Jeśli chodzi o czytanie ciągiem czy z odstępami, to kiedyś zdecydowanie czytałam całą serię na raz. Zmieniło mi się to dopiero, gdy odkryłam booktube i jakoś samoistnie zaczęłam dużo mieszać. W sumie nawet się nie zorientowałam, dopóki kiedyś Doktor Book nie wypowiedziała się na ten temat i doszłam do wniosku, że hej ja faktycznie przestałam czytać serie ciągiem. Aktualnie staram się do tego wrócić i czytać tomy jeden po drugim, chyba że jakaś seria jest naprawdę długa i zaczyna mnie nużyć. Wtedy robię sobie odskocznię na jakąś jednotomówkę, żeby odpocząć sobie od stylu danego autora. Co do porzucania książek to nadal nie potrafię się przełamać do robienia tego. Choćbym nie wiem jak nie znosiła bohaterów, świata i historii, to i tak ciągnę do końca, co nie jest dobre, ale łudzę się, że coś się może poprawi. Często jest też tak, że jest kilka tomów, już pierwszy mi się niezbyt podoba, ale postanawiam dać szansę, drugi też jest dość słaby, ale stwierdzam, że jak już się przemęczyłam przez te dwa tomy, to doczytam ten jeden/dwa do końca 😅 Jestem zdecydowanie team najpierw książka potem ekranizacja. Nie twierdzę, że zawsze się tak zdarza, ale w większości przypadków tak. Ma jednak ona swój minus, bo jestem fanką dokładnego odwzorowania książki, więc zawsze jakoś słabiej oceniam film. Czasem jestem w stanie zrozumieć pewne zmiany, ale jeśli prawie w ogóle nie trzymają się historii, to zawsze się bardzo irytuję, chociaż wiem, jak działa ekranizacja W temacie audiobooków to mam z nimi pewien problem. Z jednej strony o wiele szybciej wtedy poznaję historię, ale z drugiej średnio u mnie z podzielnością uwagi i ciężko znaleźć mi odpowiednie zajęcie tak, żebym z jednej strony coś robiła w międzyczasie, a z drugiej strony była skupiona na fabule. Spojlerów nie znoszę, nie cierpię i nienawidzę. Unikam jak ognia. W ogóle ciekawa sprawa z tymi spojlerami w formie opinii innej osoby. Niby stwierdzenie, że ktoś na przykład płakał na książce, ciężko traktować w kategorii spojleru, ale uważam, że coś w tym jest. Sama miałam już takie sytuacje, jak ktoś mówił mi o tym, co czuł podczas czytania, przez co ja nastawiałam się w konkretny sposób, a kiedy już w końcu sama czytałam i nie odczuwałam takich emocji, to czułam się zawiedziona.
Widzę, że mamy dużo wspólnego czytelniczo! 🤓 Zgadzam się z tym, że emocje, które ktoś odczuwał podczas lektury (które zazwyczaj są elementem recenzji) mogą nakierować na pewnie zwroty akcji lub na to na jakie uczucia powinnismy się nastawić sięgając po daną książkę. Dzięki za podzielenie się swoimi przyzwyczajeniami, przeczytane z przyjemnością 🥰🐢S
Zanim zacznę czytać książkę to czytam jej tył i skrzydełka ale jest jedna rzecz bez której wgl nie zacznę czytać... zawsze ale to zawsze czytam ostatnie zdanie w książce. Uwielbiam później ten deszczyk emocji jak w powoli dochodzę do tego co może oznaczać to ostatnie zdanie ❤
Spojlery zupełnie mnie nie ruszają, czasem nawet lubię wiedzieć jak się kończy książka albo film bo nie lubię trwania w napięciu a jak wiem że np bohater umiera na końcu to czytam na spokojnie😄
Cześć Żółwie ❤, czy macie w planach przeczytać coś z horroru ekstremalnego. Polecam książki Edwarda Lee oraz Johna Eversona. Tylko zacznijcie od czegoś mniej mocnego (mniejszy kaliber ekstremy) u Edwarda Lee będzie to GOLEM albo POTWORNOŚĆ czy tez mega uroczy rubaszny horrorek DOMEK DLA LALEK. Lee ma też straszne rozwalacze mózgu, jak CZACHOWA albo BIGHEAD. John Everson to przede wszystkim autor DEMONICZNEGO PRZYMIERZA bardzo polecam. Fajnie jakbyście robili więcej recenzji horrorów i grozy. Wszyscy omijają te gatunki. Pozdrawiam was, promujmy horror
Spojlery spoko, oprócz kryminałów /thrillerow ewentualnie horrorów. Reszta mogę usłyszeć co się wydarzy 😃 Zwykle mam zaczęte 2 książki, na czytniku i w papierze, chyba że muszę coś na szybko przeczytać, wtedy ta reszta idzie w odstawkę i czytam tylko tą jedną. Znaczniki i adnotacje nie mają dla mnie sensu, czasami pamiętam że była fajna scena w książce i lubię sobie wrócić do niej, ale wtedy po prostu szukam po książce 🤗 Co do jedzenia, też raczej przekąski, ale napoje norm, oczywiście ostrożnie 😂 Seria musi mnie bardzo wciągnąć żeby przeczytać całą od razu, tak to raczej z przerwami, nie mam problemu także z porzucaniem serii po 1 tomie 😊 Pozdrawiam!
