Και κοιταζόμασταν στα μάτια και δε μίλαγα Κι εκείνη αργά-αργά μου μάθαινε τα πρώτα βήματα Εκεί χορεύαν οι ψυχές,όχι τα πόδια μας Κι έτσι μιλούσαμε,δίχως κανείς να ακούει τα λόγια μας Κι ήρθαν χειμώνες που χορέψαμε στα χιόνια τους Και καλοκαίρια που μας έκαψε το χώμα τους Κι Αυτήν αγάπησα! Δεσμώτης στον ρυθμό της Χαράμισα μια ζωή χορεύοντας το τανγκό της Αυτή με διάλεξε,με τράβηξε στο μέρος της Κι εκ τότε ο καβαλιέρος της ήμουν σ'όλα τα βήματα Κάθε αμαρτία χορογραφία μαζί την κάναμε Σε μια ιστορία που σημασία δεν είχε αν χάναμε Πάνω από πράσινα τραπέζια χοροί Εκεί που ένα σου βήμα λάθος κανείς δε στο συγχωρεί Δίπλα από σκόνες,από πόρνες,από αλκοόλ και καπνούς Εκεί που μέρα επόμενη δε θα έρθει για τους μισούς Να ξέρεις,χορέψαμε με καταιγίδες σε νύχτες λευκές Κι εκείνη πιστά σήμερα,εκεί που ήταν θάλασσα χθες Και μας χαζεύανε οι τύψεις κι οι ενοχές Και χειροκρόταγαν τα λάθη μας,μαζί με κάτι αγάπες παλιές Κι αυτοκτονούσαμε τα βράδια αγκαλιά Και κάθε μέρα ξυπνούσαμε ζωντανοί χωριστά Και συναντιόμασταν μεσάνυχτα σε μέρη γνωστά Κι ήταν πανέμορφα τα πάντα μα δεν ήταν σωστά Και κοιταζόμασταν στα μάτια και δε μίλαγα Κι εκείνη αργά-αργά μου μάθαινε τα πρώτα βήματα Εκεί χορεύαν οι ψυχές,όχι τα πόδια μας Κι έτσι μιλούσαμε δίχως κανείς να ακούει τα λόγια μας Κι ήρθαν χειμώνες που χορέψαμε στα χιόνια τους Και καλοκαίρια που μας έκαψε το χώμα τους Κι Αυτήν αγάπησα! Δεσμώτης στον ρυθμό της Χαράμισα μια ζωή χορεύοντας το τανγκό της Τα χέρια της απ'το λαιμό μου περασμένα γύρω Τόσο σφιχτά που δε μπορούσα να φύγω Βαριές ανάσες κι η καρδιά μου να χτυπά δυνατά Κι όσο τα χρόνια περνούσαν τα πόδια μου πιο βαριά,στο χώμα Είχα απ το σπίτι χαθεί,φίλοι με ξέχασαν Κανείς δεν ήταν πια εκεί όταν τα φώτα μου έσβησαν Ένας χορός που μου'χε τσακίσει πλέον τα γόνατα Ένας διάβολος μέσα μου που μου'χε σβήσει τα όνειρα Κι είπα θα φύγω να κρυφτώ σε ένα σπίτι Στο πιο ψηλό βουνό να μη με ψάξει κανείς να με βρει Από όλους και όλα να χαθώ,να ξεχάσω,να ξεχαστώ Μα πάνω απ'όλα να ξεφύγω για πάντα απ'αυτή Και 1000 μέρες μετρούσα μέχρι το σήμερα Και 1000 νύχτες πέρασαν χωρίς να νιώσω τίποτα Η πόρτα μου κλειστή ερμητικά και δεν απάνταγα Και όποιος χτυπούσε απ'έξω εγώ έκανα πως δεν άκουγα Και έσβηνα και έγραφα τον πόνο μου σε γράμματα Και άκουσα η πόρτα να χτυπά ξανά μες τα χαράματα Και ήταν η ανάγκη μου σε κάποιον να μιλήσω Και ήταν η πρώτη φορά που δε φοβήθηκα να ανοίξω! Και κοιταζόμαστε στα μάτια πια και δε μιλώ Και σου'χω αφήσει την ψυχή μου για ένα ακόμη χορό...
Είναι κρίμα αυτός ο άνθρωπος να μην έχει την απήχηση που του αξίζει.. Φαίνεται είναι σε όλους πιο κατανοητό και ποιοτικό το κάθε dab και ο κάθε κλόουν που κυκλοφορεί.
One F Music ισχυει αυτο που λες απλα πιστευω οτι τα πιτσιρικια ακουν το νταμπ και το καθε νταμπ διοτι είναι καπως "ανεβαστικο" ενω τραγουδια σαν αυτο βγαζουν μεγαλα νοηματα και σε βαζουν σε σκεψεις
Το υπέροχο με αυτό το κομμάτι είναι το οτι όπως λένε κι άλλοι σου φέρνει στο μυαλό πράγματα ανεξάρτητα με τους στοίχους π.χ. εγω αυτο το ακουγα οταν πρωτοχωρισα και μου την θυμιζε και τωρα που το ακουω μετα απο λιγο καιρο που μου εχει περάσει το ακουω και νοσταλγω στις ωραιες μας αναμνήσεις μαζι χωρις να νιωθω λυπη η κάτι αλλα ναι γενικα κανει πολυ καλη δουλεια το κομμάτι στο να σου ξυπνάει συνεσθηματα,να σε κανει να νοσταλγείς και να σε παρηγορεί ταυτόχρονα
Αυτή είναι η μαγεία του hip-hop , ο καθένας νιώθει το κομμάτι με βάση το δικό του ‘τανγκο’ . Είτε αυτό είναι κόκα , είτε ποτό , τζόγος , έρωτας , καταστάσεις... το αποτέλεσμα έμμεσα-άμεσα είναι η καταστροφή! Και μη νομίζεται.. όλα αυτά είναι αδέρφια! Το ένα φέρνει το άλλο όποτε προσοχή φίλοι!! Το κομμάτι απίστευτο...μετά από τόσα χρόνια δεν το βαρέθηκα λεπτό!
Κι αυτοκτονούσαμε τα βράδια αγκαλιά Και κάθε μέρα ξυπνούσαμε ζωντανοί χωριστά Και συναντιόμασταν μεσάνυχτα σε μέρη γνωστά Κι ήταν πανέμορφα τα πάντα μα δεν ήταν σωστά
Το εκπληκτικό με τέτοια κομμάτια είναι ότι ο καθένας και η καθεμία μπορεί να τα κάνει δικά του και δικά της, χτυπώντας πυρήνα σε συναισθήματα και αναμνήσεις και σε όλους μας λέει κάτι διαφορετικό το οποίο μπορεί να μην έχει καμμία σχέση με αυτό για το οποίο μιλάει ο καλλιτέχνης.
