+Aleksandra Żuraw kiedy nagrasz kolejną część o przygodzie w TOP MODEL. Zależy mi na tym i mogłabyś mi odpowiedzieć, proszę. Pozdrawiam, A CLAIM DONUT🍩
Dokładnie. Ja idąc po julicy ubrany normalnie potrafię być zabluzgany kilkakrotnie w centrum Warszawy. Wiele osób komentuje innych, patrzy na nich, zwraca uwagę.
zgadzam się przyszalałaś.. Za to w takim Liverpoolu raz widziałem czarnoskórego w różowych skapetkach białych bucikach i tylko czymś na kształt ptako schronu. Nie wiem skąd gościu się urwał, ale ludzie patrzyli sie dziwnie na... mnie, że ja się patrze z politowaniem na kosmite. haha jazz
i właśnie sobie wyobraziłem ciemnoskórego spacerującego bestrosko po chodniku w centrum warszawy... nie no jestem pewien że wzbudzałby sensacje i parkiet jest jego.. a raczej on parkietu..
Mam 17 lat. Od urodzenia mieszkam w Warszawie. Moi rodzice są stąd, moi dziadkowie i dziadkowie moich rodziców również. Ale pewnie jak 95% warszawskiego spolecześstwa, którychś z przodków się tu przeprowadził za poszukiwaniem pracy. Stwierdzenie, że gdy wyjdzie się na ulice w przebraniu UFO i nikt nie zwraca na Ciebie uwagi jest zupełnie błędne. Może na śrómieściu gdzie cała śmietanka ludzi pozytywnie zakręconych się zbiera CHOCIAŻ I TAK NIE ZAWSZE, a juz zupelnie gdy pojedziemy w każdą inną dzielnicę. Bolą mnie takie uwagi ludzi, którzy nie spędzili tu tyle lat co ludzie, ktorzy mieszkają tu od urodzenia. Boli mnie, że gdy jadę do szkoły na bus pasie, który jest przeznaczony dla autobusów w większości rejestracje nie są warszawskie i przez to się spozniam. Miasto to jest tak piekne, ma wspaniałą historię, całe wydarzenia związane z wojną są niezwykle interesujące. To, że każda kamienica niesie za sobą historię i bardzo mnie smuci jak widzę, że jest zburzana a na jej miejsce powstaje kolejny wieżowiec dla ludzi, którzy zazwyczaj przyjeżdzają tu i nie mają pojęcia o powstaniu z 1944 roku. Historia miasta zanika. Co do tematu pana kontrolującego bilety - on takich wymówek słucha codziennie. Skąd ma wiedzieć, która jest prawdziwa. Mnie złapał o godzinie 22 w czwartek na sródmieściu, na karcie mialem 159 zł, gdy moja kara kosztowala cos kolo 162 zł. Powiedział, że mogę się wrócić do domu po te 3 zł a on będzie czekał na dugiej linii. Gdybym nie zapłacił tego wtedy kara wzrosła by po 7 dniach o ok 100 zł, a nastepnego dnia wylatywałem do Niemiec na tydzien. Nikt nie będzie miał wyrozumiałości na wszystkie wymówki pasażerów jest to tak zwana znieczulica zawodowa. Nie ma co się nad sobą użalać i trzeba żyć dalej. W żadnym aspekcie tego komentarza nie czuję się lepszy od osób z innych miast, miasteczek czy wsi. Tylko duża część przeprowadzających się osób tutaj oczekuje zrozumienia, a czy ktoś zrozumie to, że przykro jest patrzeć na kolejnego Briana zajmującego stanowisko w biurowcu w mordorze na Domaniewskiej, codziennie jedzącego sushi i niemającego szacunku dla historii tego miasta. Nastepnie wróci na swoją wiochę i pokaże stereotyp warszawiaka. Smutne są te i inne rzeczy, które wyżej napisałem. Nie wszystko co tu wylałem odnosi się do Twojego filmiku, ale jest to dobra okazja, aby to skomentować Powodzenia i życzę dalszych sukcesów!
Co do kanara, nie chodzi o empatię. Na co dzień tyle osób próbuje ich wykantować tego typu wymówkami, że oni siłą rzeczy muszą się na to uodpornić. Ciężko im wśród tej grupy osób wyłowić tych, którzy rzeczywiście są na gapę nieumyślnie.
No troszkę się zapędziłaś z tym, że "ludzie kompletnie nie zwracają na Ciebie uwagi jak nawet jesteś przebrany za ufo". Warszawa to nie Nowy Jork, mieszkałam w Warszawie przez 20 lat, jestem tam codziennie i zupełnie się z tym nie zgadzam. Ludzie patrzą na Ciebie dziwnie jak masz jakieś minimalne odchyły czy to wyglad czy zchowanie, Polak to Polak, czy z Warszawy czy z najmniejszej wsi. Ludzie się ciągle gapią i obgadują.
Masz rację, ale z drugiej strony w mniejszych miejscowościach jest gorzej. Tam wszyscy się znają i wszystko oceny są bardziej personalne. W Warszawie jeśli ubierzesz się nietypowo, no to ludzie pogapią się, spojrzą dziwnie, ale potem już ich prawdopodobnie nigdy nie spotkasz, więc w zasadzie co to Cię obchodzi.
Zgadzam się!! Gdy mieszkałam w Warszawie ludzie się gapili, obserwowali mimo że byłam normalnie ubrana...Teraz mieszkam w Londynie i można powiedzieć, że tu mają gdzieś jak ktoś się ubiera.
zrobiło mi sie przykro jak powiedziałaś o tej sytuacji z kontrolerem. przykre, że ludzie są tak bezwzględni i nie mają za grosz empatii. podziwiam Cię, że po takiej akcji, z taką kasą (albo jej brakiem nawet) dałaś sobie tak świetnie rade i teraz jestes w takim miejscu. jesteś mega silną osobą, serio, podziwiam
Mój kolega nie miał kasy, ponieważ był bezrobotny. Kontroler zadzwonił po policję i pojechali na komendę. Na komendzie zadzwonił do rodziców żeby mu pożyczyli kasę i musieli przyjechać.
Dużo ludzi tak oszukuje z biletami, że nie wiedziało, nie widziało napisu w biletomacie, na bilecie, w autobusie czy że jest pierwszy raz, więc nie ma się co dziwić, że dostałaś mandat i oczekiwać nie wiadomo czego. Niestety za gapiostwo się płaci. Napisy o skasowaniu biletu są nawet przy wejściu do metra.
Ok. To bardzo przykre, ze tak trafiłaś i z kontrolerem i z ludźmi, którzy przebywają obok tylko po to by na tym skorzystać. Urodziłam się w stolicy, mieszkam tu i to prawda, to trudne miasto, ale nie zgodzę się, że brak nam empatii:)
Zgadzam się z Tobą, brak empatii zależy od ludzi a nie od ich miejsca zamieszkania. :D (że ja Cię znalazłam, nie wiedziałam, że oglądamy to samo na yt :D)
Mieszkam tu od urodzenia i powiem, że jak ktoś mnie pyta jak znoszę te korki, ogromną ilośc ludzi i inne wymienione przez cb "trudności" to zawsze mówię, że to właśnie chyba przez to że od zawsze tu mieszkam, przez co jest to dla mnie całkowitą normalnością - stolica=duże miasto=dużo ludzi, oczywiście czasami także się denerwuje czy na tłok w niektórych miejscach, ale da się żyć :D
Ja jako rodowity warszawiak kocham moje miasto! Jest tam wiele unikatowych rzeczy! Np. wysokie wieżowce czy metro! Moim zdaniem to najpiękniejsze miasto w Polsce!
Ola, Twój kanał jest świetny, nie jest taki sztuczny, mowisz o tym co myslisz, co czujesz a co najwazniejsze nie udajesz kogos innego. A jezeli chodzi o tą serię, to skoro to jest dopiero początek, to już się boje następnych odcinków :D
Z tą empatią w Warszawie to się nie zgodzę. Mieszkałam pod Warszawą i chodziłam tu do szkoły średniej, później się tu Przeprowadziłam i spotkałam wielu ludzi pomocnych i życzliwych chociaż byliśmy sobie obcy, nie wiem kim byli, bo to była która, bezinteresowna pomoc. Mam przyjaciół i z Warszawy i z innych miast i są tacy sami. Myślę, że spotkałas takich ludzi, bo jesteś znana i chcą to niejako wykorzystać i jestem pewna, że w innych miastach też by tak było. Dla mnie, jako dla człowieka zwykłego, studiującego i pracującego Warszawa jest przyjaznym miastem. I zieleni też jest sporo :-)
Jeżeli przyjechałaś tu żeby błyszczeć i uzyskać "sławę", a twierdzisz, że jesteśmy niesympatyczni, to tak na prawdę nie wiesz o nas nic, ale po co rozumieć, coś. Praga dla was jest brzydka i śmierdzi. Wola to dla was wielkie połacie do osiedlania się, Żoliborz to tylko Arkadia, a Saska Kępa, Dolny Mokotów czy stara Ochota dla was nie istnieje. Myślę, że świetnie ukazane jest to, ten wasz stosunek w filmie u Tadeusza Konwickiego, który cytuję poniżej. "- I widzisz Maks. To jest całe nasze Miasto. Wielokrotnie okupowane, przez obcych, torturowane, zrównane z ziemią. Nasze Miasto. Czasem w środku Europy, a kiedy indziej, wschodnioeuropejskie. Popatrz, te migotliwe drobiny światła, to są znicze, na miejscach straceń; ostatni ślad po ludziach, których tak ciężko obcym zrozumieć. - Bo świat usiłuje zrozumieć tylko tych, którzy budują bomby wodorowe. Świat kocha siłę." "Jak daleko stąd, jak blisko", Tadeusz Konwicki
Myślę, że ta cecha tutaj nazwana brakiem empatii, jest po prostu cechą dużych miast. Jest sama w sobie wadą i zaletą, bo tak jak mówiła Ola, nikt nie obgaduje, możesz czuć taką wolność chociażby w wyrażaniu siebie przez ubiór, ale jednocześnie ludzie mniej dbają o innych, a bardziej o siebie i mniej na innych zwracają uwagę. Sama przeprowadziłam się z maleńkiego miasteczka do dużego miasta (jeszcze nie Warszawy) i to zauważyłam. I chociaż ja uwielbiam duże miasta, to dobrze rozumiem, że dla kogoś może być to wręcz szokujące na samym początku. Poza tym takie dzielenie na Nas - Warszawiaków i tych okropnych przyjezdnych słoików, którzy nie doceniają pięknej stolicy też jest nieco krzywdzące i mocno stereotypowe.
Myślę, że nic nie rozumiesz. Na serio myślisz, że zastanawiam się, że mieszkam w "Dużym mieście" Chociażby nie chodzi tylko o tzw. słoiki, są jeszcze (cała plaga) takich co się zjechali po Powstaniu, oni kompletnie nie utożsamiają się z Miastem, nawet jeżeli o tym mówią; świetnie widać to w święta.
8 років тому+15
+Aleksandra Płuciennik pięknie! Mieszkam w Warszawie i płacę tutaj podatki. Nie krytykuję tego miasta tylko przekazuję MOIM OSOBISTYM ZDANIEM jakie zauważyłam wady i zalety. Zauważyłam, że Ci najbardziej oburzeni kompletnie nie potrafią słuchać ze zrozumieniem, no cóż nie zamierzam wyprowadzać ich z błędu, świadczy to o ich mentalności nie mojej! Pozdrawiam i dziękuję za zdrowe podejście!
Emocjonalny styl przystoi bardziej pięciolatkom, ale cóż jak kto woli. Świetne stanowisko odcinam się, mam inną mentalność. Nie w mentalności i podatkach rzecz. Chodzi o szacunek i nie generalizowanie; bo to właśnie zrobiłaś, nie mniej więc pretensji, że będziemy się bronić. Tym bardziej jest to dla nas krzywdzące, że jest nie prawdziwe.
