Це відео не доступне.
Перепрошуємо.

Kendine Ait Bir Oda - Virginia Woolf - #1 | Sesli Kitap

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 26 тра 2021
  • Kendine Ait Bir Oda - Virginia Woolf (Sesli Kitap)
    Birinci Kısım
    Seslendiren: Rıza Yıldırım
    Diğer Sesli Kitaplardan haberdar olmak için lütfen kanalıma ücretsiz abone olun: bit.ly/2E9OqgQ
    Diğer sosyal medya linklerim: linktr.ee/101k...

КОМЕНТАРІ • 1

  • @FIKIRBAZADAM
    @FIKIRBAZADAM 3 роки тому +1

    ...Evden çıktı Saat Gecenin 3'ü "hey bu saatte nereye gidiyorsun"Etraf çok karanlık giydiği siyah pantolon ve kazak onu görmemi zorlaştırdğı için ona daha fazla yaklaşmak zorunda kaldım.sanırım biraz Dalgın Çünkü 2 kere direğe çarptı. dar bir sokağa girdi,bir an durdu,hemen yanımdaki arabanın arkasına saklandım "sakın geri dönme" Onu gözetlerken sol tarafta ikinci kattan bir kadın Pencereye çıktı ve birini takip ettiğimi anladı bana doğru tuhaf tuhaf bakıyor onu Fark etmemiş gibi davrandım. tekrar yürümeye başladı,tam zamanında, bu kadının bakışlarına daha fazla katlanamazdım.takipe devam ederken arkama baktım kadın epey uzaklaşmama rağmen bana doğru bakıyor.karanlıkta sokaklar ürkütücü. Her zamanki gibi elleri cepte yürümeye başladı. 30 dakika sonra aydınlık bi caddeye geldik hızla bir araba bu tarafa geliyor, o da karşıya geçecek gibi duruyor "hey Ne yapıyorsun sen araba geliyor"Dalgın bir şekilde yola giriyor.Araba o kadar hızlı geliyorduki onun aniden yola girmesine karşı frene basıp duramıyor Ona çarpıyor.çarpmanın şiddetiyle havaya savruluyor ,birkaç takla atıp yere düşüyor. Şok oldum çok korktum Onun ölmesini istemedim Gözlerimi kapattım kafamda şimşekler çakıyor içimde çok büyük birboşluk, anlamsızlık oluştu "o öldü...o öldü"...
    gözlerimi açtığımda etrafta kimse yoktu ben yerde yatıyordum.Bayılmışım. Çarpan kişi onu hastaneye götürmüştür Ama o hızla çarpan bi arabadan sağ kalması imkansız. Eve doğru yürümeye başladım Bikaç saat sonra hiç tanımadığım biyerde buldum kendimi Sabah olmuştu güneşin o tatlı ısısıyla daha bilinçli bir şekilde tekrar eve doğru yürümeye başladım kendi kendime seslice konuşarak yürüyorum "o öldü...o öldü..." insanlar bana "mahallenin delisi herhalde" der gibi bakıyorlar Ama umrumda deyil.Eskiden hayatım çok kötüydü hiç bir hedefim,amacım yoktu.Hayatı yaşamak için yaşıyor ölmek için zamanımı dolduruyordum O kadar boş bir hayattıki adeta yürüyen cesettim Ama o hayatıma girdiği ilk günden beri artık hayatımın bi anlamı vardı Bir amacım vardı,her ne kadar etik yollarla olmasada,onu tanımak.Ne yapalım bende aşkı adrenalin ve heyecanla seviyorum.Şimdi o yok Hayatımın anlamı yok Napıcam ben? O anlamsızlıklara geri mi dönücem? Saatler sonra eve varıyorum Ev arkadaşım büşraya herşeyi anlattım.Sarıldık beni teselli etmeye çalışıyorvAma işe yaramiycak Hava karardı onu özledim bir nebzede olsa özlemimi bastırmak için dışarı çıkıp onun evini izlemeye başlıyorum Ama bu...bu nasıl olur? İnanamıyorum Bi odanın ışığı yandı Hayır hayır bu imkansız O yaşıyor olamaz Ama bu evde ondan başka yaşayan kimse yokkki o deyilse kim bu? Perdeler kapalı olmasaydı içeri bakardım Kalbim delicesine atıyor evime koştum içeri girdim.Evin 2.kapısını sessizce açtım Onun dairesindeki kapının önündeki ayakkabıya baktım.Bu onun ayakkabısı, o yaşıyor.İçim çok büyük bir sevinç kaplıyor Yarım saat sonra yaşadığım şaşkınlık ve sevinç geçince düşünmeye başladım.o kazadan nasıl sağ çıktı? Mucize eseri sağ çıksa bile en azından bikaç ay hastanede yatması gerekirdi Bu kadar hızlı iyileşmesi imkansız Neler oluyor bilmiyorum ama "ÖĞRENELİM".
