Benim en iyi arkadaşım da bu illetle savaşıyor. Elimden geleni yapsam da yapacaklarım sınırlı kalıyor. Aksiyeteyi reddetmek yerine onu kabullenmek dshs mantıklı geliyor. Aile çok önemli aga. Ailesi sağolsun sebep olabilecekleri tüm psikolojik rahatsızlığa neden oldular. İlk başlarda abartıyorsun diyen ailesi şimdi gelmiş neden bize haber vermedin diyorlar .d ailenizi siz seçemezsiniz farkındayım. Ama sonraki yaşamını siz seçebilirsiniz. Lütfen cabalayın. Siz o hastalıktan daha güçlüsünüz.
günümüzün vebası bu , utangaçlık gibi bir karakter ozelliği değil hayat kalitesinini 0a indiren kötü bir psikolojik sorun başa çıkması zor mücadele etmesi zevkli bundan kurtulan insanlar geleceklerinde çelik gibi sağlam güclü insanlar oluyor bunu bize verilen bir fırsat olarak görüp içinden geçmeyi başardığımızda herşey mükemmel olacak inanın
yaşadınız mı bu durumu? Bir tavsiyeniz var mı benim için? Ben yıllardır yaşıyorum. Gerçekten bununla sınanan bir insan eğer bu durumu yenebilirse çok güçlü olabilir ben de buna inanıyorum
Böyle durumlarda yardım almak en iyisidir. Eğer yardım alıyorsanız en kısa sürede bu rahatsızlığınızın geçmesini dilerim. Umarım bu gece huzurlu bir uyku geçirirsiniz.🖤
@@mervekarakose9615 ben de bu belirtiler var. Ben psikolojik yardım almayı denedim ama işe yaramadı şimdi psikiyatriye gidiyorum. Umarım sen bir an önce atlatabilirsin. Çünkü bununla yaşamak çok zor. Ben de hem anksiyete hem de depresyon olan biri için söylüyorum. Geceleri yatamıyorum. Dün kendimi o kadar yormama rağmen uyuyamadım. Sabah 5 de yatabildim. Onda da zar zor uyabildim. Bugün öğlen 1.30 da kalktım. Normalde 11.50, 12 gibi kalkabiliyorum. Yataktan kalkmadım gelmiyor. Önceden kalkmazdım da ama şimdi kendimi kalkmaya zorluyorum. Öyle geçiyor hayatım. Bunları sana anlatmak istedim. Çünkü beni anlayacağını düşündüm. Açıkçası duygularımı söyleyebilen veya yansıtabilen biri değilim bunları yazmak bile benim için çok zor. Psikiyatriye gidiyorum ama ona bile sorunlarımı anlatamıyorum. Kimseye anlatamıyorum. Bu videodaki yorumlar beni rahatlattı. Yanlış anlama bunları yaşayan insanlar olduğundan değil mutluluğum. Beni anlayabilecek insanlar gördüğüm için bu mutluluğum.
Böyle durumlarda varsa rehberlik hocanla da görüşebilirsin ve ondan aileni ikna etmesini rica edebilirsin. Umarım bu sorunu bir an önce atlatabilirsin🖤🖤
@@sadmmariposa annemle bu konuyu konuşunca dalga geçiyor benimle :( rehberlik hocasının tek yaptığı okul kurallarını anlatmak. Üstelik arkadaşım fln da yok kimseyle paylaşamıyorum🤧
@@yuzuruchan4398 inan psikolog ilaç yerine test veriyor vs.(işe yarıyor )Yani eğer güzel bir arkadaş edinirsen onunla dertleş ya da sana iyi gelecek hobiler edin. Çünkü çaresizlik kötü bir şey. Ama sen istediğini yapabilecek bir bal tanesinin.
Kaliteli bir hayat için psikolog şart ama başka çözümler var. Mesela hobiler gibi şeyler edin. Sevdiğin şeyleri yapmak seni iyi hissetirecektir. Bende ileri derece anksiyeteye sahibim yanında bir de orta derece depresyon var. Ama onu hobi gibi şeylerle kapıyorum. Sende sadece kendine iyi gelen şeyleri yap. Anksiyete zaten kaygı bozukluğu demek, insan sevdiği şeyi yaparken kaygı duymaz veya iyi gelen şeyi... tatlı ayçiçeği
@@unutmabuhayatitekyasadin4403 istediğimi yapmama izin verilmiyor pek maalesef, depresyonda hissediyordum bu aralar o yüzden gün içinde; dans edip, resim çizip, müzik dinleyip, kitap okuyup, film izleyip günümü güzel geçireyim diyorum yataktan çıkmak için elimden geleni yapıyorum ama uyandığım an test çöz, ders çalış elalemin çocukları nasıl ders çalışıyor bak diyen bir annem var özellikle yazılı haftam olduğundan daha da bunaldım ve yataktan hiç çıkmak istemiyorum :(( her gün ya bir sınavım 80'in altında gelirse naparım diye kafayı yiyorum. Arkadaş edinmem biraz zor çünkü sınıfımda dert dinleyecek biri yok, mahallemdekiler de hep küçük. Durumlar böyle napalım bi şekilde yaşamaya çalışıyoruz :")
Anksiyetinizi yenmeye çalışmayın onunla yaşamayı öğrenin, ben de berbat 2 sene geçirdim sosyal anksiyete ile. Ama daha sonra kendi kendimi sevmeyi, kabullenmeyi, kimseden bişey beklememeyi mesela; annem neden beni anlamıyor? neden inanmıyor neden güvenmiyor? neden ablamı sevdiği kadar beni de sevmiyor? gibi düşüncelere kapılmıştım ve gerçekten psikolojik anlamda çökmüştüm daha sonra bu hayatı kendim için yaşadığımı düşündüm, önemli olan tek bir kişi var o da bana yetiyor 'kendim' ben bana yeterim dedim. Ders çalışacaksam annem kızmasın, benimle gurur duysun diye değil kendi hayatımı yaşamak için, geleceğimi kurtarmak, kimseye muhtaç olmamak için kendi ayaklarımın üstünde durmak için ders çalışıyorum. Sen de öyle yapmalısın kimse için değil kendin için yap. Kendinle gurur duy, utanç verici bir anın oldu diyelim ben çok kafama takardım acaba o benim hakkımda ne düşündü vs gibi ama artık amaan canım napalım isteyen istediğini düşünsün, konuşsun benim hiç umrumda değil ben kendi yanlışlarımla, iyi/kötü anılarımla gurur duyuyorum demeyi öğrendim işte ben. Bu yüzden kendimle gurur duyuyorum. Gerçi dış görünüşümle barışmak beni epey zorladı -ki hâlâ bazen görünüşümü beğenmediğim maskemi çıkarmak istemediğim ya da evden çıkmak istemediğim oluyor- ama kendimi kabullendim zaten kendini sevmek kendini güzel bulmak değildir ki kendi kendini kabul etmektir. Umarım okumuşsundur baya uzun yazmışım ☺️ *neyse kısaca şunu unutma sen değerlisin kendine iyi bak güzel insan*