Oglądam Twoje filmiki od samego początku i naprawdę miło się ciebie słucha. Filmiki są ciekawe, zachęcające do zainteresowania się danym tematem. Zmieniłam też swój pogląd na różne tematy, m. in. na lumpeksy, które myślałam, że to sklepy gdzie ubrania nie są zbyt dobrej jakości, ale niedługo zamierzam wybrać się na łowy do takiego sklepu w moim mieście. Zamierzam się również na studia przeprowadzić do Warszawy. Mam jeszcze 3 lata na rozplanowanie tego, ale słuchając tego, że z 1000 zł nie da się za bardzo tam ustatkować, to lepiej się przygotuję na zamieszkanie tam. Zamierzam tam rozwijać się w dziennikarstwie. Warszawa daje wiele możliwości, ale myśl o tym, że te miasto jest wielkie, z tysiącami ulic i tyloma ludźmi, jest przerażająca. Czekam na kolejne filmiki! :)
Po 1 Warszawa jest jedną z najbardziej zazielenionych stolic w Europie, o czym mówią rankingi choćby z 2015 roku. Po 2 w Warszawie nie ma czegoś takiego jak empatia? Gdy w Warszawie mieszka tak dużo słoików i przyjezdnych, to nic dziwnego, że nie ma bo tacy ludzie są tylko zapatrzeni na siebie. A w autobusach w Warszawie kasowniki są duże i żucają się w oczy więc nie wiem czemu nie pomyślałaś o tym, żeby go skasować, ale ta anegdota akurat bardzo zabawna haha.
Aha, jak tak to rozumiem. Ale nic dziwnego, że w okolicach ulicy Marszałkowskiej i Al. Jerozolimskich nie ma zieleni, w końcu, gdy komuniści wyniszczali przedwojenną zabudowę w tych okolicach, to nie interesowali się czymś takim jak zieleń i krzewy. Np: powojenne poszerzenie ulicy Marszałkowskiej było pretekstem do zniszczenia wielu zabutkowych kamienic, które przetrwały wojnę, przecież przed II wojną światową Marszałkowska była jednopasmową ulicą, a tam gdzie dzisiaj jest rondo Dmowskiego, kiedyś było skrzyżowanie z bardzo eleganckimi kamienicami dookoła, no i dworcem Wiedeńskim! Komuniści doszczętnie zrujnowali tą część śródmieścia.
Jejku po 1 - bardzo mi przykro, że Twoja matka tak Cię potraktowała. Musisz być bardzo silną osobą, skoro sobie poradziłaś, bez wsparcia najbliższych. Po 2 jestem Warszawianką z urodzenia, i muszę przyznać, że czasami to miasto mnie przytłacza, więc wyobrażam sobie co muszą czuć osoby, które przyjeżdżają tutaj z innych miejscowości lub miast. Jestem bardzo ciekawa jak udało Ci się znaleźć pracę i stanąć na nogach :)
Mieszkam w wawie od urodzenia. Nie wyobrazam sobie żyć gdzie indziej. Tutaj poprostu mam wszystko pod ręką, moge wszędzie dojechac. Szybko, łatwo i tanio.
moim zdaniem np komunikacja miejska, bo czesto nie ma bezposrednich polaczen, a placenie jest tak skonstruowane, ze i tak trzeba kupic kolejny bilet na kolejny autobus :D a sa sytuacje, gdy do pewnych miejsc autobus jezdzi sporadycznie, wiec trzeba wziac taxowke :D
Wydaje mi się, że nie masz racji co do ludzi. Mieszkam w Warszawie od urodzenia i znam bardzo wiele cudownych osób, jak i tych złych. Tak jest również w innych miastach i miasteczkach, ludzie są różni, wszędzie. To, że mieszka się w Warszawie nie oznacza do razu że jest się bez empatii i jakimś "innym" ;)
Mieszkam w Warszawie od urodzenia i przez długi czas dziwiłam się dlaczego, gdy wyjeżdżam poza miasto, ludzie zmieniają do mnie nastawienie po tym, jak powiem skąd jestem. Do czasu skończenia szkoły nigdy nie spotkałam się z tym, żeby w jakiś sposób oddzielać charaktery, poziom empatii, czy sposób bycia osób ze stolicy i innych miast. Po prostu Polacy byli Polakami, bez żadnych rozgraniczeń skąd są dokładnie. Wszystko zmieniło się gdy poszłam na studia, gdzie na około 100 osób byłam jedną z sześciu Warszawiaków. Wtedy dowiedziałam się, że w Warszawie ludzie są oschli, samolubni i nastawieni tylko na pieniądze. Rozumiem, że gdy człowiek przeprowadza się i mieszka daleko od rodziny, może czuć się obco i szukać rzeczy wspólnych i tych które dzielą, ponarzekać sobie trochę. To jednak sprawia, że w Warszawie mieszka mnóstwo tęskniących za domem i narzekających ludzi, których zachowanie później kojarzone jest po prostu z byciem Warszawiakiem. A to diametralnie różni się od mojego i moich znajomych "bogategowyniosłegosamolubnegożycia" w domku pod lasem, w którym najczęściej mieszka się licznym rodzeństwem, babcią i dziadkiem, gdzie czas spędza się nie na clubbingu, ale na gadaniu o pierdołach na świeżym powietrzu i podjadaniu owoców z ogrodu. Pozdrawiam wszystkich Polaków, nie ważne skąd są, w ten jakże piękny, słoneczny dzień! :)
+Aleksandra, jestem pod wrażeniem twojej osoby, bardzo się cieszę, że stworzysz ten cykl. Mieszkam z moją partnerką w mieście pod Warszawą, będę na studia dojeżdżać - świetnie, ze mogę coś więcej się dowiedzieć o stolicy, bo nie mam znajomych, mamy mało pieniędzy razem i fajnie jest słuchać takiego filmiku, dowiadywać się jak od znajomego człowieka, który pomoże ci z uśmiechem ;) oby był jak najdłuższy.
Myśle nad przeprowadzka w przyszłym roku do Warszawy i coś czuję, że twoje filmy pomogą mi podjac dobra decyzje, oraz przygotowac sie do przeprowadzki. Super ze wpadlas na pomysl zeby zrobic filmy na ten temat. Już nie mogę doczekać się następnych.
Mieszkam w Warszawie od ponad roku i zgadzam się w stu procentach ze wszystkim co mówisz, z jednym malutkim wyjątkiem dot. zieleni i smogu - ale studiowałam w Krakowie, gdzie na wybetonowanych ulicach smog można kroić nożem :P Super filmik :)
8 років тому+1
+o0MsSussy0o Kochana jak na stolicę to rzadko widzę, odczuwam smog. Bardziej chodziło mi o ilość pojazdów i unoszący się smród spalin w centrum :)
nie prawda u mnie w mieście bilet który otrzymujesz z maszyny jest już skasowanym więc wszędzie to jest chyba inaczej, a po za tym świetnie to rozumiem bo jadąc pierwszy raz autobusem również nie miałam pojęcia nawet jak kupić ten bilet z biletomatu i jak taka prosta sytuacja może stresować :)
Brawo Olu ! Także myślę że przyjaźnie to piękna rzecz. Mieszkam w Warszawie i nie jest mi łatwo ale nie załamuje się. Pozdrawiam serdecznie i życzę szczęscia
Hej Ola! Wiem, że film powstał już dawno, ale dopiero teraz do Ciebie dotarłam i bardzo się wciągnęłam 😁. Ten odcinek szczególnie mi się spodobał, bo sama nie tak dawno temu przeprowadziłam się do stolicy. Zgadzam się z tym, że trudno tu nawiązać nowe znajomości... przeprowadziłam się do Warszawy prawie dwa lata temu i do tej pory na kawę itp chodzę... sama. Nawet będąc studentem nie jest łatwiej, chociaż pewnie to zależy jaką jest się osobom i też na jakich ludzi się trafi. U mnie na roku jakieś 90% ludzi to rodowici Warszawiacy, mają swoich wieloletnich przyjaciół i raczej nie interesuje ich zawieranie znajomości. Ale to chyba nie odnosi się tylko do Warszawy, mam wrażenie, że ten problem dotyczy całej Polski. Uwielbiam podróżować i na południu Europy zauważyłam zupełnie inne podejście - będąc pare miesięcy temu we Włoszech ludzie sami mnie zaczepiali i pytali skąd jestem, albo pokazywali najładniejsze miejsca, których nie było na mapach... A u nas możesz uśmiechnąć się do kogoś na ulicy i zamiast odwzajemnić uśmiech to tylko się skrzywi... No cóż...
super filmik! ja też przeprowadziłam się do Warszawy jakiś czas temu, z mojej małej wsi. Zabrałam ze sobą cały swój dobytek, na szczęście znalazłam firmę transportową Wiki bo przecież nie wiem jakbym się z tym wszystkim zabrała ;/ no i teraz sobie tutaj żyję i jest wspaniale. Mam super pracę i mieszkanie, rozwijam się. To była najlepsza decyzja mojego życia!
Jesteś świetna, potrafisz bardzo zmotywować człowieka do działania i za to Ci bardzo dziękuję, sprawiłaś również że zaczęłam trochę inaczej patrzeć na świat i bardzo się z tego powodu cieszę. Nagrywaj dalej tak świetne filmiki, pozdrawiam cieplutko! :)
Hej Ola. Ewidentnie widać, że jesteś inteligentna osobą. Jeżeli chodzi o to wsparcie rodziny i bliskich z to jest dokładnie tak jak powiedziałaś. Te osoby szczerze nie chciały dla Ciebie wszystkiego najlepszego lub były tak za hermetyzowane w swoim środowisko, że nie pojmowały innego świata poza ich małym szklanym pudełkiem. Przeprowadziłem się do Warszawy po studiach do pracy i doskonale wiem, jak to wygląda ze szczerymi znajomościami i jak ciężko jest poznać kogoś, na kogo chociaż w małym stopniu możesz liczyć. Osobiście miałem zdecydowanie łatwiej na początku jeżeli chodzi o pieniądze i zawód bo jestem inżynierem projektantem, ale aspekt życia prywatnego poza pracą to jest coś nad czym pracowałem prawie dwa lata i już pod koniec mojego pobytu w Warszawie było już zdecydowanie lepiej ale mimo to postanowiłem się przenieść do Manchesteru, żeby zobaczyć jak wygląda tutaj projektowanie, życie, kultura pracy w branży. Sporo osób powiedziało mi, że robię błąd odchodząc z poprzedniej firmy, ale wiesz co, jeśli nie spróbuję to się nie dowiem na czym polegać będzie mój błąd i nie dowiem się z czego bym zrezygnował. Najwyżej wrócę do Polski biedny z doświadczeniem, które pozwoli mi spokojnie żyć i nie zastanawiać się jakby to było gdybym... . Jeżeli chodzi o znajomości to jest dużo takich samych ludzi z podobnymi do Ciebie wartościami ,ale ciężko jest spotkać bo rzadko wychodzą, nie próbują znaleźć środowiska, które im będzie odpowiadało i nie starają się porozmawiać z nieznajomą osobą, bo się boja lub lękają, że to jest kolejna osoba o innych wartościach, która nie jest otwarta na poznanie kogoś nowego. Trzymam kciuki, żebyś czuła się wewnętrznie dobrze i życzę powodzenia w dążeniu do swoich celów.
