(RSOL 01) ศาสนา วิทยาศาสตร์ และชีวิตของเรา (๑) สมภาร พรมทา

เจ้าของ : ศูนย์ศึกษาพุทธปรัชญา มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
ผู้นำการสนทนา : ศาสตราจารย์ ดร. สมภาร พรมทา
สนทนากับ : นิสิตปริญญาเอก สาขาพระพุทธศาสนา มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
วันที่สนทนา : ๑๒ มกราคม ๒๕๖๔

[@philoking4670]

นี่แหละใช้ประโยชน์ได้จริง

[@3educat]

Buddhism is not a religion that everyone can truly understand. It is a religion for those who are truly wise. So, with introspection, you realize whether you have a chance to rid of suffering.

[@marijuana4614]

โลกทางวัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้น(Creation of human)
มาจากความคิดจินตนาการของปรีชาญาณ(Creation of mind)
ต่างกับการค้นพบความจริงด้วยปัญญาญาณ(Enlightenment of mind)
ซึ่งทำให้เกิดความรู้อันเป็นวิทยาศาสตร์(Truth is beyond ignorance)
เช่นเดียวกับคำสอนของพระพุทธเจ้าอยู่เหนือความเชื่อ(Truth is beyond faith)

[@Cora_on_paws]

ดีใจมาก อาจารย์หายไปนานเลย

[@user-sl4bm1qd5t]

Everyone in this world love themselves more than anything else. Yet they always forget about themselves all the time. It is extremely rare to find anyone in this world who has self- awareness.

[@co-all6650]

Yes, self awareness is basic of Samatha&Vipassana, Sadhu.

[@user-sl4bm1qd5t]

@@co-all6650 sadhu😃

[@littlecartoony2k]

*loves

[@kanokkeereelang2915]

ดีงามครับผม

[@user-ve9vx6nr3g]

นิพพานได้ชั่วคราว วันละครั้ง
สองสามครั้งทำได้ ถ้ารู้ตัว
ไม่หลงคิดท่องเน็ต ส่องไปทั่ว
ไม่เมามัวรูปเสียง กลิ่นรสเพลิน
รู้ทันอยากไม่อยาก แล้วทิ้งมัน
ได้นิพพานสันติ ไม่ยากเกิน
ของง่ายๆไม่เอา ไม่ยอมเดิน
จึงเผชิญทุกข์ใจ ทุกๆวัน
ดิ้นรนไปหวังให้ ใจมันสุข
แล้วก็ทุกข์จุกอก ทรมาน
ทำเหตุไว้ไม่เห็น มายาวนาน
จนถึงวันทุกข์หนัก จะโทษใคร
พุทธองค์เผยธรรม เรียกมาดู
ทุกข์ให้รู้แล้วละ สมุทัย
ต้นเหตุมีผลตาม ดูเข้าไป
เลิกมันได้นิโรธ ก็เท่านั้น
นิพพานได้ชั่วคราว แต่ละครั้ง
เพราะยับยั้งชั่งใจ ด้วยรู้ทัน
ทั้งราคะโทสะ โมหะมัน
ที่บันดาลตัณหา ให้ดิ้นรน
ใช้มรรคมีองค์ 8 ด้วยสติ
มีทิฏฐิถูกต้อง ย่อมหลุดพ้น
เลิกงมงายตายแล้ว มีตัวตน
ถึงมรรคผลชาตินี้ ไม่ไกลเกิน

[@user-ve9vx6nr3g]

รู้นิโรธจะรู้ ถึงกลางใจ
ไม่มุ่งหมายใจร้อน เจริญมรรค
ทำวิปัสสนา เห็นไตรลักษณ์
เพื่อประจักษ์ความทุกข์ ที่สะสม
รู้นิพพานเมื่อใด คนรู้ได้
ทำสมถะใช้ เป็นอารมณ์
ระลึกรู้ถึงฐาน จิตไม่จม
ไม่ทิ้งลมพุทโธ ภาวนา
อริยบุคคล ใช้ต่อยอด
จิตไม่รอดหลุดหลง ทุกเวลา
รู้ตัวบ่อยสติ ยิ่งแก่กล้า
เกิดสัมมาสมาธิ ไปถึงฌาน
เคยไหวๆกลางอก ก็หายไป
เพราะว่าใจไม่โลภ อย่างที่ผ่าน
ปัญญามาเมื่อวาง ความคิดอ่าน
รู้ด้วยญาณเห็นแจ้ง ไม่ตั้งใจ
รู้นิโรธกลางใจ ไม่ไหวหวั่น
จิตไม่สั่นไม่หมุน ตามทุกข์ไป
รู้นิพพานมาแล้ว เป็นอย่างไร
จิตไม่ไหวไม่อยาก เช่นนี้เอง
ปุถุชนยังมี เจตนา
มีตัณหาจึงทำ เพราะอยากเก่ง
อยากให้ดีให้ได้ เพื่อตัวเอง
แม้จะเร่งอย่างไร ไม่ได้เอย

[@user-ve9vx6nr3g]

