با سپاس فراوان از استاد جباری امید وارم این شرح فلسفه هایدگر را بصورت مکتوب هم منتشر کنند تا بتوان به دفعات مکرر ودر تطبیق با نظریات فلاسفه دیگر به آن دسترسی پیدا کرد . با سپاس و تقدیر از جناب استاد .
انسان نقش سازنده ای در خود دارد و در اصل نباید به جبر زندگی و‌محدودیتها فکر کند چون تا شکوفا شود و معنای به بی معنایی زندگی بدهد و این عمر با تاریخ مصرف رو با خوشبختی هر چند کوتاه بگزروند ..
انسان یک راه ناتمام است و ماهیتش ناکامل که با مرگ ماهیتش تکمیل می شود.فقط با مرگ او ماهیتش تعریف پذیر می شود. همچنین مرگ یگانه رویداد و تجربه ای است که پشت سر نهاده نمی شود.انسان بقول آندره مالرو تنها جانداریست که می داند جاودانه نیست.اما سایر جانوران خبری از مرگی که چون سایه بدنبالش هست نیستند. و اساساً تصوری از مرگ ندارند.مرگ فقط برای انسان وجود و معنی دارد و به آن در مقام یک رویداد انکار ناپذیر در زندگی می اندیشد
واقعیت واقعی حقیقت است و واقعیت بدلی خلاف حقیقت پس واقعیت ممکنه حقیقت داشته باشد یا نداشته باشد و واقعیت بعضی مواقع بدلی است مثل شهادت کذب واقع میشود ولی آنچه واقع شده کذب است نه حقیقت ......
مرگ در آن مفهومی که ما بدوا تصور میکنیم توهم میکنیم عدمی است در حالیکه .......همان حالت دازاین است که وجود پدیداری خود را چنین نشان داده که اگر به مفهوم زمان هم توجه کنیم و دقت کنیم و با تامل بیشتر به مرحله درک برسیم و بالاتر از آن به آگاهی آن برسیم مفهوم مرگ در حقیقت حالتی از دارین است که زمان بی نهایت تند میگذرد بنحویکه میتوان گفتن در بی نهایت بنظر می‌رسد که وجود ندارد در حالیکه این توهم ماست پس مرگ به آن مفهومی که تصور میکنیم حقیقت ندارد یعنی جلوه وجودی دازاین است بنحوی متحول شده که گذر زمان در آن حالت برایش بی نهایت تند که زمان را احساس نمی‌کند میشود و دیگر متوهم میشویم که معدوم شده در حالیکه چیزی معدوم نشده و بر قاعده و اصل بقاء ماده و انرژی که خود ناشی از آگاهی یا اثر آگاهی است که روی دیگر وجود است واقعا و حقیقتا وجود دارد اما در حالتی دیگر مثل خواب .....آیا ما در خواب گذر زمان را احساس میکنیم و آیا وقتی خوابیدم و گذر زمان را احساس نمی‌کنیم میتوان گفت وجود نداریم ......پاسخ این است که حالت وجودی دازاین بدین نحو است مرگ را میتوان تشبیه ای از مرگ تصور کرد حالتی که دازاین تجربه میکند و الا وجود همیشگی و دایمی است بر اساس همان اصل بقاء......اینجاست که ما تکلیف خود را مشخص باید بکنیم .....ماهیت آگاهی ......با اینکه میدانیم غیر قابل انکاری است ولی نمی‌تونیم بگوییم آگاهی مادی است یا انرژی است از نوع ماده ....نه .....آگاهی توان و انرژی است از نوع غیر مادی آن که اصالت هم با همین غیر مادی بودن است ....دازاین با آلمان میل یا نهایت آن آرامش معنی میشود اگر آرامش روی دیگر دازاین باشد که هست پس دارین در حالت آنچه ما مرگ تصور میکنیم در آرامش بی نهایت و گذر زمان بی نهایت قرار میگیرد که حالت زندگی اختلالی در این آرامش است یا دوره کش آوردن زمان برای دارین است زندگی دوره ملال دازاین و تحول آن در مفهوم مرگ دوره آرامش آن .......وقتی به آن حالت .متحول شویم کاملا آگاه میشویم که وارونه توهم میکردیم ......مگر دازاین غیر از میل و عشق و آرامش است و آگاهی ......تحول آن در مفهوم مرگ آرامش نزدیک به مطلق است مثل حالت خواب دازاین ...........اصل آن است و فرع این ....برای همین همانند جرقه اصابت دو چوب است چون رنج است و رنج و رنج .....و ملال و ملال و ملال ....هرچند حالات حقیقی خودش را هم تجربه میکند در خواب و در عشق غوطه خوردن .......
