Ақжайықтың Қасымы! Ерлан бауырымыз нақышына келтіріп жақсы орындады! Рахмет! Әуелден қанымызда бар ғой тірі кезінде талантқа бағасын бермеу. Өлгесін осылай жоқтаймыз!
Өзім жайлы Өзге емес, өзім айтам өз жайымда, Жүрегім жалын атқан сөз дайында. Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді, Тербетіп, тулатып бір қозғайын да... Аманжол - Рахымжанның Қасымымын, Мен қалған бір атаның ғасырымын. Біреуге жұртта қалған жасығымын, Біреуге аспандағы асылымын. Шарлаған жолым жатыр жер бетінде, Көрінер көлеңкесі келбетімде, Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде. Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап, Жоғалып жер бетінен сүрлеу - соқпақ. Немесе бастармын ба екінші өмір, Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап. Дүние, жалт - жұлт еткен кең мекенім, Көре алмай көп жеріңді мен кетемін. Арпалыс ала құйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін. Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана. Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім, Алыстан көрінгенмен мұнарлана. Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ, Қараймын елесіңе мен таңырқап. Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап. Жүзінде кәрі жердің әжімі көп, Ізімді табарсыңдар әзер іздеп. Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды, «Досың да, туысың да біздерміз» деп. Ризамын туғаныма адам болып, Өкінбен қаламын деп бір күн солып. Адамзат сапарының мейманымыз, Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы, Көруші ең құбылысты қай - қайдағы. Япырмай, сен де бір күн сөнермісің, Қап - қара түнек болып маңайдағы. Өкінбен мен де бір күн өлемін деп, Өкінем ұқсата алмай келемін деп, Күніне жүз ойланып, мың толғанам, Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп. Барым да, бақытым да осы өлеңім, Жақыным, жүрегімнің досы өлеңім. Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа, Мен қайтып, босқа жасап, босқа өлемін. Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік, Сөз соғам құлашымды еркін керіп. Суарып шынықтырам күйге малып, Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең, Көңілімде көл жасаман тамшыменен. Серінің семсеріндей сертке таққан Өлеңнің өткірін бір алшы менен. Ежелден ерке бұлаң Қасым едім, Бұлқына тасып едім, басып едім. Жүзім - жаз, көңілім - көктем кең пейілді, Жақсының жүрегіне ғашық едім. Сөзім - жыр, лебізім - күй ерке едім, Өз жерім, өз елімде еркеледім. Өмірдің алтын сарай аспанына Қиялым қақты қанат ерте менің. Кең жайдым құлашымды дүниеге, Білдім мен қайғыра да, сүйіне де. Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ, Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде... Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан, Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан Жолдастың жүзін қайта алдым жинап, Айрылсам алакөңіл он досымнан. Қасыммын, сол баяғы бір Қасыммын, Бақытын ойламаймын құр басымның. Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын, Ақкөңіл адал болсаң - сырласыңмын. Боламын ақын Қасым әлі де мен, Өлеңін бөбегіндей әлдилеген. Қанатын қағып жылдам келер жылдар, Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен. Бір күні от өмірім қалса өшіп, Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп. Торқадай жамылып ап топырағын, Жатармын өз жерімде бір төмпешік. Дариға, о дариға, шіркін дәурен, Басымнан таярмысың бір күн дәурен. Жалт беріп жоғалар ма нажағайдай, Жүзіңде шалқып тұрған күлкім, дәурен. Тоқтамас өмірімнің сағатындай, Жүрегім енді қанша соғар тынбай. Тыншыр ма ақтық рет бір талпынып, Мерт болған балапанның қанатындай. Түсірген ой сәулесін шартарапқа, Ақылдың алтын оты сөнген шақта. Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім. Кетерсің судай сіңіп табиғатқа. Сондықтан ап кел бері домбырамды, Кеудеме күй қанатты қондыр әнді. Берейін өмірімнен өлең жасап, Шашайын оңды - солды сол мұрамды. Дүниеге келер әлі талай Қасым, Олар да бұл Қасымды бір байқасын. Өртке тиген дауылдай өлеңімді Қасымның өзі емес деп кім айтасың!