Το κομματι αναφερεται στον εθισμο στον τζογο που παρομοιαζεται με μια γυναικα, γι αυτο λεει και "πανω απο πρασινα τραπεζια". Ο Ανσερ αναφερεται σε πολλα κομματια του στον τζογο και το ποκερ συγκεκριμενα. Ωστοσο το πιο ωραιο με αυτο το κομματι ειναι οτι μπορει ο καθενας να το μεταφρασει οπως θελει αναλογα με τους δικους του "εθισμους", ειτε ειναι τζογος ειτε ειναι εθισμος σε προσωπα. Peace
@@alexdkan3714 Στον τζογο αναφερεται ρε καψα λεει ξεκαθαρα για πρασινα τραπεζια μην λετε οτι να ναι. Αν ψαξεις λιγο για τον Ανσερ θα δεις οτι το αναφερει συνεχεια
Ο αγαπημενος μου χορος και ας με εχει τσακισει...Σε ευχαριστω για τις ελπιδες που μας δινεις μεσα απο τα κομματια σου..Και ας ειμαι 17χρονων καταλαβαινω πολλα.ΣΕ ευχαριστω!!
Δεν ξεχωριζω μουσικες , ξεχωριζω τραγουδια . Ξερω , δεν ειναι το χιπ χοπ η το ροκ η το οτιδηποτε που ειναι ξεχωριστο και υπεροχο σαν ειδος . Ειναι απλα μερικα τραγουδια , που ειναι τοσο ξεχωριστα . Που νιωθεις το παθος πισω απο καθε ηχο τους , το καθε συναισθημα , ολο τον ερωτα και το θανατο , την αναγκη του ανθρωπου σου . Τραγουδια σαν αυτο με κανουν να θελω να ζησω ολο και πιο εντονα, οσο σαπιος και να ναι ο κοσμος μας. Ευχαριστω Anser
Μου θυμίζει το Hotel California των Eagles που μπορεί να προσαρμοστεί ο καθένας με ότι επιθυμεί στους στίχους. Για παράδειγμα οταν το ακούω εγώ μου θυμίζει τον σκύλο μου (αυτό το κομμάτι).
Ίσως η χιπ χοπ δεν είναι μονο έκφραση των βαθύτερων επιθυμιών και πόνων ..... Ίσως είναι μια ακόμη υπενθύμιση οτι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι ευαισθητοί .... πραγματικά ευαισθητοι και οχι στα λόγια .... ειλικρινά ανατριχιαστικό τραγούδι ..... εαν κάποιος κλείσει τα μάτια του τοτε σίγουρα θα μετατρέψει σε εικόνα το περιεχόμενο αυτών των υπέροχων στίχων .....
"Κάθε αμαρτία χορογραφία μαζί την κάναμε.... Σε μια ιστορία που σημασία δεν είχε αν χάναμε... Πάνω από πράσινα τραπέζια χοροί Εκεί που ένα σου βήμα λάθος κανείς δε στο συγχωρεί..." "Και μας χαζεύανε οι τύψεις κι οι ενοχές... Και χειροκρόταγαν τα λάθη μας,μαζί με κάτι αγάπες παλιές... Κι αυτοκτονούσαμε τα βράδια αγκαλιά και κάθε μέρα ξυπνούσαμε ζωντανοί χωριστά... Και συναντιόμασταν μεσάνυχτα σε μέρη γνωστά...κι ήταν πανέμορφα τα πάντα μα δεν ήταν σωστά.."
Και κοιταζόμασταν στα μάτια και δε μίλαγα Κι εκείνη αργά-αργά μου μάθαινε τα πρώτα βήματα Εκεί χορεύαν οι ψυχές,όχι τα πόδια μας Κι έτσι μιλούσαμε,δίχως κανείς να ακούει τα λόγια μας Κι ήρθαν χειμώνες που χορέψαμε στα χιόνια τους Και καλοκαίρια που μας έκαψε το χώμα τους Κι Αυτήν αγάπησα! Δεσμώτης στον ρυθμό της Χαράμισα μια ζωή χορεύοντας το τανγκό της Αυτή με διάλεξε,με τράβηξε στο μέρος της Κι εκ τότε ο καβαλιέρος της ήμουν σ'όλα τα βήματα Κάθε αμαρτία χορογραφία μαζί την κάναμε Σε μια ιστορία που σημασία δεν είχε αν χάναμε Πάνω από πράσινα τραπέζια χοροί Εκεί που ένα σου βήμα λάθος κανείς δε στο συγχωρεί Δίπλα από σκόνες,από πόρνες,από αλκοόλ και καπνούς Εκεί που μέρα επόμενη δε θα έρθει για τους μισούς Να ξέρεις,χορέψαμε με καταιγίδες σε νύχτες λευκές Κι εκείνη πιστά σήμερα,εκεί που ήταν θάλασσα χθες Και μας χαζεύανε οι τύψεις κι οι ενοχές Και χειροκρόταγαν τα λάθη μας,μαζί με κάτι αγάπες παλιές Κι αυτοκτονούσαμε τα βράδια αγκαλιά Και κάθε μέρα ξυπνούσαμε ζωντανοί χωριστά Και συναντιόμασταν μεσάνυχτα σε μέρη γνωστά Κι ήταν πανέμορφα τα πάντα μα δεν ήταν σωστά Και κοιταζόμασταν στα μάτια και δε μίλαγα Κι εκείνη αργά-αργά μου μάθαινε τα πρώτα βήματα Εκεί χορεύαν οι ψυχές,όχι τα πόδια μας Κι έτσι μιλούσαμε δίχως κανείς να ακούει τα λόγια μας Κι ήρθαν χειμώνες που χορέψαμε στα χιόνια τους Και καλοκαίρια που μας έκαψε το χώμα τους Κι Αυτήν αγάπησα! Δεσμώτης στον ρυθμό της Χαράμισα μια ζωή χορεύοντας το τανγκό της Τα χέρια της απ'το λαιμό μου περασμένα γύρω Τόσο σφιχτά που δε μπορούσα να φύγω Βαριές ανάσες κι η καρδιά μου να χτυπά δυνατά Κι όσο τα χρόνια περνούσαν τα πόδια μου πιο βαριά,στο χώμα Είχα απ το σπίτι χαθεί,φίλοι με ξέχασαν Κανείς δεν ήταν πια εκεί όταν τα φώτα μου έσβησαν Ένας χορός που μου'χε τσακίσει πλέον τα γόνατα Ένας διάβολος μέσα μου που μου'χε σβήσει τα όνειρα Κι είπα θα φύγω να κρυφτώ σε ένα σπίτι Στο πιο ψηλό βουνό να μη με ψάξει κανείς να με βρει Από όλους και όλα να χαθώ,να ξεχάσω,να ξεχαστώ Μα πάνω απ'όλα να ξεφύγω για πάντα απ'αυτή Και 1000 μέρες μετρούσα μέχρι το σήμερα Και 1000 νύχτες πέρασαν χωρίς να νιώσω τίποτα Η πόρτα μου κλειστή ερμητικά και δεν απάνταγα Και όποιος χτυπούσε απ'έξω εγώ έκανα πως δεν άκουγα Και έσβηνα και έγραφα τον πόνο μου σε γράμματα Και άκουσα η πόρτα να χτυπά ξανά μες τα χαράματα Και ήταν η ανάγκη μου σε κάποιον να μιλήσω Και ήταν η πρώτη φορά που δε φοβήθηκα να ανοίξω! Και κοιταζόμαστε στα μάτια πια και δε μιλώ Και σου'χω αφήσει την ψυχή μου για ένα ακόμη χορό...
