λίγα ακόμα χρόνια να ζούσε,το ίντερνετ θα τον είχε κάνει γνωστό διαπλανητικά....δεν θα τον άφηναν να "φύγει" ... θα είχε ίσως πάρει τη θέση που του άξιζε στον εκπαιδευτικό κλάδο διαπλανητικά...όχι μόνο για τους λίγους που έτυχε να συμπίπτουν χωροχρονικά μαζί του...
«γιατί η εμορφιά είναι δυνατή σαν το νου σου και φθαρτή σαν τη σάρκα σου»... Η Ελένη του Ομήρου είναι σαν την γάτα του Schroedinger. Πριν την σκεφτούμε, μπορεί να έχει οποιαδήποτε μορφή. Αλλά όταν την σκεφτεί ο καθένας, γίνεται συγκεκριμένη. Δηλαδή, μέχρι να την σκεφτούμε η ομορφιά της είναι μια υπέρθεση όλων των πιθανών καταστάσεων. Αλλά με την σκέψη μας, γίνεται η κβαντική μέτρηση και η τιμή της ομορφιάς κλειδώνει σε μία τιμή, αυτήν που σκέφτεται το μυαλό του καθενός. Θα μπορούσα να τρολάρω πως ο Όμηρος ήξερε από κβαντική μηχανική, αλλά δεν το κάνω. Έχει και το κάψιμο τα όριά του.
βασικά ή Ελένη στόν όμηρο παραδέχεται ότι δεν είναι όμορφη..... αλλά παρομοιάζει τον εαυτό της σαν σκύλα . Απορεί γιατί καυγαδίζουν οι Έλληνες για αυτή
+ge0rgi0 Πολυ γενικο και κακοηθες σχολιο....Το να αλλαξει η Ελλαδα ειναι πολυ πιο δυσκολο απ οτι να αλλαξει η μοναδα του ανθρωπινου οντος στην Ελλαδα...... Αλλαξε πρωτα εσυ λεει ο Λιαντινης. ..Και φυσικα θα αλλαξει κατι οταν φαινεται δυσκολο.με τον Λιαντινη πραγματικα ειναι δυσκολο...αρα ειναι αληθινο
Η διαφορετική θέση ποιητών και φιλοσόφων από τον Όμηρο μέχρι και τον Ελύτη, περί της ομορφιάς (ωραίο) και πολλών άλλων που δεν αναφέρονται, αλλά θα προκύψουν στο μέλλον, δείχνει τη μεγάλη σημασία της, διότι αυτή καθ’ αυτή αποτελεί την ουσία της αισθητικής του κόσμου. Κόσμος χωρίς ομορφιά θα ήταν άκοσμος. Η ομορφιά στον άνθρωπο έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι συναρτάται και η ηθική: Αποτελεί η ομορφιά ενός προσώπου δικαίωμα νομής όλων; Μπορεί το πρόσωπο αυτό να γίνεται κτήμα πολλών άλλων και μάλιστα χωρίς τη θέλησή του, οπότε η βία είναι ενδεχόμενη; Ο τρωικός πόλεμος έγινε για χάρη της ομορφιάς ή για άλλους σκοπούς; Αν έγινε για άλλους τότε η ομορφιά πρέπει να είναι αφορμή και όχι το αίτιο· αν όχι, τότε πράγματι αυτή σκοτώνει, αλλά δεν θα έπρεπε. Όσον αφορά στην προσπάθεια παρουσίασης της ομορφιάς μέσα από τη σύζευξη των δύο ρευμάτων της τέχνης του κλασικισμού και του ρομαντισμού, ώστε να προκύψει ενιαίος τύπος τέχνης, η συμπεριφορά του ανθρώπου στην καθημερινότητά του δείχνει μάλλον το αδύνατον. Ο άνθρωπος με την ειδοποιό διαφορά του, τη λογική, έχει την τάση να στοχεύει σ’ αυτή καθ’ αυτή την ομορφιά, την ιδανική. Επειδή όμως στην πράξη, ως πνευματική λειτουργία, είναι επίπονος, αναζητεί ανάπαυλα, όταν τη χρειάζεται, μέσω των γνωρισμάτων του ρομαντισμού: του συναισθήματος, της φαντασίας, του ονείρου, της επιθυμίας και της φυγής από μέτρα και κανόνες. Μέσα τους οι άνθρωποι δοκιμάζουν την ύπαρξη δύο αντίρροπων δυνάμεων που ρυθμίζουν τη συμπεριφορά τους και εκδηλώνονται όχι μαζί, αλλά χωριστά, διότι προφανώς δεν μπορούν να αποτελέσουν ενότητα. Εξ αυτού, στη συμπεριφορά τους οι άνθρωποι παρουσιάζονται διαφορετικοί ανάλογα με το χαρακτήρα, τη στιγμή και το περιβάλλον. Τη μια φορά μπορεί να είναι όλο φρόνηση και εγκράτεια και την άλλη τρικυμία, ταραγμένη θάλασσα. Σήμερα καλοσυνάτοι και αύριο γεμάτοι οργή. Μεθαύριο μέσα τους να καίει φλόγα και την επόμενη να πνέει δροσερή αύρα. Το πρωί της Κυριακής στις εκκλησίες με προσευχές και γονυκλισίες από πνευματική ανάγκη και το βράδυ οι ίδιοι πάλι στις στρωμένες με λουλούδια και βρεγμένες με σαμπάνιες πίστες χορεύουν και τραγουδούν για να ψυχαγωγηθούν και να τιμήσουν και έναν άλλο θεό, το Βάκχο, ο οποίος όσο και να θέλουμε να πιστεύουμε ότι τον αποβάλαμε, φαίνεται, προς το παρόν τουλάχιστον, ότι δεν το καταφέραμε. Αυτός είναι ο άνθρωπος και έτσι θα πορεύεται μέχρι τότε που η φύση του θα παραμένει ίδια. Μέσα του θα αντιπαλεύουν εσαεί οι δυνάμεις του καλού και του κακού, οι οποίες ως αντίρροπες δεν μπορούν να δώσουν ένα ενιαίο τύπο ανθρώπου στον ίδιο χρόνο, ούτε και η τέχνη θα μπορέσει να τον αναπαραστήσει, αλλά και αν ακόμα το κατορθώσει κατά τη γνώμη της, θα αποδώσει τύπο κίβδηλο. Εμείς ως άνθρωποι οφείλουμε να ζούμε με κανόνες και φρόνηση για να σωθεί το είδος, διότι χωρίς τον άνθρωπο δεν θα είχε κανένα νόημα η δημιουργία του κόσμου, αφού μόνο στον εγκέφαλό και στις αισθήσεις του καθρεφτίζεται το σύμπαν και παίρνει ύπαρξη.
Επειδή φίλε μου εγώ έτυχε να είμαι fan του υπέροχου εκείνου καθηγητή, σε διαβεβαιώ πως εάν ήμουν παρών σ' εκείνη την διάλεξη θα είχα εστιάσει τον φακό τη κάμερας μόνο στο πρόσωπό του και πουθενά αλλού. Αν τώρα εσύ θέλεις να κάνεις τον συνήγορο του "οπερατέρ" ο οποίος ενώ μιλούσε ο Λιαντίνης αυτός εστίαζε στις φοιτήτριες, τα δικά μου σχόλια περιττεύουν.
Ο μέγιστος των μεγάλων διανοητών, ο άνδρας του πνεύματος που ξεμπρόστιασε το Θάνατο, εμίλησε.
φοβερός και πολύ μεταδοτικός!!!!
Τι αδικία που εμείς δεν τον προλάβαμε!
Ομορφιά= το υπέροχο και το τρομερό μαζί
Το ομορφο και το υπεροχο..
πολύ θα ήθελα να τον είχα δάσκαλο
λίγα ακόμα χρόνια να ζούσε,το ίντερνετ θα τον είχε κάνει γνωστό διαπλανητικά....δεν θα τον άφηναν να "φύγει" ... θα είχε ίσως πάρει τη θέση που του άξιζε στον εκπαιδευτικό κλάδο διαπλανητικά...όχι μόνο για τους λίγους που έτυχε να συμπίπτουν χωροχρονικά μαζί του...
Διδασκαλε που δε σε γνωρισα.....ας βρει γαληνη η ψυχη σου.....ακομα και απο το ιντερνετ εισαι μαγευτικος.....!!!!!!!!!!!!!!
αθανατοι μερικοι καθηγητες
Η πολιτική δεν αγάπησε ΠΟΤΕ την ΠΑΔΕΙΑ._
«γιατί η εμορφιά είναι δυνατή σαν το νου σου και φθαρτή σαν τη σάρκα σου»...
Η Ελένη του Ομήρου είναι σαν την γάτα του Schroedinger. Πριν την σκεφτούμε, μπορεί να έχει οποιαδήποτε μορφή. Αλλά όταν την σκεφτεί ο καθένας, γίνεται συγκεκριμένη. Δηλαδή, μέχρι να την σκεφτούμε η ομορφιά της είναι μια υπέρθεση όλων των πιθανών καταστάσεων. Αλλά με την σκέψη μας, γίνεται η κβαντική μέτρηση και η τιμή της ομορφιάς κλειδώνει σε μία τιμή, αυτήν που σκέφτεται το μυαλό του καθενός.
