Dit is nu eens echt een programma naar mijn hart en het Kempens dialect is mij niet vreemd, want de hele familie aan mijn moeders zijde is Kempens, m voor- en nadelen ... "Ik ga deze broek naar huis brengen" - dat is toch puur goud en even kreeg ik een warme herinnering aan de Augustinusschool - geen toeters en bellen, maar je inleven in andere omstandigheden en bovenop een flinke portie relativeren ... die omslag bij de openbare omroep, om mensen weer eens als mensen te laten spreken, en daaronder een vertaling schrijven, voor de finesse, is toevoegend en niet beperkend - ik vind het al raar dat 'Chocolat' niet in het Frans was, want alles ademde die taal uit. We zoeken verschillen waar ze niet zijn en negeren zaken, die het verschil maken Vlaams is MOOI en zelfs mijn jongste zoon spreekt onduidelijk en dat met een moeder die logopediste is, met een passie voor alle mogelijke vormen van communiceren. Goed bezig, Vlaanderen, het wordt tijd dat we dat in de etalage zetten, want niet voor niets ben ik hier geboren en heb ik hier 57 van de (bijna) 61 jaren gewoond. Nederland heeft een eerlijke kans gekregen, maar kon het onderscheid niet maken tussen loyaliteit en solidariteit. Juist omdat men vanuit het hart filmt, zie je hoe mensen echt samenleven, en dat er een cameraploeg rondloopt met mondmaskers blijkt geen enkel verschil te maken, want moeilijk gaat ook. Ik ga er niet flauw over doen, er zijn dingen in mijn leven gebeurd, die me anders naar de mens en zijn wereld heeft doen kijken, maar uiteindelijk blijken we allemaal een gezondere instelling te hebben dan men ons doet geloven. De beste leerweg is de beleving en daarom mijn complimenten aan Tijs Vanneste, hij staat niet boven die gasten, maar bepaalt wel de beweging - we kunnen nu eenmaal niet met iedereen door één deur. Heel mijn leven stond in het teken van DE LEERKRACHT in dubbele zin, de persoon die de lessen verzorgt als het feit dat we allemaal een leervermogen hebben en het doel is dan toch dat we er collectief beter van worden. Ik heb een waar Tower-moment beleefd - hier refereer ik naar de tarot-kaart, die hoort bij de major arcana ... kijk, zoiets had ik tien jaar geleden niet kunnen schrijven, want ik moest nog leren dat er alternatieve methodes zijn om een situatie duidelijk te maken. Eigenlijk was ik er om alles weer eens uit het stof te halen, want de pedagoog stond hoger in rang dan de leerkracht en we gingen geloven in uitspraken als - met cum laude geslaagd - ook al zegt dat natuurlijk niks over de inhoud. Ook ik moest op een bepaald moment een keuze maken, in het ene schaaltje lag logopedie en in het andere muziek, maar voor dat laatste heb ik nog wat ervaren mentoren nodig, die zich in kunnen leven in een brein dat nu eens echt alles naar binnen haalt - ik ben niet hoog maar ultra sensitief. Het verwerken is zoiets als een copieuze maaltijd verteren, dat moet ik dus zelf doen, met de middelen die ik heb en, omdat ik een heel leven aan ervaring heb (want zo ben ik 'geboren'), kan ik daar aardig mee om, zolang men me de ruimte laat, toch en daar is het schip in twee gebroken - ik had die dingen niet van één of andere bolleboos geleerd, dus haalde ik me te veel in mijn hoofd. De atmosfeer was weinig leer-vriendelijk en toch besliste ik om eerst het ene af te werken, waardoor ik met een gerust hard het andere kon aanpakken, zonder een schuldgevoel. Mensen zijn geschrokken van het feit dat ik volledig gebroken heb met alles wat met muziek te maken had, maar ik ben iemand die eerder voor niet