Αυτή με διάλεξε με τράβηξε στο μέρος της κι έκτοτε ο καβαλιέρος της ήμουν σ'όλα τα βήματα,κάθε αμαρτία χορογραφία μαζί την κάναμε σε μια ιστορία που σημασία δεν είχε αν χάναμε.. ...και σου 'χω αφήσει την ψυχή μου για ένα ακόμη χορό... ;)
Το τραγούδι αυτό περιγράφει μια έντονη και παθιασμένη σχέση μέσω της μεταφοράς του χορού, συγκεκριμένα του τανγκό. Ο anser παρουσιάζει την ιστορία του δεσμού του με μια γυναίκα, χρησιμοποιώντας την εικόνα του χορού για να εκφράσει τα συναισθήματα, τις εμπειρίες και τις αντιξοότητες που βίωσαν μαζί. Ανάλυση και Ερμηνεία: Αρχή της Σχέσης: Οι πρώτοι στίχοι περιγράφουν την έναρξη της σχέσης τους, όπου κοιταζόντουσαν στα μάτια και εκείνη του μάθαινε τα πρώτα βήματα του χορού. Αυτό συμβολίζει την αρχή της σχέσης τους και τον τρόπο που άρχισαν να γνωρίζονται και να συνδέονται βαθύτερα. Χορός των Ψυχών: Ο στίχος "Εκεί χορεύαν οι ψυχές, όχι τα πόδια μας" υποδηλώνει ότι η σύνδεσή τους ήταν πέρα από το φυσικό επίπεδο, και αγγίζει το πνευματικό και συναισθηματικό τους δεσμό. Κοινές Εμπειρίες: Αναφέρεται στους χειμώνες και τα καλοκαίρια που πέρασαν μαζί, δείχνοντας ότι πέρασαν διάφορες φάσεις και δοκιμασίες στη σχέση τους. Αυτές οι εμπειρίες τους έκαναν να αγαπηθούν ακόμα πιο βαθιά, με τον αφηγητή να νιώθει δεσμώτης στον ρυθμό της. Ζωή με Αμαρτίες και Ρίσκα: Περιγράφει τη ζωή τους γεμάτη αμαρτίες και ρίσκα, όπου δεν είχε σημασία αν κέρδιζαν ή έχαναν. Χόρεψαν πάνω από πράσινα τραπέζια, δίπλα σε σκόνες, πόρνες, αλκοόλ και καπνούς. Αυτή η εικόνα δείχνει την άγρια και επικίνδυνη πλευρά της ζωής τους. Συμβολική Αυτοκτονία: Οι στίχοι "Κι αυτοκτονούσαμε τα βράδια αγκαλιά, και κάθε μέρα ξυπνούσαμε ζωντανοί χωριστά" δείχνουν την ένταση της σχέσης τους, που ήταν ταυτόχρονα καταστροφική και αναζωογονητική. Αυτή η αντίθεση υπογραμμίζει την ένταση και την αντίφαση που χαρακτήριζε τη σχέση τους. Συμπεράσματα: Το τραγούδι τελειώνει με την παραδοχή ότι όλα ήταν πανέμορφα αλλά δεν ήταν σωστά, δείχνοντας την αναγνώριση ότι παρά την ομορφιά και το πάθος, υπήρχαν σοβαρά προβλήματα και ασυμβατότητες. Μήνυμα: Το κεντρικό μήνυμα του τραγουδιού είναι η ένταση και η ομορφιά μιας σχέσης που είναι γεμάτη πάθος, αμαρτίες και κινδύνους. Παρόλο που η σχέση αυτή ήταν πανέμορφη και γεμάτη συναισθήματα, δεν ήταν σωστή ή βιώσιμη. Οι δύο χαρακτήρες χόρεψαν μέσα από τις αντιξοότητες και τα λάθη τους, αναγνωρίζοντας τελικά ότι οι επιλογές τους είχαν ένα κόστος.
είχα απ το σπίτι χαθεί φίλοι με ξέχασαν κανείς δεν ήταν εκει πια όταν τα φώτα μου έσβησαν ένας χορός που μου χε τσακίσει πλέον τα γόνατα ένας διάβολος πλέον που μου χε σβήσει τα όνειρα κι είπα θα φύγω να κρυφτώ σε ένα σπίτι στο πιο ψηλό βουνό να μη με ψάξει κανείς να με βρεί απο όλους και όλα να χαθώ να ξεχάσω να ξεχαστώ μα πανω απ ολα να ξεφύγω για πάντα απ αυτή και 1000 μέρες μετρούσα μέχρι το σήμερα και 1000 νύχτες πέρασαν χωρίς να νοιώσω τίποτα η πόρτα μου κλειστή ερμητικά και δεν απάνταγα και όποιος χτυπούσε απ έξω έκανα πως δεν άκουγα και έσβηνα και εγραφα τον πόνο μου σε γράμματα και άκουσα η πόρτα να χτυπά μες τα χαράματα και ήταν η ανάγκη μου σε κάποιον να μιλήσω και ήταν η πρώτη φορά που δε φοβήθηκα να ανοίξω και κοιταζόμαστε στα μάτια πια και δε μιλώ και σου χω αφήσει την ψυχή μου για ένα ακόμη τανγκό
συνέχισε αδερφέ να το κάνεις έτσι δυνατά... δεν χρειάζεται γκάνγκ, ντάμπ και τσέιν. Το χιπ χοπ είναι μουσική τέχνη όχι μόδα, μιλάς στις ψυχές μας στις ζωές μας και αυτο δεν το σβήνουν τα λάικ και οι διαφημίσεις.
