4:00 ależ przecież w każdym kraju jest całe mnóstwo bezpłatnych szkoleń i kursów, które umożliwiają poszerzenie perspektyw na lepszą pracę. tyle że Włochom (Hiszpanom i Grekom z resztą podobnie) po prostu się nie chce, są leniwi i czekają, aż im "z nieba spadnie"
@Szymonmowi mój komentarz dotyczący głównego tematu przeglądu został usunięty. W komentarzu był link do percentylowego wyniku testów IQ i komentarz, że ok. 9% stanowią ludzie z upośledzeniem umysłowym. Teraz nie widzę tego komentarza. Czy to znaczy, że zaczęliście banować komentujących?
@@piotrszostakowski416 Nie wiem czy to nie YT automatycznie nie usuwa. Ja tak wrzucam linki czasem, bo wtedy boty google zaczynają aktualizować swoje dane przeglądarki o tą stronę z linku. I właśnie to zrobię znowu.
Co z tego jak szkolenia nic nie dają, u mnie w mieście są darmowe szkolenia na operatora wózka widłowego, a następnie praca za minimalną krajową i ludzie po 30lat wynajmują pokoje żeby jakoś żyć. Ja jestem programista, mój kolega ma firmę i mówi że na na jedno stanowisko aplikuje po 1000osob, ludzie którzy znają po 2-3 języki w tym angielski niemiecki, mają po 5lat doświadczenia a po pandemii nie mają pracy, ludzie którzy mają po 20 certyfikatów i 2 kierunki studiów. Bo prostu gospodarka jest tak rozjeb... Że możesz być elektrykiem, mechanikiem, programista nawet lekarze a nie będzie dla ciebie roboty, przykład gdzie znajomy lekarz musi jeździć do Warszawy do szpitala pracować bo w Lublinie już nie ma miejsca i nie szukają...
2 lata temu w mojej kijowej pracy fizycznej na przerwach pobrałem darmowy trial kursu Unity i go skończyłem w 2 tygodnie. Zainteresowałem się tym, zacząłem czytać dokumentację, oglądać filmiki na YT (do nauki podstaw wystarczają) oraz słuchać ciekawych podcastów twórców wszelakich gier. Po pół roku, rzuciłem robotę bo uzbierałem poduszkę finansową na około rok. Do pracy fizycznej nie wróciłem do teraz i raczej już nie wrócę. Pojawił się za to problem z niedoborem ruchu, dlatego trzeba codziennie przynajmniej na jakiś dłuższy spacerek się wybrać w szybszym tempie, lub poćwiczyć i porozciągać się. Teraz pracuję jako freelancer w różnych projektach, pracuję z domu, mogę razem z żoną wychowywać nowonarodzoną córkę. Zarobkowo niedawno osiągnąłem poziom swojej starej pracy, a za niedługo powinno być lepiej. Pozdrawiam wszystkich i trzymam kciuki za tych, którzy nie boją się wyjść ze swojej strefy komfortu, ale z planem :)
@@maery2066 Hej, przypomniało mi się jeszcze, ze o Gicie nie napisałem, to też podstawa, a tu patrzę i nie widzę komentarza, który Ci napisałem.. Nie wiem czy został usunięty, czy ja napisałem i nie kliknałem żeby zatwierdzić.. To jeszcze raz: dla mnie zadziałało: nauka programowania C#, programowania obiektowego, znajomość gier (zwracanie uwagi na mechaniki, budowę poziomu itd.), znajomość Gita, pitchowanie gier, designowanie GDD (game design document), każdy projekt doprowadzenie do poziomu Vercical Slice'a, designowanie mechanik i ich implementacja, znajomość wzorców projektowych (Singleton, State), robienie prostych gier klonów np. flappy bird, icy tower, angry birds. Jak już trochę ogarniesz to modygikacja i redesign gier i dodawanie kolejnych mechanik. Szukaj na YT kanałów zajmujących się tworzeniem gier, dołącz do społecznosci na Discordach, możesz się uczyć z chatem GPT/ BingAI, na podstawy wystarczy jako nauczyciel. Jak co pytaj :)
Wyobrażacie to sobie? Idziecie do specjalisty, mówicie mu, że macie autyzm i że wam ciężko, a lekarz wam odpowiada "Zabij się." Przecież to jak internet w prawdziwym życiu.
Jako osoba ze spektrum Autyzmu mogę śmiało powiedzieć, że osoby takie jak ja często bywają podatni na wpływy. Nasze doświadczenia są ciężkie ale po wykonaniu ciężkiej pracy możemy funkcjonować bez problemów. Dobrze byłoby zaproponować tym osobom proces samodoskonalenia i pracy.
Tylko autyzm to spektrum, są osoby które będą funkcjonować dobrze i odczuwać szczęście, a są takie które nigdy do takiego etapu nie dojdą i jedyne co to będzie ich spotykało cierpienie. Ostatnio na kanale skrawki był wywiad z 30 letnim gościem, z którego ja odczułam ze on wie ze nigdy do takiego etapu gdzie będzie szczęśliwy nigdy nie dojdzie, mimo ze wydaje być się na prawdę dobrze funkcjonujący. Tez przypadki osób poddanych eutanazji to nie dzieci, tylko dorośli ludzie którzy pewnie próbowali na różne sposoby zmienić swoje życie i korzystali z pomocy, ale nic to nie dało.
@@olas9163 Jak dla mnie eutanazja powinna być na życzenie wszędzie, po testach psychologicznych i oszacowaniu sytuacji przez specjalistów i po dłuższym czasie ubiegania się. Osoby z najróżniejszymi trudnościami mogłyby zaznać spokoju. Niestety to powodowałoby nadużycia i osoby, które naprawdę potrzebują takiego rozwiązania mogłyby się spotkać z odmową, no ale nie wyobrażam sobie sytuacji, gdzie każdy może wejść prosto z ulicy i otrzymać eutanazję.
O tym co mówił Szymon, żeby starać się aby każdego dnia było troszkę lepiej - sam mam 23 lata, i przez ostatnie dwa lata właśnie tak robiłem. po drugim nietrafionym kierunku studiów zrobiłem sobie rok przerwy aby uzbierać na studia zaoczne: pracowałem na kasie, a potem w hotelu i w maku. Teraz studiuję informatykę i testuje gierki. Życie jest piękne c: Nie spieszcie się z sukcesem zawodowym, żyjcie po swojemu i pracujcie ale też nie bójcie się przyjąć pomocy od rodziny. Wychowali nas w myśleniu matura > studia > praca, a dziś wiemy że to bullshit. Mamy inne czas, inne możliwości, inne wyzwania.
Co do pracy. Sam byłem w podobnej sytuacji. Atrakcyjnej pracy w moim regionie nie było wcale. Pomagałem przez 3 lata w zakładzie a wolny czas poświęcałem na dalszą naukę i robienie samodzielnie pierwszych kroków w gamedevie. Ogólnie rodzice byli strasznie sceptyczni do mojej pasji i ciągle powtarzali, że nic z tego nie będzie, że to marnowanie czasu itd. Po pierwszych porażkach nawet dziewczyna zaczęła zachęcać mnie do tego bym szukał pracy w innej dziedzinie. Strasznie to zniechęcało ale się nie poddawałem, realizowałem dalej swój plan, zbierałem doświadczenie no i wyszło. Dalej nie jest różowo, stres i wiele nadgodzin ale wciąż idę do przodu 💪
W wieku 24 lat rozpoczęłam studia w Irlandii. Jako osoba, która wyjechała już w dorosłości, samodzielnie, nie do rodziców musiałam tam pomieszkać 3 lata nim mogłam ubiegać się o stypendia na studia. Wiem jak to jest pracować, żeby móc się uczyć. To trudne jak musisz wycierać czyjeś rzygi ze ściany męskiego kibla w fast foodzie w Halloweenową noc, żeby móc studiować za darmo i otrzymywać wsparcie w trakcie studiów. Ale było warto. Wiem, że wiele osób takiej odwagi nie ma, a ja po tym wszystkim jestem nie do złamania.
Generalnie, tworząc jakikolwiek artykuł, cokolwiek, jako autor, chciałbym mieć pewność, że moja twórczość bez mojej wiedzy nie będzie wykorzystywana do trenowania AI. Teraz jest jakiś dziki zachód. Wrzucam coś do internetu i cyk ... AI boty jak gdyby nigdy nic, bez pytania biorą sobie ten content. Okej, tylko dlaczego to nie działa w dwie strony ? Jak na YT chcę użyć 5 sek filmu, muzyki, czegokolwiek wyprodukowanego przez wielkie korporacje, no to za chwilę się wszyscy zlecą o prawa autorskie, claims itd. itp. , i za chwilę mi ściągną moje video, ALE jak to wielka korporacja okradła miliony prywatnych użytkowników to ... nie ma problemu. Naprawdę tego nie rozumiem. Skala kradzieży jak taka, że prawdę mówiąc dziwię się, że Chat GPT nie został wyłączony do ... czasu wyjaśnienia, tj. ustalenia z jakich DOKŁADNIE materiałów korzysta i ile z nich jest / było copyright. Kod źródłowy kradziony bo jak się korzysta z ogólnie dostępnego kodu to bardzo często trzeba wspomnieć np. autora = złamanie licencji = piractwo.
Wszystko rozchodzi się o kasę. No i do tego uczenie sztucznej inteligencji to piękna idea która usprawiedliwia kradzież. Ot taki to świat. Korporacje dyktują zasady
To podobne choć nieco różne grupy, NEET dotyczy sytuacji rozwojowej a NINA czysto majątkowej. Ucząc się ale nie zarabiając będziesz NINA ale nie NEET-em.
Z tą eutanazją to rządy zobaczyły że mogą pozbywać się "zbędnych osób" na które muszą iść jakieś dodatkowe nakłady więc tak jest łatwiej. To taka ułagodzona akcja T4.
Chciałem przypomnieć o pracy na czarno a także o pomocy dla rodziców np. na wsi czy przy małym rodzinnym sklepiku. Statystyki raczej nie biorą takich zjawisk w swoich wyliczeniach.
Tkwię w kijowej pracy ponad rok, dalej mnie nie stać po opłaceniu czynszu za mieszkanie na kursy w ktorych chciałbym się szkolić. Sytuacja jest na tyle tragiczna, że wymagania na to samo stanowisko w innych firmach jest większa, a ja nie mam dalej kwalifikacji do nich. Więc tkwię w pracy w ktorej się spalam, mam coraz mniej siły psychicznej, by pracować, a fizycznie się sypię. Wiem, że jest wiele osób takich jak ja.
@@MultiKarmazynowy hah na początek robiłem darmowe kursy, teraz ten a kolejny kupiłem roczny za 900 złotych. W tej branży kursy kosztują nawet kilkadziesiąt tysięcy złotych ale czy są lepsze aż o tyle? Śmiem wątpić. Tak samo w twojej pewnie chcesz zajmować się kosmetyką wystarczy koleżankom robić jakieś drobne usługi w koszcie materiałów itd. No ale masz swoje wymówki. Nawet na zbiorze szparagów byś sobie zarobiła na te twoje drogie kursy. No nie ma lekko ale ktoś musi sprzątać kibelki.
@MultiKarmazynowy fajne wymówki, że nie stać Cię na kursy. Wybrałeś sobie nieosiągalny cel i łatwo uzasadnić swoją bierność tym, że nie masz pieniędzy na takie kursy. W obecnej pracy jest źle, ale czy nie mógłbyś złej pracy zmienić na przykład na średnią?
Byłam w takiej sytuacji, z tym że wyjechałam do Londynu zarobić aby móc dalej się uczyć żeby zdobyć później pracę. W Polsce zarobki były tak niskie, że nie starczyłoby na życie +kształcenie... Później doświadczenie na zleceniu, a normalną pracę zdobyłam w wieku 29 lat. Jakby ktoś się jeszcze zastanawiał dlaczego jest niska dzietność...😊
A prezes (stary kawaler)i tak powie, że to dlatego, że kobiety dają w szyję, a ksiądz z ambony (drugi stary kawaler), że to dlatego że młodzi są wygodniccy i jest im za dobrze.
Dokładnie też tak czuję. Większość pracy, którą ludzie wykonują, to współczesne niewolnictwo. Praca często na 3 zmiany za kasę, która nie zapewnia nawet minimalnych potrzeb. Potrzeba nieco odwagi, by pokazać środkowy palec tym pracodawcom i zdecydować się, by nic nie robić. Lepsze to, aniżeli z przemęczenia i beznadziei, będąc wyzyskiwanym nie wytrzymać i np. targnąć się na swoje życie...
Dokładnie. I niestety to co obecnie nazywa się "AI" nie pomoże w tym ani trochę. Nie dość, że nie wpłynie w żaden sposób na automatyzację typowych, fizycznych prac (bo biorobot będzie tańszy), to może pogorszyć warunki w pracach umysłowych - przez januszy, którzy będą chcieli zaoszczędzić, generując grafiki i tekst i dając je do poprawy za niższą płacę (no bo hehe, przecie to tylko poprawić trzeba... warstwy? A co to warstwy, toż jest już obrazek). To samo zresztą działo się w branży tłumaczeń kilka lat temu. Okazało się, że czasami na poprawę bełkotu z translatora czasami trzeba poświęcić więcej czasu. I nie mówię już o tym, że taka praca daje mniej satysfakcji - co jest cholernie ważne dla psychiki, a mało kto o tym mówi. No i ludzie, którzy zostaną zwolnieni (chociaż większość zostanie przyjęta z powrotem jak się okaże, że jednak ekspert jest potrzebny) zasili szeregi desperatów do prac na 8 zmian po 28 godzin dziennie.
W mojej opinii młodzie ludzie gdy są w takim stanie nie rozwijają się ponieważ są zawiedzeni systemem i otaczającym ich światem, bo po co zmuszać się do uczenia się czegoś co nie daje ci frajdy tylko w celu podnoszenia swoich kwalifikacji gdy np. za 5-10lat pracę zabierze ci AI albo w każdej ofercie nawet na stanowiska niby juniorskie oczekują od ciebie 2-3 lat doświadczenia, a nawet jak się gdzieś dostaniesz to jesteś na końcu łańcucha pokarmowego i musisz z pokorą chylić kark przed szefem którego obchodzą tylko pieniądze, a pracownika przecież można wymmienić jak sprawia kłopoty zwłaszcza gdy nie jest doświadczony
Możliwe, chociaż w moje opinii Ci młodzi ludzie po prostu się nad tym nie zastanawiają. Widzę wiele takich osób w moim otoczeniu i z rodziny i oni po prostu nie zastanawiają się nad przyszłością. Po prostu żyją nadal jak dzieci tylko, że z prawami dorosłych za pieniądze rodziców. Po co mają dorastać jak wszystko mają zapewnione?
@@adamdz3747 Nikt w dzisiejszym świecie nie wskaże ci drogi i realnie nie pomoże w znalezieniu jej, no chyba że wchodzisz w rodzinny biznes, a nie każdy ma taką możliwość. Nic dziwnego, że ludzie nawet nie wiedzą, o czym mają pomyśleć.
@@adamdz3747 Nawet nie tyle nie pomaga, co psuje i przeszkadza i przekazuje fałszywą wizję świata: "bądź dobry ze wszystkich przedmiotów szkolnych, zrób świadectwo z paskiem, zdaj dobrze maturę i wszystko się samo ułoży." No większej bzdury nie słyszałem, a właśnie to mi wmawiano przez całą edukację.
Szymon a może byś przeanalizował jakie zawody są poszukiwane przez pracodawców, a jakie ludzie wybierają studia, bo coś mi się wydaje, że pokutuje podejście, które narodziło się kiedy byłam młoda i rodzice dzieciom mówili: Idź dziecko na studia nieważne jakie, dostaniesz potem prace w biurze, będziesz pic kawę i zarobisz dobre pieniądze.
Wydaje mi się, że część tego podejścia się przetransformować. To, o którym piszesz to chyba pokolenie rodziców dzieci, które teraz dobijają do 40tki. Nowe pokolenie rodziców wie, że tak nie będzie (jeżeli sami są na rynku pracy), ale mówią dzieciom, aby robiły w życiu co tylko chcą, byleby wpisało to się w ich zainteresowania i zdolności. Jeżeli lubisz naprawiać buty to je naprawiaj je dobrze. Jeżeli lubisz malować to maluj i szlifuje ten talent tak, co być na najwyższym poziomie. I to też jest moje podejście. Nie wyobrażam sobie, żeby jako rodzic miałabym kazać/zmuszać/namawiać swojemu dziecku jakiś kierunek studiów lub dział pracy nawet gdyby był w statystykach najbardziej potrzebny i opłacalny. Gdyby mi rodzice wybrali jakiś kierunek i nie pozwolili robić tego, czego chce to wolałabym kible sprzątać niż zrobić coś wbrew sobie. Mój mąż miał sterowaną karierę w kierunku ze statystyk, zdolności w tym kierunku też miał, ale nie chciał tego robić, nie chciał pracować w tym zawodzie. Zaparł się i mimo bycia bardzo dobrym studentem nie stawiał się na egzaminach ok. 3 roku i ma oficjalnie wykształcenie średnie, a nie wyższe. Bo jego rodzice czytali statystyki i chcieli, żeby robił to, na co jest zapotrzebowanie i ma zdolności. Nie wzięli tylko pod uwagę tego, czy on chce to robić.
To pokutujące przeświadczenie powstało przez rzesze dzieci co poszły na bezsensowne studia byleby mieć studia. To nie wina studiów tylko tego że ludzie się nie zastanowili co będą robić po polonistyce, historii, filozofii itp. a wybrali takie studia... bo byli dobrzy w danym przedmiocie. To też nie wina ich rodziców bo jak oni byli młodzi to dużo mniejszy procent ludzi szedł na studia więc byle co studiowali i było to potrzebne. Więc nie chodzi o to by robić byle co tylko by robić coś istotnego. Ci rodzice jeśli studiowali to była to elita 5-6%, obecnie żeby być taką elitą trzeba pewnie kształcić się w IT bo osób z wyższym wykształceniem jest 23%.
@@marikamalinowa3649 oczywiście, że to złe kiedy rodzice zmuszają dziecko do wybrania konkretnej ścieżki, ale jest tez źle kiedy radośnie przyklaskują poronionym pomysłom. Wystarczy powiedzieć dziecku prawdę. Kiedy nastolatek chce iść na psychologię dobry rodzic powinien poinformować dziecko, że najprawdopodobniej jego kariera będzie przebiegać na produkcji przy maszynie i czy jest na to gotowy. Ostatnio wezwali mnie do naprawy robota i chwile rozmawiałam z dziewczyną, która była tam pakowaczem. To była absolwentka psychologi bardzo rozczarowana swoją pracą. Gdyby ktoś jej powiedział, że to bardzo częste u ludzi po takim kierunku, może by zrezygnowała, a może by zaryzykowała. Bez względu jaką by decyzję nie podjęła, byłby to świadomy wybór. Obowiązkiem rodziców jest przedstawiać rzeczywistość taką jaka jest bez zatajania przykrych faktów i bez upiększania.
