Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
เราคนนึงจากคนที่เจ้าระเบียบ ชอบวางแผน ทำงานสมบูรณ์ตรงเวลาตลอด แต่เริ่มมีความเครียดเข้ามา ทั้งการที่รับงานหนักเกินไปหรือพยายามเท่าไหร่ก็ไม่เก่งเท่าคนอื่นสักที มองไม่เห็นการพัฒนาที่ดีขึ้นเลย สุดท้ายก็ปล่อยวางทุกอย่าง ขยะในห้องยังไม่อยากเอาไปทิ้ง เริ่มจิตตกแบบไม่มีเหตุผล หมดเขตส่งงานแล้วยังนั่งนิ่งไม่รู้ร้อนรู้หนาวไม่รีบทำงานส่ง นอนเปื่ิอยบนเตียงทั้งวัน ตีความทุกอย่างรอบตัวแย่ไปหมด พอนานเข้าสภาพจิตใจก็แย่ ก็เริ่มรู้ตัวและตั้งคำถามว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ แต่ยังดีที่นึกได้ว่าอยากออกไปวิ่ง พอร่างกายได้เคลื่อนไหว เดินไปก็ทบทวนอะไรหลายๆอย่างได้ เริ่มพยายามหาทางออกเปิดพอตแคสเพื่อฮีลตัวเอง ตอนนี้ถึงยังไม่หายดี แต่ดีขึ้นมากๆ หวังว่าทุกคนที่กกำลังเจอแแบบเรา ค่อยๆดึงตัวเองขึ้นมา ไม่ต้องรีบ ค่อยๆก้าวทีละนิด และขอให้ผ่านมันไปให้ได้นะคะ❤
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันนะครับ
นี่แหละ ๆๆๆๆๆ
เรารู้สึกว่าเป็นเเบบนี้มานานแล้ว พอเจอเรื่องเเย่ๆทุกวัน ยิ่งทำให้ไม่อยากอะไรเลย
เมื่อก่อนเคยเป็นที่ทะเยอทะยานทะยานมีความพยายามสูงมากๆ ขยันแล้วก็มีความฝัน และจะพยายามทำมันให้สำเร็จตลอด แต่ก็ต้องมีความเครียดเป็นเพื่อนระหว่างทาง ตอนนั้นคือ เครียดมากๆ แต่พอเวลาผ่านไป แต่ก่อนที่เคยเป็นคนมี passion ก็เริ่มมีความขี้เกรียจเพิ่มขึ้น ความพยายาม และความทะเยอทะยานก็ค่อยๆลดลงมาตลอดปีที่ผ่านมา จนตอนนี้แทบไม่อยากทำอะไรเลย จาก perfectionist จนตอนนี้เป็นอะไรไปก็ไม่รู้ ไม่มีระเบียบและจริงจังในชีวิต อยากนอนทั้งวัน จากแต่ก่อนเคยเป็นคนขยันในการทำทุกสิ่งทุกอย่างมาก แต่ตอนนี้ไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้ว ทำไมมันเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
สู้ๆครับ เเละขอขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์ครับผม
เราเองก็มีอาการคล้ายๆแบบนี้ แต่คนส่วนใหญ่บอกเราขี้เกียจ ไม่พยายามเอง เราก็พยายาม เมื่อก่อนเคยมีงานอดิเรกที่ชอบแต่ปัจจุบันแทบจะไม่ว่างทำเลย หรือพอว่างก็ไม่รู้สึกว่าอยากทำ ทำงานไปเรื่อยๆจนรู้สึกว่าอยากหยุดไม่อยากไหลไปตามอะไรแล้ว แต่เหมือนมันหยุดไม่ได้ เพราะถ้าหยุดก็คือล้มเลย พอได้มาดูคลิปนี้แล้วรู้สึกว่าไอ้ที่เราเป็นเนี่ยคือ burn out จริงๆ ไม่ใช่การไม่ใส่ใจเฉยๆ แต่ยังไงก็ยังไม่แน่ใจคิดว่าเป็นแค่50/50เท่านั้น แล้วกำลังคิดว่าจะไปหาหมอถึงแม้จะบอกใครไปเขาก็บอกว่าจะไปทำไมให้เป็น และไม่ต้องคิดมาก หรือบางคนบอกนี้คืออาการสภาวะคิดไปเองเท่านั้น จากที่คนใกล้ตัวบอกมา
เป็นกำลังใจให้นะครับ
@@SproutsThailand 🙏
คนใกล้ตัวถ้าไม่มีความรู้ก็อย่าไปเชื่อเลยครับ
ยังต่อสู้กับอาการ เป็นมามากกว่า 5 ปี การได้ออกไปท่องเที่ยวแบบเดินป่า และพักผ่อน เสริมอาหารให้เพียงพอ เป็นตัวช่วยได้ดี
ใช่ค่ะ ส่วนตัวชอบพาตัวเองไปเที่ยวบ่อยๆ รู้สึกว่ามันเยียวยาได้จริงๆค่ะ😊
เมื่อก่อนเราเคยเป็นค่ะ หมดไฟจนไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปทำไมเหตุเกิดเพราะเรื่องราวที่หนักหนาเกินไป สำหรับเด็กคนนึงค่ะ เราโดนคำพูดแย่ๆ จากคนสนิทและคนในครอบครัวค่ะ คนในครอบครัวไม่นึกถึงใจเราเลย คำพูดเป็นอาวุธที่ทรงพลังมากสำหรับคนไม่มีภูมิค่ะตอนที่เราต้องแบกรับความรู้สึกแย่ๆ เหล่านี้เอาไว้มากมาย เรารู้สึกเหนื่อยกับชีวิตจริงๆ ค่ะ มันรู้สึกหมดพลังงานไปกับความรู้สึกเชิงลบ ด้วยความที่ตอนนั้นเราทุกข์มาก เราจึงหันไปหาสิ่งที่เรียกว่าความสุขชั่วคราว แล้วก็ติดแหงกอยู่ตรงนั้นค่ะ จนใครๆ ก็มองว่าเราขี้เกียจ ความจริงแล้วเราก็ขยันทำในสิ่งที่ชอบค่ะ แต่ที่เป็นอยู่ตอนนั้นมันไม่ปกติ เพราะมีความรู้สึกปลงกับชีวิตด้วยพอโควิดระบาดหนัก เราเก็บตัวอยู่คนเดียวเป็นเดือนๆ สุขภาพจิตก็เริ่มดีขึ้น จนตอนนี้เรามีภูมิแล้ว พยายามเมินเฉยต่อคนปากเสีย และตัดออกจากชีวิตค่ะ
