Τελικά, δεν έμεινε νύχτα που να μη γράψω πάνω στο χνωτισμένο τζάμι, δυο λόγια και για μας. Τα γράμματα σβήνουν γρήγορα, ποιος μας θυμάται, ποιος μας θυμάται..... Βρήκα στα μάτια μου βαθύ σκοτάδι, κακό σημάδι, και φοβήθηκα πως δε θα τη βγάλω κι άλλο βράδυ Ίσως τα λόγια που δεν είπα με στοιχειώσανε ξανά κι αυτά που το μυαλό γεννά θα προτιμούσα να ξεχνά Μα, απ’ το σκοτάδι βρήκα φως κι ο πιο κρυμμένος μου βυθός πίνει τις λύπες μου σαν φως, όμως δεν είναι αρκετός να με χωρέσει Ξέρω καλά τη μοναξιά κι ίσως αυτό είναι τελικά που μου αρέσει Βρήκα στα μάτια μου σκοτάδι κι όχι λέξεις, που πάει να πει δεν έχω χώρο για όνειρα και σκέψεις Όμως στέκομαι στα πόδια μου κι έχω λυσσάξει, τώρα ποιος θάνατος στ’ αλήθεια, μπορεί να με τρομάξει; Βλέπεις, δε μ’ ένοιαξε ποτέ που πάω, ποιον αγαπάω, δε χάθηκα ποτέ μου κι ας παραπατάω Δε μ’ ένοιαξε ποτέ τι κάνω, γιατί το κάνω, για μένα, απ’ όλους κι όλα παραπάνω Να `ρθεις απόψε να με βρεις δε θα ντραπώ, όσα δεν μπόρεσα να γράψω να προλάβω να σου πω Να `ρθεις νωρίς κι αν απορείς γιατί ξοδεύτηκα, γιατί γουστάρω, τ’ άλλα ούτε που τα σκέφτηκα Να `ρθεις απόψε να με βρεις, όσο γίνεται νωρίς, πριν να ξεμείνουμε κι οι δυο μας ταπί Να `ρθεις απόψε να με βρεις, όσο γίνεται νωρίς, όλα τ’ άλλα είναι απλά σιωπή Να `ρθεις απόψε να με βρεις γιατί αρχίζω και σκορπώ, τώρα που οι λέξεις παλεύουν να με βλάψουν Να `ρθεις απόψε να με βρεις μήπως προλάβω να σου πω όσα δεν μπόρεσαν τα χέρια μου να γράψουν Να `ρθεις νωρίς να ζυγιαστούμε όπως κάναμε παλιά, μην πας μια μέρα στη δουλειά και κράτησέ με αγκαλιά Βρήκα στα μάτια μου σκοτάδια, στο λαιμό μου θηλιά, είδα στα χέρια μου σημάδια και στη σκέψη μου κελιά Μα αν είναι ο κόσμος σπιθαμή και στην παλάμη μου γραμμή φτιάχνω δικιά μου φυλακή που να μπορώ μέσα εκεί λεύτερος να `μαι Ξέρω καλά τη μοναξιά κι ίσως αυτό είναι τελικά το μόνο που φοβάμαι Να `ρθεις απόψε να με βρεις γιατί βαρέθηκα, να μεταφράζω τις σιωπές κι αλυσοδέθηκα Παραπονέθηκα ενώ ξέρω πως οι τύψεις μου, δε λιγοστεύουν με τραγούδια για τη θλίψη μου Βρήκα στα μάτια σου σκοτάδι και κατάλαβα πως, δεν πάει να πει ότι εγώ βλέπω αφού δεν είμαι τυφλός Πως οι σκιές δε θέλουν φως γιατί ξυπνούν τη μνήμη και κάνουνε το "σήμερα" συντρίμμι Να `ρθεις απόψε να με βρεις άμα μπορείς το `χω σκοπό όσα δεν μπόρεσα να γράψω να προλάβω να σου πω Να `ρθεις νωρίς κι αν απορείς γιατί την είδα έτσι, γιατί απόψε Το Μπορώ και δε σηκώνω λέξη Να `ρθεις απόψε να με βρεις, όσο γίνεται νωρίς, πριν να ξεμείνουμε κι οι δυο μας ταπί Να `ρθεις απόψε να με βρεις, όσο γίνεται νωρίς, όλα τ’ άλλα είναι απλά σιωπή Να `ρθεις απόψε να με βρεις γιατί αρχίζω και σκορπώ, τώρα που οι λέξεις παλεύουν να με βλάψουν Να `ρθεις απόψε να με βρεις μήπως προλάβω να σου πω όσα δεν μπόρεσαν τα χέρια μου να γράψουν Πολλοί συντρόφοι πέθαναν... όσοι επιζήσαμε βαδίζουμε παράμερα, με τα ρολόγια μας σταματημένα, σ’ έναν άλλο χρόνο, γι’ αυτό και γερνάμε τόσο επώδυνα.....