@@klaudialabowska7554masz rację. Trzeba młodym mówić prawdę. Jak wygląda rzeczywistość danego zawodu. Znam też ludzi, którzy studiują coś, co lubią, a pracują w innym zawodzie. Mój kolega skoczył teologię i pracuje w dużej firmie i przeprowadza fuzje. Wiec sobie czyta te książki geologiczno - filozoficzne dla siebie, a szkoli się i zarabia na czym innym. Też spoko opcja. Znam kilka takich osób. Pani po psychologii, o której wspomniałaś nie ma być może na siebie pomysłu. To co, że skończyła takie studia. Może też nie mieć odwagi. Dla jasności jestem w stanie zrozumieć brak odwagi, bo sama nad tym mam sporo do popracowania. To niczego nie blokuje,że skończyło się jakieś studia. Chyba, że ktoś w zgorzknieniu się zatrzyma. Szefowa mojego męża skończyła psychologię i pracuje w amerykańskiej firmie w Polsce i zarabia sporo kasy. Żeby nie było nie kończyła innych studiów dodatkowo.
z tymi kursami to też nie jest tak łatwo. Przegrzebać się przez oferty scamerów i innych bezsensownych strzałów nie jest łatwo. Zwłaszcza jak nie masz wsparcia a samemu nigdy nie jest łatwo wytyczać szlaki i wielu młodych może sobie z tym nie dać rady
@@unnamedunnamed562 rodzice: "a w pośredniaku byłeś, leniu śmierdzący?" pośredniak: "przykro mi, ale nie mamy nic co odpowiada pańskim kwalifikacjom z dupy, ale tu mamy fajne cieciowanie i inne takie."
@@kokojambo4944od redpillowca to tylko kurs uwodzenia kolegi, a tak serio zależy o czym mowa. Jak o programowaniu to wiadomo ale jak ktoś chce jakieś prostsze pracę to po pierwsze, szkoły policealne oferują kursy na blacharzy lakierników itd za darmo do 26, r.ż. kumpel tak wyłapał w tym wypadku przez pośredniak praktyki i kurs na spawacza także jak się chce to się znajdzie.
Ilu z tych "niepracujacych" młodych pracuje na czarno? ;P szczegolnie w małych miejscowosciach. Tak mi sie przypomina że ze 3 lata temu w pośredniaku siedziałem obok gościa który sie denerwował bo musi tu odbębnić wizytę, a już się tam szef piekli bo jeszcze go w pracy nie ma... Z kolei znajomy po inzynierce trafił do niewielkiego zakładu produkcyjnego. Szef po okresie próbnym był zadowolony i zaproponował mu nawet podwyżkę... pod warunkiem że ten się zwolni. I rzeczywiście się zwolnił, tylko że naprawdę :D Sugeruję daleko idącą ostrozność w wyciąganiu wniosków na podstawie tego typu danych.
Moja siostra pracuje we włoskiej firmie, z tego co zauważyła oni tam w Italii mają "nieco inne" podejście do pracy... Podejrzewam że najwyżej 1/4 z tych 1/5 to ludzie o których piszesz.
@@specjaniewtymcelu2248 Odniosłem błędne wrażenie że odnosisz realia Polskie do Włochów. Teraz mogę się z Tobą zgodzić. Chociaż niestety też mam tylko nieprecyzyjne obiegowe dane, z których to danych wynika że o ile Polacy nie lubią podatków, o tyle Włosi nie lubią pracy. Niestety jak zwykle, trudno powiedzieć jak to wszystko właściwie wygląda.
14:14 Jako osoba z zespołem Aspergera, czyli spektrum autyzmu, jestem przerażony. Myślałem, że zachód będzie ostoją postępu i tolerancji, ale wygląda na to, że poza tęczowymi paradami NIE POZWALAJĄ ŻYĆ osobom, które myślą inaczej niż oni
Zmieniałem radykalnie sytuację zawodową w wieku 37 lat, musiałem wytrzymać w pracy która była mocno stresująca i kiepsko płatna, żeby w tym samym czasie i za niewielkie oszczędności na własny koszt skończyć szkolenia, które korpo by mi pewnie zafundowało, ale bez tych szkoleń nikt nie chciał mnie zatrudnić. Potem pracowałem na tzw. "entry level position" żeby zdobyć doświadczenie, i oglądałem w tym czasie każdą złotówkę po dziesięć razy przed wydaniem. Opłaciło się i obecnie mam naprawdę dobrą pracę za dobre pieniądze. Da się, więc życzę wytrwałości i oczywiście szczęścia, trzeba go zawsze chociaż trochę mieć.
zależy jeszcze gdzie się szuka pracy. Mam kolegę z Lublina który jest senior java developer. Najpierw szukał pracy w Lublinie. Zaproponowali mu średnią krajową. Wyjechał do UK i ma 55 tys. funtów rocznie.
Poniedziałek, spoglądając na zegarek o 20:05 zadaję sobię pytanie:,, Nie ma dziś prasówki?" Po czym 10 sekund później, Szymon ratuje mnie z opresji😅 Proście a będzie wam dane.
Mnie zawsze zastanawia, co robią w życiu ludzie, którzy pamiętają kiedy na jakimś kanale wychodzi nowy materiał. Ja niby codziennie odpalam zakładkę subskrypcji, ale po to by szybko zerknąć co ciekawego jest i ewentualnie dodać do watchlisty. I mimo to nie mam pojęcia, co kiedy się pojawia.
Niesamowite. W Polsce mamy naprawdę różnorakie terapie do pracy z autystykami, pisze się IPET, są różne instytucje również dla osób dorosłych (jak KTA), generalnie opracowuje się metody, żeby życie uczynić znośniejszym... A tam JEDYNE, co lekarz ma do zaproponowania, to samobójstwo?! No to powiem więcej, każdą dolegliwość da się zakończyć taką "terapią".
Jak dla mnie eutanazja powinna być na życzenie wszędzie, po testach psychologicznych i oszacowaniu sytuacji przez specjalistów i po dłuższym czasie ubiegania się. Osoby z najróżniejszymi trudnościami mogłyby zaznać spokoju. Niestety to powodowałoby nadużycia i osoby, które naprawdę potrzebują takiego rozwiązania mogłyby się spotkać z odmową, no ale nie wyobrażam sobie sytuacji, gdzie każdy może wejść prosto z ulicy i otrzymać eutanazję.
To jest jakieś horrendum. Pomijając przypadki graniczne, w zasadzie każdy może "prosto z ulicy" się dzisiaj zabić, jeśli naprawdę komuś na tym zależy. Natomiast nadużycia mamy już w tym momencie, tylko w drugą stronę - gdzie lekarz, wydawałoby się osoba wykwalifikowana, de facto odmawia pomocy. Brak informowania o alternatywnych metodach do zabicia się - ba, nie podanie ich jako domyślnych jest właśnie brakiem udzielenia pomocy. Tak przynajmniej wynika z tego materiału i jeśli jest to prawda, to jest to tylko niewielki krok od poziomu Akcji T4. Oczywiście można argumentować, że to procedura zastrzeżona tylko dla ludzi, którzy szczerze tego chcą, ale doskonale wiadomo, że ludźmi stosunkowo łatwo jest manipulować i doprowadzać ich do szkodliwych dla siebie wyborów, których inaczej nigdy by nie dokonali. W przeciwnym razie nie sprzedawano by garnków za 5 tysięcy, ani nie wpakowywano ludzi w odwróconą hipotekę. Dajemy w ten sposób państwu (reprezentowanemu przez "specjalistów") potworne narzędzie, które już wiemy, że było w przeszłości używane w bestialski sposób, po czym za jakiś czas będziemy się dziwić "jak do tego mogło dojść?!".
@@harrenhoare9637 Jakbyśmy rezygnowali z każdego rozwiązania z powodu części nadużyć, to jako ludzkość nie osiągnęlibyśmy niczego. Po prostu trzeba solidne prawa wokół tego skonstruować, żeby nie dochodziło do sytuacji, gdzie podaje się to jako domyślne rozwiązanie.
Nie z każdego. Z pewnych wybranych, w których nieszczęścia wynikłe z nadużyć przeważają nad korzyściami. Mając na uwadze dotychczasowe dokonania, pozostaję głęboko sceptyczny, czy w zasięgu ludzkich możliwości pozostaje "skonstruowanie solidnych praw" akurat w kwestii decydowania o zabijaniu innych.
Na temat neetsów to ja pamiętam 10 lat temu (14% bezrobocia, wśród młodych 30%) jak po studiach inżynierskich właściwie nawet na proste stanowiska produkcyjne nie spełniałem wymagań stawianych w ogłoszeniu o pracę. Neets to akurat efekt bardzo beznadziejnego położenia w kole zamkniętym. 1. Człowiek nie pracuje bo jest trudny rynek pracy. Do tego brak wymaganych umiejętności i wymaganego stażu w zawodzie. 2. Gdy neets postanowi się edukować to raczej nie będzie miał problemu z dostępem do wiedzy i szkoleń. Wymaga to przedewszystkim czasu i pieniędzy. Ale jednak przed wyborem szkolenia przeciętny neets sprawdzi jakie umiejetności są wymagane na rynku pracy. I niestety zestawienie listy wymaganych umiejętności z wymaganym kilkuletnim stażem nawet na proste stanowiska powoduje, że neets po kursie będzie miał nadal problem ze znalezieniem zatrudnienia. A to oznacza, że podjęcie szkolenia jest nieopłacalne, bo po żadnym szkoleniu neets nie będzie miał wymaganego kilkuletniego doświadczenia w zawodzie. Na szczęście w Polsce rynek pracy wygląda normalnie w porównaniu do tego co było 10 lat temu. Spadek bezrobocia spowodował przerwanie tego błędnego koła i redukcję zjawiska neets. Niestety we Włoszech wysokie bezrobocie generuje wysoki udział neetsów w społeczeństwie. Pamiętam jak gazety opisywały pewnego Włocha z wykształceniem inżynierskim cieszącego się, że udało mu się znaleść pracę jako śmieciarz (z całym szacunkiem do tego zawodu).
Mam już wszystkiego serdecznie dosyć. Nie wiem co mam robić i czuję się jak kompletne gówno. Mam już wszystkiego dość, po prostu dość. Nie wiem co mam robić. Najbardziej boli mnie to, że budzę się u rodziców, w miejscu w którym nigdy nie chciałem budzić się po ukończeniu liceum i wtedy jeśli zdam maturę i z życiem, którego nigdy nie chciałem mieć. Nie jestem w stanie już z tym wszystkim wytrzymywać. Otwieram oczy i co rano zalewam się łzami. Przecież jestem taki silny, tak silny, że aż nie mam siły wstać z łóżka. Po prostu płaczę i mam dosyć. Mam prawie 25 lat i nie mam zupełnie nic, nie mam matury ani pracy ani prawa jazdy oraz śpię u rodziców. Nie chciałem tak żyć. Jestem osobą niepełnosprawną oraz od piętnastego roku życia zmagam się z zaburzeniami lękowo - depresyjnymi. Przez swoich toksycznych rodziców nigdy nie byłem u nikogo na imprezie ani nigdy u nikogo nie nocowałem. Zawsze jak moja siostra wychodzi do chłopaka to leję łzy. Miałem iść dziś na koncert Króla, na szkolenie, spróbować się pouczyć sitodruku i zostawić CV, etc.Nigdy nie uprawiałem seksu, ale od sierpnia 2021 co weekend bardzo mocno walczę o "o one night stand" i nie idzie i walczę dalej. Mój kolega z którym utrzymywałem nie wiem jaką relację przez pięć lat stwierdził, że jednak nigdy nie byliśmy kolegami, to ja się myliłem i chciałem się mylić, nie wiem co i jak. Nie wiem na czym polegają relację międzyludzkie, jestem bardzo mylny. Ktoś ma wakacje w Berlinie, ktoś na domkach w austriackiej wsi. Ja przez swoich toksycznych rodziców nigdy nie byłem sam zagranicą. Staram się o miejsce na oddziale w Krakowie albo na Sobieskiego w Warszawie. Tak patrzę na to co ja robiłem przez ostatnie pięć lat. Nie jestem w stanie pojąć tego jak okropny wtedy byłem i jak to wszystko szybko leciało. W 2018 roku w październiku zacząłem chodzić do szkoły policealnej. Nie pamiętam jak to się toczyło i co takiego było z mną. Pamiętam jak kompletnie się załamałem po powrocie do domowego piekła z Nowych Horyzontów gdzie przez dwa tygodnie byłem sam i poczułem, że mogę żyć i było cudownie. Nie potrafiłem się po tym pozbierać i z przerwą na chodzenie do szkoły policealnej i przez krótki czas do kina do byłych już kolegów i koleżanek, jeszcze jakieś festiwale filmowe w Warszawie były. Rozmawiałem na ten temat z mamą i pamiętam to wszystko bardzo dziurawo. Pamiętam, że potwornie się wtedy załamałem i do pierwszej matury w ogóle się nie uczyłem, do tej jeszcze mogłem podejść zupełnie za darmo z pięcioma przedmiotami. Później przez dwa lata poprawiałem Matematykę i Polski, a potem tylko Matematykę. Od 2018 marzę o tym by dobrze napisać pięć przedmiotów na maturze. Mam zaburzenia lękowo - depresyjne i jestem osobą niepełnosprawną. Zastanawiam się ile przez te ostatnie pięć lat się wydarzyło, ile straciłem i ile mogło się wydarzyć. Czasem chciałbym znów mieć 13 lat i pojechać z Mamą na dzień otwarty do swojego macierzystego masowego gimnazjum albo jak chodziłem do fizjoterapeutki, która dziś ma 33 lata a wtedy miała 25. Szybko zleciało nie? Już w wieku 13 lat tak bardzo nie chciałem jeździć gdziekolwiek z mamą i chciałem wychodzić z kolegami i koleżankami. Potem nastąpiło oświecenie ile w moim życiu jest nie tak jak być powinno pod gigantyczną dyrektywą rodziców. Do tej pory walczę o niesprzątanie, niewybieranie ciuchów i niewtrącanie się do szafy. Chciałem iść do dobrego masowego liceum, być kimś i czuć, że coś znaczę. Potem uwierzyłem, że mi się to nie uda i się załamałem. Potem zostałem w szkole przyszpitalnej do której chodziłem od dziecka, trafiłem tam na oddział psychiatryczny. Ludzie po tamtej szkole też dostawali się na wymarzone studia np. Politechnika Warszawska. Od 2018 marzę o tym by dobrze napisać pięć przedmiotów na maturze, bardzo bałem się działać. Chciałbym wynieść się z domu, znaleźć pracę, iść na Fizykę do Łodzi. Chciałbym wiedziećć czy starannie się uczyłem od 11 roku życia. Przeszedłem przez piekło w liceum. Nie biorę leków regularnie bo czasem mam bardzo daleko do torby, mam poczucie odklejenia się od siebie psychofizyczne. Nie myłem się pięć dni. Chodzę dziewięć lat na terapię. A może ja nigdy w życiu nic nie robiłem? Podobno długotrwały płacz powoduje nieodwracalne zmiany w mózgu. Chciałbym dobrze napisać maturę z Biologii. Marzę o tym by jeszcze zostać harcerzem bo nie zapytałem o to rodziców jak byłem dzieckiem z strachu, że mi nie pozwolą. Nie mam spektrum autyzmu, ale zostaje mi jedyna taka grupa dla osób 21 + w Warszawie. Dopiero zaczynam dostrzegać odpowiedzialność za swoje życie. Mój były znajomy, który na mnie nasrał jest teraz w Brazylii a wcześniej był w Austrii.
Nie zdałem matury. Mam ochotę zalać się tak żeby znaleziono mnie na drugim końcu Polski. Mam jeszcze poprawkę w sierpniu a potem już zdaję w moim przypadku 8 przedmiotów za 400 zł. Nie mam pojęcia czy w takich chwilach po ostatnich latach życia skaczę się z okna czy walczy dalej. Od 2018 marzę o tym by dobrze zdać pięć przedmiotów. Od 2018 roku miałem więcej nauki tylko potwornie bałem się działać. Skupiam się na tym aby być hiperproduktywny, by każdego dnia coś nawet najbardziej bezowocnego od siebie przekazać. Nigdzie nie widzę żadnej gwarancji sukcesu. Bo nie można przegapić dnia. Nienawidzę swojego życia, siebie i swojej rodziny. Mama potrafi mi powiedzieć, że nie wiem gdzie co mam w szafie a ja od lat zaciekle walczę o to by nie wtrącała mi się do szafy. Brzydzę się sobą, nie mam w tym życiu nic. Mój były znajomy, który na mnie nasrał był w wieku 23 na Malcie, na Malediwach, wcześniej w Maroku, w Mediolanie i Amsterdamie. Ja przez swoich rodziców nigdy nie poczułem, że to życie jest moje. Jak miałem 16 lat to nie mogłem wychodzić samemu z domu. Poszukuję pracy, kursu w SKVOT, byłem wolnym słuchaczem na Fizyce na UKSW. A może ja nigdy nie miałem własnego życia? Marzę o pracy, wyprowadzce, studiach i normalnym życiu.
@@popkulturalnasciana7818 Naprawdę mocno nieciekawa sprawa :( Może i nie miałem tak skomplikowanej historii, ale i tak wiem, jak to jest mieć spieprzone życie w tak młodym wieku. Rozwaliły mnie choroby psychiczne, przez co mam nikłe, o ile jakiekolwiek perspektywy na przyszłość. Pomyśl o jakiejś sensownej, porządnej terapii... O ile cię stać...
@@popkulturalnasciana7818też byłem w dosyć podobnej sytuacji do Ciebie. Tylko ze miałem maturę i zarabiałem jakieś tam pieniądze z internetu. Powiem Ci tylko tyle przyjacielu, zawsze jest światełko w tunelu. Są lata chude i grubsze. Takie jest życie. Z tego co piszesz, wydajesz się inteligentnym gościem. Dasz radę, zacznij tylko coś robić i poświęcać energię na coś konstruktywnego. Będzie dobrze.
Praca jest, ale w Wietnamie, Indonezji itp. To tam produkują większość naszych artykułów codziennego użytku. U nas też by to mogło być produkowane, tylko nikomu się nie chce kleić i zszywać tenisówek albo przez 10 godzin wykonywać monotonną pracę przy taśmie. Nawet te nieliczne zakłady, które mamy na miejscu, przyjmują na stanowiska robotnicze głównie Ukraińców lub innych imigrantów. Powtarzamy to, co zachód zrobił kilkadziesiąt lat temu. Młodzi ludzie zostali zachęceni do masowego pójścia na studia. Studia stały się takim lepszym liceum. Dodatkowo upadają małe gospodarstwa rolne dojeżdżane coraz bardzie zaostrzonymi przepisami, a młodym ludziom ze wsi to pasuje. I tak nie zamierzali brać pługa po ojcu, bo przecież studia w mieście czekają. Przy tym zanikł lokalny przemysł maszynowy, metalowy i rzemiosło. W dużej mierze wymarło pokolenie nauczycieli przedmiotów zawodowych, którzy faktycznie znali tajniki rzemiosła. Państwo oczywiście wyciągneło rękę do tych wszystkich licencjatów i magistrów. - do nieprawdopodobnych rozmiarów rozrosła się biurokracja, bankowość i inne tego typu papierkowe branże. I wszyscy są szczęśliwi. Do czasu, aż się spirala z kredytami w końcu urwie i na nowo trzeba będzie zacząć produkować to czego potrzebujemy. No ale może być już za późno.