Olu, kocham twój sposób wypowiadania się, dzielenia swoimi przeżyciami, trybem myślenia. Dodawaj takich filmów coraz więcej, bo uwielbiam słuchać ciebie💕
Bardzo treściwy filmik. Super, że ktoś postanowił zrobić taki cykl. Myślę, że dla wielu ludzi okaże się on pomocny (np. mi! bo zamierzam studiować w Warszawie) Co mi się szczególnie spodobało - fajnie, że operujesz konkretnymi liczbami. Większość ludzi, nawet gdy już porywa się na takie tematy, nie jest w stanie podać konkretnej kwoty np. 2 tys. tylko, że po prostu jest 'drogo'. :)
Jesteś tak dzielna, kobieto! Mam coraz większy podziw i szacunek do ciebie. Jesteś inspiracją i taką nadzieją, że da się wyjść i dac sobie radę bez przygotowania i niezależnie od wsparcia drugiego człowieka lub jego braku.
fajnie, że ktoś mówi tak o warszawie jak ty. W sensie, ze nie warszawiak. Sama jestem z Warszwawy i uwazam, że masz racje. Nie spotyka tak szczerych filmów codziennie na YT. Oby tak dalej :)
mieszkam w Warszawie od urodzenia i osobiści bardzo lubię to miasto. Może ludzie rzeczywiście patrzą na pieniądze i zyski ale da się do tego przyzwyczaić. Wydaje mi się że jeszcze patrzysz na Warszawę przez pryzmat tego że kiedyś mieszkałaś w mniejszym mieście. Dla mnie Warszawa wcale nie jest duża. Oczywiście że nie znam więkości ulic i nigdy nie byłam w niektórych dzielnicach ale znam typy ludzi i miejsc w Warszawie. ☺
Ola, super to wszystko podsumowałaś, ja rok temu przyjechałam do Warszawy i jeździłam przez dwa miesiące z biletami nie kasując ich, totalnie Cię rozumiem. :D Ciężko to wszystko ogarnąć, szczególnie jak jest się samemu i z małej miejscowości ja coś o tym wiem... Teraz sama podchodzę do każdego kto jest zagubiony w jakiś sposób na peronach pkp czy patelni (metro centrum), i staram się pomagać jakkolwiek. Pozdrawiam Cię cieplutko, jesteś cudowna :)
Bardzo fajnie prowadzisz kanał :) Podoba mi się że masz pomysł na siebie i przełamujesz stereotyp "nadzianej modelczki z łatwym życiem". Kurczę, podziwiam Cię za to, że bez (albo tylko z minimalnym) wsparciem poradziłaś sobie sama. WIĘCEJ PRAWDZIWYCH LUDZI NA JUTUBIE !
Świetny filmik, ja z malutkiej Wisły na studia pojechałam zupełnie nie znając nikogo do Katowic i to było jak zderzenie grochu ze ścianą! I właśnie- telekomunikacja była dla mnie szokiem. Numerki na autobusach? co gdzie jedzie? nie miałam pojęcia jak to ogarnąć. Pierwsze dwa tygodnie chodziłam 3x dłuższą drogą na uczelnie, bo innej nie znałam- potem dopiero okazało się że z koleżanką z grupy jeździmy tym samym busem i wszystko mi wytłumaczyła :) znajomość do końca życia!
Nie przejmuj sie. Ja rowniez wyjechalem 10 lat temu do Londynu z (pozyczonymi) £400 w kieszeni, z bardzo srednia znajomoscia jezyka i bez zadnych kontaktow w miescie (oprocz noclegu na jedna noc). Dalem rade :-] Ale po latach wracam do Polski, chce zamieszkac w Gdansku. Dosc mam zlewaczonej Europy Zachodniej :-P
Ja się przeprowadziłem i nie zdarzyło mi się spotkać z jakimś szczególnym chamstwem. Czuję bardziej otwartość i życzliwość właśnie. Pamiętam jak kilka lat temu, pierwszego dnia pobytu pojechałem do pałacu na Wilanowie i spędziłem ze 2 godziny gadając jakimiś starszymi paniami, które mnie zagadały jak siedziałem na ławce :D
Jesteś niesamowita Ola, obejrzałem odcinek i odjeło mi mowe. Jesteś dowodem na to że jesli sie bardzo czegoś chce, to sie do tego dojdzie !!!! :). Ja mieszkałem w Warszawie od urodzenia, i mi sie fajnie tam mieszkało. A co do zieleni, pojedź na Bielany/Młociny. Bardzo fajnie można spedzić czas w Kampinosie czy nawet w Lasku Bielańskim... gdzie też jest park linowy :).
Bardzo lubie cie za to że jesteś szczera i nie ukryważ tego jak było naprawde, bo inne yotuberki/yotuberzy ukrywają prawde jak było w swoim życiu, a ty mówisz prawde
Cudny filmik, jeszcze taka historia! 😭 Sama prawda, jeśli chodzi o możliwości w Warszawie! Aktualnie mam to samo, mieszkam w małej miejscowości, do tego na wsi, za każdym razem musze dojeżdżać jak mam ważne spotkanie/casting. Nawet zaczynając tworzyć profesjonalnego bloga, da się odczuć ile można byłoby wiecej zdziałać w samej stolicy :( ale kiedyś musi przyjść na to pora, jak wszystko zacznie się rozkręcać.. taką przynajmniej mam nadzieje ☺️ pozdrawiam i życzę kolejnych sukcesów ❤️😘
Kochana Ola 😊 piękna i mądra 😉 ja osobiście nigdy bym się tak nie otworzył przed kamerą jak Ty i opowiedzieć o relacjach z domownikami. Podziwiam 😊 Trzymam kciuki, żeby Ci się wszystko w życiu udało.😉
Byłam w Warszawie jeden raz, ale jakoś do mnie nie przemówiła. Bardziej podoba mi się Wrocław albo Kraków:p Fajnie, że zaczynasz taką serię, na pewno wiele ciekawych rzeczy będzie można się dowiedzieć i może akurat zmienię zdanie co do Warszawy :D
Kurczę, przepraszam, ale muszę to napisać. Wydajesz się sympatyczną osobą i Twoje filmiki naprawdę miło się ogląda, ale momentami przesadzasz - mówię tu o sytuacji z kanarem. Opowiadasz o nim, jakby potraktował Cię jakoś niesprawiedliwie, podczas gdy wcale tak nie było - on po prostu wykonał swoją pracę. Dowiedzieć się, jak działają opłaty za przejazd w danym mieście to nie jest trudna sztuka, wystarczy spytać pierwszą lepszą osobę na ulicy. Rozumiem stres, przeprowadzka, zagubienie w mieście, ale wciąż to Ty popełniłaś błąd i nie możesz mieć o to pretensji do nikogo... Wyobraź sobie że gdy taki kanar kogoś złapie, zawsze słyszy jakieś wymówki (prawdziwe bądź nie) i gdyby nad wszystkimi się litował, nie miałby pracy. Rozumiem Twoją złość, sama dwa razy dostałam mandat, bo zapomniałam przedłużyć kartę którą regularnie wykupuję na pół roku, ale czasem trzeba zagryźć zęby i wziąć odpowiedzialność za własne czyny, a nie obwiniać innych i zarzucać im brak empatii :(
Gdy tak opowiadasz o Warszawie, przypominają mi się moje początki w Berlinie nieco ponad rok temu. Ta anonimowość na ulicy, brak znajomych i obojętność ludzi są fajne, ale często brakuje przypadkowych spotkań znajomych - duże metropolie już tak mają. Czekam na kolejny odcinek i zapraszam kiedyś do Berlina :)
Ryż z mlekiem rarytasy :D też tak wyjechałam bo w moim miecie byłam bez pracy i byłam bez grosza. Zanim dostałam wypłatę z pracy, zatrudniłam się oprócz tego na noc do Burger Kinga żeby mieć chociaż posiłek pracowniczy, bo nie miałam na nic do jedzenia. Ryzykowne jest podejmowanie takiego działania ale musiałaś.
Boze Ola jak ja Ci wspolczuje. jestes taka fajna madra dziewczyna a spotkalo cie w zyciu tyle nieprzyjemnosci. ale nie poddalas sie tylko obrocilas wszystko w motywacje. kiedy ja przeprowadzalam sie do wawy dostalam ogrom wsparcia od rodziny noe tylko wsparcia finansowego choc to yez bylo wazne ale takze wsparcia emocjonalnego ! uznawalam to za pewnik myslalam ze wszyscy rodzice tak wspieraja swoje dzieci nawet sobie nie wyobrazam by ktos powiedzial mi ze jade sie puszczac albo ze mama kazalaby mi oddac klucze! jakbym ja takie cos przezyla to chyba bym sie poryczala ! wspolczuje ci ale jednoczesnie chcialabym ci podziekowac. jestes wielka jestes wspaniala ! zajdziesz daleko dziewczyno ! zobaczysz ! i pokazesz tym wszystkim idiotom ktorzy w ciebie nie wierzyli !!!
ogladam i mam przed oczami swoja sytuacje, mialysmy bardzo podobnie, tyle ze ja musiałam sie wyprowadzić chodząc do szkoły, nie majac absolutnie żadnych oszczednosci. cieszę sie Olka, ze Ci sie ulozylo, trzymam za Ciebie mocno kciuki, Jesteś Cudem - nigdy o tym nie zapominaj.
Jesteś mega sympatyczna. Słuchając Ciebie przypomina mi się jak 3 lata temu ja przeprowadziłam się do Warszawy, jak uczyłam się na własnych błędach i gafach. I masz rację, tutaj jest specyficzny i niesamowity klimat :)
+Aleksandra Żuraw Dziękuję ci bardzo za te cenne wskazówki ponieważ sam się poważnie zastanawiam nad przeprowadzką do większego miasta nawet i do Warszawy i na pewno te rady wezmę sobie do serca :-)
Mój przyszły mąż :) jest Warszawiakiem heh jego babcia brała udział w powstaniu Warszawskim.... i masz tu racje..... tacy jak on czują się mniej "warszawscy" niż Ci którzy tu przyjeżdżają; ) jeśli wiesz o czym mówię. a jeśli chodzi o niego, to nigdy w życiu nie spotkałam bardziej pomocnej osoby.
samo takie gadanie jest chore. w żadnym mieście nie mówi się o jakichś "prawdziwych" i "nieprawdziwych" mieszkańcach. co to w ogóle znaczy i jakie to ma znaczenie, gdzie się ktoś urodził.
Maja Świrko W jakiejś mierze ma to znaczenie, zależy w jakim środowisku się obracasz. Moje miasto nie ma 80 lat, starsze więc pokolenie to zbieranina rdzennych i prawdziwych wieśniaków z krwi i kości, z ducha i serducha. Co to znaczy? Rajcowanie się każdym(!) towarem z nowo otwartej Biedronki (autent, rodzina mojego chłopaka ma takich znajomych), straaaaaaszne plotkarstwo, o każdym z każdym, brak własnego życia intelektualnego, brak zainteresowań i hobby (w zastępstwie: ploty i telenowele). Wyjątkowo niska wiedza ogólna. Spory problem z wyjściem poza obwód własnych poglądów, sposobu postrzegania świat, stąd te bzdury typu: niemożność wychodzenia po umyciu głowy przez następne 4 godziny po ich wysuszeniu, bo się robi na skórze coś tam coś tam (też autent tekstu matki mojego przyjaciela ze wsi o nazwie Kłyżów). I BTW, rodzice owego kolegi mnie znielubili, gdy się dowiedzieli, żę nie mam bierzmowania. Babcia z tej samej wsi? "Tożto zwierzęta nie wierzą, jak można być ateistą!" Zbytnia bezpośredniość, chamstwo, kierowanie się plotkami, uprzedzeniami - wiocha prawdziwa. I głupota - człowiek inteligentny, zapytany o temat, o którym niewiele wie, waha się, najczęściej odpowie, że nie może się wypowiedzieć, bo nie ma informacji, dzięki którym mógłby podzielić się opinią. Głupi? Tak albo nie, "bo nie" lub "bo tak". I do tego Warszawwwka... Przyjezdni nawet i z Białegostoku, żeby poszpanować przed sąsiadami zakupami w Arkadii ^^ Jeśli pominęłam jakieś cechy wieśniactwa, proszę mnie oświecić.
Ale czekaj, czemu właśnie od razu mówisz o przykładach wieśniactwa? Zakładasz, że każdy człowiek, który przyjeżdza do Warszawy jest takim "wieśniakiem"? Bo to co opisujesz to przykłady z małych wiosek, a ludzie przyjeżdzający tam są pochodzą z całej Polski i przeróżnych miast. Ja jestem z Gdańska, tak jak cała moja rodzina. Miasto duże, a naprawdę nie słyszałam od nikogo żeby tak zwracał uwagę na pochodzenie. Nie chodzę i nie dyskutuję z ludźmi na temat tego, czy są rodowici czy nie bo nikogo to nie obchodzi.. Nikt nie mówi o żadnych "słoikach". A podczas wakacji często szczerze mówiąc widać kto tu przyjechał z Warszawy, bo zazwyczaj to taka bananowa młodzież (to takie nawiąznie do tych ludzi co się zakupami z Arkadii chwalą - Warszawiacy też, tyle, że jak są w innych miastach).