@Hersey Yolundains balım söylediğim gibi anksiyeteni yenmeye çalışma çünkü anksiyete yenilecek yada hemen hayatından çıkabilecek bişey değil. Kendini, hayatını, anksiyeteni, fobilerini vs gibi herşeyini kabullenmeye çalış. Örneğin kendimden örnek vereyim: kendi dış görünüşüm beni rahatsız ediyordu, yani şöyle yüzümü kimse görsün istemiyordum; evden çıkmak, okula gitmek, bakkala gitmek, misafirliğe gitmek vs bana ölüm gibi geliyordu. Sonra dış görünüşe neden bu kadar önem veriyorum ki dedim. Tamam belki başkaları çok önem veriyor ama ben sallamıyorum bile banane, umrumda değil gibi düşüncelerle kaygılarımı en hafife düşürüyorum sana da öneririm. (anksiyete zaten kaygı bozukluğudur o yüzden kaygılarını kontrol etmek için motivasyonunu düşürme.) Elimden geldiğince -sanki çok kolaymış gibi- cesur ol, özgüvenli ol, kendini sev vs demek istemedim ben bile duymaya tahammül edemiyorum çünkü :D ama şunu söylebilirim sen eminim üstesinden gelebilecek kapasiteye sahipsin
@Hersey Yolundains bazen kendine zaman ayır depresyon modundan çıkmaya çalış, kendine günlük aktiviteler belirle örneğin dışarı çık, film gecesi yap, motivasyon veren şarkılar dinle, arkadaşın varsa evine çağır, yogaya başlayabilirsin ben bir ara yapıyordum çok iyi geliyor :)) en önemlisi şunu unutma hayatının sonuna kadar böyle geçmeyecek, bu da hayatın bir parçası…bir dönem sonra rahatlayacaksın emin ol. Hayatını yaşayacağın, kendini mutlu hissedeceğin dönemler de olacak. En iyisi kafaya takma gelip geçici herşey, bunu da atlatıcaksın 💗
@@lucy_shine ve kendimizi rahatlatmak için verdiğin tavsiyeler için teşekkür ederim. Bunların çoğunu yapıyordum sonra bıraktım daha da kötüleşti durumum. Senin bunu yazman bende bu gerçeği görmemi sağladı. Tekrardan başlayacağım.
Evet doğrudur anksiyetem var ama ailem bunu çok da önemsemeyip o kadar da büyük bişey olmadığını söyler. Ama hocalar ödev vereceklerini söylerken bile sanki dünya batıyormuş gibi hissediyorum. O da bişe mi. Herkes sorunlarına çözüm bulurken ben sorunun içinde nasıl sakin kalabilirim diye savaşıyorum.
Bütün gün yataktan çıkmasam bile bir türlü geçmeyen yorgunluk,takıntı, düşünce hayatımı mahvetti. En ufak olaylara kaygıyla yaklaşmaktan yoruldum artık 11 yıldır anksiyete ile mücadele ediyorum ama artık yoruldum:( En çok üzen olaysa çevremin ve aile büyüklerimin abarttığımı düşünmesi umarım bir gün bu illetten kurtulmak dileği ile
@@Paro12 ailem psikoloağa gitmeme izin vermediği için şu an sadece aile hekiminin yazdığı prozac’la idare etmeye çalışıyorum ama. Etkisi 5 - 6 saat sürüyo maalesef.
Okulda atak geçirdim,okul cikisindan annem aldi beni hic konuşmadı ben o an anladim b*ku yediğimi,neyse eve gittim odama gittim geldi niye yaln söylüyorsun dedi ben itraz ettim ilgi istiyosun iste ne gerek var dedi baua baya yalnci damgasi yedim ustelik o ilk degildi birkaç atak daha gecirmistim ama uzulmesin diye de söylemiyorum aramız bayağı bir soğudu. 1 yil sonra ben artik dayanamadim okuldan geldim mutfağa oturdum aglamaya basladim annem bana anlat falan diyo anlattim neden soylemedin dedi,ama gözlerinde gördüm hala daha inanmiyodu iste dediki kendine hakim olmaya çalış kalabalığa girmeyiver ergwnlikten fln dedi ben israr ettim o sirada da manyak gibi titriyorum görüyor kabul etmek istemiyor ben guc bela ikna ettim. 1 ay sonra iyi bir pisikologa rendevu aldik ben konisamadim yine titremeye başladım resimlerimi verdim adam belirtileri soyledi ben var yok dedim panik atak teşhisi koydu,2 seans sonra dedi ki ben sana dikkat testi yapmak istiyorum tamam dedim yúksek seviye ADHD (hiperaktivite ve dikkat eksikliği) çıktım 15 yil boyunca nasil fark etmediniz dedi adam ben o an aglamak istedim sonra psikiyatri uzmanına gittim düşük seviyede bir antidepresan verdi sonuç: HaALA BOK GIBIYIM
Gerçekten artık dayanamıyorum. Bugün arkadaşımla dışarı çıkmıştım daha önceden arkadaşıma anksiyetem olduğunu açıklamıştım o yüzden beni anlayacağını düşünmüştüm. Ama o günün sonunda bana bağırmaya başladı dışarıda ucube gibi davrandığımı, çok sessiz olduğumu ,sorunlu birisi gibi göründüğümü söyledi. Arkadaşım dediğim tek kişide gitti
@@babybearrrjacksonwangchris4277 ilk başta benimde ailem durumu mu anlamıyordu ve psikolojik desteğe ihtiyacım olmadiğını söylüyordu. Fakat zamanla anksiyetem göz ardı edilemeyecek duruma gelince psikolojik destek almam gerektiğini anladılar. Bir psikolog buldular ve en kısa zamanda gideceğim. Bence sende ailenle mutlaka tekrar konuş ve durumunu anlatmaya çalış. Çünkü senin açından ne kadar erken psikolojik tedavi alırsan o kadar iyi olur