A po co młodzi się mają na siłę rozwijać? Jak nie mają chęci to po co ich zmuszać? Lepiej dla nich jak będą się zajmować swoimi zainteresowaniami niż jakby mieli dorobić się garba. Ja mam 21 lat po liceum poszedłem na studia i potem do pracy "by dorobić" i wiecie czego się dorobiłem przez te 3 miesiące? Depresji (potwierdzonej przez psychiatrę), rzuconych studiów i 6000 zł. Teraz jak kupiłem sobie słabego lapka i jakiś smartfon za 600zł niczego więcej mi nie potrzeba. Mieszkam na wsi więc w domu i na gospodarce pomagam, ale to maks 2 godzinki dziennie. Czasem sobie pojadę na budowę do wujka zarobić 150 zł na dzień i tyle. Za zarobione pieniądze kupię sobie kilka książek lub puzzli, czasem coś lepszego do jedzenia i tyle. Jak mi się chce to poćwiczę strzelanie z łuki i kalenistykę i tak mi przemija czas. Nawet jeszcze nie poznałem tego waszego życia i nawet na to nie mam już siły. Wolę umrzeć po swojemu niż tyrać po to by mieć z tego stress i pieniądze na czynsz, na wynajem pokoju w mieście.
Mam podobny przykład sąsiada 35+ lat, dorabia jako korepetytor angielskiego, żyje niesamowicie spokojnie i w zgodzie z naturą (własny ogródek itp) gość wygląda jak nastolatek, gdzie ja 10 lat młodszy mam już 1 siwe włosy xd Jedyny warunek- ma dom i działkę po dziadkach
@@danielclasyk9368 ja właśnie podobnie jat Twój sąsiad, też zajmuję się swoimi roślinami i mam jeszcze swoje zwierzęta kucyka i barana, i kilka innych. Mój tata wybudował duży dom, więc ja mam kilka swoich pokoi i niczego więcej mi nie potrzeba.
@mikoaj7956 Jakoś sobie poradzę, moi rodzice mają kilkanaście hektarów, które ja potrafię uprawiać. A w razie nieszczęścia, to rodzeństwo mi pomoże, bo jesteśmy zżytą rodziną i wszyscy rozumieją moją sytuacje, i moje uczucia.
@@neogzo Dobrze, że masz tak spokojnie... Ja mam ciężką depresję, byłem blisko próby samobójczej i parę innych zaburzeń w dużej części spowodowanej szkołą, której nawet nie zdążyłem skończyć, a już jestem zbyt wykończony, żeby podejmować się studiów, pracy, czy dokształcania się.
17:19 A ile osób jeszcze będzie musiało konać w agonii, żeby jakikolwiek system eutanazji w ogóle wprowadzono? Nie ma i nie będzie idealnego rozwiązania.
Generalnie Chat GPT to rabunek własności intelektualnej na masową skalę, pod hasłem "uczenie" jak by to zrobiła mała firma np. Polski nie wspierana miliardami z Microsoft to by już jej dawno nie było.
Ja coś tam zrobiłem , mam i nie boję się, że ktoś mi to ukradnie bo a) ludzie są leniwi b) ja to rozbudowuje c) mam solidne podstawy techniczne i to ja kontroluję dany obszar.
Chat GPT uczy się na podstawie mnóstwa treści w internecie. Analizuje je, a następnie wypluwa własne. Czy człowiek tak samo nie robi? Przecież każdy malarz od dzieciństwa musiał widzieć inne obrazy. Na ich podstawie uczył się co jest ładne a co nie, a następnie malował własne obrazy. Każdy historyk zanim zaczął pisać własne prace musiał przeczytać setki książek innych badaczy
@@sw5851 Chat GPT to nie człowiek, nie uczy się tak jak człowiek, (choćby nie musi dokonać przetworzenia obrazu kartki z tekstem na bodźce w korze wzrokowej i ich werbalizację, korygować błędów tego przetworzenia itp.) nie jest też osobą więc porównanie jest kompletnie wadliwe. Należy do konkretnej firmy i to firma zastrzega sobie wszelkie prawa do treści jakie to coś publikuje. Technicznie to jest forma bazy danych, przechowującej dane w wektorach. Co więcej sam Chat GPT przyznaje, że OpenAI ma pełen wpływ na treść odpowiedzi.
Włosi mają bardzo dużo skumulowanego przez pokolenia bogactwa i nie zawsze muszą pracować zawodowo, żeby wygodnie żyć. Doskonale ich rozumiem, ponieważ aktualnie również mam bezczynszowy dom i tymczasowo zrezygnowałam z pracy, ponieważ nie potrzebuję aż tylu pieniędzy, zwłaszcza kosztem ciągłych nadgodzin i złej atmosfery w pracy. We Włoszech jeszcze do tego mają codziennie wymarzone wakacje za darmo, więc mogę im tylko zazdrościć. Na szczęście dla nas, ostatnio pogoda w Polsce jest nawet przyjemniejsza niż we Włoszech Co do bezczelnego google oraz podobnych korporacji, to mogę z całego serca polecić przesiadkę na Ecosię, która poza działalnością charytatywną, nie zbiera danych i nie śledzi swoich użytkowników.
JA tak mialem przez ileś lat tak samo jak skonczyles zawód to czemu pan nie pracuje bo nie ma doświadczenia a żeby je mieć muszę pracować i jak je zdobyć . To bardziej dołuje niż że cokolwiek bo wiesz ze jesteś nic nie wart . Pracuję w sklepie lepsze niż nic
Ja na rynek pracy wchodziłem w 1999 roku i gdyby wtedy były takie warunki jak teraz, to zostałbym królem życia. Dzisiaj mamy 30to latków, po wyższej szkole robienia hałasu, którzy nie wiedzą z której strony młotek chwycić, nie potrafią nic, wymagania mają z kosmosu i co najgorsze, nie chcą się w pracy uczyć. Ja pracuję na etacie, a dodatkowo świadczę usługi serwisowe na własnej działalności. Mam kilka firm produkcyjnych, z którymi współpracuję i widzę co się dzieje. Na produkcji pracują emeryci, którzy już dawno powinni odpoczywać pod palmami, albo uprawiać ogródek, ale nie ma ich kto zastąpić. Pod tym względem jest dramat.
@@pionbiltema1209mnie to kompletnie nie dziwi na produkcji zarabia się gówno i pracuje na 3 zmiany. Po chuj tych dziadków zmieniać jak za te same pieniądze można robić lżej i tak zresztą jak ciebie nie będzie w takiej pracy z 2 tygodnie to nikt ale to nikt się tobą nie będzie przejmował i zapomną o tobie jak o porannym sraniu. Produkcja to totalna chujowa o bardzo dobrze, że 30 karkówkę szukają czegoś innego niż jebanie dla samego jebania. Pracowitość za chujowe pieniądze to frajerstwo
3:50 - byłem niegdyś w takiej sytuacji. Problemem jest również to, że młody człowiek (często po studiach) szybko zniechęca się, demotywuje. Ponadto dodatkowo negatywnie wpływają media społecznościowe, kreujące świat jako szczęśliwy, łatwy i przyjemny. A jeśli ty nie znajdujesz swej zawodowej drogi, to oznacza, że nie radzisz sobie i jest to wyłącznie twój problem. Taka narracja jest słaba i w konsekwencji kształtuje niewłaściwe, nihilistyczne postawy (jak u wspomnianych młodych ludzi we Włoszech 🇮🇹 czy Rumunii 🇷🇴. Pozdrawiam serdecznie!
Mam 40 lat, pracę zmieniam jak mi się znudzi, raz zarabiam lepiej, raz gorzej, raz mam marną pracę, raz bardzo fajną. Pracowałem w miejscach co do których większość jest przekonana że bez doświadczenia nie ma szans się dostać, ja do każdej nowej pracy idębez doświadczenia. Ale jak się nawet cv nie wyśle bo z góry się zakłada że nie ma szans to się leży na kanapie i bierze od mamy na buty. Rynek pracy wygląda obecnie tak że można się dostać do wielu miejsc które kiedyś wymagały wiedzy, kursów itp. i uczyć się od zera w pracy.
@@Zagrozg raz na gorszą, raz na lepszą. Nie jestem typem typa który jak nie wejdzie na kolejny szczebelek drabinki to płacze w kącie. Nie stanowi na dla mnie problemu zarobienie kilku stówek mniej w zamian za nowe doświadczenia, twarze i uwolnienie od monotonii.
Mam to samo. Już po kilku miesiącach mam dosyć tych samych ludzi, robienia w kółko tego samego, rzygać mi się chce jak mam iść do pracy więc ją zmieniam.
Wiem jak to zabrzmi ale jako osoba, która dopiero co skończyła szkołe i idzie na studia, to rynek nie jest zbyt dobrze nastawiony na zatrudnianie młodych. Szukając pracy w mniejszych miastach nie ma zwyczajnie pracy dla młodych. Wszystkie miejsca, gdzie w większych miastach można szukać pracy sezonowej, w tych mniejszych są obsadzone ludźmi pracującymi na stałe. I tak można się odbijać od ściany do ściany. Człowiek dzwoni, pyta, wysyła CV, a dostaje odpowiedź od ludzi pokroju "praca 14h/ dziennie za mniejs niż najniższa krajowa". Jako osoba, która od 14 roku życia pracowała na czarno w okresie letnim, szukanie pracy na umowę jest jak piep**enie kozy. Jak nie masz kogoś z rodziny w firmie, to możesz sobie szukać. Teraz żałuję, że podczas szkoły niestety odrzuciłem ofertę pracy jako informatyk, miałbym pieniądze i mógłbym uczyć się zawodu w praktyce oraz zaocznie na studiach, a tak to siedzisz zfrustrowany, gdy ludzie obok ochoczo twierdzą, że "wystarczy chcieć pracować"... No niestety nie.
We Francji 17% mlodych do 25 roku zycia nie pracuje, nie uczy sie i nie posiada nic. Nie maja automatycznego prawa do zasilkow. Najwieksze blokery systemowe we Francji to: 1. Bardzo wysokie koszty zatrudniania pracownikow. 2. Kilkutygodniowe obowiazkowe staze zawodowe. We Francji staze musi robic kazdy, nawet cudzoziemcy - uczniowie szkol jezykowych. Tym sposobem firmy nie musza zatrudniac pracownikow, bo przez caly rok maja darmowa sile robocza. 3. Nie istnieje opcja nauki w trybie zaocznym i wieczorowym, tak wiec godzenie nauki z praca jest bardzo utrudnione. 4. Ciagle podnoszenie wieku emerytalnego sprawia, ze mlodzi, ktorzy juz maja zawod, coraz dluzej musza czekac na miejsce pracy. Pozostaje im tylko siedzenie na utrzymaniu rodziny, albo bezdomnosc (coraz wieksza), zebractwo, lub wejscie na droge przestepcza (glownie dilerka, kradzieze). Plaga staja sie uzaleznienia od narkotykow i lekow. Ciekawe jest to, ze jak taki mlody trafia do wiezienia czy na odwyk, automatycznie znajduja sie pieniadze na to, zeby skonczyl szkole, zdobyl zawod, a po wyjsciu ma zapewnione mieszkanie i miejsce pracy. Wiele osob mowi, ze lepiej przejsc taka droge, niz zyc uczciwie, bo osobie, ktora zyje uczciwie nikt w niczym nie pomaga.
To jest właśnie patologia populistycznego kapitalizmu, wielbionego przez ludzi, którzy lubią widzieć jak inni mają gorzej. "Nie można dawać piniondzóf za darmo, bo to deprawuje". Tymczasem, to że ktoś nie pobiera pieniędzy, to nie znaczy że nie obciąża społeczeństwa. Żebranie, kradzieże, działalność przestępcza i w końcu - utrata potencjalnego płatnika podatków - to wszystko sprawia, że kraj całościowo traci. I zapobiegając takim zjawiskom, nie dość że walczymy z przyczynami zamiast skutkami, to jeszcze taka osoba może zachować godność (i wiem że zaraz zlecą się tu wyznawcy paróweczkowyzmu - dostawanie pieniędzy za darmo nie odbiera godności).
Czy ten dostęp oznacza także czerpanie z maili? Bo wtedy w wydawnictwach znów trzeba będzie wrócić do korzystania z poczty analogowej przy pracy z tekstami...
3:40 tutaj muszę wyrazić sprzeciw, właśnie teraz zdobywanie wiedzy i umiejętności jest tak proste i tanie jak nigdy w wcześniej, archiwizacja umiejętności i dokonań z możliwością prezentacji również.
Mam to samo. 30 lat, mieszkanie u matki, coś tam sobie w miarę możliwości dorobię zdalnie by mieć parę groszy przy dupie, szukam cały czas czegoś, czym mógłbym się zając, co dałoby zarobek a jednoczesnie satysfakcje i motywacje, nie chcę siedzieć wiecznie na garnuszku ale jeszcze bardziej nie chcę z własnego życia zrobić kołchozu, i robić 1/3 doby przez 40 lat czegoś, na co nie mam ochoty, tymbardziej, jeśli nie da mi to tak czy siak godnego życia. Tymbardziej widząc, gdy jakiś polityk czy inna świnia z koryta, która zarabia hajs na wałach albo na okradaniu uczciwych ludzi, obżera się śniadankami w sheratonie w cenie wypłaty mojego potencjalnego pracodawcy. Albo wymyślę jakiś dochodowy biznes, znajdę żyłę złota albo nabędę umiejętności, które dadzą mi żyć tak, jak mam ochotę, albo będę tkwił w martwym punkcie. Śmieszne, że na portalach z ogłoszeniami pracy, nieraz się spotykałem z tym, że nawet na staż w pracy zdalnej wymagają doświadczenie w branży, już pomijając, że 3/4 ofert pracy zdalnej to scamy. Cieszy natomiast fakt, że ludzie powoli zaczynają doceniać coś i poznawać wartość tego, co jest najważniejsze w życiu, czyli czas, i coraz więcej osób nie godzi się na to, by robić za psi grosz. Tymbardziej, że czas mamy ograniczony na tym świecie, a elyty sztucznie wywołują coraz bardziej fałszywe poczucie braku materialnego, wymyślają coraz to nowe błyskotki, by ludzie zadubcali jak woły na nowego ajfona. Jak już macie hajs tak wywalać zamiast inwestować, to chociaż za ten hajs podróżujcie i zobaczcie kawałek świata, który jest piękny, zamiast kupować kawałek szmaty ze znanym napisem za 20 koła czy jak najdroższe auto by przyszpanować blacharom pod remizą.
Dokładnie, coraz więcej osób zauważa, że chuja z tej kasy jest, a te dobra materialne i tak zostana na tym świecie, niech te świnie się tym chajsem udławią, lepiej mieszkać pod mostem i zdychac, niż zapierdalać na czyjeś marzenia.
Dwa lata temu byłem tym "ninis", dostałem ofertę odbycia stażu w pracy, która mnie nie interesowała, a co najśmieszniejsze staż polegał na tym, że 1 dzień, góra 2 dni w tygodniu robiłeś coś co miało jakikolwiek sens. A przez resztę tygodnia traciłeś po prostu czas. Aczkolwiek teraz nie żałuję, że musiałem przez to wtedy przechodzić, inaczej nie byłbym w tym miejscu, w którym jestem dziś
Chyba "wszyscy" pracują w tym co ich nie interesuje, rzadko praca jest hobby. Sens ustala pracodawca, a nie pracownik. Jeśli się chce robić co się chce zakłada się własny biznes...
przed jeszcze wysłuchaniem odcinka , powiem tylko , ze jesli obecnie z 6000 pln ktore pracodawca przeznacza na pracownika OD RAZU 2800 idzie na podatki ( jak zwał tak zwał , niektórzy nazywają to składkami , ale dla mnie to podatek ) a potem te 3200 i tak dalej jest opodatkowywane ( na przykład przez Vat w chyba każdym produkcie ) , to ja tu widzę olbrzmi problem , szczególnie właśnie dla mało zarabiających , ale to nic , bo i tak dalej będą rządzili ludzie którzy obecny stan bede utrzymywać , przy współpracy większości wyborców , takze nie widac nadziei na zmiane , to moje trzy grosze
Ja też nie pracuję, bo po co tyrać jak nic z tego nie ma. Wynajęcie mieszkania + opłaty i nie zostaje nic, więc wolę mieszkać z rodzicami i na to samo wychodzi.
@@wlodarczyktomekzetki potrafią podjąć wysiłek, który będzie równoważny płacy, to jak się ktoś dawał dymać tyle lat to już jego sprawa, role się odwróciły.Teraz nie jaka praca taka płaca, a jaka płaca taka praca.
Tak to wygląda.. zwłaszcza dla prac wymagających studiów wyższych, jeśli nie pójdziesz na swoje dostajesz tyle co ludzie po podctawowce. Patrz projektant (konstruktor), czy lekarz obydwa wymagają lat wyrzeczeń a dobre zarobki możesz ujrzeć w dalekiej przyszłości.
Sam byłem w takiej sytuacji. Myślę, że brak perspektyw nie jest tutaj głównym powodem, choć ma znaczący wkład w tę sytuację. Młodzi ludzie nie wiedzą co chcą robić w życiu przy czym mogą sobie pozwolić zaczekać z wyborem że względu na warunki o których wspomniałeś I tak się to odkłada, często latami. Istnieją kursy, które są darmowe, choć ich jakość pozostawia wiele do życzenia. Natomiast są też kursy płatne, których koszt ponosimy z dołu i tylko, jeżeli znajdziemy pracę dzięki umiejętnościom nabytym w trakcie tego kursu. Ich cena jest wyższa, ale to nie jest wada, bo przecież gdyby nie ten kurs, to zarabiali byśmy mniej lub nie podjęli się pracy w ogóle. Pożyczka kosztowałaby prawdopodobnie więcej a nie dałaby gwarancji znalezienia pracy
Mam w rodzinie 2 osoby z autyzmem jedną z takim który sprawia że nie jest do konca w stanie funkcjonować w normalny sposób oraz drugą która mimo tego że jest że tak powiem 10 sekund cofnięta w rozwoju daje radę mam nawet sąsiada który również ma autyzm i żyje swoim życiem i jak słyszę co się dzieje w Holandii to naprawę nie rozumiem i chyba nie chce tego zrozumieć może w tym leży mój błąd
Mój kuzyn ma osiem lat i również ma autyzm. Dzięki morderczej pracy rodziców od momentu, gdy postawiono diagnozę (w bardzo wczesnym wieku), czyli zaraz po tym jak zauważono pierwsze objawy, teraz może chodzić do zwykłej szkoły i zachowuje się jak normalne dziecko, integruje się, jest zabawny i kontaktowy. To, co się dzieje w Holandii, jest STRASZNE.
Co to znaczy, że system eutanazji "zacznie działać jak powinien"? Zacznie przynosić oszczędności na leczeniu i większe środki do dyspozycji rządu? Bo niestety system eutanazji nie jest napędzany przez zasady etyczne tylko przez ekonomię.