Jakbym słuchała swojej historii... U mnie było bardzo podobnie tylko o inne duże miasto chodzi. Sytuacja z mandatem identyczna... Podziwiam Cię, że sobie poradziłaś i zapracowałaś na to, że jest u Ciebie lepiej :) U mnie niestety skończyło się depresją, ale budujące jest widzieć, że jednak można sobie poradzić.
Ja w Warszawie mieszkam odkąd się urodziłam, znam prawie każdą ulicę i umiem się tam odnaleźć, uważam że to piękne miasto, a w małych miastach czuję się nie swojo
No to dziwne dlaczego chcą odwołać prezydenta Majchrowskiego z powodu zrobienia z Krakowa przez jego pozwolenia betonowego miasta . Wszędzie powstają nowe osiedla a parków jest jak na lekarstwo...
Jestes sliczna dziewczyna , ale jeszcze piekniejsza jestes w srodku. Wiele wycierpialas a mimo to nie masz w sobie zawisci a to sie ceni. Zycze Ci zebys na swojej drodze spotykala juz teraz samych zyczliwych ludzi... Trzeba byc mega odwaznym by bez wsparcia najblizszych podazac za swoimi marzeniami. Lepiej by nam sie zylo, gdybysmy zamiast doszukiwac sie w drugiej osobie wad umieli tak samo doceniac jej dobre strony.
Rodowici Warszawiacy to mili ludzie i lokalni patrioci, którzy kochają swoje miasto i jego historie. Można ich spotkać na lokalnych spotkaniach kulturalnych, wydarzeniach społecznych i w nieznanych przyjezdnym kawiarniach. Wśród rodowitej społeczności krążą różne anegdoty o tych "paskudnych przyjezdnych", bo niestety duża część "mieszkańców"(w cudzysłowie, gdyż tylko korzystają z jej walorów, nie dając nic w zamian np. nie płacą tu podatków) Warszawy to przyjezdni. Opuszczając swoje miasto, zapomnieli o swoich korzeniach i tradycjach, sądząc, że Warszawa to szczyt marzeń każdego Polaka, a mu się akurat udało ten szczyt osiągnąć. I to właśnie przyjezdni są okropni(nie wszyscy, ale zdecydowana większość), swoją małomiasteczkowość zakrywają markowymi ubraniami i gadżetami, na które zarobili idąc po trupach do celu, by tylko nie wrócić ze spuszczoną głową do siebie. A widok wypacykowanych jak na bal dziewczyn w Złotych Tarasach, zawsze śmieszy, bo przecież to tylko centrum handlowe :). BTW, życzę Ci samych sukcesów w tym wielkim warszawskim świecie, obyś została taka nieskażona tym miastem i toksycznymi ludźmi :).
Wg mnie trochę hiperbolizujesz ale faktycznie jest w tym i tak sporo prawdy, zgadzam się z tym...Może to właśnie ten styl myślenia, że dla osób, które mieszkają tam od zawsze, Warszawa jest taka zwykła, po prostu, z przyzwyczajenia, natomiast dla innych to szczyt marzeń i sprowadza się to do pewnej pogoni za jakimiś złudnymi dobrami, może to wynika z kompleksów, nie wiem tak właściwie
Czekam z niecierpliwoscią na kolejne odcinki! Przyda mi sie troche wiedzy, ponieważ najpóźniej za miesiąc przeprowadzam sie wlasnie do Warszawy i nie bede ukrywać ze jestem tak samo zestresowana jak i szczęśliwa :)
Takie relacje z rodziną nie ułatwiają życia, wiem to z doświadczenia. Z drugiej strony sprawiają, że możesz odczuwać dumę i mieć satysfakcję , że wiele osiągnęłaś swoją własną pracą - tego Ci życzę :* Cykl o Warszawie - świetny pomysł :) To kolejne miasto, które mam w planach zwiedzić i poznać od kulinarnej strony, może więc jakiś odcinek z restauracjami, kawiarniami wartymi polecenia? Masz dar opowiadania, uwielbiam słuchać Twoich historii, więc będę czekała z niecierpliwością na kolejne filmy. Pozdrawiam Cię serdecznie :)
Mieszkam w Warszawie od niedzieli i jak do tej pory odniosłam te same wrażenia :D ja na szczęście mam wsparcie rodziców, ale mimo wszystko szukam pracy nie tylko, żeby ich odciążyć, ale żeby nawiązać jakieś znajomości, bo najbardziej doskwiera mi tu samotność :)
Mam podobną sytuację, jak ty, ponieważ marzy mi się wyprowadzka do Warszawy (mieszkam 40 km od niej i męczą mnie codzienne dojazdy do pracy i na uczelnię, dodatkowo moje życie towarzyskie umiera, ponieważ w nocy nie ma transportu, który zawiózłby mnie do domu), ale rodzina się sprzeciwia. Słyszę, że "kiedyś będzie lepiej", a jeżeli poszukuję chłopaka, to mogę go szukać w naszej małej miejscowości (i nieistotne jest, że są to mężczyźni bez wykształcenia i ambicji). Odłożyłam 5 000 zł i nie przeprowadzę się, nie posiadając pracy (cały czas pracuję, ale szukam lepiej płatnej), więc myślę, że w okolicach września znajdę sobie jakiś pokój. Ból tylko w tym, że przy zarobkach 1800 zł, opłata za wynajem pokoju (ze współlokatorem) to jakieś 100zł+wyżywienie, co daje mi jakieś 500 zł netto na przyjemności i oszczędności, gdzie mieszkając z rodzicami wszystko wędruje do mnie.
kojarzylam Cie troche z top model, ale dopiero dzis trafilam na Twoj kanal. smutna historia, ale cieszd sie,ze teraz jestes w miejscu,gdzie jestes :))) biore się za dalsze oglądanie i trzymam kciuki za Twoj rozwoj :) no i chętnie obejrze cykl o Wwie. pozdrawiam z Gdanska :)
Masz coś takiego w sobie, że naprawdę lubie cię słuchać i patrzyć na filmik w tym samym momencie. Inne vlogerki tego nie mają, po prostu włączam dany film i ide przeglądać instagrama tylko słuchając ich głos :) W ogóle fajny pomysł o tej Warszawie ^^
Mam wrazenie ze mamy wiele wspólnego, tak świetnie ogląda mi się twoje filmy. Bardzo polubilam twój kanał mimo ze od niedawna go znam. Zyczę ci abyś dalej się rozwijała 💞
Zależy jakie macie porównanie miłe Panie, porównanie mentalności ludzi z wioski liczącej 5000 mieszkańców do mentalności ludzi z miasta w którym żyje 1 700 0000 ludzi można ubrać w słowa "ludzie kompletnie nie zwracają na Ciebie uwagi jak nawet jesteś przebrany za ufo" i jest to przenośnia.... Trochę luzu.... Dzięki za film co prawda mieszkam w Katowicach, ale bardzo dużo konkretnych informacji udzieliłaś i podzieliłaś się wrażeniami i swoją historią! Na pewno przyda mi się to na przyszłość. Dzięki jeszcze raz! 3m się ;)
Obejrzałam pierwsze 50 sekund i muszę powiedzieć, że po przeprowadzce do Londynu powiedziałabym dokładnie te same słowa ale o stolicy UK, a Warszawę określiła jako właśnie tę zieloną, przejezdną, niezatłoczoną i przyjazną, gdzie co chwila można natknąć się na znajomego... Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia
Nie uważasz, że może obracasz się w nieodpowiednim towarzystwie skoro poznajesz tylko ludzi, którzy szukają jedynie zysków ze znajomości?
+Szampanka to ludzie z bardzo, bardzo rożnych środowisk, niezwiązanych kompletnie ze sobą ;)
+Aleksandra Żuraw kiedy nagrasz kolejną część o przygodzie w TOP MODEL.
Zależy mi na tym i mogłabyś mi odpowiedzieć, proszę.
Pozdrawiam,
A CLAIM DONUT🍩
+Aleksandra Żuraw Pokażesz kiedyś mieszkanie? ;)
Również czekam na kolejną część Top Model!;*
myślę że lekką przesadą jest mówić że koleś przebrany za ufo nie robilby sensacji na ulicy. To jest jednak Warszawa, nie Los Angeles ;)
Dokładnie. Ja idąc po julicy ubrany normalnie potrafię być zabluzgany kilkakrotnie w centrum Warszawy. Wiele osób komentuje innych, patrzy na nich, zwraca uwagę.
wystarczy wyjść bez makijażu, albo nie mieć "modnych ciuchów" i już robi się furorę :(
Ja nigdy nie noszę makijażu i ubieram się przeciętnie, często na luzie i czegoś takiego nie zaobserwowałam.
zgadzam się przyszalałaś.. Za to w takim Liverpoolu raz widziałem czarnoskórego w różowych skapetkach białych bucikach i tylko czymś na kształt ptako schronu. Nie wiem skąd gościu się urwał, ale ludzie patrzyli sie dziwnie na... mnie, że ja się patrze z politowaniem na kosmite. haha jazz
i właśnie sobie wyobraziłem ciemnoskórego spacerującego bestrosko po chodniku w centrum warszawy... nie no jestem pewien że wzbudzałby sensacje i parkiet jest jego.. a raczej on parkietu..
Mam 17 lat. Od urodzenia mieszkam w Warszawie. Moi rodzice są stąd, moi dziadkowie i dziadkowie moich rodziców również. Ale pewnie jak 95% warszawskiego spolecześstwa, którychś z przodków się tu przeprowadził za poszukiwaniem pracy. Stwierdzenie, że gdy wyjdzie się na ulice w przebraniu UFO i nikt nie zwraca na Ciebie uwagi jest zupełnie błędne. Może na śrómieściu gdzie cała śmietanka ludzi pozytywnie zakręconych się zbiera CHOCIAŻ I TAK NIE ZAWSZE, a juz zupelnie gdy pojedziemy w każdą inną dzielnicę. Bolą mnie takie uwagi ludzi, którzy nie spędzili tu tyle lat co ludzie, ktorzy mieszkają tu od urodzenia. Boli mnie, że gdy jadę do szkoły na bus pasie, który jest przeznaczony dla autobusów w większości rejestracje nie są warszawskie i przez to się spozniam. Miasto to jest tak piekne, ma wspaniałą historię, całe wydarzenia związane z wojną są niezwykle interesujące. To, że każda kamienica niesie za sobą historię i bardzo mnie smuci jak widzę, że jest zburzana a na jej miejsce powstaje kolejny wieżowiec dla ludzi, którzy zazwyczaj przyjeżdzają tu i nie mają pojęcia o powstaniu z 1944 roku. Historia miasta zanika.
Co do tematu pana kontrolującego bilety - on takich wymówek słucha codziennie. Skąd ma wiedzieć, która jest prawdziwa. Mnie złapał o godzinie 22 w czwartek na sródmieściu, na karcie mialem 159 zł, gdy moja kara kosztowala cos kolo 162 zł. Powiedział, że mogę się wrócić do domu po te 3 zł a on będzie czekał na dugiej linii. Gdybym nie zapłacił tego wtedy kara wzrosła by po 7 dniach o ok 100 zł, a nastepnego dnia wylatywałem do Niemiec na tydzien. Nikt nie będzie miał wyrozumiałości na wszystkie wymówki pasażerów jest to tak zwana znieczulica zawodowa. Nie ma co się nad sobą użalać i trzeba żyć dalej. W żadnym aspekcie tego komentarza nie czuję się lepszy od osób z innych miast, miasteczek czy wsi. Tylko duża część przeprowadzających się osób tutaj oczekuje zrozumienia, a czy ktoś zrozumie to, że przykro jest patrzeć na kolejnego Briana zajmującego stanowisko w biurowcu w mordorze na Domaniewskiej, codziennie jedzącego sushi i niemającego szacunku dla historii tego miasta. Nastepnie wróci na swoją wiochę i pokaże stereotyp warszawiaka. Smutne są te i inne rzeczy, które wyżej napisałem. Nie wszystko co tu wylałem odnosi się do Twojego filmiku, ale jest to dobra okazja, aby to skomentować
Powodzenia i życzę dalszych sukcesów!
ooo widze, że w końcu komus jeszcze sie chce robic timelapsy na nich bedac ;) super efekt
Co do kanara, nie chodzi o empatię. Na co dzień tyle osób próbuje ich wykantować tego typu wymówkami, że oni siłą rzeczy muszą się na to uodpornić. Ciężko im wśród tej grupy osób wyłowić tych, którzy rzeczywiście są na gapę nieumyślnie.