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์นะครับ
ตระหนักได้ตอนที่รู้สึกว่าพยายามแล้ว แต่มันก็ยังไม่จบสักที พยายามจะพยายาม จนมันหมดแรงจนปลงไปเลยอ่ะ รู้ตัวอีกก็พยายามจะพยายาม แต่มันเร่งไม่ขึ้นแล้ว เหมือนเครื่องมันoverloadมาเป็นระยะเวลานานแล้ว 😢แต่ก็ดีนะ ”ที่เรายังพยายาม“
เป็นกำลังใจให้นะครับ เเละขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ครับผม
@@SproutsThailand ขอบคุณครับ
เราเป็นคนที่ชอบวาดรูปมากกก ชอบนิยายอ่านนิยายได้เป็นวัน ๆ เขียนนิยายได้เป็นร้อยหน้าวาดรูปติด ๆ กันก็ไม่มีปัญหาเลย จนเริ่มขึ้นม.ปลายเราก็รู้สึกเหนื่อยมาก งานอดิเรกที่ชอบทำตอนนี้ก็ปล่อยมันทิ้งไปหมด จนตอนนี้เป็นมา4-5ปีแล้ว ก็ยังไม่ได้กลับไปทำในสิ่งที่ตัวเองเคยชอบเลย แล้วก็รู้สึกว่ายังไงก็ผ่านมันไปไม่ได้จริง ๆ ซึ่งมันเศร้ามากเลยนะพอคิดว่าเราเคยทุ่มเวลาครึ่งชีวิตไปกับงานอดิเรกของตัวเองแต่ตอนนี้มันทำไม่ได้แล้ว😢
ผมเป็นแบบนี้เป๊ะตั้งแต่อายุ 14-15 จาก burn out ไปสู่ซึมเศร้าหนักตอนอายุ 21 เกือบจะจบชีวิตตัวเองแต่ก็คิดได้ก่อนแล้วหลังจากนั้นก็ไปปรึกษากับเพื่อน ตอนนี้คิดว่าหายซึมเศร้าแล้วแต่ burn out ยังติดเป็นนิสัยอยู่เลย
ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์กันนะครับผม
กำลังเผชิญอยู่ค่ะ จากตอนแรกขยันไฟแรงมากๆ ตอนนี้มันเริ่มท้อแท้ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น อีกใจก็รู้สึกไม่ดีกับตัวเองที่ไม่ทำอะไรเลย ㅠㅠ อยากจะร้องไห้จริงๆ
เป็นกันได้ครับ ผมก็เป็น สู้ๆนะครับ เป็นกำลังใจให้กันต่อไป
ผมเป็นเด็กคนนึงที่เรียนช่างกล แล้วอยากมีรายได้เสริมก็เลยมาทำงานที่โรงกลึงแถวบ้าน ตอนแรกผมเอ็นจอยกับงานทุกอย่างหลังจากนั้นเหมือนว่าเริ่มมีงานหนักๆเข้ามาเรื่อย จนผมเริ่มรู้สึกเหมือนอยากอู้งานตลอดเวลา จากคนที่ขยัน ผมยังไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมเป็นงี้ผมรู้สึกได้แต่ผมไม่เคยได้จัดการความรู้สึกนี้ได้สักที พอผมกำลังขับรถกลับบ้านผมชอบคิดทบทวนตัวเอง จนอยากจะร้องให้ออกมา แต่ก็ทำไม่ได้ เวลาอยู่ที่โรงก็มีโดนด่าโดนว่าบ้าง ตามประสาเด็ก ปวชปี3 ผมอยากจะจัดการความรู้สึกนี้ออกไปแต่กระทำไม่ได้สักที ขอให้เด็กที่เหมือนผมกำลังเผชิญหน้ากับความรู้สึกแบบนี้ ขอให้สู้ๆครับ เดี๋ยวก็เปิดเทอมเจอเพื่อนแล้ว เดี๋ยวก็กลับบ้านเจอคนที่บ้านแล้ว เดี๋ยวก็ได้เจอเตียงเจอหมอนที่เรารักแล้ว (ผมคิดงี้ตลอดเวลาเหนื่อยๆ หลังจากกลับบ้านมา )
ขอบคุณที่มาแบ่งปันกันนะครับ
ผมเป็นอยู่ครับตอนนี้
สู้ๆนะครับ
+1😢
เบื่อเซ็ง อยากนอนทั้งวัน เพราะเราไปกำหนดอะไรไม่ได้เลย ตอนเป็นลูกจ้างตอนนี้ทำงานเป็นนายตัวเอง ก็ดีขึ้นเยอะ
ท่าจะจริงครับ
สุดยอด! ขอบคุณมากๆเลยนะครับสำหรับคลิปดีๆแบบนี้ 😊❤
ขอบคุณเช่นกันนะครับ
เราเจอสภาวะแวดล้อมที่บ้านที่ทำงานพ่อแม่พี่น้อง พลังงานลบหมดอาจเป็นเพราะเมื่อก่อนเรามีพลังงานดีคนพวกนั้นเลยชอบพูดแต่เรื่องลบๆตอนนี้อาการติดอยู่ที่คิดวนกับเรื่องเดิมๆหมดแรงปวดหัวปวดตัวหาทางออกไม่เจอ ตื่นเช้ามายังเศร้าอยู่เลย
ออกกำลังกายช่วยได้นะครับผมว่า