Για οσους και όσες παραπονιούνται που τα κομμάτια του βεβηλου δεν έχουν πολλές προβολές έχω να πω κάτι..παιδιά εδώ δε μετράνε ούτε οι προβολές ούτε τπτ.. αυτοί που το άκουσαν το κομμάτι αυτό όσοι και να ήταν νιωσανε κάτι κάτι που ίσως όλοι οι υπόλοιποι δε θα το νιώσουν..όλοι μας κάτι νιώσαμε.. βεβηλε συνέχισε να γράφεις με ολο σου το ειναι..όπως έκανες πάντα Peace n love αλάνια μου
Αν δε κάνω λάθος σε βρήκα και στα σχόλια του νέου δίσκου του ΡΦ. Αν δεν πέφτω έξω χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι με ακούσματα που ταυτίζονται με τα δικά μου
"Ίσως τα λόγια που δεν είπα με στοιχειώσανε ξανά κι αυτά που το μυαλό γεννά θα προτιμούσα να ξεχνά..." "Βρήκα στα μάτια μου σκοτάδι κι όχι λέξεις, που πάει να πει δεν έχω χώρο για όνειρα και σκέψεις.... Όμως στέκομαι στα πόδια μου κι έχω λυσσάξει, τώρα ποιος θάνατος στ' αλήθεια, μπορεί να με τρομάξει; " "Να 'ρθεις νωρίς κι αν απορείς γιατί ξοδεύτηκα, γιατί γουστάρω, τ' άλλα ούτε που τα σκέφτηκα..." "Βρήκα στα μάτια μου σκοτάδια, στο λαιμό μου θηλιά, είδα στα χέρια μου σημάδια και στη σκέψη μου κελιά Μα αν είναι ο κόσμος σπιθαμή και στην παλάμη μου γραμμή φτιάχνω δικιά μου φυλακή που να μπορώ μέσα εκεί λεύτερος να 'μαι Ξέρω καλά τη μοναξιά κι ίσως αυτό είναι τελικά το μόνο που φοβάμαι Να 'ρθεις απόψε να με βρεις γιατί βαρέθηκα, να μεταφράζω τις σιωπές κι αλυσοδέθηκα...."
Να ‘ρθεις απόψε να με βρεις, δεν θα ντραπώ όσα δεν μπόρεσα να γράψω να προλάβω να σου πω. Να ‘ρθεις νωρίς κι αν απορείς γιατί ξοδεύτηκα γιατί γουστάρω! Τ’ άλλα ούτε που τα σκέφτηκα.
«Ολοι οι συντροφοι πεθαναν οσοι επιζησαμε βαδιζουμε παραμερα με τα ρολογια σταματημενα γιαυτο και γερναμε τοσο επωδυνα» Για καποιο λογο με αγγιζει αυτος ο στιχος καθως παιζει και η μουσικη απο πισω
Να `ρθεις απόψε να με βρεις άμα μπορείς το `χω σκοπό, Όσα δεν μπόρεσα να γράψω να προλάβω να σου πω, Να `ρθεις νωρίς κι αν απορείς γιατί την είδα έτσι, Γιατί απόψε Το Μπορώ και δε σηκώνω λέξη...!!!!