No troszkę się zapędziłaś z tym, że "ludzie kompletnie nie zwracają na Ciebie uwagi jak nawet jesteś przebrany za ufo". Warszawa to nie Nowy Jork, mieszkałam w Warszawie przez 20 lat, jestem tam codziennie i zupełnie się z tym nie zgadzam. Ludzie patrzą na Ciebie dziwnie jak masz jakieś minimalne odchyły czy to wyglad czy zchowanie, Polak to Polak, czy z Warszawy czy z najmniejszej wsi. Ludzie się ciągle gapią i obgadują.
zgadzam się
Masz rację, ale z drugiej strony w mniejszych miejscowościach jest gorzej. Tam wszyscy się znają i wszystko oceny są bardziej personalne. W Warszawie jeśli ubierzesz się nietypowo, no to ludzie pogapią się, spojrzą dziwnie, ale potem już ich prawdopodobnie nigdy nie spotkasz, więc w zasadzie co to Cię obchodzi.
+3nutria Z tym sie absolutnie zgadzam :)
Zgadzam się z tobą w 100%
Zgadzam się!! Gdy mieszkałam w Warszawie ludzie się gapili, obserwowali mimo że byłam normalnie ubrana...Teraz mieszkam w Londynie i można powiedzieć, że tu mają gdzieś jak ktoś się ubiera.
zrobiło mi sie przykro jak powiedziałaś o tej sytuacji z kontrolerem. przykre, że ludzie są tak bezwzględni i nie mają za grosz empatii. podziwiam Cię, że po takiej akcji, z taką kasą (albo jej brakiem nawet) dałaś sobie tak świetnie rade i teraz jestes w takim miejscu. jesteś mega silną osobą, serio, podziwiam
co do sytuacji z kontrolerem (z tego co mi wiadomo) nie można zapłacic mandatu od razu kanarowi, wiec wydaje mi się, że po prostu została oszukana..
+Katarzyna Nowak można płacić od razu, wtedy jest nawet taniej
Niestety można, zastanawiam się tylko co by było gdyby na koncie też nie miała pieniędzy. Poszedłby z nią na policję...?
+Mishia de Lioncourt też sie zastanawiałam, moja koleżanka tez miała taką sytuacje, że kanar kazał jej wypłacać z bankomatu...
Mój kolega nie miał kasy, ponieważ był bezrobotny. Kontroler zadzwonił po policję i pojechali na komendę. Na komendzie zadzwonił do rodziców żeby mu pożyczyli kasę i musieli przyjechać.
Naprawdę jestem pełna podziwu, że jesteś tak pozytywną osobą mając tak pod górkę i bez wsparcia nawet rodziny! Jesteś zajebista ❤️ pozdrawiam 😀
Dużo ludzi tak oszukuje z biletami, że nie wiedziało, nie widziało napisu w biletomacie, na bilecie, w autobusie czy że jest pierwszy raz, więc nie ma się co dziwić, że dostałaś mandat i oczekiwać nie wiadomo czego. Niestety za gapiostwo się płaci. Napisy o skasowaniu biletu są nawet przy wejściu do metra.
Mialem odwrotnie. Chciałem kupić bilety na zapas ale automat drukował skasowane. Smuteczek.
Ok. To bardzo przykre, ze tak trafiłaś i z kontrolerem i z ludźmi, którzy przebywają obok tylko po to by na tym skorzystać. Urodziłam się w stolicy, mieszkam tu i to prawda, to trudne miasto, ale nie zgodzę się, że brak nam empatii:)
Zgadzam się z Tobą, brak empatii zależy od ludzi a nie od ich miejsca zamieszkania. :D (że ja Cię znalazłam, nie wiedziałam, że oglądamy to samo na yt :D)
Mieszkam tu od urodzenia i powiem, że jak ktoś mnie pyta jak znoszę te korki, ogromną ilośc ludzi i inne wymienione przez cb "trudności" to zawsze mówię, że to właśnie chyba przez to że od zawsze tu mieszkam, przez co jest to dla mnie całkowitą normalnością - stolica=duże miasto=dużo ludzi, oczywiście czasami także się denerwuje czy na tłok w niektórych miejscach, ale da się żyć :D
Ja jako rodowity warszawiak kocham moje miasto! Jest tam wiele unikatowych rzeczy! Np. wysokie wieżowce czy metro! Moim zdaniem to najpiękniejsze miasto w Polsce!
Ola, Twój kanał jest świetny, nie jest taki sztuczny, mowisz o tym co myslisz, co czujesz a co najwazniejsze nie udajesz kogos innego. A jezeli chodzi o tą serię, to skoro to jest dopiero początek, to już się boje następnych odcinków :D
Z tą empatią w Warszawie to się nie zgodzę. Mieszkałam pod Warszawą i chodziłam tu do szkoły średniej, później się tu Przeprowadziłam i spotkałam wielu ludzi pomocnych i życzliwych chociaż byliśmy sobie obcy, nie wiem kim byli, bo to była która, bezinteresowna pomoc. Mam przyjaciół i z Warszawy i z innych miast i są tacy sami. Myślę, że spotkałas takich ludzi, bo jesteś znana i chcą to niejako wykorzystać i jestem pewna, że w innych miastach też by tak było. Dla mnie, jako dla człowieka zwykłego, studiującego i pracującego Warszawa jest przyjaznym miastem. I zieleni też jest sporo :-)
Jeżeli przyjechałaś tu żeby błyszczeć i uzyskać "sławę", a twierdzisz, że jesteśmy niesympatyczni, to tak na prawdę nie wiesz o nas nic, ale po co rozumieć, coś. Praga dla was jest brzydka i śmierdzi. Wola to dla was wielkie połacie do osiedlania się, Żoliborz to tylko Arkadia, a Saska Kępa, Dolny Mokotów czy stara Ochota dla was nie istnieje. Myślę, że świetnie ukazane jest to, ten wasz stosunek w filmie u Tadeusza Konwickiego, który cytuję poniżej.
"- I widzisz Maks. To jest całe nasze Miasto. Wielokrotnie okupowane, przez obcych, torturowane, zrównane z ziemią. Nasze Miasto. Czasem w środku Europy, a kiedy indziej, wschodnioeuropejskie. Popatrz, te migotliwe drobiny światła, to są znicze, na miejscach straceń; ostatni ślad po ludziach, których tak ciężko obcym zrozumieć.
- Bo świat usiłuje zrozumieć tylko tych, którzy budują bomby wodorowe. Świat kocha siłę."
"Jak daleko stąd, jak blisko", Tadeusz Konwicki
Dokładnie ! Świetnie powiedziane.
Myślę, że ta cecha tutaj nazwana brakiem empatii, jest po prostu cechą dużych miast. Jest sama w sobie wadą i zaletą, bo tak jak mówiła Ola, nikt nie obgaduje, możesz czuć taką wolność chociażby w wyrażaniu siebie przez ubiór, ale jednocześnie ludzie mniej dbają o innych, a bardziej o siebie i mniej na innych zwracają uwagę. Sama przeprowadziłam się z maleńkiego miasteczka do dużego miasta (jeszcze nie Warszawy) i to zauważyłam. I chociaż ja uwielbiam duże miasta, to dobrze rozumiem, że dla kogoś może być to wręcz szokujące na samym początku. Poza tym takie dzielenie na Nas - Warszawiaków i tych okropnych przyjezdnych słoików, którzy nie doceniają pięknej stolicy też jest nieco krzywdzące i mocno stereotypowe.
Myślę, że nic nie rozumiesz. Na serio myślisz, że zastanawiam się, że mieszkam w "Dużym mieście"
Chociażby nie chodzi tylko o tzw. słoiki, są jeszcze (cała plaga) takich co się zjechali po Powstaniu, oni kompletnie nie utożsamiają się z Miastem, nawet jeżeli o tym mówią; świetnie widać to w święta.
+Aleksandra Płuciennik pięknie! Mieszkam w Warszawie i płacę tutaj podatki. Nie krytykuję tego miasta tylko przekazuję MOIM OSOBISTYM ZDANIEM jakie zauważyłam wady i zalety. Zauważyłam, że Ci najbardziej oburzeni kompletnie nie potrafią słuchać ze zrozumieniem, no cóż nie zamierzam wyprowadzać ich z błędu, świadczy to o ich mentalności nie mojej! Pozdrawiam i dziękuję za zdrowe podejście!
Emocjonalny styl przystoi bardziej pięciolatkom, ale cóż jak kto woli. Świetne stanowisko odcinam się, mam inną mentalność. Nie w mentalności i podatkach rzecz. Chodzi o szacunek i nie generalizowanie; bo to właśnie zrobiłaś, nie mniej więc pretensji, że będziemy się bronić. Tym bardziej jest to dla nas krzywdzące, że jest nie prawdziwe.
W końcu ktoś krytycznym okiem spojrzał na to miasto, a nie tylko je zachwala. Dziękuję Ci bardzo.
Oglądam Twoje filmiki od samego początku i naprawdę miło się ciebie słucha. Filmiki są ciekawe, zachęcające do zainteresowania się danym tematem. Zmieniłam też swój pogląd na różne tematy, m. in. na lumpeksy, które myślałam, że to sklepy gdzie ubrania nie są zbyt dobrej jakości, ale niedługo zamierzam wybrać się na łowy do takiego sklepu w moim mieście. Zamierzam się również na studia przeprowadzić do Warszawy. Mam jeszcze 3 lata na rozplanowanie tego, ale słuchając tego, że z 1000 zł nie da się za bardzo tam ustatkować, to lepiej się przygotuję na zamieszkanie tam. Zamierzam tam rozwijać się w dziennikarstwie. Warszawa daje wiele możliwości, ale myśl o tym, że te miasto jest wielkie, z tysiącami ulic i tyloma ludźmi, jest przerażająca. Czekam na kolejne filmiki! :)
Po 1 Warszawa jest jedną z najbardziej zazielenionych stolic w Europie, o czym mówią rankingi choćby z 2015 roku. Po 2 w Warszawie nie ma czegoś takiego jak empatia? Gdy w Warszawie mieszka tak dużo słoików i przyjezdnych, to nic dziwnego, że nie ma bo tacy ludzie są tylko zapatrzeni na siebie. A w autobusach w Warszawie kasowniki są duże i żucają się w oczy więc nie wiem czemu nie pomyślałaś o tym, żeby go skasować, ale ta anegdota akurat bardzo zabawna haha.
"i żucają się w oczy" naucz sie gosciu ortografii i dopiero komentuj ok? Nigdy nie zdarzyło Ci się czegoś nie zauważyć?
Nie wydaję mi się, żebym w odcinku porównała Warszawę do stolic w Europie, tylko do miejscowości, w której się wychowałam ;)
Bardzo dziękuję za uwydatnienie błędu, już poprawiam!
Aha, jak tak to rozumiem. Ale nic dziwnego, że w okolicach ulicy Marszałkowskiej i Al. Jerozolimskich nie ma zieleni, w końcu, gdy komuniści wyniszczali przedwojenną zabudowę w tych okolicach, to nie interesowali się czymś takim jak zieleń i krzewy. Np: powojenne poszerzenie ulicy Marszałkowskiej było pretekstem do zniszczenia wielu zabutkowych kamienic, które przetrwały wojnę, przecież przed II wojną światową Marszałkowska była jednopasmową ulicą, a tam gdzie dzisiaj jest rondo Dmowskiego, kiedyś było skrzyżowanie z bardzo eleganckimi kamienicami dookoła, no i dworcem Wiedeńskim! Komuniści doszczętnie zrujnowali tą część śródmieścia.
