ΑΧΑΡΝΗΣ (1976) Θέατρο Τέχνης
Вставка
- Опубліковано 19 вер 2024
- Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, Ιούλιος 1976 .
Μετάφραση : Λεωνίδας Ζενάκος
Σκηνοθεσία : Κάρολος Κουν
Βοηθός σκηνοθέτης : Γιώργος Αρμένης
Σκηνικά - Κοστούμια : Διονύσης Φωτόπουλος
Μουσική : Χρήστος Λεοντής
Φωτισμοί : Μίμης Κουγιουμτζής
...Η αναζήτηση λαϊκών σκηνικών τρόπων οδήγησε τον Κάρολο Κουν στη σημαντική διερεύνηση μορφολογικών στοιχείων που παραπέμπουν σε άμεσα αντιληπτά χαρακτηριστικά μιας συγκεκριμένης εκδοχής τής ελληνικότητας. Οι προθέσεις του Καρόλου Κουν, ο τρόπος προσέγγισης του αρχαίου δράματος και ειδικά της κωμωδίας από το θέατρό του, διατυπώνονται από τον ίδιο σε μια δήλωσή του με την ευκαιρία της παράστασης των Ορνίθων στο Φεστιβάλ των Εθνών: «Η εκλογή λαϊκών στοιχείων δεν είναι τόσο εύκολη γιατί πρέπει κανείς να βρει πράγματα που παντρεύονται, όπως παντρεύεται η μπογιά το ξύλο, κι όχι πράγματα αταίριαστα. Πρέπει να βρει καινούργια στοιχεία που να εναρμονίζονται με τα παλιά, που να έχουν αισθητική, πλαστική ή πνευματική ομοιότητα. Κι εδώ είναι η μεγάλη δυσκολία». Τα στοιχεία αυτά, ορατά ήδη από τις πρώτες απόπειρες του Κουν με τους μαθητές του Κολεγίου Αθηνών, συνδυάστηκαν με τη στοιχειοθέτηση ενός ελληνικού υποκριτικού κώδικα που δημιούργησε την ευδιάκριτη παράδοση του Θεάτρου Τέχνης. Η παράδοση αυτή, που εξελίχθηκε από την ίδρυση του θεάτρου, το 1942, μέχρι τις μέρες μας, στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης ή σε φεστιβάλ θεάτρου στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, εδραίωσε τη διεθνή φήμη του θιάσου και διεύρυνε την αποδοχή του από το κοινό. Καθεμιά από τις παραστάσεις κωμωδίας του Καρόλου Κουν οροθετείται από την προσπάθεια να διερευνηθεί μια έκφραση που χαρακτηρίζει τη συνέχεια στην ιστορία της ελληνικής λαϊκής παράδοσης.
Οι Αχαρνείς (Ἀχαρνῆς στην Αττική διάλεκτο) είναι η τρίτη κωμωδία που γνωρίζουμε ότι έγραψε ο Αριστοφάνης και η αρχαιότερη που σώζεται ακέραια.
Διδάχθηκε στα Λήναια του 425 π.Χ., όταν ο Αριστοφάνης ήταν περίπου 20 ετών και πήρε το πρώτο βραβείο.
Έχει ως κεντρικό ήρωα έναν Αθηναίο πολίτη, τον Δικαιόπολη, ο οποίος, απηυδισμένος από τον πολυετή Πελοπονησιακό πόλεμο, αποφασίζει να κλείσει ιδιωτική συμφωνία ειρήνης με τους Σπαρτιάτες. Με αφορμή αυτό το εύρημα, ο Αριστοφάνης υμνεί τα αγαθά της ειρήνης, στηλιτεύει (στο πρόσωπο του στρατηγού Λάμαχου) τους φιλοπόλεμους συμπολίτες του και δεν παραλείπει να σατιρίσει ακόμα και τον Ευριπίδη.
.
Ευχαριστουμε για την αναρτηση και τα εισαγωγικα! αυτη η παρασταση ειναι εκπληκτικα εμπνευσμενη απο καθε αποψη - τυχεροι οσοι ειταν εκει!!! Kαι κυριως τα παιδια που ειχαν την τυχη να δουλεψουν σ'αυτους τους Θιασους. Τωρα, σχεδον 50 χρονια μπροστα αλλα δυστυχως κυριως πισω εχουμε παει
Μία παράσταση σταθμός. Αυτό που είδαμε τότε, ήμουν και εγώ εκεί, ήταν ένα πανηγύρι κεφιού και χαράς, μια θεατρική μυσταγωγία από αυτές που συνήθιζε να μας μυεί ο δάσκαλος Κάρολος Κουν και ο θίασος του Θεάτρου Τέχνης. Τέτοιες παραστάσεις δεν επαναλαμβάνονται. Ας είναι ευλογημένοι όλοι οι συντελεστές.
Zηλευω αφανταστα!
Αν μπορείτε και δεν είναι κουραστικό ή πολυέξοδο, και δεν υπάρχουν άλλου είδους πνευματικά δικαιώματα, και έχετε και τα τεχνικά μέσα, δημοσιεύεστε και άλλες παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης της περιόδου αμέσως μετά την δικτατορία. Είναι παραστάσεις ελληνικού πολιτισμού κλασικές, διαχρονικές. Απαραίτητες μνήμες παιδαγωγίας της εθνικής μας συνείδησης. Ναι γιατί η χώρα αυτή, έχει σύνορα, τον πολιτισμό της και όχι μόνο τα σκυλάδικά της και τα καψουροτράγουδά της.@@b00i00d
Ήμουν εκεί, μια ονειρική ιστορική μνήμη.
Konstantinos Athanassiadis
εκτός απ τη μουσική
Καθηλωτικο απο καθε πλευρα. ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.
sapete di un'edizione in ERODE ATTICO di Acansesi del luglio 1976. Con una colonna sonora rock?
Τι ερμηνείες ... τι κουστούμια ... και τι να πεις ...
Σαν τις παραστάσεις του Κουν κανένας ...
Ο ήχος όμως δυστυχώς στο βίντεο πονάει πολύ και χάνεσαι στους διαλόγους ...
Πάντως γέλιο δεν βγάζει η παράσταση. Όπως πχ αριστοφανικες παραστάσεις του Ευαγγελάτου η του Κώστα μπάκα. Ο Κουν έλεγε ότι δεν ήθελε την ακαδημαϊκή προσεξιση, εμένα πάντως ακαδημαϊκή μου φαίνεται η παράσταση.
@@ΓιώργοςΚότζας Μέτρο σύγκρισης μόνο ο Αριστοφάνης για το ήθελε να πει ο ποιητής ... Πάντως κουστούμια , σκηνικά και ερμηνείες εμένα μ' αρέσουν του Κουν ...
@@stavrostsouras1809 έχω δει τους βάτραχους σε σκηνοθεσία Ευαγγελάτου, απ την μια πέρασε την ποίηση του Αριστοφάνη απ την άλλη κόντεψα να πέσω στο πάτωμα απ τα γέλια. Δεν ξέρω πως σκηνοθετουσαν Αριστοφάνη ο καρζης και ο Καραντινός πάντως αυτή η παράσταση του Κουν μου φαίνεται πραγματικά ακαδημαϊκή. Σε κάθε περίπτωση μηδέν γέλιο.