Anksiyete cidden berbat bir şey ama daha da berbat olanı içine kapanık birinin anksiyete atağı geçirmesi.. İçindeki tüm o kaygılarla başa çıkmak zorundasın ve tamamen yalnızsın :'
Ders çalışmak istememem, ders çalışmadığım icin kotu hissetmem, kotu hissettigim icin ders calisamamam, calismadigim icin kaygilanmam, kaygilandigim icin ders calismak istememem...
Özellikle sorumluluklar, yapmam gereken ödevler beni çok tetikliyor hatta çok yoğun olduğum dönemlerde veya sonrasında uyurken bile bir anda panik atak geçirebiliyorum nefes nefese kalıyorum kalp atışım hızlanıyor berbat bir halde uyanıyorum çoğu zaman sebebini bile anlayamıyorum, kendi kendimi sakinleştirmem gerekiyor. Özellikle pandemi döneminde çok yalnız kaldığım için anksiyeteden kaçınmak için podcast dinlemeye başladım gerçekten etkisi inanılmaz kesinlikle denemelisiniz
@@zeynepnzlk eğer bilime ilgin varsa Gelecek Bilimde, Evrim Ağacı, astronotlar, Popular Science Türkiye podcast yayını, genel konular için de Bu Mu Yani, Fularsız Entellik, Bırtcast bunlar dışında UA-cam üzerinden dinleyebileceğin Diamond Tema'nın podcastleri var gündem hakkında Yunus Emre Gündüz 2 ve Enes Aslanlı var. Ben ayrıca sesli kitap dinliyorum UA-cam da ve Spotify da birçok kitabı bulabilirsin istersen sesli kitaplar için de birkaç kanal önerebilirim
@@elyfq çok teşekkür ederimmm bırtcast’i ben de dinliyorum. Sesli kitap için de storytel’in ücretsiz deneme üyeliğini almıştım. Bitince youtube’da da ararım söylediğin gibi. Diğerlerine de bakacağım❤️
Anksiyetesi olanlara ufak tavsiyeler ( doktor tavsiyesi değil deneyim) 1- kesinlikle psikoterapi 2- düzenli besin-uyku- spor( en azından yürüyüş) kurallı olmalı, yemek döngüsü asla bozulmamalı. 3- günlük ılık duş 4- her işi zamanında yapmak ( asla boşlamamak, biriktirmemek) 5- güzel koku (buhurdanlık alıp güzel wax deneyebilirsiniz) 6-meditasyon ( ben de çok gülerdim ama etkisi çok iyi) 7- nefes egzersizleri ( hızlı nefes almaya başlayınca kan CO2 değerinizi arttırıp vücudunuzun adrenalin salgılamasına daha çok katkıda bulunuyorsunuz) 7-kocaman sarılacak biri (opsiyonel). Ben anksiyete ile bir dönem savaştım, ilaçlı/ilaçsız tedavi aldım. Anksiyete çok zor bir hastalık. Atlatması da kolay değil. Atlattığımı söyleyemem. İngiltere’de terapi alıyorum şuan. Bunun asla %100 olarak bitmeyeceğini ama benim üstesinden gelebilecek yolları öğrenebileceğimi söylüyorlar. Yazdıklarım doktor tavsiyesi değildir deneyim içerir sadece.
bu videoların en güzel yönü tedaviye yönlendirmesi. sosyal medyada sıklıkla mental rahatsızlıkların romantize edildiğini, kişiyi diğerlerinden farklı kıldığı için güzel bir şeymiş gösterildiğini görüyoruz. oysa bu tür durumlar adı üstünde "rahatsızlık". tedavi olmak da özellikle çevredeki insanların etkilendiği durumlarda çok önemli ve sadece rahatsızlık duyan kişiyi ilgilendirmiyor. doktorlar ve ilaçlar konusundaki destekleyici tavır beni çok memnun etti zira geçmişimde "mesleğini yeterince iyi yapmayan" bir doktordan tedavi talep etme ve karşılık bulamama deneyimim oldu. kendi kendime bu durumu aşmak zorunda kaldım. her neyse sonuç olarak video güzeldi teşekkürler.
aynı şekilde aile de insanı çok etkiliyor. yıllardır özellikle babam tarafından sende bir şey yok sen niye böylesin denilerek mental hastaliklarim sineye çekildi ve ilk dönem sadece okb ve adhd teşhisim varken şu an anksiyete ve depresyonum da olduğu ortaya çıktı. karşımızda kim olursa olsun tedavi olmak önemli çünkü mutlu olmayı ve bu kötü durumumuzdan kurtulmayı gerçekten hak ediyoruz
Ozellikle okulda çok kötü hissediyorum sürekli beni tetikleyecek şeyler çıkıyo ortaya bi odev kontrolü bile tetikleyici bişey benim için ya öğretmen kızarsa ya söyle olursa ya böyle olursa diye düşünmekten derslerime ve arkadaşlarıma odaklanamiuorum özellikle de yalnız kalmak sınıfta çok kötü. Bütün tavsiyeler ve müthiş tatlı anlatım için çok teşekkür ediyorum YapımBöyle Film
15 yaşındaydım felsefe öğretmenimle bir TÜBİTAK projesi hazırlamaya karar verdiğimiz günün gecesi yaşadığım ölüm gibi olan anksiyete atağı benim için ilk ve sondu. O kadar kötüydü ki. Felsefe öğretmenime bunu yapamayacağımı, kötü giden bir şeyler olduğunu anlatan upuzun bir mesaj yazmış göndermemek için kendi kendimle savaşmıştım. Sanki o gecenin sabahı yoktu, asla başaramayacaktım, binbir türlü sorun yaşayacak hiçbirinin üstesinden gelemeyecektim. Nefes alamıyordum. Birinin bu ağırlığı üzerimden çekip alması lazımdı. Kötü giden bir şeyler vardı ve asla düzelmeyecekti. Neyse ki atlattım o geceyi. Projemiz başarıyla sonlandı, bölge ikinciliği aldık. Benim için güzel bir anı olsa da asla unutmayacağım bir ataktan sağ çıkmam sonucunda elde etmiştim bu başarıyı ve bu korkutucuydu. Dilerim bir daha yaşamam, kimse yaşamaz 🌸💌
@@cemreamauykumvar7516 tarih alanında yapmıştık biz. Cumhuriyetin kuruluşunu adım adım ele aldığımız bir oyun. Şu kutu oyunları olur ya grup halinda birbirlerine soru sorarak soruyu cevaplarlar. Onun gibi. Aradan zaman geçtiği için anlatamadım ben pek ama o zaman sunumunu yaptığımda daha iyiydi inan 🤭
saçma bir tavsiye olabilir ama bende birazda olsa işe yarıyor o yüzden söylemek istedim.Kdrama izlemek beni garip şekilde rahatlatabiliyor çünkü genel olarak olağanüstü iyi şeyler yaşanması ve herkesin mutlu olması pozitif hissettiriyor.
Paso güçlü durmaya çalışan ve paso sırıtarak gezen bir gizli depresyon hastası olduğumu kabul etmem baya uzun bir süreye mâl oldu. Yüzümdeki o maskeyi biraz indirince fark ettim bende anksiyete de olsuğunu. Kendi kendinizi kör etmeyin. Kendi kendinize işkence etmeyin. Sizin yanınızda ilk olacak kişi siz olmalısınız. Sarılın kendinize ve kendinizi sevin. Bunu becerdikten sonra gerisi geliyor. Bu berbat süreci ve sınav yılını geçirmeye çalışırken bu videolar geldiği için mutluyum. Teşekkürler Deren
bu aralar çok aktifsiniz maşallah nazar değmesin 💖 fakat ben yks çalışıp odtü hedefleyen bir mezun olduğum için like atıp kaçıyorum sonra izlerim size iyi izlemeler unicornlar💘
Azarlayarak gaz verdiğini ve bunun seni daha başarılı yapacağını zanneden insanlar vardır ya. Umarım hiçbirimiz bu insanlarla karşılaşmayız artık. Sağlıklı günler hepimize. ❤
Anksiyetem olduğunu hiç düşünmemiştim ama yaklaşık 6 aydır sık sık nefes alamıyo hissi sıcak basmaları mide bulantısı gibi hisler yaşıyorum oturduğum yerde oturamıyorum resmen biri sanki boğazlıyor beni ve kendimi cama balkona nereye bulursam oraya atıyorum özellikle insanların içindeyken ben normalden fazla kilolara sahip bir insanım ve son bi kaç aydır insanların bana ters bi şey demesinden o kadar korkuyorum ki biriyle atışıcak gibi olsam direk beni burdan vurması ihtimali doluyor aklıma ve sanki göğsümde bi şeyler çırpınıyor ne yapıcağımı bilemiyorum elim ayağım bağlanıyor tarif etmesi o kadar zor bir his ki. Ailemle bunu paylaşamıyorum ve bir profesyonelden yardım alamıyorum. Kendimi açmaya çalıştığım hiç kimse beni anlamadı paniğimi endişemi merakımı tatmin edecek bunları karşılıycak şekilde konuşmadı benimle seni seviyorum Deren 💖🥺
Ben etrafta aşırı yakın olmadığım biri varken o kadar çok utanıp geriliyorum ki nasıl su içeceğimi unutuyorum kafam karışıyor fazla mı havaya kaldırıyorum diye düşünüyorum. Elim ayağım titriyor kapağı açıyorum suyun ama içerken ya garip görünürsem ya kötü görübürsem diye kalbim hızlanıyor minicik içip bırakıyorum. Her şeyde böyle sırf bunun için okulda yemek yemiyorum.
Özellikle okul anksiyetemi o kadar tetikliyor ki.Mesela dersteyken hoca beni kaldırıp soru sorunca,cevabı bilsem bile söyleyemiyorum. Yoklama alınırken sesim nasıl çıkacak diye kendimi ayarlamaya çalışıyorum.En kötülerinden biri ise beden dersinde hocanın hareket yaptırması ve yapamadığım için gülmesi.O gün benim için çok kötüydü,şimdi her beden dersinde acaba yine aynısı olur mu diye düşünüyorum,dersin olduğu günler bu yüzden okula gitmediğim oluyor.Okulda konuştuğum kimse yok bu yüzden kitap okuyorum,resim falan çiziyorum,insanlar çok garipmişim gibi bakıyor ve bu onlardan daha da uzaklaşmamı sağlıyor.Okulun açılmasına 3 gün kaldı ve ben şimdiden ilk gün neler yapacağımı düşünmeye başladım.Çok yorgunum.
Adımız aynı ve adımız gibi yaşantılar da aynı. Şu an üniversite sınavına hazırlanıyorum, mezunum ama lise dönemindeki beden dersleri mi mezunluk mu dense mezunluğu tercih ederim. Sürekli utanıp ders bitince gizli gizli ağladığım çok olmuştur. Eşofmanları giydiğimde kendimi bir dev gibi hissetmiştim hep. Ama bitti ve kurtuldum. Tamam halâ anılar beni strese sokuyor ama dedim ya bitti. Ben genelde şöyle yapıyordum: Bu iki ders sürecek sadece dayan çok az kaldı. Spor hareketlerini yapamamak kötü değil. Çünkü senin başka yeteneklerin var. Önemli olan onlara yönelmek. Git ve yapman gerekeni yap. Böyle böyle konuşup durdum kendimle. Bazen beden dersinde sıraya girerdik sırayla öne çıkıp top atardık. Ben sıra her bana geldiğinde hemen arkaya sıvışırdım. Şükür ki yakalanmadım. Arkadaşım dediğim insanlar da benimle alay etti bu konuda. Ama o insanlar da gitti, lise beden dersi de bitti
@@azradiyorki3495 Yalnız olmadığım için sevindim,bu durumu yaşadığın için üzüldüm.Nedense bu zamana kadarki okul hayatımda bütün beden derslerinde aynı sorunu yaşadım ve beden hocalarımızın hepsi dalga geçiyordu yapamayınca.Bu dalga geçmelerde öyle gülüp geçmek gibi hafif şeyler değil hakaret ile beraberdi.Tabi sınıftakiler de buna katılırdı.Ben bunu çekmek zorunda olmadığım için ve okulum çok kötü olduğu için açık öğretime geçtim.Şuan hangisi diye düşündüğümde açık öğretim diyorum.Okul benden çok şey çaldı.O günler artık geride kaldı en azından üniversitede böyle bir sorunum olmayacak diye kendimi rahatlatmaya çalışıyorum ama asla unutmayacağımı da biliyorum.
Çok iyi anlıyorum özellikle bir hocanın seni sınıfın ortasında rezil etmesi. 1 yıl geçti yaklaşık bu olaydan ve o hoca ile artık görüşmüyoruz ama hala geceleri aklıma geliyor nefes alamıyorum kalbime bir ağrı saplanıyor çok kötü oluyorum senin yaşadığın her şeyi ben de yaşadım sakın kendini yalnız hissetme ve bu dediğimden de herkes yaşıyor ben mi abartıyorum diye düşünme(ben çok düşünmüştüm öyle). Ve okul açılıyor çok gerilmeye başladım her konu beni rahatsız ediyor.
