Marcin Kopczyński - Piano sonata No. 18 op. 133 (2024) „W mroku obsesji”

Marcin Kopczyński - Piano sonata No. 18 op. 133 (2024) „W mroku obsesji”
Marcin Kopczyński - piano
demo recording 2024.05.27
Jules Zarębski Music School, Inowrocław
Irena Dubiska Concert Hall, Inowrocław
„22.01.2024 - W ciągu paru dni intensywnej pracy powstała w rękopisie nowa, XVIII Sonata fortepianowa op. 133. Impulsem, który rozpoczął proces w mojej głowie, był 1-taktowy motyw melodyczno-rytmiczny, zasłyszany w pewnym filmie dokumentalnym („Papież i diabeł” na kanale Viasat History). Później wszystko ruszyło do przodu w wielkim twórczym pędzie. W utworze słychać dalekie reminiscencje utworów Herbie Hancocka, zwłaszcza z płyt Secrets i Dis Is da Drum i moje „rozliczenia” z elementami minimalizmu i transowości. Zauważam ostatnio, że moje dawne, młodzieńcze muzyczne fascynacje, związane m.in. z jazzem czy rockiem progresywnym są teraz katalizatorem najnowszych kompozycji...
… Tytuł nowej Sonaty, który przyszedł mi do głowy po ukończeniu rękopisu, to W mroku obsesji. Myślę, że dobrze oddaje nastrój utworu - dramatyczny, mroczny, w ciemnych kolorach, nawiązujący do charakteru II, VI, VII, VIII Sonaty. Tłumaczy też obsesyjność powtarzanych motywów-segmentów. Jestem raczej człowiekiem pogodnym, optymistą, spełnionym i szczęśliwym w życiu, ale co jakiś czas komponuję muzykę wstrząsającą, pełną surowej, mrocznej, nieustępliwej siły. Tak do końca nie rozumiem nawet, skąd się to bierze - być może z niepokojów współczesnego świata, być może z potrzeby zawarcia w muzyce wielkiej, dramatycznej ekspresji, być może z powodu jakiegoś nieokreślonego niepokoju, który czasami odczuwam - związanego może ze starością i chorobami rodziców?, nieubłaganie upływającym czasem naszego życia? Słowem „obsesja” w tytule tłumaczę się trochę przed potencjalnym odbiorcami mojej nowej Sonaty minimalistyczną powtarzalnością (choć nie ma tak wielu powtórzeń i występują one ze zmianami), uporczywością, pewnym surowym uproszczeniem materiału muzycznego utworu.”