Dla mnie audiobooki sa wybawieniem, gdy ,,boję" się książki i tego co się w niej zdarzy. Czasem zbyt emocjinalnie podchodzę choćby do bohaterów, lub też akcja mnie przytłacza, wtedy sięgam po audio, bo łatwiej jest mi się przełamać i kontynuować poznawanie historii. Co do skupienia na audiobookach - mam wrazenie, że książki przesłuchane mniej pamiętam, niż przeczytane. I mniej mi się podobają. Ale to też być może kwestia tego, że w audio zdarzało mi się sięgać po książki, których normalnie bym nie przeczytała. Mam bardzo średnie skupienie jeśli chodzi o jakąkolwiek podzielność uwagi. Słuchania audio w sklepie też sobie nie wyobrażam. Łatwiej mi ich słuchać w domu. Totalnie nie mam problemu z przerywaniem książki nie dokończywszy rozdziału. Mam za to problem z kończeniem książki w kluczowym momencie, gdy wiem, że następnego dnia idę na cały dzień do pracy i nie będę miała mozliwości sięgnąć po książkę. Powoli, baaaardzo powoli dochodzę do wniosku, że wolę najpierw obejrzeć ekranizację, niż przeczytać książkę. Wtedy przynajmniej pierwsze wrażenie z ekranizacji mam dobre. Ale wiadomo, nie zawsze tak robię. Np. ,,Daisy Jones and the six" chcę najpierw przeczytać. To samo z cyklem Fundacja. Spoilery... nie potrafię zacząć książki fantasy bez znajomości spoilerów. Okropne to jest, ale czasem poprawia mi samopoczucie. Wiele razy plułam sobie w brodę za sprawdzanie spoilerów, a jednocześnie prawdopodobnym jest, że w niektórych przypadkach gdybym tych spoilerów nie poznała, to na zakończeniach mogłabym się rozczarować. Albo nastawiłabym się na jedno, a dostała coś innego. Co do kończenia serii. Też dawniej czytałam wszystkie tomy w serii jak leci. Są dwa powody. Po pierwsze wtedy większość serii, które czytałam mi się podobała. Po drugie nie znałam wtedy booktube'a, i miałam ograniczony ,,gust" czytelniczy do jednego gatunku. Więc jak np. Pierwszy tom trylogii czasu mi się podobał, to z automatu siegałam po drugi, bo wiedziałam, że też mi się spodoba. A nie byłam pewna jaka inna książka mogłoby mi się spodobać (wtedy nie kupowałam książek, tylko wyporzyczałam z biblioteki). Ostatnio, niewiele miałam serii, w których czytałam jeden tom po drugim. Jasne drugi i trzeci tom Wspomnień o przeszłości Ziemii i pierwszy i drugi tom Fundacji przwczytałam na raz, ale wynikało to z faktu, że gdybym chociaż trochę odwlekła czytanie ich, to bym pozapominała szczególy. Muszę wrócić do regularnego czytania serii, bo mam okrutnie słabą pamięć. Co do kupowania książek z serii. Totlanie staram się mieć chociaż dwa tomy zapasu, zanim się za pierwszy tom z danej serii zabiorę. Gdynym nie miała kontynuacji na półce, zwlekałabym z czytaniem pierwszego tomu. Dlatego nie czytam nowości fantasy od razu po wydaniu pierwszego tomu. I ja wiem, nie kontynuuję czytania serii od razu, ale psychicznie lepiej mi z myślą, że mogę to zrobić. Zresztą bardzo czesto jest tak, że po przeczytaniu pierwszego tomu, od razu sięgam po tom drugi tylko... go nie kontynuuję. Z różnych powodów. Głównie dlatego, że zbyt mocno przeżywam historię bohaterów (Archiwum Burzowego Światła ❤)