@@haticeakbulut5014 annemler yaşadığım şeyleri görmüyor psikolojin gayet iyi gitmene gerek yok diyorlar ama hergün ağlıyorum resmen ya sebepsiz yere hemde nefesim daralıyor nefesim bana yetmiyor kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyor bazen de atmıyor gibi annemler bunları demir eksikliğine bağladı ama değil işte aynı zamanda ağlama krizlerim de geliyor çünkü ve bununla tek başıma mücadele etmek zorundayım insan içine çıkamıyorum ne zaman çıksam böyle kötü oluyorum otobüsle eve giderken sırf birileri iniyor bende ineyim diye erken inip 10 dakika yürüyorum neyse ki şimdi tatildeyiz derste de konuşamıyorum ve buna benzer bir sürü şey çok söyledim gerçekten çok söyledim sonra da ilgi çekmeye çalıştığımı düşünecekler tamamen kendi zihnimin içindeyim herşeyi içime atıyorum ve bu beni delirtiyor ufacık şeyleri bile büyütüp kendimi üzüyorum böyle ama elimde değil neyse içimi dökmek istedim iyi geldi
Benimde ablamın anksiyete var ve bazen öyle büyük krizler geçiriyır ki ablamı tanıyamıyorum fakat ablamın krizleri sesiz okuyor ama söyle bir bakıyor ki her yeri kıpkırmızı oluyor wc ye gidiyor orda sakinleşmeyecek çalışıyor
Merhaba ben 28 yaşındayım bendede anksiyete panik atak ve kaygı bozukluğum depresyon var ilk okul zamanlarımda başladı hiç kimseyle konuşamadım öğretmenlerimle bile konuşamadım liseden mezun olana kadar konuşmayı sürekli denedim ama olmadı arkadaşlarım hep benimle dalga geçti dışarıda bile konuşmak yerine hep ağlama krizine giriyordum ve susmayı tercih ediyordum beni bu zamana kadar hiç kimse anlamdı nekadar anlattıysam rahatsızlığımdan herkes benim bilinçli olarak konuşmadığımı düşündü ama ben bilerek hiç bir zaman yapmadım herkes hayatımdan memnun olduğumu sandı hep ama ben hayatımdan hiç memnun değilim helede böyle bu durumumdan hiç memnun değilim hiç kimse beni anlamdı çünkü hiç kimse benim içimde neler yaşadığımı bilmiyor çünkü dışarda bile sürekli aklımda düşünceler geçiyo birinin yanından geçerken aklımdan geçiyo ya şimdi yanımdan geçerken bana vurursa diye tanıdıklarımın yanından geçerken bile tedirgin geçiyorum hele dışarda rahat olamıyorum yüzüm şekilden şekile giriyor sürekli hele markette kasada tanıdık bir arkadaşım varsa o markete gitmek içeri girmek benim için çok zor oluyo çarşıda fatura ödemeye gidemiyorum pazara gidemiyorum başka yerlere gidemiyorum çünkü konuşamıyorum konuşmaktan korkuyorum utanıyorum olmuyo hele çok sevdiğim bir ablamla konuşamıyorum telefonda konuşurken o an kala kalıyorum hiç bir şey konuşamıyorum hele manevi annemi her an kaybetme korkusu yaşıyorum çünkü onu çok seviyorum ve sürekli sevilmediğimi düşünüyorum sanki hiç kimse beni sevmiyor istemiyor gibi geliyo kafama hiç bir şey takmamaya çalışıyorum ama olmuyo sürekli kafama takıyorum biri bana birşey dediğinde hiç bir şey diyemiyorum sevdiklerimle istediğim gibi konuşmak istiyorum gülmek istiyorum eğlenmek istiyorum artık bitsin istiyorum bu illetin çünkü artık özgür olmak istiyorum bazen kendi kendime sinir krizide yaşıyorum kendime çok kızıyorum bazen sinirleniyorum ve bunu kontrol etmek çok zor oluyo sanki beynimde başka biri var ve kontrol ediyor beni ve o an bambaşka biri oluyorum sinir oluyorum kızıyorum kendime ama bazen kendi kendine geçiyo sakinleşiyorum😢😢😔😔
3:04 - 3:34 kendimi gördüm. Bunu yazmak benim için çok zor ama yazarsam belki rahatlarım. Bilmiyorum. Ben de hem anksiyete hem de depresyon teşhisi konuldu ve ben bunu çok geç fark ettim. Ailem çok geç fark etti. Şimdi düşününce hayatımın 3 yılı -belki 4 yıl da olabilir- kayıp.
Lanet Babam benim hayatımı mahvetti beni bu karanlık dünyama yapa yalnız mahkum etti Allah belasını versin daha küçük yaşta bana fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı beni karamsar dertli bir insana çevirdi içimi dertle sıkıntıyla doldurdum ve bu sıkıntılar sonucunda nörolojk bir hastalık çıktı liseye yeni başladığım dönemde çıktı bu hastalık aslında belirtisi küçüken çıktı ama farkında değildim küçüktüm umursamadım Ellerim titriyordu hafif liseye yeni başlamıştım titreme çoğaldı boynuma başıma geçti titreme okulda benimle dalga geçiyorlardı üzülüyordum ve daha da çoğalıyodu mezun oldum odama kapandım artık dışarı çıkmıyorum titrediğim için insanlar bana bakıyor çekiniyorum ve hâla bu hastalıkla cebelleşiyorum intiharın eşiğindeyim teşekkür ederim baba hayatımı mahvettiğin için..
Merhabalar Şua, eğer gerçekten kendini kötü hissediyorsan birileri ile paylaşmanı tavsiye ederim çünkü bu rahatsızlık sinsi sinsi ilerler. Bir zaman sonra hayatında hiçbir şeyi ilerletemedigini fark edebilirsin. Tabii ki ben doktor değilim ancak doktorlar gerekli gördüklerinde ilaç verirler ve ilaçların şurup formlarıda var. Umarım bu soruna bir çözüm bulur ve daha iyi olursun.🖤
@Hersey Yolundains teşekkür ederim iyiyim, 2 ay once tedaviye başladim panik atak-yogun ankisiyete bozuklugu varmis ilac kullaniyorum 2 aydir cok ciddi anlamda azalma oldu cok mutluyum 2 doktorumda cok iyiler hem ilac hem terap ile birlikte devam ediyoruz insAllah dahada iyi olup sınavlara bile girebilicem 😇🙏🏻
Okyanusum karanlık çukurunda ki yıldızın yanında dostum nerdesin nasılsın bilmiyorum o ailen kıymetini bilmedi ne yapsam sana ulaşmak kolay ama ailenin sana Zarar vereceğini biliyorum bundan yapmıyorum anksiyete bozukluğu yaşadın yaşıyosun yaşıyoruz birlikte gel artık birlikte aşıcaz söz veriyorum artık gel yaz ara bir şey yap. .
