Az Yiyerek; Biz Bu Salgına Üstün Geleceğiz

Antik Yunan ve Roma kültürlerinde halk günlük iki öğün yemek yerdi: çorba ve benzerleriyle yenilen hafif bir sabah yemeği ve et, balık veya sebze yemeklerinden oluşan akşam yemeği. Bunlarda çok çeşitli olmazdı. Meyveler veya meyve kuruları gün içinde atıştırmalık olarak yenirdi. Kadim Arap kültürü ve devamı olarak peygamberimiz döneminde de iki öğün yemek yenirdi. Peygamberimiz yemekten önce ellerini yıkar, yemeğe besmeleyle başlar, ortadaki kabın kendi tarafından yer, soğan ve sarımsak hariç yemek seçmez ve doymadan dua ederek kalkardı, ikramı sever, ikram edileni reddetmezdi. Çorba ve kabağı severdi. Yemekten sonra da ellerini ve ağzını yıkardı. Üç öğün ve çok çeşitli yemek, on sekizinci yüzyılın sonlarında sanayi devrimiyle beraber yaygınlaşmıştır. Emek sahibi işçilerin daha çok çalışabilmesi için sabah yemeği zenginleştirilmiş ve araya öğle yemeği ihdas edilmiştir. Yirminci yüzyılda ise fastfood trendi başlatılmıştır. Kar için oburluğun öne çıkarıldığı bu yaklaşımda çok ve hızlı yemek esastır. Yaşamak için yemek değil yemek için yaşamanın dayatıldığı bu süreçte, daha çok yemeyi sağlayan sanayi ürünleri ve sözde verim artırıcı genetik değiştirmeler ile ilaçlamalar sonucunda gelişen şişmanlık ve buna bağlı hastalıklar, insanlığın varlığını tehdit etmektedir. Covid19 nedeniyle içinde bulunduğumuz sosyal karantina günlerinde günlük yemek sayısını, her yemekteki çeşit sayısını ve her çeşitle aldığınız miktarı azaltarak daha doğru bir beslenme biçimine geçebilirsiniz. Böylece hem sağlığınızı geliştirip vücûd direncinizi güçlendirirsiniz, hem de tasarruf ederek muhtaçlara daha fazla tasadduk yapabilirsiniz. Hatta gelmekte olan Ramazan’ı oruçla karşılayarak, bir başka güzelliği de hayatınıza ikame edebilirsiniz.
Haydi Türkiyem,
şimdi az yiyerek evde kalma zamanı..