EdRoy & AI - Nieulotna

Ląduje kolejna, trochę w innym stylu nuta. Powoli porządek nastaje w tym co udało mi się do tej pory wygenerować, więc możliwe, że za niedługo znowu coś wpadnie!
Nieulotna była takim strzałem natchnienia, który sprawił, że po nim musiałam zrobić sobie przerwę. Po prostu zabrała ze mnie tyle weny, wzbudził strach, że nie napiszę już lepszego tekstu.
Żyje się dalej, teksty nowe się pojawiły, shitpostowe jak i takie jak "Tabletki".
Już bez gadania, miłego słuchania.
TEKST:
Myśl spokojna,
Nieulotna,
Goni za postępem.
Jak ma się odnaleźć w świecie,
Gdzie każdy rację, swą wyznaje,
Głupie, brzydkie, bez polotu,
Wszyscy rację zawsze mają,
Choć to ona, twórcza, dobra,
Myśl genialna,
Jest wyklęta,
Zapomniana.
W ciszy,
W cieniu,
Jest ukryta,
Działa sama,
Mała, cicha.
Dostrzeżona, przez niewielu,
Tak jak ona, ukrytych w cieniu
Ci najbardziej wartościowi,
Będą bronić jej istnieniu.
Tylko ten kto za mądrością,
Cel swej drogi ma obrany,
Pozna życia, smak udany.
Choć głupota światem rządzi,
Myślą umysł nieskalany,
To nie zbije i nie wyprze,
Tej jedynej, nieulotnej,
Myśli małej i ambitnej.
Za głupotą wielu gania,
W tłumie gubiąc własne ja,
Tworzą fałsz i zgubę sobie,
Smutni znikają.
Za mądrością, pieszo idą,
Tylko Ci co swym wysiłkiem,
Ciężką pracą, sukces osiągają,
Legendą pozostają.