Արխր ինչպես չհուզվել ու չարտասվել գեղեցիկ ձայն գեղեցիկ ասմումք Բաբկեն ջան միշտ քեզ հարգել ու հպարտացել եմ քո խաղով։ Իսկ որ իմացա ազգակցական կապ կա իմ և քո միջև ավելի հպարտեմ որ կաս դու ։քեզ միշտ կանաչ ճանապարհ։
Ես կամ ապրում եմ,այնպիսին եմ ինչպիսին բոլորը,բայց ինձ անվանում են 'Ուրիշ',ինչն է առանձնացնում ինձ մյուսներից,երբեմն ինձ թվում է թե ես կիսատ եմ,երբեմն էլ ընդհակառակը ինձ համարում եմ ավելին քան կամ,բայց միևնույն է ես ուրիշ եմ այնքան,որքան ձեզնից յուրաքանչյուրը,ասում են ուժեղներն են մնում մենակ,ուրեմն ես ուժեղ եմ շատ...Բայց մենակ եմ արդյոք,մի տարօրինակ զգացում կա որ միշտ ուղղեկցում է ինձ,դա է գուցե միակ տարբերությունը իմ և բոլորի միջև...Սպասում, ինչու վերափոխվում է սպասման,ցավը վերափոխվում է սպասման,անվերջ ու անվերջ սպասում,երբեմն անգիտակից սպասում,երբեմն հուսով,երբեմն էլ անհույս բայց ՆԱ ՄԻՇՏ ԿԱ,չնայած բոլորն են չէ սպասում...Մեկը միքիչ ավելին,մեկը միքիչ պակաս բայց,բայց սպասում են...Ուրեմն նույնն ենք բոլորս....Ասում են երբ կիսում ես ՈՒՐԱԽՈՒԹՅՈՒՆԸ այն ավելի է մեծանում,իսկ երբ ցավն ես կիսում այն սկսում է վերանալ,վերափոխվել,վերաիմաստավորվել...Մենք այստեղ կիսում ենք ամեն բան,կիսում ենք ու ամբողջանում։Երբեմն տխրում եմ երբեմն էլ ժպտում աշխարհին,դա էլ է չէ սովորական մարդուն տրված զգացում,բայց ասում են իմ տխրությունն ուրիշ է ավելի խորունկ,իսկ ժպիտս ոչ հոգու խորքից,գուցե իրոք այդպես է չգիտեմ բայց գիտեմ մի բան,ուրախ եմ որ ապրում եմ և շնորհակալ եմ նրանց,ինձ կյանք նվիրելու համար...Ես չեմ չարանում,չնայած երբեմն ինչուները խեղդում են կոկորդս,բայց դրանից ազատվելու ձևն էլ կա,փոքրիկ աղի կաթիլներ որոնք տարեց տարի մաքրում ու տանում են բոլոր հարցականները,փոխարենը մնում է միայն մեկ դատարկ անկյուն,գուցե հենց այդ անկյունն է ինձ դարձնում ուրիշ...Մրսում եմ,երբեմն ամառվա կեսին մրսում եմ,մեջքս սառն է քվում միտեսակ բայց,հոգ չէ,կա արևը և այն օգնում է հաղթահարել նաև այդ ցուրտը,չէ չի կարողանում տալ տան վառարանի տաքությունը,բայց կարողանում է փոխարինել։Իսկ այդ վառարանը ինքս եմ վառելու վաղը,միակ ցավն այն է որ չեմ կարողանում հետ հայացք գցել իմ անցյալին,իմ անցյալը իմ ժողովրդի անցյալն է ու այն ձուլված է ընդհանուրին ու չկա ինձ համար առանձնացվածը,այն ծառը,նրա ճյուղերը,արմատները,ես ապրում եմ ու ամուր կանգնած եմ իմ հողին,արարելի եմ ու շատ խորը արմատներից,նա ով կգա ինձնից հետո ում ինքս պիտի կյանք նվիրեմ,ունենալու է անցյալ,լուսավոր ներկա ու ապագա...Էլի տխրում եմ,նորից ինչուներն են եկել այցի,նման պահերին այնքան եմ զգում հարազատի ջերմ համբյուրի,տաք գրկի կամ թէ բախտաքցի խոսքերի կարիքը ով ասում է թէ -Մի տխրիր հոգիս,ու ես քո կողքին եմ քո բաղտակիցը,մեզ միայն մտրակն է այս կյանքում դաղում,իսկ կյանքից այն կողմ մենք դեռ անբիծ ենք -Մի տխրիր հոգիս,ԺՊՏԱ ինձ նման որ հաղթող լինես,հաղթողներին են միշտ ծափահարում,քեզնից հետո թող հետք չթողնի քո հետակիցը...
