Rena Rolska - Niech Pan mnie weźmie

Rena Rolska, właściwie Regina Rollinger-Jonkajtys - polska piosenkarka i aktorka estradowa. W 1955 roku zadebiutowała w koncercie estradowym w Hali Gwardii w Warszawie jako solistka Orkiestry Tanecznej Polskiego Radia pod dyr. Jana Cajmera. W latach 1971-1978 występowała w Teatrze Syrena w Warszawie. W 1981 zakończyła karierę na estradzie. Występowała w ZSRR, USA, Kanadzie, Belgii, Austrii, Mongolii, krajach demokracji ludowej.
Data i miejsce urodzenia: 19 stycznia 1932, Warszawa
Zapraszam na moją stronę na FB: / polskiepiose. .
Znajdziecie tam najnowsze informacje i powiadomienia o dodanych piosenkach, a także będziecie mogli zdecydować jaką piosenkę usłyszycie na kanale, a także w jakim kierunku go rozwijać.
TEKST:
Rena Rolska - Niech Pan mnie weźmie (1972)
Kiedyś, jako mały smarkul
By przyjemnie spędzić czas
Z mamą swą do lunaparku
Poszłam w życiu pierwszy raz
Nagle tłum mi porwał mamę
I ślad wszelki po niej znikł
Więc oparłam się o bramę
I natychmiast wielki krzyk...
Wtem idzie sąsiad z vis-à-vis
Więc ja do niego tak przez łzy...
Niech pan mnie weźmie ze sobą do domu
Ja pana proszę, ja błagam, ja chcę
Ja jestem grzeczna, nie wadzę nikomu
A żonie niech pan powie, że pan znalazł mnie
Niech pan mnie weźmie ze sobą do domu
I jakiś ciepły kącik znajdzie dla mnie gdzieś
No, na przykład na biurku, na fortepianie
Żebyś mógł popatrzeć na mnie
Proszę, ze sobą mnie weź, co?
Zabierz mnie ze sobą, proszę pana
Kiedy stałam się podlotkiem
Kino było pasją mą
Kupowałam każdą fotkę
Gdzie był ubóstwiany on
Właśnie ten, Duszyński, amant
Co Szaflarską miał u stóp
Wciąż siedziałam w kinie sama
Zakochana w nim po grób...
Gdy podziwiałam jego grę
Serce wołało: Panie D. ...
Niech pan mnie weźmie ze sobą do domu
Ja pana proszę, ja błagam, ja chcę
Ja jestem grzeczna, nie wadzę nikomu
A żonie niech pan powie, że pan znalazł mnie
Niech pan mnie weźmie ze sobą do domu
I jakiś ciepły kącik znajdzie dla mnie gdzieś
Na biurku, na fortepianie
Żebyś mógł popatrzeć na mnie
Proszę, ze sobą mnie weź!
Nie wiem, może to choroba
Lecz do dziś zostało mi
Z wszystkich dawnych upodobań
Właśnie to - do męskiej płci
Jeśli zjawi się ktoś miły
Zaraz pragnę zdobyć go
Już nie ma na to siły
Prosto z mostu mówię to...
Pan taki biedny, taki sam
Więc prośbę tę do pana mam...
Niech pan mnie weźmie ze sobą do domu
Ja pana proszę, ja błagam, ja chcę
Ja jestem grzeczna, nie wadzę nikomu
A żonie niech pan powie, że pan znalazł mnie
Niech pan mnie weźmie ze sobą do domu
I jakiś ciepły kącik znajdzie dla mnie gdzieś
Na biurku, na fortepianie
Żebyś mógł popatrzeć na mnie
Proszę, ze sobą mnie weź!
Powyższy film nie jest naszą własnością, ma na celu propagowania wartości naukowych dla współczesnego pokolenia, tj. artystów, kultury oraz zmian w języku polskim, które nastąpiły na przestrzeni XX wieku. Wykorzystane bibliografie pochodzą z różnych źródeł tj. własne zbiory oraz www.zyciorysy.info . Wartość naukowa kanału wynika z połączenia wizerunku artysty, utworu, życiorysem oraz tekstem poszczególnej piosenki na naszym kanale. Nasz kanał można uznać za muzyczną encyklopedię Polskich artystów.

[@mariagawronska6333]

Kocham takie piosenki

[@MarcinBass]

Tak jak ja :)

[@Wisniowysad44]

Och ! ,że to nie do mnie ta prośba.Pozdrawiam.

[@ivo_bozeta_1]

W tej materii mam identyczne odczucia.