Nie lubię klasyfikacji "nie pracuje i nie uczy się" jako "nie wykonuje pracy, za którą ktoś płaci i nie partycypuje w potwierdzonej papierkiem edukacji". - Można być samoukiem (TAK, wiem że wszelkie odpowiedzialne zawody wymagają potwierdzenia edukacji - i dobrze, ale to nie wszystkie zawody) - Można wykonywać pracę dla rodziny, za którą inaczej trzeba byłoby zapłacić (drobne remonty, naprawy itp.) - Można mieszkać w gospodarstwie rolnym z rodziną i być w ogóle poza systemem (znam jedną taką osobę i pracuje tygodniowo więcej niż na etacie, ale nie jest to nigdzie rejestrowane) - Zarabiając na własną rękę, zaczyna się od zera i aby dojść do rejestrowalnego poziomu wymagany jest czas: to, że np. poświęcę kilka miesięcy na tworzenie modeli na asset store i w tym czasie zarobię grosze, to nie znaczy że nie pracuję, po prostu zysk będzie odłożony w czasie. - Wiele prac, jak telemarketing nie przynosi praktycznie żadnych korzyści gospodarce, jeśli zyski pochodzą tylko z Polski. Jedyne co zmienia, to że klient zmarnuje pieniądze na produkt firmy X zamiast Y. Więc zaryzykowałbym stwierdzenie, że bezrobocie w takich branżach jest korzystne. - Wiele kierunków studiów służy do klepania po pleckach, żeby dać iluzję rozwoju (i jedyny z nich plus jest taki, że łatwiej poznać ludzi o podobnych zainteresowaniach).
2:50 w Polsce nie da się przebranżowić, bo firmy jak mają zatrudnić kogoś bez doświadczenia, to chociaż chcą kogoś kto ma mniej niż 25 lat i ma status studenta, żeby nie musiały płacić podatków. Gadać, że można się bez problemu przebranżowić może chyba tylko osoba która nigdy tego nie robiła.
Sztuczna inteligencja sama w sobie jest uważana za obosieczne ostrze. Z jednej strony ułatwia życie człowieka i pozwala uzyskać niezwykłe dla nas informacje które czekały tylko na odpowiedź. Lecz z drugiej strony doprowadza do ubogacania naszej własnej wiedzy i powolnego wygaśnięcia motywacji gdyż odtwarzane przez nią projekty doprowadzają że ludzie powoli są wymieniani na maszyny przez co wakaty w pracy kurczą sie z dnia na dzień i stają się dla państwa tylko maszyną produkcyjną która ma być ich produktem twórczym. Mało tego im bardziej rozwijana jest technologia tym wyższe wymagania co daję jeszcze bardziej skróconą liste dla tzw wybranych którzy radzą sobie w tego typu klockach a reszta ich nie obchodzi prace możesz mieć ale i tak masz płacić a jak nie to bądź niewolnikiem państwowym i spłacaj go własną krwią. Wszystko co kochaliśmy przemiaja z wiatrem jak i z kolejnym rozwojem naszej społeczności gdyż nasz koniec tylko przypomina wersje pracuj do twojej śmierci i nic nie zyskaj z tego w zamian. Ludzie to widzą i powoli przestają pracować na własną ręke gdyż powiedzą a nie stać mnie na rachunki jaki jest z tego sens skoro i tak będe wkrótce bezdomny. Albo odbierzecie mi mieszkanie bo tak ustanowicie w prawie wyznaczone zadanie. Coś w ten deseń. Ano i nie wspominajmy jak AI potrafi nas manipulować i dzielić przez co tworzy zamęt z dnia na dzień wokół naszej szyji. Czy to plotka czy informacja a może nawet drobny plakat nie ma danego adresata gdyż jest to wersja anonimowa. Rozpoznasz tylko po słowach co ci rozpiszą ale nie wiesz kto i dlaczego. Także widzisz jaka przyszłość nas czeka szara bezdenna pustka wymierna. Obtoczona kolorami teczy zewnętrzne ,a wyblakowana i wystrzępiona wewnętrznie. I nie nie ma na to rady nie ma ani na to żadnej porady ani twoich słynnych motywacyjnych pieśni obłożonych jak owoce czereśni. Słodkie i cierpkie tak jak lubisz a na szczycie tego wszelkie problemy zgubisz bo już nie będziesz miał swoich emocji ani zachwytu i powiesz sobie na końcu; ten świat jest do kitu, to społeczeństwo na, które pracowałem co ja z tego świetnego uzyskałem? Co ja z tego otrzymałem skoro ciągle w dzień dzień coś nowego lecz jedynie co widze to coś jest wnet złego i niedobrego. Co z tego że zawarłem wiezi skoro te wiezi tracą moc w mojej orędzi. Co z tego że to zrobiłem skoro mój cenny wysiłek zostawia tylko kilka opiłek które nadają mi kolejne znamie które nie zmarze je na amen. Widzisz tak myślisz teraz w swojej głowie jak po spotkaniu czarnej wdowie.❤ Lecz wiedz jedno ten świat nas jeszcze może zaskoczy i odtworzy w końcu szereg białych ostrzy. Które rozłupią ten ich system na kawałki ,a ty w końcu uzyskasz swej równowagi kolorowe ramki.❤
Idealna pożywka dla socjalistycznych krzykaczy, w przeszłości Włochy miały takiego jednego co to miny robił i się nadymał tylko paskudie na tym Włochy wyszły. Kto zapewni że taki się nie pojawi znów.
4:45 Tymczasem Politechnika Wrocławska dzięki rozporządzeniu rektora, jeszcze w 2021 przeszła z własnego serwera mailowego na usługi Google, bo "Studenci dostaną nielimitowaną przestrzeń w chmurze do wrzucania skomplikowanych i często za ciężkich do przesłania w zwykłym mailu projektów." zgadzając się tym samym na możliwość wykorzystywania tego co publikują studenci czy prowadzący.
Włosi to maminsynki, teściowa mieszkała tam wiele lat i opowiadała. Mamusia ugotuje i się zajmie, po co więc mają pracować czy się uczyć? Poziom ich studiów też nie wiem, czy jest szczególnie wysoki. Gdy ja studiowałam i miałam w jednej sesji 8 egzaminów, to oni nie mogli w to uwierzyć. Córka przyjaciela teściowej studiowała już kilka lat i stwierdziła, że od początku studiów nie miała tylu egzaminów.
"Nic nie posiadają" - ostatnio spotkałem się z rozmową na forum technicznym o programowaniu gdzie jedna osoba pytała inna jak wygląda prace jej zespołu przy projekcie programistycznym. Odpowiedź była taka "Generalnie to jest aplikacja którą stworzył one-man-army a my rozbudowywujemy". Więc to "nic nie posiadają" można różnie widzieć. Bo jeśli to 1/5 Włochów to, jak w tym przykładzie one-man-army to sprawy mogą inaczej wyglądać.
Powiem tak w kontekście młodych co czekają aż sytuacja się zmieni, zamiast coś w tym czasie oczekiwania zrobić. Kojarzy mi się to trochę z momentem kiedy pisklęta nienauczone polować, na widok robaka otwierają dziób i czekają aż on sam im do niego wejdzie. Wydaje mi się, że to po prostu nieprzystosowanie do obecnej sytuacji na rynku pracy, gdzie żeby gdzieś zajść trzeba dać coś od siebie, poza szkołą. Więcej lub mniej. Nie chcę tu ubliżać ani tym ludziom ani ich rodzicom, bo to nie o to w tym chodzi. W każdym razie, ja obecnie mam 22 lata. Skończyłem technikum na kierunku który umiarkowanie mnie interesował. Przez 3 miesiące pracowałem w sklepie, gdzie to nie była praca marzeń, ale była. Przez ten czas udało mi się uzbierać pieniądze na kurs przygotowujący do zawodu i następne 4 miesiące w weekendy zakuwałem, a w tygodniu pracowałem. Dało mi to możliwość dalszego rozwoju w zawodzie który zawsze mnie fascynował(związany z ruchem kolejowym). Obecnie uczestniczę w dalszej części kursu dzięki któremu zdobędę wymarzone uprawnienia i od razu miarę stabilną pracę. Nie ma nic za darmo, trzeba się w obecnym ustroju trochę się wysilić. Tak jak wspomniałeś. Pójść do tej średniej pracy, aby po prostu mieć jakiś punkt wyjścia. Mieć finanse na dalsze działanie.
Pytanie co działa dobrze bo jak tak patrzę na te wszystkie systemy prawne, gospodarcze, religijne to nic nie działa tak jak powinno. Naturalnie, eutanazja w pewnych kwestiach może nie działać tak jak sobie wyobrażamy. Tylko dalej mówimy o osobach które nie chcą dalej funkcjonować na tym świecie i chcą by ktoś pomógł im możliwie bezboleśnie umrzeć zamiast się wieszać, skakać pod pociąg czy przedawkować leki. No i taka próba samobójcza może się nie udać przysparzając tylko więcej problemów np. zdrowotnych.
Mi się wydaje że taki stan rzeczy młodych ludzi wynika z tego że nie wiadomo jaką drogą iść. Tak jak wspomniałeś Szymon, kiedyś droga "kariery" była dość klarowna, zatrudniano cię w jakimś zakładzie czy w kolei i pracowało się tam do emerytury. Teraz możliwości jest dużo więcej, ale te zmiany przyszły trochę za szybko. Ja sama jak dostałam pamiętam rodziców którzy mówili idź na studia a potem do pracy w biurze/zakładzie. Teraz okazuje się, że tam pieniądze są kiepskie, a lepiej można zarobić na działalności na youtube czy w gamingu. Młodzi to widzą bo żyją w social mediach i nie chcą iść do zakładów gdzie rada nadzorcza zbiera śmietankę a ciebie po 20 latach pracy stać tylko na kawalerkę. To już lepiej zostać w większym domu na wsi z rodzicami.
Ciągle rozbijamy się ten sam moim zadaniem nierozwiązywalny problem. Z jednej strony chcemy mieć różnorodność ale jednocześnie sami ją niszczymy "nie wchodząc do pustej restauracji". Przykłady: Windows był hegemonem desktopowych systemów operacyjnych dopóki istniały w duże mierze offline aplikcje potem przyszedł Internet. Google Search przeczytał (zindexował) Internet więc ludzie korzystają głównie z niego więc ma kasę na jeszcze lepszą indeksację. Apple i Android podzieliły między siebie smartfony. Branża filmowa to w zasadzie 5 wytwórni filmowych. Biedronka Lidl Żabka podziały rynek sklepów osiedlowych Itd itp Bogaty staje się bogatszy a biedny biedniejszy. Cóż, tak działa ten świat i chyba warto się z tym pogodzić. Ostatecznie homo sapiens pokonał wszystkie inne gatunki i stał się panem świata ;-) Różnorodność jest dobra ale tylko gdy rodzi się nowa dziedzina, ale potem powstają w niej marki i nikt nie chce eksperymentować i woli nawet przepłacać ale mieć pewność a zaoszczędzony czas poświęcić na eksplorację jeszcze nie zdominowanych dziedzin.
Taki Włoch bez pracy , bez doświadczenia zawodowego, bez pieniądze , bez odciętej pępowiny - nie jest atrakcyjnym kandydatem na partnera . To bardzo niepokojące zjawisko społeczne.
Samo zrobienie kursu to za mało. Po nieudanych studiach postanowiłem pójść w innym kierunku. Zrobiłem kurs elektryka ze względu na wysokie zapotrzebowanie na rynku. Zdałem państwowe egzaminy na poziomie technikum porobiłem podstawowe uprawnienia i tu zderzyłem się ze ścianą. Pracodawcy na których trafiałem nie byli zainteresowani tym abym nabywał doświadczenia. Chodzi mi o to ze z racji młodego wieku od pierwszego dnia przydzielano mi prace poniżej moich kwalifikacji bo nie oszukujmy się aby skuwać ściany, nosić szpule z przewodami czy podawać narzędzia nie trzeba technikum. Do tego doszło niskie wynagrodzenie na poziomie poprzedniej pracy i jeszcze gorsze warunki środowiskowe. Zmieniłem pracodawcę ale za trzecim razem "zabawa" znudziła mi się. Teraz robie coś zupełnie innego ale moja sytuacja nie poprawiła się. Na pocieszenie dodam że ostatnio spotkałem jednego ze swoich pracodawców na budowę podczas prezentacji mieszkania u dewelopera. Dowiedziałem że gość ma problemy finansowe i jest źle postrzegany przez kierownika budowy dwaj kolejni również mają problemy według tego co słyszałam.
Ja tak mam. 6-7 lat studiowania, 4-5 lat doświadczenia zawodowego, a mimo to ostatnia praca trwała 3m-c w zawodzie. Aktualnie pracuję, żeby się móc rozwijać dalej. Od 7-8lat studia i praca w weekendy, zero życia towarzyskiego. Mam dosyć tego kraju, aczkolwiek wszystko zależy ode mnie - haha...
@@jekbe9395czyli proponujesz by każdy autor książek przyznawał się co przeczytał jakiego autora i płacił za pozyskaną wiedzę z tych przrcxytrnych książek czy opracowań ?
@@jawi7548 zapytaj dowolnego żyjącego autora książek by zrobił taką listę - ciekawe czy pamięta wszystko co kiedyś czytał, bo wszystko co kiedyś przeczytał wpływa teraz na to co pisze
Koszulki i kubki w naszym sklepie: zalezy.pl/
Bonusowa część prasówki: patronite.pl/post/50392/prasowka-bonus-17072023
Jak ty zrobiłeś tą 1/5 w tytule?
4:00 ależ przecież w każdym kraju jest całe mnóstwo bezpłatnych szkoleń i kursów, które umożliwiają poszerzenie perspektyw na lepszą pracę. tyle że Włochom (Hiszpanom i Grekom z resztą podobnie) po prostu się nie chce, są leniwi i czekają, aż im "z nieba spadnie"
@Szymonmowi mój komentarz dotyczący głównego tematu przeglądu został usunięty. W komentarzu był link do percentylowego wyniku testów IQ i komentarz, że ok. 9% stanowią ludzie z upośledzeniem umysłowym. Teraz nie widzę tego komentarza. Czy to znaczy, że zaczęliście banować komentujących?
@@piotrszostakowski416 Nie wiem czy to nie YT automatycznie nie usuwa. Ja tak wrzucam linki czasem, bo wtedy boty google zaczynają aktualizować swoje dane przeglądarki o tą stronę z linku. I właśnie to zrobię znowu.
Co z tego jak szkolenia nic nie dają, u mnie w mieście są darmowe szkolenia na operatora wózka widłowego, a następnie praca za minimalną krajową i ludzie po 30lat wynajmują pokoje żeby jakoś żyć. Ja jestem programista, mój kolega ma firmę i mówi że na na jedno stanowisko aplikuje po 1000osob, ludzie którzy znają po 2-3 języki w tym angielski niemiecki, mają po 5lat doświadczenia a po pandemii nie mają pracy, ludzie którzy mają po 20 certyfikatów i 2 kierunki studiów. Bo prostu gospodarka jest tak rozjeb... Że możesz być elektrykiem, mechanikiem, programista nawet lekarze a nie będzie dla ciebie roboty, przykład gdzie znajomy lekarz musi jeździć do Warszawy do szpitala pracować bo w Lublinie już nie ma miejsca i nie szukają...
W Rumunii trzeba też na to patrzeć, że dużo młodych ludzi pomaga przy gospodarstwie, a oficjalnie są uważani jako bezrobotni.
i Rumunia jest no raczej dużo słabsza gospodarczo od Włoch
Tam 20% pracuje w rolnictwie oficjalnie, a w Polsce 9% co i tak jest dużo.
........Rumunscy ,,cyganie".....Romowie.....hhee😉
Gospodarstwo okradania przyjezdnych
W Rumunii jest kilkumilionowa mniejszość etniczna wywodząca się z Indii, która nie pracuje i nie uczy się. Rumuni ich nienawidzą.
2 lata temu w mojej kijowej pracy fizycznej na przerwach pobrałem darmowy trial kursu Unity i go skończyłem w 2 tygodnie. Zainteresowałem się tym, zacząłem czytać dokumentację, oglądać filmiki na YT (do nauki podstaw wystarczają) oraz słuchać ciekawych podcastów twórców wszelakich gier. Po pół roku, rzuciłem robotę bo uzbierałem poduszkę finansową na około rok. Do pracy fizycznej nie wróciłem do teraz i raczej już nie wrócę. Pojawił się za to problem z niedoborem ruchu, dlatego trzeba codziennie przynajmniej na jakiś dłuższy spacerek się wybrać w szybszym tempie, lub poćwiczyć i porozciągać się. Teraz pracuję jako freelancer w różnych projektach, pracuję z domu, mogę razem z żoną wychowywać nowonarodzoną córkę. Zarobkowo niedawno osiągnąłem poziom swojej starej pracy, a za niedługo powinno być lepiej. Pozdrawiam wszystkich i trzymam kciuki za tych, którzy nie boją się wyjść ze swojej strefy komfortu, ale z planem :)
W gamedevie pracujesz?
@@maery2066 tak :)
@@MNeHGames Powiedziałbyś jak się za to zabrać? W sensie, co jeszcze trzeba robić oprócz pisania samych gier.
@@maery2066 Hej, przypomniało mi się jeszcze, ze o Gicie nie napisałem, to też podstawa, a tu patrzę i nie widzę komentarza, który Ci napisałem.. Nie wiem czy został usunięty, czy ja napisałem i nie kliknałem żeby zatwierdzić.. To jeszcze raz: dla mnie zadziałało: nauka programowania C#, programowania obiektowego, znajomość gier (zwracanie uwagi na mechaniki, budowę poziomu itd.), znajomość Gita, pitchowanie gier, designowanie GDD (game design document), każdy projekt doprowadzenie do poziomu Vercical Slice'a, designowanie mechanik i ich implementacja, znajomość wzorców projektowych (Singleton, State), robienie prostych gier klonów np. flappy bird, icy tower, angry birds. Jak już trochę ogarniesz to modygikacja i redesign gier i dodawanie kolejnych mechanik. Szukaj na YT kanałów zajmujących się tworzeniem gier, dołącz do społecznosci na Discordach, możesz się uczyć z chatem GPT/ BingAI, na podstawy wystarczy jako nauczyciel. Jak co pytaj :)
@@MNeHGames spoko, dzięki wielkie :D
Wyobrażacie to sobie? Idziecie do specjalisty, mówicie mu, że macie autyzm i że wam ciężko, a lekarz wam odpowiada "Zabij się."
Przecież to jak internet w prawdziwym życiu.
XD
mem 'zabij sb' w nowej odsłonie
No do mnie ktoś tak powiedział i śmiał się na dodatek że jestem specjalna więc
Albo psycholog na NFZ.
Jako osoba ze spektrum Autyzmu mogę śmiało powiedzieć, że osoby takie jak ja często bywają podatni na wpływy. Nasze doświadczenia są ciężkie ale po wykonaniu ciężkiej pracy możemy funkcjonować bez problemów. Dobrze byłoby zaproponować tym osobom proces samodoskonalenia i pracy.