Dzieki za odcinek od Was❤ Sławku ja mam że spoilerami tak dziwnie, że jak planuje czytac to nie chce wiedzieć żeby mieć niespodziankę i mnie złości jak ktoś coś powie za dużo. Ale jak się waham czy coś czytac to mam dużo większą tolerancję. Natomiast jak nie planuje czytac a wiem że wszyscy o czym gadają to wręcz uwielbiam obejrzeć sobie filmik że spoilerami😂 Mikolaju, co do serii, jak mnie wciągnie i jest dostępna to sięgam pokolei, a jak się waham to robię odstęp. Natomiast najbardziej mnie nużą serie fantastyczne :)
Z tymi spojlerami to u mnie różnie bywa...bo np często mam tak, że lubię wiedzieć o fabule ciut więcej niż jest w opisie....by podjąć decyzję czy mam ochotę to przeczytać. A to znaczy, że lubię coś wiedzieć ale nie rozwiązanie tajemnicy i nie zakończenie. Czasem gdy słucham youtuberów...fascynuje mnie jak można różnie oceniać tą samą pozycję i zgaduję sobie czyja ocena będzie tą, bliższą mojej...gdy przeczytam. A co do serii...zwykle ich unikam...ale bywa tak , że czytam lub słucham audiobuka i przy ostatnich zdaniach dostaję furii, że główna tajemnica nie została wyjaśniona...a tu na koniec okazuje się, że cd nastąpi...hahaha. I siłą rzeczy sięgam po ciąg dalszy. (ukończony wczoraj audiobuk Anny Kańtoch "Wiosna zaginionych" i zaczęty dziś cd "Jesień zapomnianych"). Czytam ostatnio przede wszystkim kryminały i sensacjo-trilery. Z literatury pięknej czy obyczajowej...Kristin Hanah....Dawniej wiele klasyki, teologia .Teraz odpoczywam przy zagadkach kryminalnych. Choć przyznam, że jest jedna seria, która ok 1,5 roku temu mnie powaliła. Nie słyszałam o tej seri u znanych youtuberów.....może nikt jej nie docenił. Ja byłam i jestem pod wielkim wrażeniem bo autorka dokonała czegoś niesamowitego....olbrzymi wkład pracy, olbrzymia wiedza...także o wycinkach historycznych krajów, których dotyczyła. Każdy tom zawierał przeszłość i teraźniejszość z kilku kontynentów. Lucinda Riley "Siedem sióstr". Rewelacyjna seria wg mnie. Pochłonęłam całą włącznie z wydanym już po śmierci pani Riley....przez jej syna ostatnim ...ósmym tomem. Słuchałam w audio. Polecam z całego serca.
To ja ostatnio przechodzę na „ciemną stronę mocy” 😅 i coraz rzadziej mam potrzebę poznania opisu książki przed sięgnięciem. Wystarczy mi vibe i wrażenia innych 🤷♂️🐢S
Jeśli chodzi o czytanie ciągiem czy z odstępami, to kiedyś zdecydowanie czytałam całą serię na raz. Zmieniło mi się to dopiero, gdy odkryłam booktube i jakoś samoistnie zaczęłam dużo mieszać. W sumie nawet się nie zorientowałam, dopóki kiedyś Doktor Book nie wypowiedziała się na ten temat i doszłam do wniosku, że hej ja faktycznie przestałam czytać serie ciągiem. Aktualnie staram się do tego wrócić i czytać tomy jeden po drugim, chyba że jakaś seria jest naprawdę długa i zaczyna mnie nużyć. Wtedy robię sobie odskocznię na jakąś jednotomówkę, żeby odpocząć sobie od stylu danego autora.