3:18 bişey dicem bende bişey düşündükten sonra o konu ile alakalı birşeyi düşünmekte zorlanıyorum düşünemiyorum sonra uçup gidiyor bı amda aklımdaki belirsizlik yüzündenBende de anksiyete var
Yorumdakileri görünce anksiyetemin henüz olmadığını öğrendim. Atak geçirmiyorum, bu konuda şanslıyım. Çok üzgünüm, keşke yorumdaki herkese sarılabilsem.
Tam olarak anksiyetemi bilmiyorum ama şöyle açıklayayım. Sanal ortamda rahatken, gerçek hayatta tam tersiyim. Hoca sırayla bize kitaptan birşey okutuyor, hangi satırı okuyacağımı, o satırda zor kelimelere ve satırın uzunluğuna bakıyorum. Sıra bana yaklaştığında ise kalbim hızlı atıyor, ama atak yok. Birini aramak yerine mesaj atmayı tercih ederim çünkü daha rahat hissediyorum. Toplum içinde yemek yiyemiyorum, sanki herkes işini gücünü bırakmış bana bakıyor gibi hissediyorum. Eğer hocanın sorduğu soruyu biliyorsam parmak kaldırmam, herşeyi elime yüzüme bulaştırırım, cevabım yanlış çıkar diye düşünüyorum. Toplum içinde soğuk biriyim ama aslında böyle değilim. Genelde sesim pek çıkmaz, hocalarla konuşurken bağırmamı söylerler. "sen neden kimseyle konuşmuyorsun?" sözünü hep duyarım. Bir ortamda biri nedensizce gülmeye başlayınca rahatsız olurum. Kendimi tam olarak ifade edemem. Kalabalık ortamlardan nefret ederim, bulunmak istemem. Herşeyi önceden planlarım, basit bir ödev için mesela. Arkadaşıma böyle derim, oda böyle der, ya şöyle derse, o zaman bende böyle derim gibisinden. Tuvalete girmem, kapı kilitlenir ve açamam diye korkarım bu yüzden tuvaletimi eve kadar tutarım. Bu anksiyetemi yoksa başka bir şey mi?
Merhaba irem, anksiyetenin bazı belirtilerini gösteriyor gibisin ancak ben bu konuda bilirkişi değilim. Emin olmak için bir doktora görünmeni öneririm.🖤🦋
Ben 2 ay önce yazmıştım buraya ama benim ailem bana inanmıyor anlattığım halde hele kardeşimden rica ediyorum götürmesini ama oda inanmıyor ve götürmüyor ben boşu boşuna para vermemem psikoloğa diyor yani psikoloğa gidip destek alamıyorum napıcağımı bilemiyorum😔😔😭😭
Merhabalar, Anksiyete bir kaygı bozukluğu durumudur ve birçok çeşiti vardır. Videoya koyduğum kareler, genellikle karakterlerin kaygı yaşadığı anlardı. Belki siz farklı bir kaygı bozukluğu geçirdiğiniz için bu yorumu yapmış olabilirsiniz.
![Sad Multifandom | Kırılma Noktası [Breaking Point]](http://i.ytimg.com/vi/M6qJdF9xOyY/mqdefault.jpg)
![Lp. Сердце Вселенной #60 РОЖДЕНИЕ ЛОЛОЛОШКИ [Финал] • Майнкрафт](http://i.ytimg.com/vi/YoR0pAV9FVQ/mqdefault.jpg)
Benim en iyi arkadaşım da bu illetle savaşıyor. Elimden geleni yapsam da yapacaklarım sınırlı kalıyor. Aksiyeteyi reddetmek yerine onu kabullenmek dshs mantıklı geliyor. Aile çok önemli aga. Ailesi sağolsun sebep olabilecekleri tüm psikolojik rahatsızlığa neden oldular. İlk başlarda abartıyorsun diyen ailesi şimdi gelmiş neden bize haber vermedin diyorlar .d ailenizi siz seçemezsiniz farkındayım. Ama sonraki yaşamını siz seçebilirsiniz. Lütfen cabalayın. Siz o hastalıktan daha güçlüsünüz.
Sizin gibi bilinçli insanlar sayesinde farkındalık daha da artacak sağolun.💜💜
Benim ailem mi o
Senin gibi bir arkadaşım olsun gerçekten herkesi karşıma alırım. Umarım kiymetini biliyodur
benim bir arkadaşım yanında panik atak geçirdiğim sırada " deli deli hareketler yapıp, bizi rezil etme" demişti..
Arkadaş dediğin böyle olacak
günümüzün vebası bu , utangaçlık gibi bir karakter ozelliği değil hayat kalitesinini 0a indiren kötü bir psikolojik sorun başa çıkması zor mücadele etmesi zevkli bundan kurtulan insanlar geleceklerinde çelik gibi sağlam güclü insanlar oluyor bunu bize verilen bir fırsat olarak görüp içinden geçmeyi başardığımızda herşey mükemmel olacak inanın
yaşadınız mı bu durumu? Bir tavsiyeniz var mı benim için? Ben yıllardır yaşıyorum. Gerçekten bununla sınanan bir insan eğer bu durumu yenebilirse çok güçlü olabilir ben de buna inanıyorum
Bu illet hastalık çok kötü geceleri kalp çarpıntılasıyla uyanmak kaygılardan uyuyamamak bu yüzden hergün yorgun olmak......