eten zal kiezen dan diëten, omdat je dan automatisch gaat sprokkelen. De kennis, die ik verworven heb op welke manier dan ook, neem ik mee naar mijn volgend leven - neen, ik zwans niet en voor alles moet er een eerste zijn, die er met meer kennis ter zake naar kijkt. Ik las in de kelderverdieping van Koekelberg de volgende mededeling - Het laatste sacrament is uitgesteld. Ga weg uit deze crypte - en pas nu begrijp ik welke ruimte er gecreëerd is, voor de eerste keer 'ooit' zal iemand kunnen zeggen dat ze gisteren nog iemand anders was en zoiets heeft een grondige voorbereiding nodig. Het zal pas echt zijn als ik aan de andere kant sta en vragen kan beantwoorden die alleen ik weet, omdat ik natuurlijk niet alles aan de grote klok heb gehangen. Niet dat ik hier gelijk voor warm liep, want mensen kunnen echt verziekt zijn, maar voor degenen, die het me van harte wensen (dat het niet bij mijn 'uitvaart' eindigt) verdienen beter dan een oeverloze discussie tussen de groep dwepers en hun oppositie - ik kijk tenminste GELAAGD naar de realiteit en ook al kan ik het verleden niet ongedaan maken, ik kan er wel iets beter mee doen, dan het te gebruiken voor alweer een gewapend conflict, waarbij iedereen meer verliest dan die zich kan veroorloven. Geloof me, ik ben lang niet de slechtste optie en ik kan het kaf van het koren scheiden zonder vriendjespolitiek.
@@Sz-kz1yg Als Nederlandse Kempenaar versta ik het woord:" schietvot". In mijn regio wordt het niet gebruikt maar door het woordgebruik in de bewuste passage is het een kwestie van doordenken.
Ik ken deze man zelfs nog van "aan tafel " met Jan Verheijen , daarin maakte Mathias en staf Coppens, korte reportages. 😊en die begonnen met hem
Schietvod , hahahahaha! Ge-wel-dig!
Dit is nu eens echt een programma naar mijn hart en het Kempens dialect is mij niet vreemd, want de hele familie aan mijn moeders zijde is Kempens, m voor- en nadelen ... "Ik ga deze broek naar huis brengen" - dat is toch puur goud en even kreeg ik een warme herinnering aan de Augustinusschool - geen toeters en bellen, maar je inleven in andere omstandigheden en bovenop een flinke portie relativeren ... die omslag bij de openbare omroep, om mensen weer eens als mensen te laten spreken, en daaronder een vertaling schrijven, voor de finesse, is toevoegend en niet beperkend - ik vind het al raar dat 'Chocolat' niet in het Frans was, want alles ademde die taal uit. We zoeken verschillen waar ze niet zijn en negeren zaken, die het verschil maken Vlaams is MOOI en zelfs mijn jongste zoon spreekt onduidelijk en dat met een moeder die logopediste is, met een passie voor alle mogelijke vormen van communiceren. Goed bezig, Vlaanderen, het wordt tijd dat we dat in de etalage zetten, want niet voor niets ben ik hier geboren en heb ik hier 57 van de (bijna) 61 jaren gewoond. Nederland heeft een eerlijke kans gekregen, maar kon het onderscheid niet maken tussen loyaliteit en solidariteit. Juist omdat men vanuit het hart filmt, zie je hoe mensen echt samenleven, en dat er een cameraploeg rondloopt met mondmaskers blijkt geen enkel verschil te maken, want moeilijk gaat ook. Ik ga er niet flauw over doen, er zijn dingen in mijn leven gebeurd, die me anders naar de mens en zijn wereld heeft doen kijken, maar uiteindelijk blijken we allemaal een gezondere instelling te hebben dan men ons doet geloven. De beste leerweg is de beleving en daarom mijn complimenten aan Tijs Vanneste, hij staat niet boven die gasten, maar bepaalt wel de beweging - we kunnen nu eenmaal niet