Przyjdzie Duce to im zaproponuje
Czyli jesteś typowym wyborcą PiSu.
tak samo. Mimo że mam autyzm to funkcjonuje kompletnie normalnie i jestem nie do odróżnienia od innych lecz wiele lat to zajęło
Tylko autyzm to spektrum, są osoby które będą funkcjonować dobrze i odczuwać szczęście, a są takie które nigdy do takiego etapu nie dojdą i jedyne co to będzie ich spotykało cierpienie.
Ostatnio na kanale skrawki był wywiad z 30 letnim gościem, z którego ja odczułam ze on wie ze nigdy do takiego etapu gdzie będzie szczęśliwy nigdy nie dojdzie, mimo ze wydaje być się na prawdę dobrze funkcjonujący.
Tez przypadki osób poddanych eutanazji to nie dzieci, tylko dorośli ludzie którzy pewnie próbowali na różne sposoby zmienić swoje życie i korzystali z pomocy, ale nic to nie dało.
@@olas9163 Jak dla mnie eutanazja powinna być na życzenie wszędzie, po testach psychologicznych i oszacowaniu sytuacji przez specjalistów i po dłuższym czasie ubiegania się. Osoby z najróżniejszymi trudnościami mogłyby zaznać spokoju. Niestety to powodowałoby nadużycia i osoby, które naprawdę potrzebują takiego rozwiązania mogłyby się spotkać z odmową, no ale nie wyobrażam sobie sytuacji, gdzie każdy może wejść prosto z ulicy i otrzymać eutanazję.
Większość z tych młodych Włochów pracuje pewnie na czarno w branży turystycznej lub w budowlance.
O tym co mówił Szymon, żeby starać się aby każdego dnia było troszkę lepiej - sam mam 23 lata, i przez ostatnie dwa lata właśnie tak robiłem. po drugim nietrafionym kierunku studiów zrobiłem sobie rok przerwy aby uzbierać na studia zaoczne: pracowałem na kasie, a potem w hotelu i w maku. Teraz studiuję informatykę i testuje gierki. Życie jest piękne c:
Nie spieszcie się z sukcesem zawodowym, żyjcie po swojemu i pracujcie ale też nie bójcie się przyjąć pomocy od rodziny. Wychowali nas w myśleniu matura > studia > praca, a dziś wiemy że to bullshit. Mamy inne czas, inne możliwości, inne wyzwania.
Ooo ciekawe, znalazłeś swą drogę! Wytrwałości :D
Potrzebowałeś papierku QA czy jak to tam to do testów się nazywa? A jeśli nie to co dokładnie i jakie testy robisz jeśli to nie problem
Męczę się z autyzmem już 50 lat i przyznam szczerze że chętnie bym pomęczył jakiegoś zwolennika eutanazji z powodu autyzmu😡
Co do pracy. Sam byłem w podobnej sytuacji. Atrakcyjnej pracy w moim regionie nie było wcale. Pomagałem przez 3 lata w zakładzie a wolny czas poświęcałem na dalszą naukę i robienie samodzielnie pierwszych kroków w gamedevie. Ogólnie rodzice byli strasznie sceptyczni do mojej pasji i ciągle powtarzali, że nic z tego nie będzie, że to marnowanie czasu itd. Po pierwszych porażkach nawet dziewczyna zaczęła zachęcać mnie do tego bym szukał pracy w innej dziedzinie. Strasznie to zniechęcało ale się nie poddawałem, realizowałem dalej swój plan, zbierałem doświadczenie no i wyszło. Dalej nie jest różowo, stres i wiele nadgodzin ale wciąż idę do przodu 💪
Ile masz lat
Musisz się wbić w towarzystwo jeżeli już coś umiesz?
W wieku 24 lat rozpoczęłam studia w Irlandii. Jako osoba, która wyjechała już w dorosłości, samodzielnie, nie do rodziców musiałam tam pomieszkać 3 lata nim mogłam ubiegać się o stypendia na studia. Wiem jak to jest pracować, żeby móc się uczyć. To trudne jak musisz wycierać czyjeś rzygi ze ściany męskiego kibla w fast foodzie w Halloweenową noc, żeby móc studiować za darmo i otrzymywać wsparcie w trakcie studiów. Ale było warto. Wiem, że wiele osób takiej odwagi nie ma, a ja po tym wszystkim jestem nie do złamania.
Co studiowałaś w Irlandii i jak oceniasz jakość nauczania ?
Bóg jest z Ciebie zadowolony. Sam by pewnie nie chciał tego ścierać :)
Szacun
Przeczytalem to głosem Walaszka
To się jeszcze możesz zdziwić (to a propo's ostatniego zdania) :)
Generalnie, tworząc jakikolwiek artykuł, cokolwiek, jako autor, chciałbym mieć pewność, że moja twórczość bez mojej wiedzy nie będzie wykorzystywana do trenowania AI.
Teraz jest jakiś dziki zachód. Wrzucam coś do internetu i cyk ... AI boty jak gdyby nigdy nic, bez pytania biorą sobie ten content.
Okej, tylko dlaczego to nie działa w dwie strony ?
Jak na YT chcę użyć 5 sek filmu, muzyki, czegokolwiek wyprodukowanego przez wielkie korporacje, no to za chwilę się wszyscy zlecą o prawa autorskie, claims itd. itp. , i za chwilę mi ściągną moje video, ALE jak to wielka korporacja okradła miliony prywatnych użytkowników to ... nie ma problemu.
Naprawdę tego nie rozumiem. Skala kradzieży jak taka, że prawdę mówiąc dziwię się, że Chat GPT nie został wyłączony do ... czasu wyjaśnienia, tj. ustalenia z jakich DOKŁADNIE materiałów korzysta i ile z nich jest / było copyright.
Kod źródłowy kradziony bo jak się korzysta z ogólnie dostępnego kodu to bardzo często trzeba wspomnieć np. autora = złamanie licencji = piractwo.
Nie mamy pańskiego płaszcza i co nam pan zrobi?
~This comment was generated by ChatGPT with minimal human input.
Wszystko rozchodzi się o kasę. No i do tego uczenie sztucznej inteligencji to piękna idea która usprawiedliwia kradzież. Ot taki to świat. Korporacje dyktują zasady
Jak nie ogarniesz definicji i nie wypracujesz sobie metod to może być nudno, tu się z Tobą zgadzam.
@@MrMickmenPL Nie da się ukraść czegoś czego nie ma.
Kiedyś słyszałem określenie "NEET" = not (in) employment, education (or) training.
To podobne choć nieco różne grupy, NEET dotyczy sytuacji rozwojowej a NINA czysto majątkowej. Ucząc się ale nie zarabiając będziesz NINA ale nie NEET-em.
Ninja było już w kryzysie 2008 no income, no job, no assets
Z tą eutanazją to rządy zobaczyły że mogą pozbywać się "zbędnych osób" na które muszą iść jakieś dodatkowe nakłady więc tak jest łatwiej. To taka ułagodzona akcja T4.
Chciałem przypomnieć o pracy na czarno a także o pomocy dla rodziców np. na wsi czy przy małym rodzinnym sklepiku. Statystyki raczej nie biorą takich zjawisk w swoich wyliczeniach.
Tkwię w kijowej pracy ponad rok, dalej mnie nie stać po opłaceniu czynszu za mieszkanie na kursy w ktorych chciałbym się szkolić. Sytuacja jest na tyle tragiczna, że wymagania na to samo stanowisko w innych firmach jest większa, a ja nie mam dalej kwalifikacji do nich. Więc tkwię w pracy w ktorej się spalam, mam coraz mniej siły psychicznej, by pracować, a fizycznie się sypię. Wiem, że jest wiele osób takich jak ja.
Za 150 złotych kupiłem kursy na 10 miesięcy wiec słaby argument
@@kku6857 Czy w każdej branży kursy są tak tanie?
@@MultiKarmazynowy hah na początek robiłem darmowe kursy, teraz ten a kolejny kupiłem roczny za 900 złotych. W tej branży kursy kosztują nawet kilkadziesiąt tysięcy złotych ale czy są lepsze aż o tyle? Śmiem wątpić. Tak samo w twojej pewnie chcesz zajmować się kosmetyką wystarczy koleżankom robić jakieś drobne usługi w koszcie materiałów itd. No ale masz swoje wymówki. Nawet na zbiorze szparagów byś sobie zarobiła na te twoje drogie kursy. No nie ma lekko ale ktoś musi sprzątać kibelki.
@@MultiKarmazynowy fajne wymówki
@MultiKarmazynowy fajne wymówki, że nie stać Cię na kursy. Wybrałeś sobie nieosiągalny cel i łatwo uzasadnić swoją bierność tym, że nie masz pieniędzy na takie kursy. W obecnej pracy jest źle, ale czy nie mógłbyś złej pracy zmienić na przykład na średnią?
Mój ulubiony element tych zasranych poniedziałków, gdy można obejrzeć nową prasówkę :D
Byłam w takiej sytuacji, z tym że wyjechałam do Londynu zarobić aby móc dalej się uczyć żeby zdobyć później pracę. W Polsce zarobki były tak niskie, że nie starczyłoby na życie +kształcenie... Później doświadczenie na zleceniu, a normalną pracę zdobyłam w wieku 29 lat. Jakby ktoś się jeszcze zastanawiał dlaczego jest niska dzietność...😊
A prezes (stary kawaler)i tak powie, że to dlatego, że kobiety dają w szyję, a ksiądz z ambony (drugi stary kawaler), że to dlatego że młodzi są wygodniccy i jest im za dobrze.
To nie jest praca dla ludzi!!!Trzy zmiany na magazynie,dobrze robia ze nie chca pracowac!!!
Dokładnie też tak czuję. Większość pracy, którą ludzie wykonują, to współczesne niewolnictwo. Praca często na 3 zmiany za kasę, która nie zapewnia nawet minimalnych potrzeb. Potrzeba nieco odwagi, by pokazać środkowy palec tym pracodawcom i zdecydować się, by nic nie robić. Lepsze to, aniżeli z przemęczenia i beznadziei, będąc wyzyskiwanym nie wytrzymać i np. targnąć się na swoje życie...
Dokładnie. I niestety to co obecnie nazywa się "AI" nie pomoże w tym ani trochę. Nie dość, że nie wpłynie w żaden sposób na automatyzację typowych, fizycznych prac (bo biorobot będzie tańszy), to może pogorszyć warunki w pracach umysłowych - przez januszy, którzy będą chcieli zaoszczędzić, generując grafiki i tekst i dając je do poprawy za niższą płacę (no bo hehe, przecie to tylko poprawić trzeba... warstwy? A co to warstwy, toż jest już obrazek). To samo zresztą działo się w branży tłumaczeń kilka lat temu. Okazało się, że czasami na poprawę bełkotu z translatora czasami trzeba poświęcić więcej czasu. I nie mówię już o tym, że taka praca daje mniej satysfakcji - co jest cholernie ważne dla psychiki, a mało kto o tym mówi. No i ludzie, którzy zostaną zwolnieni (chociaż większość zostanie przyjęta z powrotem jak się okaże, że jednak ekspert jest potrzebny) zasili szeregi desperatów do prac na 8 zmian po 28 godzin dziennie.
W mojej opinii młodzie ludzie gdy są w takim stanie nie rozwijają się ponieważ są zawiedzeni systemem i otaczającym ich światem, bo po co zmuszać się do uczenia się czegoś co nie daje ci frajdy tylko w celu podnoszenia swoich kwalifikacji gdy np. za 5-10lat pracę zabierze ci AI albo w każdej ofercie nawet na stanowiska niby juniorskie oczekują od ciebie 2-3 lat doświadczenia, a nawet jak się gdzieś dostaniesz to jesteś na końcu łańcucha pokarmowego i musisz z pokorą chylić kark przed szefem którego obchodzą tylko pieniądze, a pracownika przecież można wymmienić jak sprawia kłopoty zwłaszcza gdy nie jest doświadczony
Prawda prawda, a to wierzchołek góry lodowej wszystkich sytuacji, które mogą demotywować i powodować zawód otaczającym światem.
Możliwe, chociaż w moje opinii Ci młodzi ludzie po prostu się nad tym nie zastanawiają. Widzę wiele takich osób w moim otoczeniu i z rodziny i oni po prostu nie zastanawiają się nad przyszłością. Po prostu żyją nadal jak dzieci tylko, że z prawami dorosłych za pieniądze rodziców. Po co mają dorastać jak wszystko mają zapewnione?
@@adamdz3747 Nikt w dzisiejszym świecie nie wskaże ci drogi i realnie nie pomoże w znalezieniu jej, no chyba że wchodzisz w rodzinny biznes, a nie każdy ma taką możliwość. Nic dziwnego, że ludzie nawet nie wiedzą, o czym mają pomyśleć.
@@aethyr9799 dokładnie. Szkoła niestety też nie pomaga.
@@adamdz3747 Nawet nie tyle nie pomaga, co psuje i przeszkadza i przekazuje fałszywą wizję świata: "bądź dobry ze wszystkich przedmiotów szkolnych, zrób świadectwo z paskiem, zdaj dobrze maturę i wszystko się samo ułoży." No większej bzdury nie słyszałem, a właśnie to mi wmawiano przez całą edukację.
Szymon a może byś przeanalizował jakie zawody są poszukiwane przez pracodawców, a jakie ludzie wybierają studia, bo coś mi się wydaje, że pokutuje podejście, które narodziło się kiedy byłam młoda i rodzice dzieciom mówili: Idź dziecko na studia nieważne jakie, dostaniesz potem prace w biurze, będziesz pic kawę i zarobisz dobre pieniądze.
Wydaje mi się, że część tego podejścia się przetransformować. To, o którym piszesz to chyba pokolenie rodziców dzieci, które teraz dobijają do 40tki. Nowe pokolenie rodziców wie, że tak nie będzie (jeżeli sami są na rynku pracy), ale mówią dzieciom, aby robiły w życiu co tylko chcą, byleby wpisało to się w ich zainteresowania i zdolności. Jeżeli lubisz naprawiać buty to je naprawiaj je dobrze. Jeżeli lubisz malować to maluj i szlifuje ten talent tak, co być na najwyższym poziomie. I to też jest moje podejście. Nie wyobrażam sobie, żeby jako rodzic miałabym kazać/zmuszać/namawiać swojemu dziecku jakiś kierunek studiów lub dział pracy nawet gdyby był w statystykach najbardziej potrzebny i opłacalny. Gdyby mi rodzice wybrali jakiś kierunek i nie pozwolili robić tego, czego chce to wolałabym kible sprzątać niż zrobić coś wbrew sobie. Mój mąż miał sterowaną karierę w kierunku ze statystyk, zdolności w tym kierunku też miał, ale nie chciał tego robić, nie chciał pracować w tym zawodzie. Zaparł się i mimo bycia bardzo dobrym studentem nie stawiał się na egzaminach ok. 3 roku i ma oficjalnie wykształcenie średnie, a nie wyższe. Bo jego rodzice czytali statystyki i chcieli, żeby robił to, na co jest zapotrzebowanie i ma zdolności. Nie wzięli tylko pod uwagę tego, czy on chce to robić.
To pokutujące przeświadczenie powstało przez rzesze dzieci co poszły na bezsensowne studia byleby mieć studia. To nie wina studiów tylko tego że ludzie się nie zastanowili co będą robić po polonistyce, historii, filozofii itp. a wybrali takie studia... bo byli dobrzy w danym przedmiocie. To też nie wina ich rodziców bo jak oni byli młodzi to dużo mniejszy procent ludzi szedł na studia więc byle co studiowali i było to potrzebne. Więc nie chodzi o to by robić byle co tylko by robić coś istotnego. Ci rodzice jeśli studiowali to była to elita 5-6%, obecnie żeby być taką elitą trzeba pewnie kształcić się w IT bo osób z wyższym wykształceniem jest 23%.
@@marikamalinowa3649 oczywiście, że to złe kiedy rodzice zmuszają dziecko do wybrania konkretnej ścieżki, ale jest tez źle kiedy radośnie przyklaskują poronionym pomysłom. Wystarczy powiedzieć dziecku prawdę. Kiedy nastolatek chce iść na psychologię dobry rodzic powinien poinformować dziecko, że najprawdopodobniej jego kariera będzie przebiegać na produkcji przy maszynie i czy jest na to gotowy. Ostatnio wezwali mnie do naprawy robota i chwile rozmawiałam z dziewczyną, która była tam pakowaczem. To była absolwentka psychologi bardzo rozczarowana swoją pracą. Gdyby ktoś jej powiedział, że to bardzo częste u ludzi po takim kierunku, może by zrezygnowała, a może by zaryzykowała. Bez względu jaką by decyzję nie podjęła, byłby to świadomy wybór. Obowiązkiem rodziców jest przedstawiać rzeczywistość taką jaka jest bez zatajania przykrych faktów i bez upiększania.
@@klaudialabowska7554masz rację. Trzeba młodym mówić prawdę. Jak wygląda rzeczywistość danego zawodu. Znam też ludzi, którzy studiują coś, co lubią, a pracują w innym zawodzie. Mój kolega skoczył teologię i pracuje w dużej firmie i przeprowadza fuzje. Wiec sobie czyta te książki geologiczno - filozoficzne dla siebie, a szkoli się i zarabia na czym innym. Też spoko opcja. Znam kilka takich osób. Pani po psychologii, o której wspomniałaś nie ma być może na siebie pomysłu. To co, że skończyła takie studia. Może też nie mieć odwagi. Dla jasności jestem w stanie zrozumieć brak odwagi, bo sama nad tym mam sporo do popracowania. To niczego nie blokuje,że skończyło się jakieś studia. Chyba, że ktoś w zgorzknieniu się zatrzyma. Szefowa mojego męża skończyła psychologię i pracuje w amerykańskiej firmie w Polsce i zarabia sporo kasy. Żeby nie było nie kończyła innych studiów dodatkowo.
Już kryzys w 2008 roku pokazał, że to kompletnie nie działa. Do wielu ludzi w bardzo krótkim czasie dotarło, że są kompletnie niepotrzebni.
z tymi kursami to też nie jest tak łatwo. Przegrzebać się przez oferty scamerów i innych bezsensownych strzałów nie jest łatwo. Zwłaszcza jak nie masz wsparcia a samemu nigdy nie jest łatwo wytyczać szlaki i wielu młodych może sobie z tym nie dać rady
@@unnamedunnamed562 ta no xD
@@unnamedunnamed562 rodzice: "a w pośredniaku byłeś, leniu śmierdzący?"
pośredniak: "przykro mi, ale nie mamy nic co odpowiada pańskim kwalifikacjom z dupy, ale tu mamy fajne cieciowanie i inne takie."
Tak ale kto bierze kurs jakiegoś red pilowca zamiast np. Kursu z Coursera od topowego uniwersytetu. Albo prosto od uczelnii
@@kokojambo4944od redpillowca to tylko kurs uwodzenia kolegi, a tak serio zależy o czym mowa. Jak o programowaniu to wiadomo ale jak ktoś chce jakieś prostsze pracę to po pierwsze, szkoły policealne oferują kursy na blacharzy lakierników itd za darmo do 26, r.ż. kumpel tak wyłapał w tym wypadku przez pośredniak praktyki i kurs na spawacza także jak się chce to się znajdzie.