Τελικά, δεν έμεινε νύχτα που να μη γράψω πάνω στο χνωτισμένο τζάμι, δυο λόγια και για μας. Τα γράμματα σβήνουν γρήγορα, ποιος μας θυμάται, ποιος μας θυμάται.....
Βρήκα στα μάτια μου βαθύ σκοτάδι, κακό σημάδι,
και φοβήθηκα πως δε θα τη βγάλω κι άλλο βράδυ
Ίσως τα λόγια που δεν είπα με στοιχειώσανε ξανά
κι αυτά που το μυαλό γεννά θα προτιμούσα να ξεχνά
Μα, απ’ το σκοτάδι βρήκα φως κι ο πιο κρυμμένος μου βυθός
πίνει τις λύπες μου σαν φως, όμως δεν είναι αρκετός να με χωρέσει
Ξέρω καλά τη μοναξιά κι ίσως αυτό είναι τελικά που μου αρέσει
Βρήκα στα μάτια μου σκοτάδι κι όχι λέξεις,
που πάει να πει δεν έχω χώρο για όνειρα και σκέψεις
Όμως στέκομαι στα πόδια μου κι έχω λυσσάξει,
τώρα ποιος θάνατος στ’ αλήθεια, μπορεί να με τρομάξει;
Βλέπεις, δε μ’ ένοιαξε ποτέ που πάω, ποιον αγαπάω,
δε χάθηκα ποτέ μου κι ας παραπατάω
Δε μ’ ένοιαξε ποτέ τι κάνω, γιατί το κάνω,
για μένα, απ’ όλους κι όλα παραπάνω
Να `ρθεις απόψε να με βρεις δε θα ντραπώ,
όσα δεν μπόρεσα να γράψω να προλάβω να σου πω
Να `ρθεις νωρίς κι αν απορείς γιατί ξοδεύτηκα,
γιατί γουστάρω, τ’ άλλα ούτε που τα σκέφτηκα
Να `ρθεις απόψε να με βρεις, όσο γίνεται νωρίς,
πριν να ξεμείνουμε κι οι δυο μας ταπί
Να `ρθεις απόψε να με βρεις, όσο γίνεται νωρίς,
όλα τ’ άλλα είναι απλά σιωπή
Να `ρθεις απόψε να με βρεις γιατί αρχίζω και σκορπώ,
τώρα που οι λέξεις παλεύουν να με βλάψουν
Να `ρθεις απόψε να με βρεις μήπως προλάβω να σου πω
όσα δεν μπόρεσαν τα χέρια μου να γράψουν
Να `ρθεις νωρίς να ζυγιαστούμε όπως κάναμε παλιά,
μην πας μια μέρα στη δουλειά και κράτησέ με αγκαλιά
Βρήκα στα μάτια μου σκοτάδια, στο λαιμό μου θηλιά,
είδα στα χέρια μου σημάδια και στη σκέψη μου κελιά
Μα αν είναι ο κόσμος σπιθαμή και στην παλάμη μου γραμμή
φτιάχνω δικιά μου φυλακή που να μπορώ μέσα εκεί λεύτερος να `μαι
Ξέρω καλά τη μοναξιά κι ίσως αυτό είναι τελικά το μόνο που φοβάμαι
Να `ρθεις απόψε να με βρεις γιατί βαρέθηκα,
να μεταφράζω τις σιωπές κι αλυσοδέθηκα
Παραπονέθηκα ενώ ξέρω πως οι τύψεις μου,
δε λιγοστεύουν με τραγούδια για τη θλίψη μου
Βρήκα στα μάτια σου σκοτάδι και κατάλαβα πως,
δεν πάει να πει ότι εγώ βλέπω αφού δεν είμαι τυφλός
Πως οι σκιές δε θέλουν φως γιατί ξυπνούν τη μνήμη
και κάνουνε το "σήμερα" συντρίμμι
Να `ρθεις απόψε να με βρεις άμα μπορείς το `χω σκοπό
όσα δεν μπόρεσα να γράψω να προλάβω να σου πω
Να `ρθεις νωρίς κι αν απορείς γιατί την είδα έτσι,
γιατί απόψε Το Μπορώ και δε σηκώνω λέξη
Να `ρθεις απόψε να με βρεις, όσο γίνεται νωρίς,
πριν να ξεμείνουμε κι οι δυο μας ταπί
Να `ρθεις απόψε να με βρεις, όσο γίνεται νωρίς,
όλα τ’ άλλα είναι απλά σιωπή
Να `ρθεις απόψε να με βρεις γιατί αρχίζω και σκορπώ,
τώρα που οι λέξεις παλεύουν να με βλάψουν
Να `ρθεις απόψε να με βρεις μήπως προλάβω να σου πω
όσα δεν μπόρεσαν τα χέρια μου να γράψουν
Πολλοί συντρόφοι πέθαναν... όσοι επιζήσαμε βαδίζουμε παράμερα, με τα ρολόγια μας σταματημένα, σ’ έναν άλλο χρόνο, γι’ αυτό και γερνάμε τόσο επώδυνα.....