Осылай сызылып ән айтып жүргенімізді ата бабаларымыз көрсе басымыздан таяқпен салып кеп ұратын шығар. Ер адамға тек терме күй немесе жай қоңыр өлең ғана жарасады
Қазіргі жастар осыны көріп тыңдасағой, өкінішке орай болмағыр нәрселерді көріп тыңдайдығои....
Не деген дауыс,Қазағым аман бол!
Не деген керемет өлең. Керемет орындау. Адамның жүрегін тербеп көзге жас келді.
Біздің әкеміз осы оленді өте жақсы көрген😢
Аллаға рахмет осндай адамдары қазаққа берген.
Аллах эмес,Аллах еврей араптарга бермек.Бизге Тенир берген.
Не арабский Аллах,казахский Тенир!
@@anarbekusupbaev1211 Походу Аманжолов, Касым Рахимжанулы не вкурсе про арабов? Имя арабский и имя Отца тоже
Қасым ақын осы әнімен өзіне мәңгілік ескерткіш
орнатып кетті ғой!
Осы әнді тыңдағанда егіліп жыламайтын жан жоқ шығар!!?
Керемет ☀🎸🐎 Қазақтың Даланың Өнері жасай берсін
Керемет дауыс сыңғырлап тұрған 🎉 Баяғыда әкем айтушы еді осындай әндерді үйде отырып ❤Менің әкемнің дауысы да кереметтей еді. Сол кезде жазып алсам шіркім осылай шырқаған өлеңдерін әкешімнің❤
Осы өлеңді тыңдағанда рухтана түсемін🔥 меніңде атым Қасым Аманжолов керемет осындай кісілер тірі болғанда қазір біз басқа ой өрісіміз дамыған интелегентті тұлғалар болармедік
Әттең, Қасым ағамызды тірі кезінде бағаламады ел, аш, жалаңаш үйсіз күйсіз жүріп өмірден өтіп кетті, таудай тұлға! Жаны жәннатта жатсын!
Керемет ән керемет орындау РАХМЕТ
Казагымнын əндеры мен жырлары ешкашан ошпесын.,тарих жырлай берсын !!!
Керемет
Өте әсерлі керемет орындау.🥰
Осындай ақын жазушы ағаларымыз бар екеніне мақтанамын.😍😍
1000 жылда бір туатын ақын жандар әр сөзінде ерекше тұнып тұрған мағана бар жаныңа әсері берет жаның руқани азық алады !!!
100% согласен с вами
Касым Аманжолов занимает особое место в нашей казахской культуре, культуре относительно современной, культуре 20го века, когда мы жили в рамках СССР. Касым ага - это комок к горлу сразу, это мурашки по коже сразу, это щемящее чувство сразу. Это талант воистину народный, самородок, потомок легендарных народных, степных акынов (извиняюсь за свой - не французский - но русский. Кеширерсиздер мени)
Керемет және жан тербеттеттін əн қаигылы əн 😭🍃🌺🍁🍁🍁🍁
😢😢😢Недеген ән
Бир жылап Алам осы оленде естисем
Аман болайық бауырлар✊
Керемет өлең, сөздері қандай мағыналы, Қасым Аманжол бір туар тұлға ғой.
Өзге емес , өзім айтам өз жайымда,
Жүрегім жалын атқан сөз дайында.
Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді,
Тербетіп, тулатып бір қозғайын да...
Аманжол - Рахымжанның Қасымымын,
Мен қалған бір атаның ғасырымын.
Біреуге жұртта қалған жасығымын,
Біреуге аспандағы асылымын.
Шарлаған жолым жатыр жер бетінде,
Көрінер көлеңкесі келбетімде,
Қай жерде үзіледі қайран сапар,
Түйін боп өмірімнің бір шетінде.
Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап,
Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ.
Немесе бастармын ба екінші өмір,
Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап.
Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім,
Көре алмай көп жеріңді мен кетемін.
Арпалыс ала құйын заманалар
Арбасып тұрып алды, мен не етемін.
Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға,
Көп күттім, көп тіледім құмарлана.
Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім,
Алыстан көрінгенмен мұнарлана.
Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ,
Қараймын елесіңе мен таңырқап.
Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде,
Көрпемді мен жатармын қырда қымтап.
Жүзінде кәрі жердің әжімі көп,
Ізімді табарсыңдар әзер іздеп.
Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды,
«Досың да,туысың да біздерміз» деп.
Ризамын туғаныма адам болып,
Өкінбен қаламын деп бір күн солып.
Адамзат сапарының мейманымыз,
Бір мезет жер бетіне кетер соғып.
Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы ,
Көруші ең құбылысты қай - қайдағы.
Япырмай,сен де бір күн сөнермісің,
Қап - қара түнек болып маңайдағы.
Өкінбен мен де бір күн өлемін деп,
Өкінем ұқсата алмай келемін деп,
Күніне жүз ойланып, мың толғанам,
Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп.
Барым да, бақытым да осы өлеңім,
Жақыным , жүрегімнің досы өлеңім.
Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа,
Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін.
Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік,
Сөз соғам құлашымды еркін керіп.
Суарып шынықтырам күйге малып,
Болсын деп әрі әдемі, әрі берік.
Құя алман үгітілген балшық өлең,
Көңілімде көл жасаман тамшыменен.
Серінің семсеріндей сертке таққан
Өлеңнің өткірін бір алшы менен.
Ежелден ерке бұлан Қасым едім,
Бұлқына тасып едім, басып едім.
Жүзім - жаз , көңілім - көктем кең пейілді,
Жақсының жүрегіне ғашық едім.
Сөзім жыр, лебізім - күй ерке едім,
Өз жерім, өз елімде еркеледім.
Өмірдің алтын сарай аспанына
Қиялым қақты қанат ерте менің.
Кең жайдым құлашымды дүниеге,
Білдім мен қайғыра да ,сүйіне де.
Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ,
Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде...
Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан,
Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан
Жолдастың жүзін қайта алдым жинап,
Айрылсам ала көңіл он досымнан.
Қасыммын, сол баяғы бір қасыммын,
Бақытын ойламаймын құр басымның.
Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын,
Ақ көңіл адал болсаң - сырласыңмын.
Боламын ақын Қасым әлі де мен,
Өлеңін бөбегіндей әлдилеген.
Қанатын қағып жылдам келер жылдар,
Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен.
Бір күні от өмірім қалса өшіп,
Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп.
Торқадай жамылып ап топырағын,
Жатармын өз жерімде бір төмпешік.
Дариға, о дариға,шіркін дәурен,
Басымнан таярмысың бір күн дәурен.
Жалт беріп жоғалар ма нажағадай ,
Жүзіңде шалқып тұрған күлкім,дәурен.
Тоқтамас өмірімнің сағатындай,
Жүрегім енді қанша соғар тынбай.
Тыншыр ма ақтық рет бір таопынып,
Мерт болған балапанның қанатындай.
Түсірген ой сәулесін шар тарапқа,
Ақылдың алтын оты сөнген шақта.
Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім.
Кетерсің судай сіңіп табиғатқа.
Сондықтан ап кел бері домбырамды,
Кеудеме күй қанаттықондыр әнді.
Берейін өмірімнен өлең жасап,
Шашайын оңды - солды сол мұрамды.
Дүниеге келер әлі талай Қасым,
Олар да бұл Қасымды бір байқасын.
Өртке тиген дауылдай өлеңімді
Қасымның өзі емес деп кім айтасың!
ҚАНДАЙ. ҚҰНАРЛЫ. СӨЗ. ❤ЖҮРЕКТІ. ЖАРЫП. ШЫҚҚАН. ИМАНДЫ. БОЛСЫН. АРДАҚТЫ. ҚАЗАҚТЫҢ. БІР. ТУАР. АЗАМАТЫ.
Абай😊
Баұырым өленнін шұмақтарының орындарын аұыстырып жергенсің
✊✊✊
Осы өлеңды естыгым келе береды құдайға рахмет
Жатқан жерің жайлы болсын Қасым Ата! Ешкім - ештеңе естен шыққан жоқ!!!