Co do porzucania książek to nadal nie potrafię się przełamać do robienia tego. Choćbym nie wiem jak nie znosiła bohaterów, świata i historii, to i tak ciągnę do końca, co nie jest dobre, ale łudzę się, że coś się może poprawi. Często jest też tak, że jest kilka tomów, już pierwszy mi się niezbyt podoba, ale postanawiam dać szansę, drugi też jest dość słaby, ale stwierdzam, że jak już się przemęczyłam przez te dwa tomy, to doczytam ten jeden/dwa do końca 😅
Jestem zdecydowanie team najpierw książka potem ekranizacja. Nie twierdzę, że zawsze się tak zdarza, ale w większości przypadków tak. Ma jednak ona swój minus, bo jestem fanką dokładnego odwzorowania książki, więc zawsze jakoś słabiej oceniam film. Czasem jestem w stanie zrozumieć pewne zmiany, ale jeśli prawie w ogóle nie trzymają się historii, to zawsze się bardzo irytuję, chociaż wiem, jak działa ekranizacja
W temacie audiobooków to mam z nimi pewien problem. Z jednej strony o wiele szybciej wtedy poznaję historię, ale z drugiej średnio u mnie z podzielnością uwagi i ciężko znaleźć mi odpowiednie zajęcie tak, żebym z jednej strony coś robiła w międzyczasie, a z drugiej strony była skupiona na fabule.
Spojlerów nie znoszę, nie cierpię i nienawidzę. Unikam jak ognia. W ogóle ciekawa sprawa z tymi spojlerami w formie opinii innej osoby. Niby stwierdzenie, że ktoś na przykład płakał na książce, ciężko traktować w kategorii spojleru, ale uważam, że coś w tym jest. Sama miałam już takie sytuacje, jak ktoś mówił mi o tym, co czuł podczas czytania, przez co ja nastawiałam się w konkretny sposób, a kiedy już w końcu sama czytałam i nie odczuwałam takich emocji, to czułam się zawiedziona.
Widzę, że mamy dużo wspólnego czytelniczo! 🤓 Zgadzam się z tym, że emocje, które ktoś odczuwał podczas lektury (które zazwyczaj są elementem recenzji) mogą nakierować na pewnie zwroty akcji lub na to na jakie uczucia powinnismy się nastawić sięgając po daną książkę. Dzięki za podzielenie się swoimi przyzwyczajeniami, przeczytane z przyjemnością 🥰🐢S
U mnie też mega ekscytacja przy wyborze kolejnego tytułu! 🎉
Dlatego teraz staram się nie brać za długich tytułów, dzięki temu dość często mogę wybierać coś nowego😅🫶📚🐢S
Macie rację, np tez nie skupiłabym się na słuchaniu chodząc po markecie.. potrzebuję spokojnego otoczenia 📚📚🍵🍎🫐🍌🍇
Taaak, to wydaje się mega rozpraszające. 📚
Zanim zacznę czytać książkę to czytam jej tył i skrzydełka ale jest jedna rzecz bez której wgl nie zacznę czytać... zawsze ale to zawsze czytam ostatnie zdanie w książce. Uwielbiam później ten deszczyk emocji jak w powoli dochodzę do tego co może oznaczać to ostatnie zdanie ❤
Nieeeeee!!! No WAY 😂🤭🫣
Spojlery zupełnie mnie nie ruszają, czasem nawet lubię wiedzieć jak się kończy książka albo film bo nie lubię trwania w napięciu a jak wiem że np bohater umiera na końcu to czytam na spokojnie😄
Mam tak samo 😂
Chyba trochę zazdroszczę Haha 😅, ale mam kompletnie na odwrót, bo lubię ten stres niewiedzy 😱🐢S
Cześć Żółwie ❤, czy macie w planach przeczytać coś z horroru ekstremalnego. Polecam książki Edwarda Lee oraz Johna Eversona. Tylko zacznijcie od czegoś mniej mocnego (mniejszy kaliber ekstremy) u Edwarda Lee będzie to GOLEM albo POTWORNOŚĆ czy tez mega uroczy rubaszny horrorek DOMEK DLA LALEK. Lee ma też straszne rozwalacze mózgu, jak CZACHOWA albo BIGHEAD. John Everson to przede wszystkim autor DEMONICZNEGO PRZYMIERZA bardzo polecam. Fajnie jakbyście robili więcej recenzji horrorów i grozy. Wszyscy omijają te gatunki. Pozdrawiam was, promujmy horror
Horror to nie jest gatunek, po który sięgamy, więc w najbliższym czasie nie mamy w planach. Dziękujemy za polecajki. 😊📚 Również pozdrawiamy!