Η εισαγωγή στη αρχή ειναι από Alan Parsons Project - the turn of a friendly card. Ωραίο που ψαχνεστε αλλά να αναφέρετε τα πρωτότυπα. Με καλή πρόθεση το λέω για να μη πέσετε να με φάτε.
Το αναφέρω ως πιο παλια πηγή, μιας και το turn of a friendly card ειναι απο το 1980 και ως πιο παλιό θεωρω οτι αποτελει την ‘πρωτοτυπή πηγή εμπνευσης για νεοτερες συνθεσεις. Παρολα αυτα ειναι σημαντικό που ψαχνονται καποια μεα παιδια και γράφουν και στίχους με ουσία.
💥 Anser - Ό,τι αγαπάς δεν έχει τέλος
📅 Δευτέρα 10 Ιουνίου - Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
🎟 Βρείτε εισιτήρια εδώ: www.more.com/music/anser-oti-agapas-den-exei-telos-texnopoli-dimou-athinaion/
📍 Φυσικά σημεία προπώλησης:
👉 Reload Stores (Ακαδημίας 81, Αθήνα)
👉 Monsterville (Αγίας Ειρήνης 13, Αθήνα)
👉 Βρωμιάρα (Λεωφ. Παναγή Τσαλδάρη 16, Περιστέρι)
& more tba
💪 Διοργάνωση & Επικοινωνία: Action Εστί | Artist & Event Management
🔗 Press & Info: linktr.ee/actionesti
Anser εισαι ουρανοξυστης αναμεσα σε ημιυπογεια..
Και κοιταζόμασταν στα μάτια και δε μίλαγα
Κι εκείνη αργά-αργά μου μάθαινε τα πρώτα βήματα
Εκεί χορεύαν οι ψυχές,όχι τα πόδια μας
Κι έτσι μιλούσαμε,δίχως κανείς να ακούει τα λόγια μας
Κι ήρθαν χειμώνες που χορέψαμε στα χιόνια τους
Και καλοκαίρια που μας έκαψε το χώμα τους
Κι Αυτήν αγάπησα! Δεσμώτης στον ρυθμό της
Χαράμισα μια ζωή χορεύοντας το τανγκό της
Αυτή με διάλεξε,με τράβηξε στο μέρος της
Κι εκ τότε ο καβαλιέρος της ήμουν σ'όλα τα βήματα
Κάθε αμαρτία χορογραφία μαζί την κάναμε
Σε μια ιστορία που σημασία δεν είχε αν χάναμε
Πάνω από πράσινα τραπέζια χοροί
Εκεί που ένα σου βήμα λάθος κανείς δε στο συγχωρεί
Δίπλα από σκόνες,από πόρνες,από αλκοόλ και καπνούς
Εκεί που μέρα επόμενη δε θα έρθει για τους μισούς
Να ξέρεις,χορέψαμε με καταιγίδες σε νύχτες λευκές
Κι εκείνη πιστά σήμερα,εκεί που ήταν θάλασσα χθες
Και μας χαζεύανε οι τύψεις κι οι ενοχές
Και χειροκρόταγαν τα λάθη μας,μαζί με κάτι αγάπες παλιές
Κι αυτοκτονούσαμε τα βράδια αγκαλιά
Και κάθε μέρα ξυπνούσαμε ζωντανοί χωριστά
Και συναντιόμασταν μεσάνυχτα σε μέρη γνωστά
Κι ήταν πανέμορφα τα πάντα μα δεν ήταν σωστά
Και κοιταζόμασταν στα μάτια και δε μίλαγα
Κι εκείνη αργά-αργά μου μάθαινε τα πρώτα βήματα
Εκεί χορεύαν οι ψυχές,όχι τα πόδια μας
Κι έτσι μιλούσαμε δίχως κανείς να ακούει τα λόγια μας
Κι ήρθαν χειμώνες που χορέψαμε στα χιόνια τους
Και καλοκαίρια που μας έκαψε το χώμα τους
Κι Αυτήν αγάπησα! Δεσμώτης στον ρυθμό της
Χαράμισα μια ζωή χορεύοντας το τανγκό της
Τα χέρια της απ'το λαιμό μου περασμένα γύρω
Τόσο σφιχτά που δε μπορούσα να φύγω
Βαριές ανάσες κι η καρδιά μου να χτυπά δυνατά
Κι όσο τα χρόνια περνούσαν τα πόδια μου πιο βαριά,στο χώμα
Είχα απ το σπίτι χαθεί,φίλοι με ξέχασαν
Κανείς δεν ήταν πια εκεί όταν τα φώτα μου έσβησαν
Ένας χορός που μου'χε τσακίσει πλέον τα γόνατα
Ένας διάβολος μέσα μου που μου'χε σβήσει τα όνειρα
Κι είπα θα φύγω να κρυφτώ σε ένα σπίτι
Στο πιο ψηλό βουνό να μη με ψάξει κανείς να με βρει
Από όλους και όλα να χαθώ,να ξεχάσω,να ξεχαστώ
Μα πάνω απ'όλα να ξεφύγω για πάντα απ'αυτή
Και 1000 μέρες μετρούσα μέχρι το σήμερα
Και 1000 νύχτες πέρασαν χωρίς να νιώσω τίποτα
Η πόρτα μου κλειστή ερμητικά και δεν απάνταγα
Και όποιος χτυπούσε απ'έξω εγώ έκανα πως δεν άκουγα
Και έσβηνα και έγραφα τον πόνο μου σε γράμματα
Και άκουσα η πόρτα να χτυπά ξανά μες τα χαράματα
Και ήταν η ανάγκη μου σε κάποιον να μιλήσω
Και ήταν η πρώτη φορά που δε φοβήθηκα να ανοίξω!
Και κοιταζόμαστε στα μάτια πια και δε μιλώ
Και σου'χω αφήσει την ψυχή μου για ένα ακόμη χορό...
+HyperTall σωραιος ρε μαγκα!
Μπράβο μάγκα βοήθησες αρκετό κόσμο
Και κοιταζομαστε στα μάτια πια και δεν μιλώ και σε έχω αφήσει την ψυχή μου για ένα ακόμη χορό...2020? Και μετά από τόσα 2021?