عجب حرفی و کلامی بدون دقت ....کسی که صد کتاب را در مورد عشق خوانده ولی عشق را تجربه نکرده مگر میشه ؟!!!!! .....خواندن صد کتاب میتواند با عشق باشد والا نه فهمی است و نه بدون عشق اصلا توجیه میشود و اصلا بدون عشق امکان ندارد باعشق است که صد کتاب را میخواند و عشق را هم همزمان تجربه میکند البته آنکه واقعا بطور ماهیتی و نه فورمولی عشق به خواندن کتاب در مورد خود مفهوم عشق دارد این تجربه از عشق شاید شدیدتر از عشق رابطه بین دو نفر باشد شاید منظورش عشق خاص بین دونفر که میتوان گفت این شخص هم عشق او را تجربه نکرده است ....
زمان همان اندیشیدن است ......اندیشیدن همان وجود ....پس وجود زمان است ....اندیشیدن به آگاهی می‌رسد و آگاهی ارتباطی با امیال دارد و امیال ارتباطی با زمان .....جلوه های از یک حقیقت ....زمان ..وجود .اندیشیدن ..آگاهی ...میل که وجودی است ..ملالت که عدمی است ....فقط زمان حال وجود دارد یا وجود فقط در حال عینیت دارد یا حقیقت دارد نه گذشته وجود دارد و نه این آینده که هنوز عینیت نیافته پس در مفهوم ازل در ابد عجین میشود این وجود است که در حال است نه در گذشته و نه در اینده یعنی گذشته و آینده بی مفهوم میشود و نسبتی با وجود ندارد ............
سخنرانیه جالبیه و سر و صدا ی حول و حوش در حین سخنرانی بقدری آزار دهنده هست که تمرکز را مشکل کرده. نمی‌دانم آیا شما به عنوان سخنران واقف این موضوع بودید یا نه؟ بسیار بسیار تاسف اوره این موضوع و فقط از ایرانیان یک همچنین رفتار بد سر میزنه. باز و بسته شدن در و صدای لولای در یک نمونه ش هست 😢سخنرانیه فلسفی شنوندگان حاضر با فرهنگ طالب هست که این در سالن سخنرانیه شما مثل اینکه وجود ندارد. من متاسفانه نمیتوانم به باقی کلیپ شما تمرکز کنم و شما را بخدا می‌سپارم 🙏
چقدر تبلیغات عوامفریبانه و گمراه کننده است که روزی توسط یک آیدیولوگ بورژوازی پخش شده است و ما امروز بدون دید نقادانه آنها را به عنوان حقایق؟! بازگو میکنیم.
Hazrate Bahaullah mifarmayand,AHBABTO HOBBI FIKA, FAKHALAGHTOLAKE...
Harche kardim, khod kardim, vali ba dar nazar grereftane do jahan.
با درود ، سُروده ام :
زندگی صحنه ی بازیست وبه بازی می رویم
نقش خود بازی که کردیم، از سَر صحنه رویم !
دکترجمشید صفّآریان. فیلسوف.
Ma avval eghdam kardim.bad Khodavand ma ra khalgh kard.
سپاس از درسگفتار روان و مفیدتان.