Spojlery spoko, oprócz kryminałów /thrillerow ewentualnie horrorów. Reszta mogę usłyszeć co się wydarzy 😃
Zwykle mam zaczęte 2 książki, na czytniku i w papierze, chyba że muszę coś na szybko przeczytać, wtedy ta reszta idzie w odstawkę i czytam tylko tą jedną.
Znaczniki i adnotacje nie mają dla mnie sensu, czasami pamiętam że była fajna scena w książce i lubię sobie wrócić do niej, ale wtedy po prostu szukam po książce 🤗
Co do jedzenia, też raczej przekąski, ale napoje norm, oczywiście ostrożnie 😂
Seria musi mnie bardzo wciągnąć żeby przeczytać całą od razu, tak to raczej z przerwami, nie mam problemu także z porzucaniem serii po 1 tomie 😊
Pozdrawiam!
Dzięki za podzielenie się nawykami!!!! 💚 tak, spolery do kryminałów bolą najbardziej 🫣🐢S
Uściski!! 🥰
Dla mnie audiobooki sa wybawieniem, gdy ,,boję" się książki i tego co się w niej zdarzy. Czasem zbyt emocjinalnie podchodzę choćby do bohaterów, lub też akcja mnie przytłacza, wtedy sięgam po audio, bo łatwiej jest mi się przełamać i kontynuować poznawanie historii.
Co do skupienia na audiobookach - mam wrazenie, że książki przesłuchane mniej pamiętam, niż przeczytane. I mniej mi się podobają. Ale to też być może kwestia tego, że w audio zdarzało mi się sięgać po książki, których normalnie bym nie przeczytała. Mam bardzo średnie skupienie jeśli chodzi o jakąkolwiek podzielność uwagi. Słuchania audio w sklepie też sobie nie wyobrażam. Łatwiej mi ich słuchać w domu.
Totalnie nie mam problemu z przerywaniem książki nie dokończywszy rozdziału. Mam za to problem z kończeniem książki w kluczowym momencie, gdy wiem, że następnego dnia idę na cały dzień do pracy i nie będę miała mozliwości sięgnąć po książkę.
Powoli, baaaardzo powoli dochodzę do wniosku, że wolę najpierw obejrzeć ekranizację, niż przeczytać książkę. Wtedy przynajmniej pierwsze wrażenie z ekranizacji mam dobre. Ale wiadomo, nie zawsze tak robię. Np. ,,Daisy Jones and the six" chcę najpierw przeczytać. To samo z cyklem Fundacja.
Spoilery... nie potrafię zacząć książki fantasy bez znajomości spoilerów. Okropne to jest, ale czasem poprawia mi samopoczucie. Wiele razy plułam sobie w brodę za sprawdzanie spoilerów, a jednocześnie prawdopodobnym jest, że w niektórych przypadkach gdybym tych spoilerów nie poznała, to na zakończeniach mogłabym się rozczarować. Albo nastawiłabym się na jedno, a dostała coś innego.
Co do kończenia serii.
Też dawniej czytałam wszystkie tomy w serii jak leci. Są dwa powody. Po pierwsze wtedy większość serii, które czytałam mi się podobała. Po drugie nie znałam wtedy booktube'a, i miałam ograniczony ,,gust" czytelniczy do jednego gatunku. Więc jak np. Pierwszy tom trylogii czasu mi się podobał, to z automatu siegałam po drugi, bo wiedziałam, że też mi się spodoba. A nie byłam pewna jaka inna książka mogłoby mi się spodobać (wtedy nie kupowałam książek, tylko wyporzyczałam z biblioteki).
Ostatnio, niewiele miałam serii, w których czytałam jeden tom po drugim. Jasne drugi i trzeci tom Wspomnień o przeszłości Ziemii i pierwszy i drugi tom Fundacji przwczytałam na raz, ale wynikało to z faktu, że gdybym chociaż trochę odwlekła czytanie ich, to bym pozapominała szczególy.