Βεβηλαρα!!!!
Για οσους και όσες παραπονιούνται που τα κομμάτια του βεβηλου δεν έχουν πολλές προβολές έχω να πω κάτι..παιδιά εδώ δε μετράνε ούτε οι προβολές ούτε τπτ.. αυτοί που το άκουσαν το κομμάτι αυτό όσοι και να ήταν νιωσανε κάτι κάτι που ίσως όλοι οι υπόλοιποι δε θα το νιώσουν..όλοι μας κάτι νιώσαμε.. βεβηλε συνέχισε να γράφεις με ολο σου το ειναι..όπως έκανες πάντα
Peace n love αλάνια μου
Οταν παντρευουν την hip-hop με την ποιηση... συγκινουμαι οσο δε παει. Μπραβο Βεβηλε!! 🙏
Αν δε κάνω λάθος σε βρήκα και στα σχόλια του νέου δίσκου του ΡΦ. Αν δεν πέφτω έξω χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι με ακούσματα που ταυτίζονται με τα δικά μου
@@stratosalatzidis4073 Δε κανεις λαθος..! Κι εγω το ιδιο! Χαιρομαι που εχουν απηχηση τετοια διαμαντια!
ισχυει, ειναι το κατι αλλο
μηπως εχεις να μου προτεινεις κι αλλα τετοια κομματια χιπ χοπ με ποιηση;
@@ΕλένηΒλαχάκη-ο3ι ρφ - Αλεξάνδρεια
Θανάση εγώ στα μάτια σου βρίσκω μονάχα φως, γιατί ακόμα κ ο τρόπος που κοιτάζεις το σκοτάδι, είναι τόσο φωτεινός!!!!
Πόσο πολύ σου ξυπνάει συναισθήματα και μνήμες αυτό το τραγούδι ρε φίλε.
Σε ευχαριστούμε
Δε με ένοιαξε ποτέ τι κάνω, γιατί το κάνω, για μένα, απ'όλους κι όλα παραπάνω.
Όμως στέκομαι στα πόδια μου και έχω λυσσάξει, ΤΏΡΑ ΠΟΙΟΟΣ ΘΆΝΑΤΟΣ ΣΤ ΑΛΉΘΕΙΑ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΜΕ ΤΡΟΜΆΞΕΙ!!
Δυνατο!!!! Εδω δεν μιλάμε μόνο ταξιδεύουμε το μυαλο!!!!!!!! Respect 👊💪🙏
Να να ρθεις νωρίς και αν απορείς γιατί ξοδεύτηκα...γιατί γουστάρω... τα αλλα ούτε που τα σκέφτηκα..🕳💯
*να ρθεις απόψε να με βρεις μήπως προλάβω να σου πω όσα δεν μπόρεσαν τα χέρια μου να γράψουν..*
Τι θα γίνει ρε φίλε σε ολα τα κομμάτια θα σχολιάσεις;
@@fratzeskantr3588 hahahaha
Εισαι ο greg veroia του βεβηλου ρε ψηλεα
@@dragstermanlef den einai psuleas ... einai guneka 😂😂😂
@@dragstermanlef o idios einai ala apo alon kodiko :p
"Ίσως τα λόγια που δεν είπα με στοιχειώσανε ξανά
κι αυτά που το μυαλό γεννά θα προτιμούσα να ξεχνά..."