با سپاس فراوان از استاد جباری امید وارم این شرح فلسفه هایدگر را بصورت مکتوب هم منتشر کنند تا بتوان به دفعات مکرر ودر تطبیق با نظریات فلاسفه دیگر به آن دسترسی پیدا کرد . با سپاس و تقدیر از جناب استاد .
درود.... دازاین نام دیگر اهورامزداست که همان خورشید است . معنی آن می شود دانای بالا
انسان نقش سازنده ای در خود دارد و در اصل نباید به جبر زندگی و‌محدودیتها فکر کند چون تا شکوفا شود و معنای به بی معنایی زندگی بدهد و این عمر با تاریخ مصرف رو با خوشبختی هر چند کوتاه بگزروند ..
زندگی چیزی نیست جز پس زدن مرگ در واقع بازی پس زدن مرگ یکی خوب بازی می کند و یکی بد !
بهترین پاسخ
انسان یک راه ناتمام است و ماهیتش ناکامل که با مرگ ماهیتش تکمیل می شود.فقط با مرگ او ماهیتش تعریف پذیر می شود. همچنین مرگ یگانه رویداد و تجربه ای است که پشت سر نهاده نمی شود.انسان بقول آندره مالرو تنها جانداریست که می داند جاودانه نیست.اما سایر جانوران خبری از مرگی که چون سایه بدنبالش هست نیستند. و اساساً تصوری از مرگ ندارند.مرگ فقط برای انسان وجود و معنی دارد و به آن در مقام یک رویداد انکار ناپذیر در زندگی می اندیشد
Tarze estefade ra yad begirim bayad.bayad donbal kasi bashim ke Moalleme Haghighi ast.bayad zohoor konad.
واقعیت واقعی حقیقت است و واقعیت بدلی خلاف حقیقت پس واقعیت ممکنه حقیقت داشته باشد یا نداشته باشد و واقعیت بعضی مواقع بدلی است مثل شهادت کذب واقع میشود ولی آنچه واقع شده کذب است نه حقیقت ......
لطفا در صورت امکان سخنرانی ها رو در تلگرام به صورت صوتی بزارید. هزار بار از لطف شما سرور و استاد عزیز سپاسگزاری می کنم
مرگ در آن مفهومی که ما بدوا تصور میکنیم توهم میکنیم عدمی است در حالیکه .......همان حالت دازاین است که وجود پدیداری خود را چنین نشان داده که اگر به مفهوم زمان هم توجه کنیم و دقت کنیم و با تامل بیشتر به مرحله درک برسیم و بالاتر از آن به آگاهی آن برسیم مفهوم مرگ در حقیقت حالتی از دارین است که زمان بی نهایت تند میگذرد بنحویکه میتوان گفتن در بی نهایت بنظر می‌رسد که وجود ندارد در حالیکه این توهم ماست پس مرگ به آن مفهومی که تصور میکنیم حقیقت ندارد یعنی جلوه وجودی دازاین است بنحوی متحول شده که گذر زمان در آن حالت برایش بی نهایت تند که زمان را احساس نمی‌کند میشود و دیگر متوهم میشویم که معدوم شده در حالیکه چیزی معدوم نشده و بر قاعده و اصل بقاء ماده و انرژی که خود ناشی از آگاهی یا اثر آگاهی است که روی دیگر وجود است واقعا و حقیقتا وجود دارد اما در حالتی دیگر مثل خواب .....آیا ما در خواب گذر زمان را احساس میکنیم و آیا وقتی خوابیدم و گذر زمان را احساس نمی‌کنیم میتوان گفت وجود نداریم ......پاسخ این است که حالت وجودی دازاین بدین نحو است مرگ را میتوان تشبیه ای از مرگ تصور کرد حالتی که دازاین تجربه میکند و الا وجود همیشگی و دایمی است بر اساس همان اصل بقاء......اینجاست که ما تکلیف خود را مشخص باید بکنیم .....ماهیت آگاهی ......با اینکه میدانیم غیر قابل انکاری است ولی نمی‌تونیم بگوییم آگاهی مادی است یا انرژی است از نوع ماده ....نه .....آگاهی توان و انرژی است از نوع غیر مادی آن که اصالت هم با همین غیر مادی بودن است ....دازاین با آلمان میل یا نهایت آن آرامش معنی میشود اگر آرامش روی دیگر دازاین باشد که هست پس دارین در حالت آنچه ما مرگ تصور میکنیم در آرامش بی نهایت و گذر زمان بی نهایت قرار میگیرد که حالت زندگی اختلالی در این آرامش است یا دوره کش آوردن زمان برای دارین است زندگی دوره ملال دازاین و تحول آن در مفهوم مرگ دوره آرامش آن .......وقتی به آن حالت .متحول شویم کاملا آگاه میشویم که وارونه توهم میکردیم ......مگر دازاین غیر از میل و عشق و آرامش است و آگاهی ......تحول آن در مفهوم مرگ آرامش نزدیک به مطلق است مثل حالت خواب دازاین ...........اصل آن است و فرع این ....برای همین همانند جرقه اصابت دو چوب است چون رنج است و رنج و رنج .....و ملال و ملال و ملال ....هرچند حالات حقیقی خودش را هم تجربه میکند در خواب و در عشق غوطه خوردن .......