Kinato p καραντινάτα
Εδώ ρεε
@@deademperor286 εδωωω
Και συνεχίζουμε
Και 2030 να γράψεις εδώ θα είμαστε
Αυτο δεν ειναι hip-hop αυτο ειναι ποιηση,αληθεια..
rap=rhythym and poetry .Aderfe.Einai rap.
@@outofmemory23 ραπ=ραψωδια..
Είναι κρίμα αυτός ο άνθρωπος να μην έχει την απήχηση που του αξίζει.. Φαίνεται είναι σε όλους πιο κατανοητό και ποιοτικό το κάθε dab και ο κάθε κλόουν που κυκλοφορεί.
One F Music ισχυει αυτο που λες απλα πιστευω οτι τα πιτσιρικια ακουν το νταμπ και το καθε νταμπ διοτι είναι καπως "ανεβαστικο" ενω τραγουδια σαν αυτο βγαζουν μεγαλα νοηματα και σε βαζουν σε σκεψεις
για λίγους και καλούς!
@@ma3imospaopao για λιγους και καλους οπως το πες
λιγοι το νιωθουν!!!
@@alleria4218 σωστος ετσι ειναι θελει να εχεις γραψει μερικα χρονακια σε αυτη τη ζωη για να εχεις καποιες εμπηριες ετσι ωστε να σε αγγιζουν τα λογια
Όσοι ξέρουμε και πρέπει τον ακούμε αδερφέ
Οι υπόλοιποι είναι περιττοί
Το υπέροχο με αυτό το κομμάτι είναι το οτι όπως λένε κι άλλοι σου φέρνει στο μυαλό πράγματα ανεξάρτητα με τους στοίχους π.χ. εγω αυτο το ακουγα οταν πρωτοχωρισα και μου την θυμιζε και τωρα που το ακουω μετα απο λιγο καιρο που μου εχει περάσει το ακουω και νοσταλγω στις ωραιες μας αναμνήσεις μαζι χωρις να νιωθω λυπη η κάτι αλλα ναι γενικα κανει πολυ καλη δουλεια το κομμάτι στο να σου ξυπνάει συνεσθηματα,να σε κανει να νοσταλγείς και να σε παρηγορεί ταυτόχρονα
κατάθεση ψυχής..καιρό είχα να βουρκωσω ακούγοντας ένα κομμάτι..
Αυτή είναι η μαγεία του hip-hop , ο καθένας νιώθει το κομμάτι με βάση το δικό του ‘τανγκο’ . Είτε αυτό είναι κόκα , είτε ποτό , τζόγος , έρωτας , καταστάσεις... το αποτέλεσμα έμμεσα-άμεσα είναι η καταστροφή!
Και μη νομίζεται.. όλα αυτά είναι αδέρφια! Το ένα φέρνει το άλλο όποτε προσοχή φίλοι!!
Το κομμάτι απίστευτο...μετά από τόσα χρόνια δεν το βαρέθηκα λεπτό!
2022 και πάντα ANSER!
αυτη η μοναξια ρε φιλε μου χει σταθει παραπανω και απο τον ιδιο μου τον εαυτο.
Χαράμισα μια ζωή χορεύοντας το τανγκό της.....2022 ακόμα και πάει λέγοντας κύριοι!!!!!
Ο θεος να σε εχει καλα !
1 respect στο τραγούδι και τον anser
2 respect στα παιδιά που γράφουνε στίχους στα σχόλια
wp !!!!!
+Dimitris Kes ti le re tsako?
+panos vamos xaxaxaxaxa nai re
Καποια στιγμη πρπει να βγουμε απο αυτην φιλε ομως
Όσες φορές κι αν τ'ακούσω,όσα χρόνια κι αν περάσουν θα ανατριχιάζω το ίδιο.....πραγματικό διαμάντι μάγκα μου,μπράβο σου.
Κι αυτοκτονούσαμε τα βράδια αγκαλιά
Και κάθε μέρα ξυπνούσαμε ζωντανοί χωριστά
Και συναντιόμασταν μεσάνυχτα σε μέρη γνωστά
Κι ήταν πανέμορφα τα πάντα μα δεν ήταν σωστά
Τελειο τραγούδι και πολύ συγκινητικό 😢
πονάει πολύ αυτό το τραγούδι...
Το εκπληκτικό με τέτοια κομμάτια είναι ότι ο καθένας και η καθεμία μπορεί να τα κάνει δικά του και δικά της, χτυπώντας πυρήνα σε συναισθήματα και αναμνήσεις και σε όλους μας λέει κάτι διαφορετικό το οποίο μπορεί να μην έχει καμμία σχέση με αυτό για το οποίο μιλάει ο καλλιτέχνης.
Moonch1ld isxueii
aplws gia na jereis. gia koka milaei
@@1312fckpolizia βασικά για το πόκερ μιλάει, και την εξάρτηση του από αυτό, εξου και το θηλυκό στοιχείο
βασικα αυτο λεγεται ποιηση
Για τζογο μιλαει
Το κομματι αναφερεται στον εθισμο στον τζογο που παρομοιαζεται με μια γυναικα, γι αυτο λεει και "πανω απο πρασινα τραπεζια". Ο Ανσερ αναφερεται σε πολλα κομματια του στον τζογο και το ποκερ συγκεκριμενα. Ωστοσο το πιο ωραιο με αυτο το κομματι ειναι οτι μπορει ο καθενας να το μεταφρασει οπως θελει αναλογα με τους δικους του "εθισμους", ειτε ειναι τζογος ειτε ειναι εθισμος σε προσωπα. Peace
μα κι ο έρωτας τζογος ειναι, τα βάζεις όλα μέσα, τα ρέστα σου και βλέπεις, άλλοι φεύγουνε τινάζοντας την μπανκα κ άλλοι ταπί και ψυχραιμοι (?)
Μόνο εμένα μου κάνει για να το λέει για την μουσική;
@@alexdkan3714 Στον τζογο αναφερεται ρε καψα λεει ξεκαθαρα για πρασινα τραπεζια μην λετε οτι να ναι. Αν ψαξεις λιγο για τον Ανσερ θα δεις οτι το αναφερει συνεχεια
Ισχύουν όσα γράφεις.
Κάποτε ήταν εθισμένος στον τζόγο...