สุญญตาคือว่าง จากตัวตน
ด้วยก้าวพ้นอัตตา แห่งตัวกู
และของกูเคยมี สิ้นทั้งคู่
เป็นผู้รู้ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
พ้นความเชื่อเรื่องราว หลังความตาย
พ้นเครือข่ายความคิด ปรีชาญาณ
พ้นสัญชาตญาณ กิเลสมาร
พ้นด้วยญาณทัสสนะ ชนะตน
วิโมกข์ 3 คือการ เห็นไตรลักษณ์
ด้วยประจักษ์ตามแต่ ละบุคคล
วางยึดมั่นถือมั่น จึงหลุดพ้น
ความทุกข์ทนดับลง ปิติพลัน
สุญญตวิโมกข์ เห็นแจ้งว่า
อนัตตาเบื้องหลัง รูปนามนั้น
มีเครื่อข่ายเชื่อมโยง ปัญญาญาณ
คอยบงการแต่ว่า ไร้รูปนาม
อนิมิตตวิโมกข์ เห็นทุกอย่าง
อนิจจังไม่เที่ยง แม้แต่กรรม
รูปธรรมรวมทั้ง นามธรรม
ล้วนตอกย้ำให้ยอม รับความจริง
อัปปณิหิตวิโมกข์ เห็นความทุกข์
เห็นความสุขไม่แท้ ในทุกสิ่ง
เห็นความคิดความฝัน ใช่ความจริง
ทุกอย่างอิงอาศัย อวิชชา

[@wattana69ify]

การมีศรัทธาอะไรที่มากเกินเหตุผล ก็คือความลุ่มหลง เพราะความลุ่มหลงจะอธิบายทางวิทยาศาสตร์ไม่ได้ เพราะมีแต่ความพอใจในสุดโต่ง(Extremely ) โดยขาดเหตุผลครับ

[@user-ty9wh2km8t]

ตายแล้วเกิด หรือตายแล้วสูญ มันพูดเหวี่ยงซ้ายเหวี่ยงขวาสุดโต่งเป็นมิจฉาทิฏฐิ เราจะพูดว่าแล้วแต่เหตุ แล้วแต่ปัจจัย ตามกฎอิทัปปัจจยตานั่นแหล่ะ ถ้าเหตุปัจจัยเกิดมีอยู่ มันก็เกิด ถ้าเหตุปัจจัยให้เกิดไม่มี มันก็ไม่เกิดน่ะ หรือพูดว่า มีแต่สังขารเป็นตายตามกฎแห่งความเปลี่ยนแปลงอิทัปปัจจยตา ไม่มีตรงไหนที่จะเรียกว่า คนหรือตัว หรือตน หรือสัตว์ หรือเรา หรือเขาไม่มี มันไม่มีคน จึงว่าไม่มีใครเกิด ไม่มีใครตาย ถ้าใครฟังคำนี้ไม่ออก คนนั้นยังไม่ใช่พุทธบริษัท
(คำอธิบายของพระอาจารย์พุทธทาสครับ)

[@user-fq5dg2hu3m]

ผมเคยเชื่อว่าตายแล้วสูญ
ไม่รู้ว่าเป็นมิจฉาทิฏฐิเลยครับ
เกิดมาจึงไม่เคยใส่บาตรสักครั้ง
คุณพ่อผมใส่บาตรตอนเช้าทุกวัน
คุณแม่ผมเป็นเป็นคนทำอาหาร
ผมไม่ขัดแย้งกับใครเรื่องบุญบาป

[@user-fq5dg2hu3m]

ผมไม่เชื่อเรื่องชาติหน้าแต่เชื่อกรรม
เชื่อว่าทำอย่างไรมันจะได้ในชีวิตนี้
เมื่อหลายปีก่อนผมทุกข์ใจเรื่องที่ทำงาน
จะลาออกก็มีภาระผ่อนรถผ่อนบ้าน
ภรรยาก็ออกมาเลี้ยงลูกตั้งแต่มีท้อง

[@user-fq5dg2hu3m]

วันหนึ่งผมได้พบพระพยอมบิณฑบาตร
นานๆท่านจะมาที่ตลาดสักครั้งหนึ่ง
ผมเดินไปรอแล้วก็ใส่บาตรด้วยเงิน
เพราะรู้ว่าท่านช่วยคนตกงานไว้เยอะ
เอาคนมาทำไร่ทำสวนปลูกผัก

[@user-fq5dg2hu3m]

สิ่งที่ผมทำไม่ได้คิดว่าเอาบุญเอาโชค
เงินสองร้อยของผมช่วยอะไรไม่ได้นักหรอก
พระพยอมท่านก็เรียกลูกศิษย์เอามะม่วงมาแจก
การแบ่งปันของคนในสังคมไทยยังไม่หมดไป
แม้ว่าวิถีชีวิตในปัจจุบันทำให้คนเห็นแก่ตัว

[@user-fq5dg2hu3m]

อย่างปัญหาที่ผมเจอในที่ทำงานจนเป็นทุกข์
ผมพยายามปล่อยวางมาหลายวันแต่ก็ทำไม่ได้
ผมกินมะม่วงที่ได้มาพร้อมกับทุกข์ที่หายไป
คงเพราะผมได้มองออกไปยังผู้อื่นที่ตกงาน
ต่างจากที่ผ่านมานั้นมองแต่ตัวเองตลอดเวลา

[@LinkingWay]

😰😱😲 👌 👍👍 👏👏👏 🙏🙏🙏 🙇🙇🙇