จากใจ คนเรียนนิตินะครับตอนนี้ผมอยู่ปี3แล้วของวิชานิติ เบิร์นเอ้าท์ของผมคือการที่ผมนั่งคัดมาตราในส่วนวิชานั้นจบไป1วิชานั้นจบลงผมจะมีอาการเบร์นเอ้าระดับที่3ใน5และจะคูดาว คือการนอนยาว 3~4ชม.เลยไม่ก็หาไรดูหรือเล่นเกมที่ชอบฟังเพลงที่ชอบแล้วก็หัดเขียนอ่านหนังสือ ยาวๆที่ไม่ใช่คัดมาตรา 100กว่า บรรพ มันไม่เชิงเครียดแต่มันกดดันแบบ คนที่บ้าและเสพติดความเครียดตัวผมก็ไม่รู้เป็นอะไรเหมือนกันแต่ที่อยู่ทุกวันนี้ได้ไม่ใช่เพราะว่าเป๋าหมายเลยแต่เพราะเสพติดความเครียดนี้แล 😅😅ไช่ฟังดูบ้านะเเต่ว่า ถ้าไม่เริ่มแต่ตอนนี้ เราจะเริ่มตอนไหน ไห้คิดว่าตอนสอบเนติ สอบอยัการผู้ช่วยไม่มีชื่อเราติดมันคงแย่แน่ๆ เพราะชีวิตเรามันสั่นมาก ผมเลยต้องเสพติดความเครียดนี้แล😅😅😅
แต่วิธีแก้ของผมเวลาหมดไฟก็คือการทิ้งทุกอย่างที่ทำในปัจจุบันแล้วก็หาไรทำก็ดี นอนก็ดี กินก็ดี ฟังเพลงเล่นเกมก็ดี ทำยังไงก็ได้ไม่ไห้ตัวผมเสพติดความเครียดไปมากกว่านี้อะนะ วิธีแก้เบร์นเอ้าผมนะ
เรียบร้อยครับคลบทุกประการเลิย
หายได้ครับ สู้ๆ
ผมเป็นอยู่ครับตอนนี้ รู้สึกไม่อยากจะทำอะไร อยากนอนเฉยๆ ให้หมดวันหนึ่งไป
อยู่เฉยๆแล้วburnoutได้มั้ยคะ คือว่าเราก็มาอาการคลายๆแบบนี้ แต่ตัวกระตุ้นส่วนใหญ่ไม่ได้มาจากภายนอกมันอยู่ข้างในหัวเราเอง เพราะช่วงนี้เราไม่ได้ทำอะไรอยู่แต่ที่บ้านไม่ได้ออกไปไหน พออยู่ๆไปเราก็เริ่มเบื่อ รู้สึกไม่มีอะไรให้ทำ รู้สึกว่าตัวเองไม่ทำอะไรที่มีค่า ไม่ได้ใช้ชีวิต พอได้เห็นคนอื่นได้ทำสิ่งใหม่ๆได้ใช้ชีวิต เราก็มองค่าของตัวเองน้อยลงๆ รู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นภาระของที่บ้าน เป็นเมล็ดพันธุ์ที่แย่ของครอบครัว ทำให้เราไม่อยากออกไปไหน ไม่อยากไปเจอใคร รู้สึกเกลียดตัวเองและสภาพแวดล้อมที่ตัวเองอยู่ จนถึงขนาดรู้สึกไม่อยากอาบน้ำ ไม่อยากกินหรือดื่ม พอจะลุกไปทำอะไรความรู้สึกมันดึงให้เรากลับไปอยู่บนเตียงตลอด เรื่องพวกนี้มันวนไปเป็นลูปจากแย่ก็จะค่อยๆดีขึ้นแล้วก็จะค่อยๆกลับมาแย่อีกรอบ ตอนนี้เรารู้สึกโอเคกับตัวเองนะคะ แต่ไม่รู้ว่ากราฟมันจะลงอีกเมื่อไหร่ หลังจากที่ได้ดูคลิปนี้มันทำให้เราคิดว่าเราควรมีสติและขอบเขตให้มากกว่านี้ รู้ตัวว่าตอนนี้เรากำลังทำอะไรอยู่ และรู้ว่ากิจกรรมอะไรที่เราจะต้องทำเป็นอย่างต่อไป ค่อยๆคิด ค่อยๆเริ่มทำทีละนิด จากเล็กไปใหญ่ เราก็คิดว่านี่เป็นช่วงระหว่างกราฟของเรากำลังจะพุ่งขึ้นนะเพียงแค่เราไม่เคยสังเกตตัวเองเลย
อันนี้ฟังๆดูคล้า่ยกับซึมเศร้าเลยครับ ยังไงหาทางไปปรึกษาเเพทย์ หรือว่าออกกำลังกาย ออกไปวิ่ง ก็ช่วนได้เยอะเลยครับ
ซึมเศร้ามั้ยคะแบบนี้ เรามีอาการเหมือนที่คุณอธิบายเลยค่ะ ซึ่งเราก็เป็นซึมเศร้าค่ะ
ใช่เลยแบบนี้เลยตอนนี้
เป็นตลอดตอนนี้ก็ด้วย
จริงด้วยแฮะ งั้น ก็ช่างมันละกัน ทำไหวก็ทำ ไม่ไหวก็ปล่อย
555 สู้ๆครับผม
ขอบคุณครับ
ขอบคุณคร้าบบบบ
แต่ก่อนล้มและฝืนลุกขึ้นทุกครั้งที่ล้ม แต่สุดท้ายมันก็ไม่ไหว และล้มอีกครั้ง แต่ผมปล่อยตัวแล้วย้อนมานึกว่า มันจะได้อะไรถ้านัังนิ่งไออย่างงี้ืลุกมาสิ หลังจากลุกขึ้นมาทำแบบเดิมหมดไฟเหมือนเดิม !!!แต่ผมเลือกที่จะให้เวลาพักกับตัวเองมากขึ้น คำสั้นให้กับทุกคนและเป็นกำลังใจให้นะครับ (เหนื่อยก็พัก แล้วค่อยลุกขึ้นมาต่อสู้ต่อ)***