Ta prasina trapezia file mou ine apo to meros pou engine I ihografisi
απο τοτε που το ακουσα πρωτη φορα (καπου πριν 2-3 χρονια) δεν σταματησα να το ακουω καθε μερα. ΦΟ-ΒΕ-ΡΟ
ANSER ΒΑΛΕ ΑΥΤΌ ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΎΡΓΗΜΑ ΣΤΟ SPOTIFY ❤️
Τανγκο και χιπ χοπ, τα δυο αγαπημενα μου ειδη μουσικης
3:07 λεπτά γεμάτα συναισθήματα..απίστευτο κομμάτι!ΜΠΡΑΒΟ!!
Αν ακόμα στα 30 μου συνεχίζω να ακούω χιπχοπ να ξες είσαι η αιτία..
Pleon eisai 37
@@GreekSongsPiano και ακόμα εδώ 🤜🤛
+
Ο αγαπημενος μου χορος και ας με εχει τσακισει...Σε ευχαριστω για τις ελπιδες που μας δινεις μεσα απο τα κομματια σου..Και ας ειμαι 17χρονων καταλαβαινω πολλα.ΣΕ ευχαριστω!!
Δεν ξεχωριζω μουσικες , ξεχωριζω τραγουδια . Ξερω , δεν ειναι το χιπ χοπ η το ροκ η το οτιδηποτε που ειναι ξεχωριστο και υπεροχο σαν ειδος . Ειναι απλα μερικα τραγουδια , που ειναι τοσο ξεχωριστα . Που νιωθεις το παθος πισω απο καθε ηχο τους , το καθε συναισθημα , ολο τον ερωτα και το θανατο , την αναγκη του ανθρωπου σου .
Τραγουδια σαν αυτο με κανουν να θελω να ζησω ολο και πιο εντονα, οσο σαπιος και να ναι ο κοσμος μας. Ευχαριστω Anser
Μου θυμίζει το Hotel California των Eagles που μπορεί να προσαρμοστεί ο καθένας με ότι επιθυμεί στους στίχους. Για παράδειγμα οταν το ακούω εγώ μου θυμίζει τον σκύλο μου (αυτό το κομμάτι).
She is the poem...
4 χρονια μετα η ίδια ανατριχίλα με αυτό το τραγούδι
🧠
κουτι εκατσε η μουσικη παραγωγη με τον στιχο!! μπραβο συνεχισε την καλη δουλεια!!
Αυτό είναι από τα καλύτερα τραγούδια τους .
Intro song: Joe Hisaishi - Departures 01:21
πολύ μπροστά το κομμάτι !!
Όταν ακούω τα κομμάτια αυτά ανατριχιάζω και ο λόγος είναι ότι μου περνάνε το καλύτερο αίσθημα
Pios to akouei 2021
πολυ δυνατο μπραβο !!! αυτα ειναι τραγουδια
Είσαι τεράστιος φιλαράκι..... αυτο εχω να πω μονο
Φοβερο...
μεγαλος ποιητης εισαι αδερφε.....respect ...
παντου εισαι ρε μαλακα
Τι κομματαρα ρε φιλε..
Ίσως η χιπ χοπ δεν είναι μονο έκφραση των βαθύτερων επιθυμιών και πόνων .....
Ίσως είναι μια ακόμη υπενθύμιση οτι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι ευαισθητοί ....
πραγματικά ευαισθητοι και οχι στα λόγια .... ειλικρινά ανατριχιαστικό τραγούδι .....
εαν κάποιος κλείσει τα μάτια του τοτε σίγουρα θα μετατρέψει σε εικόνα το περιεχόμενο αυτών των υπέροχων στίχων .....
Χαραμισα μια ζωη χορευοντας το ταγκο της.. Μακρια απο τα ναρκωτικα..η ζωη ειναι ομορφη μακρια απο ολα αυτα!
Και κοιταζόμαστε στα μάτια πια και δεν μιλώ
Και σου'χω άφησε την ψυχή μου για ενα ακόμα χορό....Ανσερ απλά κορυφή💙❤💚
Χρόνια μπροστά...
"Κάθε αμαρτία χορογραφία μαζί την κάναμε....
Σε μια ιστορία που σημασία δεν είχε αν χάναμε...
Πάνω από πράσινα τραπέζια χοροί
Εκεί που ένα σου βήμα λάθος κανείς δε στο συγχωρεί..."
"Και μας χαζεύανε οι τύψεις κι οι ενοχές...
Και χειροκρόταγαν τα λάθη μας,μαζί με κάτι αγάπες παλιές...
Κι αυτοκτονούσαμε τα βράδια αγκαλιά και κάθε μέρα ξυπνούσαμε ζωντανοί χωριστά...
Και συναντιόμασταν μεσάνυχτα σε μέρη γνωστά...κι ήταν πανέμορφα τα πάντα μα δεν ήταν σωστά.."
Βαριές ανάσες κι η καρδιά μου να χτυπά δυνατά
Κι όσο τα χρόνια περνούσαν τα πόδια μου πιο βαριά...
Για πάντα εδώ.
anser λόγια που αγγίζουν την ψυχή
σαν τη μουσική που έγραψες για αυτή
flowjobTV
Τι λεες τωρα;; Μεγάλη ψυχή
γεαπ
+Maria Mantzana Άντε βρε γατί
+Maria Mantzana που σαι μωρη τρελααααα?