Muszę wrócić do regularnego czytania serii, bo mam okrutnie słabą pamięć.
Co do kupowania książek z serii. Totlanie staram się mieć chociaż dwa tomy zapasu, zanim się za pierwszy tom z danej serii zabiorę. Gdynym nie miała kontynuacji na półce, zwlekałabym z czytaniem pierwszego tomu. Dlatego nie czytam nowości fantasy od razu po wydaniu pierwszego tomu. I ja wiem, nie kontynuuję czytania serii od razu, ale psychicznie lepiej mi z myślą, że mogę to zrobić. Zresztą bardzo czesto jest tak, że po przeczytaniu pierwszego tomu, od razu sięgam po tom drugi tylko... go nie kontynuuję. Z różnych powodów. Głównie dlatego, że zbyt mocno przeżywam historię bohaterów (Archiwum Burzowego Światła ❤)
Ale przyjemnie się to czytało! Dzięki za podzielenie się swoimi nawykami. 🫶 Piąteczka, ja też jestem TEAM SŁABA PAMIĘĆ 😅🐢S
Dzieki za odcinek od Was❤
Sławku ja mam że spoilerami tak dziwnie, że jak planuje czytac to nie chce wiedzieć żeby mieć niespodziankę i mnie złości jak ktoś coś powie za dużo. Ale jak się waham czy coś czytac to mam dużo większą tolerancję. Natomiast jak nie planuje czytac a wiem że wszyscy o czym gadają to wręcz uwielbiam obejrzeć sobie filmik że spoilerami😂
Mikolaju, co do serii, jak mnie wciągnie i jest dostępna to sięgam pokolei, a jak się waham to robię odstęp. Natomiast najbardziej mnie nużą serie fantastyczne :)
Taaaak, ja też bardzo lubię recenzje spoilerowe książek, które już przeczytałem ☺️🐢S
Z tymi spojlerami to u mnie różnie bywa...bo np często mam tak, że lubię wiedzieć o fabule ciut więcej niż jest w opisie....by podjąć decyzję czy mam ochotę to przeczytać. A to znaczy, że lubię coś wiedzieć ale nie rozwiązanie tajemnicy i nie zakończenie. Czasem gdy słucham youtuberów...fascynuje mnie jak można różnie oceniać tą samą pozycję i zgaduję sobie czyja ocena będzie tą, bliższą mojej...gdy przeczytam. A co do serii...zwykle ich unikam...ale bywa tak , że czytam lub słucham audiobuka i przy ostatnich zdaniach dostaję furii, że główna tajemnica nie została wyjaśniona...a tu na koniec okazuje się, że cd nastąpi...hahaha. I siłą rzeczy sięgam po ciąg dalszy. (ukończony wczoraj audiobuk Anny Kańtoch "Wiosna zaginionych" i zaczęty dziś cd "Jesień zapomnianych"). Czytam ostatnio przede wszystkim kryminały i sensacjo-trilery. Z literatury pięknej czy obyczajowej...Kristin Hanah....Dawniej wiele klasyki, teologia .Teraz odpoczywam przy zagadkach kryminalnych. Choć przyznam, że jest jedna seria, która ok 1,5 roku temu mnie powaliła. Nie słyszałam o tej seri u znanych youtuberów.....może nikt jej nie docenił. Ja byłam i jestem pod wielkim wrażeniem bo autorka dokonała czegoś niesamowitego....olbrzymi wkład pracy, olbrzymia wiedza...także o wycinkach historycznych krajów, których dotyczyła. Każdy tom zawierał przeszłość i teraźniejszość z kilku kontynentów. Lucinda Riley "Siedem sióstr". Rewelacyjna seria wg mnie. Pochłonęłam całą włącznie z wydanym już po śmierci pani Riley....przez jej syna ostatnim ...ósmym tomem. Słuchałam w audio. Polecam z całego serca.
To ja ostatnio przechodzę na „ciemną stronę mocy” 😅 i coraz rzadziej mam potrzebę poznania opisu książki przed sięgnięciem. Wystarczy mi vibe i wrażenia innych 🤷♂️🐢S
I dzięki za polecajkę!!!!
Wrażliwość na spojlery 99,9% 😂🚩🚩🚩
Same 😩