Հիասքանչ , գժվելու չափ հիասքանչ
Իմ ամենասիրելիներից է
Ու միշտ խաղաղվում ես լսելուց ..ամեն անգամ ... բառերն ու ձայնը լրացնում են իրար ու դառնում ոչինչ առանց մեկը մյուսի ♥️🤍
Արխր ինչպես չհուզվել ու չարտասվել գեղեցիկ ձայն գեղեցիկ ասմումք Բաբկեն ջան միշտ քեզ հարգել ու հպարտացել եմ քո խաղով։ Իսկ որ իմացա ազգակցական կապ կա իմ և քո միջև ավելի հպարտեմ որ կաս դու ։քեզ միշտ կանաչ ճանապարհ։
Ձայնտ անսպառ,սպասում ենք սիրով և ջերմությամբ, գեղեցիկ ու հոգեթով կատարումներ
Բաբկեն Չոբանյան ՝ հրաշք կատարում❤
Աստված Օրհնի ձեզ
Hrashali katarum uxaki hangstacnox amen inchic ktrvumes erp laumes ays dzayny 👍👍👍 varpet uxaki xosqer chkan
Հրաշալի է ուղակի .... ուղակի խոսքեր չկան....
Mr
Es mardu tesak. Madina. Verabervuma saxin u tox amen mard es xosqer@ lseluc heto mihat xor@ shunch qashi u amen baric hetevutyumer Ani shat ujex xosqeren
Ես կամ ապրում եմ,այնպիսին եմ ինչպիսին բոլորը,բայց ինձ անվանում են 'Ուրիշ',ինչն է առանձնացնում ինձ մյուսներից,երբեմն ինձ թվում է թե ես կիսատ եմ,երբեմն էլ ընդհակառակը ինձ համարում եմ ավելին քան կամ,բայց միևնույն է ես ուրիշ եմ այնքան,որքան ձեզնից յուրաքանչյուրը,ասում են ուժեղներն են մնում մենակ,ուրեմն ես ուժեղ եմ շատ...Բայց մենակ եմ արդյոք,մի տարօրինակ զգացում կա որ միշտ ուղղեկցում է ինձ,դա է գուցե միակ տարբերությունը իմ և բոլորի միջև...Սպասում, ինչու վերափոխվում է սպասման,ցավը վերափոխվում է սպասման,անվերջ ու անվերջ սպասում,երբեմն անգիտակից սպասում,երբեմն հուսով,երբեմն էլ անհույս բայց ՆԱ ՄԻՇՏ ԿԱ,չնայած բոլորն են չէ սպասում...Մեկը միքիչ ավելին,մեկը միքիչ պակաս բայց,բայց սպասում են...Ուրեմն նույնն ենք բոլորս....Ասում են երբ կիսում ես ՈՒՐԱԽՈՒԹՅՈՒՆԸ այն ավելի է մեծանում,իսկ երբ ցավն ես կիսում այն սկսում է վերանալ,վերափոխվել,վերաիմաստավորվել...Մենք այստեղ կիսում ենք ամեն բան,կիսում ենք ու ամբողջանում։Երբեմն տխրում եմ երբեմն էլ ժպտում աշխարհին,դա էլ է չէ սովորական մարդուն տրված զգացում,բայց ասում են իմ տխրությունն ուրիշ է ավելի խորունկ,իսկ ժպիտս ոչ հոգու խորքից,գուցե իրոք այդպես է չգիտեմ բայց գիտեմ մի բան,ուրախ եմ որ ապրում եմ և շնորհակալ եմ նրանց,ինձ կյանք նվիրելու համար...Ես չեմ չարանում,չնայած երբեմն ինչուները խեղդում են կոկորդս,բայց դրանից ազատվելու ձևն էլ կա,փոքրիկ աղի կաթիլներ որոնք տարեց տարի մաքրում ու տանում են բոլոր հարցականները,փոխարենը մնում է միայն մեկ դատարկ անկյուն,գուցե հենց այդ անկյունն է ինձ դարձնում ուրիշ...