ik heb zo genoten van bezette gebieden.ik ga het ook zeker herlezen want ik heb ongetwijfeld nog dingen gemist. Grunberg is gul in het delen van zijn talent.Dat hij kan schrijven staat buiten kijf.hij laat niets aan het toeval over. je kunt schrijven zonder enige kennis van zaken puur vanuit fantasie, dat kan fantastische literatuur opleveren. Grunberg kiest voor een andere weg. Hij kent de plekken waar hij over schrijft, hij laat zich informeren door mensen die samen zijn hoofdpersonage vormen en is daardoor des te geloofwaardiger.Zijn uitgever is welbespraakt en zijn inleiding doet recht aan Grunberg.Hoe zwak en overbodig daarentegen zijn de bijdragen van Freud en vooral Diekstra. Managers taal,zand in de wielen. Diekstra die zich als een generaal ver van het front beklaagd over de klachten van het voetvolk dat de ontberingen dagelijks ondergaat .Dat Zweig niet in 1939 maar in 1944 zelfmoord pleegde(o sorry, zelfdoding), maakt het publiek niets uit maar wordt gelukkig door Grunberg opgemerkt. Een onbelangrijke voetnoot in het verhaal van Diekstra,een wezenlijk verschil in de fatale afloop en motieven van Zweig.Diekstra is ook een gevallen man maar hij heeft van het aangeboden podium geen gebruik gemaakt.Rest mij niets meer dan mijn diepe bewondering uit te spreken voor een buitengewoon schrijver ......Arnon Grunberg!
ik heb zo genoten van bezette gebieden.ik ga het ook zeker herlezen want ik heb ongetwijfeld nog dingen gemist.
Grunberg is gul in het delen van zijn talent.Dat hij kan schrijven staat buiten kijf.hij laat niets aan het toeval over.
je kunt schrijven zonder enige kennis van zaken puur vanuit fantasie, dat kan fantastische literatuur opleveren.
Grunberg kiest voor een andere weg. Hij kent de plekken waar hij over schrijft, hij laat zich informeren door mensen die samen zijn hoofdpersonage vormen en is daardoor des te geloofwaardiger.Zijn uitgever is welbespraakt en zijn inleiding doet recht aan Grunberg.Hoe zwak en overbodig daarentegen zijn de bijdragen van Freud en vooral Diekstra.
Managers taal,zand in de wielen. Diekstra die zich als een generaal ver van het front beklaagd over de klachten van het voetvolk dat de ontberingen dagelijks ondergaat .Dat Zweig niet in 1939 maar in 1944 zelfmoord pleegde(o sorry, zelfdoding), maakt het publiek niets uit maar wordt gelukkig door Grunberg opgemerkt. Een onbelangrijke voetnoot in het verhaal van Diekstra,een wezenlijk verschil in de fatale afloop en motieven van Zweig.Diekstra is ook een gevallen man maar hij heeft van het aangeboden podium geen gebruik gemaakt.Rest mij niets meer dan mijn diepe bewondering uit te spreken voor een buitengewoon schrijver ......Arnon Grunberg!