ส่วนตัวเมื่อก่อนจากการสังเกตตัวเองปกติจะเป็นวางแผนเป็นขั้นเป็นตอนแล้วก็ตือรือร้นแพลนอะไรก็ทำได้แบบสบายๆมีความสุข สนุก รู้สึกดีเหมือนได้ตอบแทนตัวเองที่ทำได้ถึงจะเป็นสิ่งเล็กๆ แต่หลังๆมาพอตั้งเป้าหมายอะไรไว้รู้สึกว่ามันยากขึ้นกว่าเมื่อก่อนรู้สึกเครียดแล้วก็กดดันมากๆค่ะตอนแรกๆอาจจะรู้สึกไม่ดีกับตัวเองรู้สึกแย่ แต่พอลองมองข้ามก็รู้สึกสบายขึ้นแต่ก็รู้สึกการจะทำอะไรแต่ละอย่างยากขึ้นมากค่ะเพราะอยากนอนอยู่เฉยๆอยู่กับตัวเองเรื่อยๆจนรู้สึกเวลาผ่านไปเฉยๆเหมือนเปิดก๊อกน้ำทิ้งเลยค่ะ ตอนนี้อะไรง่ายๆเช่น จะจัดของบนโต๊ะให้อยู่เป็นที่เป็นทางก็เป็นเรื่องยากแล้วค่ะเพราะรู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะทำ ไม่รู้ว่าใช่การburn outรึเปล่าแต่รู้สึกอยากมาแชร์ค่ะ
ข บคุณมากๆสำหรับการมาแบ่งปันประสบการณ์นะครับ
หมดไฟก่อเติมท่านไปเยอะไฟจะได้เเรง
ต้องอยู่กับพวกเฮียๆมานานจนเครียดไม่รู้ตัวนะ
ผมเหมือนกันจะมีช่วงหนึ่งที่ผมพยามแล้วพยามเล่าหลายต่อหลายครั้งแต่ก็เจอแต่จุดจบแบบเดียวกันทุกครั้งคือ หมดไฟหรือหมดแรงจูงใจเกือบสมบูณ แต่ถึงแม้ผมจะเจอมันมากแค่ไหนทุกครั้งที่ผมได้แพ่และได้เกือบชนะผมจะเก็บบวกนั้นเป็น บทเรียนมาแก้ตัวผมในปัจจุบันให้ดีกว่าในอดีตให้มากที่สุด จนถึงคอนนี้ผม ก็ได้อยู่ในช่วง พี่ผมรู้สึกว่าเริ่มชนะมันแล้วหรือชนะมันแล้ว ผมต่องมองว่าผมชนะมันแว้วถึงแม้ก่อนหน้านี้มันจะทำ ให้ผมแพ้และ ส่งผลถึงชีวิตประจำวันของผม ก็เถอะ แต่ยังไงก็ตาม ผมจะไม่ยอมแพ้ต่อความรู้สึกหมดไฟหรืออะไรก็ตามที่ทำให้ผม รู้สึกยอมแพ้อีกครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่ทราบ ก็เถอะ ถึงแม้เรื่องของผมอาจจะไม่เหมือนคนอื่นหรือ อาจจะไม่ตรงประเด็นเหมือนในวีดีโอหรือไม่คล้ายวิดีโอกก็เถอะแต่ผมก็จะมาเร่าประสบการณ์ของผมที่ได้เจอกับสิ่งๆหนึ่งที่สามารถทำให้ชีวิตผม จบสิ้นภายในไม่กี่วัน" ข้อความจะเพี้ยนบ้างเพราะผมไม่ค่อยเก่งในการพิมพ์ภาษาไทย"
ขอบคุณมากนะครับสำหรับการแบ่งปัน
ตอนนี้คือเบื่อ แต่ก่อนเป็นคนมีความคิดสร้างสรรค์ดีมาก แต่ตอนนี้มันเป็นไรไม่รู้ คือเบื่อไปหมด ความอยากความหลงไหลมันหายไปหมด แล้วคิดว่าเราอยู่ไปทำไมแบบนี้วะ เราเป็นอะไรวะ
ลองออกกำลังกายดูครับ น่าจะช่วยให้ดีขึ้นได้
นี่อยากลาออกจากที่ทำงานเก่า แต่ยังหางานใหม่ไม่ได้ กดดันมาก
สู้ๆครับ
❤
เป็นหมดเลยในตอนนี้นอนก็ยังไม่ได้นอน 6โมงเช้าแล้ว😑😑
นอนครับนอนนน
เรามั้งเครียดต่อเนื่องมาหลายปี เฮ้ออไม่รู้ตัวเลยเพิ่งจะรู้ด้วย
ฟังจบก็รู้สึกเลยว่าต้องไปหาหมอได้แล้ว แต่ตอนนี้เครียดว่าทำไงถึงจะไปหาหมอได้แทน😅
สู้ๆครับ อย่างน้อยก็มีเป้าหมายเเล้ว
😔
เคยเป็น
เงิน รักษาได้
จริงครับ5555
ทำไงดี
มีคนเเชร์มาว่าวิ่งช่วยได้มากครับผม หรือถ้ามีโอกาสก็ลองไปปรึกษาคุณหมอครับ
😃
ผมเป็นอยู่😢
สู้ๆครับผม
ผมเป็นทุกอย่างที่กล่าวมาในคลิปเลยคับ(─.─||）
T T สู้ๆนะครับ มีคนเเชร์ว่าออกไปวิ่งช่วยได้เยอะเลย เเต่อย่าไปวิ่งราวใครนะครับ
3 ชั่วโมง
วิธีการรักษา ลูกตะกั่วเจาะเข้าสมอง จบไปสะชีวิต
ขึ้แพ้
ผมเคยเจอกับความรู้สึกหมดไฟและเริ่มกระทำสิ่งต่างๆ ที่รุนแรง ต่อมาเมื่อผมได้สติผมจึงพยายามแก้ไขมันในรูปแบบต่างๆ เช่น หาวีธีแก้ไขต่างๆ โดยเซิดหาในอินเตอร์เน็ต ตอนแรกมันข้อนข้างแย่ ผมก็เลยไปค้นข้อมูลใน UA-cam ต่อมาเมื่อผมดีขึ้นมามันเลยทำให้ผมตระหนักได้ถึงการกระทำแย่ๆของผม และต่อมาผมก็เริ่มที่จะเปลี่ยนตัวเองจนตอนนี้ผมดีขึ้นมากกว่าตะก่อนแล้วครับ
ตระนักได้จากเป้าหมายและแก้ปัญหาด้วยเป้าหมายครับครับ
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ
กว่าจะมาเห้นคลิปนี้ผมก้เต็มร้อยไปแล้วครับ
หนูเป็นซึมเศร้าอยู่แล้วเครียดหนักมากๆร้องไห้ทุกคืนหลังๆเริ่มสงสัยตัวเองพอมาดูคริปนี้ตรงมาก😥
สู้นะครับ ถ้าเราสู้อนาคตก็ดีกว่าเราไม่สู้เเน่นอน