@@herkeseackbiryorumekle6752 cok tesekkurler sende kendini asla yalniz hissetme.Keske seni sakinlestirebilmek icin bir seyler soyleyebilseydim ama maalesef bende bu durumu asabilmis degilim simdi biraz daha rahatim acik ogretime gectim diye fakat hala hatirladikca kotu oluyorum.Bazi hocalar gercekten igrencler,soyledikleri sozlerin bize ne kadar etki edeceginin farkinda degiller.Umarim bu yil senin icin daha guzel bir okul yili olur.Bu arada istedigin zaman bana yazabilirsin 💗
Okulların açılmasına az kaldı. Bu sene liseye geçiyorum ayrıca taşındık ve yeni bir yerdeyim,alıştığımın çok dışında. Ve en ufak ayrıntıya kadar düşünüp planlanmaktan delirmek üzereyim. O kadar saçma ve küçük ayrıntılara takılıyorum ki bazen gerçekten kendime çok sinirleniyorum. Örneğin "okulun ilk günü istiklal marşı için bahçede nerede durmalıyım? Ya 10-12. sınıfların arasında bilmeden kalırsam,anında 9 olduğumu anlarlar rezil olurum" yada "sınıfımı nereden öğreneceğim" "ya yanlış sınıfa girersem" "ya sınıfımı bulamazsam" "direk sınıfa mı çıkacağız? Ya kitap dağıtımı,konferans gibi bir şey olursa da ben duymaz sınıfa çıkarsam,rezil olursam?" "Okula minibüsle gideceğim,ya minibüsü kaçırırsam,ya yanlış minibüse binersem/yanlış durakta inersem,ya durağı kaçırırsam,ya yanlış sokağa girip kaybolursam?" Ve daha yazamayacağım kadar fazlası. Cidden delirmek üzereyim bunların hepsini düşünüp planlamak ve cevabını bilmediğin sorulara kafayı takıp atak geçirmek...
9 senedir anksiyete problemleri yaşıyorum ve etrafımdaki herkes ne seni tetikliyor dediğinde hep bilmiyorum dediğim için kimse bana inanmıyordu ve dünyada tek ben yaşıyorum bunu herhalde diyip deliriyordum. sonunda bu kanal ile tanıştım ve benim gibi insanların olduğunu fark ettim ve çok rahatladım. Bu tatlı kanal yeni bir abone kazandı :)
Biraz kendi deneyimimden bahsetmek ve içimi dökmek istedim ben de. Özellikle sonda bahsedilen öfke krizlerini çok kez tecrübe ettim. Görüp görebileceğiniz en sakin insanlardan biriyim. Kimseyi durduk yere hiçbir şekilde incitmem. Çözüm odaklı, çok kibar birisiyimdir çünkü böyle yetiştirildim AMA anksiyetenin yol açtığı öfke krizleri bambaşka. Sesi zar zor duyulan birisi olarak okulu inletecek kadar bağırdığımı, insanlara fiziksel zarar verme isteği duyduğumu ve onları duygusal olarak yaralayacak şeyler yaptığımı/söylediğimi biliyorum. Hepsi kendimi güvende hissetmediğim içindi. Kendimi zarar görmüş hissediyordum ve onların da zarar görmesini istiyordum. Aslında temel korkum da bu, zarar görmek. Sokakta yürürken özellikle tenha yerlerde arkama bakma ihtiyacı, biri bana saldırsa bir şey yapsa ondan nasıl kurtulurum diye düşünme ihtiyacı duyuyorum. İnsanlara karşı çok temkinliyim. Bu kişi bana psikolojik veya fiziksel bir zarar verir mi diye beş yüz kere düşünüyorum. Zarar göreceğimi hissettiğimde kalp atışım hızlanıyor, kaçmak veya saklanmak istiyorum, başım dönüyor. Bu anksiyetenin benim için en ciddi tarafı. Onun dışında yapmam gereken bir şeyi yapmamaktan ve insanların beni yargılayacağı düşüncesine sahip olmaktan ötürü de endişe duyuyorum ama bu endişelerim biraz daha hafif boyutta. Uzunca anlatmak cidden iyi geldi. Bu arada buraya kadar okuduysanız mutlaka düzenli yürüyüşü deneyin. Bana şimdilik çok iyi geliyor. Hem yanımdan insanların geçip gitmesine izin vermek onlardan zarar görmeyeceğime beynimi inandırmamı sağlıyor hem de temiz hava gerçekten çok güzel, bilmiyorum. :,)
Aslında birbirimize destek olmak için anlık ulaşılabilecek bir uygulama (dc, wp vs.) gibi şeylerle iletişimimiz olmalı, ya da olsa iyi olabilir. Gerçekten yaşamış kişiler anlıyor çünkü.
panik atak basmadan hemen önce içim ateş içinde cayır cayır yanıyormuş gibi hissediyordum. korku dışında bütün duygularımı da yakıyormuş gibiydi. kalbimin çok hızlı atan atışlarından başka hiçbir şeye odaklanamıyordum. nefesim asla yetmiyordu... halbuki nefes aldığımı da biliyor ve kendime söylüyordum ama asla yetmiyormuş gibiydi. şaka gibi, yemek yerken bile nefes nefes kalıyordum. bir de bunlar yaşanırken 'ben hep böyle mi hissedeceğim?' paniğine giriyordum. tir tir titreme ve göğüs ağrısı ile birlikte hepsi birleşince panik atak geçiriyordum. atak geçtiğinde bile sakinleşemiyordum. bu dönemde ölüm korkusundan çok 'kafayı yiyorum' korkusu vardı. resmen CEHENNEMİMİ yaşıyor gibiydim.
Anksiyete atağım geldiğinde çok sinirli oluyorum ben. Kimseyi dinlemek istemiyorum soru sorduklarında tersleyerek cevap veriyorum ya da kızıyorum. Ellerim ayaklarım buz gibi oluyor bazen bayılacak gibi hissediyorum. Çok yoruldum 😔
Ben anksiyete hastasıyım ve aynı zamanda sınav öğrencisiyim. Bazen ders çalışmaya çalışıyorum ama elim kalem bile tutmuyor, sadece halıya uzanıp tavanı izlemek istiyorum ve bu çok iyi geliyor ama kendimi o kadar zorluyorum ki ders çalışmak için... İnsanlar "beş ay daha çabalayacağım, sonra her şey bitecek" diyor ama benim kurduğum da aynı cümle olsa da altındaki anlamlar çok aynı olmuyor, benim dayanmam gereken bir de kendim var, anksiyeteme dayanmam ve bir şekilde susturabilmem gerekiyor, bazen sınavlarda anksiyetem geliyor, sakinleştiremiyorum da kendimi, bazen ağlıyorum istemsizce. Klostrofobiyle tetikleniyor, ne zaman ve nasıl tetiklendiğini, ne yaptığımda artığını, her şeyi biliyorum ama bir türlü engelleyemiyorum. Anksiyete geliyor meselâ şu an, gidiyorum. Sakinleşince yorumu TDK şartlarında düzenleyeceğim, saçma sapan cümleler olduğunun farkındayım
seni çok iyi anlıyorum,eğer anksiyetenin sebebi sınav stresiyse lütfen sınavlara bu kadar takılma.yaşadıklarının aynısını ben de yaşadım ama emin ol her şey geçici bunu sakın unutma.hiçbir şey senden önemli değil ne sınavlar ne de herhangi başka bir şey.
benim de sınav senemde anksiyetem tavan yaptı ve ayni zamanda panik atak hastası oldum. sınava 1.5 ay kala ilaç kullanarak sınava girebildim yoksa giremeyecek bir durumdaydim. sonra kendime dedim ki keşke daha önceden ilaç kullansaydim. ihtiyacin varsa, doktor tavsiyesiyle ilaç kullanmaktan cekinme lütfen
Panik atak krizi geçiren ve bununla yaşamaya çalışan biriyim. Bir çok noktada yaşamamı daha çok zorlaştıyor. Fakat bu videoyu izlerken de şunu düşündüm benim gibi anksiyete veya panik atak krizi geçiren bir çok insan var. Ve bu hastalıklar bizim daha çok düşünceli insanlar olmamızı sağlıyor. Empati yeteneğimizi çok geliştirdiğini düşünüyorum. Etrafımızda ki insanlara bir şey derken üç kere beş kere düşünüyoruz kırmamaya özen gösteriyoruz. Ve yeni biriyle tanışıyorsak önyargılı olmamaya onu yargılamamaya özen gösteriyoruz. Ve Deren çok güzelsin senin o güzel kalbinden öpüyorum
@@busenurcalskan6521 Bendeki etkilerini şöyle özetleyebilirim mide bulantısı kalp çarpıntıları her an ölücem ve kimse bana yardım edemeyecek hissi ve bu etkilerinden dolayı hastaneye kaldırılma. Yaşadığım en korkunç olay bu etkileri yaşarken yazmayı unutup, daha sonrasında sürekli konuşmayı unuttuğumu dile getirip hastaneye kaldırıldım. Yani kısacası seni hastanelik ederek gerçekten kalp krizi geçirdiğini ve öleceğini düşündürecek bir şey.
Bir hocamız var ve kendi kendine bizi motive ettiğini sanarak söylediği şeyler günlerimi cehenneme çeviriyodu. Yine hiçbir şeye yeyişemedin, ünsanlar senden önde, boş boş vakit geçiriyısun, neden bu kadar aptalsın tarzı cümlelerle kafam doluyodu. Artık onun derslerinde gizlice kulaklığımı takıp podcastimsi şeyler dinleyerek geriyorum. Gerçekten çok zor oluyo bu seslerle yaşamak.
terapiye gidiyorum,ailem de görüşüyor ama asla anlayışla karşılanmıyorum ve bu çok yoruyor beni.onlar bile gidiyor psikoloğa ama beni anlayışla karşılamıyorlar cidden çok tuhaf.hala çok baskı kuruyorlar,ne yapmam gerektiğini bile bilmiyorum
@@naringul5542 evet cidden söylüyorum.ve zaten duygularımı ve düşğncelerimi (anksiyete içiin) ifade etmek benim için çok zor.çünkü ne hissettiğimi bile bilmiyorum.Ama asla dikkate almıyorlar desem? Cidden benim için çabalamıyorlar.En basitinden Anksiyetede çok endişe hissedersin ve normal bir insanı bile endişekendirecek olan şeyleri benim yapmamı isterler.Onlara aşırı kötü hissettiğimi anlatıyırum ama "boşver,takma kafaya,aman sende,bmyke yapma,arkana at" derler.Ama bunlar işi daha da zorlaştııyor.Anksiyetem ve depresyonum için hiçbir şey yapmıyorlar.
@@cerrennn belki durumlarımız aynı olmasada benim de ailem bana bu tarz şeyler söylerlerdi ama beni bi müddetten sonra çok sinirlendirdi.ve ailemin karşısında kendimi ifade edemeyen birisiyim en sonunda hem bağırarak hem ağlayarak kendimi ifade etmeye başladım yanlış biliyorum ama beni kale almıyorlardı benim bu halimi gördükçe daha anlayışlı olmaya başladılar.Belki sen onlar kırılmasın diye inatla kendini kırıyor ve aileni sorunlarının önüne koyuyor olabilir misin?