Böyle durumlarda yardım almak en iyisidir. Eğer yardım alıyorsanız en kısa sürede bu rahatsızlığınızın geçmesini dilerim. Umarım bu gece huzurlu bir uyku geçirirsiniz.🖤
@@sadmmariposa bir yıldır psikolog yardımı alıyorum eskisine göre daha iyiyim
Senin adına çok sevindim. Umarım her şey daha da iyi olur🖤
@@sadmmariposa umarım teşekkür ederim
@@mervekarakose9615 ben de bu belirtiler var. Ben psikolojik yardım almayı denedim ama işe yaramadı şimdi psikiyatriye gidiyorum. Umarım sen bir an önce atlatabilirsin. Çünkü bununla yaşamak çok zor. Ben de hem anksiyete hem de depresyon olan biri için söylüyorum. Geceleri yatamıyorum. Dün kendimi o kadar yormama rağmen uyuyamadım. Sabah 5 de yatabildim. Onda da zar zor uyabildim. Bugün öğlen 1.30 da kalktım. Normalde 11.50, 12 gibi kalkabiliyorum. Yataktan kalkmadım gelmiyor. Önceden kalkmazdım da ama şimdi kendimi kalkmaya zorluyorum. Öyle geçiyor hayatım. Bunları sana anlatmak istedim. Çünkü beni anlayacağını düşündüm. Açıkçası duygularımı söyleyebilen veya yansıtabilen biri değilim bunları yazmak bile benim için çok zor. Psikiyatriye gidiyorum ama ona bile sorunlarımı anlatamıyorum. Kimseye anlatamıyorum. Bu videodaki yorumlar beni rahatlattı. Yanlış anlama bunları yaşayan insanlar olduğundan değil mutluluğum. Beni anlayabilecek insanlar gördüğüm için bu mutluluğum.
Ailem abarttığımı düşündüğü için psikolojik destek alamıyorum
Böyle durumlarda varsa rehberlik hocanla da görüşebilirsin ve ondan aileni ikna etmesini rica edebilirsin. Umarım bu sorunu bir an önce atlatabilirsin🖤🖤
@@sadmmariposa annemle bu konuyu konuşunca dalga geçiyor benimle :( rehberlik hocasının tek yaptığı okul kurallarını anlatmak. Üstelik arkadaşım fln da yok kimseyle paylaşamıyorum🤧
@@yuzuruchan4398 inan psikolog ilaç yerine test veriyor vs.(işe yarıyor )Yani eğer güzel bir arkadaş edinirsen onunla dertleş ya da sana iyi gelecek hobiler edin. Çünkü çaresizlik kötü bir şey. Ama sen istediğini yapabilecek bir bal tanesinin.
Kaliteli bir hayat için psikolog şart ama başka çözümler var. Mesela hobiler gibi şeyler edin. Sevdiğin şeyleri yapmak seni iyi hissetirecektir. Bende ileri derece anksiyeteye sahibim yanında bir de orta derece depresyon var. Ama onu hobi gibi şeylerle kapıyorum. Sende sadece kendine iyi gelen şeyleri yap. Anksiyete zaten kaygı bozukluğu demek, insan sevdiği şeyi yaparken kaygı duymaz veya iyi gelen şeyi... tatlı ayçiçeği
@@unutmabuhayatitekyasadin4403 istediğimi yapmama izin verilmiyor pek maalesef, depresyonda hissediyordum bu aralar o yüzden gün içinde; dans edip, resim çizip, müzik dinleyip, kitap okuyup, film izleyip günümü güzel geçireyim diyorum yataktan çıkmak için elimden geleni yapıyorum ama uyandığım an test çöz, ders çalış elalemin çocukları nasıl ders çalışıyor bak diyen bir annem var özellikle yazılı haftam olduğundan daha da bunaldım ve yataktan hiç çıkmak istemiyorum :(( her gün ya bir sınavım 80'in altında gelirse naparım diye kafayı yiyorum. Arkadaş edinmem biraz zor çünkü sınıfımda dert dinleyecek biri yok, mahallemdekiler de hep küçük. Durumlar böyle napalım bi şekilde yaşamaya çalışıyoruz :")
Anksiyetinizi yenmeye çalışmayın onunla yaşamayı öğrenin, ben de berbat 2 sene geçirdim sosyal anksiyete ile. Ama daha sonra kendi kendimi sevmeyi, kabullenmeyi, kimseden bişey beklememeyi mesela; annem neden beni anlamıyor? neden inanmıyor neden güvenmiyor? neden ablamı sevdiği kadar beni de sevmiyor? gibi düşüncelere kapılmıştım ve gerçekten psikolojik anlamda çökmüştüm daha sonra bu hayatı kendim için yaşadığımı düşündüm, önemli olan tek bir kişi var o da bana yetiyor 'kendim' ben bana yeterim dedim. Ders çalışacaksam annem kızmasın, benimle gurur duysun diye değil kendi hayatımı yaşamak için, geleceğimi kurtarmak, kimseye muhtaç olmamak için kendi ayaklarımın üstünde durmak için ders çalışıyorum. Sen de öyle yapmalısın kimse için değil kendin için yap. Kendinle gurur duy, utanç verici bir anın oldu diyelim ben çok kafama takardım acaba o benim hakkımda ne düşündü vs gibi ama artık amaan canım napalım isteyen istediğini düşünsün, konuşsun benim hiç umrumda değil ben kendi yanlışlarımla, iyi/kötü anılarımla gurur duyuyorum demeyi öğrendim işte ben. Bu yüzden kendimle gurur duyuyorum. Gerçi dış görünüşümle barışmak beni epey zorladı -ki hâlâ bazen görünüşümü beğenmediğim maskemi çıkarmak istemediğim ya da evden çıkmak istemediğim oluyor- ama kendimi kabullendim zaten kendini sevmek kendini güzel bulmak değildir ki kendi kendini kabul etmektir. Umarım okumuşsundur baya uzun yazmışım ☺️ *neyse kısaca şunu unutma sen değerlisin kendine iyi bak güzel insan*
@Hersey Yolundains balım söylediğim gibi anksiyeteni yenmeye çalışma çünkü anksiyete yenilecek yada hemen hayatından çıkabilecek bişey değil. Kendini, hayatını, anksiyeteni, fobilerini vs gibi herşeyini kabullenmeye çalış. Örneğin kendimden örnek vereyim: kendi dış görünüşüm beni rahatsız ediyordu, yani şöyle yüzümü kimse görsün istemiyordum; evden çıkmak, okula gitmek, bakkala gitmek, misafirliğe gitmek vs bana ölüm gibi geliyordu. Sonra dış görünüşe neden bu kadar önem veriyorum ki dedim. Tamam belki başkaları çok önem veriyor ama ben sallamıyorum bile banane, umrumda değil gibi düşüncelerle kaygılarımı en hafife düşürüyorum sana da öneririm. (anksiyete zaten kaygı bozukluğudur o yüzden kaygılarını kontrol etmek için motivasyonunu düşürme.) Elimden geldiğince -sanki çok kolaymış gibi- cesur ol, özgüvenli ol, kendini sev vs demek istemedim ben bile duymaya tahammül edemiyorum çünkü :D ama şunu söylebilirim sen eminim üstesinden gelebilecek kapasiteye sahipsin
@Hersey Yolundains sen de iyiki varsın💞 sana bir nebze olsun iyi gelebilmişsem ne mutlu bana😊
@Hersey Yolundains bazen kendine zaman ayır depresyon modundan çıkmaya çalış, kendine günlük aktiviteler belirle örneğin dışarı çık, film gecesi yap, motivasyon veren şarkılar dinle, arkadaşın varsa evine çağır, yogaya başlayabilirsin ben bir ara yapıyordum çok iyi geliyor :)) en önemlisi şunu unutma hayatının sonuna kadar böyle geçmeyecek, bu da hayatın bir parçası…bir dönem sonra rahatlayacaksın emin ol. Hayatını yaşayacağın, kendini mutlu hissedeceğin dönemler de olacak. En iyisi kafaya takma gelip geçici herşey, bunu da atlatıcaksın 💗
@@lucy_shine hayatım senin hayatına benziyor. Ben de yavaş yavaş kendimi toparlamaya çalışıyorum. Umarım başarabilirim.