Бұл әнді 70 - 80 жылдары кеңінен таралған.
Жаттап алып той туманда айтып, жарысып отыратынбыз.
Тойларда жаңа әндер айтуға тырысатынбыз.
Қазіргідей асабалар басты қатырмайтын.
Келген адамдар өздері әндете беретін.
Ол бір керемет заман еді.
Атамыздың сөздері атылған оқ,әр қазақ ұмытпай айтта ,жүрсе ұмытылмайды.
Иә өте дұрыс айтасыздар тойға келген адамдар көңіл көтереміз деп келеді асабаға бағынып іштерінен тынып өнерлерін сыртқа шығаралмай тойға емес мектепке келген оқушылар сиықты жалтақтап барын көрсете алмац түкке тұрғысыз баланың ойынын ойнап тарайды.
Иә,басты қатыратын асабалар,жаныңда отырған кісімен танысып,сөйлесе алмайсың,құдаша болмақ түгіл құдағи болсада,ұнамайды
Тойымызда, отырысымызда мәнді, мағыналы болатын, мейірім мен шуақтан, көңіліміз тоқ болған
мен осының бəрін жаттап алдым бірəқ осыны айсам жылағым келеді
Айналайың асылым жатқан жеріңіз жайлы болсын
Али де кадирин билмей келе жатыри
Керемет осы өлеңді естісем жылагым келе беред жатқан жерінің жайлы болсын
Керемет керемет
Келешекке өсиет
Балалык пен мектеп қабырғасын еске тускенай
Әдебиет мугалимим топырағың торқа болсын ұстаздарым Өзбекістан тумалары Тәуелбай елді мекен ұрпақтары
Өлең сөздің ,нағыз тілді құрмет тұтар жандар үшін Мәңгі өлмейтін ірі тұлғалар осы КІСІЛЕР !!!
Керемет мағыналы өлең 🙏🙏🙏
Не бір адамдар дүниеден озды ау ...🙏
Қайран абзал, кемеңгер азаматтар жатқанжерлеріңіз жәйлі топырағыңыз торқа болғай? Жалғаншы деген осы ғой?! Ханға да қараға да, баратының бір жер ғой! Тек қана бұл кіісілердің артында, өшпейтін мұралары өьеңдері мәңгі, өшпес із болып қслды. Сабағаң болып кетейін!?. Шығарушыға да, айтқан ағаға да мың алғыс, басымыз жерге жеткенше, тағзым етеміз!? Ұрпақтарын және бүкіл қазақ елін желеп жебеп жатқай дағы осы аталардың аруақтары??!.
Ерлан аға- мың рахмет!!!
Өте керемет өлең жүрекке жетеді
Қазақтың осындай азаматтары көп болса ғой
Жаныңыз жәннатта болсын
Дүниеге келер әлі талай Қасым...
Бирак бұл Касым сияқты ешким болмайды
Алланың қазққа берген дарыны ғой.
Всем хочу поделиться вот этим епизодам шындык.
Қанша тыңдасам жалығар емеспін, мағынасы терең тұңғиық қа бойлаймын, сөзі де ,әні де керемет, ех шіркін
Нағыз шахид осы кісілер мащааллах Аллах жаткан жерлерін жаннат бақшасынан қылсын☝🏻💐💐💐💐
Өзге емес , өзім айтам өз жайымда,
Жүрегім жалын атқан сөз дайында.
Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді,
Тербетіп, тулатып бір қозғайын да…
Аманжол - Рахымжанның Қасымымын,
Мен қалған бір атаның ғасырымын.
Біреуге жұртта қалған жасығымын,
Біреуге аспандағы асылымын.
Шарлаған жолым жатыр жер бетінде,
Көрінер көлеңкесі келбетімде,
Қай жерде үзіледі қайран сапар,
Түйін боп өмірімнің бір шетінде.
Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап,
Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ.
Немесе бастармын ба екінші өмір,
Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап.
Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім,
Көре алмай көп жеріңді мен кетемін.
Арпалыс ала құйын заманалар
Арбасып тұрып алды, мен не етемін.
Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға,
Көп күттім, көп тіледім құмарлана.
Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім,
Алыстан көрінгенмен мұнарлана.
Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ,
Қараймын елесіңе мен таңырқап.
Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде,
Көрпемді мен жатармын қырда қымтап.
Жүзінде кәрі жердің әжімі көп,
Ізімді табарсыңдар әзер іздеп.
Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды,
«Досың да,туысың да біздерміз» деп.
Ризамын туғаныма адам болып,
Өкінбен қаламын деп бір күн солып.
Адамзат сапарының мейманымыз,
Бір мезет жер бетіне кетер соғып.
Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы ,
Көруші ең құбылысты қай - қайдағы.
Япырмай,сен де бір күн сөнермісің,
Қап - қара түнек болып маңайдағы.
Өкінбен мен де бір күн өлемін деп,
Өкінем ұқсата алмай келемін деп,
Күніне жүз ойланып, мың толғанам,
Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп.
Барым да, бақытым да осы өлеңім,
Жақыным , жүрегімнің досы өлеңім.
Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа,
Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін.
Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік,
Сөз соғам құлашымды еркін керіп.
Суарып шынықтырам күйге малып,
Болсын деп әрі әдемі, әрі берік.
Құя алман үгітілген балшық өлең,
Көңілімде көл жасаман тамшыменен.
Серінің семсеріндей сертке таққан
Өлеңнің өткірін бір алшы менен.
Ежелден ерке бұлан Қасым едім,
Бұлқына тасып едім, басып едім.
Жүзім - жаз , көңілім - көктем кең пейілді,
Жақсының жүрегіне ғашық едім.
Сөзім жыр, лебізім - күй ерке едім,
Өз жерім, өз елімде еркеледім.
Өмірдің алтын сарай аспанына
Қиялым қақты қанат ерте менің.
Кең жайдым құлашымды дүниеге,
Білдім мен қайғыра да ,сүйіне де.
Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ,
Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде…
Дауылдаи ортке тиген оленине ризамыз
Биздин 21-га осындай адамдар жетиспейди😭😭
Иа
дурыс айтасыз
жетпесе кос)
30 жыл бойы осындай азаматтарды қырып кележатырғой
Сен не істеп жүрсің?!!!
😭😢😢 бəріміс аман болайық
Аңыз Адамдар 🇰🇿🇰🇿🇰🇿🇰🇿🇰🇿🇰🇿
❤
Қайраң бабаларымай! ақ көңіл ,таза ниет ,шынайы пейіл.
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Өте керемет айтылған.
Таннажайып алемдеги ен магыналы туынды
Журегим булкан талкан
Жаным жаткан жери жайлы болсынш
Жандарым, Қасым атамыздыздың өнеріне, өлеңіне, адам болмысына мән бергендеріңізге мың алғыс! Керемет, берешегі мол,ақ жүректі адам болған екен, өкініштісі ғұмыры қысқа болғаны, егерде өмірде болса қанша тағыда жақсы туындылар келер еді, Қасым атамыздың өзінен үлкен ағасы Тайжан ның тұңғыш немересі болам, Рақымжанова Шолпан Төлеуғазы қызы, Тайжан атамыз 1941-1945 жылдары соғыста хабарсыз кеткен, Амре апам сол кісінің жұбаы уш баламен жесір қалған балалары: Төлеуғазы, Әділғазы, Марат бәр білетінім осы ғана...
Әкемнің сүйікті әні еді. 😭
Аркам козып бирде ойга Мун келди
Кейде жылап козиме тас жас келди
Ойпырмай осыларлан Туган Казак неге бугун соншалыкты тар боп Кетти🙇😟😥
Нағыз қазақтың қаймақтарыай.Жаның жаннатта болғай
Бауырым
Жатқан жерің жаннатта болсын қайран батырларым
Амин
❤❤
Қаасым атамыздың жатқан жері жаилы топырағы торгауылы болсын 😘❤
Керемет создер.