"Βρήκα στα μάτια μου σκοτάδι κι όχι λέξεις,
που πάει να πει δεν έχω χώρο για όνειρα και σκέψεις....
Όμως στέκομαι στα πόδια μου κι έχω λυσσάξει,
τώρα ποιος θάνατος στ' αλήθεια, μπορεί να με τρομάξει; "
"Να 'ρθεις νωρίς κι αν απορείς γιατί ξοδεύτηκα,
γιατί γουστάρω, τ' άλλα ούτε που τα σκέφτηκα..."
"Βρήκα στα μάτια μου σκοτάδια, στο λαιμό μου θηλιά,
είδα στα χέρια μου σημάδια και στη σκέψη μου κελιά
Μα αν είναι ο κόσμος σπιθαμή και στην παλάμη μου γραμμή
φτιάχνω δικιά μου φυλακή που να μπορώ μέσα εκεί λεύτερος να 'μαι
Ξέρω καλά τη μοναξιά κι ίσως αυτό είναι τελικά το μόνο που φοβάμαι
Να 'ρθεις απόψε να με βρεις γιατί βαρέθηκα,
να μεταφράζω τις σιωπές κι αλυσοδέθηκα...."
Ποσο αλήθεια!!!
Οταν οι ριμες ειχαν αξια 💥
Να ‘ρθεις απόψε να με βρεις, δεν θα ντραπώ
όσα δεν μπόρεσα να γράψω να προλάβω να σου πω.
Να ‘ρθεις νωρίς κι αν απορείς γιατί ξοδεύτηκα
γιατί γουστάρω! Τ’ άλλα ούτε που τα σκέφτηκα.
⚘️
μην πας μια μερα στη δουλεια και κρατησε με αγκαλια
Αλάνι μου
«Ολοι οι συντροφοι πεθαναν οσοι επιζησαμε βαδιζουμε παραμερα με τα ρολογια σταματημενα γιαυτο και γερναμε τοσο επωδυνα» Για καποιο λογο με αγγιζει αυτος ο στιχος καθως παιζει και η μουσικη απο πισω
Του Χρόνη Μίσσιου είναι αυτό;
Μάγκες το ποίημα στην αρχή είναι από Λειβαδιτη;
2024
yparxei instrumental?
Ξερω καλα την μοναξια και ισως αυτο ειναι τελικα το μονο που φοβαμαι..
Αυτό είναι χιπ χοπ μαγκες
Να ρθεις απόψε να με βρεις μήπως προλάβω να σου πω όσα δε μπόρεσαν τα χέρια μου να γράψουν...
KATALEIFOS kai vevilos (kardiess)
Μήπως μπορεί κάποιος να μου πει ποιος είναι αυτός που μιλάει στην αρχή; Τον έχω ακούσει σε κάποια τραγούδια και αναρωτιέμαι συνέχεια ποιος είναι
Λειβαδιτη
Ο Καταλειφός
Να `ρθεις απόψε να με βρεις άμα μπορείς το `χω σκοπό,
Όσα δεν μπόρεσα να γράψω να προλάβω να σου πω,
Να `ρθεις νωρίς κι αν απορείς γιατί την είδα έτσι,
Γιατί απόψε Το Μπορώ και δε σηκώνω λέξη...!!!!
Akoma to akouw kathe mera apo th mera pou vgike
Το dislike δεν ξέρω από ποιον κομπλεξικό είναι
Από σωφρονιστικό υπάλληλο
Από αυτούς που ταυτίστηκαν τόσο που από το τρέμουλο έκαναν miss-click
Απ τον x ray ή τον χοντρο ισως...
Γιατί απόψε το μπορώ και δεν σηκώνω λέξη...
Δεν λιγοστεύει η θλίψη...
Να έρθεις απόψε να με βρεις,οσο γίνεται νωρίς, όλα τα άλλα είναι απλά σιωπή.