@@lucy_shine ve kendimizi rahatlatmak için verdiğin tavsiyeler için teşekkür ederim. Bunların çoğunu yapıyordum sonra bıraktım daha da kötüleşti durumum. Senin bunu yazman bende bu gerçeği görmemi sağladı. Tekrardan başlayacağım.
Evet doğrudur anksiyetem var ama ailem bunu çok da önemsemeyip o kadar da büyük bişey olmadığını söyler. Ama hocalar ödev vereceklerini söylerken bile sanki dünya batıyormuş gibi hissediyorum. O da bişe mi. Herkes sorunlarına çözüm bulurken ben sorunun içinde nasıl sakin kalabilirim diye savaşıyorum.
Leylacım merhaba, eğer bu sorunla baş edemeyecek düzeye geldiysen tavsiyem bir doktora başvurman. Umarım hayatta her şey dilediğin gibi olur🖤
Bütün gün yataktan çıkmasam bile bir türlü geçmeyen yorgunluk,takıntı, düşünce hayatımı mahvetti. En ufak olaylara kaygıyla yaklaşmaktan yoruldum artık 11 yıldır anksiyete ile mücadele ediyorum ama artık yoruldum:( En çok üzen olaysa çevremin ve aile büyüklerimin abarttığımı düşünmesi umarım bir gün bu illetten kurtulmak dileği ile
Umarım çabucak iyileşirsiniz🖤
@@sadmmariposa İnşallah ❤️
Sosyal anksiyete mi sizinki de?
Anksiyeteyi yenemezsiniz o sizi yener, çürütür ve sonunda öldürür. Ne yaparsak yapalım bu acıyla ölücez, bunu kabullenmek zorundayız..
@Hersey Yolundains O zaman benim daha çok yolum var. 7 yıldır birlikteyiz anksiyete'ciğimle, hala iyileşme olmadı kendisinde. :)
@@Medusaz ilaç kullanıyor musunuz
@@Paro12 ailem psikoloağa gitmeme izin vermediği için şu an sadece aile hekiminin yazdığı prozac’la idare etmeye çalışıyorum ama. Etkisi 5 - 6 saat sürüyo maalesef.
@@Medusaz yaa üzüldüm Çook geçmiş olsun size
@@Paro12 :)💘
Ankisyetem olduğumu söylesem gülüp geçiyorlar
Okulda atak geçirdim,okul cikisindan annem aldi beni hic konuşmadı ben o an anladim b*ku yediğimi,neyse eve gittim odama gittim geldi niye yaln söylüyorsun dedi ben itraz ettim ilgi istiyosun iste ne gerek var dedi baua baya yalnci damgasi yedim ustelik o ilk degildi birkaç atak daha gecirmistim ama uzulmesin diye de söylemiyorum aramız bayağı bir soğudu. 1 yil sonra ben artik dayanamadim okuldan geldim mutfağa oturdum aglamaya basladim annem bana anlat falan diyo anlattim neden soylemedin dedi,ama gözlerinde gördüm hala daha inanmiyodu iste dediki kendine hakim olmaya çalış kalabalığa girmeyiver ergwnlikten fln dedi ben israr ettim o sirada da manyak gibi titriyorum görüyor kabul etmek istemiyor ben guc bela ikna ettim. 1 ay sonra iyi bir pisikologa rendevu aldik ben konisamadim yine titremeye başladım resimlerimi verdim adam belirtileri soyledi ben var yok dedim panik atak teşhisi koydu,2 seans sonra dedi ki ben sana dikkat testi yapmak istiyorum tamam dedim yúksek seviye ADHD (hiperaktivite ve dikkat eksikliği) çıktım 15 yil boyunca nasil fark etmediniz dedi adam ben o an aglamak istedim sonra psikiyatri uzmanına gittim düşük seviyede bir antidepresan verdi sonuç: HaALA BOK GIBIYIM
Gerçekten artık dayanamıyorum. Bugün arkadaşımla dışarı çıkmıştım daha önceden arkadaşıma anksiyetem olduğunu açıklamıştım o yüzden beni anlayacağını düşünmüştüm. Ama o günün sonunda bana bağırmaya başladı dışarıda ucube gibi davrandığımı, çok sessiz olduğumu ,sorunlu birisi gibi göründüğümü söyledi. Arkadaşım dediğim tek kişide gitti
@Hersey Yolundains doğru söylüyorsun ama insanın tek arkadaşının da böyle olması gerçekten çok zor
@Hersey Yolundains vaktini ayırıp cevap verdiğin için teşekkür ederim. Umarım dediğin gibi olur. Sende kendine iyi bak 🤍
psikolojik destek alıyor musun benim de anksiyetem var ama ailem psikoloğa götürmüyor
@@babybearrrjacksonwangchris4277 ilk başta benimde ailem durumu mu anlamıyordu ve psikolojik desteğe ihtiyacım olmadiğını söylüyordu. Fakat zamanla anksiyetem göz ardı edilemeyecek duruma gelince psikolojik destek almam gerektiğini anladılar. Bir psikolog buldular ve en kısa zamanda gideceğim. Bence sende ailenle mutlaka tekrar konuş ve durumunu anlatmaya çalış. Çünkü senin açından ne kadar erken psikolojik tedavi alırsan o kadar iyi olur
@@haticeakbulut5014 annemler yaşadığım şeyleri görmüyor psikolojin gayet iyi gitmene gerek yok diyorlar ama hergün ağlıyorum resmen ya sebepsiz yere hemde nefesim daralıyor nefesim bana yetmiyor kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyor bazen de atmıyor gibi annemler bunları demir eksikliğine bağladı ama değil işte aynı zamanda ağlama krizlerim de geliyor çünkü ve bununla tek başıma mücadele etmek zorundayım insan içine çıkamıyorum ne zaman çıksam böyle kötü oluyorum otobüsle eve giderken sırf birileri iniyor bende ineyim diye erken inip 10 dakika yürüyorum neyse ki şimdi tatildeyiz derste de konuşamıyorum ve buna benzer bir sürü şey çok söyledim gerçekten çok söyledim sonra da ilgi çekmeye çalıştığımı düşünecekler tamamen kendi zihnimin içindeyim herşeyi içime atıyorum ve bu beni delirtiyor ufacık şeyleri bile büyütüp kendimi üzüyorum böyle ama elimde değil neyse içimi dökmek istedim iyi geldi
Doğrusu bu videoyu görene kadar anksiyetimin olduğunu bilmiyordum. Ellerine sağlık çok güzel olmuş
anksiyete kolay bir hastalık veya havalı bir şey değil kendi kendine tanı koymak yerine bir uzmana danış.