@@kokojambo4944te kursy z coursery sa strasznie niskiej jakosci na poziomie youtuba
Ilu z tych "niepracujacych" młodych pracuje na czarno? ;P szczegolnie w małych miejscowosciach. Tak mi sie przypomina że ze 3 lata temu w pośredniaku siedziałem obok gościa który sie denerwował bo musi tu odbębnić wizytę, a już się tam szef piekli bo jeszcze go w pracy nie ma...
Z kolei znajomy po inzynierce trafił do niewielkiego zakładu produkcyjnego. Szef po okresie próbnym był zadowolony i zaproponował mu nawet podwyżkę... pod warunkiem że ten się zwolni. I rzeczywiście się zwolnił, tylko że naprawdę :D
Sugeruję daleko idącą ostrozność w wyciąganiu wniosków na podstawie tego typu danych.
Moja siostra pracuje we włoskiej firmie, z tego co zauważyła oni tam w Italii mają "nieco inne" podejście do pracy... Podejrzewam że najwyżej 1/4 z tych 1/5 to ludzie o których piszesz.
@@SlonceSyjonu myslalem o danych z Polski, nie wiem jak jest we Włoszech. Ktoś tu pisał w komentarzach że też kombinują na potegę, ja nie mam zdania
@@specjaniewtymcelu2248 Odniosłem błędne wrażenie że odnosisz realia Polskie do Włochów.
Teraz mogę się z Tobą zgodzić.
Chociaż niestety też mam tylko nieprecyzyjne obiegowe dane, z których to danych wynika że o ile Polacy nie lubią podatków, o tyle Włosi nie lubią pracy.
Niestety jak zwykle, trudno powiedzieć jak to wszystko właściwie wygląda.
14:14 Jako osoba z zespołem Aspergera, czyli spektrum autyzmu, jestem przerażony. Myślałem, że zachód będzie ostoją postępu i tolerancji, ale wygląda na to, że poza tęczowymi paradami NIE POZWALAJĄ ŻYĆ osobom, które myślą inaczej niż oni
I tak lepiej być wśród tych leniwych 1/5 Włochów, niż wśród tych pracowitych 4/5 Polaków :)
Zmieniałem radykalnie sytuację zawodową w wieku 37 lat, musiałem wytrzymać w pracy która była mocno stresująca i kiepsko płatna, żeby w tym samym czasie i za niewielkie oszczędności na własny koszt skończyć szkolenia, które korpo by mi pewnie zafundowało, ale bez tych szkoleń nikt nie chciał mnie zatrudnić. Potem pracowałem na tzw. "entry level position" żeby zdobyć doświadczenie, i oglądałem w tym czasie każdą złotówkę po dziesięć razy przed wydaniem. Opłaciło się i obecnie mam naprawdę dobrą pracę za dobre pieniądze. Da się, więc życzę wytrwałości i oczywiście szczęścia, trzeba go zawsze chociaż trochę mieć.
A co robisz, jeśli można spytać?
zależy jeszcze gdzie się szuka pracy. Mam kolegę z Lublina który jest senior java developer. Najpierw szukał pracy w Lublinie. Zaproponowali mu średnią krajową. Wyjechał do UK i ma 55 tys. funtów rocznie.
@@tomkrzyt Jakby był senior java developerem to nawet jakby mieszkał na zadupiu, to by dostał pracę 20k zł miesięcznie zdalną z pocałowaniem ręki.
@@Strusprawa po co miał sie tu szarpać? To było siedem lat temu. Siedzi w UK i ma w nosie polski grajdoł.
Poniedziałek, spoglądając na zegarek o 20:05 zadaję sobię pytanie:,, Nie ma dziś prasówki?"
Po czym 10 sekund później, Szymon ratuje mnie z opresji😅
Proście a będzie wam dane.
O tak tak...
Mało się nie ze💩łeś? Nieprawdaż?
Miłego dnia
@@lobokilla1094ty byś się zesrał jakbyś tego nie napisał nie?
@@MrMickmenPL fajny jesteś
Pedał
Kurwa wygrałeś życie, zwaliles sobie z tych emocji?
Mnie zawsze zastanawia, co robią w życiu ludzie, którzy pamiętają kiedy na jakimś kanale wychodzi nowy materiał. Ja niby codziennie odpalam zakładkę subskrypcji, ale po to by szybko zerknąć co ciekawego jest i ewentualnie dodać do watchlisty. I mimo to nie mam pojęcia, co kiedy się pojawia.
Oj, chyba płynie we mnie włoska krew. :D
No i dobrze, przynajmniej nikt im nic nie zabierze, bo nie mają nic😂
Niesamowite. W Polsce mamy naprawdę różnorakie terapie do pracy z autystykami, pisze się IPET, są różne instytucje również dla osób dorosłych (jak KTA), generalnie opracowuje się metody, żeby życie uczynić znośniejszym...
A tam JEDYNE, co lekarz ma do zaproponowania, to samobójstwo?! No to powiem więcej, każdą dolegliwość da się zakończyć taką "terapią".
Jak dla mnie eutanazja powinna być na życzenie wszędzie, po testach psychologicznych i oszacowaniu sytuacji przez specjalistów i po dłuższym czasie ubiegania się. Osoby z najróżniejszymi trudnościami mogłyby zaznać spokoju. Niestety to powodowałoby nadużycia i osoby, które naprawdę potrzebują takiego rozwiązania mogłyby się spotkać z odmową, no ale nie wyobrażam sobie sytuacji, gdzie każdy może wejść prosto z ulicy i otrzymać eutanazję.
To jest jakieś horrendum. Pomijając przypadki graniczne, w zasadzie każdy może "prosto z ulicy" się dzisiaj zabić, jeśli naprawdę komuś na tym zależy.
Natomiast nadużycia mamy już w tym momencie, tylko w drugą stronę - gdzie lekarz, wydawałoby się osoba wykwalifikowana, de facto odmawia pomocy. Brak informowania o alternatywnych metodach do zabicia się - ba, nie podanie ich jako domyślnych jest właśnie brakiem udzielenia pomocy. Tak przynajmniej wynika z tego materiału i jeśli jest to prawda, to jest to tylko niewielki krok od poziomu Akcji T4.
Oczywiście można argumentować, że to procedura zastrzeżona tylko dla ludzi, którzy szczerze tego chcą, ale doskonale wiadomo, że ludźmi stosunkowo łatwo jest manipulować i doprowadzać ich do szkodliwych dla siebie wyborów, których inaczej nigdy by nie dokonali. W przeciwnym razie nie sprzedawano by garnków za 5 tysięcy, ani nie wpakowywano ludzi w odwróconą hipotekę.
Dajemy w ten sposób państwu (reprezentowanemu przez "specjalistów") potworne narzędzie, które już wiemy, że było w przeszłości używane w bestialski sposób, po czym za jakiś czas będziemy się dziwić "jak do tego mogło dojść?!".
@@harrenhoare9637 Jakbyśmy rezygnowali z każdego rozwiązania z powodu części nadużyć, to jako ludzkość nie osiągnęlibyśmy niczego. Po prostu trzeba solidne prawa wokół tego skonstruować, żeby nie dochodziło do sytuacji, gdzie podaje się to jako domyślne rozwiązanie.
Nie z każdego. Z pewnych wybranych, w których nieszczęścia wynikłe z nadużyć przeważają nad korzyściami.
Mając na uwadze dotychczasowe dokonania, pozostaję głęboko sceptyczny, czy w zasięgu ludzkich możliwości pozostaje "skonstruowanie solidnych praw" akurat w kwestii decydowania o zabijaniu innych.
Na temat neetsów to ja pamiętam 10 lat temu (14% bezrobocia, wśród młodych 30%) jak po studiach inżynierskich właściwie nawet na proste stanowiska produkcyjne nie spełniałem wymagań stawianych w ogłoszeniu o pracę. Neets to akurat efekt bardzo beznadziejnego położenia w kole zamkniętym.
1. Człowiek nie pracuje bo jest trudny rynek pracy. Do tego brak wymaganych umiejętności i wymaganego stażu w zawodzie.
2. Gdy neets postanowi się edukować to raczej nie będzie miał problemu z dostępem do wiedzy i szkoleń. Wymaga to przedewszystkim czasu i pieniędzy. Ale jednak przed wyborem szkolenia przeciętny neets sprawdzi jakie umiejetności są wymagane na rynku pracy. I niestety zestawienie listy wymaganych umiejętności z wymaganym kilkuletnim stażem nawet na proste stanowiska powoduje, że neets po kursie będzie miał nadal problem ze znalezieniem zatrudnienia.
A to oznacza, że podjęcie szkolenia jest nieopłacalne, bo po żadnym szkoleniu neets nie będzie miał wymaganego kilkuletniego doświadczenia w zawodzie.
Na szczęście w Polsce rynek pracy wygląda normalnie w porównaniu do tego co było 10 lat temu. Spadek bezrobocia spowodował przerwanie tego błędnego koła i redukcję zjawiska neets. Niestety we Włoszech wysokie bezrobocie generuje wysoki udział neetsów w społeczeństwie. Pamiętam jak gazety opisywały pewnego Włocha z wykształceniem inżynierskim cieszącego się, że udało mu się znaleść pracę jako śmieciarz (z całym szacunkiem do tego zawodu).
W polsce nie pracują wyłącznie osoby na własne życzenie lub w podeszłym wieku/ z niepełnosprawnością
Mam już wszystkiego serdecznie dosyć. Nie wiem co mam robić i czuję się jak kompletne gówno. Mam już wszystkiego dość, po prostu dość. Nie wiem co mam robić. Najbardziej boli mnie to, że budzę się u rodziców, w miejscu w którym nigdy nie chciałem budzić się po ukończeniu liceum i wtedy jeśli zdam maturę i z życiem, którego nigdy nie chciałem mieć. Nie jestem w stanie już z tym wszystkim wytrzymywać. Otwieram oczy i co rano zalewam się łzami. Przecież jestem taki silny, tak silny, że aż nie mam siły wstać z łóżka. Po prostu płaczę i mam dosyć. Mam prawie 25 lat i nie mam zupełnie nic, nie mam matury ani pracy ani prawa jazdy oraz śpię u rodziców. Nie chciałem tak żyć. Jestem osobą niepełnosprawną oraz od piętnastego roku życia zmagam się z zaburzeniami lękowo - depresyjnymi. Przez swoich toksycznych rodziców nigdy nie byłem u nikogo na imprezie ani nigdy u nikogo nie nocowałem. Zawsze jak moja siostra wychodzi do chłopaka to leję łzy. Miałem iść dziś na koncert Króla, na szkolenie, spróbować się pouczyć sitodruku i zostawić CV, etc.Nigdy nie uprawiałem seksu, ale od sierpnia 2021 co weekend bardzo mocno walczę o "o one night stand" i nie idzie i walczę dalej. Mój kolega z którym utrzymywałem nie wiem jaką relację przez pięć lat stwierdził, że jednak nigdy nie byliśmy kolegami, to ja się myliłem i chciałem się mylić, nie wiem co i jak. Nie wiem na czym polegają relację międzyludzkie, jestem bardzo mylny. Ktoś ma wakacje w Berlinie, ktoś na domkach w austriackiej wsi. Ja przez swoich toksycznych rodziców nigdy nie byłem sam zagranicą. Staram się o miejsce na oddziale w Krakowie albo na Sobieskiego w Warszawie.
Tak patrzę na to co ja robiłem przez ostatnie pięć lat. Nie jestem w stanie pojąć tego jak okropny wtedy byłem i jak to wszystko szybko leciało. W 2018 roku w październiku zacząłem chodzić do szkoły policealnej. Nie pamiętam jak to się toczyło i co takiego było z mną. Pamiętam jak kompletnie się załamałem po powrocie do domowego piekła z Nowych Horyzontów gdzie przez dwa tygodnie byłem sam i poczułem, że mogę żyć i było cudownie. Nie potrafiłem się po tym pozbierać i z przerwą na chodzenie do szkoły policealnej i przez krótki czas do kina do byłych już kolegów i koleżanek, jeszcze jakieś festiwale filmowe w Warszawie były. Rozmawiałem na ten temat z mamą i pamiętam to wszystko bardzo dziurawo. Pamiętam, że potwornie się wtedy załamałem i do pierwszej matury w ogóle się nie uczyłem, do tej jeszcze mogłem podejść zupełnie za darmo z pięcioma przedmiotami. Później przez dwa lata poprawiałem Matematykę i Polski, a potem tylko Matematykę. Od 2018 marzę o tym by dobrze napisać pięć przedmiotów na maturze. Mam zaburzenia lękowo - depresyjne i jestem osobą niepełnosprawną. Zastanawiam się ile przez te ostatnie pięć lat się wydarzyło, ile straciłem i ile mogło się wydarzyć.
Czasem chciałbym znów mieć 13 lat i pojechać z Mamą na dzień otwarty do swojego macierzystego masowego gimnazjum albo jak chodziłem do fizjoterapeutki, która dziś ma 33 lata a wtedy miała 25. Szybko zleciało nie? Już w wieku 13 lat tak bardzo nie chciałem jeździć gdziekolwiek z mamą i chciałem wychodzić z kolegami i koleżankami. Potem nastąpiło oświecenie ile w moim życiu jest nie tak jak być powinno pod gigantyczną dyrektywą rodziców. Do tej pory walczę o niesprzątanie, niewybieranie ciuchów i niewtrącanie się do szafy. Chciałem iść do dobrego masowego liceum, być kimś i czuć, że coś znaczę. Potem uwierzyłem, że mi się to nie uda i się załamałem. Potem zostałem w szkole przyszpitalnej do której chodziłem od dziecka, trafiłem tam na oddział psychiatryczny. Ludzie po tamtej szkole też dostawali się na wymarzone studia np. Politechnika Warszawska. Od 2018 marzę o tym by dobrze napisać pięć przedmiotów na maturze, bardzo bałem się działać. Chciałbym wynieść się z domu, znaleźć pracę, iść na Fizykę do Łodzi. Chciałbym wiedziećć czy starannie się uczyłem od 11 roku życia. Przeszedłem przez piekło w liceum. Nie biorę leków regularnie bo czasem mam bardzo daleko do torby, mam poczucie odklejenia się od siebie psychofizyczne. Nie myłem się pięć dni. Chodzę dziewięć lat na terapię. A może ja nigdy w życiu nic nie robiłem? Podobno długotrwały płacz powoduje nieodwracalne zmiany w mózgu. Chciałbym dobrze napisać maturę z Biologii. Marzę o tym by jeszcze zostać harcerzem bo nie zapytałem o to rodziców jak byłem dzieckiem z strachu, że mi nie pozwolą. Nie mam spektrum autyzmu, ale zostaje mi jedyna taka grupa dla osób 21 + w Warszawie. Dopiero zaczynam dostrzegać odpowiedzialność za swoje życie. Mój były znajomy, który na mnie nasrał jest teraz w Brazylii a wcześniej był w Austrii.
Nie zdałem matury. Mam ochotę zalać się tak żeby znaleziono mnie na drugim końcu Polski. Mam jeszcze poprawkę w sierpniu a potem już zdaję w moim przypadku 8 przedmiotów za 400 zł. Nie mam pojęcia czy w takich chwilach po ostatnich latach życia skaczę się z okna czy walczy dalej. Od 2018 marzę o tym by dobrze zdać pięć przedmiotów. Od 2018 roku miałem więcej nauki tylko potwornie bałem się działać. Skupiam się na tym aby być hiperproduktywny, by każdego dnia coś nawet najbardziej bezowocnego od siebie przekazać. Nigdzie nie widzę żadnej gwarancji sukcesu. Bo nie można przegapić dnia. Nienawidzę swojego życia, siebie i swojej rodziny. Mama potrafi mi powiedzieć, że nie wiem gdzie co mam w szafie a ja od lat zaciekle walczę o to by nie wtrącała mi się do szafy. Brzydzę się sobą, nie mam w tym życiu nic. Mój były znajomy, który na mnie nasrał był w wieku 23 na Malcie, na Malediwach, wcześniej w Maroku, w Mediolanie i Amsterdamie. Ja przez swoich rodziców nigdy nie poczułem, że to życie jest moje. Jak miałem 16 lat to nie mogłem wychodzić samemu z domu. Poszukuję pracy, kursu w SKVOT, byłem wolnym słuchaczem na Fizyce na UKSW. A może ja nigdy nie miałem własnego życia? Marzę o pracy, wyprowadzce, studiach i normalnym życiu.
@@popkulturalnasciana7818 Naprawdę mocno nieciekawa sprawa :( Może i nie miałem tak skomplikowanej historii, ale i tak wiem, jak to jest mieć spieprzone życie w tak młodym wieku. Rozwaliły mnie choroby psychiczne, przez co mam nikłe, o ile jakiekolwiek perspektywy na przyszłość. Pomyśl o jakiejś sensownej, porządnej terapii... O ile cię stać...
@@aethyr9799 Ja też mam poczucie zmarnowania całego dotychczasowego życia.
@@aethyr9799 Masz perspektywy !!!
@@popkulturalnasciana7818też byłem w dosyć podobnej sytuacji do Ciebie. Tylko ze miałem maturę i zarabiałem jakieś tam pieniądze z internetu. Powiem Ci tylko tyle przyjacielu, zawsze jest światełko w tunelu. Są lata chude i grubsze. Takie jest życie. Z tego co piszesz, wydajesz się inteligentnym gościem. Dasz radę, zacznij tylko coś robić i poświęcać energię na coś konstruktywnego. Będzie dobrze.
Praca jest, ale w Wietnamie, Indonezji itp. To tam produkują większość naszych artykułów codziennego użytku. U nas też by to mogło być produkowane, tylko nikomu się nie chce kleić i zszywać tenisówek albo przez 10 godzin wykonywać monotonną pracę przy taśmie. Nawet te nieliczne zakłady, które mamy na miejscu, przyjmują na stanowiska robotnicze głównie Ukraińców lub innych imigrantów. Powtarzamy to, co zachód zrobił kilkadziesiąt lat temu. Młodzi ludzie zostali zachęceni do masowego pójścia na studia. Studia stały się takim lepszym liceum. Dodatkowo upadają małe gospodarstwa rolne dojeżdżane coraz bardzie zaostrzonymi przepisami, a młodym ludziom ze wsi to pasuje. I tak nie zamierzali brać pługa po ojcu, bo przecież studia w mieście czekają.
Przy tym zanikł lokalny przemysł maszynowy, metalowy i rzemiosło. W dużej mierze wymarło pokolenie nauczycieli przedmiotów zawodowych, którzy faktycznie znali tajniki rzemiosła. Państwo oczywiście wyciągneło rękę do tych wszystkich licencjatów i magistrów. - do nieprawdopodobnych rozmiarów rozrosła się biurokracja, bankowość i inne tego typu papierkowe branże. I wszyscy są szczęśliwi. Do czasu, aż się spirala z kredytami w końcu urwie i na nowo trzeba będzie zacząć produkować to czego potrzebujemy. No ale może być już za późno.
