Kiedy gry niszczą kreatywność?
Вставка
- Опубліковано 21 сер 2024
- Rozwijam ten kanał dzięki Wam!
Wesprzyj moją zrzutkę i dołącz do Mecenasów Nauka. To Lubię: zrzutka.pl/z/n...
Co zrobić by gry rozwijały a nie zabijały kreatywności?
Miesiąc temu opublikowałem materiał o tym, że gry komputerowe mogą mieć bardzo dobry wpływ na rozwój i zachowanie młodego człowieka. Podkreślałem wtedy, że po to by tak się stało, muszą zostać spełnione dwa warunki. Dzisiejszy odcinek jest właśnie o tym.
Jeśli podobają Ci się moje filmy zasubskrybuj mój kanał!
ua-cam.com/users/nau...
Projekt AkademiaCyfrowegoRodzica.pl jest realizowany przez portal Nauka.To Lubię we współpracy z KPRM (dawniej Ministerstwo Cyfryzacji) i NASK.
Więcej informacji znajdziecie na: AkademiaCyfrowe... , na www.gov.pl/niez... oraz na stronie akademia.nask.pl/
Źródła:
- American Academy of Pediatrics Committee on Public Education 2001
- Zdrowie uczniów w 2018 roku na tle nowego modelu badań HBSC, pod red. Joanny Mazur i Agnieszki Małkowskiej-Szkutnik, Instytut Matki i Dziecka, Warszawa 2018
- Dzieci w świecie gier komputerowych. Poradnik nie tylko dla rodziców, Anna Borkowska, Ośrodek Rozwoju Edukacji, Warszawa 2016
- American Psychological Association. (2015). Resolution on Violent Video Games. Retrieved from: www.apa.org/abo...
- The Effect of Online Violent Video Games on Levels of Aggression, Jack Hollingdale ,Tobias Greitemeyer, November 12, 2014
- Dzieci Ekranu. Jak uzależnienie od ekranu przejmuje kontrolę nad naszymi dziećmi i jak je wyrwać z transu Nicholas Kardaras, CeDeWu Warszawa 2018
- Dzieci konsoli. Uzależnienie od gier, H. Cash, K. MacDaniel, wyd. Media Rodzina, Poznań 2014
- Korzystanie z urządzeń mobilnych przez małe dzieci w Polsce. Wyniki badania ilościowego, Agnieszka Bąk, Fundacja Dzieci Niczyje, Warszawa 2015
Ponownie, jak przy poprzednim filmie na ten temat - wszystko (pieniądze, pracę, sport, religię, książki) można wykorzystać ku pożytkowi, albo ze szkodą... Natomiast co do gier, to dodałbym, że nie zawsze gra się dla dużego wysiłku i satysfakcji; czasem po prostu dla odstresowania, oderwania od spraw codziennych. - Podobnie czasem idziemy na jogging, a kiedy indziej na leniwy spacer; czasem z uwagą słuchamy opery, a kiedy indziej puszczamy prostą muzyczkę przy sprzątaniu...
Prawdę mówi, polać mu!
Tak jest ale nie dotyczy to małych dzieci, one w ogóle nie powinny mieć styczności z grami video do ( jak podaje w filmie ) 6-7 roku zycia
Jednak w większości przypadków to uzależnienie
Tak, dla dorosłego człowieka to jedna z form relaksu, ale małe dzieci są chyba za małe żeby czerpać z tego przyjemność. Popadają we frustrację, stają się nerwowe i szukają nowych bodźców.
To jest szczególnie widoczne jeśli się ma taką gowniarzerie w rodzinie+widzi się ich znajomych.
@@przemek7315 Na pewno ograniczony kontakt... Ale myślę, że to jak z tv - jeśli dziecko ma być "wychowywane" przez telewizor, to fatalnie. Ale jak czasem puścimy mu bajkę, żeby mieć chwilę spokoju, nic złego się nie stanie...
Moja główna myśl jest taka, że pytania jak w temacie filmu mają ograniczoną przydatność, ponieważ wszystko może być dobre, albo szkodliwe... Czy zabawy na świeżym powietrzu są dla dziecka super? Tak, ale jeśli nie odciągają od nauki. Czytanie jest super? Tak (ja np. bardzo wcześnie nauczyłem się czytać), ale nie jeśli dziecko oderwie się przez to od rówieśników... Nawet przebywanie z rodzicami jest super pod warunkiem, że nie wychowamy maminsynka, który doznaje szoku nawet kiedy mama wyjdzie na chwilę do kuchni, i terroryzuje wszystkich...
Poza tym, bardzo szanuję dr Rożka, ale myślę, że ma nieco "staromodne" podejście do wychowywania. Gdyż nie można skupiać się wyłącznie na przydatności wychowania dla przyszłego, dorosłego życia. - Człowiek nie jest maszyną, a jak przesadzimy, możemy wychować wydajnego specjalistę, ale frustrata, a w gorszym przypadku psychopatę... Na dodatek już dawno dowiedziono, że wpływ wychowania bywa przeceniany - charakter bywa różny niezależnie od wychowania, a nawet pod względem zachowań, przyzwyczajeń itp. dziecka takie samo wychowanie potrafi przynieść wyraźnie odmienne rezultaty... Najgorsza zaś, jak z każdą rzeczą, jest nadgorliwość, która zamęcza i albo łamie charakter dziecka, albo produkuje maniaka - nie mówiąc o tym, że unieszczęśliwia...
Wszystko co napisałem powyżej nie zmienia faktu, że jak widzę dziecko bezmyślnie klikające na komórce w odmóżdżające wbijanie poziomów w migających kulkach, krew mnie zalewa. - Choć podobnie, jak gdy słyszę rodzica, który z dumą opisuje plan dnia dziecka wypełniony "pożytecznymi" zadaniami bardziej, niż u najbardziej zapracowanego dyrektora korpo. - Natomiast jak słyszę 9-latków z pasją dyskutujących, jak rozwinąć postać do pokonania jakiegoś bossa w grze, raczej uśmiecham się pobłażliwie...
Jestem osobą wychowaną w małej miejscowości. Jako dziecko spędzałem całe dni grając w gry. Oczywiście słysząc za plecami komentarze rodziny, że to uzależnienie, i że nic dobrego z tego nie wyniknie.
Grałem sporo, bo miejscowość w której się wychowałem nie miała absolutnie nic do zaoferowania w kwestii spędzania czasu, a z nudów jedynie przychodziły głupie i niebezpieczne pomysły do głowy.
Odkąd się przeprowadziłem, gram może trzy godziny tygodniowo. Dzisiaj wiem, że moim problemem nie było uzależnienie, a brak innych sensownych opcji na spędzanie czasu. Uwagi mojej rodziny okazały się po prostu przykrymi słowami bez potwierdzenia w rzeczywistości.
Piszę to, bo myślę, że warto podejść z empatią i wyrozumiałością, pomyśleć nad alternatywami dla grania, zanim zaczniemy oceniać nasze dzieci, czy wbijać im do głowy poczucie winy.
Tez jestem ze wsi, ale ja jakoś nigdy nie czekałem, aż "ktoś mi coś zaoferuje". Kwestia podejścia.
@@pogodanaprzygode
W swojej wypowiedzi miałem na myśli zastanowienie się, jakie realne alternatywy dla gier komputerowych mają dzieci. To jednak coś trochę innego niż czekanie - jak to napisałeś "aż ktoś mi coś zaoferuje".
No ale zawsze dobrze się poklepać po plecach jakie to ma się świetne podejście, czyż nie?
Już Paracelsus mówił, że wszystko jest trucizną i nic nie jest trucizną, a *tylko dawka czyni truciznę.*
Podobnie jest ze wszystkim, z grami również.
Pojadę klasykiem - To nie gry powodują agresję , to lagi :] Pozdrawiam
Dokładnie byczq
Albo ta cala druzyna debili przez ktorych przegralismy
@@wojtex9570 albo to że te przeciwnicy zawsze maja wszystko lepsze
@@nortch3283
No wlasnie
Dodałbym do tego brak "skilli"/"skillsów" ;]
Nasuwa się tu pewna myśl: jeżeli dzieci nie powinny spędzać dziennie więcej niż 2 godziny dziennie przed komputerem, to e-lekcje mogą okazać się równie szkodliwe, co granie
Nikt nie twierdzi, że e-lekcje to najlepszy sposób nauczania. To środek, który pozwala zapobiec całkowitemu braku dostępu do nauki w sytuacji epidemiologicznej. Raczej lepsze to niż brak edukacji przez wiele miesięcy (lub lat)
Chyba głównym problemem jest ilość bodźców bylo o tym kilka razy wspomniane. Chodzi nie tylko o gry ale tez bajki, filmy, media społecznościowe. Lekcja na zoomie to inna sprawa bliżej jej do rozmowy telefonicznej niż do grania czy oglądania bajki.
@@Ukiya44 e- lekcje są jak oglądanie horroru, a tam trafia do nas dużo bodźców
Jesli nauczyciel mysli, to moze w czasie e-lekcji wyznaczac krotkie zadania do wykonania poza komputerem.
Lekcja to co innego niż granie czy oglądanie jakiegoś tik-toka czy innego portalu społecznościowego w którym jest masa bodźców. Siedzenie długo na lekcjach wpływa (negatywnie) głównie na postawę dziecka, bo długo siedzi.
To może powiem coś od siebie, bo mam wrażenie, że autor zapomniał wspomnieć jak ważny i kluczowy jest charakter dziecka oraz jego otoczenie. Ja aktualnie mam 17 lat, w gry zacząłem grać jakoś w wieku 6-7. Pierwsze gry to wiadomo jakieś typowe dla dzieci nic niezwykłego. W wieku ok. 8-9 zacząłem grać w gry takie jak minecraft i miałem pierwszą styczność z grami nieco bardziej brutalnymi, bo dostałem na urodziny od chrzestnego Combat Wings: Battle of Britain, niewiele potem mój starszy brat zainstalował mi jedno ze starszych Call of Duty, podobało mi się lecz kompletnie omijałem kwestie tego że strzelam albo robię coś ludziom. Dla mnie to były osoby, które tak naprawdę nie istnieją i nigdy istnieć nie będą. Od mniej więcej tamtego czasu do wieku jakiś 13-15 lat mój czas gry często ulegał ograniczeniom i zazwyczaj wyglądał, tak że dziennie miałem 2 godziny gry, w weekendy 4, ale każda ocena w szkole powyżej cztery to była dodatkowa godzina gry. Nie powiem motywowało to bardzo aby dostawać lepsze oceny chociaż jak wiadomo w podstawówce to nie osiągniecie. No i od paru lat tak właściwie nie mam żadnych ograniczeń w tej kwestii narzuconych z góry. Sam je sobie nakładam nie dlatego że ktoś mnie nauczył tylko dlatego, że zwyczajnie nie potrafię grać codziennie i bez przerwy. Natomiast kończąc już ten temat to brakuje mi tu wspomnienia o tym kogo w takim młodym wieku można w internecie spotkać. Ja całe szczęście przez całe moje życie spotykałem same cudowne osoby, do pierwszego klanu w WoT dołączyłem mając 12 lat i odnajdywałem się dobrze wśród pojedynczych 30-40 latków a wspomnienia i znajomości mam do dziś. Takich sytuacji z mojego życia mógłbym mnożyć natomiast nie każdy ma tyle szczęścia co ja dlatego moim zdaniem jednak brakuje wspomnienia o tym fakcie w filmie.
Ja nigdy nie miałem ograniczonego czasu przed ekranem i się z tego cieszę, ponieważ nauczyło mnie to zarządzania czasem i tym co robię w życiu. Odpowiedzialności również oczywiście.
To co jest mówione w filmie to prawda. Sprawdza się idealnie na moim przykładzie. Długie spędzanie czasu przed komputerem (czego konsekwencją bylo izolowane się od ludzi) w czasach podstawówki i nastoletnich sprawiło, że teraz mam różne fobie społeczne, problemy w kontaktach międzyludzkich i niskie poczucie własnej wartości.
Spędzanie czasu z ludźmi w internecie nie zastąpi tego na żywo, sam też grałem ze znajomymi i nie miałem problemów żeby z nimi porozmawiać i byłem w ich towarzystwie dość odważny, nie bałem się odrzucenia itp, ale gdy przychodziło do rozmowy z kimś na żywo w, prawdziwym życiu to miałem z tym problemy. Na szczęście przez pracę nad sobą wszystko idzie w dobrym kierunku. Polecam wszystkim jak najszybciej skończyć z grami. Może nie teraz bo jest pandemia i nie ma wielu alternatyw na spędzanie wolnego czasu, ale jak się skończy to jak najbardziej. Moje życie zmieniło się na lepsze kiedy przestałem grać, zwiększyła się moja koncentracja, jestem bardziej ambitny i szczęśliwy. Polecam każdemu zerwać z tym okropnym nałogiem, zwłaszcza że wiele z was nawet nie wie że jest uzależniona. To że możesz nie grać przez tydzień wcale nie ma znaczenia, jeśli robisz to tylko po by udowodnić to sobie lub komuś, a po tygodniu wracasz znowu do grania.
4:49 Mam wrażenie że niektóre osoby w podeszłym wieku też nie widzą tej różnicy, skoro w serialu jest księdzem to na żywo pewnie też :)
-Matka mówiąca mi że gry powodują agresję
-Ja grający w farming simulator
xd
No uważaj, bo jeszcze wyjedziesz na ulicę traktorem i pozabijasz ludzi
@@kolorowykostkogowymutantpo6364 Kombajnem jak w gta sa xd
W farmingu jak cię auta zablokują to u cb nie powoduje agencji?
@@kamgor200 Gram bez ruchu drogowego :)
Mama: WYŁĄCZ TO. TAM SĄ DEMONY Z ROGAMI, BĘDZIESZ MIAŁ KOSZMARY!
Ja, grający w Dooma Eternal: otóż nie.
We mnie gry zabijają kreatywność już po 40 godzinach nieprzerwanego grania.
Ok
Jakim cudem masz czas na granie 40 godzin bez przerwy i odpowiadanie pod każdym filmem na yt?
"Dziecko spędzające (...) może nie widzieć granicy między światem wirtualnym a realnym" Dlaczego nie podał Pan wieku tego dziecka mówiąc to? Przecież teraz rodzice którzy nie wygooglują sobie konkretów oszaleją. To chyba (koło agresji i uzależnienia) jest tym czym najbardziej straszy się ludzi w temacie gier. A teraz bez kontekstu mamy potwierdzenie.
@@Chiredan Mozna sie domyslac ze chodzi o to dziecko do ok 2 roku życia o ktorym byla mowa wczesniej. Jesli tak, to niestety nie jest to jasne.
Super że poruszasz te tematy. Dobrze opracować temat/ zagadnienie jest niezmiernie trudno. Bardzo proszę o rowinięcie tego tematu.
Większym mordercą kreatywności jest SZKOŁA, bo tam uczą tylko tego jak odgadnąć co miał na myśli ten co układał egzamin i nic więcej. Szkoła zabija kreatywność i nie tylko.
Szkoła nie zabija kreatywności, bo niewielu się do niej przykłada. Kreatywność to zabija praca na etacie i nie ma znaczenia branża czy wykonywany zawód. Nawet jeżeli jesteś grafikiem, artystą etc. może okazać się, że w oczach klienta, twoja robota jest ch*** warta. Kiedy byłem w szkole czy na studiach to kipiłem kreatywnością i miałem warunki by to realizować.
@@elgoogssie3969 wiadomości to jest dopiero morderca kreatywności i własnego myślenia
@@gg00 Nieprawda. Jeżeli masz usposobienie "niedowiarka", to starasz się informacje przekazane tam weryfikować. Niech to nawet ograniczy się do obejrzenia innego serwisu informacyjnego. I już można wyciągać wnioski i samodzielnie myśleć. Trzeba mieć sporo empatii i wysoko rozwiniętą inteligencję emocjonalną by odczytać prawdziwe intencje. I przede wszystkim, nie wysnuwać pochopnych wniosków. To nie jest trudne.
@@elgoogssie3969 tak tak. Dlatego właśnie mamy idealna polaryzację społeczeństwa 50/50 w niemalże każdej sprawie bo wiadomości i fakty oglądają "niedowiarki" którzy samodzielnie weryfikują informacje :)
@@gg00 Nie chodzi mi o oglądanie tego lub tego ale o oglądanie tego i tego. Rozumiesz?
Wszystkie strzelanki , nawalanki ,jak krwawe i brutalne by były to pikuś przy Fife . Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć ,że ta gra "ryje psyche" i uzależnia. Ludzie którzy grają w strzelanki , po zakończonej sesji nie będą źli oraz nie rzucają padami o ściany jak występuje to w przypadku niektórych graczy Fifa.
problem z fifą jest taki, że jest dużo bardziej losowa niż owe strzelanki, w których koniec końców chodzi o to kto ma lepszą reakcję, w fifie często dochodzi do niedorzecznych i fartownych sytuacji, ludzie sie wnerwiają dla tego, że w fifie tracisz kontrolę i nawet nei wiesz kiedy i czemu tak się stało
Zgadzam się, Fifa znacznie bardziej denerwuje, dlatego od kilku lat już w to nie gram. W końcu co roku wychodzi prawie taki sam produkt.
Ty chyba nie grałeś nigdy w WoTa. Tam dopiero jest patologia.
FIFA? Wot równierz
to ty w lola nie grałeś. To dopiero psuje nerwy
> kiedy gry zabijają kreatywność?
Odp: To zależy :)
UNB alert
Ja mający 16 lat zauważyłem ciekawą zależność, że grając w gry multiplayer, w których często dochodzi do tzw. "rage'u" czyli po prostu mocnego zdenerwowania - udało mi się zapanować nad swoim "gniewem" i zupełnie inaczej patrzę na rzeczy w świecie realnym, jestem oazą spokoju (pierwszą styczność z komputerem miałem w wieku 6 lat, ale nie obchodził mnie on kompletnie, dopiero mając 8 lat zacząłem tak na prawdę troche więcej z niego korzystać, lecz też miałem ciekawsze rzeczy do roboty - boisko, piłka, rower, od 11 roku życia możnaby powiedzieć że zacząłem faktycznie grać w pełnoprawnę produkcje itd. , moje zdrowe podejście co do komputera ugruntowali stanowczy, ale nie zabraniający rodzice i ja sam - przez to ,że byłem i jestem nadal bardzo racjonalnym człowiekiem. Według mnie dziecko powinno się wdrażać w świat wirtualny około 8 roku życia, ale mieć nad wszystkim kontrolę, dawkować i sprawdzać co dziecko robi, natomiast w wieku 13-14 lat powinno się mu dać już względnie wolną rękę - bo przecież 14 latek nie jest głupi, jak będzie chciał zagrać w CS'a to zagra w tego CS'a) chciałbym jeszcze nadmienić że dużo zależy od czego wprowadzani zostaliśmy w świat gier, ja zaczynałem od gier Lego, potem Minecrafta, teraz w sumie gram we wszystko, nie lubie tylko bardzo brutalnych produkcji z scenami gore ani większości horrorów , natomiast gustuję w grach fabularnych, gdzie owa historia jest faktycznie napisana na poziomie
Ja wolę żeby dzieci grały w przygodowe gry niż oglądałly głupoty na YT. nie mówię tu o grach na telefonie, bo na telefonie nie ma gier to tylko reklamy przerwane grami. Przygodowe gry na komputerze jak najbardziej żeby chronić dziecko od telefonu i yt.
W końcu powiedziałeś to o czym pisałem kilkakrotnie w komentarzach pod poprzednimi filmami, które gry ujmowały w superlatywach. Dopiero teraz jesteś obiektywny
Dzień dobry.
Po obejrzeniu obu Pana filmów na temat zalet jak i zagrożeń związanych z graniem w gry komputerowe przez dzieci, mam 2 pytania:
1. W jakim zatem wieku dzieci mogą zacząć grać w gry? I jak dużo czasu mogą przed ekranem spędzać np. 8 latki?
2. Czy do „czasu przed ekranem” zalicza się tylko czas gdy dziecko aktywnie gra? Czy również czas gdy obserwuje grę rodzica czy starszego rodzeństwa?
Będę wdzięczna za odpowiedź.
Pozdrawiam
Na pewno kiedy gramy ciągle w te same gry bo już nic nowego nie robimy w nich tylko powtarzamy nauczone już rzeczy, to nie rozwijamy się. Sam grałem ciągle w Warframe i jak w koncu mnie znudził i zacząłem grać w inne gry to zauważyłem że mój reflex, celność jak i ogólne szybkie myślenie strasznie upadło. Rzeczy które nie sprawiały mi problemu, zaczęły być ciężkie do zrobienia.
7:00 właśnie mnie to zastanawiało ostatnio czy to po prostu przychodzi z wiekiem, czy za dużo jako dziecko i w nastoletnim wieku przez długie granie czy słuchanie muzyki przez to ciągle dając mojemu mózgowi dopaminę, czy przypadkiem nie podniósł się próg tej dopaminy jaki musi być żeby coś w ogóle mnie cieszyło. Mam już 30 na karku i jest przez większość czasu jestem po prostu znudzony życiem. Rzadko kiedy uda mi się znaleźć jakąś grę czy piosenkę która da mi frajdę. Kiedyś potrafiłem grać cały dzień w jedną grę, albo słuchać muzyki przez pół dnia. teraz maksymalnie pogram 2 godziny i muszę sobie przerwę zrobić bo po prostu mi się już nie chce grać, znudziła mnie na ten moment, a muzykę maksymalnie godzinę posłucham i podziękuje.
W czasie wakacji gralismy po 12 godzin to byly czasy
Własnie znalazłam ten kanał na portalu Niedziela NL i bardzo mi sie podoba. Oczywiscie zostawiam👍i daje Suba. Dobra robota. Pozdrawiam💜
A jak ktoś przez tydzień rozbudowuje miasto wojsko planuje strategie ataku i z sukcesem go przeprowadza w wielogodzinnej taktycznej walce i to wszystko z fabułą opowiedziana np po angielsku?
Mam 19 lat ale widzę jakie błędy rodzice popełniają na przykład kary za błędy i złe zachowanie brak nagród za zwycięstwa i dobre zachowanie, telefon od małego, gry, telewizja. Seria o wychowaniu byłaby jak najbardziej trafna. Chętnie bym też posłuchał o efekcie Mozarta.
O tak, warto mówić szczególnie o przypadłości wielu młodych rodziców - dawanie dziecku telefonu od najmłodszych lat i niech się zajmuje samo sobą.
Wielu rodziców po prostu nie rozumie nowych technologii(co jest w pełni zrozumiałe) przez co często bardziej szkodzą niż pomagają dziecku. Pan Tomek nagrał już wiele materiałów o zagrożeniach związanych z nowymi technologiami - oby pojawiło się ich jak najwięcej :)
@@sadrax1116 Nie rozumiem tego do końca. Dając trzyletniemu dziecko grę, w której uczy się np. alfabetu lub poznaje kształty etc. Jak ja mu szkodzę? Zdaję sobie sprawę, że dziecko nie może siedzieć z tabletem w ręku przez cały dzień ale technologia w tej chwili jest elementem codzienności i w życiu tych dzieci będzie odgrywać ogromną rolę. Odwlekając moment oswajania z technologią przesuwamy jedynie w czasie coś co jest nieuniknione.
Jestem w tej chwili w sytuacji kiedy zarówno ja jak i żona pracujemy z domu. Przeprowadziliśmy się do dziadków, bo w przeciwnym razie dziecko skazane było by na tv lub tablet. Staram się z dzieckiem rozwiązywać różne łamigłówki, rysować, chodzić na spacery, wykonywać jakieś proste ćwiczenia lecz małe dzieci mają to do siebie, że po kilkunastu-kilkudziesięciu minutach mają już dość danego tematu i w takim momencie z pomocą przychodzi technologia. Granie w gry edukacyjne czy słuchanie audiobooków są o wiele lepsze niż bezmyślne oglądanie bajek.
Wydaje mi się, że to wszystko to tylko kwestia dozowania. Tak samo jak wychowanie dziecka w domu bez alkoholu nie gwarantuje, że nie zostanie ono alkoholikiem w wieku dorosłym.
@@elgoogssie3969 Rozumiem i w pełni się z Tobą zgadzam. Grunt to zachować umiar. Jeśli dziecko zostanie nauczone odpowiedniego korzystania z nowych technologii to będzie to korzyść dla całego społeczeństwa jak i samych pociech. Nie da się uciec od technologii :)
Osobiście znam niestety rodziców, którzy traktują tablety/smartfony jako sposób na odpoczynek od dziecka. Możliwe jednak, że nieco przesadzam, bo sam jeszcze dzieci nie posiadam.
Pozdrawiam :)
Na obozach żeglarskich zawsze dbamy o równomierne karanie i nagradzanie podopiecznych, więc jest karny kambuz i kambuz w nagrodę 😄
lepiej zeby dzieci graly w gry niz siedzialy na tik toku
+ 1
+2
+3
+82
raczej zależy jakie treści tam konsumują, tak samo jak i z youtubem :)
Definitywnie najlepszy film dotyczący gier jaki widziałem, zgadzam się ze wszystkim jako gracz od małego, bez zbędnych stereotypów, bez przekoloryzowania oraz bez oczerniania, po prostu w punkt.
Będę Ci niezwykle wdzięczna gdybyś nagrał kolejne odcinki dotyczące wpływu technologii na rozwój dzieci w różnym wieku (choć interesuje mnie grupa przede wszystkim poniżej 8 roku życia). Jest to dla mnie bardzo ważne.
Świetny odcinek. Dziękuję!
przy graniu przy 60fps poprawiła mi się spostrzegawczość, przy The Division zaczęła mi puchnąć ręka od gamepada - taka była ostra rzeźnia, kupiłem oryginalnego gamepada i The Division 2 oraz CyberPunk 2077, zaaplikuję sobie serię elektrowstrząsów - lepiej działa to niż kawa, nie da się grać w gry po alkoholu
Agresja wśród dzieci, młodzieży, dorosłych, grających w gry - słyszę to od kilkudziesięciu lat. Cały czas się nas tym straszy. Za dzieciaka nigdy nie pobił mnie gracz nadużywający gier czy napadł. Młodzi pseudokibice, patologia, która siedziała z "piwkiem" na ławce przy bloku czy stała w bramie - owszem. Sam jestem graczem od dziecka i nigdy nikogo nie pobiłem ;) Pozdrawiam :)
Coraz lepsze materiały! Sama treść jak zawsze pożywna, ale to co mnie zaskoczyło to bardzo dobry montaż! muzyka to co Pan mówi oraz to co dzieje sie na ekranie genialnie ze sobą kooperuje. Tak tylko mówie bo to spory Skok wzglendem poprzednich materiałów (pod względem montażu) Pozdrawiam :)
Cześć. A propos bombardowania bodźcami: czy czas jaki spędzam na oglądaniu reklam podczas oglądania twojego kanału ma przełożenia na wpływy dla Ciebie? Czy mogę śmiało pomijać reklamy bez konsekwencji? Dzięki
Ja pomijam reklamy. Jak do tej pory żadne konsekwencje mnie nie spotkały😉
Mam 25 lat, no-life mi się odpalił gdzieś od 6, chociaż zawsze miałem do tego skłonności. Z lękiem w pewnej formie się u mnie sprawdziło, chociaż bardziej w czasie przeszłym, bo w szkole średniej miałem fobię społeczną. Jednakże najsilniejszą zmianą po takim czasie grania zdecydowanie jest rozwój intelektualny, który może wydawać się wręcz absurdalny. O ile w szkole średniej byłem uważany za idiotę (chociaż test IQ wykazał wyjątkowo wysoki wynik, ale fobia społeczna jednak robiła swoje ), tak obecnie jestem uważany za autorytet w kilku dziedzinach. Obliczam w pamięci w kilka sekund działania jak 748 x 973, jestem w stanie zapamiętywać informacje bez żadnych ograniczeń (mnemotechniki), przyswajam każdą wiedzę w tempie natychmiastowym i od dawna nie byłem w stanie znaleźć niczego, co byłoby w jakimkolwiek stopniu dla mnie trudne (a uczę się na własną rękę mnóstwa rzeczy, o ile mnie interesują). Gry rozwinęły mnie do wyjątkowego poziomu (no, nie tylko gry, po prostu lubię się uczyć wszystkiego, co jest trudne, ale jednak to zwykle gry strategiczne, które opanowuję do perfekcji, rozpracowując działanie wszystkiego w rozległych tabelach excel), jednak społecznie jestem bardzo wycofany i jestem znudzony wszystkim, co jest proste. Czuję totalny dyskomfort, kiedy muszę się zabrać za rytualne czynności, nie lubię rozmawiać z ludźmi na proste tematy, skoro już znam odpowiedzi na moje pytania. Przypomina to rozmowę z samym sobą, bardziej zabawa w potwierdzanie tego, co przewidujesz aniżeli normalna rozmowa, jaką znasz. Więc finalnie inteligencja w zamian za wycofanie społeczne i wiele innych problemów. Oceniając z perspektywy czasu popełniłem błąd, ponieważ posiadam ogromny potencjał, który zapewne nie wykorzystam nigdy do niczego specjalnego, jako że jestem zbyt wyalienowany od społeczeństwa. Więc zapewne będę się dalej rozwijał do granic absurdu, aż w końcu skończy się mój czas i nawet nikt tego zapewne nie zauważy. Jeżeli ktoś uważa, że inteligencja jest więcej warta niż szczęśliwe życie to jest w wielkim błędzie. Korzystajcie z życia, dopóki jeszcze mamy czas, bo pozostało go niewiele.
Granie lub po prostu urzytkowanie komputera/smartfona może doprowadzić do wymienionych w filmie problemów. Nie można dokładnie określić uniwersalnego wieku i czasu który by pasował do wszystkich dzieci. Jedno dziecko spędzając po X godzin dziennie będzie się rozwijać normalnie, a inne już nie. Można to nawet zaobserwować u rodzeństw. To rodzice muszą obserwować i reagować, być częścią świata dziecka. Niestety często dziecko jest zbywane grami przez dorosłych, a potem zaczyna się usprawiedlieianie siebie. Mówi się sobie: A niech gra co ma robić, jestem zmęczony idź sobie pograć itp. A kiedy dochodzi do złego cała wine zrzuca się na gry.
A siedzenie godzinami przed komputerem w ramach nauczania zdalnego nie jest zbyt korzystne pod wieloma względami, jednak jakieś plusy też niby są
@planeta idiotów ja e-lekcji mam dokładnie tyle samo co przy nauczaniu stacjonarnym + jeszcze nauczyciele zadają więcej prac domowych więc wolę chodzić do szkoły, spotkać się z rówieśnikami i się ruszać między lekcjami niż siedzieć praktycznie cały dzień przy biurku i wpatrywać się w monitor
@planeta idiotów E-lekcji jest tyle samo co zwykłych lekcji, plan jest taki sam
Nie wiem jak wy ale ja podas e lekcji mam większy zapierdol niż na zwykłej lekcji w szkole.
@@Muhammad_Sumbul555 Oj tak
Wiele przykładów dotyczyło samego faktu spędzania czasu w trybie siedzącym, braku ruchu itp. Moje pytanie zatem brzmi. Czym różni się to od siedzenia w szkolnej ławce tudzież za biurkiem przez większość dnia? Nie to bym negował to co na filmie zostało przedstawione lecz jako ojciec 4 latki sam zastanawiam się jak zapewnić jej najlepszy, najlepiej zbilansowany rozwój.
W szkole co 45 minut masz ruch. Nawet głupie wchodzenie po schodach robi różnicę.
Nie brak ruchu jest tu zagrożeniem dla rozwijającej się osobowości dziecka, a ryzyko, że dziecko zbytnio pochłonięte grami przestanie szukać wyzwań w realnym świecie, bo przecież znajduje wyzwania w grze.
Dziękuję za film! Pozdrawiam serdecznie 💕 💕
Bardzo dobry film. Niestety nie jest w nim wspomniane że podobne efekty może mieć długotrwałe i nadmierne korzystanie z telefonów komórkowych. A według mnie jest to problem znacznie większy i obejmujący większą ilość dzieci niż uzależnienie od komputera
W obecnych czasach komputer i telefon to jest to samo.
Wszystko jest dla ludzi. Ze wszystkiego należy korzystać z rozumem. Alkohol też jest dla ludzi. Niektórzy dobrze się z nim bawią, inni robią rozpierdziel. Tym, którzy nie potrafią odpowiednio korzystać z przyjemności, należy je odbierać.
Więcej niż 2 godziny przed ekranem siedzą przy lekcjach online...
Matko boska to tak zostało nazwane tylko. Chodzi o treść z monitora w postaci idiotycznych gier, które robią z człowieka zombie po długim czasie. Postawa i kręgosłup to druga sprawa.
Tak ciężko zrozumieć, że chodziło o czas gry przed ekranem? Chyba musisz nauczyć się rozumienia słów wymawianych w kontekście.
W telewizyjnym spocie zabrakło na koncu "nauka - to lubię na facebooku i youtubie" =]
Muzyka - wulgaryzmy i seks. Filmy - przemoc, seks i bezczynność przy odbiorniku. Prasa - propaganda i ideologia. Książki - pisze je dzisiaj każdy, bestsellery wydają puści celebryci. Gry - częsta przemoc, a rozgrywka wciąga.
Dlaczego tylko gry są szykanowane i stawiane na świeczniku, ja się pytam?
Bo wszystko inne było już szkalowanie
Cieszę się z Pana rzetelnego, wyważonego podejścia :) Zazwyczaj w mediach gry są kozłem ofiarnym (bo może dorosła grupa docelowa jeszcze nie rozumie, o co chodzi i wszystko "łyknie"?) odpowiedzialnym za wszelkie zło. Brakuje za to krytyki seriali (szczególnie tych niskobudżetowych, które są w kółko powtarzane w TV), brukowców, gazetek plotkarskich, "harlekinów" itd. (o pornografii już nie wspominając).
W kwestii pornografii - były niedawno odcinki poświęcone tzw. sextingowi. Był tez webinar, do którego Dr Rożek zaprosił ekspertów, ale wg mnie ci eksperci jakoś po łebkach potraktowali temat.
Media nie są nastawione na rzetelne przedstawianie jakiegoś zagadnienia, tylko na wywoływanie sensacji. Krytyki seriali nie było i nie będzie, w myśl zasady "nie pluj do studni z której wodę pijesz".
Z tym uzależnieniem to nie wiem grałem wiele godzin dziennie aż w pewnym momencie mi się odechciało i nie grałem w ogóle przez pół roku xd
Teraz czasami coś pogram ale zwykle gram parę dni po parę h i przerwa na parę tygodni
w jaki sposób wzbudzić zainteresowanie dziecka czymś kreatywnym w tak by samo uznało że ciągłe przeglądanie social mediów to marnowanie jego czasu?
Mam pytanie, dlaczego na Kanale dla dzieci, komentarze są wyłączone?
Rodzice myślą, że dzieci w tych grach układają jakieś klocki, pokonują przeszkody, jeżdżą pojazdami... a w rzeczywistości wyrywają przeciwnikowi głowę z kręgosłupem (jak w Mortal Kombat) lub korzystają z usług prostytutek (jak w Wiedźminach i wielu innych) :-)
2:25 tu się zaczyna odpowiedź na pytanie
A może zamiast robić siłownie w każdej wiosce, tworzyć place zabaw albo boiska? Wtedy nie byłoby może aż takiego siedzenia przed komputerem?
1) Czy oglądanie telewizji oddziaływuje na rozwój podobnie jak gry komputerowe?
2) Czy na negatywny rozwój ma wpływ sposób wyświetlania gry bez względu na jej rodzaj? Np gra strategiczna tak samo źle wpłynie na osobę jak gra na Androidzie w której należy kliknąć w dwa wskaźniki?
A czy jest możliwość zrobienia materiału o korzystaniu z elektroniki u przedszkolaków?
Gdyby Pan mógł poruszyć w swoim programie temat możliwości wykorzystania gier w celach edukacyjnych, myślę że byłaby to możliwie cenna wskazówka
Wrzysko zależy od dziecka i genuw a także od rodziców
Ja zaczołem grać w gry w wieku 6 lat moją pierwszą grą był quake3 i hit man teraz gram 5 godzin na dzień i mam świetny wzrok jestem bez zkszywień kręgosłupa i bez innych problemów.
Bardzo fajny początek filmu. Myślę, że zapobiega niepotrzebnemu hejtowi na ten odcinek, bo już na wstępie zaznaczył Pan, że w innym filmie gry zostały przedstawione w pozytywym świetle oraz że ten film to nie straszenie rodziców demonicznymi grami :) Pozdrawiam serdecznie, uwielbiam ten kanał!
W sytuacji covidowej jako student spędzam przed komputerem około 12-13 godzin dziennie. 8godzin uczelnia około godziny pracy na uczelnię a reszta to granie ;[
Sam jestem graczem i chciałem zauważyć, że pan nie zwrócił uwagi na niezwykle istotny czynnik jakim są gatunki gier. (Mógłby pan też nagrać film o negatywnym wpływie innych mediów)
dokładanie! szczerze to wszystko wpływa na człowieka, niekoniecznie gry. Ale temat filmu jest "Kiedy gry niszczą kreatywność?". Żeby niszczyć kreatywność trzeba najpierw ją posiadać :D
Ciekawe bardzo co teraz! 😀😀😀
tymczasem e- lekcje 6 godzin przed komputerem
Moim skromnym zdaniem, największym killerem w życiu dorosłym kreatywności to pieprzona praca.
To tylko zależy od pracy jaką wykonujesz.
A no to oczywista prawda. Ale nie ma co się oszukiwać, większość wykonuje pracę, gdzie monotonii aż nadto.
Jak mnie wylali z taśmy montażowej to skakałem z radości. Ta robota zabijała moje szare komórki.
ile macie godzin w 2 ostatnich tygodniach na steamie ja 90
Gry to narzędzie, tak samo jak internet które jedni użyją jako narzędzie destrukcji ,a inni jako narzędzie rozwoju
Ciekawe co na ilość spędzanego czasu przed komputerem ma do powiedzenia e-learning...
To już inna sprawa
chwała algorytmowi, który mnie tu przywiódł
Uważam, że ma Pan wspaniały kanał, ale musiałam się wypowiedzieć.
"Gry nie ośmielają dzieci lękliwych i z niską samooceną" - trochę odważne stwierdzenie.
Po pierwsze, wiek podawany jest tu bardzo ogólnikowo co jest moim zdaniem dużym błędem bo wprowadza wielkie pole do domysłów dla ludzi nieszczególnie zorientowanych w temacie.
Po drugie, troszkę podchodzi to pod generalizowanie, a przecież jest mnóstwo dorosłych/dzieci/nastolatków, którzy właśnie dzięki grze odzyskali wiarę w siebie, znaleźli przyjaciół (używam tego słowa świadomie), wyszli do ludzi, stali się kimś innym, lepszym i zaczęli żyć normalnie. Oczywiście stało się to nie za sprawą samej gry, ale społeczności, którą można tam spotkać, a której w innych realiach nie byłoby możliwości poznać.
Mówię z własnych doświadczeń i obserwacji dotyczących wielu osób i sytuacji oraz myślę, że część widzów może mieć podobne przemyślenia.
no czyli nie gra tylko społeczność pomogła. Gra to dodatek.
@@kubusuchatek101 Ale bez gry raczej nie byłoby możliwości wejścia do tej społeczności. Gra to nie jest coś całkowicie oderwanego od rzeczywistości i to od gry wszystko się zaczyna, a to co będzie działo się dalej jest już czysto przypadkiem jak w wielu aspektach naszego życia. Jednocześnie gra daje powód, aby w tej społeczności pozostać, aby coś razem stworzyć. Bez niej może i bylibyśmy w stanie pojedyncze osoby przypadkiem poznać, ale tylko ciągła współpraca wzmacnia i spaja takie relacje.
Kontakty Internetowe bywają niebezpieczne i chyba rzadko można spotkać osobę, która nigdy się na kimś z Internetu nie zawiodła (o ile ten czas na Internecie spędza). Ale tu wkracza zaufanie dziecka do rodzica, którego nie będzie jeśli każde wspomnienie o czymś innym niż książka ze szkoły kończy się krytyką i karą na to się lubi robić. Jednocześnie takie kontakty mają to do siebie, że o wiele łatwiej się otworzyć przed osobą, która nie zna wszystkich naszych znajomych, rodziny, nie ocenia z góry każdego ruchu i nie będzie w stanie zepsuć naszego całego życia bo mieszka w domu obok i wie kim jesteśmy "od zawsze". Chyba każdy wie, że dzieci i nastolatkowie potrafią być okrutni w swoich ocenach w stosunku do rówieśników.
Jednocześnie w grach online można spotkać dosłownie cały przekrój ludzi z różnych grup społecznych czy nawet części świata i tak na prawdę zaciera się to czy rozmawiamy z osobami bogatszymi, biedniejszymi, nie ma znaczenia jak się ubierają i jak wyglądają. Niejednokrotnie nastolatek z biednej rodziny gra w to samo i spędza czas z synem bogatego szejka albo znanego biznesmena, pracownik fizyczny gra w jednej społeczności z naukowcem, który robi doktorat na prestiżowej uczelni, a licealista może poznać młodego dorosłego, który właśnie tworzy pomysłowy i świetnie rozwijający się start-up (i nie są to wymyślone przeze mnie przypadki). Dla tych osób nie ma to znaczenia, bo mają wspólny cel i to właśnie często buduję takich młodych ludzi, którzy uczą się akceptować innych i siebie.
Oczywiście, aby takie korzyści czerpać trzeba być na jakimś odpowiednim poziomie rozwoju, bo najmniejsze dzieci pewnie zupełnie inaczej by do tego podeszły. Sama w młodym wieku miałam zawsze logiczne limity nakładane przez rodziców (które oczywiście mnie wtedy denerwowały). Niektóre osoby być może ich potrzebują, a niektóre nie, trzeba poznać swoje dziecko, aby to wiedzieć. Niemniej ważne jest, aby rodzice wspierali niezależnie od tego czy młody człowiek chce poświęcić czas na bycie baleriną, sportowcem, naukowcem, sklejać modele samolotów, zbierać znaczki lub właśnie grać. To jest tylko jedno z różnych hobby, które tak jak wszystko ma plusy i minusy, ale nie może być demonizowane tylko dlatego, że nie zostało wystarczająco poznane.
To co jest mówione w filmie to prawda. Sprawdza się idealnie na moim przykładzie. Długie spędzanie czasu przed komputerem (czego konsekwencją bylo izolowane się od ludzi) w czasach podstawówki i nastoletnich sprawiło, że teraz mam różne fobie społeczne, problemy w kontaktach międzyludzkich i niskie poczucie własnej wartości.
Spędzanie czasu z ludźmi w internecie nie zastąpi tego na żywo, sam też grałem ze znajomymi i nie miałem problemów żeby z nimi porozmawiać i byłem w ich towarzystwie dość odważny, nie bałem się odrzucenia itp, ale gdy przychodziło do rozmowy z kimś na żywo w prawdziwym życiu to miałem z tym problemy. Na szczęście przez pracę nad sobą wszystko idzie w dobrym kierunku. Polecam wszystkim jak najszybciej skończyć z grami
Sceny z panem wyglądałyby dużo estetyczniej, gdyby użyć blendy/softboxa na źródło światła ;)
jeszcze wszysttko zależy od tego w jakie gry się gra taki minecraft jest na pewno zdrowszy niż taki cs dla dzieci :) Jak zawsze panie Tomaszu materiał kozak :) Mógłby pan gadać na temat który mnie wcale nie interesuje a i tak słuchałbym zaciekawiony :) Ma pan ten dar dobrego mówcy :)
Dziękuję
Rytm dobowy nie prawda by najmniej u mnie ,ból głowy raczej też to nie występuje . Agresja okej to zależy. Dą ludzie którzy tak biją się itd .Zależy to od rodzica jak je wychowa ja gram ale nie bije nikogo. Nie wiem po co ten materiał dziecko zobaczy i co będzie .
Czy to samo dotyczy nastolatków?
A co podczas nauki zdalnej jak to powinno działać?
gry są super moja ulubiona to red dead redemption. pozwala ona na kreowanie włsanej postaci wedle naszego pomysłu, co pozwala na stworzenie wlasnej historii
A może źle do tego podchodzimy. Może my dorośli podchodzimy w stereotypowy sposób (taki jaki mieliśmy w latach naszgo dzieciństwa) nasze pociechy musimy dostosować do tego co będzie (przyszłość) a nie do tego co było (nie do tego w jakich czasach my żyliśmy). Nasz problem polega na tym że żyjemy przeszłąscią i w tych kryteriach myślimy, ale jeżeli chcemy by nasze pociechy odnalazły sięw przyszłości to nie możemy ich ograńczać. Kiedyś złe były radio i telewizja... przyszłość i nieznane zawsze widzimy w czarnych barwach.
Mylisz pojęcia. Określenie przez rodzica jasnych ram czasowych, kiedy dziecko może pograć w gry a kiedy powinno zająć się swoimi obowiązkami, nie jest ograniczaniem go. Przeciwnie - jeśli pozwolisz mu grac do woli i oddawać się rozrywkom bez ograniczeń czasowych, zrobisz mu krzywdę, bo dziecko przestanie szukać wyzwań w realnym świecie, gdyż znajduje je w grach.
Dziwna jest też twoja uwaga, że żyjemy przeszłością. Co właściwie masz na myśli? Bo nie rozumiem.
A jak ktoś czyta książki przez 8 godzin dziennie w jednej pozycji to jest szkodliwe czy nie. Pewnie jest, ale do szkoły chodzić trzeba. :-)
Proszę pójść za ciosem i opracować materiał o dzieciach , dorosłych i goglach VR, wpływ, wady zalety na ludzki umysł. Przyszłość czy zagrożenie a może ślepa uliczka.
"Gry poprawiają koordynację mięśniową" XDDDDDDDD Chyba paladyna jak nim machasz mieczem xD
Koordynację w sensie psychologicznym
Refleks poprawiają, to już z mięśniami nie ma nic wspólnego?
@@sayo_xp2936 weź bądź poważny
@@TotemicMask poważna jak już
@@sayo_xp2936 no to bądź poważna xD
Gry nie powodują agresji. Lagi w grach online już tak.
Ja jak mialem 14lat
To moglem grac po 5h i bylo malo
Teraz
Mam kompa bez karty
Bo nie chce mi sie grac wiec sprzedalem
Mam bardzo podobnie ;) Kiedyś każdą prawie chwilę grało się djabolo i inne warcrafty, a teraz? Meh.. a jak już to i tak zazwyczaj jakieś heroesy 3.
Chwila moment mam już 3x lat... A Gaming Lubię!
Bo większość graczy to dorośli ale niektórzy nadal myślą że to coś dla dzieci
Bo ludzie 3x (ja też), wychowali się w czasach rewolucji elektronicznej w latach 90tych. Ciężko tak po prostu przestać lubić to, co miło wspominamy z dzieciństwa.
Gry mnie nigdy nie kręciły. Wolałem i wole zawsze filmy... oglądając Pulp Fiction w wieku 12 lat ;-)
jak to kiedy? Kiedy są tak perfekcyjne,że już nie można tworzyć fanowskich modów. (Dobrze,że to nie możliwe uff)
Spojrzenie na sprawę/ problem z komputeryzacją społeczeństwa z innej strony
'Rage Quit' anyone?
Raczej z nudów wyłażę. Totalnie wypaliłem się jeśli chodzi o multiki
Może jakiś materiał o zyskującej teraz popularność wirtualej rzeczywistości (VR) ?
Dobry wieczór, a czy Panu zdarza się grać w gry komputerowe? Jeśli tak to w jakie? Mój mąż nadal lubi grać, a jak jest u Pana?
A w co gra?
@@Muhammad_Sumbul555 A co Pan tak moim mężem zainteresowany, ja jestem tolerancyjna jak mogę, alee męża nie oddam haha 😏.
Żarty na bok, już mówię. W jakaś Europę uniwersalis gra, w budowanie miast, w call of duty lub podobne strzelanki.
@@lady8428
Europka fajna gra.
Dziękuję za ten materiał, teraz już wiem, że dziecko powinno unikać komputera przed 6 - 7 rokiem życia. Właśnie stworzyłem sobie playlistę pt. "Parenting" na którą wylądował ten film. Wrócę do tego kiedy będę już ojcem, warto wiedzieć jak zabrać się za temat wszechobecnej technologii przy wychowywaniu dziecka.
Sam komputer i gry to nic w porównaniu do telefonu i mediów społecznościowych. Najgorsze że jak mu zabronisz to będzie się wściekać czemu on nie może a wszyscy jego koledzy tak.
@@_Sheev_ na pewno masz rację, ale niestety trzeba mieć jakiś balans pomiędzy brakiem kontroli a zasadami... Dzieci tego nie lubią, ale cóż, nie można w końcu na wszystko pozwalać. W odpowiednim wieku jak najbardziej, ale nie tak wcześnie
Nic tak nie ryje psychiki jak NEED FOR SPEED PORSCHE. Jeździsz sobie w grze porszakiem, a potem rano masz jechać do roboty, a przed domem stoi rower...
Rzeczywistość sztuczna w grach jest o wiele bardziej ograniczona niż rzeczywistości jaka nasz otacza i to jest ograniczające. W grach nie ma wpływu temperatury , wiatru, grawitacji, bólu, zmęczenia i wielu innych czynników, które w rzeczywistości jaka nasz otacza występują i nas ograniczają. Gry są dla ograniczanych idiotów.
A co myślisz o słuchaniu audiobooków przez dziecko?
Czy mając 19 lat też mnie to jakoś dotyczy ?
Nie. Po ukończeniu 18 roku życia możesz grać ile chcesz 😗
każdego dotyczy w każdym wieku, ale u każdego inaczej
Sarkazm byq, wiadomo, ze wszystkich dotyczy
Póki psychicznie się człowiek rozwija (słyszałem, że człowiek rozwija się psychicznie nawet 40 lat) to zmiany zajdą, ale chyba po tym czasie to już nic większego nie wejdzie.
Nie. Nie sprawdziłem tego. To są tylko moje domysły
@@alichank w kwestii rozwoju psychoemocjonalnego kluczowe u człowieka jest pierwsze 60 lat.
Należy też pamiętać że gatunków gier jest bardzo dużo i każdy wpływa inaczej na mózg dziecka ale zgadzam się że dziecko nie powinno spędzić czasu przed ekranem kiedy nie ma jeszcze tych 7-8 lat nieważnie czy jest to ekran telewizora, smartfona czy też monitora od komputera. Oczywiście nie mówię że w pierwszych klasach podstawówki nie powinno być informatyki mówię natomiast o tym że dzieci nie powinny przyswajać takich treści jak te które można znaleźć w zakładce "Gry" na UA-cam. Zaryzykuję stwierdzenie że żadna osoba, której zależy na swoim czasie i zdrowiu psychicznym nie powinna przyswajać tych treści.
Jak mówiłeś o agresji, to mi się Grażyna Żarko przypomniała.
a ja jak zwykle oglądam ten odcinek i jeszcze sobie gram w astreneer
Przy całym szacunku dla Prowadzącego uważam że raczej "istnieje duże ryzyko, że gry zaburzą ich rozwój" a nie "istnieje duża szansa..."... No chyba, że liczymy po cichu, że zaburzą. 🤪 Ale ogólnie zgadzam się w 99% z prowadzacym.
Bardzo przydatny materiał 👍
Reklama gry przed filmem o szkodliwości gier, algorytmy yt super się spisują oby tak dalej
Co teraz tak Pan Rożek taki dubstepowy ? XD
Czy tak samo się ma wpływ gier i oglądanie telewizji?
Chętnie przeczytam komentarz kogoś, kto dał przy tym video łapkę w dół.
Ale w nadmiarze to i woda zaszkodzi
W calosci popieram to co w tym filmie zawarto. Jak widze male dzieci wgapione w telefony itd to wyglada jakby byly zombi.
Żeby niszczyć kreatywność trzeba najpierw ją posiadać :D
2 godz.dziennie na gry a dla Boga każdy mówi, że nie ma czasu. Niedługo Bóg nie będzie miał czasu!