Çok kötü bir durum durduk yere stresten oluyo kurstayken oldu ve herkes bana bakiyodu hem nefes darlığı hem kalp çarpıntısı ağlama falan fistan
Benimde ablamın anksiyete var ve bazen öyle büyük krizler geçiriyır ki ablamı tanıyamıyorum fakat ablamın krizleri sesiz okuyor ama söyle bir bakıyor ki her yeri kıpkırmızı oluyor wc ye gidiyor orda sakinleşmeyecek çalışıyor
Merhaba ben 28 yaşındayım bendede anksiyete panik atak ve kaygı bozukluğum depresyon var ilk okul zamanlarımda başladı hiç kimseyle konuşamadım öğretmenlerimle bile konuşamadım liseden mezun olana kadar konuşmayı sürekli denedim ama olmadı arkadaşlarım hep benimle dalga geçti dışarıda bile konuşmak yerine hep ağlama krizine giriyordum ve susmayı tercih ediyordum beni bu zamana kadar hiç kimse anlamdı nekadar anlattıysam rahatsızlığımdan herkes benim bilinçli olarak konuşmadığımı düşündü ama ben bilerek hiç bir zaman yapmadım herkes hayatımdan memnun olduğumu sandı hep ama ben hayatımdan hiç memnun değilim helede böyle bu durumumdan hiç memnun değilim hiç kimse beni anlamdı çünkü hiç kimse benim içimde neler yaşadığımı bilmiyor çünkü dışarda bile sürekli aklımda düşünceler geçiyo birinin yanından geçerken aklımdan geçiyo ya şimdi yanımdan geçerken bana vurursa diye tanıdıklarımın yanından geçerken bile tedirgin geçiyorum hele dışarda rahat olamıyorum yüzüm şekilden şekile giriyor sürekli hele markette kasada tanıdık bir arkadaşım varsa o markete gitmek içeri girmek benim için çok zor oluyo çarşıda fatura ödemeye gidemiyorum pazara gidemiyorum başka yerlere gidemiyorum çünkü konuşamıyorum konuşmaktan korkuyorum utanıyorum olmuyo hele çok sevdiğim bir ablamla konuşamıyorum telefonda konuşurken o an kala kalıyorum hiç bir şey konuşamıyorum hele manevi annemi her an kaybetme korkusu yaşıyorum çünkü onu çok seviyorum ve sürekli sevilmediğimi düşünüyorum sanki hiç kimse beni sevmiyor istemiyor gibi geliyo kafama hiç bir şey takmamaya çalışıyorum ama olmuyo sürekli kafama takıyorum biri bana birşey dediğinde hiç bir şey diyemiyorum sevdiklerimle istediğim gibi konuşmak istiyorum gülmek istiyorum eğlenmek istiyorum artık bitsin istiyorum bu illetin çünkü artık özgür olmak istiyorum bazen kendi kendime sinir krizide yaşıyorum kendime çok kızıyorum bazen sinirleniyorum ve bunu kontrol etmek çok zor oluyo sanki beynimde başka biri var ve kontrol ediyor beni ve o an bambaşka biri oluyorum sinir oluyorum kızıyorum kendime ama bazen kendi kendine geçiyo sakinleşiyorum😢😢😔😔
Yorumlardaki herkese sarılıyorum...🌸
3:04 - 3:34 kendimi gördüm. Bunu yazmak benim için çok zor ama yazarsam belki rahatlarım. Bilmiyorum. Ben de hem anksiyete hem de depresyon teşhisi konuldu ve ben bunu çok geç fark ettim. Ailem çok geç fark etti. Şimdi düşününce hayatımın 3 yılı -belki 4 yıl da olabilir- kayıp.
Bipolar olmakta çok kotu 🥺
Lanet Babam benim hayatımı mahvetti beni bu karanlık dünyama yapa yalnız mahkum etti Allah belasını versin daha küçük yaşta bana fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı beni karamsar dertli bir insana çevirdi içimi dertle sıkıntıyla doldurdum ve bu sıkıntılar sonucunda nörolojk bir hastalık çıktı liseye yeni başladığım dönemde çıktı bu hastalık aslında belirtisi küçüken çıktı ama farkında değildim küçüktüm umursamadım Ellerim titriyordu hafif liseye yeni başlamıştım titreme çoğaldı boynuma başıma geçti titreme okulda benimle dalga geçiyorlardı üzülüyordum ve daha da çoğalıyodu mezun oldum odama kapandım artık dışarı çıkmıyorum titrediğim için insanlar bana bakıyor çekiniyorum ve hâla bu hastalıkla cebelleşiyorum intiharın eşiğindeyim teşekkür ederim baba hayatımı mahvettiğin için..