A po co młodzi się mają na siłę rozwijać? Jak nie mają chęci to po co ich zmuszać? Lepiej dla nich jak będą się zajmować swoimi zainteresowaniami niż jakby mieli dorobić się garba. Ja mam 21 lat po liceum poszedłem na studia i potem do pracy "by dorobić" i wiecie czego się dorobiłem przez te 3 miesiące? Depresji (potwierdzonej przez psychiatrę), rzuconych studiów i 6000 zł. Teraz jak kupiłem sobie słabego lapka i jakiś smartfon za 600zł niczego więcej mi nie potrzeba. Mieszkam na wsi więc w domu i na gospodarce pomagam, ale to maks 2 godzinki dziennie. Czasem sobie pojadę na budowę do wujka zarobić 150 zł na dzień i tyle. Za zarobione pieniądze kupię sobie kilka książek lub puzzli, czasem coś lepszego do jedzenia i tyle. Jak mi się chce to poćwiczę strzelanie z łuki i kalenistykę i tak mi przemija czas. Nawet jeszcze nie poznałem tego waszego życia i nawet na to nie mam już siły. Wolę umrzeć po swojemu niż tyrać po to by mieć z tego stress i pieniądze na czynsz, na wynajem pokoju w mieście.
Mam podobny przykład sąsiada 35+ lat, dorabia jako korepetytor angielskiego, żyje niesamowicie spokojnie i w zgodzie z naturą (własny ogródek itp) gość wygląda jak nastolatek, gdzie ja 10 lat młodszy mam już 1 siwe włosy xd Jedyny warunek- ma dom i działkę po dziadkach
@@danielclasyk9368 ja właśnie podobnie jat Twój sąsiad, też zajmuję się swoimi roślinami i mam jeszcze swoje zwierzęta kucyka i barana, i kilka innych. Mój tata wybudował duży dom, więc ja mam kilka swoich pokoi i niczego więcej mi nie potrzeba.
@mikoaj7956 Nie koniecznie trzeba dożyć starości. Można umrzeć wcześniej, zaraz po rodzicach gdy głód zacznie dokuczać :)
@mikoaj7956 Jakoś sobie poradzę, moi rodzice mają kilkanaście hektarów, które ja potrafię uprawiać. A w razie nieszczęścia, to rodzeństwo mi pomoże, bo jesteśmy zżytą rodziną i wszyscy rozumieją moją sytuacje, i moje uczucia.
@@neogzo Dobrze, że masz tak spokojnie... Ja mam ciężką depresję, byłem blisko próby samobójczej i parę innych zaburzeń w dużej części spowodowanej szkołą, której nawet nie zdążyłem skończyć, a już jestem zbyt wykończony, żeby podejmować się studiów, pracy, czy dokształcania się.
możliwe, że pracują nielegalnie
17:19 A ile osób jeszcze będzie musiało konać w agonii, żeby jakikolwiek system eutanazji w ogóle wprowadzono? Nie ma i nie będzie idealnego rozwiązania.
Czyli nie mają nic i są szczęśliwi. Ktoś to przepowiedział ... :P
Generalnie Chat GPT to rabunek własności intelektualnej na masową skalę, pod hasłem "uczenie" jak by to zrobiła mała firma np. Polski nie wspierana miliardami z Microsoft to by już jej dawno nie było.
Nie mamy pańskiego płaszcza i co nam pan zrobi?
~This comment was generated by ChatGDP with minimal human input.
Ja coś tam zrobiłem , mam i nie boję się, że ktoś mi to ukradnie bo a) ludzie są leniwi b) ja to rozbudowuje c) mam solidne podstawy techniczne i to ja kontroluję dany obszar.
Chat GPT uczy się na podstawie mnóstwa treści w internecie. Analizuje je, a następnie wypluwa własne. Czy człowiek tak samo nie robi? Przecież każdy malarz od dzieciństwa musiał widzieć inne obrazy. Na ich podstawie uczył się co jest ładne a co nie, a następnie malował własne obrazy. Każdy historyk zanim zaczął pisać własne prace musiał przeczytać setki książek innych badaczy
@@sw5851 Chat GPT to nie człowiek, nie uczy się tak jak człowiek, (choćby nie musi dokonać przetworzenia obrazu kartki z tekstem na bodźce w korze wzrokowej i ich werbalizację, korygować błędów tego przetworzenia itp.) nie jest też osobą więc porównanie jest kompletnie wadliwe. Należy do konkretnej firmy i to firma zastrzega sobie wszelkie prawa do treści jakie to coś publikuje. Technicznie to jest forma bazy danych, przechowującej dane w wektorach. Co więcej sam Chat GPT przyznaje, że OpenAI ma pełen wpływ na treść odpowiedzi.
@@bartomiejzak7974 Człowiek też jak namaluje obraz, to ma do niego prawa autorskie, tak jak chat GPT
Włosi mają bardzo dużo skumulowanego przez pokolenia bogactwa i nie zawsze muszą pracować zawodowo, żeby wygodnie żyć. Doskonale ich rozumiem, ponieważ aktualnie również mam bezczynszowy dom i tymczasowo zrezygnowałam z pracy, ponieważ nie potrzebuję aż tylu pieniędzy, zwłaszcza kosztem ciągłych nadgodzin i złej atmosfery w pracy. We Włoszech jeszcze do tego mają codziennie wymarzone wakacje za darmo, więc mogę im tylko zazdrościć. Na szczęście dla nas, ostatnio pogoda w Polsce jest nawet przyjemniejsza niż we Włoszech
Co do bezczelnego google oraz podobnych korporacji, to mogę z całego serca polecić przesiadkę na Ecosię, która poza działalnością charytatywną, nie zbiera danych i nie śledzi swoich użytkowników.
Po dzisiejszym odcinku Orwell wstał i zaczął klaskać. Przecież to jest scenariusz żywcem wyjęty z 1984...
Dzięki
wysłałem ponad tysiąc (dosłownie ponad tysiąc program obliczeniowy to policzył) cv do tych "kijowych" prac i nie dostałem żadnej.
No widzisz, a do mnie kiedys sama przyszła i nawet odmówiłem
JA tak mialem przez ileś lat tak samo jak skonczyles zawód to czemu pan nie pracuje bo nie ma doświadczenia a żeby je mieć muszę pracować i jak je zdobyć . To bardziej dołuje niż że cokolwiek bo wiesz ze jesteś nic nie wart . Pracuję w sklepie lepsze niż nic
Jaki zawód?
@@tobiaszkukotko8655 ŚLUSARZ
Ja na rynek pracy wchodziłem w 1999 roku i gdyby wtedy były takie warunki jak teraz, to zostałbym królem życia.
Dzisiaj mamy 30to latków, po wyższej szkole robienia hałasu, którzy nie wiedzą z której strony młotek chwycić, nie potrafią nic, wymagania mają z kosmosu i co najgorsze, nie chcą się w pracy uczyć.
Ja pracuję na etacie, a dodatkowo świadczę usługi serwisowe na własnej działalności. Mam kilka firm produkcyjnych, z którymi współpracuję i widzę co się dzieje. Na produkcji pracują emeryci, którzy już dawno powinni odpoczywać pod palmami, albo uprawiać ogródek, ale nie ma ich kto zastąpić. Pod tym względem jest dramat.
w punkt , dokładnie tak jest
@@pionbiltema1209mnie to kompletnie nie dziwi na produkcji zarabia się gówno i pracuje na 3 zmiany. Po chuj tych dziadków zmieniać jak za te same pieniądze można robić lżej i tak zresztą jak ciebie nie będzie w takiej pracy z 2 tygodnie to nikt ale to nikt się tobą nie będzie przejmował i zapomną o tobie jak o porannym sraniu. Produkcja to totalna chujowa o bardzo dobrze, że 30 karkówkę szukają czegoś innego niż jebanie dla samego jebania. Pracowitość za chujowe pieniądze to frajerstwo
3:50 - byłem niegdyś w takiej sytuacji. Problemem jest również to, że młody człowiek (często po studiach) szybko zniechęca się, demotywuje. Ponadto dodatkowo negatywnie wpływają media społecznościowe, kreujące świat jako szczęśliwy, łatwy i przyjemny. A jeśli ty nie znajdujesz swej zawodowej drogi, to oznacza, że nie radzisz sobie i jest to wyłącznie twój problem. Taka narracja jest słaba i w konsekwencji kształtuje niewłaściwe, nihilistyczne postawy (jak u wspomnianych młodych ludzi we Włoszech 🇮🇹 czy Rumunii 🇷🇴. Pozdrawiam serdecznie!
W Kanadzie jakiś weteran wojskowy na wózku chciał podjazd do mieszkania. Powiedzieli że, nie ufundują podjazdu ale proponują eutanazję.
Mam 40 lat, pracę zmieniam jak mi się znudzi, raz zarabiam lepiej, raz gorzej, raz mam marną pracę, raz bardzo fajną. Pracowałem w miejscach co do których większość jest przekonana że bez doświadczenia nie ma szans się dostać, ja do każdej nowej pracy idębez doświadczenia. Ale jak się nawet cv nie wyśle bo z góry się zakłada że nie ma szans to się leży na kanapie i bierze od mamy na buty. Rynek pracy wygląda obecnie tak że można się dostać do wielu miejsc które kiedyś wymagały wiedzy, kursów itp. i uczyć się od zera w pracy.
Czyli dobrą pracę zmieniasz na gorszą bo Ci sie nudzi? 😆
@@Zagrozg tak, dobra praca też po kilku latach staje się monotonna i potrzebuję zmiany, nic w tym dziwnego.
@@Zagrozg raz na gorszą, raz na lepszą. Nie jestem typem typa który jak nie wejdzie na kolejny szczebelek drabinki to płacze w kącie. Nie stanowi na dla mnie problemu zarobienie kilku stówek mniej w zamian za nowe doświadczenia, twarze i uwolnienie od monotonii.
@@Jomaha_Jomaso co kto woli. Pozdrawiam.
Mam to samo. Już po kilku miesiącach mam dosyć tych samych ludzi, robienia w kółko tego samego, rzygać mi się chce jak mam iść do pracy więc ją zmieniam.
Wiem jak to zabrzmi ale jako osoba, która dopiero co skończyła szkołe i idzie na studia, to rynek nie jest zbyt dobrze nastawiony na zatrudnianie młodych. Szukając pracy w mniejszych miastach nie ma zwyczajnie pracy dla młodych. Wszystkie miejsca, gdzie w większych miastach można szukać pracy sezonowej, w tych mniejszych są obsadzone ludźmi pracującymi na stałe. I tak można się odbijać od ściany do ściany. Człowiek dzwoni, pyta, wysyła CV, a dostaje odpowiedź od ludzi pokroju "praca 14h/ dziennie za mniejs niż najniższa krajowa". Jako osoba, która od 14 roku życia pracowała na czarno w okresie letnim, szukanie pracy na umowę jest jak piep**enie kozy. Jak nie masz kogoś z rodziny w firmie, to możesz sobie szukać. Teraz żałuję, że podczas szkoły niestety odrzuciłem ofertę pracy jako informatyk, miałbym pieniądze i mógłbym uczyć się zawodu w praktyce oraz zaocznie na studiach, a tak to siedzisz zfrustrowany, gdy ludzie obok ochoczo twierdzą, że "wystarczy chcieć pracować"... No niestety nie.
brawo WŁOCHY !!! pomału Was gonimy ;)
Dziękuję
Coooo? nie chcecie pracować, a zabieramy wam TYLKO 90% przychodów???!!! ale się zdziwiłem....
powiedz mi ze gowno wiesz o sytuacji, nie mowiac mi ze gowno wiesz o sytuacji
We Francji 17% mlodych do 25 roku zycia nie pracuje, nie uczy sie i nie posiada nic. Nie maja automatycznego prawa do zasilkow.
Najwieksze blokery systemowe we Francji to:
1. Bardzo wysokie koszty zatrudniania pracownikow.
2. Kilkutygodniowe obowiazkowe staze zawodowe. We Francji staze musi robic kazdy, nawet cudzoziemcy - uczniowie szkol jezykowych. Tym sposobem firmy nie musza zatrudniac pracownikow, bo przez caly rok maja darmowa sile robocza.
3. Nie istnieje opcja nauki w trybie zaocznym i wieczorowym, tak wiec godzenie nauki z praca jest bardzo utrudnione.
4. Ciagle podnoszenie wieku emerytalnego sprawia, ze mlodzi, ktorzy juz maja zawod, coraz dluzej musza czekac na miejsce pracy.
Pozostaje im tylko siedzenie na utrzymaniu rodziny, albo bezdomnosc (coraz wieksza), zebractwo, lub wejscie na droge przestepcza (glownie dilerka, kradzieze). Plaga staja sie uzaleznienia od narkotykow i lekow.
Ciekawe jest to, ze jak taki mlody trafia do wiezienia czy na odwyk, automatycznie znajduja sie pieniadze na to, zeby skonczyl szkole, zdobyl zawod, a po wyjsciu ma zapewnione mieszkanie i miejsce pracy.
Wiele osob mowi, ze lepiej przejsc taka droge, niz zyc uczciwie, bo osobie, ktora zyje uczciwie nikt w niczym nie pomaga.
To jest właśnie patologia populistycznego kapitalizmu, wielbionego przez ludzi, którzy lubią widzieć jak inni mają gorzej. "Nie można dawać piniondzóf za darmo, bo to deprawuje". Tymczasem, to że ktoś nie pobiera pieniędzy, to nie znaczy że nie obciąża społeczeństwa. Żebranie, kradzieże, działalność przestępcza i w końcu - utrata potencjalnego płatnika podatków - to wszystko sprawia, że kraj całościowo traci. I zapobiegając takim zjawiskom, nie dość że walczymy z przyczynami zamiast skutkami, to jeszcze taka osoba może zachować godność (i wiem że zaraz zlecą się tu wyznawcy paróweczkowyzmu - dostawanie pieniędzy za darmo nie odbiera godności).
No oco chodzi?, przecież tego chce nowy świat, nie będziesz miał nic i będziesz szczęśliwy
Czy ten dostęp oznacza także czerpanie z maili? Bo wtedy w wydawnictwach znów trzeba będzie wrócić do korzystania z poczty analogowej przy pracy z tekstami...
3:40 tutaj muszę wyrazić sprzeciw, właśnie teraz zdobywanie wiedzy i umiejętności jest tak proste i tanie jak nigdy w wcześniej, archiwizacja umiejętności i dokonań z możliwością prezentacji również.
Mam to samo. 30 lat, mieszkanie u matki, coś tam sobie w miarę możliwości dorobię zdalnie by mieć parę groszy przy dupie, szukam cały czas czegoś, czym mógłbym się zając, co dałoby zarobek a jednoczesnie satysfakcje i motywacje, nie chcę siedzieć wiecznie na garnuszku ale jeszcze bardziej nie chcę z własnego życia zrobić kołchozu, i robić 1/3 doby przez 40 lat czegoś, na co nie mam ochoty, tymbardziej, jeśli nie da mi to tak czy siak godnego życia. Tymbardziej widząc, gdy jakiś polityk czy inna świnia z koryta, która zarabia hajs na wałach albo na okradaniu uczciwych ludzi, obżera się śniadankami w sheratonie w cenie wypłaty mojego potencjalnego pracodawcy. Albo wymyślę jakiś dochodowy biznes, znajdę żyłę złota albo nabędę umiejętności, które dadzą mi żyć tak, jak mam ochotę, albo będę tkwił w martwym punkcie. Śmieszne, że na portalach z ogłoszeniami pracy, nieraz się spotykałem z tym, że nawet na staż w pracy zdalnej wymagają doświadczenie w branży, już pomijając, że 3/4 ofert pracy zdalnej to scamy. Cieszy natomiast fakt, że ludzie powoli zaczynają doceniać coś i poznawać wartość tego, co jest najważniejsze w życiu, czyli czas, i coraz więcej osób nie godzi się na to, by robić za psi grosz. Tymbardziej, że czas mamy ograniczony na tym świecie, a elyty sztucznie wywołują coraz bardziej fałszywe poczucie braku materialnego, wymyślają coraz to nowe błyskotki, by ludzie zadubcali jak woły na nowego ajfona. Jak już macie hajs tak wywalać zamiast inwestować, to chociaż za ten hajs podróżujcie i zobaczcie kawałek świata, który jest piękny, zamiast kupować kawałek szmaty ze znanym napisem za 20 koła czy jak najdroższe auto by przyszpanować blacharom pod remizą.
Dokładnie, coraz więcej osób zauważa, że chuja z tej kasy jest, a te dobra materialne i tak zostana na tym świecie, niech te świnie się tym chajsem udławią, lepiej mieszkać pod mostem i zdychac, niż zapierdalać na czyjeś marzenia.
Dwa lata temu byłem tym "ninis", dostałem ofertę odbycia stażu w pracy, która mnie nie interesowała, a co najśmieszniejsze staż polegał na tym, że 1 dzień, góra 2 dni w tygodniu robiłeś coś co miało jakikolwiek sens. A przez resztę tygodnia traciłeś po prostu czas.
Aczkolwiek teraz nie żałuję, że musiałem przez to wtedy przechodzić, inaczej nie byłbym w tym miejscu, w którym jestem dziś
Chyba "wszyscy" pracują w tym co ich nie interesuje, rzadko praca jest hobby. Sens ustala pracodawca, a nie pracownik. Jeśli się chce robić co się chce zakłada się własny biznes...
@@archibaldpl9741Albo się uczy tego co chce się robić. I wtedy pracodawca walczy o Ciebie.
przed jeszcze wysłuchaniem odcinka , powiem tylko , ze jesli obecnie z 6000 pln ktore pracodawca przeznacza na pracownika OD RAZU 2800 idzie na podatki ( jak zwał tak zwał , niektórzy nazywają to składkami , ale dla mnie to podatek ) a potem te 3200 i tak dalej jest opodatkowywane ( na przykład przez Vat w chyba każdym produkcie ) , to ja tu widzę olbrzmi problem , szczególnie właśnie dla mało zarabiających , ale to nic , bo i tak dalej będą rządzili ludzie którzy obecny stan bede utrzymywać , przy współpracy większości wyborców , takze nie widac nadziei na zmiane , to moje trzy grosze
Ja też nie pracuję, bo po co tyrać jak nic z tego nie ma. Wynajęcie mieszkania + opłaty i nie zostaje nic, więc wolę mieszkać z rodzicami i na to samo wychodzi.
Zupełny brak logiki. Pracując i mieszkając u rodziców odlozylbys sobie sporo kasy, chociażby na własne mieszkanie, czy inne wydatki.
A nie można tego połączyć?
@@ladrok97 Zetki nie lubią podejmować wysiłku ;)
@@wlodarczyktomekzetki potrafią podjąć wysiłek, który będzie równoważny płacy, to jak się ktoś dawał dymać tyle lat to już jego sprawa, role się odwróciły.Teraz nie jaka praca taka płaca, a jaka płaca taka praca.
@@mateuszszczepaniak4883 tak, tak, dlatego, jak widzimy w pierwszym poście siedzą na garnuszku rodziców, bo "po co tyrać" ;)
👉Szara strefa 740 miliardów złotych rocznie, 500 plus 40 miliardów złotych rocznie ale według Konfederacji dajmy przedsiębiorcom, odbierzmy dzieciom.