Մրսում եմ,երբեմն ամառվա կեսին մրսում եմ,մեջքս սառն է քվում միտեսակ բայց,հոգ չէ,կա արևը և այն օգնում է հաղթահարել նաև այդ ցուրտը,չէ չի կարողանում տալ տան վառարանի տաքությունը,բայց կարողանում է փոխարինել։Իսկ այդ վառարանը ինքս եմ վառելու վաղը,միակ ցավն այն է որ չեմ կարողանում հետ հայացք գցել իմ անցյալին,իմ անցյալը իմ ժողովրդի անցյալն է ու այն ձուլված է ընդհանուրին ու չկա ինձ համար առանձնացվածը,այն ծառը,նրա ճյուղերը,արմատները,ես ապրում եմ ու ամուր կանգնած եմ իմ հողին,արարելի եմ ու շատ խորը արմատներից,նա ով կգա ինձնից հետո ում ինքս պիտի կյանք նվիրեմ,ունենալու է անցյալ,լուսավոր ներկա ու ապագա...Էլի տխրում եմ,նորից ինչուներն են եկել այցի,նման պահերին այնքան եմ զգում հարազատի ջերմ համբյուրի,տաք գրկի կամ թէ բախտաքցի խոսքերի կարիքը ով ասում է թէ -Մի տխրիր հոգիս,ու ես քո կողքին եմ քո բաղտակիցը,մեզ միայն մտրակն է այս կյանքում դաղում,իսկ կյանքից այն կողմ մենք դեռ անբիծ ենք -Մի տխրիր հոգիս,ԺՊՏԱ ինձ նման որ հաղթող լինես,հաղթողներին են միշտ ծափահարում,քեզնից հետո թող հետք չթողնի քո հետակիցը...
Ապրեք Դուք, որ չեք զլացել նման մեկնաբանություն եք գրել։
Браво
Erb lseci ays xosqery huzveci😭😟 katarman hamar bravo
Երաժշտության անունը կասե՞ք
Կախարդող ձայն 🙆♀️🙆♀️🙆♀️👏👏👏
Հրաշալի կատարում😍Ո՞վ է ստեղծագործությոն հեղինակը
Պետրոս Հոկտանյանը
Հզոր ձայն
Շնորհակալ եմ Ձեզ էսպիսի էմոցիաներ ինձ փոխանցելու համար🤍
ուղղակի հրաշք
Srtic❤🙃
Dzez lseluc amenich noric caxkum e❤
Շնորհակալ Եմ👏🏻🥰 Հույսով, Հավատով Գուցե- Անգիտակից. 🔥💔Սրտով- Սպասում Եմ : Շատ Բարի Լինելը. Այդքանել Լավ Չի : Մարդու Ապրած Կյանքն է- Ապացույցը :🙏💔😔😔
Ուժեղ....
Hrashq katarum...
Uxaki hiasqanch e xosqern avelord en 👏
Ով է հեղինակը կգրե՞ք
👍👍👍👍👍👍
Menq aystex kisum enq amen ban...
ուրիշ...
👍👍👍👍👍
Երաժշտությունը շատ բարձր է, խանգարում է խոսքին։
👍👍👍👍👍👍👍👍
❤️❤️❤️👏👏👏
А что за музыка? Скажите пожалуйста
👏👏
😔💚
❤❤❤
👌🙏🙏❤️❤️
❤️❤️❤️❤️❤️
❤❤❤❤❤
☺🤩գժվելիքք😍😍
Хоскер чкан
Ուրիշշշշշշ
Im kyanqin hamahunch teqte ,ete kan ayspisi xosqer uremn es miak@ chem ov aprume nman kyanqov. Ev huzmunq ka ev spopanq
Hrashqqqqq
Ով է հեղինակը?❤👍
Պետրոս Հոկտանյանը
Երաժշտության անունը կասե՞ք
Երաժշտության անունը կասե՞ք