عجب حرفی و کلامی بدون دقت ....کسی که صد کتاب را در مورد عشق خوانده ولی عشق را تجربه نکرده مگر میشه ؟!!!!! .....خواندن صد کتاب میتواند با عشق باشد والا نه فهمی است و نه بدون عشق اصلا توجیه میشود و اصلا بدون عشق امکان ندارد باعشق است که صد کتاب را میخواند و عشق را هم همزمان تجربه میکند البته آنکه واقعا بطور ماهیتی و نه فورمولی عشق به خواندن کتاب در مورد خود مفهوم عشق دارد این تجربه از عشق شاید شدیدتر از عشق رابطه بین دو نفر باشد شاید منظورش عشق خاص بین دونفر که میتوان گفت این شخص هم عشق او را تجربه نکرده است ....
زمان همان اندیشیدن است ......اندیشیدن همان وجود ....پس وجود زمان است ....اندیشیدن به آگاهی می‌رسد و آگاهی ارتباطی با امیال دارد و امیال ارتباطی با زمان .....جلوه های از یک حقیقت ....زمان ..وجود .اندیشیدن ..آگاهی ...میل که وجودی است ..ملالت که عدمی است ....فقط زمان حال وجود دارد یا وجود فقط در حال عینیت دارد یا حقیقت دارد نه گذشته وجود دارد و نه این آینده که هنوز عینیت نیافته پس در مفهوم ازل در ابد عجین میشود این وجود است که در حال است نه در گذشته و نه در اینده یعنی گذشته و آینده بی مفهوم میشود و نسبتی با وجود ندارد ............
این آقای دکتر فقط لفظ حفظ کرده
سخنرانیه جالبیه و سر و صدا ی حول و حوش در حین سخنرانی بقدری آزار دهنده هست که تمرکز را مشکل کرده. نمی‌دانم آیا شما به عنوان سخنران واقف این موضوع بودید یا نه؟ بسیار بسیار تاسف اوره این موضوع و فقط از ایرانیان یک همچنین رفتار بد سر میزنه. باز و بسته شدن در و صدای لولای در یک نمونه ش هست 😢سخنرانیه فلسفی شنوندگان حاضر با فرهنگ طالب هست که این در سالن سخنرانیه شما مثل اینکه وجود ندارد. من متاسفانه نمیتوانم به باقی کلیپ شما تمرکز کنم و شما را بخدا می‌سپارم 🙏
چقدر تبلیغات عوامفریبانه و گمراه کننده است که روزی توسط یک آیدیولوگ بورژوازی پخش شده است و ما امروز بدون دید نقادانه آنها را به عنوان حقایق؟! بازگو میکنیم.
بخصوص قاطی کردن پاتایا تایلند و سفر زیارتی. دو رویی اشتباه لفظی هم به همراه دارد