Do pierwszego punktu xD - dlaczego Warszawa nie ma statusu "miasta ogrodów", a Kce już ma :D?
Olu jestes bardzo dzielna i pracowita. Nie mozna sie tak szybko poddwac a ty jestes tego swietnym przykladem! Brawo !
Jejku po 1 - bardzo mi przykro, że Twoja matka tak Cię potraktowała. Musisz być bardzo silną osobą, skoro sobie poradziłaś, bez wsparcia najbliższych.
Po 2 jestem Warszawianką z urodzenia, i muszę przyznać, że czasami to miasto mnie przytłacza, więc wyobrażam sobie co muszą czuć osoby, które przyjeżdżają tutaj z innych miejscowości lub miast.
Jestem bardzo ciekawa jak udało Ci się znaleźć pracę i stanąć na nogach :)
Mieszkam w wawie od urodzenia. Nie wyobrazam sobie żyć gdzie indziej. Tutaj poprostu mam wszystko pod ręką, moge wszędzie dojechac. Szybko, łatwo i tanio.
no nie wiem czy zawsze tak tanio xD
+Lou Lien no tanio.....
w porownaniu ze slaskiem, to dosc tanio
podaj kilka przykładów, jestem ciekawa twojego punku widzenia bo jestem ze Śląska. Co jest droższe?
moim zdaniem np komunikacja miejska, bo czesto nie ma bezposrednich polaczen, a placenie jest tak skonstruowane, ze i tak trzeba kupic kolejny bilet na kolejny autobus :D a sa sytuacje, gdy do pewnych miejsc autobus jezdzi sporadycznie, wiec trzeba wziac taxowke :D
Wydaje mi się, że nie masz racji co do ludzi. Mieszkam w Warszawie od urodzenia i znam bardzo wiele cudownych osób, jak i tych złych. Tak jest również w innych miastach i miasteczkach, ludzie są różni, wszędzie. To, że mieszka się w Warszawie nie oznacza do razu że jest się bez empatii i jakimś "innym" ;)
Mieszkam w Warszawie od urodzenia i przez długi czas dziwiłam się dlaczego, gdy wyjeżdżam poza miasto, ludzie zmieniają do mnie nastawienie po tym, jak powiem skąd jestem. Do czasu skończenia szkoły nigdy nie spotkałam się z tym, żeby w jakiś sposób oddzielać charaktery, poziom empatii, czy sposób bycia osób ze stolicy i innych miast. Po prostu Polacy byli Polakami, bez żadnych rozgraniczeń skąd są dokładnie. Wszystko zmieniło się gdy poszłam na studia, gdzie na około 100 osób byłam jedną z sześciu Warszawiaków. Wtedy dowiedziałam się, że w Warszawie ludzie są oschli, samolubni i nastawieni tylko na pieniądze. Rozumiem, że gdy człowiek przeprowadza się i mieszka daleko od rodziny, może czuć się obco i szukać rzeczy wspólnych i tych które dzielą, ponarzekać sobie trochę. To jednak sprawia, że w Warszawie mieszka mnóstwo tęskniących za domem i narzekających ludzi, których zachowanie później kojarzone jest po prostu z byciem Warszawiakiem. A to diametralnie różni się od mojego i moich znajomych "bogategowyniosłegosamolubnegożycia" w domku pod lasem, w którym najczęściej mieszka się licznym rodzeństwem, babcią i dziadkiem, gdzie czas spędza się nie na clubbingu, ale na gadaniu o pierdołach na świeżym powietrzu i podjadaniu owoców z ogrodu. Pozdrawiam wszystkich Polaków, nie ważne skąd są, w ten jakże piękny, słoneczny dzień! :)
jestes bardzo silna i madra dziewczyna gratuluje takiej wytrzymalosci i determinacji
Cudowny pomysł na filmiki !! Naprawdę, bardzo mi sie spodobało :D Czekam z niecierpliwością na następne części :)
Mieszkam w Warszawie od urodzenia w 1895 roku i muszę wam powiedzieć, że to miasto bardzo się zmieniło i zmienia nieustannie.
świetny film i czekam na kolejne :) od urodzenia mieszkam w Warszawie i mam nadzieję że dzięki tej serii zobaczę miasto z nieco innej strony
Uwielbiam twoje filmy. Uwielbiam je za szczerość z którą opowiadasz. Szacunek
+Aleksandra, jestem pod wrażeniem twojej osoby, bardzo się cieszę, że stworzysz ten cykl. Mieszkam z moją partnerką w mieście pod Warszawą, będę na studia dojeżdżać - świetnie, ze mogę coś więcej się dowiedzieć o stolicy, bo nie mam znajomych, mamy mało pieniędzy razem i fajnie jest słuchać takiego filmiku, dowiadywać się jak od znajomego człowieka, który pomoże ci z uśmiechem ;) oby był jak najdłuższy.
Takie filmy są najfajniejsze ,podoba mi się jak opowiadasz o sobie , o swoim życiu
Twoja koszulka jest idealna😍 czcionka jest idealna😍 super filmik!
Myśle nad przeprowadzka w przyszłym roku do Warszawy i coś czuję, że twoje filmy pomogą mi podjac dobra decyzje, oraz przygotowac sie do przeprowadzki. Super ze wpadlas na pomysl zeby zrobic filmy na ten temat. Już nie mogę doczekać się następnych.
Mieszkam w Warszawie od ponad roku i zgadzam się w stu procentach ze wszystkim co mówisz, z jednym malutkim wyjątkiem dot. zieleni i smogu - ale studiowałam w Krakowie, gdzie na wybetonowanych ulicach smog można kroić nożem :P Super filmik :)
+o0MsSussy0o Kochana jak na stolicę to rzadko widzę, odczuwam smog. Bardziej chodziło mi o ilość pojazdów i unoszący się smród spalin w centrum :)
Kraków chociaż ma dużo zieleni 😂
Jeszcze ją macie, hehe. Zanim zabije ją smog, który wygląda z bloku jak mgła >D
+Mała Ania nie zabije, prędzej zrobi to nasz ukochany prezydent ;)
Angelika W sensie Majchrowski?
Troche przesada chyba , przecież w kazdym praktycznie autobusie trzeba skasować bilet...
nie prawda u mnie w mieście bilet który otrzymujesz z maszyny jest już skasowanym więc wszędzie to jest chyba inaczej, a po za tym świetnie to rozumiem bo jadąc pierwszy raz autobusem również nie miałam pojęcia nawet jak kupić ten bilet z biletomatu i jak taka prosta sytuacja może stresować :)
A widzicie nawet nie wiedziałam takich rzeczy, eudkacja , edukacja wszędzie
Dziękuje Ci Olu za ten filmik i za Twoja szczerość. Bardzo dobrze sie Ciebie slucha i trudno Cie nie polubic. Trzymam za Ciebie kciuki! :)
Brawo Olu ! Także myślę że przyjaźnie to piękna rzecz. Mieszkam w Warszawie i nie jest mi łatwo ale nie załamuje się. Pozdrawiam serdecznie i życzę szczęscia
Hej Ola! Wiem, że film powstał już dawno, ale dopiero teraz do Ciebie dotarłam i bardzo się wciągnęłam 😁. Ten odcinek szczególnie mi się spodobał, bo sama nie tak dawno temu przeprowadziłam się do stolicy. Zgadzam się z tym, że trudno tu nawiązać nowe znajomości... przeprowadziłam się do Warszawy prawie dwa lata temu i do tej pory na kawę itp chodzę... sama. Nawet będąc studentem nie jest łatwiej, chociaż pewnie to zależy jaką jest się osobom i też na jakich ludzi się trafi. U mnie na roku jakieś 90% ludzi to rodowici Warszawiacy, mają swoich wieloletnich przyjaciół i raczej nie interesuje ich zawieranie znajomości. Ale to chyba nie odnosi się tylko do Warszawy, mam wrażenie, że ten problem dotyczy całej Polski. Uwielbiam podróżować i na południu Europy zauważyłam zupełnie inne podejście - będąc pare miesięcy temu we Włoszech ludzie sami mnie zaczepiali i pytali skąd jestem, albo pokazywali najładniejsze miejsca, których nie było na mapach... A u nas możesz uśmiechnąć się do kogoś na ulicy i zamiast odwzajemnić uśmiech to tylko się skrzywi... No cóż...
bardzo mądrze i dobrze opowiedziane. Cała twoja historia sprawia że mam dużą motywację do działania.
jak znaleźć prace w warszawie ... teraz coś na ten temat się wypowiedz ;)
jestem za
roznosić swoje CV i dawać je menagerom i można też iść do agencji ;) pracy teraz jest dużo, tylko ludzie albo nie mają kwalifikacji, albo są wybredni.
Albo są leniwi ^^
no albo mają jakieś sztuczne kwalifikacje bo papierek ze szkoły a tak na serio to nie ogarniają zawodu xd
Słuchaj 3/4 osób idzie do corpo :)
super filmik! ja też przeprowadziłam się do Warszawy jakiś czas temu, z mojej małej wsi. Zabrałam ze sobą cały swój dobytek, na szczęście znalazłam firmę transportową Wiki bo przecież nie wiem jakbym się z tym wszystkim zabrała ;/ no i teraz sobie tutaj żyję i jest wspaniale. Mam super pracę i mieszkanie, rozwijam się. To była najlepsza decyzja mojego życia!
Super zapowiada się ta seria. Mnie za niedługo czeka przeprowadzka do Warszawy na studia. Czekam więc na kolejne filmiki :)
Jesteś świetna, potrafisz bardzo zmotywować człowieka do działania i za to Ci bardzo dziękuję, sprawiłaś również że zaczęłam trochę inaczej patrzeć na świat i bardzo się z tego powodu cieszę. Nagrywaj dalej tak świetne filmiki, pozdrawiam cieplutko! :)
Hej Ola. Ewidentnie widać, że jesteś inteligentna osobą.
Jeżeli chodzi o to wsparcie rodziny i bliskich z to jest dokładnie tak jak powiedziałaś. Te osoby szczerze nie chciały dla Ciebie wszystkiego najlepszego lub były tak za hermetyzowane w swoim środowisko, że nie pojmowały innego świata poza ich małym szklanym pudełkiem.
Przeprowadziłem się do Warszawy po studiach do pracy i doskonale wiem, jak to wygląda ze szczerymi znajomościami i jak ciężko jest poznać kogoś, na kogo chociaż w małym stopniu możesz liczyć. Osobiście miałem zdecydowanie łatwiej na początku jeżeli chodzi o pieniądze i zawód bo jestem inżynierem projektantem, ale aspekt życia prywatnego poza pracą to jest coś nad czym pracowałem prawie dwa lata i już pod koniec mojego pobytu w Warszawie było już zdecydowanie lepiej ale mimo to postanowiłem się przenieść do Manchesteru, żeby zobaczyć jak wygląda tutaj projektowanie, życie, kultura pracy w branży. Sporo osób powiedziało mi, że robię błąd odchodząc z poprzedniej firmy, ale wiesz co, jeśli nie spróbuję to się nie dowiem na czym polegać będzie mój błąd i nie dowiem się z czego bym zrezygnował. Najwyżej wrócę do Polski biedny z doświadczeniem, które pozwoli mi spokojnie żyć i nie zastanawiać się jakby to było gdybym... .
Jeżeli chodzi o znajomości to jest dużo takich samych ludzi z podobnymi do Ciebie wartościami ,ale ciężko jest spotkać bo rzadko wychodzą, nie próbują znaleźć środowiska, które im będzie odpowiadało i nie starają się porozmawiać z nieznajomą osobą, bo się boja lub lękają, że to jest kolejna osoba o innych wartościach, która nie jest otwarta na poznanie kogoś nowego.
Trzymam kciuki, żebyś czuła się wewnętrznie dobrze i życzę powodzenia w dążeniu do swoich celów.