Қайран арыстар! Қазақтың маңдайына сыймай кеткен алыптар еді! Әттең, Әттең...
не могу слушать казахские песни, сразу слезы текут почему-то
🇰🇿🙏❤👍
Потому что умные правильные мысли ❤
Қуғын сүргін болмағанда, осындай зиялы азаматтар тірі болғанда қазіргі заман қоғам басқаша боларма еді.
Солго оте окиништи ишин ортенип кетед ойласан
Бирак тарихи адилет барибир орнады
Кумашей акымак, бұл кісі қугын- сүргінге ұшарап кетпеген, сұрапыл соғысты өткен
@@Antishovinist Ассалаумағалайкум
Біріншіден мен ақымақ емеспін.
Екіншіден қазақша дұрыстап жазыңыз.
Үшіншіден мен бұл кісіні құғын сүргінде өлді деген жоқпын. Сөздің парқынын дұрыс түсініп оқыңыз.ОСЫНДАЙ ЗИЯЛЫ АЗАМАТТАР БОЛҒАНДА ДЕП ЖАЗЫЛҒАН.
Құғын сүргін деп кеңейте айтылған ойды қолдасақ. ҰОС қаншама қазақ батырлары алдыңғы шепте жандарын құрбан етті.. Берлинге кірген Рейхстагқа ең алғашқы Жеңіс Туын тіккен қазақ жігіті Рахымжан Қошқарбаев еді ғой..Бірақ оған Сталин Батыр атағын бергізеді.. Себебі : ұлты қазақ..Ад Жеңіс Туын тек орыс пен грузин (өзі грузин болғасын) ғана орнату жоспарланған..Солай бұйрық берілді
Рахымжанға Қызыл Ту ордені ғана берілді. Ал Баукеңнңн ҰОС өткен ерліктері де атағын бергізбеді . Тек Қазақ болғаны үшін.Момышев емес МОМЫШҰЛЫ деп өзін атағы ны үшін. Қасым Аманжолов тағдырында да осындай жағдайлар болғаны жасырын емес.
.Отқа май құйғандар өзіміздің ортамыздан .Себебі: құлшылықтан құтыла алмағанвмыз. Орыс көрсек , жағымсынып , топтан ілгері шыққан өз ағайын ды сатып , тілдеп, көрсетіп , түп орнымен құрытып жіберуге дайынбыз
Екі қазақ тұрып біріиен бірі лрысща сөйлегеп мәз
.Әлі күнге дейін арылмай келе жатқан мінез
.
Сол кысылердын себепшы шыгар мына жалган омырде казакпын деген демымыз таусылмаган
Жатқан жері жайлы болсын
Жаныныз жаннатта болсын
Біздің Жастығымыздың . Бақыты да , құламайтын Байрағы да , дәл осы Қасым Аманжолов.. ! Жәні жәннатта болсын.., Елімізді әлі де сақтасын..! Бекболат Т.С.
Олмитин олен олмитин Касым Аманжол
❤❤🎉
Керемет!
Орал
Оралым, шықтың алдымнан,
Оралым менің, Оралым!
Қол созып қызыл вагоннан,
Үстіңнен өтіп барамын.
Оралым, сенің қойнында
Ойнақтап өткен жылдарым.
Жарқылдап Жайық бойында
Достармен сайран құрғамын.
Шағанның бойы көк шалғын,
Шалқамнан жатқам шаңқай түс.
Гүл болып менің құшағым,
Кеудеме қонған бұлбұл құс.
Өмірдің алтын кесесін
Тосқанмын айдың нұрына.
Кезгенмін Совет көшесін,
Кеудемді ашып құрбыма.
Сонау бір шетте сонау үй
Кетер ме, сірә, көңілден?
Алушы ед тартып мені ылғи
Махаббат, жастық лебімен.
Терезе алды - жас терек,
Тұр екен кімдер сүйеніп?
Жүр екен кімдер еркіндеп,
Жүрегін ұстап үйге еніп?..
Сағындым сені, Оралым,
Күндер жоқ бейбіт бұрынғы.
