Το βλέπεις 'κείνο το βουνό (Αναστασιά) - Μωραΐτες εν Χορώ

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 26 жов 2021
  • «Ξύπνα καημένη Αναστασιά, ξύπνα και μην κοιμάσαι!»
    🎻Τραγούδι επτάσημου αργού ρυθμού στα βήματα του καλαματιανού που το συναντάμε στον Μωριά και ιδιαίτερα στην Αχαΐα.
    📜Οι στίχοι του τραγουδιού είναι αλληγορικοί και αναφέρονται στην Αναστασιά, μια κόρη μια ξαθνιά.
    ⛓Πρόκειται για προεπαναστικό τραγούδι.
    Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η λέξη «Ελευθερία» απαγορευόταν από τις Οθωμανικές αρχές.
    🔵Έτσι, μέσα από το τραγούδι οι σκλαβωμένοι Έλληνες περνούσαν μηνύματα Ελευθερίας δίχως να το αντιλαμβάνονται οι Οθωμανοί.
    🇬🇷Η Αναστασιά είναι η Ελλάδα σε ανθρώπινη μορφή η οποία είναι κλεισμένη μέσα σε ένα γυάλινο Πύργο στην κορφή ενός βουνού που έχει περικυκλωθεί από αντάρα στα βουνά και καταχνιά στην ρίζα.
    🏛Μέσα στον Πύργο η Αναστασιά κοιμάται συμβολίζοντας με αυτό τον τρόπο την σκλαβιά.
    Το δε, όνομα «Αναστασιά» ειναι επίσης συμβολικό καθώς οι σκλαβωμένοι Έλληνες περιμένουν την Ανάσταση του Γένους.
    🇬🇷Τα χρόνια περνάνε κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό και οι Έλληνες τραγουδώντας προτρέπουν την Αναστασιά να ξυπνήσει και να φέρει την Ελευθερία στα άγια χώματα της Ελληνικής γης.
    🔥«Ξύπνα ν’ ανάψεις την φωτιά, να σβήσεις το λυχνάρι,
    γιατί μας πήρε η χαραυγή, το δόλιο μεσημέρι.»
    🏺Η λαϊκή μούσα προτρέπει την Αναστασιά να εγερθεί από το κρεβάτι που κοιμάται και να ανάψει την φωτιά, την φλόγα της Επανάστασης.
    ⚔️Όταν πια η Επανάσταση των Ελλήνων για την Ελευθερία του Γένους ξεκινάει η Αναστασιά αφυπνίζεται, οι Έλληνες σπάνε τον γυάλινο Πύργο και η μυρωδιά της Ελευθερίας ρέει στον Μωριά.
    🎻Με την συνοδεία ενός λαούτου η Αναστασιά τραγουδήθηκε από τους «Μωραϊτες» και η προσωποποιημένη Ελλάδα με το σπαθί της Ελευθερίας σηκώθηκε από το κρεβάτι για να ξεκινήσει η Επανάσταση.
    🎞Το δρώμενο στο παρακάτω οπτικοακουστικό περιεχόμενο, βασισμένο στο παραπάνω τραγούδι, παρουσιάστηκε από τους «Μωραϊτες» στο 1ο Χορευτικό Αντάμωμα στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας το Σάββατο 24 Ιουλίου 2021.
    Κείμενο: Μωραϊτες εν Χορώ

КОМЕНТАРІ •