Θα μπορούσα να τρολάρω πως ο Όμηρος ήξερε από κβαντική μηχανική, αλλά δεν το κάνω. Έχει και το κάψιμο τα όριά του.
1.617...
πιστευω πως δεν ειναι απαραιτητο να γνωριζεις απο κβαντικη για να γράψεις κατι κβαντικο απεναντιας η σκεψη μας απο μονη τής ειναι κβαντικη.ετσι νομιζω
βασικά ή Ελένη στόν όμηρο παραδέχεται ότι δεν είναι όμορφη..... αλλά παρομοιάζει τον εαυτό της σαν σκύλα . Απορεί γιατί καυγαδίζουν οι Έλληνες για αυτή
+Stayros Paparunas σιγουρα;
+Stabilising Thoughts ναι
Τυχεροι οσοι ηταν σε αυτο το αμφιθεατρο και τον γνωρισαν.
+Bill Tsipas βλέπουμε όμως ότι δεν άλλαξαν τίποτα οι μαθητές του. Η Ελλάδα κατάντησε και εξευτελίστηκε μερικά χρόνια μετά.
+ge0rgi0 Αυτο ειναι πολυ γενικο.
+ge0rgi0 Πολυ γενικο και κακοηθες σχολιο....Το να αλλαξει η Ελλαδα ειναι πολυ πιο δυσκολο απ οτι να αλλαξει η μοναδα του ανθρωπινου οντος στην Ελλαδα...... Αλλαξε πρωτα εσυ λεει ο Λιαντινης. ..Και φυσικα θα αλλαξει κατι οταν φαινεται δυσκολο.με τον Λιαντινη πραγματικα ειναι δυσκολο...αρα ειναι αληθινο
πιο τυχερος ηταν αυτος σαυτο το αμφιθεατρο🙃
@@vasilistsipasας πρόσφεραν κ το μισό απαυτο που πήραν κ ναστε σίγουροι κάτι θα σωζοταν..
Η διαφορετική θέση ποιητών και φιλοσόφων από τον Όμηρο μέχρι και τον Ελύτη, περί της ομορφιάς (ωραίο) και πολλών άλλων που δεν αναφέρονται, αλλά θα προκύψουν στο μέλλον, δείχνει τη μεγάλη σημασία της, διότι αυτή καθ’ αυτή αποτελεί την ουσία της αισθητικής του κόσμου. Κόσμος χωρίς ομορφιά θα ήταν άκοσμος. Η ομορφιά στον άνθρωπο έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι συναρτάται και η ηθική: Αποτελεί η ομορφιά ενός προσώπου δικαίωμα νομής όλων; Μπορεί το πρόσωπο αυτό να γίνεται κτήμα πολλών άλλων και μάλιστα χωρίς τη θέλησή του, οπότε η βία είναι ενδεχόμενη; Ο τρωικός πόλεμος έγινε για χάρη της ομορφιάς ή για άλλους σκοπούς; Αν έγινε για άλλους τότε η ομορφιά πρέπει να είναι αφορμή και όχι το αίτιο· αν όχι, τότε πράγματι αυτή σκοτώνει, αλλά δεν θα έπρεπε.
Όσον αφορά στην προσπάθεια παρουσίασης της ομορφιάς μέσα από τη σύζευξη των δύο ρευμάτων της τέχνης του κλασικισμού και του ρομαντισμού, ώστε να προκύψει ενιαίος τύπος τέχνης, η συμπεριφορά του ανθρώπου στην καθημερινότητά του δείχνει μάλλον το αδύνατον. Ο άνθρωπος με την ειδοποιό διαφορά του, τη λογική, έχει την τάση να στοχεύει σ’ αυτή καθ’ αυτή την ομορφιά, την ιδανική. Επειδή όμως στην πράξη, ως πνευματική λειτουργία, είναι επίπονος, αναζητεί ανάπαυλα, όταν τη χρειάζεται, μέσω των γνωρισμάτων του ρομαντισμού: του συναισθήματος, της φαντασίας, του ονείρου, της επιθυμίας και της φυγής από μέτρα και κανόνες.
Μέσα τους οι άνθρωποι δοκιμάζουν την ύπαρξη δύο αντίρροπων δυνάμεων που ρυθμίζουν τη συμπεριφορά τους και εκδηλώνονται όχι μαζί, αλλά χωριστά, διότι προφανώς δεν μπορούν να αποτελέσουν ενότητα. Εξ αυτού, στη συμπεριφορά τους οι άνθρωποι παρουσιάζονται διαφορετικοί ανάλογα με το χαρακτήρα, τη στιγμή και το περιβάλλον. Τη μια φορά μπορεί να είναι όλο φρόνηση και εγκράτεια και την άλλη τρικυμία, ταραγμένη θάλασσα. Σήμερα καλοσυνάτοι και αύριο γεμάτοι οργή. Μεθαύριο μέσα τους να καίει φλόγα και την επόμενη να πνέει δροσερή αύρα. Το πρωί της Κυριακής στις εκκλησίες με προσευχές και γονυκλισίες από πνευματική ανάγκη και το βράδυ οι ίδιοι πάλι στις στρωμένες με λουλούδια και βρεγμένες με σαμπάνιες πίστες χορεύουν και τραγουδούν για να ψυχαγωγηθούν και να τιμήσουν και έναν άλλο θεό, το Βάκχο, ο οποίος όσο και να θέλουμε να πιστεύουμε ότι τον αποβάλαμε, φαίνεται, προς το παρόν τουλάχιστον, ότι δεν το καταφέραμε.
Αυτός είναι ο άνθρωπος και έτσι θα πορεύεται μέχρι τότε που η φύση του θα παραμένει ίδια. Μέσα του θα αντιπαλεύουν εσαεί οι δυνάμεις του καλού και του κακού, οι οποίες ως αντίρροπες δεν μπορούν να δώσουν ένα ενιαίο τύπο ανθρώπου στον ίδιο χρόνο, ούτε και η τέχνη θα μπορέσει να τον αναπαραστήσει, αλλά και αν ακόμα το κατορθώσει κατά τη γνώμη της, θα αποδώσει τύπο κίβδηλο. Εμείς ως άνθρωποι οφείλουμε να ζούμε με κανόνες και φρόνηση για να σωθεί το είδος, διότι χωρίς τον άνθρωπο δεν θα είχε κανένα νόημα η δημιουργία του κόσμου, αφού μόνο στον εγκέφαλό και στις αισθήσεις του καθρεφτίζεται το σύμπαν και παίρνει ύπαρξη.
Bob Marley
μεγάλε δάσκαλε...
Μάλιστα
Η Ελένη σύμβολο και ο Λιαντίνης πνεύμα αθάνατο...!!!
Σχολή ο Λιαντίνης...!
01:52 Στο δεύτερο όνειρο ο καημένος
Καλά, μιλούσε αυτός ο υπέροχος καθηγητής και εσύ - όποιος και αν είσαι - τραβούσες βίντεο τις φάτσες των φοιτητών; Τι να πω;
ναι κραξε τον τυπο που αν δεν τραβαγε ΚΑΘΟΛΟΥ την διαλεξη, δεν θα ειχαμε ολοι εμεις την ευκαιρια να την δουμε, ποσο μαλλον να σχολιασεις εσυ.
Επειδή φίλε μου εγώ έτυχε να είμαι fan του υπέροχου εκείνου καθηγητή, σε διαβεβαιώ πως εάν ήμουν παρών σ' εκείνη την διάλεξη θα είχα εστιάσει τον φακό τη κάμερας μόνο στο πρόσωπό του και πουθενά αλλού. Αν τώρα εσύ θέλεις να κάνεις τον συνήγορο του "οπερατέρ" ο οποίος ενώ μιλούσε ο Λιαντίνης αυτός εστίαζε στις φοιτήτριες, τα δικά μου σχόλια περιττεύουν.
Αλλος ένας Ελληνάρας. Παντού μίρλα
Ιωσήφ Παπαδόπουλος Η ομορφιά σκοτώνει Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Excuse me? Αυτός, αν δεν απατώμαι, είναι ο τίτλος του βίντεο. Γιατί το απευθύνετε σε μένα;
*********************
Ένα από τα ωραιότερα σημεία της Ιλιάδας η τειχοσκοπία (Ραψ. Γ) ...Καλησπέρα, Δημήτρη!
Eleni Moutafi η πιο ωραία φράση για να κάνεις καμάκι
στη καθηγήτρια των αρχαίων
Eleni Moutafi καλησπέρα Ελένη
aliros Α χα χαχα!!!!!!έγραψες, Δημήτρη!!!
καλησπερα Αλιρακο μου .....
Ζούσε ο Bob Marley επί Τρωικού πολέμου;
Πόσες και πόσες αλήθειες δεν έχει πει...
Τυχεροί φοιτητες αυτοι..
Ναι Μπομπ μαρλει
Ολη η ιστορια ειναι γραμμενη στον πινακα του Δασκαλου΄: BOB MARLEY RASTA REGGAE
Bob Marley !
φεχνερ
ο λιαντινης πολυ συχνα 0,30 κανει με το χερι του την κορνα''. αντι να κανει το σημα του Χριστου ' τι ειναι αυτο