Келгенше қайтып оралып,
Алып қал осы жырымды.
Сіркіреп жаңбыр жауғанда
Байқарсың өзің анықтап.
Жаным бір жүзер ауаңда,
Ауанда сенің қалықтап.
Қош болшы енді, Оралым,
Күле бер шалқып, сайранда!
Айтпақшы, қайда бораның?
Кетейін алып майданға.
🔥
70 ші жылдары танылған МЕН ҚАЗАҚПЫН деген АДАМ
Керемет 💣💣💣
Кандай керемет! Журекти тебирентеди...
Керемет, бұндай өлеңнің мағынасын сөзбен жеткізу мүмкін емес, жүрек пен тыңдау керек. Жаны жәната болсын
Айтпа
Осы әнді естісем әкем есіме түседі
Аргын шындыкты аитад
Ассалаумағаләйкүм 🤲
осы оленды жаксы корем
"Сен қандай бақытты едің келер ұрпақ" Бізден кейін келер ұрпақтың бақыты туралы сіздер не дейсіздер. Ой бөлісе отырыңыз.
Озбасым келешкетен катты коркамын
Сөздері қандай, .... мәңгі өшпитін өлең өмір жолдары біз осы жолдармен өмір сүреміз,.
Касым Аманжолов қазақтан шыққан мықты тұлға!
Әлбетте, ең керемет ақынның бірі. Мұқағалидің өзі бұл кісіні өзінен жоғары қойған.
Ата жаткан жериниз жайлы болсын
Келер ұрпақ сенбақыттыедің ұрпағымыздың бақытты болуына АЛЛА нәсіпетсін Қасым Атамыздың арманы орындалсын
Халықүшін бір туар азаматар
Керемет өлең
Керемет тамаша сөздің сарасы кезінде жаттап өстік
Өте керемет 😍😍
Касым Аманжоловтын творчествосымен бала кунимизден таныс болдык,менде ол кисинин алгашкы шыккан жинактары болып еди,окинишке орай белгисиз жагдайда жогалып кетти.
Алла алдыннан жарылкасыг
👍👍👍
Қасым Аманжолов өте керемет ,ақын жазушы болған өлеңдеріне ризамыз. Ақындық шеберлігі өте керемет
Керемет өлең 💐💐💐😘😘😘🙏👍👍👍👍👍👍
Біздің-Қазақ әліде сол күйін күйттеп жатыр.....
Касым Ата!Арбагын ыраазы Болсун,биз урпагыныз ыраазыбысКеремет туура айттыныз.
Какой прекрасный видеоролик. Какая печальная песня, какой проникновенный голос и домбра! ❤❤❤
Шірқің омир👍✌✊
Өмірғо тындасам жылаймын
Керемет 😍😍
Бұл біздің Ақжайықтың Қасымы! Ерлан бауырымыз нақышына келтіріп жақсы орындады! Рахмет! Әуелден қанымызда бар ғой тірі кезінде талантқа бағасын бермеу. Өлгесін осылай жоқтаймыз!
Кандаи керемет Каз дауыс 🔥🔥🔥🔥 сонбеиды бул Андер
Өзім жайлы
Өзге емес, өзім айтам өз жайымда,
Жүрегім жалын атқан сөз дайында.
Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді,
Тербетіп, тулатып бір қозғайын да...
Аманжол - Рахымжанның Қасымымын,
Мен қалған бір атаның ғасырымын.
Біреуге жұртта қалған жасығымын,
Біреуге аспандағы асылымын.
Шарлаған жолым жатыр жер бетінде,
Көрінер көлеңкесі келбетімде,
Қай жерде үзіледі қайран сапар,
Түйін боп өмірімнің бір шетінде.
Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап,
Жоғалып жер бетінен сүрлеу - соқпақ.
Немесе бастармын ба екінші өмір,
Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап.
Дүние, жалт - жұлт еткен кең мекенім,
Көре алмай көп жеріңді мен кетемін.
Арпалыс ала құйын заманалар
Арбасып тұрып алды, мен не етемін.
Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға,
Көп күттім, көп тіледім құмарлана.
Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім,
Алыстан көрінгенмен мұнарлана.
Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ,
Қараймын елесіңе мен таңырқап.
Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде,
Көрпемді мен жатармын қырда қымтап.
Жүзінде кәрі жердің әжімі көп,
Ізімді табарсыңдар әзер іздеп.
Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды,
«Досың да, туысың да біздерміз» деп.
Ризамын туғаныма адам болып,
Өкінбен қаламын деп бір күн солып.
Адамзат сапарының мейманымыз,
Бір мезет жер бетіне кетер соғып.
Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы,
Көруші ең құбылысты қай - қайдағы.
Япырмай, сен де бір күн сөнермісің,
Қап - қара түнек болып маңайдағы.
Өкінбен мен де бір күн өлемін деп,
Өкінем ұқсата алмай келемін деп,
Күніне жүз ойланып, мың толғанам,
Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп.
Барым да, бақытым да осы өлеңім,
Жақыным, жүрегімнің досы өлеңім.
Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа,
Мен қайтып, босқа жасап, босқа өлемін.
Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік,
Сөз соғам құлашымды еркін керіп.
Суарып шынықтырам күйге малып,
Болсын деп әрі әдемі, әрі берік.
Құя алман үгітілген балшық өлең,
Көңілімде көл жасаман тамшыменен.
Серінің семсеріндей сертке таққан
Өлеңнің өткірін бір алшы менен.
Ежелден ерке бұлаң Қасым едім,
Бұлқына тасып едім, басып едім.
Жүзім - жаз, көңілім - көктем кең пейілді,
Жақсының жүрегіне ғашық едім.
Сөзім - жыр, лебізім - күй ерке едім,
Өз жерім, өз елімде еркеледім.
Өмірдің алтын сарай аспанына
Қиялым қақты қанат ерте менің.
Кең жайдым құлашымды дүниеге,
Білдім мен қайғыра да, сүйіне де.
Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ,
Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде...
Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан,
Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан
Жолдастың жүзін қайта алдым жинап,
Айрылсам алакөңіл он досымнан.
Қасыммын, сол баяғы бір Қасыммын,
Бақытын ойламаймын құр басымның.
Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын,
Ақкөңіл адал болсаң - сырласыңмын.
Боламын ақын Қасым әлі де мен,
Өлеңін бөбегіндей әлдилеген.
Қанатын қағып жылдам келер жылдар,
Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен.
Бір күні от өмірім қалса өшіп,
Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп.
Торқадай жамылып ап топырағын,
Жатармын өз жерімде бір төмпешік.
Дариға, о дариға, шіркін дәурен,
Басымнан таярмысың бір күн дәурен.
Жалт беріп жоғалар ма нажағайдай,
Жүзіңде шалқып тұрған күлкім, дәурен.
Тоқтамас өмірімнің сағатындай,
Жүрегім енді қанша соғар тынбай.
Тыншыр ма ақтық рет бір талпынып,
Мерт болған балапанның қанатындай.
Түсірген ой сәулесін шартарапқа,
Ақылдың алтын оты сөнген шақта.
Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім.
Кетерсің судай сіңіп табиғатқа.
Сондықтан ап кел бері домбырамды,
Кеудеме күй қанатты қондыр әнді.
Берейін өмірімнен өлең жасап,
Шашайын оңды - солды сол мұрамды.
Дүниеге келер әлі талай Қасым,
Олар да бұл Қасымды бір байқасын.
Өртке тиген дауылдай өлеңімді
Қасымның өзі емес деп кім айтасың!
Коп жерден Кате жазылган
Неткен ғажап.Өзім туралы өлеңіне бүкіл ғұмырын сидырып тұр ау жарықтық.
Толык емес
Сен қандай бақытты едің келер ұрпақ диді🥺🥺🥺
Осылай сызылып ән айтып жүргенімізді ата бабаларымыз көрсе басымыздан таяқпен салып кеп ұратын шығар. Ер адамға тек терме күй немесе жай қоңыр өлең ғана жарасады
Не деген керемет ыр