+Αλεξ Παπαδατος χίλια live εχω να σε δω, που εισαι;
απλα φτιαξε ΦΒ σε φαση,connect to the world :(
2020🖤
(Anser) τρελέ μού προσωπικά γειά μένα είσαι ο καλύτερος 🎶Με διαφορά μεγάλη 🎶
Και κοιταζόμασταν στα μάτια και δε μίλαγα
Κι εκείνη αργά-αργά μου μάθαινε τα πρώτα βήματα
Εκεί χορεύαν οι ψυχές,όχι τα πόδια μας
Κι έτσι μιλούσαμε,δίχως κανείς να ακούει τα λόγια μας
Κι ήρθαν χειμώνες που χορέψαμε στα χιόνια τους
Και καλοκαίρια που μας έκαψε το χώμα τους
Κι Αυτήν αγάπησα! Δεσμώτης στον ρυθμό της
Χαράμισα μια ζωή χορεύοντας το τανγκό της
Αυτή με διάλεξε,με τράβηξε στο μέρος της
Κι εκ τότε ο καβαλιέρος της ήμουν σ'όλα τα βήματα
Κάθε αμαρτία χορογραφία μαζί την κάναμε
Σε μια ιστορία που σημασία δεν είχε αν χάναμε
Πάνω από πράσινα τραπέζια χοροί
Εκεί που ένα σου βήμα λάθος κανείς δε στο συγχωρεί
Δίπλα από σκόνες,από πόρνες,από αλκοόλ και καπνούς
Εκεί που μέρα επόμενη δε θα έρθει για τους μισούς
Να ξέρεις,χορέψαμε με καταιγίδες σε νύχτες λευκές
Κι εκείνη πιστά σήμερα,εκεί που ήταν θάλασσα χθες
Και μας χαζεύανε οι τύψεις κι οι ενοχές
Και χειροκρόταγαν τα λάθη μας,μαζί με κάτι αγάπες παλιές
Κι αυτοκτονούσαμε τα βράδια αγκαλιά
Και κάθε μέρα ξυπνούσαμε ζωντανοί χωριστά
Και συναντιόμασταν μεσάνυχτα σε μέρη γνωστά
Κι ήταν πανέμορφα τα πάντα μα δεν ήταν σωστά
Και κοιταζόμασταν στα μάτια και δε μίλαγα
Κι εκείνη αργά-αργά μου μάθαινε τα πρώτα βήματα
Εκεί χορεύαν οι ψυχές,όχι τα πόδια μας
Κι έτσι μιλούσαμε δίχως κανείς να ακούει τα λόγια μας
Κι ήρθαν χειμώνες που χορέψαμε στα χιόνια τους
Και καλοκαίρια που μας έκαψε το χώμα τους
Κι Αυτήν αγάπησα! Δεσμώτης στον ρυθμό της
Χαράμισα μια ζωή χορεύοντας το τανγκό της
Τα χέρια της απ'το λαιμό μου περασμένα γύρω
Τόσο σφιχτά που δε μπορούσα να φύγω
Βαριές ανάσες κι η καρδιά μου να χτυπά δυνατά
Κι όσο τα χρόνια περνούσαν τα πόδια μου πιο βαριά,στο χώμα
Είχα απ το σπίτι χαθεί,φίλοι με ξέχασαν
Κανείς δεν ήταν πια εκεί όταν τα φώτα μου έσβησαν
Ένας χορός που μου'χε τσακίσει πλέον τα γόνατα
Ένας διάβολος μέσα μου που μου'χε σβήσει τα όνειρα
Κι είπα θα φύγω να κρυφτώ σε ένα σπίτι
Στο πιο ψηλό βουνό να μη με ψάξει κανείς να με βρει
Από όλους και όλα να χαθώ,να ξεχάσω,να ξεχαστώ
Μα πάνω απ'όλα να ξεφύγω για πάντα απ'αυτή
Και 1000 μέρες μετρούσα μέχρι το σήμερα
Και 1000 νύχτες πέρασαν χωρίς να νιώσω τίποτα
Η πόρτα μου κλειστή ερμητικά και δεν απάνταγα
Και όποιος χτυπούσε απ'έξω εγώ έκανα πως δεν άκουγα
Και έσβηνα και έγραφα τον πόνο μου σε γράμματα
Και άκουσα η πόρτα να χτυπά ξανά μες τα χαράματα
Και ήταν η ανάγκη μου σε κάποιον να μιλήσω
Και ήταν η πρώτη φορά που δε φοβήθηκα να ανοίξω!
Και κοιταζόμαστε στα μάτια πια και δε μιλώ
Και σου'χω αφήσει την ψυχή μου για ένα ακόμη χορό...
μπραβο ρε αλανιι! κοματαρα..
Respect
Γιώργο μου λείπεις
φοβεροί στίχοι!!
Τι έγραψες πάλι δεν έχω λόγια....
Απλά σήμερα έχασα στη Stoiximan 1.000 € και ήρθα να το ακούσω να το ξεχάσω...Πονάει η αλήθεια Τιτάνα!
"Μα πάνω από ολα να χαθώ να ξεφύγω από αυτήν..."
makria apo auta tsakale
@@MultiG999 αυτά ηταν τα ωραία
ΑΠΛΑ ΤΕΛΕΙΟ.......
0:08 - 0:10 οτι πιο ανατριχιαστικο εχω ακουσει
" Εκεί που ένα σου βήμα λάθος κανείς δε στο συγχωρεί "
Την αγάπη από Θεσσαλονίκη.
ayto pou apokalw egw erwta einai h mousikh,ase tous ypolipous loipon na grafoun gia twn anthrwpino erwtaa! epos to kommati,leei pollaaa
Αυτή με διάλεξε με τράβηξε στο μέρος της κι έκτοτε ο καβαλιέρος της ήμουν σ'όλα τα βήματα,κάθε αμαρτία χορογραφία μαζί την κάναμε σε μια ιστορία που σημασία δεν είχε αν χάναμε..
...και σου 'χω αφήσει την ψυχή μου για ένα ακόμη χορό... ;)
καλό τραγούδι κ πάλι μπράβο μάγκες μελαγχολική μουσική μ θυμίζει πολλά
πραγματικος καλλιτεχνης
Και συναντιόμασταν μεσάνυχτα σε μέρη γνωστά
Κι ήταν πανέμορφα τα πάντα μα δεν ήταν σωστά!!
Όλα για την Μουσική.
wraios anser
Γοητευτική η τράπουλα..
Και επικινδυνη αδερφε
και συ απο τους λιγους εισαι που καταλαβαν το τραγουδι...
Μαλάκα είναι υπέροχο..
Nai nai nai polu kalo
..❤
Αν ...καποιος το ακουσε μια φoρα,εγω το ακουω ακομα!!!
Το τραγούδι αυτό περιγράφει μια έντονη και παθιασμένη σχέση μέσω της μεταφοράς του χορού, συγκεκριμένα του τανγκό. Ο anser παρουσιάζει την ιστορία του δεσμού του με μια γυναίκα, χρησιμοποιώντας την εικόνα του χορού για να εκφράσει τα συναισθήματα, τις εμπειρίες και τις αντιξοότητες που βίωσαν μαζί.
Ανάλυση και Ερμηνεία:
Αρχή της Σχέσης:
Οι πρώτοι στίχοι περιγράφουν την έναρξη της σχέσης τους, όπου κοιταζόντουσαν στα μάτια και εκείνη του μάθαινε τα πρώτα βήματα του χορού. Αυτό συμβολίζει την αρχή της σχέσης τους και τον τρόπο που άρχισαν να γνωρίζονται και να συνδέονται βαθύτερα.
Χορός των Ψυχών:
Ο στίχος "Εκεί χορεύαν οι ψυχές, όχι τα πόδια μας" υποδηλώνει ότι η σύνδεσή τους ήταν πέρα από το φυσικό επίπεδο, και αγγίζει το πνευματικό και συναισθηματικό τους δεσμό.