เราคนนึงจากคนที่เจ้าระเบียบ ชอบวางแผน ทำงานสมบูรณ์ตรงเวลาตลอด แต่เริ่มมีความเครียดเข้ามา ทั้งการที่รับงานหนักเกินไปหรือพยายามเท่าไหร่ก็ไม่เก่งเท่าคนอื่นสักที มองไม่เห็นการพัฒนาที่ดีขึ้นเลย สุดท้ายก็ปล่อยวางทุกอย่าง ขยะในห้องยังไม่อยากเอาไปทิ้ง เริ่มจิตตกแบบไม่มีเหตุผล หมดเขตส่งงานแล้วยังนั่งนิ่งไม่รู้ร้อนรู้หนาวไม่รีบทำงานส่ง นอนเปื่ิอยบนเตียงทั้งวัน ตีความทุกอย่างรอบตัวแย่ไปหมด พอนานเข้าสภาพจิตใจก็แย่ ก็เริ่มรู้ตัวและตั้งคำถามว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ แต่ยังดีที่นึกได้ว่าอยากออกไปวิ่ง พอร่างกายได้เคลื่อนไหว เดินไปก็ทบทวนอะไรหลายๆอย่างได้ เริ่มพยายามหาทางออกเปิดพอตแคสเพื่อฮีลตัวเอง ตอนนี้ถึงยังไม่หายดี แต่ดีขึ้นมากๆ หวังว่าทุกคนที่กกำลังเจอแแบบเรา ค่อยๆดึงตัวเองขึ้นมา ไม่ต้องรีบ ค่อยๆก้าวทีละนิด และขอให้ผ่านมันไปให้ได้นะคะ❤
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันนะครับ
นี่แหละ ๆๆๆๆๆ
เรารู้สึกว่าเป็นเเบบนี้มานานแล้ว พอเจอเรื่องเเย่ๆทุกวัน ยิ่งทำให้ไม่อยากอะไรเลย
เมื่อก่อนเคยเป็นที่ทะเยอทะยานทะยานมีความพยายามสูงมากๆ ขยันแล้วก็มีความฝัน และจะพยายามทำมันให้สำเร็จตลอด แต่ก็ต้องมีความเครียดเป็นเพื่อนระหว่างทาง ตอนนั้นคือ เครียดมากๆ แต่พอเวลาผ่านไป แต่ก่อนที่เคยเป็นคนมี passion ก็เริ่มมีความขี้เกรียจเพิ่มขึ้น ความพยายาม และความทะเยอทะยานก็ค่อยๆลดลงมาตลอดปีที่ผ่านมา จนตอนนี้แทบไม่อยากทำอะไรเลย จาก perfectionist จนตอนนี้เป็นอะไรไปก็ไม่รู้ ไม่มีระเบียบและจริงจังในชีวิต อยากนอนทั้งวัน จากแต่ก่อนเคยเป็นคนขยันในการทำทุกสิ่งทุกอย่างมาก แต่ตอนนี้ไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้ว ทำไมมันเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
สู้ๆครับ เเละขอขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์ครับผม
เราเองก็มีอาการคล้ายๆแบบนี้ แต่คนส่วนใหญ่บอกเราขี้เกียจ ไม่พยายามเอง เราก็พยายาม เมื่อก่อนเคยมีงานอดิเรกที่ชอบแต่ปัจจุบันแทบจะไม่ว่างทำเลย หรือพอว่างก็ไม่รู้สึกว่าอยากทำ ทำงานไปเรื่อยๆจนรู้สึกว่าอยากหยุดไม่อยากไหลไปตามอะไรแล้ว แต่เหมือนมันหยุดไม่ได้ เพราะถ้าหยุดก็คือล้มเลย พอได้มาดูคลิปนี้แล้วรู้สึกว่าไอ้ที่เราเป็นเนี่ยคือ burn out จริงๆ ไม่ใช่การไม่ใส่ใจเฉยๆ แต่ยังไงก็ยังไม่แน่ใจคิดว่าเป็นแค่50/50เท่านั้น แล้วกำลังคิดว่าจะไปหาหมอถึงแม้จะบอกใครไปเขาก็บอกว่าจะไปทำไมให้เป็น และไม่ต้องคิดมาก หรือบางคนบอกนี้คืออาการสภาวะคิดไปเองเท่านั้น จากที่คนใกล้ตัวบอกมา
เป็นกำลังใจให้นะครับ
@@SproutsThailand 🙏
คนใกล้ตัวถ้าไม่มีความรู้ก็อย่าไปเชื่อเลยครับ
ยังต่อสู้กับอาการ เป็นมามากกว่า 5 ปี การได้ออกไปท่องเที่ยวแบบเดินป่า และพักผ่อน เสริมอาหารให้เพียงพอ เป็นตัวช่วยได้ดี
ใช่ค่ะ ส่วนตัวชอบพาตัวเองไปเที่ยวบ่อยๆ รู้สึกว่ามันเยียวยาได้จริงๆค่ะ😊
เมื่อก่อนเราเคยเป็นค่ะ หมดไฟจนไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปทำไม
เหตุเกิดเพราะเรื่องราวที่หนักหนาเกินไป สำหรับเด็กคนนึงค่ะ เราโดนคำพูดแย่ๆ จากคนสนิทและคนในครอบครัวค่ะ คนในครอบครัวไม่นึกถึงใจเราเลย คำพูดเป็นอาวุธที่ทรงพลังมากสำหรับคนไม่มีภูมิค่ะ
ตอนที่เราต้องแบกรับความรู้สึกแย่ๆ เหล่านี้เอาไว้มากมาย เรารู้สึกเหนื่อยกับชีวิตจริงๆ ค่ะ มันรู้สึกหมดพลังงานไปกับความรู้สึกเชิงลบ
ด้วยความที่ตอนนั้นเราทุกข์มาก เราจึงหันไปหาสิ่งที่เรียกว่าความสุขชั่วคราว แล้วก็ติดแหงกอยู่ตรงนั้นค่ะ จนใครๆ ก็มองว่าเราขี้เกียจ ความจริงแล้วเราก็ขยันทำในสิ่งที่ชอบค่ะ แต่ที่เป็นอยู่ตอนนั้นมันไม่ปกติ เพราะมีความรู้สึกปลงกับชีวิตด้วย