Jakim dzieciom? Większość patologi wydaje to na pety i wóde.
@@youtubowicznr1 Źródło? Twój stary
@@Savigo. źródło twoja rodzina
@@Savigo. Zrodlo: _"No stary mowie ci"_
Właśnie się zastanawiałem gdzie jest dzisiejszy odcinek wchodzę na kanał Szymon mówi a tu odcinek sprzed 10 minut
A u nas pracujesz, uczysz się i też nic nie posiadasz :D ...czy przesadzam?
Posiadasz.....garba....
@@arkadiuszkwiecien9480 Pod słowem "garb" kryją się tutaj różne rzeczy ale tak. Jak najbardziej tak.
Tak to wygląda.. zwłaszcza dla prac wymagających studiów wyższych, jeśli nie pójdziesz na swoje dostajesz tyle co ludzie po podctawowce. Patrz projektant (konstruktor), czy lekarz obydwa wymagają lat wyrzeczeń a dobre zarobki możesz ujrzeć w dalekiej przyszłości.
ale pan jest mądry, mówi to do czego ja bym doszedł myśląc zbyt długo
Super!
Sam byłem w takiej sytuacji. Myślę, że brak perspektyw nie jest tutaj głównym powodem, choć ma znaczący wkład w tę sytuację. Młodzi ludzie nie wiedzą co chcą robić w życiu przy czym mogą sobie pozwolić zaczekać z wyborem że względu na warunki o których wspomniałeś
I tak się to odkłada, często latami.
Istnieją kursy, które są darmowe, choć ich jakość pozostawia wiele do życzenia.
Natomiast są też kursy płatne, których koszt ponosimy z dołu i tylko, jeżeli znajdziemy pracę dzięki umiejętnościom nabytym w trakcie tego kursu. Ich cena jest wyższa, ale to nie jest wada, bo przecież gdyby nie ten kurs, to zarabiali byśmy mniej lub nie podjęli się pracy w ogóle. Pożyczka kosztowałaby prawdopodobnie więcej a nie dałaby gwarancji znalezienia pracy
Google "mamy gdzieś prywatność i prawa autorskie"
Tak czerwoni się tłumaczyli "no to dopiero początekm potem będzie lepiej!"
Mam w rodzinie 2 osoby z autyzmem jedną z takim który sprawia że nie jest do konca w stanie funkcjonować w normalny sposób oraz drugą która mimo tego że jest że tak powiem 10 sekund cofnięta w rozwoju daje radę mam nawet sąsiada który również ma autyzm i żyje swoim życiem i jak słyszę co się dzieje w Holandii to naprawę nie rozumiem i chyba nie chce tego zrozumieć może w tym leży mój błąd
Mój kuzyn ma osiem lat i również ma autyzm. Dzięki morderczej pracy rodziców od momentu, gdy postawiono diagnozę (w bardzo wczesnym wieku), czyli zaraz po tym jak zauważono pierwsze objawy, teraz może chodzić do zwykłej szkoły i zachowuje się jak normalne dziecko, integruje się, jest zabawny i kontaktowy. To, co się dzieje w Holandii, jest STRASZNE.
Co to znaczy, że system eutanazji "zacznie działać jak powinien"? Zacznie przynosić oszczędności na leczeniu i większe środki do dyspozycji rządu? Bo niestety system eutanazji nie jest napędzany przez zasady etyczne tylko przez ekonomię.
W polsce dziala system eutanazji nazywa sie panstwowa sluzba zdrowia.
Nie lubię klasyfikacji "nie pracuje i nie uczy się" jako "nie wykonuje pracy, za którą ktoś płaci i nie partycypuje w potwierdzonej papierkiem edukacji".
- Można być samoukiem (TAK, wiem że wszelkie odpowiedzialne zawody wymagają potwierdzenia edukacji - i dobrze, ale to nie wszystkie zawody)
- Można wykonywać pracę dla rodziny, za którą inaczej trzeba byłoby zapłacić (drobne remonty, naprawy itp.)
- Można mieszkać w gospodarstwie rolnym z rodziną i być w ogóle poza systemem (znam jedną taką osobę i pracuje tygodniowo więcej niż na etacie, ale nie jest to nigdzie rejestrowane)
- Zarabiając na własną rękę, zaczyna się od zera i aby dojść do rejestrowalnego poziomu wymagany jest czas: to, że np. poświęcę kilka miesięcy na tworzenie modeli na asset store i w tym czasie zarobię grosze, to nie znaczy że nie pracuję, po prostu zysk będzie odłożony w czasie.
- Wiele prac, jak telemarketing nie przynosi praktycznie żadnych korzyści gospodarce, jeśli zyski pochodzą tylko z Polski. Jedyne co zmienia, to że klient zmarnuje pieniądze na produkt firmy X zamiast Y. Więc zaryzykowałbym stwierdzenie, że bezrobocie w takich branżach jest korzystne.
- Wiele kierunków studiów służy do klepania po pleckach, żeby dać iluzję rozwoju (i jedyny z nich plus jest taki, że łatwiej poznać ludzi o podobnych zainteresowaniach).
Niepracujący pasożyt
Tymczasem u nas pracują i.... też nie mają nic. Chyba że rodzice pomogą z mieszkaniem.
2:50 w Polsce nie da się przebranżowić, bo firmy jak mają zatrudnić kogoś bez doświadczenia, to chociaż chcą kogoś kto ma mniej niż 25 lat i ma status studenta, żeby nie musiały płacić podatków. Gadać, że można się bez problemu przebranżowić może chyba tylko osoba która nigdy tego nie robiła.
Prosze u mnie na rybACH się zwolni miejsce i będzie miejsce wolne przyjemne 5 stopni na plusie przez cały rok
Tak pisze tylko ktoś kto zamknął się w swoim grajdołku i nigdzie nie poszedł i nie wysłał CV
@@adamkluska356dokładnie, chłop wali kopium i wymowki
@@Th0Rx666 ciekawi mnie kiedy cope nabrał znaczenia wymówki.
@@pawello3602 i
Pytanie czy ten raporty w statystyce uwzględnia potencjalnie pracujących na czarno. W Polsce wciąż jest to sporo osób.
Jakiś Duce znajdzie dobre podłoże dla swoich poglądów socjalistycznych.
... Twoim źródłem pierwszego newsa jest TVP?
Na udemy są kursy za 40 zł, wydaję mi się że tyle to znajdziesz w kieszeni bez pracy
Ze sztucznej inteligencji to najbardziej się cieszą prawnicy
Dochód gwarantowany nabiera nowego znaczenia. Pytanie tylko czy owce prowadzą pasterze czy raczej rzeźnicy.
Świetny materiał (jak zawsze) :)
zapierdalalem na pol etatu na ochronie i na pol w obi, obecnie jestem programista i gram na gieldzie.
Da sie
Znałem takich. Mam rodzinę we Włoszech . Uczą się , pracują.
Sztuczna inteligencja sama w sobie jest uważana za obosieczne ostrze.
Z jednej strony ułatwia życie człowieka i pozwala uzyskać niezwykłe dla nas informacje które czekały tylko na odpowiedź.
Lecz z drugiej strony doprowadza do ubogacania naszej własnej wiedzy i powolnego wygaśnięcia motywacji gdyż odtwarzane przez nią projekty doprowadzają że ludzie powoli są wymieniani na maszyny przez co wakaty w pracy kurczą sie z dnia na dzień i stają się dla państwa tylko maszyną produkcyjną która ma być ich produktem twórczym.
Mało tego im bardziej rozwijana jest technologia tym wyższe wymagania co daję jeszcze bardziej skróconą liste dla tzw wybranych którzy radzą sobie w tego typu klockach a reszta ich nie obchodzi prace możesz mieć ale i tak masz płacić a jak nie to bądź niewolnikiem państwowym i spłacaj go własną krwią.
Wszystko co kochaliśmy przemiaja z wiatrem jak i z kolejnym rozwojem naszej społeczności gdyż nasz koniec tylko przypomina wersje pracuj do twojej śmierci i nic nie zyskaj z tego w zamian.
Ludzie to widzą i powoli przestają pracować na własną ręke gdyż powiedzą a nie stać mnie na rachunki jaki jest z tego sens skoro i tak będe wkrótce bezdomny.
Albo odbierzecie mi mieszkanie bo tak ustanowicie w prawie wyznaczone zadanie.
Coś w ten deseń.
Ano i nie wspominajmy jak AI potrafi nas manipulować i dzielić przez co tworzy zamęt z dnia na dzień wokół naszej szyji.
Czy to plotka czy informacja a może nawet drobny plakat nie ma danego adresata gdyż jest to wersja anonimowa.
Rozpoznasz tylko po słowach co ci rozpiszą ale nie wiesz kto i dlaczego.
Także widzisz jaka przyszłość nas czeka szara bezdenna pustka wymierna.
Obtoczona kolorami teczy zewnętrzne ,a wyblakowana i wystrzępiona wewnętrznie.
I nie nie ma na to rady nie ma ani na to żadnej porady ani twoich słynnych motywacyjnych pieśni obłożonych jak owoce czereśni.
Słodkie i cierpkie tak jak lubisz a na szczycie tego wszelkie problemy zgubisz bo już nie będziesz miał swoich emocji ani zachwytu i powiesz sobie na końcu; ten świat jest do kitu, to społeczeństwo na, które pracowałem co ja z tego świetnego uzyskałem? Co ja z tego otrzymałem skoro ciągle w dzień dzień coś nowego lecz jedynie co widze to coś jest wnet złego i niedobrego.
Co z tego że zawarłem wiezi skoro te wiezi tracą moc w mojej orędzi.
Co z tego że to zrobiłem skoro mój cenny wysiłek zostawia tylko kilka opiłek które nadają mi kolejne znamie które nie zmarze je na amen.
Widzisz tak myślisz teraz w swojej głowie jak po spotkaniu czarnej wdowie.❤
Lecz wiedz jedno ten świat nas jeszcze może zaskoczy i odtworzy w końcu szereg białych ostrzy.
Które rozłupią ten ich system na kawałki ,a ty w końcu uzyskasz swej równowagi kolorowe ramki.❤
Idealna pożywka dla socjalistycznych krzykaczy, w przeszłości Włochy miały takiego jednego co to miny robił i się nadymał tylko paskudie na tym Włochy wyszły. Kto zapewni że taki się nie pojawi znów.
Wynika to z tego, że pieniądze i rozwój, przestały być dla ludzi celem samym w sobie.
Jak ktoś nie chce, to się nie da. Jak ktoś chce, to się da.
4:45 Tymczasem Politechnika Wrocławska dzięki rozporządzeniu rektora, jeszcze w 2021 przeszła z własnego serwera mailowego na usługi Google, bo "Studenci dostaną nielimitowaną przestrzeń w chmurze do wrzucania skomplikowanych i często za ciężkich do przesłania w zwykłym mailu projektów." zgadzając się tym samym na możliwość wykorzystywania tego co publikują studenci czy prowadzący.
Włosi to maminsynki, teściowa mieszkała tam wiele lat i opowiadała. Mamusia ugotuje i się zajmie, po co więc mają pracować czy się uczyć? Poziom ich studiów też nie wiem, czy jest szczególnie wysoki. Gdy ja studiowałam i miałam w jednej sesji 8 egzaminów, to oni nie mogli w to uwierzyć. Córka przyjaciela teściowej studiowała już kilka lat i stwierdziła, że od początku studiów nie miała tylu egzaminów.
To paczki będziemy wysyłać z dziecięcym
Męskim rozrobionym?
"Nic nie posiadają" - ostatnio spotkałem się z rozmową na forum technicznym o programowaniu gdzie jedna osoba pytała inna jak wygląda prace jej zespołu przy projekcie programistycznym. Odpowiedź była taka "Generalnie to jest aplikacja którą stworzył one-man-army a my rozbudowywujemy". Więc to "nic nie posiadają" można różnie widzieć.
Bo jeśli to 1/5 Włochów to, jak w tym przykładzie one-man-army to sprawy mogą inaczej wyglądać.
Powiem tak w kontekście młodych co czekają aż sytuacja się zmieni, zamiast coś w tym czasie oczekiwania zrobić. Kojarzy mi się to trochę z momentem kiedy pisklęta nienauczone polować, na widok robaka otwierają dziób i czekają aż on sam im do niego wejdzie. Wydaje mi się, że to po prostu nieprzystosowanie do obecnej sytuacji na rynku pracy, gdzie żeby gdzieś zajść trzeba dać coś od siebie, poza szkołą. Więcej lub mniej. Nie chcę tu ubliżać ani tym ludziom ani ich rodzicom, bo to nie o to w tym chodzi.
W każdym razie, ja obecnie mam 22 lata. Skończyłem technikum na kierunku który umiarkowanie mnie interesował. Przez 3 miesiące pracowałem w sklepie, gdzie to nie była praca marzeń, ale była. Przez ten czas udało mi się uzbierać pieniądze na kurs przygotowujący do zawodu i następne 4 miesiące w weekendy zakuwałem, a w tygodniu pracowałem. Dało mi to możliwość dalszego rozwoju w zawodzie który zawsze mnie fascynował(związany z ruchem kolejowym). Obecnie uczestniczę w dalszej części kursu dzięki któremu zdobędę wymarzone uprawnienia i od razu miarę stabilną pracę.
Nie ma nic za darmo, trzeba się w obecnym ustroju trochę się wysilić. Tak jak wspomniałeś. Pójść do tej średniej pracy, aby po prostu mieć jakiś punkt wyjścia. Mieć finanse na dalsze działanie.
Pytanie co działa dobrze bo jak tak patrzę na te wszystkie systemy prawne, gospodarcze, religijne to nic nie działa tak jak powinno. Naturalnie, eutanazja w pewnych kwestiach może nie działać tak jak sobie wyobrażamy. Tylko dalej mówimy o osobach które nie chcą dalej funkcjonować na tym świecie i chcą by ktoś pomógł im możliwie bezboleśnie umrzeć zamiast się wieszać, skakać pod pociąg czy przedawkować leki. No i taka próba samobójcza może się nie udać przysparzając tylko więcej problemów np. zdrowotnych.
Mi się wydaje że taki stan rzeczy młodych ludzi wynika z tego że nie wiadomo jaką drogą iść. Tak jak wspomniałeś Szymon, kiedyś droga "kariery" była dość klarowna, zatrudniano cię w jakimś zakładzie czy w kolei i pracowało się tam do emerytury. Teraz możliwości jest dużo więcej, ale te zmiany przyszły trochę za szybko. Ja sama jak dostałam pamiętam rodziców którzy mówili idź na studia a potem do pracy w biurze/zakładzie. Teraz okazuje się, że tam pieniądze są kiepskie, a lepiej można zarobić na działalności na youtube czy w gamingu. Młodzi to widzą bo żyją w social mediach i nie chcą iść do zakładów gdzie rada nadzorcza zbiera śmietankę a ciebie po 20 latach pracy stać tylko na kawalerkę. To już lepiej zostać w większym domu na wsi z rodzicami.
Dzięki za materiał👍
Ciągle rozbijamy się ten sam moim zadaniem nierozwiązywalny problem. Z jednej strony chcemy mieć różnorodność ale jednocześnie sami ją niszczymy "nie wchodząc do pustej restauracji". Przykłady: Windows był hegemonem desktopowych systemów operacyjnych dopóki istniały w duże mierze offline aplikcje potem przyszedł Internet. Google Search przeczytał (zindexował) Internet więc ludzie korzystają głównie z niego więc ma kasę na jeszcze lepszą indeksację. Apple i Android podzieliły między siebie smartfony. Branża filmowa to w zasadzie 5 wytwórni filmowych. Biedronka Lidl Żabka podziały rynek sklepów osiedlowych Itd itp Bogaty staje się bogatszy a biedny biedniejszy. Cóż, tak działa ten świat i chyba warto się z tym pogodzić. Ostatecznie homo sapiens pokonał wszystkie inne gatunki i stał się panem świata ;-) Różnorodność jest dobra ale tylko gdy rodzi się nowa dziedzina, ale potem powstają w niej marki i nikt nie chce eksperymentować i woli nawet przepłacać ale mieć pewność a zaoszczędzony czas poświęcić na eksplorację jeszcze nie zdominowanych dziedzin.
No z tymi filmami to pojechałeś po bandzie, twórców jest mnóstwo, ale reszta się w sumie zgadza.
Taki Włoch bez pracy , bez doświadczenia zawodowego, bez pieniądze , bez odciętej pępowiny - nie jest atrakcyjnym kandydatem na partnera . To bardzo niepokojące zjawisko społeczne.
dzień dobry
No witam :)
Dziękuję Panie Szymonie oraz zespołowi 😊
Holandia chce być drugą Islandią
Samo zrobienie kursu to za mało. Po nieudanych studiach postanowiłem pójść w innym kierunku. Zrobiłem kurs elektryka ze względu na wysokie zapotrzebowanie na rynku. Zdałem państwowe egzaminy na poziomie technikum porobiłem podstawowe uprawnienia i tu zderzyłem się ze ścianą. Pracodawcy na których trafiałem nie byli zainteresowani tym abym nabywał doświadczenia. Chodzi mi o to ze z racji młodego wieku od pierwszego dnia przydzielano mi prace poniżej moich kwalifikacji bo nie oszukujmy się aby skuwać ściany, nosić szpule z przewodami czy podawać narzędzia nie trzeba technikum. Do tego doszło niskie wynagrodzenie na poziomie poprzedniej pracy i jeszcze gorsze warunki środowiskowe. Zmieniłem pracodawcę ale za trzecim razem "zabawa" znudziła mi się. Teraz robie coś zupełnie innego ale moja sytuacja nie poprawiła się. Na pocieszenie dodam że ostatnio spotkałem jednego ze swoich pracodawców na budowę podczas prezentacji mieszkania u dewelopera. Dowiedziałem że gość ma problemy finansowe i jest źle postrzegany przez kierownika budowy dwaj kolejni również mają problemy według tego co słyszałam.
Ja tak mam. 6-7 lat studiowania, 4-5 lat doświadczenia zawodowego, a mimo to ostatnia praca trwała 3m-c w zawodzie. Aktualnie pracuję, żeby się móc rozwijać dalej. Od 7-8lat studia i praca w weekendy, zero życia towarzyskiego. Mam dosyć tego kraju, aczkolwiek wszystko zależy ode mnie - haha...
a co gdyby teórcy tych chatów mieli obowiązek podawania wszystkich źródeł (książek czy stron internetowych z których były brane dane)
i wtedy każdy właściciel strony może stwierdzić czy wykorzystanie było właściwe
@@jekbe9395czyli proponujesz by każdy autor książek przyznawał się co przeczytał jakiego autora i płacił za pozyskaną wiedzę z tych przrcxytrnych książek czy opracowań ?
Nie chodzi o zapłatę, chodzi o rzetelne podanie źródeł
@@jawi7548 zapytaj dowolnego żyjącego autora książek by zrobił taką listę - ciekawe czy pamięta wszystko co kiedyś czytał, bo wszystko co kiedyś przeczytał wpływa teraz na to co pisze
@@adamkluska356 nie mówimy tutaj o beletrystyce, mówimy o książkach popularyzujących wiedzę