    döşekleri kapının tam arkasına serdim ve yatıp dinlenmeye başladım Saat gece 3oldu Bi ses geliyo, kapı kapanma sesi, İşte bu beklediğim an Dışarı çıkıyor "Nereye gidiyorsun sen" Evden çıkıp takip etmeye başladım Karanlıktada olsa onu karşımda canlı canlı görebilmek muhteşem. Hayatımın en mutlu ânı. Elinde siyah bi poşet var 30dk yürüdükten sonra dün geceki kazanın olduğu yere geldi Etraf sessiz ve kimseler yok Poşetten siyah bir maske çıkarıp giydi Yerden eline 2taş aldı Birisini sokak lambasına attı Etraf zifiri karanlık oldu Bir cam daha kırdı, sanırım avm'nin kamerası bu. Onu göremiyordum ama içerden bilgisayarın ışığı yandı 5dk sonra ayak sesleri gelmeye başladı.Koşarak kaçıyor Sese doğru koşmaya başladım kısa süre sonra onu kaybettim Lanet kondisyonum yüzünden koşamıyorum.Eve gidip uyudum sabah uyandığımda onun evine gizlice girmeyi düşündüm.Dün gece avm'nin kamera kayıtlarını aldı Tamda kazanın olduğu yeri gören kamerayı kırdı.O kayıtlarda bu kadar önemli olan ne var? Ne saklıyorsun sen? Yada nelermi demeliydim...
    Bir anahtarcıya gittim o kapıya uyma ihtimali olan bütün anahtarları satın aldım Eve gidip uyudum Gece 3te uyandım Kapı açıldı o dışarı çıktı Anahtarları tek tek denemeye başladım Sonunda... 17.anahtar kapıyı açtı Ayakkabımı çıkarıp evime bıraktım ve onun evine sessizce girdim...
    Çakmağımı yakıp heryeri karıştırdım heryere baktım İçerisi gayet normal.Açıkçası farklı bişeyler bekliyordum.Kayıtlar bi cd yada usbde olmalı Ama onlara rastlamadım Ah hayır şu odayı atlamışım Hemen orayada bakıcam.odanın kapısını açmayı denedim ama kilitliydi."bi insan yalnız yaşadığı bir evin oda kapısını neden kitler?" Bu kadar yeter hemen eve gitmeliyim Her an gelebilir,yakalanmak istemiyorum.Sabah oldu.dışarı çıkıp onun evini izlemeye başladım.Kilitli odanın camı açıldı ama perdeler açılmadı.Gece oldu o çıkınca hemen evine girdim Aldığım yeni anahtarları odanın kapısına denedim 32.anahtar oldu ve kapıyı açtım.
    "O seslerde ne? Ah hayır kapıda alarmmı var? İşte bu çok kötü.hemen çıkmalıyım lanet olsun...
    Hayır hayır şu odaya bakmadan çıkmicam.Odaya girdim hızlıca etrafı incelerken ayağımın altından metal bi ses çıktı.Hemen halıyı çekip baktım.Burda demir bir kapak var.Üzerinde 3 kilit var.Yukardaki ana kapının sesi geldi. "O BURDA"....
    Merdivenlerden ayak sesleri geliyor,burdan kaçamam.Kapıyı açıp içeri girdi,beni görmedi çünkü koridordaki büyük elbise dolabının içine saklandım.Kilitli kapıyı açıp odaya girdi.1 saat sonra odadan çıkıp kapıyı kilitledi.Banyodan su sesleri geliyor 15-20 dakika sonra odaya girip kapıyı kilitledi.Uzun birsüre hareket olmadı,sanırım uyuyor.Saat gecenin üçünde odasından çıkıp kapıyı kilitledi,dış kapıyı da kilitleyip gitti.Dolaptan çıkıp evime gittim.Ertesi gün onu takip ettim
    YAZAR OLMAK İSTİYORUM.YENİ YAZMAYA BAŞLADIM HENÜZ ACEMİYİM.OKUMAK İSTEYENLER YUKARDAKİ ROMAN DENEMESİNİN BİR BÖLÜMÜNÜ OKUYUP ELEŞTİREBİLİRLER.İSTEYENE DM'DEN DE ATABİLİRİM DEVAMINI VE BAŞLANGICINI