met iedereen door één deur. Heel mijn leven stond in het teken van DE LEERKRACHT in dubbele zin, de persoon die de lessen verzorgt als het feit dat we allemaal een leervermogen hebben en het doel is dan toch dat we er collectief beter van worden. Ik heb een waar Tower-moment beleefd - hier refereer ik naar de tarot-kaart, die hoort bij de major arcana ... kijk, zoiets had ik tien jaar geleden niet kunnen schrijven, want ik moest nog leren dat er alternatieve methodes zijn om een situatie duidelijk te maken. Eigenlijk was ik er om alles weer eens uit het stof te halen, want de pedagoog stond hoger in rang dan de leerkracht en we gingen geloven in uitspraken als - met cum laude geslaagd - ook al zegt dat natuurlijk niks over de inhoud. Ook ik moest op een bepaald moment een keuze maken, in het ene schaaltje lag logopedie en in het andere muziek, maar voor dat laatste heb ik nog wat ervaren mentoren nodig, die zich in kunnen leven in een brein dat nu eens echt alles naar binnen haalt - ik ben niet hoog maar ultra sensitief. Het verwerken is zoiets als een copieuze maaltijd verteren, dat moet ik dus zelf doen, met de middelen die ik heb en, omdat ik een heel leven aan ervaring heb (want zo ben ik 'geboren'), kan ik daar aardig mee om, zolang men me de ruimte laat, toch en daar is het schip in twee gebroken - ik had die dingen niet van één of andere bolleboos geleerd, dus haalde ik me te veel in mijn hoofd. De atmosfeer was weinig leer-vriendelijk en toch besliste ik om eerst het ene af te werken, waardoor ik met een gerust hard het andere kon aanpakken, zonder een schuldgevoel. Mensen zijn geschrokken van het feit dat ik volledig gebroken heb met alles wat met muziek te maken had, maar ik ben iemand die eerder voor niet eten zal kiezen dan diëten, omdat je dan automatisch gaat sprokkelen. De kennis, die ik verworven heb op welke manier dan ook, neem ik mee naar mijn volgend leven - neen, ik zwans niet en voor alles moet er een eerste zijn, die er met meer kennis ter zake naar kijkt. Ik las in de kelderverdieping van Koekelberg de volgende mededeling - Het laatste sacrament is uitgesteld. Ga weg uit deze crypte - en pas nu begrijp ik welke ruimte er gecreëerd is, voor de eerste keer 'ooit' zal iemand kunnen zeggen dat ze gisteren nog iemand anders was en zoiets heeft een grondige voorbereiding nodig. Het zal pas echt zijn als ik aan de andere kant sta en vragen kan beantwoorden die alleen ik weet, omdat ik natuurlijk niet alles aan de grote klok heb gehangen. Niet dat ik hier gelijk voor warm liep, want mensen kunnen echt verziekt zijn, maar voor degenen, die het me van harte wensen (dat het niet bij mijn 'uitvaart' eindigt) verdienen beter dan een oeverloze discussie tussen de groep dwepers en hun oppositie - ik kijk tenminste GELAAGD naar de realiteit en ook al kan ik het verleden niet ongedaan maken, ik kan er wel iets beter mee doen, dan het te gebruiken voor alweer een gewapend conflict, waarbij iedereen meer verliest dan die zich kan veroorloven. Geloof me, ik ben lang niet de slechtste optie en ik kan het kaf van het koren scheiden zonder vriendjespolitiek.
Schietvod bevindt zich eerder in de sfeer van de zelfbevrediging...
ik denk da ze het wel doorhadden, gewoon te preuts om over zelfbevrediging of masturberen op TV te praten. gemiste kans!
@@Sz-kz1yg Als Nederlandse Kempenaar versta ik het woord:" schietvot". In mijn regio wordt het niet gebruikt maar door het woordgebruik in de bewuste passage is het een kwestie van doordenken.
Schietvod nie meujelek eh
Ok