Ben psikoloğa gitmek istemiyorum çünkü ilaç tedavisi var ve benim hap içme fobim var bu yüzden kimseye söylemiyorum ama alıştım🖤
Merhabalar Şua, eğer gerçekten kendini kötü hissediyorsan birileri ile paylaşmanı tavsiye ederim çünkü bu rahatsızlık sinsi sinsi ilerler. Bir zaman sonra hayatında hiçbir şeyi ilerletemedigini fark edebilirsin. Tabii ki ben doktor değilim ancak doktorlar gerekli gördüklerinde ilaç verirler ve ilaçların şurup formlarıda var. Umarım bu soruna bir çözüm bulur ve daha iyi olursun.🖤
5 senedir ankisiyetem var sonunda tedaviye başlıyorum inşAllah düzelir😇🙏🏻
Sizin adınıza çok sevindim. Umarım bir an önce düzelir 🖤🖤
@Hersey Yolundains teşekkür ederim iyiyim, 2 ay once tedaviye başladim panik atak-yogun ankisiyete bozuklugu varmis ilac kullaniyorum 2 aydir cok ciddi anlamda azalma oldu cok mutluyum 2 doktorumda cok iyiler hem ilac hem terap ile birlikte devam ediyoruz insAllah dahada iyi olup sınavlara bile girebilicem 😇🙏🏻
@@simgehicylmaz8435 hangi hastaneye gidiyorsun hangi doktor lütfen cevap ver bende iyileşmek istiyorum 🥺
1.50 o bölümü Ekim 2020 de gece yarısı televizyonda canlı izlemiştim(dizi adı :kırmızı oda)
Okyanusum karanlık çukurunda ki yıldızın yanında dostum nerdesin nasılsın bilmiyorum o ailen kıymetini bilmedi ne yapsam sana ulaşmak kolay ama ailenin sana Zarar vereceğini biliyorum bundan yapmıyorum anksiyete bozukluğu yaşadın yaşıyosun yaşıyoruz birlikte gel artık birlikte aşıcaz söz veriyorum artık gel yaz ara bir şey yap. .
Çok iyi geldi aglicam
@@hellsingalucardd ağlama sırası bende çünkü dostluğumuz bitti bi insan uğruna
@@Pandakafasibu kimseyi takma hayatta senden değerlisi yok hiç bir zaman unutma
@@hellsingalucardd zamana bırakmaktan başka bir şey yok bakalım zaman bizi bırakır mı ama birazda olsa akilandım sanırım
@@Pandakafasibu kendi yolunu çiz artık zamanda da medet umma zaman sen ol
Anksiyete içindeki yaratıkla mücadele etmek
3:18 bişey dicem bende bişey düşündükten sonra o konu ile alakalı birşeyi düşünmekte zorlanıyorum düşünemiyorum sonra uçup gidiyor bı amda aklımdaki belirsizlik yüzündenBende de anksiyete var
Bir doktor ile görüşmen canım. Biz bazen kendi kendimizi tanılar koyabiliriz ve bu yanlış çıkabilir🖤🖤🖤🖤
Böyleyim bilmiyorum napicam anksiyetem olduğunu hep düşündüm ama ailem ile konsusamiyorum
Küçücük bir sevgi kırıntısı için seksen tane takla attım hayatım boyunca
Yorumdakileri görünce anksiyetemin henüz olmadığını öğrendim. Atak geçirmiyorum, bu konuda şanslıyım. Çok üzgünüm, keşke yorumdaki herkese sarılabilsem.
Tam olarak anksiyetemi bilmiyorum ama şöyle açıklayayım. Sanal ortamda rahatken, gerçek hayatta tam tersiyim. Hoca sırayla bize kitaptan birşey okutuyor, hangi satırı okuyacağımı, o satırda zor kelimelere ve satırın uzunluğuna bakıyorum. Sıra bana yaklaştığında ise kalbim hızlı atıyor, ama atak yok. Birini aramak yerine mesaj atmayı tercih ederim çünkü daha rahat hissediyorum. Toplum içinde yemek yiyemiyorum, sanki herkes işini gücünü bırakmış bana bakıyor gibi hissediyorum. Eğer hocanın sorduğu soruyu biliyorsam parmak kaldırmam, herşeyi elime yüzüme bulaştırırım, cevabım yanlış çıkar diye düşünüyorum. Toplum içinde soğuk biriyim ama aslında böyle değilim. Genelde sesim pek çıkmaz, hocalarla konuşurken bağırmamı söylerler. "sen neden kimseyle konuşmuyorsun?" sözünü hep duyarım. Bir ortamda biri nedensizce gülmeye başlayınca rahatsız olurum. Kendimi tam olarak ifade edemem. Kalabalık ortamlardan nefret ederim, bulunmak istemem. Herşeyi önceden planlarım, basit bir ödev için mesela. Arkadaşıma böyle derim, oda böyle der, ya şöyle derse, o zaman bende böyle derim gibisinden. Tuvalete girmem, kapı kilitlenir ve açamam diye korkarım bu yüzden tuvaletimi eve kadar tutarım.
Bu anksiyetemi yoksa başka bir şey mi?
Merhaba irem, anksiyetenin bazı belirtilerini gösteriyor gibisin ancak ben bu konuda bilirkişi değilim. Emin olmak için bir doktora görünmeni öneririm.🖤🦋
@@sadmmariposa teşekkür ederim ❤️
1000. beğeni benden olsun o zaman ;)
🖤
😔🥀
Ben 2 ay önce yazmıştım buraya ama benim ailem bana inanmıyor anlattığım halde hele kardeşimden rica ediyorum götürmesini ama oda inanmıyor ve götürmüyor ben boşu boşuna para vermemem psikoloğa diyor yani psikoloğa gidip destek alamıyorum napıcağımı bilemiyorum😔😔😭😭
🥰😍🌸🌹
Izzet güllü izleyin kurtulun🙂
0:00 hangi dizi bu ?
Bu ben...
Bu durumu sadece yaşayanlar bilir digerleri de sadece abartiyorsun der
3:05 bu dizinin adı ne
Sanırım kırmızı odaydı.
Aslı enverın oyunculuğu
Anksiyete ile videonun içeriği ne alaka diye düşünüyorum 🤔
Merhabalar, Anksiyete bir kaygı bozukluğu durumudur ve birçok çeşiti vardır. Videoya koyduğum kareler, genellikle karakterlerin kaygı yaşadığı anlardı. Belki siz farklı bir kaygı bozukluğu geçirdiğiniz için bu yorumu yapmış olabilirsiniz.
Şarkı ismi ne?
2:52 hangi dizi bu ?
Güneşi beklerken
@@sadmmariposa teşekkürler
lütfen fon müziğin ismini verir misiniz
The way
Dizi isimleri ne