พอโควิดระบาดหนัก เราเก็บตัวอยู่คนเดียวเป็นเดือนๆ สุขภาพจิตก็เริ่มดีขึ้น จนตอนนี้เรามีภูมิแล้ว พยายามเมินเฉยต่อคนปากเสีย และตัดออกจากชีวิตค่ะ
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์นะครับ
ตระหนักได้ตอนที่รู้สึกว่าพยายามแล้ว แต่มันก็ยังไม่จบสักที พยายามจะพยายาม จนมันหมดแรงจนปลงไปเลยอ่ะ รู้ตัวอีกก็พยายามจะพยายาม แต่มันเร่งไม่ขึ้นแล้ว เหมือนเครื่องมันoverloadมาเป็นระยะเวลานานแล้ว 😢
แต่ก็ดีนะ ”ที่เรายังพยายาม“
เป็นกำลังใจให้นะครับ เเละขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ครับผม
@@SproutsThailand ขอบคุณครับ
เราเป็นคนที่ชอบวาดรูปมากกก ชอบนิยายอ่านนิยายได้เป็นวัน ๆ เขียนนิยายได้เป็นร้อยหน้าวาดรูปติด ๆ กันก็ไม่มีปัญหาเลย จนเริ่มขึ้นม.ปลายเราก็รู้สึกเหนื่อยมาก งานอดิเรกที่ชอบทำตอนนี้ก็ปล่อยมันทิ้งไปหมด จนตอนนี้เป็นมา4-5ปีแล้ว ก็ยังไม่ได้กลับไปทำในสิ่งที่ตัวเองเคยชอบเลย แล้วก็รู้สึกว่ายังไงก็ผ่านมันไปไม่ได้จริง ๆ ซึ่งมันเศร้ามากเลยนะพอคิดว่าเราเคยทุ่มเวลาครึ่งชีวิตไปกับงานอดิเรกของตัวเองแต่ตอนนี้มันทำไม่ได้แล้ว😢
ผมเป็นแบบนี้เป๊ะตั้งแต่อายุ 14-15 จาก burn out ไปสู่ซึมเศร้าหนักตอนอายุ 21 เกือบจะจบชีวิตตัวเองแต่ก็คิดได้ก่อนแล้วหลังจากนั้นก็ไปปรึกษากับเพื่อน ตอนนี้คิดว่าหายซึมเศร้าแล้วแต่ burn out ยังติดเป็นนิสัยอยู่เลย
ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์กันนะครับผม
กำลังเผชิญอยู่ค่ะ จากตอนแรกขยันไฟแรงมากๆ ตอนนี้มันเริ่มท้อแท้ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น อีกใจก็รู้สึกไม่ดีกับตัวเองที่ไม่ทำอะไรเลย ㅠㅠ อยากจะร้องไห้จริงๆ
เป็นกันได้ครับ ผมก็เป็น สู้ๆนะครับ เป็นกำลังใจให้กันต่อไป
ผมเป็นเด็กคนนึงที่เรียนช่างกล แล้วอยากมีรายได้เสริมก็เลยมาทำงานที่โรงกลึงแถวบ้าน ตอนแรกผมเอ็นจอยกับงานทุกอย่างหลังจากนั้นเหมือนว่าเริ่มมีงานหนักๆเข้ามาเรื่อย จนผมเริ่มรู้สึกเหมือนอยากอู้งานตลอดเวลา จากคนที่ขยัน ผมยังไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมเป็นงี้ผมรู้สึกได้แต่ผมไม่เคยได้จัดการความรู้สึกนี้ได้สักที พอผมกำลังขับรถกลับบ้านผมชอบคิดทบทวนตัวเอง จนอยากจะร้องให้ออกมา แต่ก็ทำไม่ได้ เวลาอยู่ที่โรงก็มีโดนด่าโดนว่าบ้าง ตามประสาเด็ก ปวชปี3 ผมอยากจะจัดการความรู้สึกนี้ออกไปแต่กระทำไม่ได้สักที ขอให้เด็กที่เหมือนผมกำลังเผชิญหน้ากับความรู้สึกแบบนี้ ขอให้สู้ๆครับ เดี๋ยวก็เปิดเทอมเจอเพื่อนแล้ว เดี๋ยวก็กลับบ้านเจอคนที่บ้านแล้ว เดี๋ยวก็ได้เจอเตียงเจอหมอนที่เรารักแล้ว (ผมคิดงี้ตลอดเวลาเหนื่อยๆ หลังจากกลับบ้านมา )
ขอบคุณที่มาแบ่งปันกันนะครับ
ผมเป็นอยู่ครับตอนนี้
สู้ๆนะครับ
+1😢
เบื่อเซ็ง อยากนอนทั้งวัน
เพราะเราไปกำหนดอะไรไม่ได้เลย ตอนเป็นลูกจ้าง
ตอนนี้ทำงานเป็นนายตัวเอง ก็ดีขึ้นเยอะ
ท่าจะจริงครับ
สุดยอด! ขอบคุณมากๆเลยนะครับสำหรับคลิปดีๆแบบนี้ 😊❤
ขอบคุณเช่นกันนะครับ
เราเจอสภาวะแวดล้อมที่บ้านที่ทำงานพ่อแม่พี่น้อง พลังงานลบหมดอาจเป็นเพราะเมื่อก่อนเรามีพลังงานดีคนพวกนั้นเลยชอบพูดแต่เรื่องลบๆตอนนี้อาการติดอยู่ที่คิดวนกับเรื่องเดิมๆหมดแรงปวดหัวปวดตัวหาทางออกไม่เจอ ตื่นเช้ามายังเศร้าอยู่เลย
ออกกำลังกายช่วยได้นะครับผมว่า
จากใจ คนเรียนนิตินะครับ