Olu, kocham twój sposób wypowiadania się, dzielenia swoimi przeżyciami, trybem myślenia. Dodawaj takich filmów coraz więcej, bo uwielbiam słuchać ciebie💕
Bardzo treściwy filmik. Super, że ktoś postanowił zrobić taki cykl. Myślę, że dla wielu ludzi okaże się on pomocny (np. mi! bo zamierzam studiować w Warszawie) Co mi się szczególnie spodobało - fajnie, że operujesz konkretnymi liczbami. Większość ludzi, nawet gdy już porywa się na takie tematy, nie jest w stanie podać konkretnej kwoty np. 2 tys. tylko, że po prostu jest 'drogo'. :)
Jesteś tak dzielna, kobieto! Mam coraz większy podziw i szacunek do ciebie. Jesteś inspiracją i taką nadzieją, że da się wyjść i dac sobie radę bez przygotowania i niezależnie od wsparcia drugiego człowieka lub jego braku.
fajnie, że ktoś mówi tak o warszawie jak ty. W sensie, ze nie warszawiak. Sama jestem z Warszwawy i uwazam, że masz racje. Nie spotyka tak szczerych filmów codziennie na YT. Oby tak dalej :)
mieszkam w Warszawie od urodzenia i osobiści bardzo lubię to miasto. Może ludzie rzeczywiście patrzą na pieniądze i zyski ale da się do tego przyzwyczaić. Wydaje mi się że jeszcze patrzysz na Warszawę przez pryzmat tego że kiedyś mieszkałaś w mniejszym mieście. Dla mnie Warszawa wcale nie jest duża. Oczywiście że nie znam więkości ulic i nigdy nie byłam w niektórych dzielnicach ale znam typy ludzi i miejsc w Warszawie. ☺
Ola, super to wszystko podsumowałaś, ja rok temu przyjechałam do Warszawy i jeździłam przez dwa miesiące z biletami nie kasując ich, totalnie Cię rozumiem. :D Ciężko to wszystko ogarnąć, szczególnie jak jest się samemu i z małej miejscowości ja coś o tym wiem... Teraz sama podchodzę do każdego kto jest zagubiony w jakiś sposób na peronach pkp czy patelni (metro centrum), i staram się pomagać jakkolwiek. Pozdrawiam Cię cieplutko, jesteś cudowna :)
Bardzo fajnie prowadzisz kanał :) Podoba mi się że masz pomysł na siebie i przełamujesz stereotyp "nadzianej modelczki z łatwym życiem". Kurczę, podziwiam Cię za to, że bez (albo tylko z minimalnym) wsparciem poradziłaś sobie sama. WIĘCEJ PRAWDZIWYCH LUDZI NA JUTUBIE !
Tak zwykle piękna i szczera pogadank a. Uwielbiam cię i oby tak dalej ;)
Świetny filmik, ja z malutkiej Wisły na studia pojechałam zupełnie nie znając nikogo do Katowic i to było jak zderzenie grochu ze ścianą! I właśnie- telekomunikacja była dla mnie szokiem. Numerki na autobusach? co gdzie jedzie? nie miałam pojęcia jak to ogarnąć. Pierwsze dwa tygodnie chodziłam 3x dłuższą drogą na uczelnie, bo innej nie znałam- potem dopiero okazało się że z koleżanką z grupy jeździmy tym samym busem i wszystko mi wytłumaczyła :) znajomość do końca życia!
Nie przejmuj sie. Ja rowniez wyjechalem 10 lat temu do Londynu z (pozyczonymi) £400 w kieszeni, z bardzo srednia znajomoscia jezyka i bez zadnych kontaktow w miescie (oprocz noclegu na jedna noc). Dalem rade :-] Ale po latach wracam do Polski, chce zamieszkac w Gdansku. Dosc mam zlewaczonej Europy Zachodniej :-P
Do tej pory spotykałam się z opiniami iż ludzie w Warszawie są mili i pomocni a tu twój filmik i wow! Taki szok!
Wiesz co inaczej to wygląda gdy się tam przeprowadzisz, niż gdy się się tam mieszka od zawsze. :3
Ja się przeprowadziłem i nie zdarzyło mi się spotkać z jakimś szczególnym chamstwem. Czuję bardziej otwartość i życzliwość właśnie. Pamiętam jak kilka lat temu, pierwszego dnia pobytu pojechałem do pałacu na Wilanowie i spędziłem ze 2 godziny gadając jakimiś starszymi paniami, które mnie zagadały jak siedziałem na ławce :D
Jesteś niesamowita Ola, obejrzałem odcinek i odjeło mi mowe. Jesteś dowodem na to że jesli sie bardzo czegoś chce, to sie do tego dojdzie !!!! :). Ja mieszkałem w Warszawie od urodzenia, i mi sie fajnie tam mieszkało. A co do zieleni, pojedź na Bielany/Młociny. Bardzo fajnie można spedzić czas w Kampinosie czy nawet w Lasku Bielańskim... gdzie też jest park linowy :).
Bardzo lubie cie za to że jesteś szczera i nie ukryważ tego jak było naprawde, bo inne yotuberki/yotuberzy ukrywają prawde jak było w swoim życiu, a ty mówisz prawde
Mieszkam w Warszawie i masz całkowita racje o tych kontaktach. Trudno jest tu znaleść prawdziwego przyjaciela :)
Uwielbiam Twoje filmy! Z niecierpliwoscią czekam na kolejne :*
Cudny filmik, jeszcze taka historia! 😭 Sama prawda, jeśli chodzi o możliwości w Warszawie! Aktualnie mam to samo, mieszkam w małej miejscowości, do tego na wsi, za każdym razem musze dojeżdżać jak mam ważne spotkanie/casting. Nawet zaczynając tworzyć profesjonalnego bloga, da się odczuć ile można byłoby wiecej zdziałać w samej stolicy :( ale kiedyś musi przyjść na to pora, jak wszystko zacznie się rozkręcać.. taką przynajmniej mam nadzieje ☺️ pozdrawiam i życzę kolejnych sukcesów ❤️😘
Kochana Ola 😊 piękna i mądra 😉 ja osobiście nigdy bym się tak nie otworzył przed kamerą jak Ty i opowiedzieć o relacjach z domownikami. Podziwiam 😊 Trzymam kciuki, żeby Ci się wszystko w życiu udało.😉
Byłam w Warszawie jeden raz, ale jakoś do mnie nie przemówiła. Bardziej podoba mi się Wrocław albo Kraków:p Fajnie, że zaczynasz taką serię, na pewno wiele ciekawych rzeczy będzie można się dowiedzieć i może akurat zmienię zdanie co do Warszawy :D
Kurczę, przepraszam, ale muszę to napisać. Wydajesz się sympatyczną osobą i Twoje filmiki naprawdę miło się ogląda, ale momentami przesadzasz - mówię tu o sytuacji z kanarem. Opowiadasz o nim, jakby potraktował Cię jakoś niesprawiedliwie, podczas gdy wcale tak nie było - on po prostu wykonał swoją pracę. Dowiedzieć się, jak działają opłaty za przejazd w danym mieście to nie jest trudna sztuka, wystarczy spytać pierwszą lepszą osobę na ulicy. Rozumiem stres, przeprowadzka, zagubienie w mieście, ale wciąż to Ty popełniłaś błąd i nie możesz mieć o to pretensji do nikogo... Wyobraź sobie że gdy taki kanar kogoś złapie, zawsze słyszy jakieś wymówki (prawdziwe bądź nie) i gdyby nad wszystkimi się litował, nie miałby pracy. Rozumiem Twoją złość, sama dwa razy dostałam mandat, bo zapomniałam przedłużyć kartę którą regularnie wykupuję na pół roku, ale czasem trzeba zagryźć zęby i wziąć odpowiedzialność za własne czyny, a nie obwiniać innych i zarzucać im brak empatii :(
Gdy tak opowiadasz o Warszawie, przypominają mi się moje początki w Berlinie nieco ponad rok temu. Ta anonimowość na ulicy, brak znajomych i obojętność ludzi są fajne, ale często brakuje przypadkowych spotkań znajomych - duże metropolie już tak mają. Czekam na kolejny odcinek i zapraszam kiedyś do Berlina :)
Gratuluje Ci ambicji . Podziwiam za determinacje .
Ryż z mlekiem rarytasy :D też tak wyjechałam bo w moim miecie byłam bez pracy i byłam bez grosza. Zanim dostałam wypłatę z pracy, zatrudniłam się oprócz tego na noc do Burger Kinga żeby mieć chociaż posiłek pracowniczy, bo nie miałam na nic do jedzenia. Ryzykowne jest podejmowanie takiego działania ale musiałaś.
Boze Ola jak ja Ci wspolczuje. jestes taka fajna madra dziewczyna a spotkalo cie w zyciu tyle nieprzyjemnosci. ale nie poddalas sie tylko obrocilas wszystko w motywacje. kiedy ja przeprowadzalam sie do wawy dostalam ogrom wsparcia od rodziny noe tylko wsparcia finansowego choc to yez bylo wazne ale takze wsparcia emocjonalnego ! uznawalam to za pewnik myslalam ze wszyscy rodzice tak wspieraja swoje dzieci nawet sobie nie wyobrazam by ktos powiedzial mi ze jade sie puszczac albo ze mama kazalaby mi oddac klucze! jakbym ja takie cos przezyla to chyba bym sie poryczala ! wspolczuje ci ale jednoczesnie chcialabym ci podziekowac. jestes wielka jestes wspaniala ! zajdziesz daleko dziewczyno ! zobaczysz ! i pokazesz tym wszystkim idiotom ktorzy w ciebie nie wierzyli !!!
ogladam i mam przed oczami swoja sytuacje, mialysmy bardzo podobnie, tyle ze ja musiałam sie wyprowadzić chodząc do szkoły, nie majac absolutnie żadnych oszczednosci. cieszę sie Olka, ze Ci sie ulozylo, trzymam za Ciebie mocno kciuki, Jesteś Cudem - nigdy o tym nie zapominaj.
fajnie się słucha historii osoby która się tu przeprowadziła. Mieszkając tu od urodzenia jest to bardzo ciekawe do posłuchania i obejrzenia :)
Jestes swietna i bardzo silna osoba skoro poradzilas sobie w takiej sytuacji ! Gratuluje, naprawde
Jesteś mega sympatyczna. Słuchając Ciebie przypomina mi się jak 3 lata temu ja przeprowadziłam się do Warszawy, jak uczyłam się na własnych błędach i gafach. I masz rację, tutaj jest specyficzny i niesamowity klimat :)
+Aleksandra Żuraw Dziękuję ci bardzo za te cenne wskazówki ponieważ sam się poważnie zastanawiam nad przeprowadzką do większego miasta nawet i do Warszawy i na pewno te rady wezmę sobie do serca :-)
Prawdziwi Warszawiacy leżą na powązkach;) Nic dziwnego, że przyjezdni ludzie troszczą się tylko o swoje dobro.
Mój przyszły mąż :) jest Warszawiakiem heh jego babcia brała udział w powstaniu Warszawskim.... i masz tu racje..... tacy jak on czują się mniej "warszawscy" niż Ci którzy tu przyjeżdżają; ) jeśli wiesz o czym mówię. a jeśli chodzi o niego, to nigdy w życiu nie spotkałam bardziej pomocnej osoby.
Ta, jak Jaruzelski z Kurowa. To dopiero był symbol polskiej empatii, lojalności i współczucia.
samo takie gadanie jest chore. w żadnym mieście nie mówi się o jakichś "prawdziwych" i "nieprawdziwych" mieszkańcach. co to w ogóle znaczy i jakie to ma znaczenie, gdzie się ktoś urodził.
Maja Świrko W jakiejś mierze ma to znaczenie, zależy w jakim środowisku się obracasz.
Moje miasto nie ma 80 lat, starsze więc pokolenie to zbieranina rdzennych i prawdziwych wieśniaków z krwi i kości, z ducha i serducha.
Co to znaczy? Rajcowanie się każdym(!) towarem z nowo otwartej Biedronki (autent, rodzina mojego chłopaka ma takich znajomych), straaaaaaszne plotkarstwo, o każdym z każdym, brak własnego życia intelektualnego, brak zainteresowań i hobby (w zastępstwie: ploty i telenowele). Wyjątkowo niska wiedza ogólna.
