Vafþrúðnismál

The central content of the 'Vafþrúðnismál' focuses on the contest of knowledge between Odin and the giant Vafthrudnir, which consists of 54 stanzas. I have chosen stanzas 30-37. In stanzas 30-34, the focus is on questions regarding the creation of humans and the first beings. In stanzas 35-37, it is about the fate of the gods and the future of the world. Here, I have been somewhat more creative. I had the stanzas translated into German first, then I filled them with somewhat more modern words and adjusted the rhyme form, and finally, the whole thing was translated back into Old Norse while maintaining the rhyme.
[Verse 30]
„Óðinn hefir synir tveir, þeir munu ríkja hér,
eftir stóra orrosta, koma aftur til þér.
Í nýrri veröld, í gullnu ljósi,
jörðin blómstrar ný, í eilífu ljósi.“
[Vers 31]
„Frá Ymi koma hinir fyrstu, úr ísi myndaðir,
líf vaxið þar út, í þokunni og í fár.
Guðir sköpuðu þá heim úr Ymis líki,
gerðu úr kaosi líf, með miklum dýrum.“
[Refrain]
„Miklu veistu, vísi Jötunn,
þú vegr þik vel í vísum;
nú seg mér, hvernig jörðin skapað,
lífið vaknar á jörðu.“
[Verse 32]
„Víðarr mun Fenrir drepa, í orrostu með sverði,
hans sverð mun rísinn þverra, í myrkri nætur.
Á morgni guðir, stáluð og sterk,
munu sigra í síðasta bardaga, í eilífri lund.“
[Verse 33]
„Fenrir mun alla gleypa, logar eta skjót,
heimurinn sekkur í eldi, endirinn kemur brátt.
Ekkert verður eftir af manni og goði, allt fer undir mold,
síðasta tíðin komin, ekkert verður ald.“
[Refrain]
[Verse 34]
„Jüngsta tíminn kemur, allt fer undir hló,
goðin deyja öll, jörðin brennur þá.
En úr öskunni, nýtt líf kviknar,
jörðin verður ný, heimurinn varðveittur.“
[Verse 35]
„Óðins synir ríkja, í nýjum tíma nú,
guðir vakna aftur, í gullinu sínum.
Nýtt tímabil hefst, fyrir menn og goð,
heimurinn blómstrar ný, í gullnu ljóði.“
[Refrain]
[Verse 36]
„Nýr dagur rennur, heimurinn nýr blómstrar,
guðir vakna aftur, í gullnu ljóma.
Nýtt líf byrjar, í gullinni prýði,
heimurinn ljómar ný, í eilífri nótt.“
[Verse 37]
„Tími goðanna líður, heimurinn nýr myndast,
úr öskunni vex lífið, í ljósi það breytist.
Menn og goð, í einingu búa,
heimurinn blómstrar ný, lífið er á ný fæddur.“