ตอนนี้ผมอยู่ปี3แล้วของวิชานิติ เบิร์นเอ้าท์ของผมคือการที่ผมนั่งคัดมาตราในส่วนวิชานั้นจบไป1วิชานั้นจบลงผมจะมีอาการเบร์นเอ้าระดับที่3ใน5และจะคูดาว คือการนอนยาว 3~4ชม.เลยไม่ก็หาไรดูหรือเล่นเกมที่ชอบฟังเพลงที่ชอบแล้วก็หัดเขียนอ่านหนังสือ ยาวๆที่ไม่ใช่คัดมาตรา 100กว่า บรรพ มันไม่เชิงเครียดแต่มันกดดันแบบ คนที่บ้าและเสพติดความเครียดตัวผมก็ไม่รู้เป็นอะไรเหมือนกันแต่ที่อยู่ทุกวันนี้ได้ไม่ใช่เพราะว่าเป๋าหมายเลยแต่เพราะเสพติดความเครียดนี้แล 😅😅ไช่ฟังดูบ้านะเเต่ว่า ถ้าไม่เริ่มแต่ตอนนี้ เราจะเริ่มตอนไหน ไห้คิดว่าตอนสอบเนติ สอบอยัการผู้ช่วยไม่มีชื่อเราติดมันคงแย่แน่ๆ เพราะชีวิตเรามันสั่นมาก ผมเลยต้องเสพติดความเครียดนี้แล😅😅😅
แต่วิธีแก้ของผมเวลาหมดไฟก็คือการทิ้งทุกอย่างที่ทำในปัจจุบันแล้วก็หาไรทำก็ดี นอนก็ดี กินก็ดี ฟังเพลงเล่นเกมก็ดี ทำยังไงก็ได้ไม่ไห้ตัวผมเสพติดความเครียดไปมากกว่านี้อะนะ วิธีแก้เบร์นเอ้าผมนะ
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์นะครับ
เรียบร้อยครับคลบทุกประการเลิย
หายได้ครับ สู้ๆ
ผมเป็นอยู่ครับตอนนี้ รู้สึกไม่อยากจะทำอะไร อยากนอนเฉยๆ ให้หมดวันหนึ่งไป
เป็นกำลังใจให้นะครับ
อยู่เฉยๆแล้วburnoutได้มั้ยคะ คือว่าเราก็มาอาการคลายๆแบบนี้ แต่ตัวกระตุ้นส่วนใหญ่ไม่ได้มาจากภายนอกมันอยู่ข้างในหัวเราเอง เพราะช่วงนี้เราไม่ได้ทำอะไรอยู่แต่ที่บ้านไม่ได้ออกไปไหน พออยู่ๆไปเราก็เริ่มเบื่อ รู้สึกไม่มีอะไรให้ทำ รู้สึกว่าตัวเองไม่ทำอะไรที่มีค่า ไม่ได้ใช้ชีวิต พอได้เห็นคนอื่นได้ทำสิ่งใหม่ๆได้ใช้ชีวิต เราก็มองค่าของตัวเองน้อยลงๆ รู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นภาระของที่บ้าน เป็นเมล็ดพันธุ์ที่แย่ของครอบครัว ทำให้เราไม่อยากออกไปไหน ไม่อยากไปเจอใคร รู้สึกเกลียดตัวเองและสภาพแวดล้อมที่ตัวเองอยู่ จนถึงขนาดรู้สึกไม่อยากอาบน้ำ ไม่อยากกินหรือดื่ม พอจะลุกไปทำอะไรความรู้สึกมันดึงให้เรากลับไปอยู่บนเตียงตลอด เรื่องพวกนี้มันวนไปเป็นลูปจากแย่ก็จะค่อยๆดีขึ้นแล้วก็จะค่อยๆกลับมาแย่อีกรอบ ตอนนี้เรารู้สึกโอเคกับตัวเองนะคะ แต่ไม่รู้ว่ากราฟมันจะลงอีกเมื่อไหร่ หลังจากที่ได้ดูคลิปนี้มันทำให้เราคิดว่าเราควรมีสติและขอบเขตให้มากกว่านี้ รู้ตัวว่าตอนนี้เรากำลังทำอะไรอยู่ และรู้ว่ากิจกรรมอะไรที่เราจะต้องทำเป็นอย่างต่อไป ค่อยๆคิด ค่อยๆเริ่มทำทีละนิด จากเล็กไปใหญ่ เราก็คิดว่านี่เป็นช่วงระหว่างกราฟของเรากำลังจะพุ่งขึ้นนะเพียงแค่เราไม่เคยสังเกตตัวเองเลย
อันนี้ฟังๆดูคล้า่ยกับซึมเศร้าเลยครับ ยังไงหาทางไปปรึกษาเเพทย์ หรือว่าออกกำลังกาย ออกไปวิ่ง ก็ช่วนได้เยอะเลยครับ
ซึมเศร้ามั้ยคะแบบนี้ เรามีอาการเหมือนที่คุณอธิบายเลยค่ะ ซึ่งเราก็เป็นซึมเศร้าค่ะ
ใช่เลยแบบนี้เลยตอนนี้
เป็นตลอดตอนนี้ก็ด้วย
เป็นกำลังใจให้นะครับ
จริงด้วยแฮะ งั้น ก็ช่างมันละกัน ทำไหวก็ทำ ไม่ไหวก็ปล่อย
555 สู้ๆครับผม
ขอบคุณครับ
ขอบคุณคร้าบบบบ
แต่ก่อนล้มและฝืนลุกขึ้นทุกครั้งที่ล้ม แต่สุดท้ายมันก็ไม่ไหว และล้มอีกครั้ง แต่ผมปล่อยตัวแล้วย้อนมานึกว่า มันจะได้อะไรถ้านัังนิ่งไออย่างงี้ืลุกมาสิ หลังจากลุกขึ้นมาทำแบบเดิมหมดไฟเหมือนเดิม !!!แต่ผมเลือกที่จะให้เวลาพักกับตัวเองมากขึ้น คำสั้นให้กับทุกคนและเป็นกำลังใจให้นะครับ (เหนื่อยก็พัก แล้วค่อยลุกขึ้นมาต่อสู้ต่อ)***
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์นะครับ