Κοινές Εμπειρίες:
Αναφέρεται στους χειμώνες και τα καλοκαίρια που πέρασαν μαζί, δείχνοντας ότι πέρασαν διάφορες φάσεις και δοκιμασίες στη σχέση τους. Αυτές οι εμπειρίες τους έκαναν να αγαπηθούν ακόμα πιο βαθιά, με τον αφηγητή να νιώθει δεσμώτης στον ρυθμό της.
Ζωή με Αμαρτίες και Ρίσκα:
Περιγράφει τη ζωή τους γεμάτη αμαρτίες και ρίσκα, όπου δεν είχε σημασία αν κέρδιζαν ή έχαναν. Χόρεψαν πάνω από πράσινα τραπέζια, δίπλα σε σκόνες, πόρνες, αλκοόλ και καπνούς. Αυτή η εικόνα δείχνει την άγρια και επικίνδυνη πλευρά της ζωής τους.
Συμβολική Αυτοκτονία:
Οι στίχοι "Κι αυτοκτονούσαμε τα βράδια αγκαλιά, και κάθε μέρα ξυπνούσαμε ζωντανοί χωριστά" δείχνουν την ένταση της σχέσης τους, που ήταν ταυτόχρονα καταστροφική και αναζωογονητική. Αυτή η αντίθεση υπογραμμίζει την ένταση και την αντίφαση που χαρακτήριζε τη σχέση τους.
Συμπεράσματα:
Το τραγούδι τελειώνει με την παραδοχή ότι όλα ήταν πανέμορφα αλλά δεν ήταν σωστά, δείχνοντας την αναγνώριση ότι παρά την ομορφιά και το πάθος, υπήρχαν σοβαρά προβλήματα και ασυμβατότητες.
Μήνυμα:
Το κεντρικό μήνυμα του τραγουδιού είναι η ένταση και η ομορφιά μιας σχέσης που είναι γεμάτη πάθος, αμαρτίες και κινδύνους. Παρόλο που η σχέση αυτή ήταν πανέμορφη και γεμάτη συναισθήματα, δεν ήταν σωστή ή βιώσιμη. Οι δύο χαρακτήρες χόρεψαν μέσα από τις αντιξοότητες και τα λάθη τους, αναγνωρίζοντας τελικά ότι οι επιλογές τους είχαν ένα κόστος.
Έχει πει και ο ίδιος ότι το τραγούδι μιλάει για τον εθισμό
poli dinatooooo
Anser μας τρέλανες πάλι
είχα απ το σπίτι χαθεί φίλοι με ξέχασαν κανείς δεν ήταν εκει πια όταν τα φώτα μου έσβησαν ένας χορός που μου χε τσακίσει πλέον τα γόνατα ένας διάβολος πλέον που μου χε σβήσει τα όνειρα κι είπα θα φύγω να κρυφτώ σε ένα σπίτι στο πιο ψηλό βουνό να μη με ψάξει κανείς να με βρεί απο όλους και όλα να χαθώ να ξεχάσω να ξεχαστώ μα πανω απ ολα να ξεφύγω για πάντα απ αυτή και 1000 μέρες μετρούσα μέχρι το σήμερα και 1000 νύχτες πέρασαν χωρίς να νοιώσω τίποτα η πόρτα μου κλειστή ερμητικά και δεν απάνταγα και όποιος χτυπούσε απ έξω έκανα πως δεν άκουγα και έσβηνα και εγραφα τον πόνο μου σε γράμματα και άκουσα η πόρτα να χτυπά μες τα χαράματα και ήταν η ανάγκη μου σε κάποιον να μιλήσω και ήταν η πρώτη φορά που δε φοβήθηκα να ανοίξω και κοιταζόμαστε στα μάτια πια και δε μιλώ και σου χω αφήσει την ψυχή μου για ένα ακόμη τανγκό
Θα σε περιμένω για τον τελευταίο χορό...!!
Okuribito Memory
To sample της αρχής..
;)
συνέχισε αδερφέ να το κάνεις έτσι δυνατά... δεν χρειάζεται γκάνγκ, ντάμπ και τσέιν. Το χιπ χοπ είναι μουσική τέχνη όχι μόδα, μιλάς στις ψυχές μας στις ζωές μας και αυτο δεν το σβήνουν τα λάικ και οι διαφημίσεις.
2022 και είμαι ακόμα εδώ
2021
Nomizw pws leei gia tin mousikh tou! Respect
Πολύ πιθανο
2021 ? ❤️
😢😢😭😭😭😭😭😭😭😭😭
thnks bro giauta ta 3:07' taksidi pou zisame!!!
Το καλύτερο flow στην Ελλάδα
ομορφο γιανναρε
σοφιαααααααααααα
2021❤️?
#02 remember?
respect eisai alani ;)
Θυμιζει τζαμαλ το beat. Κομματαρα απο τις λιγες
Η εισαγωγή στη αρχή ειναι από Alan Parsons Project - the turn of a friendly card. Ωραίο που ψαχνεστε αλλά να αναφέρετε τα πρωτότυπα. Με καλή πρόθεση το λέω για να μη πέσετε να με φάτε.
Μοιάζει λίγο, αλλά το sample είναι απο το "Departures" του Joe Hisaishi
Το αναφέρω ως πιο παλια πηγή, μιας και το turn of a friendly card ειναι απο το 1980 και ως πιο παλιό θεωρω οτι αποτελει την ‘πρωτοτυπή πηγή εμπνευσης για νεοτερες συνθεσεις. Παρολα αυτα ειναι σημαντικό που ψαχνονται καποια μεα παιδια και γράφουν και στίχους με ουσία.
Departure - Joe hisaishi
🔥🔥🔥
👍👍👍
θησαυρός το beat.
ta πες όλα.
+Hjjjsjsj Gsggssggd δεν ακούω ραπ αλλά το συγκεκριμένο κομμάτι πολύ γαματο.ιδικα το beat αδερφάκο μου :)
+Zarko Sangreal Μονο αγάπη αδερφέ
+Hjjjsjsj Gsggssggd μόνο αδερφάκο μου.μονο αγάπη μόνο αυτή θα μας σώσει.
+Zarko Sangreal και ακόμα να καταλάβουν κάποιον πως αγάπη δεν είναι μόνο γαμησει σε θυλικο ειναι μια παραπάνω κουβέντα με τον πλησίον.
Α.Ψ μου..❤️❤️
aaaaaaaaax
εμ..... το Α.Ψ σου ειναι η τραπουλα?
Για την μουσική σου το έγραψες;