@@cerrennn ve son olarak benden sana küçük bi tavsiye kendim yeni yeni uymaya başlıyorum şöyle ki bazen bencil olmak lazımdır ya ben hiç beceremem ve her şeyi önemserim bu yüzden artık bi olay yaşadığımda derin derin nefes alıp olayı hep kendi lehime yöneltmeye çalışırım yani eğer burda kendimi savunmazsam ya da ifade edemezsem evde kafamın içi içini yiyeceğine söylemeyi tercih etmeye başladım ve lütfen kendini önemse seni kimsenin üzmemesini sağla
Bu seriye bayıldım, tamamen samimiyetle hissedebiliyorum ve bana çok iyi geldi çok teşekkür ederim.16 yaşına kadar bok gibi bir hayatın ve yalnızlığın olunca insanı anlayan insan çok iyi bir şey
Özellik anksiyetem var ve birkac defa panik atak geçirmiştim. Deren anlattıkça ne kadar iyi anladığımi ve her ne olursa olsun insan yasamadikca tam anlayamayacağıni bir kez daha farketmis oldum
Anksiyetesi olanlara minik tavsiyeler(doktor değilim bende işe yarayanları söylemek istedim) -tütsüler benin anksiyete ataklarımın en büyük yardımcısı. Sevdiğiniz bir kokuyu yakmak çok işe yarıyor. Kişisel tavsiyem amber, sandal gibi ağır kokulu ve uyku getiren tütsüler. -venting art; stres olduğun şeyleri agresif darbelerle kağıda aktarma sanatı. Pinterestten örneklerine bakabilirsiniz. Bir kriz geliyor gibi hissediyorsanız çok güzel engelliyor. -kristal toplamak. Eğer doga yürüyüşüne çıkma imkanınız varsa kristal toplamak çok iyi geliyor. Sadece doğa yürüyüşü yapmak beni çok kötü etkiliyor ama kristal ararsam beynimi meşgul ediyor. Geçen sene 16. Yaş günümdü ve benim için çok önemliydi. Ancak şansıma doğum günüm kurban bayramının ilk gününe denk geldi ve köye gittik. Dışarıda hayvan cesedi vardı ve ben evde kan kokusu yüzünden sürekli triggerlanıp kriz geçiriyordum. İlk o zaman denemiştim ve kocaman aventurin parçaları bulmuştum. Çok iyi gelmişti -Eger uyabilecekseniz ajanda tutmak bende çok işe yaradı -Eğer atak gece geldiyse ve uyuyamıyorsam ben genelde peluş bir oyuncağıma sarılıp onun bir kutup ayısı olduğunu ve benim de onun yavrusu olduğumu hayal ediyorum. Saçma gelebilir ama kutup ayıları sıcak, yumuşacık ve olası bir durumda sizi koruyabilecek hayvanlar. -son olarak eğer gitmiyorsanız bir psikoloğa veya psikiyatr ile görüşün lütfen 💛🌻
Merhaba arkadaşlar , 10 yıl boyunca psikolojik sıkıntılarla uğraşmış biriyim. Psikiyatriye de gittim ilaç da kullandım . Psikologlara, danışmanlara da gittim. Anksiyete ,panik atak, korkular ,eve kapanmalar, halüsünasyonlar vs. her şeyi yaşamış biri olarak nasıl düzeldiğimi sizinle de paylaşmak istedim. Umudumu kaybettiğim bir zamanda bana UMUT olan ; beni uçurumun kenarından alan kitap KURANI KERİM oldu. Orada ayetleri okuduğumda şok oldum. Çünkü 10 yılımın psikiyatrinin ,psikologların kapısında çöpe gittiğini anladım. İlaçların verdiği zarar ve acılar da yanıma kaldı , onların verdiği hasarı söylemiyorum bile... Ama her kim de Benim öğüt ve uyarılarımla dolu olan şu Kur’an’dan yüz çevirecek olursa, işte onu, bitip tükenmeyen arzu ve ihtirâsların yol açtığı doyumsuzluk, tedirginlik, ruhsal bunalımlar, vicdan azâbı ve toplumsal çalkantılar yüzünden, mutluluk ve huzurdan yoksun, dar, kısır ve sıkıntılı bir hayat beklemektedir; Taha 124 Neden sıkıntılar yaşadığımızı Taha 124. ayet çok net açıklıyor. Kuranı Kerimi hayat rehberimiz yapmamız gerekiyor. Algımızı ,davranışlarımızı ve inanç kalıplarımızı Kuranı Kerime göre inşa etmemiz gerekiyor. Kuranı Kerime çalışıp uygulayanlar için ise korku olmayacak. Güven ve huzur içinde olacaklar. Bunu hayatımda bizzat yaşadım. Hiçbir şekilde psikolojik sıkıntı kalmadı. Sadece şu var ;3 gün okuyup geçmedi diyerek bırakmamanızı tavsiye ederim. Bu bir süreç ; yeni bir algı inşası olduğu için sabırla okumayı alışkanlık etmeniz gerekiyor. Ve tabiki uygulamak. Biz elçileri müjde vericiler ve uyarıp-inzar ediciler olmaktan başka (bir nedenle) göndermiyoruz. Şu halde kim iman ederse ve (davranışlarını) düzeltip (hidayet ve istikamet yoluna girerse), artık onlar için korku yoktur, onlar mahzun da olmayacaklardır. enam 48 Psikolojik yasalar çok açık ve net. Şİfa,huzur ve mutluluk kaynağı olan Kuranı Kerim belki evimizde bir köşede duruyor. Yani çözüm aslında burnumuzun ucunda ama bizler kör bir şekilde ilaçlara sarılıyoruz ve asıl ŞİFA KAYNAĞINDAN nasiplenemiyoruz. Ey insanlar! Rabbinizden size bir öğüt ve uyarı, sinelerde olana (kalbi ve ruhi hastalıklarınıza, stres ve bunalımlarınıza) bir şifa ve mü’minler için bir hidayet ve rahmet (olarak Kur’an-ı Kerim) gelmiştir. yunus 57 Bazen hayatımızda her şeyimizi kaybetmiş gibi hissedebiliyoruz, tüm ümidimizi yitiriyoruz, çıkış yolu göremiyoruz ve bittim ben diyoruz. Kuranı Kerimi okuduğumuzda ümitsizliğin vesvese olduğu , umutsuz hiçbir durumun olmadığını görüyoruz. Erkek ve kadın, salih amel işleyen mü’minleri, hiç şüphesiz (dünyada) güzel bir hayatla (huzur ve hürriyetle) yaşatırız ve (ahirette de yaptıkları salih amellerinin, iyi hallerinin ve hizmetlerinin) karşılığını en güzel biçimde öderiz. nahl 97 Rabbimiz GÜZEL, HUZURLU ,MUTLU BİR YAŞAM VAAD EDİYOR. Benim hayatımı güzelleştiren Kuranı Kerimin sizlere de şifa olmasını diliyorum
3 aydir resmen hayatim mahfoldu ,3 ay once bir seyi stres yaptim ve ortaya cikti -ilk oldugunda kendimi hastahaneye zor atdim kalp krizi geciriyorum diyr ,ama trmiz cikti -ayni hafta 3 kere acile gittim kalp krizi geciriyorum diye cunku nefes alamiyordum,vucudum kasildi titreme ve uyusma tum vucudumda -tum testler ekg-kalp ile alakali kan testi ve ultrason -sonunda midemde gaz yani ,huzursuz bagirsak sendromu teshisi koyuldu -ilaclar verdiler vs .. sadece ölmek istiyorum hichir degisiklik yok ve hayat kalitem gunlul yasantim is hayatim hepsi bitti.. -hu hafta psikiyatri ye gidecegim -kime sorsam hicbirsey yemeyin diyorlar resmen -geceleri asla uyku uyuyamiyorum ,bazen 36 saat -biyerde otururken bile bir anda nefesik daraliyor ve oldugum yerden ziplayarak kaciyorum ve insanlardan uzaklastim - sadece sunu ogrendim,tamamen anksiyete ile alakalı , -artik kafayi yemek uzereyim ... -hergün öleceğimi dusunduruyor bana ,her ne kadarda tum testlerim trmiz ciksada ...
derennnnnnn sen ben misin? Anksiyetem var ve tedavi gördüm. Daha iyiyim söylenen her şeyi yaşadım bazen hala bile yaşıyorum. iyi ki varsınız gerçekten 🌸 bilinçlendiriyorsunuz insanları🧡
Şu an videonun 3 buçuk dakikasındayım ama şunu söylemek istiyorum ki depresyon, anksiyete ve adhd (adının Türkçe karşılığından emin değilim, özür dilerim) ile yaşamaya çalışan biri olarak görülmüş hissettim. Çok teşekkürler
Bu video için çok teşekkür ederim. Yaşadıklarımı başkalarının da yaşadığını görmek benim için çok önemli çünkü en azından yalnız olmadığımı hissediyorum. Uzun yıllardır anksiyete ile yaşıyorum. Tabii bunu son bir senede biraz daha araştırınca anladım ve geçtiğimiz yıl terapiye gittim. Geriye dönüp baktığımda lise yıllarımda hatta üniversite zamanlarımda şu andaki durumundan daha da kötüsünü yaşadığımı fark ettim. Artık anksiyete geldiğinde nasıl kontrol edebileceğimi ve kendimi nasıl sakinlestirebileceğimi daha iyi biliyorum. Artık onu tanıyorum ve onunla yaşamaya alıştım. Yine de hayatımı çok zor bir hale getirmediğini söyleyemem. Ancak beni en çok zorlayan şey insanların bu konuda çok da bilgi sahibi olmaması. Çok basit bir şey olarak görülüyor ya da tek bir düşünceyi değiştirerek kolayca atlatılabileceği düşünülüyor. Önemi ve hayatı ne kadar etkilediği anlaşılmıyor. Çevremdeki insanlar olumsuz düşünmeyi bıraktığımda bunun da geçeceğini düşünüyor. Böyle olunca ben de kendimi sorguluyorum her seferinde acaba ben çaba göstermiyor muyum veya ben mi abartıyorum. Belki de anksiyete yok bende diyorum psikoloğun tanı koymasına rağmen. İnsanların psikolojik rahatsızlıkları bu kadar önemsiz görmesi bunlarla mücadele eden insanlar için çok zorlayıcı. İnsanların anlaması ve bilinçlenmesi için bu tarz bir video yaptığın için çok teşekkür ederim. 💜💜
Ilk kez panik atak yaşadığımda ölücegimi düşündüm acile gittim ve 2 saat sıra gelmesini bekledim o 2 saat o kadar kötüydü ki hastanenin bahçesinde durmadan ağladımı hatırlıyorum. Sürekli doktora gidiyosun bi şeyler yolunda gitmiyo diye olay tamamen psikolojik aslında. Anksiyeteyi henüz yendim diyemiyorum tam anlamıyla ama önereceğim bi kaç bi şey olabilir öncelikle imkanınız varsa psikologa gidin . Bana iyi gelen şeylerden biri sağlıklı beslenmek oldu . Bi de panik atak yasadiginizda ya da çok kaygılı olduğunuz durumlarda şuan panik atak geçiriyorum bu bi sağlik sorunu değil diye kendinize telkin edebilirsiniz. Anksiyete bizden daha güçlü değil arkadaşlar beynimizin yanlış anlaşılmış bi koruma mekanizması sadece . Her şeyin üstesinden gelebiliriz bencee💚
Öncelikle bu seri için teşekkürler Deren ve Yasin! Ben de bir anksiyete hastası ve bir psikoloji öğrencisi olarak anksiyete hakkında birkaç genel bilgi eklemek isterim. Psikoloji konusunda Türkçe terminoloji bilgim çok az, bu sebeple yazdıklarımdaki bozukluklar ve çeviri hataları için üzgünüm. Anksiyete bozukluklarının karakteristik özellikleri gerginlik, felaket beklentisi, tehlikelere karşı sürekli ihtiyatlı olma (vigilance? psikoloji için Türkçe terimler bulmakta zorlanıyorum). Bunlar otonom sinir sisteminin aşırı aktif olmasıyla kaç ya da savaş refleksinin düzenli atakları sonucu ortaya çıkan, ilaç ve/veya terapi yoluyla tedavi edilebilecek bozukluklardır. Serotonin düzensizlikleri de otonom sinir sistemindeki bu aşırı aktifliklere neden olabileceği için depresyon tedavisinde kullanılan SSRI (Seçici Serotonin geri alım inhibitörleri) tipi ilaçlar ve CBT ( Bilişsel Davranış Terapisi) tedavide kullanılabilir. Benzodiazepine içeren ilaçlar (Anxiolytic: anksiyete azaltıcı; mesela Xanax, valium) hızlı etkileri sebebiyle anlık ataklarda kullanılabilse de uzun süreli tedavilerde tolerans geliştirmeleri ve potansiyel suistimal (abuse? kötüye kullanımı yaygın ilaçlar maalesef) sebebiyle günümüzde yeterli bulunmamaktadır. Anksiyete bozukluklarının farklı tipleri vardır, bunlar bir arada bulunabilir ya da zamanla birbirlerine dönüşebilir. Panic disorder dediğimiz panik atak bozukluğu olarak çevirebileceğimiz hastalık, nefes darlığı, kalp atışında düzensizlik, yoğun endişe ve korku gibi epizodik semptomlara sahiptir. Anticipatory (Beklenti?) anksiyete panik atak geçirme korkusu sonucu ortaya çıkar ve tedavi edilmezse agorafobiye evrilebilir. Agorafobi, panik atak geçirme korkusunun evrilmesi sonucu, artık dışarıya çıkma korkusu haline gelmiş bir anksiyete çeşidir. Agorafobisi olan hastalar, dışarıda panik atak geçirmekten korktukları için evden çıkamaz hale gelebilirler. Sosyal anksiyete, diğer insanların incelemesine maruz kalma korkusudur (Bunu da çeviremedim: being exposed to scrutiny of other people; ancak sanırım çoğu kişinin yakından tanıdığı bir anksiyete tipi bu, özellikle sunum yapmak gibi profesyonel başarıyı etkileyebilecek sonuçları olduğundan sanırsam insanlar daha kolay doktora gidiyor). Genel anksiyete bozukluğunda ise aşırı korku ve/veya endişe görülür. Bu endişe ve korkular günlük hayatın aksamasına yol açar. Her ne kadar DSM-5 (psikiyatristlerin ilaç yazarken ve teşhis koyarken kullandığı guideline) özellikle depresyon konusunda çok tartışılsa da, ilaç yazma konusunda psikiyatristlerin kendi teşhisleri hala çok önemli. Bu sebeple ilaç kullanma konusunda çekinceleriniz varsa psikiyatristinizle paylaşın, sorularınızı cevaplayacaktır. Özellikle hastalıklar konusunda anksiyeteniz varsa bir öneri de ilaç prospektüslerini bir yakınınıza vermeniz ve sizin okumadan kaldırmanız olabilir. Teşekkürler!
@@morgtaki Merhaba, benim için ayrıca bir sorun teşkil etmedi. Psikolojinin ekstra bir sosyallik gerektirdiğini söylemek pek doğru olmaz. Sonuçta şu an üniversitedeki her bölüm belli bir iletişim seviyesine ihtiyaç duyuyor. Bir de içedönüğüm diye kendinize asosyal dememelisiniz bence :) Tabi ki bu kaygı seviyesinin ya da sosyal olmama durumunun günlük hayatınızda ve/veya okul-iş gibi rutinlerde sıkıntı yaratabileceğini düşünüyorsanız zaten tedavi/terapi almanız gerekebilir. Gerekmese bile nasıl fiziksel beden sağlığımız için check-uplar varsa ruhsal sağlık için arada bir check-up oldukça iyi bir fikir. Umarım cevap işinize yarar.
@@mertkalkan921bendede evden dışarı çıkma korkusu var dışarı çıkarsam birsey olacak korkusu var bazen markete fırına zor gidiyorum siz nasıl oldunuz Allah herkese şifa versin inşallah
Bu tür mental rahatsızlıklar genellikle çocukluk evresinde aile sevgisinin eksikliği, fiziksel şiddet, taciz vb. travmalar sonucu gelişir bazı vakalar ise genetik ve epey inatçıdır.
günaydın, anksiyeteyle uyanmisken bu videonun bildirimini görmek :) ahh ahh 1.5 yıldır majör depresyon ve anksiyete tedavisi görüyorum. ne kadar zamandır yaşadığımı bilmiyorum... kimseye anlatamıyorum... sesimiz olduğun için teşekkürler derencim 💗
Ben bu videoyu izledikten sonra anksiyetemin oldugunu fark ettim🤦 surekli basima gelen bas donmeleri nefes alamama sacma sapan seyleri dusunup kendimi panikletme vs. Seninle nerdeyse ayni belirtiler var... Ve bu video cidden hem anksiyete ve panik atak gecirenlerin napabilecegi ve etrafinda boyle insanlar olanlarin nasil davranacagini gosterdiginiz icin tesekkurler❤️
Tabii ki de olabilir. Ki ben şahsiyeten ilaç önermiyorum. Hem ilaç kullanan hem de terapiye giden biri olarak terapi öneriyorum. Çünkü ilacı hayatının sonuna kadar zaten kullanamıyorsun. Bir de üstüne ilaca başlarken ilacı bırakırken ayrı bir sıkıntı çıkıyor😅. Eğer terapi de pahalı dersen öncelikle ailenin de bundan haberi olması lazım. Yani bir psikiyatriste gidip kesin teşhis alman lazım. Eğer ailen terapi için para ödeyemezse onlarla konuşabilmen lazım. Yani "yok işte bunu söylersem kızarlar mı, bu söylediğimi anlamazlar mı" diye endişe etmemen lazım. Eğer böyle düşünürüm diyorsan kesinlikşe bir psikolog öneririm. Çünkü,inan bana hepsini yaşadım, daha da kötüye gidecek eğer şu an hiçbir şey yapmazsan Umarım yardımcı olabilmişimdir😊
topluluk önünde konuşacağında nefesi sıkışan, elleri terleyenler varsa benim gibi; yalnızken ayna karşısında bol bol pratik yaparsanız eminim çok daha rahat hissedeceksiniz. Sizi ayıplayacak kimse yok, sizi dinleyen yine sizsiniz ve istediğiniz konu hakkında konuşabilirsiniz. Akıcılık kazandıracaktır, şimdiden başarılar.
otobüste gelen anksiyete atağı sırasında podcast dinliyorum genelde, bu video bildirimi geldi ve hemen izledim. Benzer şeyleri yaşayan başkaları olması başkalarına da oluyor ve geçiyor hissi yaşattı🌼🌼
16:08 Bana da yaklaşık 3-4 yıldır anksiyetesi olan biri olarak belirli bir rutine katı bir şekilde bağlı kalmak çok iyi geliyor,kendimi güvende hissediyorum.Ama bir gün bile o rutinin dışına çıkarsam başıma kötü bir şey gelecekmiş gibi hissediyorum ve bu beni boğuyor.Hayatı çok kurallı yaşamak zorundayım ve bazen çok ağır geliyor bu ama vazgeçemiyorum da.
sende ise yarar mi tabii ki bilmiyorum. fakat ayni yontemi pek de uzun bir sure olmasada kullaniyordum ve bunu yikmak istemistim. arkadasimin yardimlariyla yavas yavas bazi seyleri aksatmaya veya degistirmeye baslayip farkli yontemler buldum. o kadar korkuyordum ki.. sanki bu rutinin disina cikarsam asiri kotu seyler olacakmis gibi, hayatim hicbir zaman yolunda gitmeyecekmis gibi hissetmistim fakat gercekten arkadasim diyebilecegin bir kisiyle oturup tum hislerini paylasarak ve birlikte bir seyleri yerine koymaya calisarak, kendi rutininde ufacik seyleri degistirmeye calisarak/degiserek deneyebilirsin. seni tanimadigim icin anksiyeteni nasil ve ne sekilde atlattigini/atlatmaya calistigini bilmiyorum fakat dusunceler/careler hicbir zaman tukenmez! belki de rutininde ufacik degisimler yapmaya baslayarak bu korkunu yenmeye calisabilirsin!
keske bu seriyi yanınıza bir uzman alarak yapsaydınız, bu hali de çok güzel ama daha bilgilendirici olabilirdi, yine de dikkat çektiğiniz konular için teşekkürler
15:00 bitirme hocam her mail attığında ben de böyle oluyorum ve bu çevremde sadece bana oluyor. o gün hocamla görüşene kadar hiçbir şey yapamıyor hale geliyorum.
Yogaya başladım anksiyetemle başa çıkmak için. Sıklığı o kadar azaldı ki kesinlikle yogayı öneririm bu arada😊 meditasyon, nefes çalışması ve fisizksel hareketle hafiflemesi mümkün, tecrübeyle sabit🦄
sendeki hareketler minikler konuşma şeklin herşeyde kendimden birşey görmek bana güven veriyor. videoyu izlerken sen anlatırken ilk defa kendimi normal hissettim. sıradan insanların arasında sanki Matrix dünyasında gibi hissediyorum. herşey sahte anlamsız ve boş. konuşmak insanlarla diyolok kurmak istemiyorum kimseyi görmek istemiyorum bunuda kalabalık yerlerde kulaklığımı takıp müzik dinliyerek yapıyorum. müzik dinlerken etrafımdaki insanlardan herşeyden uzaklaşa biliyorum.
Kesinlikle iyi bir doktora denk gelmek çok önemli Deren ya :/ gerçekten gram umursamadan ilacı yazıp gönderenine de senden daha önemli hastalarım var diyip gönderenine de denk geldim ve beni mahvetti.
İstanbul'da yaşayan sosyal fobili utangaç çekingen arkadaş arıyorum İstanbul'damisiniz acaba? Beraber arkadaş olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz
2020 yılı 2 Kasım gecesi sabaha kadar gecmeyen o titreme ve kasılmalar... ardından gelen en ufak sesten irkilme, insanlardan soyutlanma, ağlama krizleri, iştahsızlık ve kapı kapı doktor gezdiğim o günler... 1 yıllık ilaç+psikoterapi tedavimin sonucunda güzel bir başarı yakaladık şu an hala ara ara ataklarım gelse bile bununla baş edebilmeyi öğrendim. Anksiyeteniz olduğu için eksik ya da suçlu değilsiniz, sadece hassas bir kalbiniz var bunu sakın unutmayın. Eğer bu yorumu gören anksiyeteyle yeni tanışmış biri varsa şunu bilsin ki bu çok normal bir şey ve farkındalığın arttıkça azalacak ♥️ Edit: Eğer imkanınız varsa lütfen bir psikolog/psikiyatrist yardımı alın 🦋
Bir şey soracağım, bende anksiyete veya panik atağım olduğunu düşünüyorum. Nefesim kesilecek gibi oluyor. Sende de olmuş muydu? çünkü beni en çok yoran da bu. Nefesim kesilecek gibi hissediyorum kasılıyorum
Videonun başını dinleyemeyip ileri sardım çünkü tam nokta atışı bi anksiyete canlandırması olmuş, anında nefes alamama hissine kapıldım... Video içinde emeğinize sağlık :)
Anlatış şeklin ve söylediklerin hem aşırı relatable olup hem de çok komiğime gittiğinden bi şekilde seni dinlerken çok iyi hissediyorum nfkzjfkzhtlsjtşshy yine süper bir video olmuş ellerine sağlık ♡
Bi uzmana danışmayı düşünüyorum. Bu video cidden çok iyi geldi yalnız olmadığını hissetmek ve aynı duyguları yaşadığın kişiyle sohbet edercesine izlemek çok keyifliydi. Umarım hepimiz daha da iyi hisseder, mutlu oluruz. Teşekkürlerrr..
ya sağ olun gerçekten dün ki anksiyete atağımdan sonra iyi geldi verdiğiniz tavsiyeler ve enerjiniz. yalnız olmadığımı hissettim ve iyi geldi. podcast'i de dinleyeceğim. benden de bir tavsiye makromeye başlayabilirsiniz bana iyi gelmişti. kilden de objeler, küpeler, kolyeler yapmak uzun vadede sakinleştiriyor. hobiniz olması gerçekten hayat kurtarıcı olabiliyor.
@@berfamakarolmayan3013 Çok teşekkür ederim ben öyle görünce anlayamadım kime dediğini tabii ki de yanlış anlamadım sen iyi bir insansın tanımamana rağmen bunu söylemen çok hoş bende seni seviyorum
Ben anksiyetem olduğundan şüpheleniyorum ama psikiyatriye gitmek çok zor geliyor, bana sanki hastalığımı bulmaya çalışacak ilaçlar verip gönderecek doktorlar gibi geliyor psikiyatristler, onlarla bireysel olarak hiçbir problemim yok ama asla asla rahat olamayacağımı hissediyorum
Gerçekten dediklerine o kadar çok katılıyprum ki. Özellikle de her şeyden dolayı anksiyetenin tetiklenmesi. Ailemdeki herkesin anksiyetemin olduğundan haberi olmasına rağmen onlar bile bana "ya buna alınılır mı. Buna kafanı mı takıcaksın" şeklinde şeyler söylüyorlar. Elimde olmadığını söylesem de inanmayıp yine beni suçlıyorlar. Bu da beni ataklara (anksiyete ve panik atak şeklinde) sürüklüyor. Galiba çıkmaz bi sokaktayım😢
Cidden tam zamanında video. İki yıldır hiç bir yere çıkmadım ekstrem önemli konular haricinde kendimi korudum kolladım ve korona oldum. Kalbim sıkışıyor cidden ölmek istiyorum o kadar zaman her şey boşa gitti. Sorumsuz insanlardan nefret ediyorum. Kendime hakim olamıyorum.
"Ben hasta değilim bana bile oldu sen anlatınca"
Yasincim her şeyi özetlemiş
İzzet Güllü’nün videolarınıda izlemenizi tavsiye ederim.
Anksiyete cidden berbat bir şey ama daha da berbat olanı içine kapanık birinin anksiyete atağı geçirmesi.. İçindeki tüm o kaygılarla başa çıkmak zorundasın ve tamamen yalnızsın :'
izzet güllü izleyin
@@batuhan8802 o umursama dyor takıntı anksiyete hepsi var
Ders çalışmak istememem, ders çalışmadığım icin kotu hissetmem, kotu hissettigim icin ders calisamamam, calismadigim icin kaygilanmam, kaygilandigim icin ders calismak istememem...
ooff aynisi.. :(
sen,bensin.
BU BENIM
Özellikle sorumluluklar, yapmam gereken ödevler beni çok tetikliyor hatta çok yoğun olduğum dönemlerde veya sonrasında uyurken bile bir anda panik atak geçirebiliyorum nefes nefese kalıyorum kalp atışım hızlanıyor berbat bir halde uyanıyorum çoğu zaman sebebini bile anlayamıyorum, kendi kendimi sakinleştirmem gerekiyor. Özellikle pandemi döneminde çok yalnız kaldığım için anksiyeteden kaçınmak için podcast dinlemeye başladım gerçekten etkisi inanılmaz kesinlikle denemelisiniz
Ayyy aynı ben işte 🥲🥲
Podcast onerir misinn
@@zeynepnzlk eğer bilime ilgin varsa Gelecek Bilimde, Evrim Ağacı, astronotlar, Popular Science Türkiye podcast yayını, genel konular için de Bu Mu Yani, Fularsız Entellik, Bırtcast bunlar dışında UA-cam üzerinden dinleyebileceğin Diamond Tema'nın podcastleri var gündem hakkında Yunus Emre Gündüz 2 ve Enes Aslanlı var. Ben ayrıca sesli kitap dinliyorum UA-cam da ve Spotify da birçok kitabı bulabilirsin istersen sesli kitaplar için de birkaç kanal önerebilirim
@@elyfq çok teşekkür ederimmm bırtcast’i ben de dinliyorum. Sesli kitap için de storytel’in ücretsiz deneme üyeliğini almıştım. Bitince youtube’da da ararım söylediğin gibi. Diğerlerine de bakacağım❤️
Iç sıkıntisi ateş basmalarida oluyor mu
"Düştüysek elimizi uzatıyorsak lütfen elimizi tutup kaldırmak için siz de iyiyseniz o sırada bunu yapabilecek durumdaysanız elimizi tutun."
Anksiyetesi olanlara ufak tavsiyeler ( doktor tavsiyesi değil deneyim)
1- kesinlikle psikoterapi
2- düzenli besin-uyku- spor( en azından yürüyüş) kurallı olmalı, yemek döngüsü asla bozulmamalı.
3- günlük ılık duş
4- her işi zamanında yapmak ( asla boşlamamak, biriktirmemek)
5- güzel koku (buhurdanlık alıp güzel wax deneyebilirsiniz)
6-meditasyon ( ben de çok gülerdim ama etkisi çok iyi)
7- nefes egzersizleri ( hızlı nefes almaya başlayınca kan CO2 değerinizi arttırıp vücudunuzun adrenalin salgılamasına daha çok katkıda bulunuyorsunuz)
7-kocaman sarılacak biri (opsiyonel).
Ben anksiyete ile bir dönem savaştım, ilaçlı/ilaçsız tedavi aldım.
Anksiyete çok zor bir hastalık. Atlatması da kolay değil. Atlattığımı söyleyemem. İngiltere’de terapi alıyorum şuan. Bunun asla %100 olarak bitmeyeceğini ama benim üstesinden gelebilecek yolları öğrenebileceğimi söylüyorlar.
Yazdıklarım doktor tavsiyesi değildir deneyim içerir sadece.
Ben de çok gülerdim dediğin için deneyeceğim meditasyonu!! Ndpdmdodöoflf inanılmazz
İzzet Güllü’nün videolarınıda izlemenizi tavsiye ederim.
Kocamannn sarılacak bir sevgilim vardı artık hayatımda değil tercihen yastığıma sarılıyorum sayılır mı?
izzet güllü izleyin
Anksiyeteye karşı sürekli an'ı yaşamaya çalışmak çok önemli geçmişe ve geleceğe ucundan dahi bakılmamalı.
bu videoların en güzel yönü tedaviye yönlendirmesi. sosyal medyada sıklıkla mental rahatsızlıkların romantize edildiğini, kişiyi diğerlerinden farklı kıldığı için güzel bir şeymiş gösterildiğini görüyoruz. oysa bu tür durumlar adı üstünde "rahatsızlık". tedavi olmak da özellikle çevredeki insanların etkilendiği durumlarda çok önemli ve sadece rahatsızlık duyan kişiyi ilgilendirmiyor. doktorlar ve ilaçlar konusundaki destekleyici tavır beni çok memnun etti zira geçmişimde "mesleğini yeterince iyi yapmayan" bir doktordan tedavi talep etme ve karşılık bulamama deneyimim oldu. kendi kendime bu durumu aşmak zorunda kaldım. her neyse sonuç olarak video güzeldi teşekkürler.
aynı şekilde aile de insanı çok etkiliyor. yıllardır özellikle babam tarafından sende bir şey yok sen niye böylesin denilerek mental hastaliklarim sineye çekildi ve ilk dönem sadece okb ve adhd teşhisim varken şu an anksiyete ve depresyonum da olduğu ortaya çıktı. karşımızda kim olursa olsun tedavi olmak önemli çünkü mutlu olmayı ve bu kötü durumumuzdan kurtulmayı gerçekten hak ediyoruz
Bu seri tam ihtiyacım olan zamanda başladı
kesinlikle♡
Bu aktifliğiniz şaşkınlıkla birlikte muzip bir tebessüm bırakıyor yüzümüzde sayın YapımBöyle Film ekibi :)))
Ozellikle okulda çok kötü hissediyorum sürekli beni tetikleyecek şeyler çıkıyo ortaya bi odev kontrolü bile tetikleyici bişey benim için ya öğretmen kızarsa ya söyle olursa ya böyle olursa diye düşünmekten derslerime ve arkadaşlarıma odaklanamiuorum özellikle de yalnız kalmak sınıfta çok kötü. Bütün tavsiyeler ve müthiş tatlı anlatım için çok teşekkür ediyorum YapımBöyle Film
15 yaşındaydım felsefe öğretmenimle bir TÜBİTAK projesi hazırlamaya karar verdiğimiz günün gecesi yaşadığım ölüm gibi olan anksiyete atağı benim için ilk ve sondu. O kadar kötüydü ki. Felsefe öğretmenime bunu yapamayacağımı, kötü giden bir şeyler olduğunu anlatan upuzun bir mesaj yazmış göndermemek için kendi kendimle savaşmıştım. Sanki o gecenin sabahı yoktu, asla başaramayacaktım, binbir türlü sorun yaşayacak hiçbirinin üstesinden gelemeyecektim. Nefes alamıyordum. Birinin bu ağırlığı üzerimden çekip alması lazımdı. Kötü giden bir şeyler vardı ve asla düzelmeyecekti. Neyse ki atlattım o geceyi. Projemiz başarıyla sonlandı, bölge ikinciliği aldık. Benim için güzel bir anı olsa da asla unutmayacağım bir ataktan sağ çıkmam sonucunda elde etmiştim bu başarıyı ve bu korkutucuydu. Dilerim bir daha yaşamam, kimse yaşamaz 🌸💌
projeyi merak ettim konudan bağımsız...
@@cemreamauykumvar7516 tarih alanında yapmıştık biz. Cumhuriyetin kuruluşunu adım adım ele aldığımız bir oyun. Şu kutu oyunları olur ya grup halinda birbirlerine soru sorarak soruyu cevaplarlar. Onun gibi. Aradan zaman geçtiği için anlatamadım ben pek ama o zaman sunumunu yaptığımda daha iyiydi inan 🤭
@@sezenshi tübitakta sadece fen matematik projelerinin yapıldığını sanıyordum?!
@@cemreamauykumvar7516 psikoloji tarih felsefe gibi konularda da yapanlar olmuştu benim gibi :)
saçma bir tavsiye olabilir ama bende birazda olsa işe yarıyor o yüzden söylemek istedim.Kdrama izlemek beni garip şekilde rahatlatabiliyor çünkü genel olarak olağanüstü iyi şeyler yaşanması ve herkesin mutlu olması pozitif hissettiriyor.
Paso güçlü durmaya çalışan ve paso sırıtarak gezen bir gizli depresyon hastası olduğumu kabul etmem baya uzun bir süreye mâl oldu. Yüzümdeki o maskeyi biraz indirince fark ettim bende anksiyete de olsuğunu. Kendi kendinizi kör etmeyin. Kendi kendinize işkence etmeyin. Sizin yanınızda ilk olacak kişi siz olmalısınız. Sarılın kendinize ve kendinizi sevin. Bunu becerdikten sonra gerisi geliyor. Bu berbat süreci ve sınav yılını geçirmeye çalışırken bu videolar geldiği için mutluyum. Teşekkürler Deren
bu aralar çok aktifsiniz maşallah nazar değmesin 💖
fakat ben yks çalışıp odtü hedefleyen bir mezun olduğum için like atıp kaçıyorum sonra izlerim size iyi izlemeler unicornlar💘
Hangi bölümm ?
@@Parapio Ben istatistik istiyorum ama büyük ihtimalle mezunum...
@@hakan1188 Neden ?
@@Parapio Netlerim normal fakat çok konu eksiğim var yetiştiremeyeceğim diye düşünüyorum
@@hakan1188 Ne kadar bir eksiğin var ki ?
siniftan aglayarak ciktigim icin sozlume dusuk veren hocama selamlar
Panik ataktan daha kötü olan şey olmadık yerlerde panik atak gelme korkusu yaşatmaktır :(
Bunları yaşayan biri olarak bütün söylediklerine katılıyorum çok iyi anlatmışsın.
major depresyon + anksiyete+ Panik atak.. Ölmüşüm ağlayanım yok cidden
Öyle düşünme bence öyle düşündüğümüz, sürece içinden çıkamayız
Böyle videolar çekmen o kadar iyi geliyor ki oturup ağlayasım geliyor gerçekten çok duygulanıyorum ya çok seviyorum sizi iyi ki varsınız
Azarlayarak gaz verdiğini ve bunun seni daha başarılı yapacağını zanneden insanlar vardır ya. Umarım hiçbirimiz bu insanlarla karşılaşmayız artık. Sağlıklı günler hepimize. ❤
Anksiyetem olduğunu hiç düşünmemiştim ama yaklaşık 6 aydır sık sık nefes alamıyo hissi sıcak basmaları mide bulantısı gibi hisler yaşıyorum oturduğum yerde oturamıyorum resmen biri sanki boğazlıyor beni ve kendimi cama balkona nereye bulursam oraya atıyorum özellikle insanların içindeyken ben normalden fazla kilolara sahip bir insanım ve son bi kaç aydır insanların bana ters bi şey demesinden o kadar korkuyorum ki biriyle atışıcak gibi olsam direk beni burdan vurması ihtimali doluyor aklıma ve sanki göğsümde bi şeyler çırpınıyor ne yapıcağımı bilemiyorum elim ayağım bağlanıyor tarif etmesi o kadar zor bir his ki. Ailemle bunu paylaşamıyorum ve bir profesyonelden yardım alamıyorum. Kendimi açmaya çalıştığım hiç kimse beni anlamadı paniğimi endişemi merakımı tatmin edecek bunları karşılıycak şekilde konuşmadı benimle seni seviyorum Deren 💖🥺
Bende aynılarını yaşıyorum. Sanki nefesim kesilecek gibi hissediyorum sıcak basıyor. Bunu kime söylersem söyleyeyim ciddiye bile almıyorlar
Cok gecmis olsun
Nasıl gidiyor ne durumdasınız?
Öyle bi durumki sosyal ortamlarda maskeni çıkaramamak ya beni yargilarlarsa? İçini kemiren düşünceler ve milletin seni UTANGAÇ diye nitelendirmesi .
Ben etrafta aşırı yakın olmadığım biri varken o kadar çok utanıp geriliyorum ki nasıl su içeceğimi unutuyorum kafam karışıyor fazla mı havaya kaldırıyorum diye düşünüyorum. Elim ayağım titriyor kapağı açıyorum suyun ama içerken ya garip görünürsem ya kötü görübürsem diye kalbim hızlanıyor minicik içip bırakıyorum. Her şeyde böyle sırf bunun için okulda yemek yemiyorum.
ben de aynısını yaşıyorum ://
Ben de de aynısı oluyo yalnız değilsin😊
Özellikle okul anksiyetemi o kadar tetikliyor ki.Mesela dersteyken hoca beni kaldırıp soru sorunca,cevabı bilsem bile söyleyemiyorum. Yoklama alınırken sesim nasıl çıkacak diye kendimi ayarlamaya çalışıyorum.En kötülerinden biri ise beden dersinde hocanın hareket yaptırması ve yapamadığım için gülmesi.O gün benim için çok kötüydü,şimdi her beden dersinde acaba yine aynısı olur mu diye düşünüyorum,dersin olduğu günler bu yüzden okula gitmediğim oluyor.Okulda konuştuğum kimse yok bu yüzden kitap okuyorum,resim falan çiziyorum,insanlar çok garipmişim gibi bakıyor ve bu onlardan daha da uzaklaşmamı sağlıyor.Okulun açılmasına 3 gün kaldı ve ben şimdiden ilk gün neler yapacağımı düşünmeye başladım.Çok yorgunum.
Adımız aynı ve adımız gibi yaşantılar da aynı. Şu an üniversite sınavına hazırlanıyorum, mezunum ama lise dönemindeki beden dersleri mi mezunluk mu dense mezunluğu tercih ederim. Sürekli utanıp ders bitince gizli gizli ağladığım çok olmuştur. Eşofmanları giydiğimde kendimi bir dev gibi hissetmiştim hep. Ama bitti ve kurtuldum. Tamam halâ anılar beni strese sokuyor ama dedim ya bitti. Ben genelde şöyle yapıyordum: Bu iki ders sürecek sadece dayan çok az kaldı. Spor hareketlerini yapamamak kötü değil. Çünkü senin başka yeteneklerin var. Önemli olan onlara yönelmek. Git ve yapman gerekeni yap.
Böyle böyle konuşup durdum kendimle. Bazen beden dersinde sıraya girerdik sırayla öne çıkıp top atardık. Ben sıra her bana geldiğinde hemen arkaya sıvışırdım. Şükür ki yakalanmadım. Arkadaşım dediğim insanlar da benimle alay etti bu konuda. Ama o insanlar da gitti, lise beden dersi de bitti
@@azradiyorki3495 Yalnız olmadığım için sevindim,bu durumu yaşadığın için üzüldüm.Nedense bu zamana kadarki okul hayatımda bütün beden derslerinde aynı sorunu yaşadım ve beden hocalarımızın hepsi dalga geçiyordu yapamayınca.Bu dalga geçmelerde öyle gülüp geçmek gibi hafif şeyler değil hakaret ile beraberdi.Tabi sınıftakiler de buna katılırdı.Ben bunu çekmek zorunda olmadığım için ve okulum çok kötü olduğu için açık öğretime geçtim.Şuan hangisi diye düşündüğümde açık öğretim diyorum.Okul benden çok şey çaldı.O günler artık geride kaldı en azından üniversitede böyle bir sorunum olmayacak diye kendimi rahatlatmaya çalışıyorum ama asla unutmayacağımı da biliyorum.
Çok iyi anlıyorum özellikle bir hocanın seni sınıfın ortasında rezil etmesi. 1 yıl geçti yaklaşık bu olaydan ve o hoca ile artık görüşmüyoruz ama hala geceleri aklıma geliyor nefes alamıyorum kalbime bir ağrı saplanıyor çok kötü oluyorum senin yaşadığın her şeyi ben de yaşadım sakın kendini yalnız hissetme ve bu dediğimden de herkes yaşıyor ben mi abartıyorum diye düşünme(ben çok düşünmüştüm öyle). Ve okul açılıyor çok gerilmeye başladım her konu beni rahatsız ediyor.
@@herkeseackbiryorumekle6752 cok tesekkurler sende kendini asla yalniz hissetme.Keske seni sakinlestirebilmek icin bir seyler soyleyebilseydim ama maalesef bende bu durumu asabilmis degilim simdi biraz daha rahatim acik ogretime gectim diye fakat hala hatirladikca kotu oluyorum.Bazi hocalar gercekten igrencler,soyledikleri sozlerin bize ne kadar etki edeceginin farkinda degiller.Umarim bu yil senin icin daha guzel bir okul yili olur.Bu arada istedigin zaman bana yazabilirsin 💗
Okulların açılmasına az kaldı. Bu sene liseye geçiyorum ayrıca taşındık ve yeni bir yerdeyim,alıştığımın çok dışında. Ve en ufak ayrıntıya kadar düşünüp planlanmaktan delirmek üzereyim. O kadar saçma ve küçük ayrıntılara takılıyorum ki bazen gerçekten kendime çok sinirleniyorum. Örneğin "okulun ilk günü istiklal marşı için bahçede nerede durmalıyım? Ya 10-12. sınıfların arasında bilmeden kalırsam,anında 9 olduğumu anlarlar rezil olurum" yada "sınıfımı nereden öğreneceğim" "ya yanlış sınıfa girersem" "ya sınıfımı bulamazsam" "direk sınıfa mı çıkacağız? Ya kitap dağıtımı,konferans gibi bir şey olursa da ben duymaz sınıfa çıkarsam,rezil olursam?" "Okula minibüsle gideceğim,ya minibüsü kaçırırsam,ya yanlış minibüse binersem/yanlış durakta inersem,ya durağı kaçırırsam,ya yanlış sokağa girip kaybolursam?" Ve daha yazamayacağım kadar fazlası. Cidden delirmek üzereyim bunların hepsini düşünüp planlamak ve cevabını bilmediğin sorulara kafayı takıp atak geçirmek...
9 senedir anksiyete problemleri yaşıyorum ve etrafımdaki herkes ne seni tetikliyor dediğinde hep bilmiyorum dediğim için kimse bana inanmıyordu ve dünyada tek ben yaşıyorum bunu herhalde diyip deliriyordum. sonunda bu kanal ile tanıştım ve benim gibi insanların olduğunu fark ettim ve çok rahatladım. Bu tatlı kanal yeni bir abone kazandı :)
Biraz kendi deneyimimden bahsetmek ve içimi dökmek istedim ben de. Özellikle sonda bahsedilen öfke krizlerini çok kez tecrübe ettim. Görüp görebileceğiniz en sakin insanlardan biriyim. Kimseyi durduk yere hiçbir şekilde incitmem. Çözüm odaklı, çok kibar birisiyimdir çünkü böyle yetiştirildim AMA anksiyetenin yol açtığı öfke krizleri bambaşka. Sesi zar zor duyulan birisi olarak okulu inletecek kadar bağırdığımı, insanlara fiziksel zarar verme isteği duyduğumu ve onları duygusal olarak yaralayacak şeyler yaptığımı/söylediğimi biliyorum. Hepsi kendimi güvende hissetmediğim içindi. Kendimi zarar görmüş hissediyordum ve onların da zarar görmesini istiyordum. Aslında temel korkum da bu, zarar görmek. Sokakta yürürken özellikle tenha yerlerde arkama bakma ihtiyacı, biri bana saldırsa bir şey yapsa ondan nasıl kurtulurum diye düşünme ihtiyacı duyuyorum. İnsanlara karşı çok temkinliyim. Bu kişi bana psikolojik veya fiziksel bir zarar verir mi diye beş yüz kere düşünüyorum. Zarar göreceğimi hissettiğimde kalp atışım hızlanıyor, kaçmak veya saklanmak istiyorum, başım dönüyor. Bu anksiyetenin benim için en ciddi tarafı. Onun dışında yapmam gereken bir şeyi yapmamaktan ve insanların beni yargılayacağı düşüncesine sahip olmaktan ötürü de endişe duyuyorum ama bu endişelerim biraz daha hafif boyutta.
Uzunca anlatmak cidden iyi geldi. Bu arada buraya kadar okuduysanız mutlaka düzenli yürüyüşü deneyin. Bana şimdilik çok iyi geliyor. Hem yanımdan insanların geçip gitmesine izin vermek onlardan zarar görmeyeceğime beynimi inandırmamı sağlıyor hem de temiz hava gerçekten çok güzel, bilmiyorum. :,)
Sabret sabret sabret sakin ol ...
Anksiyete :. Uyarılan arkadaş ben değildim .Çok panik bı tavırla geldiniz o yüzden muhatap olamam
Kıyamet kopacak da daha bize haberi mi gelmedi videolar ard arda falan geliyor ay bi mutlu oldum
Aslında birbirimize destek olmak için anlık ulaşılabilecek bir uygulama (dc, wp vs.) gibi şeylerle iletişimimiz olmalı, ya da olsa iyi olabilir. Gerçekten yaşamış kişiler anlıyor çünkü.
Öyle bir şey olursa bana haber verin
Discord yok muydu ybf nin orada bir şeyker yapılsa aslında
Evet kesinlikle böyle bir şey şart. Ben de uzun zamandır düşünüyorum
Bu serinin kesinlikle devamının gelmesi lazım...
Hay maşallah video yağıyor yağıyor
Tuvalet kabini konusuna çok katılıyorum. Gerçekten kimsenin beni görmemesi ve benim de onları görmemem büyük rahatlık oluşturuyor
aga dersi sonra da çalışabilirim
Bütün gün yatakta yorganın altında dünyadan saklanıp kendimi suçlarken yalnız olmadığımı hissettirdinn 🖤
İzzet Gullu vidyolarini izləmenizi tavsiyye ediyorum
panik atak basmadan hemen önce içim ateş içinde cayır cayır yanıyormuş gibi hissediyordum. korku dışında bütün duygularımı da yakıyormuş gibiydi. kalbimin çok hızlı atan atışlarından başka hiçbir şeye odaklanamıyordum. nefesim asla yetmiyordu... halbuki nefes aldığımı da biliyor ve kendime söylüyordum ama asla yetmiyormuş gibiydi. şaka gibi, yemek yerken bile nefes nefes kalıyordum. bir de bunlar yaşanırken 'ben hep böyle mi hissedeceğim?' paniğine giriyordum. tir tir titreme ve göğüs ağrısı ile birlikte hepsi birleşince panik atak geçiriyordum. atak geçtiğinde bile sakinleşemiyordum. bu dönemde ölüm korkusundan çok 'kafayı yiyorum' korkusu vardı. resmen CEHENNEMİMİ yaşıyor gibiydim.
Merhaba sendede birden heyecan yanma kalp çarpıntısı göğüsün ortasında baskı varmi
Anksiyete atağım geldiğinde çok sinirli oluyorum ben. Kimseyi dinlemek istemiyorum soru sorduklarında tersleyerek cevap veriyorum ya da kızıyorum. Ellerim ayaklarım buz gibi oluyor bazen bayılacak gibi hissediyorum. Çok yoruldum 😔
Bu serideki videoları izleyerek hastalığımın hangisi olduğunu bulmaya çalışıyorum. Teşekkürler deren
Ben anksiyete hastasıyım ve aynı zamanda sınav öğrencisiyim. Bazen ders çalışmaya çalışıyorum ama elim kalem bile tutmuyor, sadece halıya uzanıp tavanı izlemek istiyorum ve bu çok iyi geliyor ama kendimi o kadar zorluyorum ki ders çalışmak için... İnsanlar "beş ay daha çabalayacağım, sonra her şey bitecek" diyor ama benim kurduğum da aynı cümle olsa da altındaki anlamlar çok aynı olmuyor, benim dayanmam gereken bir de kendim var, anksiyeteme dayanmam ve bir şekilde susturabilmem gerekiyor, bazen sınavlarda anksiyetem geliyor, sakinleştiremiyorum da kendimi, bazen ağlıyorum istemsizce. Klostrofobiyle tetikleniyor, ne zaman ve nasıl tetiklendiğini, ne yaptığımda artığını, her şeyi biliyorum ama bir türlü engelleyemiyorum. Anksiyete geliyor meselâ şu an, gidiyorum. Sakinleşince yorumu TDK şartlarında düzenleyeceğim, saçma sapan cümleler olduğunun farkındayım
seni çok iyi anlıyorum,eğer anksiyetenin sebebi sınav stresiyse lütfen sınavlara bu kadar takılma.yaşadıklarının aynısını ben de yaşadım ama emin ol her şey geçici bunu sakın unutma.hiçbir şey senden önemli değil ne sınavlar ne de herhangi başka bir şey.
benim de sınav senemde anksiyetem tavan yaptı ve ayni zamanda panik atak hastası oldum. sınava 1.5 ay kala ilaç kullanarak sınava girebildim yoksa giremeyecek bir durumdaydim. sonra kendime dedim ki keşke daha önceden ilaç kullansaydim. ihtiyacin varsa, doktor tavsiyesiyle ilaç kullanmaktan cekinme lütfen
Panik atak krizi geçiren ve bununla yaşamaya çalışan biriyim. Bir çok noktada yaşamamı daha çok zorlaştıyor. Fakat bu videoyu izlerken de şunu düşündüm benim gibi anksiyete veya panik atak krizi geçiren bir çok insan var. Ve bu hastalıklar bizim daha çok düşünceli insanlar olmamızı sağlıyor. Empati yeteneğimizi çok geliştirdiğini düşünüyorum. Etrafımızda ki insanlara bir şey derken üç kere beş kere düşünüyoruz kırmamaya özen gösteriyoruz. Ve yeni biriyle tanışıyorsak önyargılı olmamaya onu yargılamamaya özen gösteriyoruz. Ve Deren çok güzelsin senin o güzel kalbinden öpüyorum
Panik atak tam olarak nasıl bir şey?
@@busenurcalskan6521 Bendeki etkilerini şöyle özetleyebilirim mide bulantısı kalp çarpıntıları her an ölücem ve kimse bana yardım edemeyecek hissi ve bu etkilerinden dolayı hastaneye kaldırılma. Yaşadığım en korkunç olay bu etkileri yaşarken yazmayı unutup, daha sonrasında sürekli konuşmayı unuttuğumu dile getirip hastaneye kaldırıldım. Yani kısacası seni hastanelik ederek gerçekten kalp krizi geçirdiğini ve öleceğini düşündürecek bir şey.
@@busra_buyuk Teşekkür ederim ve umarım iyi olursun😥
@@busenurcalskan6521bendede göğüs ağrısı göğüste baskı nefes darlığı kalp çarpıntısı titreme oluyor günde 2 kere acile gittiğimi bilirim
Bir hocamız var ve kendi kendine bizi motive ettiğini sanarak söylediği şeyler günlerimi cehenneme çeviriyodu. Yine hiçbir şeye yeyişemedin, ünsanlar senden önde, boş boş vakit geçiriyısun, neden bu kadar aptalsın tarzı cümlelerle kafam doluyodu. Artık onun derslerinde gizlice kulaklığımı takıp podcastimsi şeyler dinleyerek geriyorum. Gerçekten çok zor oluyo bu seslerle yaşamak.
terapiye gidiyorum,ailem de görüşüyor ama asla anlayışla karşılanmıyorum ve bu çok yoruyor beni.onlar bile gidiyor psikoloğa ama beni anlayışla karşılamıyorlar cidden çok tuhaf.hala çok baskı kuruyorlar,ne yapmam gerektiğini bile bilmiyorum
ailenle bu konu hakkında konuştun mu yani seni rahatsız ettiğini ya da kötü etkilediğini
@@naringul5542 evet cidden söylüyorum.ve zaten duygularımı ve düşğncelerimi (anksiyete içiin) ifade etmek benim için çok zor.çünkü ne hissettiğimi bile bilmiyorum.Ama asla dikkate almıyorlar desem? Cidden benim için çabalamıyorlar.En basitinden Anksiyetede çok endişe hissedersin ve normal bir insanı bile endişekendirecek olan şeyleri benim yapmamı isterler.Onlara aşırı kötü hissettiğimi anlatıyırum ama "boşver,takma kafaya,aman sende,bmyke yapma,arkana at" derler.Ama bunlar işi daha da zorlaştııyor.Anksiyetem ve depresyonum için hiçbir şey yapmıyorlar.
@@cerrennn belki durumlarımız aynı olmasada benim de ailem bana bu tarz şeyler söylerlerdi ama beni bi müddetten sonra çok sinirlendirdi.ve ailemin karşısında kendimi ifade edemeyen birisiyim en sonunda hem bağırarak hem ağlayarak kendimi ifade etmeye başladım yanlış biliyorum ama beni kale almıyorlardı benim bu halimi gördükçe daha anlayışlı olmaya başladılar.Belki sen onlar kırılmasın diye inatla kendini kırıyor ve aileni sorunlarının önüne koyuyor olabilir misin?
@@cerrennn ve son olarak benden sana küçük bi tavsiye kendim yeni yeni uymaya başlıyorum şöyle ki bazen bencil olmak lazımdır ya ben hiç beceremem ve her şeyi önemserim bu yüzden artık bi olay yaşadığımda derin derin nefes alıp olayı hep kendi lehime yöneltmeye çalışırım yani eğer burda kendimi savunmazsam ya da ifade edemezsem evde kafamın içi içini yiyeceğine söylemeyi tercih etmeye başladım ve lütfen kendini önemse seni kimsenin üzmemesini sağla
@@naringul5542 tamam bitanem çok teşekkür ederimm yanıt verdiğin için🥺
Bu seriye bayıldım, tamamen samimiyetle hissedebiliyorum ve bana çok iyi geldi çok teşekkür ederim.16 yaşına kadar bok gibi bir hayatın ve yalnızlığın olunca insanı anlayan insan çok iyi bir şey
Özellik anksiyetem var ve birkac defa panik atak geçirmiştim. Deren anlattıkça ne kadar iyi anladığımi ve her ne olursa olsun insan yasamadikca tam anlayamayacağıni bir kez daha farketmis oldum
Sizde sorun ne
Deren o kadar güzel anlattı ki o sıkışma hissini anlattıkça benim anksiyetem geldi dbxmxjxlsmx
Anksiyetesi olanlara minik tavsiyeler(doktor değilim bende işe yarayanları söylemek istedim)
-tütsüler benin anksiyete ataklarımın en büyük yardımcısı. Sevdiğiniz bir kokuyu yakmak çok işe yarıyor. Kişisel tavsiyem amber, sandal gibi ağır kokulu ve uyku getiren tütsüler.
-venting art; stres olduğun şeyleri agresif darbelerle kağıda aktarma sanatı. Pinterestten örneklerine bakabilirsiniz. Bir kriz geliyor gibi hissediyorsanız çok güzel engelliyor.
-kristal toplamak. Eğer doga yürüyüşüne çıkma imkanınız varsa kristal toplamak çok iyi geliyor. Sadece doğa yürüyüşü yapmak beni çok kötü etkiliyor ama kristal ararsam beynimi meşgul ediyor. Geçen sene 16. Yaş günümdü ve benim için çok önemliydi. Ancak şansıma doğum günüm kurban bayramının ilk gününe denk geldi ve köye gittik. Dışarıda hayvan cesedi vardı ve ben evde kan kokusu yüzünden sürekli triggerlanıp kriz geçiriyordum. İlk o zaman denemiştim ve kocaman aventurin parçaları bulmuştum. Çok iyi gelmişti
-Eger uyabilecekseniz ajanda tutmak bende çok işe yaradı
-Eğer atak gece geldiyse ve uyuyamıyorsam ben genelde peluş bir oyuncağıma sarılıp onun bir kutup ayısı olduğunu ve benim de onun yavrusu olduğumu hayal ediyorum. Saçma gelebilir ama kutup ayıları sıcak, yumuşacık ve olası bir durumda sizi koruyabilecek hayvanlar.
-son olarak eğer gitmiyorsanız bir psikoloğa veya psikiyatr ile görüşün lütfen 💛🌻
Merhaba arkadaşlar , 10 yıl boyunca psikolojik sıkıntılarla uğraşmış biriyim. Psikiyatriye de gittim ilaç da kullandım . Psikologlara, danışmanlara da gittim. Anksiyete ,panik atak, korkular ,eve kapanmalar, halüsünasyonlar vs. her şeyi yaşamış biri olarak nasıl düzeldiğimi sizinle de paylaşmak istedim.
Umudumu kaybettiğim bir zamanda bana UMUT olan ; beni uçurumun kenarından alan kitap KURANI KERİM oldu. Orada ayetleri okuduğumda şok oldum. Çünkü 10 yılımın psikiyatrinin ,psikologların kapısında çöpe gittiğini anladım. İlaçların verdiği zarar ve acılar da yanıma kaldı , onların verdiği hasarı söylemiyorum bile...
Ama her kim de Benim öğüt ve uyarılarımla dolu olan şu Kur’an’dan yüz çevirecek olursa, işte onu, bitip tükenmeyen arzu ve ihtirâsların yol açtığı doyumsuzluk, tedirginlik, ruhsal bunalımlar, vicdan azâbı ve toplumsal çalkantılar yüzünden, mutluluk ve huzurdan yoksun, dar, kısır ve sıkıntılı bir hayat beklemektedir; Taha 124
Neden sıkıntılar yaşadığımızı Taha 124. ayet çok net açıklıyor. Kuranı Kerimi hayat rehberimiz yapmamız gerekiyor. Algımızı ,davranışlarımızı ve inanç kalıplarımızı Kuranı Kerime göre inşa etmemiz gerekiyor. Kuranı Kerime çalışıp uygulayanlar için ise korku olmayacak. Güven ve huzur içinde olacaklar. Bunu hayatımda bizzat yaşadım. Hiçbir şekilde psikolojik sıkıntı kalmadı. Sadece şu var ;3 gün okuyup geçmedi diyerek bırakmamanızı tavsiye ederim. Bu bir süreç ; yeni bir algı inşası olduğu için sabırla okumayı alışkanlık etmeniz gerekiyor. Ve tabiki uygulamak.
Biz elçileri müjde vericiler ve uyarıp-inzar ediciler olmaktan başka (bir nedenle) göndermiyoruz. Şu halde kim iman ederse ve (davranışlarını) düzeltip (hidayet ve istikamet yoluna girerse), artık onlar için korku yoktur, onlar mahzun da olmayacaklardır. enam 48
Psikolojik yasalar çok açık ve net. Şİfa,huzur ve mutluluk kaynağı olan Kuranı Kerim belki evimizde bir köşede duruyor. Yani çözüm aslında burnumuzun ucunda ama bizler kör bir şekilde ilaçlara sarılıyoruz ve asıl ŞİFA KAYNAĞINDAN nasiplenemiyoruz.
Ey insanlar! Rabbinizden size bir öğüt ve uyarı, sinelerde olana (kalbi ve ruhi hastalıklarınıza, stres ve bunalımlarınıza) bir şifa ve mü’minler için bir hidayet ve rahmet (olarak Kur’an-ı Kerim) gelmiştir. yunus 57
Bazen hayatımızda her şeyimizi kaybetmiş gibi hissedebiliyoruz, tüm ümidimizi yitiriyoruz, çıkış yolu göremiyoruz ve bittim ben diyoruz. Kuranı Kerimi okuduğumuzda ümitsizliğin vesvese olduğu , umutsuz hiçbir durumun olmadığını görüyoruz.
Erkek ve kadın, salih amel işleyen mü’minleri, hiç şüphesiz (dünyada) güzel bir hayatla (huzur ve hürriyetle) yaşatırız ve (ahirette de yaptıkları salih amellerinin, iyi hallerinin ve hizmetlerinin) karşılığını en güzel biçimde öderiz. nahl 97
Rabbimiz GÜZEL, HUZURLU ,MUTLU BİR YAŞAM VAAD EDİYOR. Benim hayatımı güzelleştiren Kuranı Kerimin sizlere de şifa olmasını diliyorum
Ya zaten Kurtuluş reçetesi Allah'ımız peygamberimiz kur'an-ı Kerim namaz
Sizinle konuşabilir miyiz biraz ?
@@serifeoruc8122 buyrun
@@abdullahtpl5914 şey ben üstteki yorumu yazana demiştim ama 🙂
@@serifeoruc8122tm kusura bakmayın
3 aydir resmen hayatim mahfoldu ,3 ay once bir seyi stres yaptim ve ortaya cikti
-ilk oldugunda kendimi hastahaneye zor atdim kalp krizi geciriyorum diyr ,ama trmiz cikti
-ayni hafta 3 kere acile gittim kalp krizi geciriyorum diye cunku nefes alamiyordum,vucudum kasildi titreme ve uyusma tum vucudumda
-tum testler ekg-kalp ile alakali kan testi ve ultrason
-sonunda midemde gaz yani ,huzursuz bagirsak sendromu teshisi koyuldu
-ilaclar verdiler vs .. sadece ölmek istiyorum hichir degisiklik yok ve hayat kalitem gunlul yasantim is hayatim hepsi bitti..
-hu hafta psikiyatri ye gidecegim
-kime sorsam hicbirsey yemeyin diyorlar resmen
-geceleri asla uyku uyuyamiyorum ,bazen 36 saat
-biyerde otururken bile bir anda nefesik daraliyor ve oldugum yerden ziplayarak kaciyorum ve insanlardan uzaklastim
- sadece sunu ogrendim,tamamen anksiyete ile alakalı ,
-artik kafayi yemek uzereyim ...
-hergün öleceğimi dusunduruyor bana ,her ne kadarda tum testlerim trmiz ciksada ...
Bende sizin durumunuzdayim ölüm hissini korkusu yasiyormusun sen
@@ilhanozdes5759 çok fazlaydi hemde ama kurtuldum ,psikiyatri ve antidepresan kullan bana çok iyi geldi ama acilen psikiyatri ye gitmelisin
@@turgayebc1451ya on defa psikiyatriye gittim sen nasıl 6 ayda düzeldin anlamıyorum
derennnnnnn sen ben misin? Anksiyetem var ve tedavi gördüm. Daha iyiyim söylenen her şeyi yaşadım bazen hala bile yaşıyorum. iyi ki varsınız gerçekten 🌸 bilinçlendiriyorsunuz insanları🧡
Şu an videonun 3 buçuk dakikasındayım ama şunu söylemek istiyorum ki depresyon, anksiyete ve adhd (adının Türkçe karşılığından emin değilim, özür dilerim) ile yaşamaya çalışan biri olarak görülmüş hissettim. Çok teşekkürler
Bu video iyi geldi derken YKS öğrencisi olduğunu hatırlayıp tekrar anksiyete gelmesi
Bu video için çok teşekkür ederim. Yaşadıklarımı başkalarının da yaşadığını görmek benim için çok önemli çünkü en azından yalnız olmadığımı hissediyorum. Uzun yıllardır anksiyete ile yaşıyorum. Tabii bunu son bir senede biraz daha araştırınca anladım ve geçtiğimiz yıl terapiye gittim. Geriye dönüp baktığımda lise yıllarımda hatta üniversite zamanlarımda şu andaki durumundan daha da kötüsünü yaşadığımı fark ettim. Artık anksiyete geldiğinde nasıl kontrol edebileceğimi ve kendimi nasıl sakinlestirebileceğimi daha iyi biliyorum. Artık onu tanıyorum ve onunla yaşamaya alıştım. Yine de hayatımı çok zor bir hale getirmediğini söyleyemem. Ancak beni en çok zorlayan şey insanların bu konuda çok da bilgi sahibi olmaması. Çok basit bir şey olarak görülüyor ya da tek bir düşünceyi değiştirerek kolayca atlatılabileceği düşünülüyor. Önemi ve hayatı ne kadar etkilediği anlaşılmıyor. Çevremdeki insanlar olumsuz düşünmeyi bıraktığımda bunun da geçeceğini düşünüyor. Böyle olunca ben de kendimi sorguluyorum her seferinde acaba ben çaba göstermiyor muyum veya ben mi abartıyorum. Belki de anksiyete yok bende diyorum psikoloğun tanı koymasına rağmen. İnsanların psikolojik rahatsızlıkları bu kadar önemsiz görmesi bunlarla mücadele eden insanlar için çok zorlayıcı. İnsanların anlaması ve bilinçlenmesi için bu tarz bir video yaptığın için çok teşekkür ederim. 💜💜
Ilk kez panik atak yaşadığımda ölücegimi düşündüm acile gittim ve 2 saat sıra gelmesini bekledim o 2 saat o kadar kötüydü ki hastanenin bahçesinde durmadan ağladımı hatırlıyorum. Sürekli doktora gidiyosun bi şeyler yolunda gitmiyo diye olay tamamen psikolojik aslında. Anksiyeteyi henüz yendim diyemiyorum tam anlamıyla ama önereceğim bi kaç bi şey olabilir öncelikle imkanınız varsa psikologa gidin . Bana iyi gelen şeylerden biri sağlıklı beslenmek oldu . Bi de panik atak yasadiginizda ya da çok kaygılı olduğunuz durumlarda şuan panik atak geçiriyorum bu bi sağlik sorunu değil diye kendinize telkin edebilirsiniz. Anksiyete bizden daha güçlü değil arkadaşlar beynimizin yanlış anlaşılmış bi koruma mekanizması sadece . Her şeyin üstesinden gelebiliriz bencee💚
Şimdi nasilsin
Bende aynı kalbim bir tuhaf sizliyor
Öncelikle bu seri için teşekkürler Deren ve Yasin! Ben de bir anksiyete hastası ve bir psikoloji öğrencisi olarak anksiyete hakkında birkaç genel bilgi eklemek isterim. Psikoloji konusunda Türkçe terminoloji bilgim çok az, bu sebeple yazdıklarımdaki bozukluklar ve çeviri hataları için üzgünüm. Anksiyete bozukluklarının karakteristik özellikleri gerginlik, felaket beklentisi, tehlikelere karşı sürekli ihtiyatlı olma (vigilance? psikoloji için Türkçe terimler bulmakta zorlanıyorum). Bunlar otonom sinir sisteminin aşırı aktif olmasıyla kaç ya da savaş refleksinin düzenli atakları sonucu ortaya çıkan, ilaç ve/veya terapi yoluyla tedavi edilebilecek bozukluklardır. Serotonin düzensizlikleri de otonom sinir sistemindeki bu aşırı aktifliklere neden olabileceği için depresyon tedavisinde kullanılan SSRI (Seçici Serotonin geri alım inhibitörleri) tipi ilaçlar ve CBT ( Bilişsel Davranış Terapisi) tedavide kullanılabilir. Benzodiazepine içeren ilaçlar (Anxiolytic: anksiyete azaltıcı; mesela Xanax, valium) hızlı etkileri sebebiyle anlık ataklarda kullanılabilse de uzun süreli tedavilerde tolerans geliştirmeleri ve potansiyel suistimal (abuse? kötüye kullanımı yaygın ilaçlar maalesef) sebebiyle günümüzde yeterli bulunmamaktadır. Anksiyete bozukluklarının farklı tipleri vardır, bunlar bir arada bulunabilir ya da zamanla birbirlerine dönüşebilir. Panic disorder dediğimiz panik atak bozukluğu olarak çevirebileceğimiz hastalık, nefes darlığı, kalp atışında düzensizlik, yoğun endişe ve korku gibi epizodik semptomlara sahiptir. Anticipatory (Beklenti?) anksiyete panik atak geçirme korkusu sonucu ortaya çıkar ve tedavi edilmezse agorafobiye evrilebilir. Agorafobi, panik atak geçirme korkusunun evrilmesi sonucu, artık dışarıya çıkma korkusu haline gelmiş bir anksiyete çeşidir. Agorafobisi olan hastalar, dışarıda panik atak geçirmekten korktukları için evden çıkamaz hale gelebilirler. Sosyal anksiyete, diğer insanların incelemesine maruz kalma korkusudur (Bunu da çeviremedim: being exposed to scrutiny of other people; ancak sanırım çoğu kişinin yakından tanıdığı bir anksiyete tipi bu, özellikle sunum yapmak gibi profesyonel başarıyı etkileyebilecek sonuçları olduğundan sanırsam insanlar daha kolay doktora gidiyor). Genel anksiyete bozukluğunda ise aşırı korku ve/veya endişe görülür. Bu endişe ve korkular günlük hayatın aksamasına yol açar. Her ne kadar DSM-5 (psikiyatristlerin ilaç yazarken ve teşhis koyarken kullandığı guideline) özellikle depresyon konusunda çok tartışılsa da, ilaç yazma konusunda psikiyatristlerin kendi teşhisleri hala çok önemli. Bu sebeple ilaç kullanma konusunda çekinceleriniz varsa psikiyatristinizle paylaşın, sorularınızı cevaplayacaktır. Özellikle hastalıklar konusunda anksiyeteniz varsa bir öneri de ilaç prospektüslerini bir yakınınıza vermeniz ve sizin okumadan kaldırmanız olabilir. Teşekkürler!
@@morgtaki Merhaba, benim için ayrıca bir sorun teşkil etmedi. Psikolojinin ekstra bir sosyallik gerektirdiğini söylemek pek doğru olmaz. Sonuçta şu an üniversitedeki her bölüm belli bir iletişim seviyesine ihtiyaç duyuyor. Bir de içedönüğüm diye kendinize asosyal dememelisiniz bence :) Tabi ki bu kaygı seviyesinin ya da sosyal olmama durumunun günlük hayatınızda ve/veya okul-iş gibi rutinlerde sıkıntı yaratabileceğini düşünüyorsanız zaten tedavi/terapi almanız gerekebilir. Gerekmese bile nasıl fiziksel beden sağlığımız için check-uplar varsa ruhsal sağlık için arada bir check-up oldukça iyi bir fikir. Umarım cevap işinize yarar.
Agorafobi gelişti evden çıkamıyorum
@@mertkalkan921bendede evden dışarı çıkma korkusu var dışarı çıkarsam birsey olacak korkusu var bazen markete fırına zor gidiyorum siz nasıl oldunuz Allah herkese şifa versin inşallah
Bu tür mental rahatsızlıklar genellikle çocukluk evresinde aile sevgisinin eksikliği, fiziksel şiddet, taciz vb. travmalar sonucu gelişir bazı vakalar ise genetik ve epey inatçıdır.
Kesinlikle katılıyorum.Güven duygumuz kırıldığı için anksiyete yaşıyoruz.
günaydın, anksiyeteyle uyanmisken bu videonun bildirimini görmek :) ahh ahh 1.5 yıldır majör depresyon ve anksiyete tedavisi görüyorum. ne kadar zamandır yaşadığımı bilmiyorum... kimseye anlatamıyorum... sesimiz olduğun için teşekkürler derencim 💗
Bir şey soracağım, bende anksiyete veya panik atağım olduğunu düşünüyorum. Nefesim kesilecek gibi oluyor. Sende de olmuş muydu?
@@gamzekyuutaeilekahveiciyor994 evet
Ben bu videoyu izledikten sonra anksiyetemin oldugunu fark ettim🤦 surekli basima gelen bas donmeleri nefes alamama sacma sapan seyleri dusunup kendimi panikletme vs. Seninle nerdeyse ayni belirtiler var... Ve bu video cidden hem anksiyete ve panik atak gecirenlerin napabilecegi ve etrafinda boyle insanlar olanlarin nasil davranacagini gosterdiginiz icin tesekkurler❤️
Simdi bir de psikologa gitsem o da parali🤦 ilacsiz bas edilebilir mi??
*pahali
Tabii ki de olabilir. Ki ben şahsiyeten ilaç önermiyorum. Hem ilaç kullanan hem de terapiye giden biri olarak terapi öneriyorum. Çünkü ilacı hayatının sonuna kadar zaten kullanamıyorsun. Bir de üstüne ilaca başlarken ilacı bırakırken ayrı bir sıkıntı çıkıyor😅. Eğer terapi de pahalı dersen öncelikle ailenin de bundan haberi olması lazım. Yani bir psikiyatriste gidip kesin teşhis alman lazım. Eğer ailen terapi için para ödeyemezse onlarla konuşabilmen lazım. Yani "yok işte bunu söylersem kızarlar mı, bu söylediğimi anlamazlar mı" diye endişe etmemen lazım. Eğer böyle düşünürüm diyorsan kesinlikşe bir psikolog öneririm. Çünkü,inan bana hepsini yaşadım, daha da kötüye gidecek eğer şu an hiçbir şey yapmazsan
Umarım yardımcı olabilmişimdir😊
topluluk önünde konuşacağında nefesi sıkışan, elleri terleyenler varsa benim gibi; yalnızken ayna karşısında bol bol pratik yaparsanız eminim çok daha rahat hissedeceksiniz. Sizi ayıplayacak kimse yok, sizi dinleyen yine sizsiniz ve istediğiniz konu hakkında konuşabilirsiniz. Akıcılık kazandıracaktır, şimdiden başarılar.
teşekkür ederim ama ne yaparsam yapayım o an yine de buna engel olamıyorum :(
@@morgtaki umutsuz olma, eminim bir gün yapacaksın. Kendiliğinden olacak zaten kasmana hiç gerek yok
@@yarbenbelanintakendisiyim umarım, teşekkür ederim
otobüste gelen anksiyete atağı sırasında podcast dinliyorum genelde, bu video bildirimi geldi ve hemen izledim. Benzer şeyleri yaşayan başkaları olması başkalarına da oluyor ve geçiyor hissi yaşattı🌼🌼
16:08 Bana da yaklaşık 3-4 yıldır anksiyetesi olan biri olarak belirli bir rutine katı bir şekilde bağlı kalmak çok iyi geliyor,kendimi güvende hissediyorum.Ama bir gün bile o rutinin dışına çıkarsam başıma kötü bir şey gelecekmiş gibi hissediyorum ve bu beni boğuyor.Hayatı çok kurallı yaşamak zorundayım ve bazen çok ağır geliyor bu ama vazgeçemiyorum da.
sende ise yarar mi tabii ki bilmiyorum. fakat ayni yontemi pek de uzun bir sure olmasada kullaniyordum ve bunu yikmak istemistim. arkadasimin yardimlariyla yavas yavas bazi seyleri aksatmaya veya degistirmeye baslayip farkli yontemler buldum. o kadar korkuyordum ki.. sanki bu rutinin disina cikarsam asiri kotu seyler olacakmis gibi, hayatim hicbir zaman yolunda gitmeyecekmis gibi hissetmistim fakat gercekten arkadasim diyebilecegin bir kisiyle oturup tum hislerini paylasarak ve birlikte bir seyleri yerine koymaya calisarak, kendi rutininde ufacik seyleri degistirmeye calisarak/degiserek deneyebilirsin. seni tanimadigim icin anksiyeteni nasil ve ne sekilde atlattigini/atlatmaya calistigini bilmiyorum fakat dusunceler/careler hicbir zaman tukenmez! belki de rutininde ufacik degisimler yapmaya baslayarak bu korkunu yenmeye calisabilirsin!
keske bu seriyi yanınıza bir uzman alarak yapsaydınız, bu hali de çok güzel ama daha bilgilendirici olabilirdi, yine de dikkat çektiğiniz konular için teşekkürler
15:00 bitirme hocam her mail attığında ben de böyle oluyorum ve bu çevremde sadece bana oluyor. o gün hocamla görüşene kadar hiçbir şey yapamıyor hale geliyorum.
Daha yeni panik atak teşhisi koyulmuş biri olarak video tam benim için sanırım.
Tüm hislerime tercüman olmuşsun gerçekten.
overthinking hakkında dile getirilmeyenler çeker misin lütfen
Sanırım en çok buna ihtiyacımız var
Kesinlikle
Yogaya başladım anksiyetemle başa çıkmak için. Sıklığı o kadar azaldı ki kesinlikle yogayı öneririm bu arada😊 meditasyon, nefes çalışması ve fisizksel hareketle hafiflemesi mümkün, tecrübeyle sabit🦄
İzlediğiniz videolar neler acaba
Bu seriyi yaptığınız için gerçekten çok teşekkür ederim
sendeki hareketler minikler konuşma şeklin herşeyde kendimden birşey görmek bana güven veriyor.
videoyu izlerken sen anlatırken ilk defa kendimi normal hissettim.
sıradan insanların arasında sanki Matrix dünyasında gibi hissediyorum.
herşey sahte anlamsız ve boş. konuşmak insanlarla diyolok kurmak istemiyorum kimseyi görmek istemiyorum
bunuda kalabalık yerlerde kulaklığımı takıp müzik dinliyerek yapıyorum.
müzik dinlerken etrafımdaki insanlardan herşeyden uzaklaşa biliyorum.
Deren, anksiyetem, anksiyete ile ilgili şeyler izleyince bile tutuyor. Sırf seni izlemek için alacam bu riski :)
Kesinlikle iyi bir doktora denk gelmek çok önemli Deren ya :/ gerçekten gram umursamadan ilacı yazıp gönderenine de senden daha önemli hastalarım var diyip gönderenine de denk geldim ve beni mahvetti.
"Üniversitede nasıl ortam yapılır" Bunun hakkında bir video yapar mısın hocam.
mezun oluyorum bu saatten sonra gelirse ağlarım
@Berna Hakbilen konustu sadece ders calisan hayatsiz. Gayet manttikli konu
@Berna Hakbilen off mal mısın kızımmm ilk okuduğunda anlayamıyor musunnnn?!?!?!?!?!
İstanbul'da yaşayan sosyal fobili utangaç çekingen arkadaş arıyorum İstanbul'damisiniz acaba? Beraber arkadaş olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz
Bazen çığlık atıp deli gibi bağırarak koşmak istiyorum ve bunu yapmamak icin kendimi cok zor tutuyorum
2020 yılı 2 Kasım gecesi sabaha kadar gecmeyen o titreme ve kasılmalar... ardından gelen en ufak sesten irkilme, insanlardan soyutlanma, ağlama krizleri, iştahsızlık ve kapı kapı doktor gezdiğim o günler... 1 yıllık ilaç+psikoterapi tedavimin sonucunda güzel bir başarı yakaladık şu an hala ara ara ataklarım gelse bile bununla baş edebilmeyi öğrendim. Anksiyeteniz olduğu için eksik ya da suçlu değilsiniz, sadece hassas bir kalbiniz var bunu sakın unutmayın. Eğer bu yorumu gören anksiyeteyle yeni tanışmış biri varsa şunu bilsin ki bu çok normal bir şey ve farkındalığın arttıkça azalacak ♥️
Edit: Eğer imkanınız varsa lütfen bir psikolog/psikiyatrist yardımı alın 🦋
Bir şey soracağım, bende anksiyete veya panik atağım olduğunu düşünüyorum. Nefesim kesilecek gibi oluyor. Sende de olmuş muydu? çünkü beni en çok yoran da bu. Nefesim kesilecek gibi hissediyorum kasılıyorum
5:40 evet bu bende çok oluyor görevlerimi zamanında yapamıyorum ve saklanıyorum
ya deren neden bu kadar samimi ve tatlısın acaba
videoyu izlerken tetiklenenler :) hepinize kocaman sarılmak istiyorum
Videonun başını dinleyemeyip ileri sardım çünkü tam nokta atışı bi anksiyete canlandırması olmuş, anında nefes alamama hissine kapıldım... Video içinde emeğinize sağlık :)
Sen bana iyi geliyosun sabahtan beri aklima takilan bir mesele var videonu acip izliyorum tum dertlerim ucup gidiyor tesekkuler
Depresyon anksiyete sahibi insanlarin destege ihtiyacı var bunlari yalniz atlatmak cok zor :(
İyi ki varsın yalnız olmadığımı hissediyorum
Deren abla bu aralar çok sıkça video atmaya başladın korkuyorum başımıza meteor düşmez de mi sşfksşfö
Bipolar da gelsin lütfen ♡
+1
Anlatış şeklin ve söylediklerin hem aşırı relatable olup hem de çok komiğime gittiğinden bi şekilde seni dinlerken çok iyi hissediyorum nfkzjfkzhtlsjtşshy yine süper bir video olmuş ellerine sağlık ♡
Bi uzmana danışmayı düşünüyorum. Bu video cidden çok iyi geldi yalnız olmadığını hissetmek ve aynı duyguları yaşadığın kişiyle sohbet edercesine izlemek çok keyifliydi. Umarım hepimiz daha da iyi hisseder, mutlu oluruz. Teşekkürlerrr..
ben şuan alıyorum terapi,hiç dışarı çıkamıyordum kısa kısa çıkıyorum dışarı şuan
@@mertkalkan921 senin adına sevindim
Peki tam bu gece sabaha kadar finaller var diye anksiyetem gelmesi.Deren reis telepatiyle anlaşıyoruzzz ❤❤
Denge bozuklugu dusme korkusu bayilcam olcem korkusu
Ölüm hissini korkusu yasiyormusun
Bu zamana kadar dinlediğim ve beni anlatıyor gibi hissettiğim güzel bir video olmuş. Çok iyi geldi. Teşekkür ederim 🙏
Podcastleriniz çok eğlenceliydi lütfen devam edin
Bence en iyisi Dua etmek , Namaz kılmak , Kuran okumak
Yani dini ibadetlerde yapmak daha iyi gelir İnşallah 🤲🏻💜✨
Baştan sona anlı öpülesi bir video dahaa.🌸
Bu videoyu insanlardan düşüncelerimden kaçmak için saklandığım banyomda izledim ve videoyu izleyene kadar kaçtığımın farkında değildim
ya sağ olun gerçekten dün ki anksiyete atağımdan sonra iyi geldi verdiğiniz tavsiyeler ve enerjiniz. yalnız olmadığımı hissettim ve iyi geldi. podcast'i de dinleyeceğim. benden de bir tavsiye makromeye başlayabilirsiniz bana iyi gelmişti. kilden de objeler, küpeler, kolyeler yapmak uzun vadede sakinleştiriyor. hobiniz olması gerçekten hayat kurtarıcı olabiliyor.
Yeme bozukluğu ile ilgili vidyo da gelsin lütfen 🖤
LÜTFEN BLUMİA NERVOZA VE DİĞER YEME BOZUKLUKLARI HAKKINDA DİLE GETİRİLMEYENLER videosu gelsin çok ihtiyacım var abla
her kosul da coook guzelsin bunu bil seni cok seviyorum>33💗
@@berfamakarolmayan3013 Şey kime dedin
@@perliya7142 sana dedim seni tanımasam da iyi hissetmen için öyle dedim yanlış anlama beni💗
@@berfamakarolmayan3013 Çok teşekkür ederim ben öyle görünce anlayamadım kime dediğini tabii ki de yanlış anlamadım sen iyi bir insansın tanımamana rağmen bunu söylemen çok hoş bende seni seviyorum
@@perliya7142 😭💗💗
Ben anksiyetem olduğundan şüpheleniyorum ama psikiyatriye gitmek çok zor geliyor, bana sanki hastalığımı bulmaya çalışacak ilaçlar verip gönderecek doktorlar gibi geliyor psikiyatristler, onlarla bireysel olarak hiçbir problemim yok ama asla asla rahat olamayacağımı hissediyorum
Sonunda beklediğim video
Gerçekten dediklerine o kadar çok katılıyprum ki. Özellikle de her şeyden dolayı anksiyetenin tetiklenmesi. Ailemdeki herkesin anksiyetemin olduğundan haberi olmasına rağmen onlar bile bana "ya buna alınılır mı. Buna kafanı mı takıcaksın" şeklinde şeyler söylüyorlar. Elimde olmadığını söylesem de inanmayıp yine beni suçlıyorlar. Bu da beni ataklara (anksiyete ve panik atak şeklinde) sürüklüyor. Galiba çıkmaz bi sokaktayım😢
Cidden tam zamanında video. İki yıldır hiç bir yere çıkmadım ekstrem önemli konular haricinde kendimi korudum kolladım ve korona oldum. Kalbim sıkışıyor cidden ölmek istiyorum o kadar zaman her şey boşa gitti. Sorumsuz insanlardan nefret ediyorum. Kendime hakim olamıyorum.
Anksiyete ile mücadele eden yoldaşlarıma tavsiyem örgü örmek de çok iyi geliyor. 2 hafta içinde 2 atkı 1 bere ördüm ve yumuş yumuş oldum resmen. :)
psikoz hastasıyım ve yaygın anksiyete bozukluğum var, bu krizler beni ilaç içerek intihar girişimine girişmeye kadar itti
deren abla çok güzelsin , seni seviyorum