ส่วนตัวเมื่อก่อนจากการสังเกตตัวเองปกติจะเป็นวางแผนเป็นขั้นเป็นตอนแล้วก็ตือรือร้นแพลนอะไรก็ทำได้แบบสบายๆมีความสุข สนุก รู้สึกดีเหมือนได้ตอบแทนตัวเองที่ทำได้ถึงจะเป็นสิ่งเล็กๆ แต่หลังๆมาพอตั้งเป้าหมายอะไรไว้รู้สึกว่ามันยากขึ้นกว่าเมื่อก่อนรู้สึกเครียดแล้วก็กดดันมากๆค่ะตอนแรกๆอาจจะรู้สึกไม่ดีกับตัวเองรู้สึกแย่ แต่พอลองมองข้ามก็รู้สึกสบายขึ้นแต่ก็รู้สึกการจะทำอะไรแต่ละอย่างยากขึ้นมากค่ะเพราะอยากนอนอยู่เฉยๆอยู่กับตัวเองเรื่อยๆจนรู้สึกเวลาผ่านไปเฉยๆเหมือนเปิดก๊อกน้ำทิ้งเลยค่ะ ตอนนี้อะไรง่ายๆเช่น จะจัดของบนโต๊ะให้อยู่เป็นที่เป็นทางก็เป็นเรื่องยากแล้วค่ะเพราะรู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะทำ ไม่รู้ว่าใช่การburn outรึเปล่าแต่รู้สึกอยากมาแชร์ค่ะ
ข บคุณมากๆสำหรับการมาแบ่งปันประสบการณ์นะครับ
หมดไฟก่อเติมท่านไปเยอะไฟจะได้เเรง
ต้องอยู่กับพวกเฮียๆมานานจนเครียดไม่รู้ตัวนะ
ผมเหมือนกันจะมีช่วงหนึ่งที่ผมพยามแล้วพยามเล่าหลายต่อหลายครั้งแต่ก็เจอแต่จุดจบแบบเดียวกันทุกครั้งคือ หมดไฟหรือหมดแรงจูงใจเกือบสมบูณ แต่ถึงแม้ผมจะเจอมันมากแค่ไหนทุกครั้งที่ผมได้แพ่และได้เกือบชนะผมจะเก็บบวกนั้นเป็น บทเรียนมาแก้ตัวผมในปัจจุบันให้ดีกว่าในอดีตให้มากที่สุด จนถึงคอนนี้ผม ก็ได้อยู่ในช่วง พี่ผมรู้สึกว่าเริ่มชนะมันแล้วหรือชนะมันแล้ว ผมต่องมองว่าผมชนะมันแว้วถึงแม้ก่อนหน้านี้มันจะทำ ให้ผมแพ้และ ส่งผลถึงชีวิตประจำวันของผม ก็เถอะ แต่ยังไงก็ตาม ผมจะไม่ยอมแพ้ต่อความรู้สึกหมดไฟหรืออะไรก็ตามที่ทำให้ผม รู้สึกยอมแพ้อีกครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่ทราบ ก็เถอะ ถึงแม้เรื่องของผมอาจจะไม่เหมือนคนอื่นหรือ อาจจะไม่ตรงประเด็นเหมือนในวีดีโอหรือไม่คล้ายวิดีโอกก็เถอะแต่ผมก็จะมาเร่าประสบการณ์ของผมที่ได้เจอกับสิ่งๆหนึ่งที่สามารถทำให้ชีวิตผม จบสิ้นภายในไม่กี่วัน
" ข้อความจะเพี้ยนบ้างเพราะผมไม่ค่อยเก่งในการพิมพ์ภาษาไทย"
ขอบคุณมากนะครับสำหรับการแบ่งปัน
ตอนนี้คือเบื่อ แต่ก่อนเป็นคนมีความคิดสร้างสรรค์ดีมาก แต่ตอนนี้มันเป็นไรไม่รู้ คือเบื่อไปหมด ความอยากความหลงไหลมันหายไปหมด แล้วคิดว่าเราอยู่ไปทำไมแบบนี้วะ เราเป็นอะไรวะ
ลองออกกำลังกายดูครับ น่าจะช่วยให้ดีขึ้นได้
นี่อยากลาออกจากที่ทำงานเก่า แต่ยังหางานใหม่ไม่ได้ กดดันมาก
สู้ๆครับ
❤
❤
เป็นหมดเลยในตอนนี้นอนก็ยังไม่ได้นอน 6โมงเช้าแล้ว😑😑
นอนครับนอนนน
เรามั้งเครียดต่อเนื่องมาหลายปี เฮ้ออไม่รู้ตัวเลยเพิ่งจะรู้ด้วย
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ฟังจบก็รู้สึกเลยว่าต้องไปหาหมอได้แล้ว แต่ตอนนี้เครียดว่าทำไงถึงจะไปหาหมอได้แทน😅
สู้ๆครับ อย่างน้อยก็มีเป้าหมายเเล้ว
😔
เคยเป็น
เงิน รักษาได้
จริงครับ5555
ทำไงดี
มีคนเเชร์มาว่าวิ่งช่วยได้มากครับผม หรือถ้ามีโอกาสก็ลองไปปรึกษาคุณหมอครับ
😃
ผมเป็นอยู่😢
สู้ๆครับผม
ผมเป็นทุกอย่างที่กล่าวมาในคลิปเลยคับ(─.─||）
T T สู้ๆนะครับ มีคนเเชร์ว่าออกไปวิ่งช่วยได้เยอะเลย เเต่อย่าไปวิ่งราวใครนะครับ
3 ชั่วโมง
วิธีการรักษา ลูกตะกั่วเจาะเข้าสมอง จบไปสะชีวิต
ขึ้แพ้
ผมเคยเจอกับความรู้สึกหมดไฟและเริ่มกระทำสิ่งต่างๆ ที่รุนแรง ต่อมาเมื่อผมได้สติผมจึงพยายามแก้ไขมันในรูปแบบต่างๆ เช่น หาวีธีแก้ไขต่างๆ โดยเซิดหาในอินเตอร์เน็ต ตอนแรกมันข้อนข้างแย่ ผมก็เลยไปค้นข้อมูลใน UA-cam ต่อมาเมื่อผมดีขึ้นมามันเลยทำให้ผมตระหนักได้ถึงการกระทำแย่ๆของผม และต่อมาผมก็เริ่มที่จะเปลี่ยนตัวเองจนตอนนี้ผมดีขึ้นมากกว่าตะก่อนแล้วครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณเช่นกันนะครับ
ตระนักได้จากเป้าหมายและแก้ปัญหาด้วยเป้าหมายครับครับ
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ
กว่าจะมาเห้นคลิปนี้ผมก้เต็มร้อยไปแล้วครับ
หนูเป็นซึมเศร้าอยู่แล้วเครียดหนักมากๆร้องไห้ทุกคืนหลังๆเริ่มสงสัยตัวเองพอมาดูคริปนี้ตรงมาก😥
สู้นะครับ ถ้าเราสู้อนาคตก็ดีกว่าเราไม่สู้เเน่นอน