Examentip Latijn - Coniunctivus
Вставка
- Опубліковано 11 гру 2017
- Lyceo Legt Uit
Latijn // Coniunctivus
Heb jij altijd al moeite gehad met Coniunctivus en hoe je die het beste kunt vertalen? Onze trainer Sophie legt het uit!
Bekijk iedere week nieuwe video's op ons kanaal: voor alle vakken en alle niveaus krijg je uitleg van onze toptrainers. Ga voor meer informatie over examentraining, huiswerkbegeleiding en bijles naar: www.lyceo.nl/
Kijken hoe goed je de stof kent voor je (school)examens? Doe de gratis examencheck: www.lyceo.nl/examencheck/
Hou ons Instagram account in de gaten: / lyceo
Hieronder een duidelijker en vollediger overzicht van het gebruik van de conjunctivus in de hoofd- en in de bijzin:
De conjunctivus in de hoofdzin: een conjunctivus in de hoofdzin moet altijd in de vertaling worden weergeven.
Adhortativus oftewel een aansporing: praesens
Optativus oftewel een vervulbare wens: praesens
Prohibitivus oftewel een verbod: praesens of perfectum (geen verschil, wordt in beide tijden op dezelfde manier vertaald)
Potentialis oftewel een mogelijkheid: praesens of perfectum (heden; ook hier geen verschil) of imperfectum (verleden)
Dubitativus oftewel een twijfel: praesens (heden) of imperfectum (verleden)
Onvervulbare wens: imperfectum (heden) of plusquamperfectum (verleden)
Irrealis oftewel een niet-werkelijke situatie: imperfectum (heden) of plusquamperfectum (verleden)
De conjunctivus in de bijzin: een conjunctivus in de bijzin hoeft, op één enkele uitzondering na (zie laatste alinea), nooit in de vertaling te worden weergeven en kan gewoon als een indicativus worden vertaald.
Met het voegwoord cum, vertalen met 1) toen, 2) omdat en 3) hoewel
Met het voegwoord ut, vertalen met 1) dat, 2) zodat (gevolg, met het gevolg dat) of 3) opdat/om te (doel, met de bedoeling dat)
Met het voegwoord ne, vertalen met 1) opdat niet of 2) dat, na werkwoorden van vrezen of verhinderen (bij een ontkenning in een vrees-/verhinderzin wordt in het Latijn het woord non (niet) toegevoegd.
In een indirecte vraag of een bijzin in de A.c.I. (accusativus in combinatie met een infinitivus) gebruikt het Latijn een conjunctivus die als een indicativus mag worden vertaald.
Eén uitzondering:
In een betrekkelijke bijzin die door het betrekkelijk voornaamwoord qui/quae/quod wordt ingeleid, kan in het Latijn een conjunctivus worden gebruikt. Indien dit het geval is, moet de conjunctivus worden vertaald, hetgeen kan op de volgende drie manieren: 1) opdat/om te (finaal), 2) omdat (causaal) of 3) zodanig dat (consecutief).
0:30-0:35 verspreek je je. Als de coniunctivus in de bijzin staat vertaal je hem alsof er een indicativus staat.
Hoe weet je dat het mogelijkheid is en niet iets anders? Hoe kan je dat herkennen?
wilt dit dan zeggen dat die "mogelijkheid" altijd wordt vertaalt met het werkwoord "zullen"?
Als er utinam staat, dan moet je het toch vertalen met ach en dan moge? want nu staat er niks van ach of oh of iets dergelijks
Precies
Bruhhhh
wat bruh