Spory problem z wyjściem poza obwód własnych poglądów, sposobu postrzegania świat, stąd te bzdury typu: niemożność wychodzenia po umyciu głowy przez następne 4 godziny po ich wysuszeniu, bo się robi na skórze coś tam coś tam (też autent tekstu matki mojego przyjaciela ze wsi o nazwie Kłyżów). I BTW, rodzice owego kolegi mnie znielubili, gdy się dowiedzieli, żę nie mam bierzmowania. Babcia z tej samej wsi? "Tożto zwierzęta nie wierzą, jak można być ateistą!"
Zbytnia bezpośredniość, chamstwo, kierowanie się plotkami, uprzedzeniami - wiocha prawdziwa.
I głupota - człowiek inteligentny, zapytany o temat, o którym niewiele wie, waha się, najczęściej odpowie, że nie może się wypowiedzieć, bo nie ma informacji, dzięki którym mógłby podzielić się opinią. Głupi? Tak albo nie, "bo nie" lub "bo tak".
I do tego Warszawwwka... Przyjezdni nawet i z Białegostoku, żeby poszpanować przed sąsiadami zakupami w Arkadii ^^
Jeśli pominęłam jakieś cechy wieśniactwa, proszę mnie oświecić.
Ale czekaj, czemu właśnie od razu mówisz o przykładach wieśniactwa? Zakładasz, że każdy człowiek, który przyjeżdza do Warszawy jest takim "wieśniakiem"? Bo to co opisujesz to przykłady z małych wiosek, a ludzie przyjeżdzający tam są pochodzą z całej Polski i przeróżnych miast. Ja jestem z Gdańska, tak jak cała moja rodzina. Miasto duże, a naprawdę nie słyszałam od nikogo żeby tak zwracał uwagę na pochodzenie. Nie chodzę i nie dyskutuję z ludźmi na temat tego, czy są rodowici czy nie bo nikogo to nie obchodzi.. Nikt nie mówi o żadnych "słoikach". A podczas wakacji często szczerze mówiąc widać kto tu przyjechał z Warszawy, bo zazwyczaj to taka bananowa młodzież (to takie nawiąznie do tych ludzi co się zakupami z Arkadii chwalą - Warszawiacy też, tyle, że jak są w innych miastach).
Uwielbiam Cię za to, że jesteś cholernie szczerą osobą. Co do tego kanara, porażka...
Oby tak dalej ;)
Jakbym słuchała swojej historii... U mnie było bardzo podobnie tylko o inne duże miasto chodzi. Sytuacja z mandatem identyczna... Podziwiam Cię, że sobie poradziłaś i zapracowałaś na to, że jest u Ciebie lepiej :) U mnie niestety skończyło się depresją, ale budujące jest widzieć, że jednak można sobie poradzić.
Świetnie się Ciebie słucha. Z utęsknieniem czekam na każdy nowy filmik. Czuć od ciebie empatie i to, że jesteś dobrą osóbką. Powodzenia!
Gdzie i za ile znalazłaś pokój, że wystarczyło ci na wynajem, kaucję i jeszcze zostało?
+Michail Bialkovicz kaucji zapłaciłam 1/4, pokój na Targówku ;)
+Aleksandra Żuraw Nadal tam mieszkasz?
+Aleksandra Żuraw Ola nadal mieszkasz na Targówku? ❤
Aleksandra Żuraw jeśli tak to moze cie spotkam, bo to takie przykre ze tyle yt-berow mieszka w Wawie a ja nigdy żadnego nie spotkalam 😕
Aleksandra Żuraw 1/4 w ogóle, czy w pierwszym miesiącu? Jak ugadałaś wynajmującego na taki geszeft?
Ja w Warszawie mieszkam odkąd się urodziłam, znam prawie każdą ulicę i umiem się tam odnaleźć, uważam że to piękne miasto, a w małych miastach czuję się nie swojo
bardzo ci dziękuje za ten odcinek czuje że dużo informacji przyda mi się 💛
Jak dla mnie Kraków jest super:) Dużo zieleni, dużo kultury, piękno i naturalne i architekturalne, tylko... smog, ale to raz na czas mocniejszy ;)
dużo zieleni w Krakowie ? Gdzie?
+Katarzyna Krupa wszędzie
+Marika Żak Dokładnie:) jest wiele parków, łąk, skałek, lasków i rezerwatów.. Nie jest to miasto stricte zabite betonem, asfaltem i cegłą.
No to dziwne dlaczego chcą odwołać prezydenta Majchrowskiego z powodu zrobienia z Krakowa przez jego pozwolenia betonowego miasta . Wszędzie powstają nowe osiedla a parków jest jak na lekarstwo...
nie mogę doczekać się następnego odc! Twoja historia naprawdę mnie uświadomiła, dzięki Ola :)
Ale Dalas rade! Podziwiam, 1000zl I odwaga na nowe zycie zycze szczescia I powodzenia w zyciu! Pozdrawiam z Hamburga :)
Mogłabym słuchać Ciebie godzinami!
Czekam z niecierpliwością na następny filmik !
Jestes sliczna dziewczyna , ale jeszcze piekniejsza jestes w srodku. Wiele wycierpialas a mimo to nie masz w sobie zawisci a to sie ceni. Zycze Ci zebys na swojej drodze spotykala juz teraz samych zyczliwych ludzi... Trzeba byc mega odwaznym by bez wsparcia najblizszych podazac za swoimi marzeniami. Lepiej by nam sie zylo, gdybysmy zamiast doszukiwac sie w drugiej osobie wad umieli tak samo doceniac jej dobre strony.
Cześć Ola, o wiele ładniej Ci w krótkich! Pozdrawiam 💜
Ola, jesteś super, swojska naturalna i mądra
Super się Ciebie ogląda i słucha.
Rodowici Warszawiacy to mili ludzie i lokalni patrioci, którzy kochają swoje miasto i jego historie. Można ich spotkać na lokalnych spotkaniach kulturalnych, wydarzeniach społecznych i w nieznanych przyjezdnym kawiarniach. Wśród rodowitej społeczności krążą różne anegdoty o tych "paskudnych przyjezdnych", bo niestety duża część "mieszkańców"(w cudzysłowie, gdyż tylko korzystają z jej walorów, nie dając nic w zamian np. nie płacą tu podatków) Warszawy to przyjezdni. Opuszczając swoje miasto, zapomnieli o swoich korzeniach i tradycjach, sądząc, że Warszawa to szczyt marzeń każdego Polaka, a mu się akurat udało ten szczyt osiągnąć. I to właśnie przyjezdni są okropni(nie wszyscy, ale zdecydowana większość), swoją małomiasteczkowość zakrywają markowymi ubraniami i gadżetami, na które zarobili idąc po trupach do celu, by tylko nie wrócić ze spuszczoną głową do siebie. A widok wypacykowanych jak na bal dziewczyn w Złotych Tarasach, zawsze śmieszy, bo przecież to tylko centrum handlowe :). BTW, życzę Ci samych sukcesów w tym wielkim warszawskim świecie, obyś została taka nieskażona tym miastem i toksycznymi ludźmi :).
Wg mnie trochę hiperbolizujesz ale faktycznie jest w tym i tak sporo prawdy, zgadzam się z tym...Może to właśnie ten styl myślenia, że dla osób, które mieszkają tam od zawsze, Warszawa jest taka zwykła, po prostu, z przyzwyczajenia, natomiast dla innych to szczyt marzeń i sprowadza się to do pewnej pogoni za jakimiś złudnymi dobrami, może to wynika z kompleksów, nie wiem tak właściwie
a i mieszkam w warszawie od urodzenia i nie wyobrazam sobie mieszkać nigdzie indziej w polsce. kocham to miasto
Czekam z niecierpliwoscią na kolejne odcinki! Przyda mi sie troche wiedzy, ponieważ najpóźniej za miesiąc przeprowadzam sie wlasnie do Warszawy i nie bede ukrywać ze jestem tak samo zestresowana jak i szczęśliwa :)
Takie relacje z rodziną nie ułatwiają życia, wiem to z doświadczenia. Z drugiej strony sprawiają, że możesz odczuwać dumę i mieć satysfakcję , że wiele osiągnęłaś swoją własną pracą - tego Ci życzę :*
Cykl o Warszawie - świetny pomysł :) To kolejne miasto, które mam w planach zwiedzić i poznać od kulinarnej strony, może więc jakiś odcinek z restauracjami, kawiarniami wartymi polecenia?
Masz dar opowiadania, uwielbiam słuchać Twoich historii, więc będę czekała z niecierpliwością na kolejne filmy. Pozdrawiam Cię serdecznie :)
Jesteś bardzo przyjemną kobietą. Bynajmniej mam takie wrażenie po obejrzeniu i słuchaniu Cię na tym filmiku ;)
czekałem na to dzieki Ola
Mieszkam w Warszawie od niedzieli i jak do tej pory odniosłam te same wrażenia :D ja na szczęście mam wsparcie rodziców, ale mimo wszystko szukam pracy nie tylko, żeby ich odciążyć, ale żeby nawiązać jakieś znajomości, bo najbardziej doskwiera mi tu samotność :)
Mam podobną sytuację, jak ty, ponieważ marzy mi się wyprowadzka do Warszawy (mieszkam 40 km od niej i męczą mnie codzienne dojazdy do pracy i na uczelnię, dodatkowo moje życie towarzyskie umiera, ponieważ w nocy nie ma transportu, który zawiózłby mnie do domu), ale rodzina się sprzeciwia. Słyszę, że "kiedyś będzie lepiej", a jeżeli poszukuję chłopaka, to mogę go szukać w naszej małej miejscowości (i nieistotne jest, że są to mężczyźni bez wykształcenia i ambicji). Odłożyłam 5 000 zł i nie przeprowadzę się, nie posiadając pracy (cały czas pracuję, ale szukam lepiej płatnej), więc myślę, że w okolicach września znajdę sobie jakiś pokój. Ból tylko w tym, że przy zarobkach 1800 zł, opłata za wynajem pokoju (ze współlokatorem) to jakieś 100zł+wyżywienie, co daje mi jakieś 500 zł netto na przyjemności i oszczędności, gdzie mieszkając z rodzicami wszystko wędruje do mnie.
kojarzylam Cie troche z top model, ale dopiero dzis trafilam na Twoj kanal. smutna historia, ale cieszd sie,ze teraz jestes w miejscu,gdzie jestes :))) biore się za dalsze oglądanie i trzymam kciuki za Twoj rozwoj :) no i chętnie obejrze cykl o Wwie. pozdrawiam z Gdanska :)
Masz coś takiego w sobie, że naprawdę lubie cię słuchać i patrzyć na filmik w tym samym momencie. Inne vlogerki tego nie mają, po prostu włączam dany film i ide przeglądać instagrama tylko słuchając ich głos :) W ogóle fajny pomysł o tej Warszawie ^^
Mam wrazenie ze mamy wiele wspólnego, tak świetnie ogląda mi się twoje filmy. Bardzo polubilam twój kanał mimo ze od niedawna go znam. Zyczę ci abyś dalej się rozwijała 💞
Jestes genialna . Inspirujesz... Serio, nagrywaj dalej bo wychodzi Ci fantastycznie. :)
Zależy jakie macie porównanie miłe Panie, porównanie mentalności ludzi z wioski liczącej 5000 mieszkańców do mentalności ludzi z miasta w którym żyje 1 700 0000 ludzi można ubrać w słowa "ludzie kompletnie nie zwracają na Ciebie uwagi jak nawet jesteś przebrany za ufo" i jest to przenośnia.... Trochę luzu.... Dzięki za film co prawda mieszkam w Katowicach, ale bardzo dużo konkretnych informacji udzieliłaś i podzieliłaś się wrażeniami i swoją historią! Na pewno przyda mi się to na przyszłość. Dzięki jeszcze raz! 3m się ;)
Obejrzałam pierwsze 50 sekund i muszę powiedzieć, że po przeprowadzce do Londynu powiedziałabym dokładnie te same słowa ale o stolicy UK, a Warszawę określiła jako właśnie tę zieloną, przejezdną, niezatłoczoną i przyjazną, gdzie co chwila można natknąć się na znajomego... Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia