CAMINO Muxia y Finesterre 2024 dag 48

Negreira naar Santa Marina
De tweede etappe van de Camino Muxia y Finesterre start voor ons in Negreira. De herberg ligt een klein eindje van de route, maar na een paar honderd meter zien we de eerste pijlen. Ook vandaag wijzen ze ons de weg. In Galicië staat op elke kruising of splitsing een zuil met schelp, pijl en afstand. Hier kan wat dat betreft niet veel fout gaan. We hebben wel de indruk dat de route is gewijzigd en minder over de asfaltweg loopt. De eerste 10 km lopen omhoog! Het weer is heerlijk en we lopen veel over bospaden. Ook in de zomer moet het hier goed te doen zijn. Uiteindelijk moeten we weer over een bepaalde hoogte waarop windmolens staan. De plek is vast heel effectief, maar de horizon wordt er tamelijk door vervuild. Na de hoogte komen we in een ander landschap. Grote velden met hoofdzakelijk landbouw. De boeren zijn druk met bemesten. De geurende bospaadjes hebben we nu ingeruild voor ‘stinkende’ ruige en brede wegen. Injecteren van mest is hier vast niet eenvoudig. Casa Pepe is onze eindbestemming voor vandaag. Jaren geleden zijn we hier al eens geweest. Het was toen splinternieuw. Als we aankomen is het ontzettend druk in het restaurant. Na een paspoort wordt niet gevraagd, de stempel wordt snel gezet, de bedden worden afgerend en we worden richting het verblijf begeleid. ‘We moeten ons zelf maar even redden’, lijkt de boodschap van de gastvrouw te zijn.
We zijn lang niet de eersten. Het lijkt wel siësta bij de pelgrims! Zelfs in de middag moeten we fluisteren en wordt er gesnurkt! Er is geen winkel in de buurt en geen enkele mogelijkheid om iets te bereiden. We laten onszelf nog maar eens verwennen!